Chapter 2

2 0 0
                                    

A/n: Owwkay! Hello again! How's your day? Nakatulog ka ba ng maayos? Well congrats! Ito lang naman kasi ako MUKHANG BANGAG. Kakabwesit kasi si insomnia mahal na mahal ako haha (Tanaol mahal). Ang daldal ko! Ito na part 2 ng kalandian—este pag-uusap ng dalawang pusong nagmamahalan—or not *evil laugh*

PS. Di ko magawang i-cut ito, madaming ambag ng ex niya sa story ko eh hahaha kaya sorry kung nab-bored kana.

PSS. Don't worry darating din tayo sa exciting part *winks*

Enjoy!!

~Cryzycholyn

◆◆◆

"You have five minutes to explain."

"Sorry... I hurted you—but I swear that was never my intension! Jade, matagal ko ng gustong sabihin 'to sayo pero...palagi ako pinangungunahan ng takot ko. Takot ako na baka makipag-break ka sa'kin. I-I don't want to lose you, Jade."

Tears are running down his face and I'm currently stoping myself to wipe those tears away... To wipe away the pain and sadness his feeling right now. I don't know but... I can feel it.

"Jade, I think it's the right time for you to know the truth. I...I'm engage... s-sorry, Jade." Napasinghap ako dahil sa kaniyang sinabi. Hindi maproseso nang maayos ng utak ko.

I feel like everything thats surround us stops. I can't hear any noise except the sentense he said that keep on reapeting in my mind. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin. Should I say 'Congrats!!'? God! I'm totally speechless! MY boyfriend is engage and unfortunately the unlucky girl is not me.

"Is it Katrina?" I keep my face expressionless to hide the pain I'm feeling. I'm badly hurt and I feel like I'm gonna breakdown any moment.

"Y-yeah," hindi niya magawang makatingin sa'kin.

"Honestly, I don't know what to say. Should I congrats you? Dapat na ba akong magpa-party?  Damn! I wanna hurt you! But I just can't! All this time...niloloko mo lang pala ako!" Hindi ko na napigilan mapaluha dahil sa bigat ng nararamdaman ko. Kinalma ko ang sarili ko para hindi na ulit makasigaw dahil pinagtitinginan na kami ng ibang customers "K-kailan pa?"

"A month ago, nang magaway tayo. Pumunta ako sa bar to drink and there she is talking to me na para bang matagal na kaming magkaibigan. She gave me love advises. I'm so stupid to trust her, I got drunk and all I can remember is you... taking me home. Pero nang magising ako...k-katabi ko siya. That time bumisita ang parents niya sa condo niya kaya nakita nila kami. Kapag hindi daw kami nagpakasal idedemanda ako ng parents niya... s-sorry."

Hinawakan niya ang mukha ko at pinunasan ang mga luha ko pero patuloy parin sa pagluha ang mga mata ko. I gently held his hand at inilayo ko ito sa mukha ko. Pinunsan ko ang mukha ko at tumayo na.

"This is the last time you'll see me cry." I started walking away from him but I felt his hand holding my wrist. Napapikit ako at ninamnam ang huling pagkakataon na mararamdaman ko ang kaniyang mga hawak.

"Let go, Rey," I said almost a whisper.

"Jade...please." Hindi ko magawang lumingon at tignan siya dahil natatakot ako na baka pagtumingin ulit ako sa mga mata niya ay bawiin ko ang mga sinabi ko.

"J-just let go...please don't make it hard for me to let you go."

"Then don't," he said.

"I have to." Pwersahan kong inialis ang kamay niyang nakahawak sa palapulsuhan ko at tumakbo na palayo sakaniya...palayo sa lalaking mahal ko.

Pagkalabas ko ay naabutan ko si Bess na nasa harapan ni Katrina at masama ang tingin niya dito. Tinignan ko si Katrina... medyo magulo ang buhok.

Hindi na ako nagsayang pa ng oras at dali-dali kong hinila ang bestfriend ko.

"Anong nangyari?"

Hindi ako kumibo at patuloy lang na naglakad.

"Okay sa sunod mo na lang sa'kin ikwento kapag handa ka na... dito na lang tayo maghintay ng driver natin."

Nasa tapat na pala kami ng school, hindi ko man lang namalayan. Umupo muna ako sa upuan dito sa may parking lot.

