Kabanata 21
"Kourtney." Tawag sakin ni Travis sa napapaos na boses.
"You know her?" Nagtatakang tanong naman ng babae'ng kasama ni Travis at bago pa ako makasagot,
"Ma'am Kourt." Si manong Sergio.
"Sir kilala mo sila?" Tanong naman ni kuya guard kay Travis. Nakitak o naman yong pagtango ni Travis.
"She is the daughter of Engineer Martinez." Cold na sagot ni Travis sa guard.
Napakamot naman ng ulo si kuya guard.
"Ma'am sorry po kanina."
"Hindi namin alam." Sabi naman ng mga workers na nangloloko sakin kanina.
"Why are they apologizing to you? What did they do?" Galit na tanong sa guard.
"Sir, ano kasi..." Kabadong sagot naman ng guard kay Travis.
"You better fucking tell me now what did they do to Kourtney or I will fire you all now!" Nanglaki naman yong mga mata ko sa sinabi ni Travis. Mukhang pati yong mga inosente, idadamay pa niya.
"Wala! Wala naman silang maling ginawa sakin." Masama pa din yong tingin ni Travis sa mga trabahador nila kaya naglakad na ako palapit sa kung san sila nakatayo ng babaeng kasama niya.
"Wala nga nagkaron lang ng kaunting biruan."
"Binatos niyo ba siya?" Galit pa din yong tono ng boses ni Travis habang kausap yong mga trabahador nila. Napabuntong hininga nalang ako.
"Tigilan mo na sila." Magkadikit pa din yong mga kilay ni Travis nang humarap siya sakin.
"Why are you here? And why are you wearing clothes like that?" Magkasunod na tanong sakin ni Travis kasabay nang pag tingin niya sakin mula ulo hanggang paa. Nagpout naman ako.
Nakalimutan kung sabihin sa inyo na kaya ako bitter sa outfit ng babaeng kasama ni Travis kasi halos I am wearing the same outfit.
Nakasuot ako ng Chanel skirt korean style na mint green yong color tapos pinartneran ko nang puting crop top at nag suot ako ng cardigan top pero pa-t shirt yong style niya.
Nakahigh heels din ako, na glass shoes nga lang at saka ako nag dala ng maliit na purse, enough lang yong laki niya para malagay ko sa loob yong phone ko at saka mga girls things na kailangan ko, like tissue, alcohol and perfume.
"I should be the one to asked you that. Why are you here? I thought you're in the US?" Since iritado na din naman ako na may kasama siyang ibang babae, tinuloy tuloy ko na yong questions ko.
"You're back and you didn't even update me?" Masungit ko pang tanong kay Travis. Pakiramdam ko trinaidor niya ako!
"Who is she to you Travis? Why do you have to update her when you're back?" The architect who was with him asked in confusion.
Hanggang sa yong pagkairita ko ay naextend na din pati sa kasamang babae ni Travis. Ang dami kasi niyang sinasabi eh hindi naman siya kasali sa usapan. Sinamaan ko siya ng tingin at saka sinabing,
"Why do you ask who I am? I think I should be the one asking you that, who are you? Are you his girlfriend?" Nakataas kung kilay na sabi doon sa babae at kahit na mas matanda siya sakin, magkasing tangkad pa din kami. Nag step forward pa ako para makalapit kung san sila nakatayo ni Travis, habang siya naman ay napa step back ng dalawang beses.
"Travis." Sabi pa niya sa kinakabahang boses.
"Ugh!" Malakas ko bang sabi na mas lalong nakapag patakot sa kanya kaya mukhang wala sa sarili siyang napaatras ulit, eh hindi pa naman ganun kapatag sa kinatatayuan niya kaya ang ending,
"Oh my God!" Sabi niya.
"Lagot." Sabi ko naman, napasobra ata yong pagmamaldita ko kaya ayun napaupo siya sa kinatatayuan niya.
"Artichect!" Si Travis naman at sinubukan pa niyang hawakan yong babae pero huli na siya.
Kagat kagat ko naman yong pang ibabang labi ko habang naka upo sa mahabang sofa sa loob ng mini office ni dad, habang si Travis naman ay nakapikit, buti nga tumigil na siya sa pag hilot ng sentido niya, eh. Kanina kasi mukhang stress na stress siya. Nakaupo din naman siya sa sofa'ng kinauupuan ko, meron nga lang parang isang ruler na space sa pagitan namin.
Habang si dad naman nasa working table niya at nawala na din ako sa bilang kung ilang beses siya mapabuntong hininga. After kasi mapaupo nung Architect na kasama ni Travis dumating naman sila dad at yong iba pang engineers.
Ayun, halos alam lahat ng mga tao sa site kung ano yong nangyari at sinong may kasalanan. Nasa clinic pa yong Architect at nagasgasan daw yong palad niya pati dong likod ng kamay niya at nasaktan daw yong p'wet niya, ang arte arte niya eh malayo naman sa bituka yong nangyar isa kanya.
