Bebeğim;
Hynniee~
Ne zaman geleceksin?
Geborgenheit
Yoldayım birtanem.
Bir şey ister misin?
Bebeğim;
Hayır
Sadece seni yanımda istiyorum
Geborgenheit
Geliyorum bebeğim.
Telefonu kapattım ve hazırladığım masaya göz gezdirdim. İçten içe umuyordum, umuyordum ki bu da geçen günlerde ki gibi olmaz ve yemekler soğumadan biterdi. Dört gündür yemek hazırlıyordum, çünkü sana bahsetmek istediğim önemli bir konu vardı. Ancak senin yardımın ile başarabilirdim. Bir şeyler değişiyordu, bunun farkındaydım. Yemeklerime doyamayan sen şimdi yemeklerimi soğutuyor ve çöpe dökmeme sebep oluyordun. Şirketin yoğun olmasına bağlıyordum bunu. Ortak şirketimiz.
Telefonum çalınca arayan kişiye baktım.
Geborgenheit gelen çağrı..
Hemen aramayı kabul ettim ve kalbimde heyecan ile beklemeye başladım.
"Güzelim bir şey söyleyeceğim"
Yutkundum ve söyleyeceklerini bekledim.
"Biliyorum birkaç gündür yemek yiyemiyoruz ama annem ile konuştum hastayım-"
"Sorun değil Hyunjin. Annen daha önemli, geçmiş olsun dileklerimi ilet"
"Tanrı ne yaptım da seni bana verdi güzelim? Yemin ediyorum telafi edeceğim birtanem"
Gözlerimden akan yaşı sildim ve aramayı sonlandırdım. Annen ile daha bir saat önce konuşmuştum Hyunjin. Gayet iyi olduğunu söylemişti. İyice çelişkiye kapılıyordum. Bir yandan da Tanrı'ya düşündüklerimin doğru çıkmaması için dileklerimi yolluyordum. Hani, hani birtanendim Hyunjin?
Geborgenheit;
Sevilen kişiyle birlikte olmanın verdiği güven hissi
Bu bölüm kısa oldu çünkü öyle gerekiyordu. Öptüm muah~