＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿
•𝗘𝗹𝗮𝗶𝗻𝗲'𝘀 𝗣𝗢𝗩•
Tahimik akong nakatingin sa pamangkin kong si Zaira habang kalaro pa rin ito ni Sunday. Malalim ang iniisip ko kahit alam ko sa sarili kong wala namang masama sa pagbibigay ng oras ni Jericho sa anak nila ni Valerie. Nagulat lang talaga ako.
Tinawag ni Valerie ang anak nya kaya lumapit ito sa kanya at yumakap.
"Baby come here!"
"Mama!" Nakangiting sabi ni Zaira kasabay ng pagyakap kay Valerie.
Ngumiti sya sa amin at isa isa kaming ipinakilala. Actually kaming dalawa lang naman ni Sunday ang ipinakilala ni Valerie.
"Baby listened to me ha?" tanong ni Valerie sa anak nya.
"Opo mama!" Nakangiting sagot nito.
Nagulat pa nga ko ng ituro ako ni Valerie. Bigla akong kinabahan sa pagduro sa akin. Akala ko kung anong gagawin sa akin.
"This is your tita Elaine. Kapatid ko sya. Ay no baby. Stepsister pala. But you can call her as your tita." Nakangiting sabi ni Valerie.
Medyo sumama yung loob ko sa sinabi nyang 'Stepsister'. Kailangan pa ba nya yung sabihin sa anak nya? I mean sa walang muang na bata? Issue na namin yun noon pero bakit sinasabi pa nya?
"He-hello Zaira." Pilit na ngiti ang ipinakita ko sa pamangkin ko.
"Hi po tita Elaine!" Nakangiting bati sa akin ni Zaira.
Napangiti rin ako ng marahan. Buti naman nakakapagsalita na sya nang tuwid kahit limang taong gulang palang sya.
Sunod naman na itinuro ni Valerie si Sunday. Umirap pa si Sunday kay Valerie. Napatawa lang si Valerie.
"At sya ang friend ng tita mo. Si Sunday. Pwede mo rin syang tawaging tita Sunday." Sabi ni Valerie.
"Tita Sunday!" Nakangiting sabi ulit nito sabay hawak sa tuhod ni Sunday.
Napahagikhik pa si Sunday ng buhatin si Zaira. Binulungan pa nya ko sabay bunggo.
"Hoy Elaine. Tita na rin ako sa wakas. Kelan ka ba kasi magkakaanak!" Natatawang bulong ni Sunday sa akin.
Napairap nalang ako dahil sa sinabi ni Sunday. Tumawa lang ulit si Sunday at pinagpatuloy ang pagbuhat kay Zaira.
Napailing iling si Valerie at natawa nalang. Lumapit sa akin si Valerie at kinausap ako.
"Kamusta ka naman ate after five years?" tanong ni Valerie sa akin.
Pinagmamasdan namin si Zaira habang kalaro pa rin ni Sunday. Alam ko na kung bakit gustong gusto na ni Sunday na magkaanak ako. Gustong gusto nya sa mga bata.
"Buti naman kinamusta mo ko!" Sarcastic na sabi ko habang nakacross arm.
"Bakit naman kita kakalimutang kamustahin?" kunot noo na tanong ni Valerie.
"Pagkatapos ng ginawa mo sa kin!" Bulong na sabi ko kasabay ng pag-irap ko.
Napa 'Ha' nalang si Valerie. Mukang hindi yata nya narinig.
"Wala! Ang sabi ayos lang naman ako kahit nahirapang makapag move-on kay Jericho." Sarcastic ulit na sabi ko.
Napangiwi lang si Valerie at ibinalik ang tingin sa anak nya.
"E ikaw? Kamusta ka sa Bahrain after five years? Kamusta yung pagbubuntis mo?" seryosong tanong ko kay Valerie.
"Mahirap ate. Wala akong katulong nung pinagbubuntis ko si Zaira. Nung pinagbuntis ko sya nandito pa ko sa pilipinas. Kinausap ko na si Jericho pero pinagtabuyan nya lang ako. Kaya napagdesisyunan ko nalang na umalis at pumunta sa Bahrain." Nakangiting sagot nya sa akin.
"Kamusta si mama?" tanong ko pa habang hindi inaalis ang tingin kay Jericho na noon ay nagluluto sa kusina.
Simula ng maging kami. Sya na palagi ang nag aasikaso sa bahay ko. Sya na ang nagluluto, naglalaba, naghuhugas. Maski paglalaba ng mga damit ko. Sya na rin yung gumagawa. Nahihiya na nga ako sa kanya e. Sabi naman nya sa akin hindi daw sya mapapagod na pagsilbihan ako. Kaya kahit nakakahiya mang aminin. Kahit similar na yung line nya. Kinikilig pa rin ako.
"Ayos lang si mama. Actually kakapunta lang nya sa Bahrain kanina." Sagot ni Valerie.
Napangiwi nalang ako. Sa loob ng limang taon. Ni isang beses hindi nya ako kinamusta. Sa bagay, sino ba naman ako para kamustahin. Step mom ko lang naman sya at step daughter lang nya ako.
"Hindi man lang nagsabi sa kin." Bulong ko pa.
Kahit pa siguro narinig ni Valerie yung binulong ko e hindi nalang siguro sya nagsalita.
