A/N: Hello in case your wondering kung buhay pa ako, buhay pa naman po ako HAHAHA charr.
By the way here's my update!.
I'm sorry kung ngayon lang po ulet ako naka-pag-update ulet.
***
DAPHNE'S POV
Nang mag alas dos na ay agad na akong bumalik sa bahay upang magbihis dahil ngayon ako pupunta sa flower shop ko.
Malapit lamang iyon dito kaya maglalakad na lamang ako.
Nang makapagbihis na ako ay agad na akong umalis.
After 20 minutes ay nakarating din ako sa flower shop ko.
Agad naman akong binati ng mga empleyado ko.
“Good afternoon ma'am”, sabay-sabay nilang bati sa akin.
Tinanguan ko lamang sila at nagsimula na akong libutin ang flower shop ko.
Humahalimuyak ang amoy ng mga bulaklak sa aking ilong.
“Kumusta naman po ang benta natin”, tanong ko sa isa sa mga empleyado ko.
“Maayos naman ho mam lalo na kapag valentines day maraming turista ang bumibili”, she said.
Napalingon ako sa labas ng makita ko ang isang truck na naka-park sa may harapan ng flower shop ko.
“May idi-deliver po kaseng mga bulaklak sa kabilang bayan para sa kasal”, she said ng makita akong nakatingin sa labas.
Dahan-dahan naman akong tumango.
Maya-maya pa ay pumasok si Lucien na hinihingal pa mukhang tumakbo siya papunta rito.
“Andito ka lang pala”,he's said.
“Ahh oo actually kakarating ko lang rito”, sagot ko sa kaniya.
“Sana inantay mo ko”,he said na nagpakunot ng noo ko.
“Bakit naman?”, tanong ko sa kaniya.
“Sasamahan naman kitang pumunta rito”, he said.
“Di ba tinawag ka ng papa mo tsaka kaya ko namang pumunta mag-isa rito”, I said.
“Kahit na tsaka may ini-utos lang naman sakin si papa”,he's said.
“Tapos mo na bang gawin ang ini-utos sayo ng papa mo?”, tanong ko sa kaniya.
“Oo tapos ko na”, he said.
Tumango na lamang ako at hindi na nagsalita pang muli.
“Tara”, he said kaya kumunot ang noo ko.
“Huh”, naguguluhan na tanong ko sa kaniya.
Hindi na siya nagsalita sa halip ay hinila niya na ako palabas ng flower shop ko.
Kahit naguguluhan ay hinayaan ko na lamang siya na hilahin ako paalis sa flower shop ko.
Napatingin ako sa kaniya ng tumigil kami sa isang naka-park na isang malaking motor bike. Inabot niya sakin ang isang helmet habang nilalagay niya sa ulo niya ang isang helmet. Nang hindi ko ito kuhanin ay siya na mismo ang nagsuot sakin nito.
Nakatingin lamang ako sa kaniya habang nilalagay niya sa ulo ko ang helmet.
I can't deny that his handsome. Maraming babae ang napapalingon sa kaniya parang balewa lamang sa kaniya ang mga titig nila dahil nasa akin pa rin ang tingin niya.
Ramdam ko na ang masama nilang tingin sa akin kaya lumayo na ako kay Lucien.
I cleared my throat.
“Saan ba tayo pupunta”, tanong ko sa kaniya.
“Secret”, he said at sinenyasan ako na sumakay na sa motor bike niya.
Agad naman akong umangkas. Medyo nahirapan pa ako dahil may kataasan ang upuan. Humawak ako sa braso niya para lang makaangkas ng mabuti.
“Is this yours?”, I asked.
Tumango lamang siya at pinaandar na ang motor.
“Wrap your arms around me”, he said.
Aangal pa sana ako pero kinuha niya na ang dalawang kamay ko at siya na ang naglagay nito sa bewang niya.
Wala na akong nagawa kundi hayaan na lamang siya.
Kung titignan ay mukha kaming may relasyon na dalawa dahil sa higpit ng pagkakayakap ng kamay ko sa bewang niya.
I was trying to loosen up my arms around him pero lagi niyang pinapabilis ang andar ng motor kaya wala akong choice kundi higpitan ang kapit ko sa kaniya.
Ayoko naman na mahulog ako lalo na buntis ako ngayon.
Hindi naman nagtagal ay nakarating kami sa isang farm.
Tinulungan niya ako sa pagbaba sa motor.
Nang makababa ay agad niya na akong hinila papunta sa taniman ng mangga.
“May taniman pala rito ng mangga”, mahinang sabi ko.
Tumango naman siya at muling tumingin sa mga nakahilerang puno ng mangga.
“Gusto mo bang kumain niyan?”, tanong niya sa akin habang nakaturo sa puno ng mangga.
Agad naman akong tumango dahil kanina pa ako nagki-crave.