"Bess, gusto mo sainyo muna ako matulog? Sasamahan kita." Umupo rin siya sa tabi ko.

"Huwag na Bess, ayokong maabala ka," sabi ko na lang.

"Alam mong hindi ka abala sa'kin. I want to comfort you. What are friends for?" Napangiti na lang ako dahil sa sinabi niya. She really never fails to make me smile.

"I accept that as a yes—ahhhh!!!"

"BESS!" nataranta ako nang biglang umangat si Bess. Paano niya 'yun nagawa?

"Ahhh ibaba niyo ko! Please!" Sigaw lang nang sigaw si Bess habang nakatingin sa may bandang likuran ko kaya napatingin din ako dito.

Nanlaki ang mga mata ko nang may makita akong dalawang tao na nakasuot ng kasuotan na medyo pamilyar sa paningin ko.  It's similar to the coat—jacket or what so ever na nakita ko sa TV— fantasy movies to be exact. Ano nga ulit tawag dun? Aishhh ba't ba 'yun ang una kong napansin? Nakalutang sa ere ang kaibigan  ko for unknown reason!

Dahil madilim na at tanging ilaw na lang dito sa parking lot ang liwanag ay hindi ko makita ang mukha nila, lalo na at naka-hood sila. Well, except their creepy smirk na talagang nakapagpatayo ng balahibo ko.

"W-who are you?" Lakas loob kong tanong. I can feel they stared at me with those piercing eyes. Naramdaman ko na parang unti-unti akong gumaan—no, I'm not! LUMULUTANG DIN AKO!

"Ibaba niyo kami! Sino ba kayo? Ano ba kayo!?" Napa-panic na ako at 'di ko na alam gagawin ko.

"HELP!HELP US!PLEASE! ASAN BA KASI GUARD DITO—" Nanlaki ang mga mata ko ng biglang tumalon ang isa sa kanila at malakas na hinampas sa batok ang bestfriend ko dahilan para mawalan ito ng malay.

"BESS!IBABA NIYO KAMI!!" All I can do is shout her name dahil hindi ko magawang makalapit sa kaniya. Wala siyang malay ngunit nakalutang parin siya sa ere.

"Tsk your too loud...make her stop." I can't tell if they're girl or boy 'cause I can't determine their voice.

"Okay," narinig kong sabi ng isa. Inangat nito ang kamay at naramdaman kong unti-unting umangat ang kamay ko at sinakal nito ang leeg ko. That person is controlling me!

"I c-can't...br...breath," nahihirapan kong sabi dahil sa kawalan ng hininga.

"Don't kill her, we need her alive."

"Tsk If you say so,"

Habol ko ang hininga nang tinigilan niya ang pagkontrol sa kamay ko.

"Ano ba kailangan niyo saamin ng bestfriend ko!?"

"Sa bestfriend mo wala...sayo meron," sabi ng tao na kumontrol sa kamay ko. Well, kung tao ba talaga sila.

"TULONG! TULONG!" Sigaw lang ako nang sigaw pero nakakapagtakang wala man lang nakakarinig sa'kin, kahit si Manong Guard.

"Shut up!!"

"UGH!!" Pakiramdam ko ay namanhid ang katawan ko nang tumama ito sa pader, nawasak pa nga ito. Pero nang tingnan ko ang katawan ko ay wala man lang galos.

"Ang lakas ng ginawa ko pero hindi ka man lang nagalusan? Ang galing!" Pumalakpak pa ito na parang nangaasar.

"Ako na nga lang magpapatulog dito," sabi ng isa. Lumapit ito sa'kin at akmang susuntukin ako ng may nagsalita sa likod nito... boses babae.

"Ituloy mo at tutuluyan ko itong kasama mo," Pagbabanta nito.

"Do it," walang alinlangan nitong sabi at sinuntok ako sa sentido. Nanlalabo na ang paningin ko at unti-unti ng bumibigat ang talukap ng mata ko. I feel weak. I can't even help my bestfriend. I'm useless bestfriend.

Bago tuluyang pumikit ang mata ko ay nakita kong nilaslas ng babae ang leeg ng kasama ng sumuntok sa'kin.

After that...

Everything went black.

◆◆◆

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 28, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Fay Academy: School For FairiesWhere stories live. Discover now