unicode
အပိုင်း ၇။ ဖီးနစ်(၂)
အဆောင်ခန်းသို့ အပြေးအလွှားသွားပြီးနောက်တွင် ယဲ့ကျန်းက လက်ဖဝါးကို ဖြန့်ကာ ထိုအသက်ရှင်လာတော့မည် ထင်ရသော ဖီးနစ်တက်တူးလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူမ၏စိတ်ဝိညာဉ်က နန်းတော်ထဲတွင် နှစ်နှစ်တိုင်တိုင် ပိတ်လှောင်ထားခံရပြီး နောက်ဆုံးတွင် ထိုကျောက်စိမ်းတံဆိပ်က အက်ကွဲသွားမှသာ လွတ်မြောက်သွားခဲ့ခြင်းကို မှတ်မိနေသေး၏။
လုဝူရှန်း၏လက်များက ကျောက်တုံးမှထွက်လာသော မီးတောက်များဖြင့် လောင်ကျွမ်းခံခဲ့ရကာ ဆုပ်ကိုင်ထားရာမှ လွှတ်ချမိလိုက်သောကြောင့် မာကြောသော ကြမ်းပြင်နှင့် ရိုက်မိသွားခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ ထိုသင်္ကေတက သူမအထင်အရ မော့ရုန်ကျန်းပေးထားခဲ့သော တံဆိပ်ပြားနှင့် ဆက်စပ်နေရပေလိမ့်မည်။
ထိုအတွေးများကို သိမ်းပြီးနောက်တွင် အနားတွင်ရှိသော မှန်ကို သတိလက်လွတ် ကြည့်လိုက်မိကြသည်။ သူမ မြင်လိုက်ရသောအရာကို ကြည့်ကာ သက်ပြင်းချမိသွား၏။ လက်ရှိအချိန်တွင် သူမ၏ ရုပ်ရည်သွင်ပြင်အတွက် စိုးရိမ်ရန် မလိုအပ်တော့ပေ။
အကြောင်းမူကား သူမအမြွှာညီမ၏ရုပ်ရည်က သူမနှင့်တစ်ထပ်တည်း မတူညီပေ။ အချို့သောသွင်ပြင်များက တူညီနေသည့်တိုင်အောင် ညီမဖြစ်သူ၏ အသားအရေ၊ ဆံပင်နှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာက ကွာခြားလွန်းလှ၏။
ယဲ့ကျန်းက ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းက စံအိမ်တွင် ကောင်းမွန်စွာ ပျိုးထောင်ခံလာရသော သန့်စင်သော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူမ၏အသားအရေက ပုလဲလုံးကဲ့သို့ ဖြူဖွေးကာ နေရောင်နှင့် ထိတွေ့ခံရလျှင်ပင် ရောင်ပြန်ဟပ်လောက်အောင် ကောင်းမွန်သည်။ သူမ၏ဆံပင်များကလည်း ဖျော့တော့သော ဆီရနံ့ကို သင်းသင်းထုတ်လွှတ်နိုင်စွမ်း ရှိလောက်အောင် ကောင်းမွန်သေး၏။
သို့ရာတွင် သူမညီမ လုယောင်ယောင်ကမူ နယ်မြို့လေးတွင် ကြီးပြင်းလာခြင်းဖြစ်ကာ သည်လိုအထူးဂရုစိုက်မှုကို မခံခဲ့ရပေ။ နေလောင်ခံထားရသော အသားအရေအပြင် သူမ၏အသားအရေက ပို၍ မည်းနက်နေသေး၏။ အမဲစက်များကို ထင်ရှားစွာမြင်နိုင်သေးကာ မြင်ရမကောင်းပေ။ ထို့အပြင် နေမကောင်းဖြစ်ထားသောကြောင့် ကိုယ်တွင် အသားရှိရုံ အနေအထား ဖြစ်နေခဲ့ပြီး အလွန်ပိန်ကာ မကျန်းမမာပုံ ပေါက်နေသေး၏။
