Unicode
အပိုင်း(၁၉) နင်က တကယ်ပဲ ဘယ်သူလဲ (၁)
"အာ ကျွန်မရဲ့ သမီးက မင်းကို စိတ်မပျက်စေဘူးလို့ ပြောခဲ့သားပဲ"
ဖေးရှီက ပြောသည်။
အကယ်ဒမီမှ လေးစားရသော ပုဂ္ဂိုလ်ကြီး တစ်ယောက်က သူမ၏ သမီးကို လက်ခံပေးသည့် အတွက် ကျေနပ်နေမိ၏။
မိတ်ဆွေ တစ်ယောက် ဖြစ်လာပြီးကတည်းက ယဲ့ကျန်း အနေဖြင့် ဆရာမရှန်းက မည်သို့ မွေးဖွား လာခဲ့ကြောင်း ကောင်းစွာ နားလည်နေခဲ့သည်။ သူမနှင့် မရင်းနှီးသော သူများ အပေါ် မြှုပ်နှံရန် မထိုက်တန် သူများအပေါ် အချိန် ဖြုန်းလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ ထို့အပြင် သူမက ဘယ်တော့မှ လက်ဗလာနှင့်လည်း မရောက်လာတတ်ပေ။
ယဲ့ကျန်းက ဖေးရှီကို ကြည့်သည်။
သူမကို ဘာတွေများ ပေးမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တာလဲ။
သို့သော် မြို့တော်မှ မိသားစု ဖြစ်လာပြီးကတည်းက လုမိသားစု အနေဖြင့် မည်မျှသော တန်ဖိုးကြီးသည့် ရွှေငွေများဖြင့် ဖိတ်ခေါ်နိုင်မည် ဖြစ်ကြောင်း နားမလည်နိုင်ပေ။
ဆရာမရှန်းက ယဲ့ကျန်း ရှိရာဘက်သို့ တစ်ချက် ကြည့်ပြီးနောက်တွင် ပေါ့ပါးစွာ ခေါင်းညိတ်လာသည်။
"တတိယ သခင်မလေးလုက ဉာဏ်ကောင်းမဲ့ ပုံပေါ်သားပဲ။ သူမကို သင်ဖို့က မခက်ခဲဘူးလို့ ငါ ထင်တယ်"
ဖေးရှီက သူမ၏ သမီးက ဉာဏ်ကောင်းခြင်း ရှိမရှိ မပြောနိုင်သည့် တိုင်အောင် စာအုပ်များကို ရန်သူကဲ့သို့ ဆက်ဆံတတ်သူ ဖြစ်မှန်းတော့ နားလည်နေသည်။
ယဲ့ကျန်းက ဦးညွတ်သည်။ သူမက လိမ္မာဟန်ဆောင်နေ၏။ သည်လောကတွင် သူမကို အကောင်းဆုံး နားလည်သည်က သူမ၏ အဖေ၊ အစ်ကို ပြီးလျင် ဆရာမရှန်း ဖြစ်သည်။ သူမကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာရှည်စွာ အဖော်ပြုခဲ့သူ ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်၏။ ထိုအချိန်က ဆိုလျှင် သူမ ချင်မင်းဆက်မှ ဝမ်ဖေးပင် မဖြစ်လာခဲ့သေးပေ။
စကားအနည်းငယ် ဖလှယ်ပြီး နောက်တွင် ဆရာမရှန်းက ယောင်ယောင်ကို စာဖတ်ခန်းသို့ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ခေါ်သွားသည်။ လမ်းတွင် ဖေးရှီက ယဲ့ကျန်းကို ခပ်တိုးတိုး ပြော၏။
"ယောင်ယောင် ဆရာမရှန်းဆီမှာ သင်ကြားရတာက ခက်ခဲကောင်း ခက်ခဲလိမ့်မယ်၊ ဒါပေမဲ့ ခက်ခဲနေပေမဲ့ သမီး အံကြိတ်ပြီး တောင့်ခံရမယ်နော်"
"ဟုတ်ပါပြီ အမေ၊ သမီး နားလည်ပါတယ်"
သူမ သေချာ နားလည်သည်။ ဒါက သူမ၏ တစ်ခုတည်းသော အခွင့်အရေး ဖြစ်၏။ သူမ ဒါကို လွဲချော်ခွင့် မပြုနိုင်ပေ။ အကယ်ဒမီ ဝင်ခွင့် ကျရှုံးသွားခြင်းက သူမ ကလဲ့စား ချေမည့် အခွင့်အရေး ဆုံးရှုံးရခြင်းဟု ဆိုရမည် ဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင်ပင် သူမ ညီမ၏ ဂုဏ်သိက္ခာကလည်း ကျဆင်းမည်ဖြစ်၏။
