-TIGHT-
MAXELLA'S POV
NAGISING ako dahil hindi ako mapakali.Hindi ako komportable sa hindi malamang kadahilan. Nang mapadako ang aking kamay sa ibabang bahagi ng likod ay saka ko lang naalala ang dahilan.Napabalikwas ako nang bangon bago ininspeksyon ang kubre kama.
"SH1T!"
Napatakbo ako patungong banyo nang wala sa oras. Ang problema,wala akong mahagilap na sanitary napkin doon. Kung bakit naman kasi nakalimutan kong mag-stock niyon bago ako lumapit dito sa mansyon.
Napansin ko ang kung anong nakadikit sa isang bahagi ng full-length mirror na roon.
"Sorry.Hindi ko alam kung anong brand ang bibilhin ko.Something came up.Be right back.And one more thing,take a rest. Stop being stubborn."-Your Hubby.
Hindi ko alam kong anong maramdaman nang mapadako ang pansin sa ibabang bahagi nang salamin. Naroon at nakatambak ang halos lahat na yata ng brands ng sanitary napkins sa supermarket.
Napangisi ako nang lumitaw sa isip ko ang imahe nito na litung-lito sa pamimili habang nag-uumapaw sa iba't ibang klase ng napkin ang pushcart.
"Tss.Binili na yata niya ang lahat ng napkin sa buong Manila."
Muli kong naalala ang pag-aasikaso nito sa akin kanina nang sumpungin ako ng dysmenorrhea. Sa bahay nila,dalawang tablet ng mefenamic pa ang kailangan ko bago ako mapakalma. Paano,talagang napakasakit ng dinaranas ko sa tuwing dinadatnan ako.
Pero iba kanina. All I needed was Azekelle beside me and everything felt okay. And it was all because of him.
My lips curved into smile. Habang dumampot ng isang pack ng napkin saka isinara ang pinto ng banyo.
Ngunit saglit akong natigilan nang may napagtanto.
Wait..Am I smiling?
...
"YES?"
Tinapatan ko ang pagtaas ng kilay ng receptionist ng Wellsor Building nang tawagin ko ang pansin nito para magtanong.
"I'm looking for the CEO of the Wellsor Empire." Tipid na sagot ko sa kanya.
Lalong umangat ang kilay ng receptionist. Sinipat nito ang aking kabuuan.
I was wearing six-pocket pants and a black v-neck tshirt.
"Do you have an appointment with Mr.Wellsor?" Mataray pang tanong nito.
"I don't. And I don't think an appointment is necessary."
Inirapan ako nito saka binulungan ang katabing receptionist.
"Can you fvking tell me where's the office of the CEO?"
Hindi ko na napigilang sumbatan sila. Sinasayang lang nila oras ko.Kingina.
"Name?"
"Maxella Alfonso-Wellsor."
Madiin kong sagot dahilan kung bakit napatanga ang mga ito sa akin.
"Then?" Iniabot lang nito sa akin ang isang susi saka itinuro ang isang pinto di-kalayuan sa elevator.
Hindi ko na sila tinapunan ng tingin at tinahak ko ang pintong itinuro nito. Ang akala ko ay iyon na rin mismo ang opisinang hinahanap ko. But it turns out to be a private elevator. Iisa lang din ang floor na naka-indicate doon.It was the 59th floor.
"Cool." Bulong ko nang pindutin ang button.Nilalaro nang aking isang kamay ang hawak na susi habang pinagmamasdan ang pagpapalit-palit ng numero sa floor indicator.
"I still can't believe I'm doing this."
Napayuko ako at sinulyapan ang hawak na isang tupperware na may lamang pagkain na niluto ko.
Natagpuan ko nalang ang sarili na pumunta dito upang dalhan ng pagkain si Azekelle.
This is not me.Ngunit naisip ko rin na sa pamamagitan nito ay mapapasalamatan ko siya sa kanyang pag-aalaga nong sinumpong ako nang dysmenorrhea.Tsaka alam kong hindi siya nakakain nang maayos dahil trabaho ang inaatupag nito.
Lumabas ako ng elevator.
Nakaramdam ako nang kaba nang nasa harap na ako ng pinto.
Suddenly,I feel uneasy.Mahirap talaga gawin,ang mga bagay na hindi ikaw ang may gusto,kundi ang katawan mo mismo ang gumagawa at pumipilit sayo.
Nagpakawala ako nang malalim na hininga at seryoso ang mukha na binuksan ang pinto.
Agad na napako ang aking tingin sa lalaking kasalukuyang nakaupo sa swivel chair. Nakatupi ang magkabilang manggas ng polo nito,may hawak na telepono at madilim ang mukha habang may kausap sa magkabilang linya.