အသားမဲပြီး ပိန်ပါးသည်။ လူအများက ကြည့်ရုံဖြင့်ပင် သူမကို ယခင်ဝမ်ဖေးနှင့် ဆက်စပ်မိလောက်မည် မဟုတ်ပေ။
ကောင်းမွန်သောဘက်ခြမ်းအရ တွေးမည်ဆိုလျှင် ဒါက အခွင့်သာနေခြင်းဖြစ်၏။ သူမနှင့်ယဲ့မိသားစုမှ ဆက်ဆံရေးကို မည်သူ့ကိုမျှ မသိစေချင်သေးပေ။ လက်ရှိက အချိန်မတန်သေးပေ။ ရန်သူက သူမ၏အမြွှာညီမကို ကိုယ်တိုင်ကြုံတွေ့ရသောအခါ မသက်မသာဖြစ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်၏။
လွန်ခဲ့သော လဝက်ခန့်အတွင်းတွင် သူမက ကလဲ့စားချေလိုသော လူတစ်ယောက်နှင့် တူညီခဲ့ခြင်း မရှိပေ။ သည်အတိုင်း ဆက်ခံသူသမီးတစ်ယောက်နှင့် ကောင်းမွန်သော ညီမတစ်ယောက်မျှသာ ဖြစ်ခဲ့၏။ ယခင်ဘဝမှ အောင်မြင်ကြွယ်ဝမှုများကို ပြန်တွေးမနေတော့ဘဲ လက်ရှိအချိန်တွင် လုပ်နိုင်စွမ်းအားရှိရာကိုသာ ဆောင်ရွက်ရတော့မည်ဖြစ်သည်။
ငါ ဘယ်လိုကလဲ့စားချေရမလဲ။
အခြားအရာများထက် သူမ အမြင်ချင်ဆုံးက သူမ၏မိသားစုကို ဆိုးရွားသောအဆုံးသတ် ရောက်စေသည့်သူများအားလုံးကို နင်းခြေကာ အက်ကွဲစေလိုခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် သူမ၏လက်ရှိပိုင်ဆိုင်မှု၊ လုပ်နိုင်စွမ်းအားနှင့်ဆိုလျှင် ဘာမှ တတ်နိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။
ဖျက်ဆီးရန် မဆိုထားဘိ ထိုသူများကို လက်ညှိုးဖြင့်ပင် မထိုးနိုင်သေးချေ။
သူမအပေါ် အမှားလုပ်ခဲ့သူများထဲမှ တစ်ယောက်က မော့ရုန်ကျန်းဖြစ်ပြီး သည်ခေတ်တွင် အင်အားအကြီးဆုံး အရှင်သခင်ဖြစ်နေသေးသည်။
သူမလိုအသက် ၁၅ နှစ်ပဲရှိတဲ့ သာမန်ခပ်ညံ့ညံ့မိန်းမတစ်ယောက်က သူ့ကို ဘယ်လို ပေးဆပ်အောင် လုပ်နိုင်မှာတဲ့လဲ။
“ယောင်ယောင်”
တံခါးအပြင်ဘက်မှ လုရှန်းကျစ်၏အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။
ယဲ့ကျန်းက သူမ၏အနေအထားမှ ချက်ချင်းပြန်အသိပြန်ဝင်လာခဲ့ကာ မှန်အတွင်းသို့ ကြည့်သည်။ သည်တစ်ကြိမ်တွင် သူမက တောက်ပပြီး ပျော်ရွှင်ဖွယ်ကောင်းသောအပြုံးကို မြင်လိုက်ရ၏။ မုန်းတီးမှုများအားလုံးက ပျောက်ကွယ်သွားရသည်။ အခြားသူများ၏အမြင်တွင် မည်သို့သော ပုံစံရှိသင့်ကြောင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတိပေးပြီးနောက် သူမက အကောင်းဆုံးအနေအထားဖြင့် မွေးဖွားလာသော ယဲ့ကျန်း မဟုတ်ကြောင်း ယဲ့မိသားစုမှ ချိုမြိန်သော ချစ်စရာကောင်မလေး မဟုတ်ကြောင်း သတိပေးရသည်။ ထိုအစား လုရှီမင်၏မွေးစားသမီးနှင့် လုမိသားစုမှ တတိယသခင်မလေးဖြစ်ကြောင်း အသိဝင်စေရ၏။
