A/n: Hi! Good morning/ good afternoon/ Good evening sainyo! Sana ay magustuhan niyo itong story! It's up to you kung magv-vote ka haha pero I wish na mag-comment po kayo kasi I LOVE READING COMMENTS nagr-reply din po ako, wag lang po sana negative kasi nakakapagpababa yan ng confident pero kung may makita po kayong mali sabihin niyo po sakin in a kind way. Thank youuuuu!!
You might encounter typos, wrong grammar, wrong spelling, and wrong feelings (ouch sakit!!)...feel free to correct it =)
*Muahhhh muahhh*
~Cryzycholyn
●○●○●
Jade's POV
Sabi nila lahat nang nagmamahal nasasaktan.
Bakit naman ganu'n? Hindi ba pwedeng kapag nagmamahal tanging saya lang ang mararamdaman at wala ng lungkot?
Hayy sino ba'ng niloko ko? Alam ko naman na kakambal ng pagmamahal ang sakit. Kasi kung hindi ka nasasaktan, hindi ka totoong nagmamahal. Kaya siguro maraming takot magmahal kasi takot silang masaktan.
All we can do is be strong and face our greatest fear. Isa na rin ako sa mga takot na masaktan pero hindi ako magpapaapekto sa sakit para hindi masira ang buhay ko. Alam ko na darating din ang panahon na maaalis ang takot ko, fresh pa kasi ang mga sugat na iniwan niya sa pagkatao ko at alam ko na maghihilom din ito nang hindi ko namamalayan.
"Bess, bakit parang ang kalmado mo? Hindi mo man lang ba susugurin 'yung malanding mangaagaw na 'yon?" nagtatakang tanong ng bestfriend ko. Ito talaga parang mas galit pa kesa sakin hahaha.
"Bess, she's not worth my time. Beside mag-uusap naman kami mamaya ni Rex kaya malalaman ko na kung ano'ng pagkukulang ko o kung ano ang dahilan niya kaya nagawa niya 'yun sa'kin," sabi ko ng may kasabay na matipid na ngiti.
"How can you still smile after that heart breaking scene? After he broke your heart hindi ka galit sa kaniya? Kahit sa malanding mangaagaw na 'yon?" Nakakunot noo ito kaya alam kong hindi niya nagugustuhan ang mga pinagsasabi ko. "Minsan talaga nakakainis na iyang pagiging mabait mo. Your thinking na may pagkukulang ka? Wala kang pagkukulang, Jade. It's just he's stupidity! He chose a stone rather than a shiny and beautiful diamond." Nagngingitngit na ito sa galit kaya napatawa ako.
"Bess, I know your angry because of him but remember that we don't have to avenge for my broken heart. I can fix it slowly."
Nagulat ako ng niyakap ako ni Bess.
"Bess, I feel blessed to have a friend like you. Huwag kang magbago ha? Kahit minsan naiinis ako dahil sa sobrang bait mo. Remember that I'm always here for you huh? I will never leave you." Napaiyak ako dahil sa kanyang sinabi. Napakaswerte ko talaga sakaniya.
"I'm also blessed to have you, Bess. Hindi ka nagsasawang intindihin ako. Thank you," umiiyak kong sabi.
Natawa kami pareho dahil sa kadramahan namin. I'm very thankful to have her. Simula elementary magkaibigan na kami at aaminin kong may mga pagkakataon na hindi kami nagkakasundo but that makes our friendship stronger. We have differences but we have so many things in common and that makes our friendship perfect.
"Let's go? Our last class will start within...." Tumingin ako sa wristwatch ko " five minutes," sabi ko.
Naglakad na kami papunta sa classroom namin. Vacant hour kasi namin kanina kaya tumambay muna kami sa cafeteria.
"Bess, are you sure you want to talk to him?" she suddenly ask.
"Bess..."
Napabuntong hinihanga nalang siya dahil alam niya hindi na magbabago ang desisyon ko.
"Basta sasama ako ha? And wag kang aayaw kun'di hindi kita papansinin ng one week."
Napatawa nalang ako sa sinabi niya, para kasing bata.
○●○●○
We are here in Starbucks already dahil dito daw ang meeting place namin ni Rex. Napalingon ako sa pinto ng tumunog ang bell and there... I saw Rex with Katrina clinging in his arm. It's very painful to see my boyfriend in others arm. I used to be in her position. Kahapon lang ang saya-saya pa naming nag-celebrate ng second anniversary namin. Tapos nangyari 'yung kanina...
Papunta ako sa classroom ni Rex kasi naiwan ko 'yung isa kong notebook sa bag niya. Malapit na ako sa classroom nila nang makasalubong ko ang mga kaibigan niya.
"Oh hi Jade!" Bati nila saakin.
"Hello! Asan si Rex?" Tanong ko.
"Ayiee miss mo na agad kaibigan namin. Nasa college of science si Rex." Nagpaalam na ako at pumunta sa college of science. Ano naman kayang ginagawa niya dun?
Malapit na ako sa college of science ng may napansin ako sa likod ng building.
"Is that Rex?" Patukoy ko sa nakatalikod na lalaki na papunta sa likod ng building. "Anong gagawin niya dun?"
