*Nicole POV.*
pagkatapos ako ihatid ni jayson dito sa condo ko,
hindi parin nawawala sa isip ko ang hinala sa kanilang dalawa!
sa anak ni jane at kay jayson!
akalain nyo?
sa isang araw e'maraming nakakapansin na magkamukha talaga sila!
at
ang iba naman e'magkakamalan pang mag'ama?
kung sa simpling magkamukha lang e'mapapalampas ko yun!
pero
mag'ama?
gosh.
pati pa itong si love nakidagdag din sa iniisip ko!
sure ako na hanggang ngayon di pa yung nakakamove'on sa 'magkamukha talaga kayo' nya!
at kailangan ko talaga sya maunahan sa mga binabalak nya!
nafefeel ko kasing may binabalak sya kanina eh.
pasalamat nalang ako dahil na didistract ko sya kanina,
dahil kung hindi?
siguradong tadtad na kaming dalawa ni jayson sa mga tanong nya,
na kahit kaming dalawa ni jayson e'walang ka alam-alam sa isasagot kung saka-sakaling nagtanong talaga yun!
at isa lang alam kong taong makakasagot sa mga tanong na pumapasok sa isipan ko!
walang iba kundi 'si jane' lang! walang ng iba.
kung sakaling wala akong makuha,
pwedi rin sa taong kinakasama nya ngayon?
wala ding iba kundi si mike!
pero,
kung pareho silang walang isasagot?
arghhh.
kakainis!
tsk.
kung sakaling ganun nga?
edi wala na akong magagawa,
kundi gawin ang isang bagay na alam ko sa sarili ko na ito lang ang makakasagot sa mga tanong ko sa sarili ko!
kaya pasensyahan nalang kaming tatlo (ako, jane at mike)
kung di nila ako sasagutin ng matino!
*Jane POV.*
gabi ng matapos ang trabaho ko sa opisina,
wala kasi dad at mike kaya ako nalang gumawa at nakipagmeet sa mga investor ni dad.
si kuya kasi di pumasok eh.
tsk!
pero tinext nya naman ako kaninang tanghali na namamasyal raw sila ng anak ko?
himala at sinama nya ang anak ko sa lakad nya.
hmmm?
kaya ito ako,
nagmamaneho pauwi sa bahay,
at excited na akong makita ang baby JM ko ^0^
****
"good evening ma'am jane,," bati sakin nung katulong namin dito sa bahay,
"good evening,," sagot ko at binigay sa kanya ang gamit na dala ko,
"ahmm? nasan ang anak ko?" tanong ko sa kanya habang umaakyat kami sa taas ng bahay,
"eh? ma'am, pinatulog na po ni sir micheal eh. napagod ata sa kakalaro kanina," sagot nya sakin,
tumango lang ako at sinabi sa kanya na pakilagay nalang sa opisina dito sa bahay yung mga folder na dala ko.
pumasok naman agad ako sa kwarto namin ng anak ko at tumabi sakanya sabay halik sa noo nya.
tinititigan ko lang ang mukha ng anak ko,
talagang magkamukha sila,
at magiging magkamukha pa!
lalo't ng lumalaki na ang anak ko at magbibinata pa.
at yun na ang di ko maitatago sa lahat kung papano naging kamukha ni jayson ang anak ko kung si mike naman ang nakilala nilang ama ni jm?
bigla nalang akong napangiti ng mapait.
talagang di ko'to maitatago sa lahat lalong-lalo na sa kanya, habang'buhay!
natatakot lang naman ako na baka pagnalaman nya na anak nya tong si jm e'kukunin nya nalang sakin ang anak ko,
kabayaran sa lahat-lahat ng nagawa kong kasalanan sa kanya!
at yun ang di'ko makakaya!
ang mawalay sa piling ko ang aking anak.
di ako makakapayag na mangyayari yung iniisip ko!
ayoko!
ikakamatay ko!
habang hinahaplos ko ang buhok ng anak ko e'bigla nalang akong may naalala,
kaya dali-dali akong tumayo at nagbihis pantulog at agad lumabas ng kwarto para pumunta sa opisina dito sa bahay,
actually kay dad talaga to.
at oo,
may kailangan pa pala akong tapusin dun sa bitbit ko kanina na folder!
shocks.
nakalimutan ko talaga.
****
gabing-gabi na,
at
mukhang ako nalang mag'isa dito sa bahay na gising pa.
habang may binabasa akong file ng bigla di ako makapagfocuss!
nawawala ako sa binabasa ko!
argh.
ano ba to?
bat parang kinakabahan ako habang nagbabasa?
at namamawis na din ako pero ang lakas naman ng aircon!
weird.
pero talagang di ako makapagfocuss sa trabaho!
kailangan na'to bukas eh.
bigla akong napatingin sa orasan,
eh?
1:15am?
wow.
ang tagal ko na pala dito.
pero teka?
si jm?
mag isa lang sa kwarto nya.
baka nagising yun at hinanap ako.
gosh!
kaya dali-dali kong inipit lahat ng papers na kinalat ko sa mesa sa folder,
at agad lumabas sa opisina,
pagbukas ko ng pintuan ng kwarto namin.
e'bakit bukas? parang may pumasok at di sinarang mabuti ang pinto?
o ako lang to kanina? dahil sa pagmamadali ko?
pero di ko nalang yun pinansin at tuluyan ng pumasok sa kwarto,
nakita ko naman ang anak ko na mahimbing parin na natutulog,
kaya tumabi nalang ako sa kanya upang makapagpahinga na rin ako,
bukas ko nalang siguro yun tatapusin.
kailangan ko din alagaan ang sarili ko,
at kailangan ko ding tabihan ang anak ko, dahil parang may nafefeel akong may mangyayari.