သူမက လက်ရှိတွင် လုယောင်ယောင်ဖြစ်သည်။ အိမ်ခေါ်နာမည်ကလည်း ယောင်ယောင်ဖြစ်၏။ သူမနှင့်အတူတူသာလျှင်ဖြစ်သည်။
ယဲ့ကျန်းက အမူအရာပြောင်းကာ သူ့ကိုခေါ်လိုက်သည်။
“အစ်ကိုကြီး ဘာလို့ရောက်လာတာလဲ”
“မင်း ငါ့ကို အစ်ကိုကြီးလို့ ခေါ်လို့မရဘူး၊ မိသားစုမှာ နောက်ထပ် အစ်ကိုသုံးယောက် ရှိနေသေးတယ်လေ”
လုရှန်းကျစ်က သူ၏ညီမကို ချစ်မြတ်နိုးစွာကြည့်ပြီးနောက် လက်ကိုမြှောက်ကာ ခေါင်းကို အသာပုတ်ပေးသည်။
“ဒီနေ့ ငါတို့ရဲ့အစ်ကိုကြီးတွေထဲက တစ်ယောက်က အင်ပါယာအရာရှိအဖြစ် အသိအမှတ်အပြုခံရတယ်၊ သူက အခုလက်ထောက်စစ်ဝန်ကြီးဖြစ်သွားပြီ”
လုရှန်းကျစ်က ပြောပြသည်။ သူ၏မျက်ဝန်းထဲတွင် စိတ်လှုပ်ရှားမှုကိုမြင်နိုင်၏။
“အဖွားက ဂုဏ်ပြုဖို့ ညစာပွဲကျင်းပလိမ့်မယ်၊ အမေက မင်းကို ခေါ်လာခိုင်းတယ်”
ယဲ့ကျန်း၏မျက်ဝန်းထဲ မုန်းတီးမှုအလင်းများ လက်သွားသည်။ ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီးသည့်တိုင် သူမဟာ ရန်သူ၏အိမ်တော်တွင် နေရသည်ဆိုသောအချက်အပြင် ထိုသူကို နောက်ထပ် လပေါင်းများစွာကစပြီး အစ်ကိုကြီးဟု တစ်ဘဝလုံး ဆက်တိုက်ခေါ်သွားရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း တွေးမိသောအခါ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် လှောင်မိသည်။ လုလင်ကျစ်ကိုတွေ့ရခြင်းက သူမ ထိုအချိန်က နောက်ဆုံး လုပ်ချင်ခဲ့သောအရာလည်းဖြစ်သည်။
“အစ်ကိုကြီး ညီမစိုးရိမ်တာက ညီမ အပြင်ထွက်ဖို့ နေလို့မကောင်းသေးမှာကိုပဲ”
ယဲ့ကျန်းက ခေါင်းကိုငုံ့ထားသည်။ သူမက အားနည်းဟန်ဆောင်လိုက်၏။
“ဘယ်နေရာက နေလို့မကောင်းတာလဲ၊ ပေါက်ကရတွေမပြောပါနဲ့၊ ညီမလေး အများကြီးတွေးမနေနဲ့၊ ညီမလေးက ငါတို့မိသားစုရဲ့ တတိယသခင်မလေးပဲ၊ ညီမလေးပွဲကို မတက်တော့ ဘယ်အဆင်ပြေပါ့မလဲ”
ယဲ့ကျန်းက စိတ်ထဲတွင် အော်ရယ်ချင်သွားသည်။ သူမက မနည်းထိန်းချုပ်ထားကာ ပြောလိုက်၏။
“ကောင်းပါပြီ”
သူမ၏ပခုံးပေါ် အပေါ်ဝတ်က တင်ရုံတင်ထားကြောင်း မြင်သောအခါ လုရှန်းကျစ်က မနေနိုင်ဘဲ အနာပေါ် ဆားသိပ်လာ၏။