စာဖတ်ခန်းသို့ ရောက်သွားသောအခါ ဖေးရှီက သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ထားရစ်ခဲ့သည်။ သူမက အခြားသော ကိစ္စများကို ခြံဝန်းအတွင်းတွင် လုပ်ဆောင်ရန် ရှိနေသေး၏။
အထဲတွင် ဆရာမရှန်းက ယဲ့ကျန်းကို တိုက်ရိုက် ကြည့်သည်။ သူမက မေးကို မော့ထားကာ တစ်ဖက်သူ၏ မျက်နှာတွင် တစ်စုံတစ်ယောက်၏ အရိပ်အယောင်ကို မြင်ရလို မြင်ရငြား ရှာဖွေနေခဲ့၏။
"ဆရာမ"
ယဲ့ကျန်းက အသက်ရှူ တစ်ခဏခန့် အောင့်ပြီးနောက်တွင် ဆရာမရှန်း သူမကို မှတ်မိသွားမည်ကို စိုးရိမ်နေ၏။
ဒါပေမဲ့ ဖြစ်မှ မဖြစ်နိုင်တာ။
"မင်း ငယ်စဉ်ကတည်းက နယ်မြို့မှာပဲ နေခဲ့တာလား"
ဆရာမရှန်း၏ မျက်ဝန်းများက အလွန် ထက်ရှသည်။
သူမ၏ ယခင် ကျောင်းသူနှင့် အလွန် တူသော ဒီကလေးမက အချို့သော ကွာခြားချက် အနည်းငယ်မှ လွဲလျှင် သို့မဟုတ် အနည်းဆုံး သူမ၏ ထိုကျောင်းသူနှင့် တစ်ထေရာတည်း နီးပါး တူညီနေခဲ့သည်။
ယဲ့ကျန်း...သူမ လုယောင်ယောင်ကို ယဲ့ကျန်းလို့တောင် ထင်မိတော့မလို့။
တည်ငြိမ်ဟန်ဆောင်ထားသော ယဲ့ကျန်းက ပြန်ဖြေသည်။
"ဟုတ်ပါတယ် ဆရာမ၊ ကျွန်မ ငယ်စဉ်ကတည်းက နယ်မြို့မှာပဲ ကြီးပြင်းလာခဲ့တာပါ"
စာအုပ်စင်များမှ စာအုပ်များကို သတိထားမိ ပြီးနောက် မေးသည်။
"နောက်ပြီး ဘာကို လေ့လာခဲ့သလဲ"
ဆရာမရှန်း၏ မျက်နှာက မပြောင်းလဲပေ။ သူမ၏ နှလုံးသားထဲတွင် မုန်တိုင်း ထန်နေခဲ့လေပြီ။
တကယ်ပဲ သူမရဲ့ ဆရာမ ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ၊ သူမရဲ့ ဆရာမက အရင်က ယဲ့ကျန်းနဲ့ အခု ယဲ့ကျန်း တူညီတယ်လို့ တွေးနေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်၊ နောက်ပြီး ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဖေးရှီရဲ့ တောင်းဆိုမှုကို လက်ခံပြီး လုမိသားစုက ဒီကလေးမကို သင်ယူဖို့ ရောက်လာခဲ့ရတာလဲ။
မူလကဆိုလျှင် သူမ၏ ဆရာမက လုမိသားစု အကြောင်းကို သိမသိ သူမ အံ့ဩမိသေးသည်။ သို့သော် သူမ၏ ဆရာမက ယဲ့မိသားစု၏ ကျရှုံးခန်းကို နားလည်ထားမည်မှန်းတော့ နားလည်နေခဲ့၏။
လုယောင်ယောင်... ယဲ့ကျန်း သူတို့ ဘယ်လို ဆက်စပ်မှု ရှိနေတာလဲ။
"ကျွန်မ အမေရဲ့ ဆေးပညာ သင်ကြားမှုက လွဲရင် ကျွန်မက သင်္ကေတတစ်ထောင် တော်ဝင် စည်းမျဉ်းတွေနဲ့ အမျိုးသမီးများ သမိုင်းကို လေ့လာခဲ့ပါတယ်"
ဒါက လုယောင်ယောင် သင်ကြားထားသော အရာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် လုယောင်ယောင်က စာဖတ်ရခြင်းကို မနှစ်သက်သည့်အတွက် သေချာ နားလည်ထားခြင်း မရှိပေ။