Akmang aakyat na siya sa puno ng mangga ng hawakan ko ang kamay niya.
“Hindi ba tayo papagalitan ng may-ari”, tanong ko sa kaniya.
“Hindi yan”, he said sabay tingin sa kamay niyang hawak ko.
Agad ko namang inalis ang pagkakahawak ko sa kamay niya.
“Sorry”, sabi ko sa kaniya.
Ginulo niya naman ang buhok ko, inis ko naman siyang tinignan na ikinatawa niya lang.
Bigla niya na lamang akong hinalikan sa noo ko na ikinalaki ng mata ko.
“Ang cute mo”, he said at agad na akong tinalikuran para kumuha ng mangga.
Iniiwas ko ang tingin sa kaniya. Naghanap ako ng puno na pwede kong upuan habang inaantay na makakuha siya ng mangga.
Hindi naman nagtagal ay lumapit siya sakin dala-dala ang mangga na pinitas niya.
Nagulat ako ng naglabas siya ng kutsilyo at ito ang ginamit niya pangbalat ng mangga.
“Saan galing yan”, tanong ko sa kaniya at nginuso ang kutsilyo na hawak niya.
“Oo”, sagot niya sabay kamot sa kaniyang batok.
Napailing na lamang ako at sinimulang kainin ang mangga na binalatan niya.
“Hindi ba maasim yan”, tanong niya sakin.
Umiling naman ako dahil hindi naman siya maasim.
Inuumang ko pa sa kaniya ang mangga na hiniwa niya.
Agad niya naman itong isinubo.
“Akala ko ba hindi maasim”, nakangiwing sabi niya na ikinatawa ko.
Hindi ko alam kung ilang oras na kaming naandito naka-upo at kumakain ng mangga.
Sabay kaming napalingon sa isang matandang lalaki ng sumigaw ito.
“Hoy ano yan”, sigaw ng matandang lalaki habang nakaturo samin.
“Shit!”, rinig kong sabi ni Lucien kaya agad akong lumingon sa kaniya.
Imbes na magsalita ay hinila niya na lamang ako patayo sabay takbo namin. Agad naman saming sumunod ang matandang lalaki.
“Shit takbo bilis”, he said.
“Gago tumatakbo na tayo”, I said to him rinig ko naman ang halakhak niya.
Nang makarating kami sa tapat ng motor niya ay agad kaming sumakay. Nang makasakay kami ay agad niya itong pinaharurot paalis.
“Muntikan na tayo dun”, he said.
Agad ko namang hinampas ang braso niya na nagpadaing sa kaniya.
“Sira-ulo ka”, hinihingal na sabi ko sa kaniya.
Natigilan ako ng bigla niyang kuhanin ang isang kamay ko na nakahawak sa bewang niya at hinalikan ito.
“Sorry”, he said.
He stopped at the side of the road.
“Tara”, he said sabay lahad niya ng kamay sa harapan ko.
Agad ko naman itong kinuha.
Mula sa kinatatayuan namin ay tanaw namin ang papalubog na araw.
“Ang ganda”, sabi ko sa kaniya.
“Ang ganda nga”, he said habang nasa akin ang paningin.
Kunot noong tumingin naman ako sa kaniya.
“Why?, Totoo naman ahh maganda kaya”, he said habang hindi inaalis ang tingin sakin.
“Ewan ko sayo”, I said habang muling ibinaling ang tingin sa papalubog ng araw.
While watching the sunset I can't stop to think about Apollo.
We used to watch the sunset now I'm watching it with somebody else.
Napalingon ako sa kaniya ng magsalita ito.
“Do you believe in love at first sight?”, he asked.
“huh”, lutang na tanong ko sa kaniya.
“Nothing”, he said.
Nang tuluyan ng lumubog ang araw ay umuwi na kami. Hinatid niya ako hanggang sa bahay na tinutuluyan ko.
“Thank you for today”, I said to him.
“Nahh I should be the one saying that”, he said.
“Thank you for coming with me”, he said.
Tumango na lamang ako at tuluyan ng isinara ang pintuan.
Nagpahinga muna ako saglit bago nagsimulang magluto ng dinner ko.
Matapos kong makapagluto ay agad na rin akong kumain at natulog na.
I was about to close my eyes when my phone started on ringing.
Hindi ko na tinignan pa kung sino ang tumawag dahil agad ko na itong sinagot.
“Hello”, I've said.
“Hello princess”, I heard my dad said agad naman nanlaki ang mata ko.
Shit how did they get my new number.
“If you're wondering where did we get your number it's from our attorney”, my dad said nasapo ko na lamang ang noo ko.
“Why did you deactivated your accounts”, I heard my mom said in the other line.
“Nothing mom I just want to deactivate it tsaka I have a Viber naman we can call each other there”, I said.
