Kelsey's Pov.
Matapos nga kami kausapin ni mommy ay kaagad kong sinundan si alex sa labas ng bahay. Baka kasi mamaya ay umalis siya bigla ng walang paalam, i don't want to pressure her but I can't also stop my mom from asking alex since our supposedly wedding will be held 2 months from now.
I found her in our garden, she's sitting sa swing, her eyes is fixed into something i don't know.
Matagal ko inobserve si alex bago ako magpasyang lumapit.
Tumabi ako sa kanya sa swing, i held her hands, i want her to relax, napansin kong malalim ang kaniyang paghinga.
"What's on your mind alex?"
"Nothing". maikli niyang reply. I'd known her for too long and alam kong madaming tumatakbo sa isip niya, pinili ko na lang na huwag ng magtanong pa ulit not until she asked me something that made me worried.
"Hindi ka ba nagsasawa?" Is she asking me to give up? I'm not tired if that what she meant, o baka naman siya yung nagsasawa na? Gosh I know I'm over thinking.
"Hindi kaba nagsasawang maging maganda kelsey?". I want to hit her hard when she laugh at me. Thank God I was wrong.
Alex hold my hands and keep it warmth. Alam kong madami siyang gusto sabihin but she kept it to herself, okay lang naman yun sakin since I'm not into sweet words. She knows that touch is my love language.
After ko siya maihatid sa bahay niya that time ay naisip ko ng ituloy ang plano ko kaya sinabihan ko na din si alex na magiging busy ako the whole week. Her birthday is approaching and i want to celebrate it, nakwento niya kasi sakin dati yun mga places na gustong gusto niya puntahan kaya naman i want her to experience those things.
I planned everything and i want to make it extra special and it's our start for us to build another memories together.
Monday na ngayon naging sobrang dami kong inasikaso but with the help of my friends natapos ko din ito lahat, Friday na yun birthday ni alex and we'll be leaving on Wednesday, naipaalam ko na din siya kay Jeff na 10 days mag vacation leave si Alex.
"Hello your face alex!" masungit na sabi ko dito ng sa wakas ay sumagot na sa tawag ko, mygod kanina pako tawag ng tawag sa kanya, hindi naman daw sila busy sabi ni jeff sakin kaya i was wondering kung anong pinagkakaka abalahan niya.
I told her na pupuntahan ko siya mamaya dahil sasabihin ko na nga that we're leaving, i know na magugulat siya at baka hindi pumayag but who cares.
"Bakit kasi hindi mo muna ako tinanong mahirap ba yun?" nandito na kami ngayon sa bahay niya, well i expected these to happen at alam niyang wala naman na siyang magagawa kundi umoo na lang.
"What's with you?!"
"What wrong with it?" lalo ko pang nilambingan ang boses ko. i know she can't resist me lalo pa ngayon something happened between us again after the accident , wala na syang kawala pa.
"Let's go shopping tomorrow hon, it's still winter in Switzerland i guess you will die in the cold weather there", i told her while she's packing her stuffs.
The next day maaga ako nag prepare ng breakfast namin ni alex, nauna akong nagising sa kanya kanina hindi na ako nagabala pang gisingin siya dahil mukhang himbing na himbing siya sa pagtulog.
Inaayos ko na sa table ang mga pagkain ng bumaba siya.
"Bakit ikaw ang nagluluto? Nasan si Louise?" tanong niya sa akin bago maupo .
"I asked her to buy something, isa pa gusto kita ipagluto" saka ko binigay yun brewed coffee na umuusok pa sa harap niya.
Pumikit siya at saka ninamnam ang mainit na kape . She's savoring it na parang special na putahe ang nasa harapan.
Habang kumakaen ay napagusapan na din namin ang iba pang detalye sa aming pagalis. Alam ko naman excited din siya kahit hindi niya sabihin.
After that ay pinauna na ako ni alex magprepare dahil matagal daw ako magayos. Hindi ko na siya inabutan paglabas ko ng bathroom siguro ay sa baba na siya naligo sa inip.
I'm going to buy her jackets and suits dahil alam kong lamigin si alex dati nga ay madalas siyang magka sipon dahil lang sa lamig ng klima.
I wear a simple sleeveless blouse na pinarisan ko ng skirt, ayoko na mageffort masyado dahil baka sabihin ni alex na napakabagal kong kumilos masyado na siyang nagiging mainipin, parang lagi nagmamadali. Hindi na rin ako naglagay ng makeup, powder lang at yun favorite shade ko ng lipstick and viola I'm done.