“ငါ့ညီမ အရမ်းပိန်သွားပြီ၊ အခုကြည့်ပါအုံး၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သေချာ ဂရုစိုက်ရမယ်နော်၊ မဟုတ်ရင် …”
သူက အော်ရယ်နေသည်။
“မဟုတ်ရင် ဘာလဲ”
ယဲ့ကျန်းက စိန်ခေါ်သလိုမေးလိုက်သည်။
“မင်းတစ်ဘဝလုံး မျောက်မည်း ဖြစ်နေလိမ့်မယ်”
လုရှန်းကျစ်က သူ့နဖူးကိုပွတ်ရင်း ခေါင်းကို တဆတ်ဆတ်ညိတ်နေသည်။
“အစ်ကိုကြီး နင်ကသာ မျောက်”
ယဲ့ကျန်းကလည်း ပြန်အော်သည်။
သူမညီမ၏ မှတ်ဉာဏ်ထဲမှတစ်ဆင့် လုရှန်းကျစ်က လုယောင်ယောင်၏ ရုပ်ရည်ကို အမြဲစနောက်လေ့ရှိကြောင်း သိထားသည်။ သို့သော် ဒါက သူ၏ စိုးရိမ်မှုကို ဖော်ပြရုံမျှသာဖြစ်ကာ သူ၏ ရင်ထဲမှ စကားများ မဟုတ်ပါပေ။
...
paid Group/ Paid Docs ရှိပါတယ်။
zawgyi
အပိုင္း ၇။ ဖီးနစ္(၂)
အေဆာင္ခန္းသို႔ အေျပးအလႊားသြားၿပီးေနာက္တြင္ ယဲ့က်န္းက လက္ဖဝါးကို ျဖန္႔ကာ ထိုအသက္႐ွင္လာေတာ့မည္ ထင္ရေသာ ဖီးနစ္တက္တူးေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူမ၏စိတ္ဝိညာဥ္က နန္းေတာ္ထဲတြင္ ႏွစ္ႏွစ္တိုင္တိုင္ ပိတ္ေလွာင္ထားခံရၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ထိုေက်ာက္စိမ္းတံဆိပ္က အက္ကြဲသြားမွသာ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ျခင္းကို မွတ္မိေနေသး၏။
လုဝူ႐ွန္း၏လက္မ်ားက ေက်ာက္တုံးမွထြက္လာေသာ မီးေတာက္မ်ားျဖင့္ ေလာင္ကြၽမ္းခံခဲ့ရကာ ဆုပ္ကိုင္ထားရာမွ လႊတ္ခ်မိလိုက္ေသာေၾကာင့္ မာေၾကာေသာ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ႐ိုက္မိသြားျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ ထိုသေကၤတက သူမအထင္အရ ေမာ့႐ုန္က်န္းေပးထားခဲ့ေသာ တံဆိပ္ျပားႏွင့္ ဆက္စပ္ေနရေပလိမ့္မည္။
ထိုအေတြးမ်ားကို သိမ္းၿပီးေနာက္တြင္ အနားတြင္႐ွိေသာ မွန္ကို သတိလက္လြတ္ ၾကည့္လိုက္မိၾကသည္။ သူမ ျမင္လိုက္ရေသာအရာကို ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်မိသြား၏။ လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္ သူမ၏ ႐ုပ္ရည္သြင္ျပင္အတြက္ စိုးရိမ္ရန္ မလိုအပ္ေတာ့ေပ။