“Fine I will believe you”, my mom said but I can hear sarcasm in her voice napanguso na lamang ako narinig ko rin ang pagtawa ni dad sa kabilang linya.
Minsan napapatanong na lang ako mga magulang ko ba talaga sila.
“Anyway galing dito si Apollo------------”, rinig kong sabi ni mommy kaya agad ko na itong pinutol.
“Mom I don't wanna talk about him please”, I've said rinig ko naman ang pagbuntong hininga niya sa kabilang linya.
“Fine, by the way where are you?”, my mom asked me.
I don't know what to say because a part of me don't want to tell them where am I but still they are my parents so I need to trust them.
Don't get me wrong I just don't want Apollo to know where I am.
“Don't you trust us ”, I heard my dad said in a low voice.
“It's not like that dad”, I've said.
Huminga muna ako ng malalim bago ako muling nagsalita.
“I'm here in Palawan,I'll text you the exact address dad”, I've said as I sigh.
“Sure princess”, my dad said.
“Please don't tell Apollo”, I said almost pleading.
“Why would I tell him”, my dad said anger is in his voice.
“Anyway you should rest now”, my dad said.
“Yeah sure dad, good night”, I said.
“Good night princess”, they both said.
After that I end the call. Dahil siguro sa pagod ay agad din akong natulog.
Kinabukasan ay tinanghali na ako ng gising.
Napili ko na lamang na mag-stay sa loob ng bahay dahil wala ako sa mood na maglakad-lakad.
Napalingon ako sa pintuan ng may kumatok.
Dahan-dahan akong naglakad upang buksan ang pintuan.
Bumungad sa akin ang bagong ligo na si Lucien. Tumutulo pa ang kaniyang buhok, napatingin ako sa hawak niyang paper bag.
Nang makita niyang nakatingin ako roon ay agad niya itong inabot sakin.
Pinapasok ko muna siya at agad ng kinuha ang paper bag na inaabot niya sa akin.
May laman iyong pagkain.
“Wow saan galing to?”,tanong ko sa kaniya habang nilalabas ang pancakes na nasa tupperware. Meron pa itong kasama na tatlong pirasong burger.
“Ahh niluto ko”, he said sabay kamot sa may batok niya.
Napailing na lamang ako.
“Thank you”, I said to him.
“Andami naman ng dala mo, saluhan mo na ako”, sabi ko sa kaniya.
Dinala ko ang pagkain na dala niya sa balcony ng bahay ko. Naramdaman ko naman ang pagsunod niya sa akin.
Mula sa kinauupuan namin ay tanaw namin ang asul na dagat. Kaunti pa lamang ang mga naliligo dahil siguro mataas na ang sikat ng araw at mahapdi na rin ito sa balat.
Nagkatinginan kami ni Lucien ng may dumaan na isang mag-asawa. Mukhang nag-aaway sila dahil ambilis ng paglalakad ng babae habang ang asawa naman nito ay tumatawa habang sinusundan ang babae.
“Ilang buwan na kaya ang tiyan nun”, out of the blue na sabi ni Lucien habang nakatingin sa mag-asawa kaya napatingin din ako roon.
Nagkibit-balikat lamang ako dahil hindi ko din alam. Napangiti ako ng makita kong magkayakap na ang mag-asawa habang nakatanaw sila sa dagat.
Bigla ko na lamang na naisip si Apollo.
Ganiyan din ba kaya kami ngayon?.
Hindi ko rin maiwasan na isipin na pano kung sinabi ko sa kaniya na buntis ako.
Ano kaya magiging reaction niya.
Matatanggap niya kaya ang anak namin o hindi.
Nawala lamang ako sa iniisip ko ng magsalita si Lucien.
“By any chance do you have a boyfriend?”, he asked me.
“I don't have but I have a husband”, I've said.
“I mean ex-husband since I already signed our annulment paper”, I've said again.
“But why?”, he asked.
“He love someone else”, I said as I fake a smile.
“That's why your here”, he said while nodding.
“Yupp but there's another reason why I'm here. I'm pregnant with our child and he didn't know it.”, I said at agad niya namang naibuga ang kinakain niya kaya napangiwi ako.
“Wait lang”, he said na ikinatawa ko halatang nabigla siya.
“Can I touch it”, he asked me referring to my tummy.
“Yeah sure”, sagot ko sa kaniya.
Dahan-dahan niya naman na itinaas ang suot kong t-shirt at hinawakan ang tiyan ko.
Kita ko ang pag-ngiti niya habang hinahawakan ang tiyan ko.
Mayamaya pa ay bigla siyang nagsalita na ikinalaki ng mata ko.
“I can be a father to your child”, he said.
-----------------------------------------------------------------------------------------
A/N: Your votes and comment is highly appreciated 😊❤️