"Kourt anak, later you apologize to architect Aya. What you did earlier is wrong." Malumanay na sabi ni dad, naku pano nalang kung si mom ang nandito for sure galit ang boses nun, sesermonan niya ako at hihilain kung nasan man yong architect at saka niya ipipilit na mag sorry ako. Napapout naman ako.
"Dad, it's not my fault that she easily gets scared. In fact what I just made is an ugh expression!"
""Even if she easily gets scared, if you hadn't done that, she wouldn't have been shocked."
"Because she's paying too much attention, dad! I am not talking to her pero sabat siya ng sabat sa usapan namin ni Travis! So I won't apologize to her wala akong ginawang mali!" Frustrated na sagot ko kay dad. Nakalimutan ko na din'g kasama pala namin si Travis, naalala ko nalang nung magsalita na siya.
"I'll be the one to apologize to Aya, Tito." Marahas naman akong napalingon kay Travis after kung marinig yong gusto niyang gawin.
"At bakit mo naman gagawin yon? Wala ka namang ginagawa kasalanan?!"
"It all started with me." Walang emosyong sabi niya sakin.
"Pero -" Bago ko pa matuloy yong sasabihin ko, tumayo na si Travis, ni-hindi man lang niya ako sinulyapan ng tingin. For sure, galit na naman 'to sakin!
"I'll go ahead Tito, I'll also check Aya there at the clinic."
"Sorry for the trouble Travis and thank you." Tumango naman si Travis at saka siya tuluyang lumabas ng office ni dad. Agad namang naggilid yong mga luha ko sa sobrang frustration.
Ngayon na nga lang kami ulit nagkita, ganito pa yong simula. Naihilamos ko nalang tuloy yong mga kamay ko sa mukha ko.
I got a strong feeling that Travis will use what happened right now as a reason to stop talking or hanging out with me. Sobrang naiiyak na talaga ako pinipigilan ko lang! If only I had known that Travis was here, I wish I hadn't come here or at least I could have prepared myself, na may kasama pala siyang b itch na architect, but in the end I was carried away by my emotions again! Shuta talaga! Pero sino nga naman ang hindi madadala ng emosyon niya kung yong taong mahal mo bigla mo nalang makikita sa kung san ka pupunta eh, ang sabi niya nasa US siya! Ni-hindi man lang siya ang explain bakit nandito siya at wala siya sa US!
And that's it before my day ended at the site where daddy worked, he also thanked you and the other engineers with him for the lunch I brought. Mom came just after one PM to pick me up and based on her facial expression I'm sure she already knows what happened. Mabuti nalang at wala naman na siyang sinabi, kasi kung sesermonan pa niya ako mas lalo lang sasama yong loob ko.
I almost couldn't say anything because I was already disappointed especially when I was eating lunch and one of the old engineers was looking for Travis and the architect named Aya, another architect answered him and said that Aya and Travis went out for lunch. Pero ano pa nga bang bago, tuwing naman nasasangkot ako sa gulo kasama ng mga babae ni Travis, madalas naman niyang gawin 'to. Iiwan niya ako at sasama sa mga babae niya! Sa bagay ano nga naman kasi ang mapapala niya sa batang katulad ko?
May nag biro pa nga na naglunch date yong dalawa. Well, date naman na talaga yon since dalawa lang sila! Huh! Hindi sana masarap yong lunch na naiserve sa kanila!
Mukhang yong masayang sem break na ini-imagine ko ay hanggang sa imagination ko nalang. At saka ako muling napabuntong hininga habang nasa byahe na kami ni mom pauwi ng bahay.
"Where do you want to go on vacation this sem break, hija?" Mom asked me after a long silence, we are still quite far from home.
I turned to her and thought. If I tell her that I'm only planning to stay at home, I'll just go crazy from overthinking. That's a big no, no! At saka sem break na nga lang yong pahinga ko sa mga nakakalokang lessons namin from school tapos papakawalan ko pa yong chance na yon? No way!
"Mom, is it okay if I go next to where P and Adison and my other friends are on vacation?" Mom smiled and then tumango siya.
"Sure anak, mas maganda na doon ka sa mga kaage mo makipag hang out." She said to me seriously and then she raised her other hand to brush my hair. Pero hindi ko na masyadong inosisa pa, kasi baka ako lang 'to na nag ooverthink at wala naman talagang ibig sabihin si mom.
Tumango nalang din ako at wala nang iba pang sinabi.
"Tapos pagbalik mo pwede na tayong mag plano gagawin natin sa eighteenth birthday mo." Dagdag pa ni mom na muli na naman nakapag pakuha ng atensyon ko.
"Pero six months from now pa naman yon mom."
"Ganun naman yon, hija. Para kung may gusto ka at wala dito yong mga kailan mo at least hindi na tayo mag rurush na iorder sa ibang bansa yong gown or kaya yong mga design na kailangan sa venue, diba?"
Anyway, after hearing mom's idea nagkaron na ulit ako ng energy, since the last time that I had a grand birthday party was when I was thirteen, and then from fourteen until I was seventeen, I had birthday parties and trips, but they were a few visitors, most of my guest are more on my friends and just mom and dad.