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
Nandito kami sa sala para manood ng tv. Magkatabi kami ni Jericho habang nasa kanan ko si Sunday na nagiging emosyonal na dahil sa pinapanood naming nakakaiyak. Nayayamot din ako sa pagsinga nya. Si Valerie at yung anak naman nila nasa harapan namin at nakaupo sa sahig. Malinis naman yung sahig dahil may carpet.
"E-Elaine. Huhuhuhu sabi ko sayo ayoko ng mga gantong palabas e. Nadudurog yung puso ko. Winawasak nung lalaki yung puso ko. Ang sakit sakit!" Mangiyak ngiyak na sabi ni Sunday sa akin habang sumisinga.
Nanonood kasi kami ng palabas na nakakaiyak. Yung lalaki hindi nagsabing may sakit sya dun sa babaeng mahal nya. Huli na nalaman nung babae na may sakit yung lalaki nung pumunta sya sa bahay nito which is lamay.
"Gaga! Nanonood ka lang. Grabe ka makaiyak jan!" Paninita ko pa.
Tuloy tuloy pa rin sa pag-iyak si Sunday kaya napailing iling nalang ako. Bigla akong napatingin kay Jericho na seryosong nanonood. Nakikita ko ring medyo naluluha na sya. Hinawakan ko pa ang pisngi nya. Nakalingon sya sa akin at hinalikan ako sa noo. Bigla nalang sumulpot si Zaira sa harapan namin at galit na nakatingin sa amin.
"Alis!" Inis na utos ni Zaira sa akin.
"Zaira nandun mama mo oh!" Turo ko pa sa mama nya.
"Alis ka po jan!" Utos ulit ni Zaira sa akin. Ngayon, magkasalubong na ang mga kilay nya.
"Ah-ah Zaira hindi pwed-" natigil ako ng sumigaw si Zaira.
"Alis ka nga po kasi jan kasi si mama po ang tatabi kay papa hindi ikaw tita Elaine!" Galit na sabi ni Zaira sa akin.
Kaya bigla akong kinabahan. Ano ba yan. Bata lang kinabahan na ko. E kasi grabe sumigaw e. Maging si Sunday napatayo dahil sa gulat.
Bigla nalang akong napatayo ng wala sa oras. Napangiti si Zaira at nilapitan si Valerie.
"Oh baby bad ang sumigaw ah!" Pagsasaway ni Valerie.
"Sorry mama!" Malungkot na sabi ni Zaira.
"Hindi ka sa kin dapat mag sorry. Dapat kay tita Elaine mo. Say sorry na ha?" nakangiting sabi ni Valerie.
Lumapit sa akin si Zaira at yumakap sa tuhod ko.
"Sorry po." Nakangiting sabi ni Zaira sa akin. Napangiti nalang rin ako at napatango.
Bumalik sya sa mama nya at hinila ito papunta sa pwesto ni Jericho.
"Mama come here po kay papa!" Pagpupumilit ni Zaira.
Ayaw kasing magpahila ni Valerie pero pinipilit pa rin sya.
"Mama tara na po kay papa!" Pagpupumilit pa ni Zaira.
Napailing iling nalang si Sunday at pumunta sa kusina para uminom ng tubig at bumawi ng mga luhang nasayang nya. Habang ako tahimik na nakatayo sa gilid nila. Dahil sa sobrang kakulitan ni Zaira. Nahila nya si Valerie at naiupo sa tabi ni Jericho. Nagulat pa si Jericho nang makitang katabi nya si Valerie.
"Pagbigyan na natin ang anak natin kahit ngayon lang." Sabi pa ni Valerie.
Lumingon pa sa akin si Jericho. Base sa itsura ng mukha nya. Parang nagpapaalam sya sa akin kung pwede ba o hindi. Sumenyas nalang ako na ayos lang kahit ang totoo, hindi.
Umupo sa gitna nila si Zaira. Masayang masaya ang pamangkin ko dahil magkatabi ang mga magulang nya. Matagal ko silang pinagmasdan ko sila mula sa kusina. Napakagat ako sa ibabang labi ko. Para silang buong pamilya. May nanay, may tatay at may anak. Para silang masayang pamilya kung tingnan. Nagulat pa ako ng bigla akong tapikin ni Sunday sa balikat.
"Sana talaga Elaine tama yung desisyon mo." Sabi pa nya sa akin kasabay ng pagpunta kung nasaan sila Jericho.
𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘯𝘨𝘢 𝘵𝘢𝘮𝘢 𝘢𝘬𝘰 𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘥𝘦𝘴𝘪𝘴𝘺𝘰𝘯 𝘬𝘰 𝘩𝘦𝘩𝘦.
"Papa!" Rinig kong sabi ni Zaira kay Jericho.
"Oh bakit anak?" tanong ni Jericho.
Dun palang sa salitang 'Anak' parang ang sakit sakit na. Parang..... deserve ko ba to?
Nakita ko pang hinawakan ni Zaira ang kamay ni Valerie at Jericho. Nagulat pa ako ng bigla nya iyong ipaglapit. At pinagpilitang maghawak kamay sila Jericho at Valerie. Nagtagumpay si Zaira. Nakita ko pang nagkatinginan sila Jericho at Valerie, nagka ilangan. Pareho silang sabay na nag-iwas ng tingin sa isa't isa habang magkahawak pa rin ng kamay. Masayang masaya si Zaira dahil sa nakikita nya.
＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