*Third Person POV.*
habang tahimik at madilim na ang paligid at loob ng bahay e'dahan-dahan syang pumunta sa sala ng bahay at mukhang may hinahanap na kinakailangan nya magamit.
sa kanyang paghahanap e'may nakita syang panyo na panlalaki,
at may nakaburnang pangalan na 'JC'
inamoy nya ito upang malaman kung nandito lang sa loob bahay ang may'ari ng amoy ng panyo o hindi.
ng maka'siguro na sya ay kinuha nya ito at pinasok sa supot.
agad naman syang umalis dun sa sala at umakyat pabalik sa taas ng bahay.
pumasok naman sya sa kwartong hindi naman sa kanya.
lumapit naman agad sya dun sa kamang hinihigaan ng maliit na nilalang na mahimbing na natutulog.
hinaplos nya ang pisngi nito sabay sabing
"pasensya kana ha? kasi parang sa ginagawa ko ngayon, pinagdududahan kita. pero ginagawa ko lang ito upang malaman kung 'bakit?' at 'papano'. mahal na mahal lang kita mark! tandaan mo yan. kahit anong mangyari, mamahalin pa din kita at tatanggapin!"
pagkatapos nya sabihin yun e'hinalikan nya ito sa noo.
at
ginupitan ng ilang hibla ng buhok ang maliit na nilalang na mahimbing na natutulog.
tulad ng sa panyo,
pinasok nya din ito sa supot na dala nya at agad umalis,
lumabas sya ng bahay na walang kahit ingay na ginagawa!
binuksan nya ang gate at tinulak dahan-dahan ang kotse nya papalabas sa garahe.
kahit mahirap e'ginagawa parin nya dahil gustong-gusto nya malaman kung ano ang tinatago sa kanya o sa kanila ng taong napakaimportante sa kanya o sa kanila.
ng mailabas na nya ang kotse e'agad naman nyang sinara ang gate at pumasok din naman sya sa kotse nya at dali-dali itong pina'andar.
habang nasa daan,
marami syang iniisip na kung ano-ano!
kung tama ba ito ang ginagawa nya?
o totoo ba ang hinala nya?
o nagkakamali lang ba sya?
daming tanong sa kanyang isipan na wala namang kasagotan?!
pero
isa lang ang makakasagot sa tanong nya!
at dun nya lang makukuha sa magiging resulta ng ginagawa nya ngayon!
ilang minuto ang lumipas bago sya nakadating sa dapat nya pupuntahan.
pinark nya muna ang kotse sa parking lot.
di muna sya bumaba ng kotse nya dahil nagdadalawan'isip pa sya kung itutuloy nya ba ito o hindi?
pag di nya ito itutuloy?
wala syang sagot na makukuha.
pero,
kung itutuloy nya ito?
may sagot sya makukuha.
kahit alam nya na pag nakakuha na sya ng sagot maraming magbabago at maaapektohan nito?!
pero gusto nya talaga malaman ang totoo.
"bahala na kung ano man ang mangyayari at magbabago,," sabi nito
bago sya bumaba ng kotse e'huminga muna sya ng malalim at hinigpitan ang kapit sa dalawang supot na hawak nya.
pumikit muna sya ng ilang sandali bago tuluyang lumabas ng kotse,
at pumasok sa building na nangangalang "ST.ELEZABETH HOSPITAL"
*****
habang yung tao na naiwang gising parin sa bahay e'parang kinabahan sa ginawa nya pero hindi naman alam nung taong kinakabahan na may isang tao palang may ginagawa ng di nya alam, at di nya dapat malaman.
nung bago paman lumabas sa gate yung tao e'nakabalik na pala yung taong kinakabahan kanina sa kwartong may isang maliit na nilalang na mahimbing na natutulog.
at dapat magpasalamat yung taong yun dahil di sya naabotan ng taong yun sa mga pinag gagawa nya.
***
habang hinihintay nya yung doctor na mayroon pasyente na inooperahan,
e'parang di sya mapalagay sa gagawin nya.
parang may pumipigil sa kanya,
pero
para sa kanya ay dapat talagang gawin nya yun upang malaman talaga yung gusto nyang sagot na ninanais.
naghintay lang sya dun,
pero di rin nagtagal e'pinatawag na sya sa opisina ng doctor ayon sa secretary ng doctor.
pumasok naman agad sya agad dun sa opisina ng doctor,
nag'usap lang sila dun ng masinsinan ng doctor at inabot nya yung tinatago nya sa loob ng jacket nya.
tumango naman sila sa isat-isa na parang alam na ang gagawin,
at
nag paalam naman sya kaagad dun sa doctor.
sinabi lang ng doctor na tatawagan lang sya matapos na ma'test yung binigay nya sa doctor.
habang papalabas sya ng hospital e'di mawawala yung kaba't at excite nararamdaman nya sa resulta ng ginawa nya.
pero wala na syang magagawa dahil nagawa naman nya ito.
hanggang sa makapasok sya sa loob ng kotse nya ay di na nya mapigilang ngumiti na parang nanalo sya sa larong napakamahirap.
"kung ano man ang magiging resulta nito,, pasensyahan nalang tayo,,,, jane!" sabi nya na may ngiting nakakaloko sa kanyang mga labi,
at nagmaneho na sya papauwi..
,
,
,
,
,
,
,
,
itutuloy
(A/N: guys! ayan. chaps 20 na tayo! yehey! ^0^
abangan nalang ulit next UPDATE.
at baka siguro matagalan ulit dahil busy eh. hoho
thanks pala sa patuloy na nagbabasa nito ha? love lots po!
plese VOTE & COMMENT..
be FAN..)