အေၾကာင္းမူကား သူမအႁမႊာညီမ၏႐ုပ္ရည္က သူမႏွင့္တစ္ထပ္တည္း မတူညီေပ။ အခ်ိဳ႕ေသာသြင္ျပင္မ်ားက တူညီေနသည့္တိုင္ေအာင္ ညီမျဖစ္သူ၏ အသားအေရ၊ ဆံပင္ႏွင့္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာက ကြာျခားလြန္းလွ၏။
ယဲ့က်န္းက ငယ္႐ြယ္စဥ္ကတည္းက စံအိမ္တြင္ ေကာင္းမြန္စြာ ပ်ိဳးေထာင္ခံလာရေသာ သန္႔စင္ေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူမ၏အသားအေရက ပုလဲလုံးကဲ့သို႔ ျဖဴေဖြးကာ ေနေရာင္ႏွင့္ ထိေတြ႕ခံရလွ်င္ပင္ ေရာင္ျပန္ဟပ္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းမြန္သည္။ သူမ၏ဆံပင္မ်ားကလည္း ေဖ်ာ့ေတာ့ေသာ ဆီရနံ႔ကို သင္းသင္းထုတ္လႊတ္ႏိုင္စြမ္း ႐ွိေလာက္ေအာင္ ေကာင္းမြန္ေသး၏။
သို႔ရာတြင္ သူမညီမ လုေယာင္ေယာင္ကမူ နယ္ၿမိဳ႕ေလးတြင္ ႀကီးျပင္းလာျခင္းျဖစ္ကာ သည္လိုအထူးဂ႐ုစိုက္မႈကို မခံခဲ့ရေပ။ ေနေလာင္ခံထားရေသာ အသားအေရအျပင္ သူမ၏အသားအေရက ပို၍ မည္းနက္ေနေသး၏။ အမဲစက္မ်ားကို ထင္႐ွားစြာျမင္ႏိုင္ေသးကာ ျမင္ရမေကာင္းေပ။ ထို႔အျပင္ ေနမေကာင္းျဖစ္ထားေသာေၾကာင့္ ကိုယ္တြင္ အသား႐ွိ႐ုံ အေနအထား ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး အလြန္ပိန္ကာ မက်န္းမမာပုံ ေပါက္ေနေသး၏။
အသားမဲၿပီး ပိန္ပါးသည္။ လူအမ်ားက ၾကည့္႐ုံျဖင့္ပင္ သူမကို ယခင္ဝမ္ေဖးႏွင့္ ဆက္စပ္မိေလာက္မည္ မဟုတ္ေပ။
ေကာင္းမြန္ေသာဘက္ျခမ္းအရ ေတြးမည္ဆိုလွ်င္ ဒါက အခြင့္သာေနျခင္းျဖစ္၏။ သူမႏွင့္ယဲ့မိသားစုမွ ဆက္ဆံေရးကို မည္သူ႕ကိုမွ် မသိေစခ်င္ေသးေပ။ လက္႐ွိက အခ်ိန္မတန္ေသးေပ။ ရန္သူက သူမ၏အႁမႊာညီမကို ကိုယ္တိုင္ၾကဳံေတြ႕ရေသာအခါ မသက္မသာျဖစ္သြားမည္ကို စိုးရိမ္၏။
လြန္ခဲ့ေသာ လဝက္ခန္႔အတြင္းတြင္ သူမက ကလဲ့စားေခ်လိုေသာ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တူညီခဲ့ျခင္း မ႐ွိေပ။ သည္အတိုင္း ဆက္ခံသူသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ညီမတစ္ေယာက္မွ်သာ ျဖစ္ခဲ့၏။ ယခင္ဘဝမွ ေအာင္ျမင္ႂကြယ္ဝမႈမ်ားကို ျပန္ေတြးမေနေတာ့ဘဲ လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းအား႐ွိရာကိုသာ ေဆာင္႐ြက္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ငါ ဘယ္လိုကလဲ့စားေခ်ရမလဲ။