Saktong pagkuha ko ng sling bag ko ay pagpasok naman ni alex na bagong ligo, kaya nagmamadali na akong lumabas dahil mukhang wala siyang balak magbihis habang nandito ako as if naman e I already saw everything.
"I'll wait for you outside, make it fast okay?" she just shrugged at me.
Inabala ko na lang muna ang sarili sa pagccheck ko ng social media na wala naman bago.
Ng bumaba si alex ng hagdan ay tumayo na din, hinagod ko muna siya ng tingin bago tuluyan lumabas papasok ng kotse niya.
" Bakit? " tanong ni alex ng may pagtataka.
"Hmm anong bakit?"
"Bakit ganyan tingin mo, is there something wrong with my clothes?" naka kunot noong tanong niya.
"Nothing! I love everything about you alex, so drive the car na". nashookt naman siya sa pagiging prank ko magsalita at pinaandar na nga ang sasakyan.
Matangkad kasi si Alex kaya hindi siya mahirap damitan, i mean lahat ng isuot niya bagay naman sa kanya kahit minsan e simpleng plain tshirts lang ang suot niya. That is what i like about her, hindi siya flashy at napaks simple lang talaga niya. Hindi katulad ng iba na kuntodo porma para lang maagaw ang atensyon ko.
"Gusto kong ma try sumakay ng train tapos kita yung mga alpine scenery just like what i watched in youtube". Nakahiga kami ngayon at mukhang hindi na naman siya makakatulog sa sobrang pagka excite niya.
I stared at her for too long, nakatingin siya sa kisame with a dreamy look in her face. She's adorable that i wanna kiss her.
"Hon wake up, we're about to land". bulong ko kay alex
"Ano?! Bakit hindi mo ako ginising kaagad?" reklamo niya dahil hindi man lang daw niya nakita yun aerial view dito. Sa buong duration ng 13 hour flight namin ay wala siyang ginawa kundi matulog lang.
" Willkommen in zurich hon" malambing na sabi ko sa kanya habang naglalakad palabas ng arrival area.
" Ano yun?" nagtatakang tanong nito.
" Welcome to zurich, mainly german language ang gamit dito hon so if i were you huwag kang lalayo sakin kung ayaw mong mawala, okay?" huminto siya sa paglalakad
" Pwede naman akong mag english pano naman ako mawawala? Huh baka gusto mo lang lagi ako nakadikit sayo" ngiting asong pang aasar niya sa akin at inakbayan pa ako. Inis na inalis ko ang braso nito sa aking balikat at inirapan siya.
" Ich werde gehen!" lumakad na ako para kunin yung mga baggage at iniwan siya don.
"Hey kelsey joke lang yun baby, di ka naman mabiro eh. So san na tayo pupunta?"
"Let's wait for my friend he will accompany us to Chur, we will ride a train to go there just like what you want", sagot ko sa kanya habang dina dial ang phone ko, hindi naman ganon kalaki yun airport para hindi ko mahanap yun friend ko pero sa dami ng bags na dala namin ay tyak mahihirapan kami.
" He? A friend? Sino naman yun?" kunot noong tanong niya, see? sa dami ng sinabi ko hindi naman niya inintindi.
" Hey there Kels, goodness! I missed you so much its been ages the last time we saw each other, you're still a lovely lady". Hindi pa man nag riring yun tawag ko ay nandito na nga yun friend ko.
"Mike? I miss you too. Thank god you're already here, i was about to call you". We hugged each other ,close friend ko si michael , I met him when i studied abroad. Actually bestfriend niya yun ex- boyfriend ko. At dahil nga nagstay nako sa pinas ay hindi na kami muli nagkita maliban na lang sa video call.
"Is she your friend?" tanong ni mike ng humarap ito kay Alex na ngayon ay nakapamulsa at mukhang bored na bored sa aming dalawa.
" No, she's the one I'm telling you, she's Alexandra".
"Hello there Alexandra, I'm Michael Bach, Kelsey's friend and I will be your guide here". Mike offered her a hand shake tinignan niya lang ito kaya sinamaan ko ito ng tingin, at the end inaccept din ni alex ito at nagpakilala.
'' Just call me Alex, kelsey's future wife''.