"အကယ်ဒမီမှာ ရှင်သန်ဖို့ အတွက် ဆိုရင် အမျိုးသမီးတွေ တတ်သင့်တဲ့ အနုပညာ ၆ မျိုးကို သေချာပေါက် နားလည် ထားရမယ်၊ မင်းမှာ ကျွမ်းကျင်တဲ့ နယ်ပယ် မရှိဘူးလား"
ဆရာမရှန်းက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ မေးလိုက်သည်။
အမျိုးသမီး အကယ်ဒမီသို့ ဝင်ခွင့် ရရန် အတွက် ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲကို အောင်မြင်ရပေမည်။ အခြေခံအကျဆုံး စွမ်းရည်များက စစ်တုရင်၊ ဂီတ အတတ်၊ စာပေ၊ မြင်းစီးခြင်း အတတ်၊ ဘာသာရေး၊ ဂဏန်း သင်္ချာ တွက်ချက်ခြင်းတို့ကို ကျွမ်းကျင် ရမည် ဖြစ်သည်။
တစ်စုံတစ်ယောက်က ထိုအရာများထဲမှ တစ်ခုကို ကျရှုံးသွားမည် ဆိုလျှင် အကယ်ဒမီ အတွင်းသို့ ခြေမချသင့်တော့ပေ။ ယဲ့ကျန်းအတွက် ယခင်က အတိုင်းဆိုလျှင် စစ်ဆေးပွဲကို အောင်မြင်ရန် ပြဿနာ မရှိသော်လည်း လုယောင်ယောင်အတွက်ကမူ သေချာပေါက် ခက်ခဲလိမ့်မည်။
"ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်မကို သင်ပေးပါ ဆရာမ" ယဲ့ကျန်းက ရိုကျိုးစွာဖြင့် ဦးညွတ်လိုက်သည်။ သူမက အလွန်လေးစားသော စိတ်ဆန္ဒကို ဖော်ထုတ် ပြသထား၏။
ဆရာမရှန်းက မျက်လုံးကို မှေးကျင်းလိုက်သည်။ တစ်ခဏခန့် တွေးတောပြီး နောက်တွင် ယောင်ဝါးဝါး ပြောလိုက်၏။
"ငါ့ကို စာနည်းနည်း ရေးပြ"
ယဲ့ကျန်းက ခေါင်းညိတ်သည်။ သူက စာအုပ်စင်သို့ သွားပြီး စာရွက်အချို့ သိုးမွှေးသား စုပ်တံအချို့ကို ကောက်ယူလိုက်၏။ သူမ ပထမဆုံး အကြိမ် ထိုစာရွက်ပေါ်တွင် မရေးခင် တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။ စုတ်တံကို တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင် ထားပြီးနောက်တွင် မျက်မှောင် ကြုတ်လိုက်၏။ သူမက သူမ စိတ်အတွင်းတွင် ပေါ်ထွက်လာသော ပထမဦးဆုံး စကားလုံးကို ရှုပ်ထွေးသော လက်ရေးလက်သားဖြင့် ရေးလိုက်၏။
အဝတ်အစားတွေ ပြောင်းလဲကောင်း ပြောင်းလဲ သွားနိုင်ပေမဲ့ လူတွေကတော့ မပြောင်းလဲနိုင်ဘူး။
ထိုစကားလုံးများက ဆရာမရှန်းကို သူမ၏ ကျောင်းသူကို နွေဦးနှင့် ဆောင်းဦးတွင် ပထမဆုံး တွေ့ခဲ့ခြင်းကို သတိရသွားစေသည်။ သူမ၏ မျက်ဝန်းအတွင်းတွင် အတိတ်အခြေအနေများကို ပြန်လည် သတိရသွားဟန် ဖြစ်လာသည်။
Zawgyi
အပိုင္း(၁၉) နင္က တကယ္ပဲ ဘယ္သူလဲ (၁)
"အာ ကြၽန္မရဲ႕ သမီးက မင္းကို စိတ္မပ်က္ေစဘူးလို႔ ေျပာခဲ့သားပဲ"
ေဖး႐ွီက ေျပာသည္။
အကယ္ဒမီမွ ေလးစားရေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး တစ္ေယာက္က သူမ၏ သမီးကို လက္ခံေပးသည့္ အတြက္ ေက်နပ္ေနမိ၏။
မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာၿပီးကတည္းက ယဲ့က်န္း အေနျဖင့္ ဆရာမ႐ွန္းက မည္သို႔ ေမြးဖြား လာခဲ့ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ နားလည္ေနခဲ့သည္။ သူမႏွင့္ မရင္းႏွီးေသာ သူမ်ား အေပၚ ျမႇဳပ္ႏွံရန္ မထိုက္တန္ သူမ်ားအေပၚ အခ်ိန္ ျဖဳန္းလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔အျပင္ သူမက ဘယ္ေတာ့မွ လက္ဗလာႏွင့္လည္း မေရာက္လာတတ္ေပ။
ယဲ့က်န္းက ေဖး႐ွီကို ၾကည့္သည္။
သူမကို ဘာေတြမ်ား ေပးမယ္လို႔ ကတိေပးခဲ့တာလဲ။
သို႔ေသာ္ ၿမိဳ႕ေတာ္မွ မိသားစု ျဖစ္လာၿပီးကတည္းက လုမိသားစု အေနျဖင့္ မည္မွ်ေသာ တန္ဖိုးႀကီးသည့္ ေ႐ႊေငြမ်ားျဖင့္ ဖိတ္ေခၚႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း နားမလည္ႏိုင္ေပ။
ဆရာမ႐ွန္းက ယဲ့က်န္း ႐ွိရာဘက္သို႔ တစ္ခ်က္ ၾကည့္ၿပီးေနာက္တြင္ ေပါ့ပါးစြာ ေခါင္းညိတ္လာသည္။
"တတိယ သခင္မေလးလုက ဉာဏ္ေကာင္းမဲ့ ပုံေပၚသားပဲ။ သူမကို သင္ဖို႔က မခက္ခဲဘူးလို႔ ငါ ထင္တယ္"
ေဖး႐ွီက သူမ၏ သမီးက ဉာဏ္ေကာင္းျခင္း ႐ွိမ႐ွိ မေျပာႏိုင္သည့္ တိုင္ေအာင္ စာအုပ္မ်ားကို ရန္သူကဲ့သို႔ ဆက္ဆံတတ္သူ ျဖစ္မွန္းေတာ့ နားလည္ေနသည္။
ယဲ့က်န္းက ဦးၫြတ္သည္။ သူမက လိမၼာဟန္ေဆာင္ေန၏။ သည္ေလာကတြင္ သူမကို အေကာင္းဆုံး နားလည္သည္က သူမ၏ အေဖ၊ အစ္ကို ၿပီးလ်င္ ဆရာမ႐ွန္း ျဖစ္သည္။ သူမကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာ႐ွည္စြာ အေဖာ္ျပဳခဲ့သူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ထိုအခ်ိန္က ဆိုလွ်င္ သူမ ခ်င္မင္းဆက္မွ ဝမ္ေဖးပင္ မျဖစ္လာခဲ့ေသးေပ။
စကားအနည္းငယ္ ဖလွယ္ၿပီး ေနာက္တြင္ ဆရာမ႐ွန္းက ေယာင္ေယာင္ကို စာဖတ္ခန္းသို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေခၚသြားသည္။ လမ္းတြင္ ေဖး႐ွီက ယဲ့က်န္းကို ခပ္တိုးတိုး ေျပာ၏။
"ေယာင္ေယာင္ ဆရာမ႐ွန္းဆီမွာ သင္ၾကားရတာက ခက္ခဲေကာင္း ခက္ခဲလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမဲ့ ခက္ခဲေနေပမဲ့ သမီး အံႀကိတ္ၿပီး ေတာင့္ခံရမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ အေမ၊ သမီး နားလည္ပါတယ္"
သူမ ေသခ်ာ နားလည္သည္။ ဒါက သူမ၏ တစ္ခုတည္းေသာ အခြင့္အေရး ျဖစ္၏။ သူမ ဒါကို လြဲေခ်ာ္ခြင့္ မျပဳႏိုင္ေပ။ အကယ္ဒမီ ဝင္ခြင့္ က်႐ႈံးသြားျခင္းက သူမ ကလဲ့စား ေခ်မည့္ အခြင့္အေရး ဆုံး႐ႈံးရျခင္းဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ပင္ သူမ ညီမ၏ ဂုဏ္သိကၡာကလည္း က်ဆင္းမည္ျဖစ္၏။