အျခားအရာမ်ားထက္ သူမ အျမင္ခ်င္ဆုံးက သူမ၏မိသားစုကို ဆိုး႐ြားေသာအဆုံးသတ္ ေရာက္ေစသည့္သူမ်ားအားလုံးကို နင္းေျခကာ အက္ကြဲေစလိုျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူမ၏လက္႐ွိပိုင္ဆိုင္မႈ၊ လုပ္ႏိုင္စြမ္းအားႏွင့္ဆိုလွ်င္ ဘာမွ တတ္ႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။
ဖ်က္ဆီးရန္ မဆိုထားဘိ ထိုသူမ်ားကို လက္ညိႇဳးျဖင့္ပင္ မထိုးႏိုင္ေသးေခ်။
သူမအေပၚ အမွားလုပ္ခဲ့သူမ်ားထဲမွ တစ္ေယာက္က ေမာ့႐ုန္က်န္းျဖစ္ၿပီး သည္ေခတ္တြင္ အင္အားအႀကီးဆုံး အ႐ွင္သခင္ျဖစ္ေနေသးသည္။
သူမလိုအသက္ ၁၅ ႏွစ္ပဲ႐ွိတဲ့ သာမန္ခပ္ညံ့ညံ့မိန္းမတစ္ေယာက္က သူ႕ကို ဘယ္လို ေပးဆပ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာတဲ့လဲ။
“ေယာင္ေယာင္”
တံခါးအျပင္ဘက္မွ လု႐ွန္းက်စ္၏အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။
ယဲ့က်န္းက သူမ၏အေနအထားမွ ခ်က္ခ်င္းျပန္အသိျပန္ဝင္လာခဲ့ကာ မွန္အတြင္းသို႔ ၾကည့္သည္။ သည္တစ္ႀကိမ္တြင္ သူမက ေတာက္ပၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာအျပဳံးကို ျမင္လိုက္ရ၏။ မုန္းတီးမႈမ်ားအားလုံးက ေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည္။ အျခားသူမ်ား၏အျမင္တြင္ မည္သို႔ေသာ ပုံစံ႐ွိသင့္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးၿပီးေနာက္ သူမက အေကာင္းဆုံးအေနအထားျဖင့္ ေမြးဖြားလာေသာ ယဲ့က်န္း မဟုတ္ေၾကာင္း ယဲ့မိသားစုမွ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ခ်စ္စရာေကာင္မေလး မဟုတ္ေၾကာင္း သတိေပးရသည္။ ထိုအစား လု႐ွီမင္၏ေမြးစားသမီးႏွင့္ လုမိသားစုမွ တတိယသခင္မေလးျဖစ္ေၾကာင္း အသိဝင္ေစရ၏။
သူမက လက္႐ွိတြင္ လုေယာင္ေယာင္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေခၚနာမည္ကလည္း ေယာင္ေယာင္ျဖစ္၏။ သူမႏွင့္အတူတူသာလွ်င္ျဖစ္သည္။
ယဲ့က်န္းက အမူအရာေျပာင္းကာ သူ႕ကိုေခၚလိုက္သည္။
“အစ္ကိုႀကီး ဘာလို႔ေရာက္လာတာလဲ”
“မင္း ငါ့ကို အစ္ကိုႀကီးလို႔ ေခၚလို႔မရဘူး၊ မိသားစုမွာ ေနာက္ထပ္ အစ္ကိုသုံးေယာက္ ႐ွိေနေသးတယ္ေလ”
လု႐ွန္းက်စ္က သူ၏ညီမကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာၾကည့္ၿပီးေနာက္ လက္ကိုေျမႇာက္ကာ ေခါင္းကို အသာပုတ္ေပးသည္။
“ဒီေန႔ ငါတို႔ရဲ႕အစ္ကိုႀကီးေတြထဲက တစ္ေယာက္က အင္ပါယာအရာ႐ွိအျဖစ္ အသိအမွတ္အျပဳခံရတယ္၊ သူက အခုလက္ေထာက္စစ္ဝန္ႀကီးျဖစ္သြားၿပီ”