Sinundan ko ito at nagtaka ako ng wala akong nakitang Rex sa likod ng building. Iginala ko ang mata ko sa paligid at may ilang puno dito. Naisipan kong umalis na dahil baka namamalik mata lang ako. Patalikod pa lang ako nang may marinig akong ingay mula sa likod ng isang malaking puno. Wala sa sarili akong pumunta dun and what I saw broke my heart into pieces. Nagsipatakan ang luha ko. Gusto kong magmura, gusto ko siyang sampalin, gusto kong sabunutan ang babaeng kahalikan ng boyfriend ko...pero...pinigilan ko ang sarili ko.
Pakiramdam ko ay nanghina ang tuhod ko kaya napaupo ako sa lupa at wala akong pakialam kung madumihan ang suot ko. Narinig ata nila ang ingay mula sa mga tuyong dahon na naupuan ko kaya napatigil sila sa paghahalikan. Nagulat sila ng makita ako. Agad akong nilapitan ni Rex, hahawakan niya sana ako pero lumayo ako at itinabing ang kamay niya. Galit ako pero mas nangingibabaw ang pagmamahal ko sakaniya. Bakit hindi ko siya magawang saktan!? Kahit sampal man lang!
"B-bakit? Bakit mo 'to ginagawa sa'kin! A-akala ko—" hindi ko na itinuloy ang sinasabi ko dahil alam kong mas lalo lang akong masasaktan kapag sinabi ko pa ang salitang iyon. Tumakbo na lang ako palayo kahit hindi ko na masyado makita ng maayos dinadaanan ko dahil sa patuloy na pag-agos ng mga luha ko.
"Jade!"
Mas lalo kong binilisan ang pagtakbo ko at wala na akong pakialam sa mga estudyanteng nakakakita sa'kin.Pumunta ako sa powder room at nagkulong sa pinakadulo na cubicle. Ano bang nagawa kong mali para lokohin niya 'ko? Ang sama ko bang girlfriend? Am I not enough?
Tumunog ang cellphone ko at nakita kong tumatawag siya but I declined his call. Tumunog ulit ito pero this time is message naman.
'Jade, talk to me please? I'll explain.'
'Let's talk after class sa Starbucks na malapit dito sa school. Hope you come.'
Should I come? What if mas lalo lang akong masaktan dahil sa mga sasabihin niya?
You should overcome you fear
Napalibot ang tingin ko sa loob ng cubicle dahil sa boses na narinig ko. Ano ba yan baka guni-guni ko lang. Ganito ba epekto ng broken heart?
"Bess?" Mabilis akong lumabas ng cubicle at mahigpit na niyakap ang taong laging nasa tabi ko...
Ang bestfriend ko.
"Jade" napabalik ako sa realidad ng tinawag niya ang pangalan ko. Bakit ganun? Feeling ko ang ganda ng pangalan ko kapag siya nagsasabi?
Naka-upo na ang dalawa sa upuan sa harap namin, katapat ko si Rex at si Bess naman kay Katrina.
"Thank you for comi—" naputol ang sinasabi ni Rex ng biglang magsalita si Katrina.
"Nagdala ka pa ng muchacha, Jade. Ang baho tuloy dito!" Arte pa nito at kunwaring tinatakpan ang ilong.
"Pakiramdam ko, Bess mas masaya talaga 'yang si Rex pagkasama itong babae niya." T-teka kinakampihan ba sila ni Bess. Pero imposible...kilala ko si Bess at hindi niya iyon gagawin sa'kin.
"Of course hindi niya naman papalitan si Jade kung hindi siya masaya sa'kin!" Taas noo pang sabi nito. Naramdaman kong namasa ang mga mata ko pero pinigilan kong umiyak. Not now, not in front of the person who hurted me. I won't give them the satisfaction of seeing me cry. Tama na ang iniyak ko kanina 'cuz the person in front of me is not worth for my tears.
"Katrina, just shut your mouth please," kalmadong sabi ni Rex na nakatingin sa ibaba.
"Hayaan mo siya, Rex the cheater kasi totoo naman sinabi niya. Look at her...paanong 'di ka sasaya eh kasama mo payaso hahaha!" pinigilan ko tumawa sa kabaliwan ng bestfriend ko. Hayy I'm really lucky to have her.
"Aba't—"
"I said shut up! Nandito kami ni Jade para mag-usap hindi para makinig sa away niyo!" nabigla kami sa biglaang pagsigaw ni Rex dahilan para pagtinginan kami ng ibang customer.
"Hoy gago ka—"
"Bess, can you let us talk for a while?" nangungusap ang mga mata ko na nakatingin kay Bess. Malalim na bumuntong hininga ang kaibigan ko bago muling magsalita.
"Ok..." Kinuha nito ang iced coffee "Iwan muna natin sila." Kinaladkad niya si Katrina papalabas ng Starbucks.
"Jade, sorry... I'm really sorry" akma niya ng hahawakan ang kamay ko pero inangat ko ito at tumingin sa wristwatch ko.
"You have five minutes to explain."
●○●○●