စာဖတ္ခန္းသို႔ ေရာက္သြားေသာအခါ ေဖး႐ွီက သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို ထားရစ္ခဲ့သည္။ သူမက အျခားေသာ ကိစၥမ်ားကို ျခံဝန္းအတြင္းတြင္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ႐ွိေနေသး၏။
အထဲတြင္ ဆရာမ႐ွန္းက ယဲ့က်န္းကို တိုက္႐ိုက္ ၾကည့္သည္။ သူမက ေမးကို ေမာ့ထားကာ တစ္ဖက္သူ၏ မ်က္ႏွာတြင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္၏ အရိပ္အေယာင္ကို ျမင္ရလို ျမင္ရျငား ႐ွာေဖြေနခဲ့၏။
"ဆရာမ"
ယဲ့က်န္းက အသက္႐ွဴ တစ္ခဏခန္႔ ေအာင့္ၿပီးေနာက္တြင္ ဆရာမ႐ွန္း သူမကို မွတ္မိသြားမည္ကို စိုးရိမ္ေန၏။
ဒါေပမဲ့ ျဖစ္မွ မျဖစ္ႏိုင္တာ။
"မင္း ငယ္စဥ္ကတည္းက နယ္ၿမိဳ႕မွာပဲ ေနခဲ့တာလား"
ဆရာမ႐ွန္း၏ မ်က္ဝန္းမ်ားက အလြန္ ထက္႐ွသည္။
သူမ၏ ယခင္ ေက်ာင္းသူႏွင့္ အလြန္ တူေသာ ဒီကေလးမက အခ်ိဳ႕ေသာ ကြာျခားခ်က္ အနည္းငယ္မွ လြဲလွ်င္ သို႔မဟုတ္ အနည္းဆုံး သူမ၏ ထိုေက်ာင္းသူႏွင့္ တစ္ေထရာတည္း နီးပါး တူညီေနခဲ့သည္။
ယဲ့က်န္း...သူမ လုေယာင္ေယာင္ကို ယဲ့က်န္းလို႔ေတာင္ ထင္မိေတာ့မလို႔။
တည္ၿငိမ္ဟန္ေဆာင္ထားေသာ ယဲ့က်န္းက ျပန္ေျဖသည္။
"ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာမ၊ ကြၽန္မ ငယ္စဥ္ကတည္းက နယ္ၿမိဳ႕မွာပဲ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တာပါ"
စာအုပ္စင္မ်ားမွ စာအုပ္မ်ားကို သတိထားမိ ၿပီးေနာက္ ေမးသည္။
"ေနာက္ၿပီး ဘာကို ေလ့လာခဲ့သလဲ"
ဆရာမ႐ွန္း၏ မ်က္ႏွာက မေျပာင္းလဲေပ။ သူမ၏ ႏွလုံးသားထဲတြင္ မုန္တိုင္း ထန္ေနခဲ့ေလၿပီ။
တကယ္ပဲ သူမရဲ႕ ဆရာမ ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ၊ သူမရဲ႕ ဆရာမက အရင္က ယဲ့က်န္းနဲ႔ အခု ယဲ့က်န္း တူညီတယ္လို႔ ေတြးေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္၊ ေနာက္ၿပီး ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ေဖး႐ွီရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈကို လက္ခံၿပီး လုမိသားစုက ဒီကေလးမကို သင္ယူဖို႔ ေရာက္လာခဲ့ရတာလဲ။
မူလကဆိုလွ်င္ သူမ၏ ဆရာမက လုမိသားစု အေၾကာင္းကို သိမသိ သူမ အံ့ဩမိေသးသည္။ သို႔ေသာ္ သူမ၏ ဆရာမက ယဲ့မိသားစု၏ က်႐ႈံးခန္းကို နားလည္ထားမည္မွန္းေတာ့ နားလည္ေနခဲ့၏။
လုေယာင္ေယာင္... ယဲ့က်န္း သူတို႔ ဘယ္လို ဆက္စပ္မႈ ႐ွိေနတာလဲ။
"ကြၽန္မ အေမရဲ႕ ေဆးပညာ သင္ၾကားမႈက လြဲရင္ ကြၽန္မက သေကၤတတစ္ေထာင္ ေတာ္ဝင္ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား သမိုင္းကို ေလ့လာခဲ့ပါတယ္"