လု႐ွန္းက်စ္က ေျပာျပသည္။ သူ၏မ်က္ဝန္းထဲတြင္ စိတ္လႈပ္႐ွားမႈကိုျမင္ႏိုင္၏။
“အဖြားက ဂုဏ္ျပဳဖို႔ ညစာပြဲက်င္းပလိမ့္မယ္၊ အေမက မင္းကို ေခၚလာခိုင္းတယ္”
ယဲ့က်န္း၏မ်က္ဝန္းထဲ မုန္းတီးမႈအလင္းမ်ား လက္သြားသည္။ ျပန္လည္ေမြးဖြားလာၿပီးသည့္တိုင္ သူမဟာ ရန္သူ၏အိမ္ေတာ္တြင္ ေနရသည္ဆိုေသာအခ်က္အျပင္ ထိုသူကို ေနာက္ထပ္ လေပါင္းမ်ားစြာကစၿပီး အစ္ကိုႀကီးဟု တစ္ဘဝလုံး ဆက္တိုက္ေခၚသြားရေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြးမိေသာအခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလွာင္မိသည္။ လုလင္က်စ္ကိုေတြ႕ရျခင္းက သူမ ထိုအခ်ိန္က ေနာက္ဆုံး လုပ္ခ်င္ခဲ့ေသာအရာလည္းျဖစ္သည္။
“အစ္ကိုႀကီး ညီမစိုးရိမ္တာက ညီမ အျပင္ထြက္ဖို႔ ေနလို႔မေကာင္းေသးမွာကိုပဲ”
ယဲ့က်န္းက ေခါင္းကိုငုံ႔ထားသည္။ သူမက အားနည္းဟန္ေဆာင္လိုက္၏။
“ဘယ္ေနရာက ေနလို႔မေကာင္းတာလဲ၊ ေပါက္ကရေတြမေျပာပါနဲ႔၊ ညီမေလး အမ်ားႀကီးေတြးမေနနဲ႔၊ ညီမေလးက ငါတို႔မိသားစုရဲ႕ တတိယသခင္မေလးပဲ၊ ညီမေလးပြဲကို မတက္ေတာ့ ဘယ္အဆင္ေျပပါ့မလဲ”
ယဲ့က်န္းက စိတ္ထဲတြင္ ေအာ္ရယ္ခ်င္သြားသည္။ သူမက မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ထားကာ ေျပာလိုက္၏။
“ေကာင္းပါၿပီ”
သူမ၏ပခုံးေပၚ အေပၚဝတ္က တင္႐ုံတင္ထားေၾကာင္း ျမင္ေသာအခါ လု႐ွန္းက်စ္က မေနႏိုင္ဘဲ အနာေပၚ ဆားသိပ္လာ၏။
“ငါ့ညီမ အရမ္းပိန္သြားၿပီ၊ အခုၾကည့္ပါအုံး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေသခ်ာ ဂ႐ုစိုက္ရမယ္ေနာ္၊ မဟုတ္ရင္ …”
သူက ေအာ္ရယ္ေနသည္။
“မဟုတ္ရင္ ဘာလဲ”
ယဲ့က်န္းက စိန္ေခၚသလိုေမးလိုက္သည္။
“မင္းတစ္ဘဝလုံး ေမ်ာက္မည္း ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္”
လု႐ွန္းက်စ္က သူ႕နဖူးကိုပြတ္ရင္း ေခါင္းကို တဆတ္ဆတ္ညိတ္ေနသည္။
“အစ္ကိုႀကီး နင္ကသာ ေမ်ာက္”
ယဲ့က်န္းကလည္း ျပန္ေအာ္သည္။
သူမညီမ၏ မွတ္ဉာဏ္ထဲမွတစ္ဆင့္ လု႐ွန္းက်စ္က လုေယာင္ေယာင္၏ ႐ုပ္ရည္ကို အၿမဲစေနာက္ေလ့႐ွိေၾကာင္း သိထားသည္။ သို႔ေသာ္ ဒါက သူ၏ စိုးရိမ္မႈကို ေဖာ္ျပ႐ုံမွ်သာျဖစ္ကာ သူ၏ ရင္ထဲမွ စကားမ်ား မဟုတ္ပါေပ။
...
paid Group/ Paid Docs ရှိပါတယ်။