Like on my seventh birthday, P and Adison and I went to Singapore with mom and dad of course and we toured there for two days, saturday and sunday lang kasi pagdating ng monday bumalik na ulit kami sa school, hindi ko nga alam kung paano yon nangyari pero sumakay kami ng private plane, eh wala naman kaming private plane so inasume ko na nirent yon ni dad para maging super extra special talaga ng birthday ko.
I was very happy doon palang sa trip and then when we got home I was surprised by the gift from our family friends and from the Forgers, Rush, Noah, the Forger couple and Travis sent four gifts for me, everyone of them got one gift for me. Of course, the most favorite gift I got was the Birkin bag that Travis gave me.
And you know what, I only use the birkin bag that Travis gave me on special occasions because I realized again how expensive the bag he bought for me is, ewan ko ba doon ang cold cold madalas ng pakikitungo niya sakin pero kung makapag bigay ng regalo parang barya lang sa kanya yong millions na ginagastos niya.
The black Hermes that Travis gave me is said to be around two million five hundred thousand. How did I found out?
Of course, I was curious again so the one time I used the bag, I took P and Adison to go to Hermes with me to ask how much is the bag.
P and Adison were even wowed when they found out the price of my bag, nagulat din naman ako pero hindi ko na pinahalata sa dalawa and kinulit kulit pa nila ako kung sino daw nag bigay, pinipilit nila na si Travis yong nag bigay pero nag deny ako at sinabi ko na ang mom and dad ko nagbigay. Issue na naman kasi yon kapag umamin ako na si Travis nga ang nag bigay.
Eh, until now nga kahit ilang buwan na yong lumipas nang sunduin ako ni Travis sa school, minsan ay nakakarinig pa din ako ng usap usapan about doon.
"At habang nasa bakasyon ka pwede niyo din namang pagusapan ng mga kaibigan mo kung may suggestions sila para sa theme ng debut mo."
Kaya ayun pag uwi namin ng bahay ni mom, nakipag video chat na ako kina P at Adison at sa iba pa naming kaibigan na susunod ako bukas sa kung nasan sila nagbabakasyon, lahat sila ay excited sa pag dating ko. Pati din naman ako naexcite sa pagsunod ko doon at kahit na sa sandaling oras nakalimutan ko din yong nangyari kanina sa site.
Nag impake na din ako ng mga beach outfit ko, like the summer dress at saka bikini's since mag stay ako doon for the next five days.
Halos mag twelve midnight na at maaga pa yong alis ko bukas, pero until now hindi pa din ako makatulog. Hindi mawala wala sa isip ko si Travis at tuwing mag vibrate yong phone ko nag mamadali akong iswipe umaasa na mag memessage siya sakin pero shuta! In the first place wala nga pala kaming number ng isa't isa kaya paano niya ako imemessage.
Now I can prove more and more that even though his gifts are very expensive, they don't seem to mean anything to him.
Akmang matutulog na sana ako, at hihilain ko na sa may gilid yong off nang lamp shade ko nang biglang gumalaw yong kurtina sa may balcony ko.
Agad naman akong nanglamig sa kinahihigaan ko at naalala ko yong last movie na pinanuod namin ni Travis, yong orphan na mamatay tao! Shuta! May isang scene pa naman doon sa movie sa may balcony din. Dahan dahan ko namang hinila yong kumot ko at balak ko na sanang magtago sa loob nang marinig ko yong pangalan ko na mag tumatawag sakin out of nowhere.
"Kourt." Nanglaki naman yong mga mata ko at mas lalo pang natakot, maligno 'to for sure!
"Bari! Bari!" Sabi ko pa. Akmang magdadasal na din sana ako nang, muli na namang gumalaw yong kurtina ko, kulang nalang mawalan na ako ng malay.
"Travis?!" Doon na ako tuluyang napabangon sa kinahihigaan ko.
"Anong ginagawa mo dito?!" Hindi makapaniwalang tanong ko pa sa kanya.
"Paano ka nakapasok?" Dagdag ko pa at doon na ako tumayo sa bed ko, naglakad naman siya palapit sa bed ko kaya nag tumayo nalang ako doon sa edge at nag wait na makalapit siya sakin.
"Paano ka -" Hinarang naman niya yong index finger niya sa bibig ko kaya hindi ko na natuloy yong sasabihin ko.
Pero super nagtataka talaga ako mag mamadaling araw na, bakit siya nandito? Paano siya nakapasok? Alam ba 'to nina mom and dad? Eh, nasa may balcony ko siya kaya for sure hindi! At saka masyado nang late para tumangap ng bisita!
Kaya sa huli hindi na din ako nakatiis nilayo ko yong mukha ko sa index finger niya at muli ko siyang tinanong pero sa pabulong na boses nalang.
"Bakit ka nandito? Paano ka nakapasok?"
"I sneaked in to get in, to see you." Sabi niya sakin sa napapaos na boses. Napaawang naman yong bibig ko sa gulat.