ဒါက လုေယာင္ေယာင္ သင္ၾကားထားေသာ အရာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လုေယာင္ေယာင္က စာဖတ္ရျခင္းကို မႏွစ္သက္သည့္အတြက္ ေသခ်ာ နားလည္ထားျခင္း မ႐ွိေပ။
"အကယ္ဒမီမွာ ႐ွင္သန္ဖို႔ အတြက္ ဆိုရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြ တတ္သင့္တဲ့ အႏုပညာ ၆ မ်ိဳးကို ေသခ်ာေပါက္ နားလည္ ထားရမယ္၊ မင္းမွာ ကြၽမ္းက်င္တဲ့ နယ္ပယ္ မ႐ွိဘူးလား"
ဆရာမ႐ွန္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ေမးလိုက္သည္။
အမ်ိဳးသမီး အကယ္ဒမီသို႔ ဝင္ခြင့္ ရရန္ အတြက္ ဝင္ခြင့္ စာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္ရေပမည္။ အေျခခံအက်ဆုံး စြမ္းရည္မ်ားက စစ္တုရင္၊ ဂီတ အတတ္၊ စာေပ၊ ျမင္းစီးျခင္း အတတ္၊ ဘာသာေရး၊ ဂဏန္း သခ်ၤာ တြက္ခ်က္ျခင္းတို႔ကို ကြၽမ္းက်င္ ရမည္ ျဖစ္သည္။
တစ္စုံတစ္ေယာက္က ထိုအရာမ်ားထဲမွ တစ္ခုကို က်႐ႈံးသြားမည္ ဆိုလွ်င္ အကယ္ဒမီ အတြင္းသို႔ ေျခမခ်သင့္ေတာ့ေပ။ ယဲ့က်န္းအတြက္ ယခင္က အတိုင္းဆိုလွ်င္ စစ္ေဆးပြဲကို ေအာင္ျမင္ရန္ ျပႆနာ မ႐ွိေသာ္လည္း လုေယာင္ေယာင္အတြက္ကမူ ေသခ်ာေပါက္ ခက္ခဲလိမ့္မည္။
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မကို သင္ေပးပါ ဆရာမ" ယဲ့က်န္းက ႐ိုက်ိဳးစြာျဖင့္ ဦးၫြတ္လိုက္သည္။ သူမက အလြန္ေလးစားေသာ စိတ္ဆႏၵကို ေဖာ္ထုတ္ ျပသထား၏။
ဆရာမ႐ွန္းက မ်က္လုံးကို ေမွးက်င္းလိုက္သည္။ တစ္ခဏခန္႔ ေတြးေတာၿပီး ေနာက္တြင္ ေယာင္ဝါးဝါး ေျပာလိုက္၏။
"ငါ့ကို စာနည္းနည္း ေရးျပ"
ယဲ့က်န္းက ေခါင္းညိတ္သည္။ သူက စာအုပ္စင္သို႔ သြားၿပီး စာ႐ြက္အခ်ိဳ႕ သိုးေမႊးသား စုပ္တံအခ်ိဳ႕ကို ေကာက္ယူလိုက္၏။ သူမ ပထမဆုံး အႀကိမ္ ထိုစာ႐ြက္ေပၚတြင္ မေရးခင္ တုံ႔ဆိုင္းသြားသည္။ စုတ္တံကို တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ ထားၿပီးေနာက္တြင္ မ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္လိုက္၏။ သူမက သူမ စိတ္အတြင္းတြင္ ေပၚထြက္လာေသာ ပထမဦးဆုံး စကားလုံးကို ႐ႈပ္ေထြးေသာ လက္ေရးလက္သားျဖင့္ ေရးလိုက္၏။
အဝတ္အစားေတြ ေျပာင္းလဲေကာင္း ေျပာင္းလဲ သြားႏိုင္ေပမဲ့ လူေတြကေတာ့ မေျပာင္းလဲႏိုင္ဘူး။
ထိုစကားလုံးမ်ားက ဆရာမ႐ွန္းကို သူမ၏ ေက်ာင္းသူကို ေႏြဦးႏွင့္ ေဆာင္းဦးတြင္ ပထမဆုံး ေတြ႕ခဲ့ျခင္းကို သတိရသြားေစသည္။ သူမ၏ မ်က္ဝန္းအတြင္းတြင္ အတိတ္အေျခအေနမ်ားကို ျပန္လည္ သတိရသြားဟန္ ျဖစ္လာသည္။