"Fvck those bastard!Threat those motherfvckers,and if they won't stop,burned their ass.."
Malamig at matalim ang boses,isama pa ang boses nito na tila may pagbabanta ang bumungad sa akin.
Hindi ko masyadong narinig ang sinasabi nito sa magkabilang linya dahil medyo malayo ito mula sa akin. Ang lawak nang opisina nito at glasses pa ngunit tinted naman.
Hindi ako nag-abala pang libutin ang tingin sa loob,tinuon ko na lang ang atensyon sa kanya.
Agad naman lumingon ito sa aking gawi,umigti ang panga.Nataranta ako kaya nalagay ko sa aking likod ang kanang kamay kong may hawak na tupperware.
Ibinagsak nito ang telepono at matalim ang tingin sa akin."Didn't I told you to take a rest?"
Umiwas ako ng tingin nang tiningnan ako nito mula ulo hanggang paa.Pilit ko ring seneryoso ang mukha upang maitago ang kaba.
"I'm fine now.I-I brought .."
Dinalhan kita ng pagkain. Iyon ang gusto kong sabihin ngunit dahil sa kaba ay iba ang aking nasabi. "I need money."
I bit my lips.Shit magmukha ako nitong mukhang pera.
"For what? You shouldn't came here,woman. You're sick for fvking sake. I can buy whatever you wanted. Just name it. "
"I'm not sick." Naghahanap ako nang dahilan kung bakit ko kailangan nang pera. "Wala akong pambili nang mga gagamitin ko dahil wala akong pera."
Mataman ako nitong tinitigan.Parang binabasa ako nito. Pagkuwa'y kinuha ang parker na ballpen at pinaikot-ikot iyon sa kamay.
"Your lying. Don't hide it,wife."
Sa una ay hindi ko pa maintindihan ang kanyang ibig sabihin ngunit dahil sa pagnguso nito--parang nagpipigil ng ngiti ay naintindihan ko na.
Damn,paano niya kaya nalaman na may itinatago ako sa likod?
Ngumuso akong humakbang patungo sa kanya at inilagay sa kanyang harapan ang tupperware.Katabi nang mga nakatambak na papeless.
"Dinalhan kita nang pagkain.Upang bigyan mo ako nang pera.May balak akong pumunta sa mall.Huwag kang assumero."
"Tsk, sit. Eat with me." Ani na naman nito sa tono na nag-uutos.
Napakabossy talaga ng lalaking ito.
"Wala akong balak na magtagal dito.Tsaka hindi ako gutom."
Binuksan nito ang tupperware na may lamang adobo at kanin.
"You cook this?"
"Oh,sino pa ba?" Sarkastiko kong saad. Nanatiling nakatayo.
"If you're not hungry,then wait for me." He said coldly.Hindi pinansin ang sarkastiko kong sagot.
"Ba't naman ako maghihintay sayo?"
"We're going to the mall."
"May trabaho ka.Kaya ko ang sarili ko. Bat ba ang kulit mo?"
Tiningnan ako nito nang masama."You're sick.And whether you like it or not. I'll come with you."
Hindi na lang ako kumibo.
Nang matapos na siyang kumain ay sabay na kaming bumaba.Nakasuot na ito nang itim na v-neck t shirt at nakapamulsang naglakad samantalang ako ay nilalaro ang susi.
Napakunot ang aking noo nang bumaling ang lahat nang empleyado sa amin.Anong problema nila?
"Give me your key?" Untag nito nang nasa harap na kami nang bigbike ko at kotse nito.
"Ano?"
Ito na ang kusang kumuha sa susi na nasa kamay ko.
Napanganga nalang ako ng suwabe at walang kahirap hirap itong tumalon pasakay sa aking bigbike saka tumingin sa akin.
"Alam kong hindi ka sasakay sa kotse ko.S0, I prefer your bigbike." He wink at me.
Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan. What.the.h£ll? Si Azekelle pa ba ito?
"What are you waiting for? Do I need to drag you here?"
Wala sa sariling napasunod ako .Still di makapaniwala.
"Hold on."
Doon ako nahimasmasan. "I can handle myself."
Nakaramdam ako ng hiya. First time kong umangkas kaya akward sa akin ang ganitong eksena.
"FVCK!"
Napamura ako at napayakap sa kanya nang walang sabi-sabing pumaharurot ito.
"PAPATAYIN MO BA AKO!?"
I heard him grin."Just embrace me TIGHT and let me drive,wife."
"WHAT?!"
"Shut up."
What the fvck?What happening on earth?
***