Unicode
ရိပေါ်စာကြည့်ခန်းကစားပွဲမှာထိုင်ပြီး အတော်ကုိစိတ်ညစ်နေသည်။ နောက်နှစ်ရက်နေရင် ဟောပြောပွဲတွေအတွက် သူခရီးထွက်ရတော့မယ်။ အချိန်ကလဲသုံးပတ်တောင်ကြာမှာလေ။ သူရှောင်းကျန့်နဲ့တစ်ရက်လေးတောင်ခွဲနိုင်တာမဟုတ်။ ရှောင်းကျန့်သာသိရင်လဲ စိတ်ဆိုးနိုင်သေးတယ်။ စိတ်ဆိုးတာထပ် သုံးပတ်တောင်ကြာမှာမို့ ဝမ်းနည်းပြီးငိုသွားမှာ ရိပေါ်အတော်ကိုစိုးရိမ်ရတယ်။ ရှောင်းကျန့်ကအစထဲကသူ့ကိုတွယ်ကပ်တတ်တဲ့ကလေးမလား။ ရိပေါ်သက်ပြင်းသာချလိုက်မိတယ်။
သူ့အနောက်ဘက်ကပြတင်းပေါက်တံခါးကိုတွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး အံဆြဲထဲက ဆေးလိပ်ဘူးကိုယူလိုက်သည်။ ဆေးလိပ်သံဘူးကိုဖွင့်ကာ ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ထုတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းမှာတေ့ကာ မီးခြစ်ကိုအံဆွဲထဲမှာ လိုက်ရှာလိုက်တယ်။ တွေ့သွားတော့ယူလိုက်ပြီး မီးခြစ်၍မီးညှိလိုက်သည်။ သူဆေးလိပ်မသောက်တာအတော်ကိုကြာနေပြီ။ အရင်ကစိတ်ဖိစီးမှုတွေများလို့ နေ့တိုင်းနီးပါးသောက်ဖြစ်ပေမယ့် ရှောင်းကျန့်မျက်နှာလေးမြင်ပြီး ရယ်သံလေးကြားတာနဲ့သူ့စိတ်ထဲပျော်ရွင်နေရလို့ ထိုဆေးလိပ်တို့ကိုဂျောင်ထိုးထားတာကြာပေါ့။ အခုတော့သူစိတ်ညစ်နေတာမို့ ယူသောက်လိုက်သည်။
ဆေးလိပ်ငွေ့တို့ကို မော့ကာမှုတ်ထုတ်ရင်း သူ့အသက်လေးကိုဘယ်လိုပြောရမလဲ စဉ်းစားနေမိသည်။ မကြာပါ ရှောင်းကျန့်ကနွားနို့ခွက်လေးကိုင်ပြီး စာကြည့်ခန်းထဲဝင်လာသည်။ ရိပေါ်ကလဲ ရှောင်းကျန့်ကိုမြင်တာနဲ့
"လာလေအသက် ကျုပ်ပေါင်ပေါ်လာထိုင်"
ရှောင်းကျန့်ကနွားနို့တစ်ငုံလောက်သောက်လိုက်ပြီး ခွက်ကိုစားပွဲပေါ်တင်လာကာ ရိပေါ်ရဲ့ပေါင်ပေါ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ခွထိုင်လိုက်သည်။ ရိပေါ်ကလဲ လက်တစ်ဖက်ကဆေးလိပ်ကိုင်ထားတာမို့ ရှောင်းကျန့်မထိမိအောင် လက်ကိုထောင်ထားရသည်။ နောက်လက်တစ်ဖက်ကလဲ ရှောင်းကျန့်ကိုတင်ပါးကနေထိန်းကိုင်ထားရသေးသည်။ ရှောင်းကျန့်ကသူ့နှုတ်ခမ်းမှာပေနေတဲ့ နွားနို့တစ်ချို့ကို လျှာနဲ့သပ်လိုက်ပြီး ရိပေါ်ကိုမျက်စောင်းလေးချီကြည့်ကာ
"ဘာလို့ဆေးလိပ်သောက်နေတာလဲ"
"အင်း နည်းနည်းစိတ်ညစ်နေလို့"
"ဘာတွေစိတ်ညစ်နေတာလဲ ကျွန်တော်ဒီလောက်ချစ်ပေးနေတာတောင် စိတ်ညစ်သေးတယ်ပေါ့"
ရှောင်းကျန့်ကခပ်မဲ့မဲ့နဲ့ဆိုတော့ ရိပေါ်မှာသဘောတကျနဲ့ အသံထွက်အောင်ရယ်လိုက်ပြီး ဆေးလိပ်ကိုတစ်ချက်ရှိုက်လိုက်ကာ ဆေးလိပ်ငွေ့ကိုရှောင်းကျန့်မျက်နှာထံမှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ရှောင်းကျန့်ကဆေးလိပ်ငွေ့တွေမှုန်သွားတာမို့ တစ်ဟွတ်ဟွတ်နဲ့ချောင်းတွေဆိုးတော့တာပဲ။ ရိပေါ်ကမျက်နှာလေးနီလာတဲ့ရှောင်းကျန့်ကိုကြည့်ပြီးပြုံးနေတယ်။ ရှောင်းကျန့်ကသက်သာသွားတော့ ရိပေါ်ရင်ဘတ်ကိုဖက်ခနဲရိုက်ပလိုက်ပြီး
"ခဗျားကျွန်တော့်ကိုရန်လာမစနဲ့နော်"
ရိပေါ်ကခပ်ဟဟရယ်ပြီး
"အမလေး ကျုပ်အသက်ကကြောက်ဖို့ကောင်းလို့ မကျီစယ်ရဲတော့ပါဘူး"
ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ကိုမျက်စောင်းထိုးပြီး
"ပြောင်ချော်ချော်နဲ့"
ရိပေါ်က နောက်ထပ်ဆေးလိပ်တစ်ချက်ဖွာလိုက်ပြီး ခေါင်းဘေးစောင်းကာဆေးလိပ်ငွေ့ကိုမှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ရှောင်းကျန့်စီဆေးလိပ်ငွေ့တွေရောက်မှာဆိုးတာကြောင့် ဆေးလိပ်ငွေ့တွေကို သူ့လက်နဲ့ဖယ်ရှားလိုက်တယ်။ ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ကိုကြည့်နေရင်း ရိပေါ်လက်ကြားထဲဆေးလိပ်တိုလေးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဆေးလိပ်ပြာခွက်ထဲတွင်ဖိချေလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ရိပေါ်ရဲ့ပါးကိုအုပ်ကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကိုခပ်ဖွဖွထိကပ်လိုက်သည်။ အင်းးးစီးကရက်နံ့လေး။ ရိပေါ်ကတော့ရှောင်းကျန့်ရဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့နှုတ်ခမ်းကိုသာစိုက်ကြည့်နေသည်။
"အိမ်ကလူ အဲလိုဆေးလိပ်တွေသောက်ပြီး ကိုယ့်ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်အောင်လုပ်နေမယ့်အစား ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းပါလား ဘာဘေးထွက်ဆိုးကျိုးမှမရှိတဲ့ပစ္စည်းလေးနော် ပြီးတော့ရှားရှားပါးပါး ဒီကမြို့ပိုင်မင်းကိုပဲသီးသန့်ရောင်းချနေတာ"
ရှောင်းကျန့်ကပြုံးတုံ့တုံ့နဲ့ ရိပေါ်ကိုစကားတွေပြောနေတာကြောင့် ရိပေါ်မှာထိန်းမနိုင်တော့ပဲ ရှောင်းကျန့်ရဲ့ခေါင်းေလးကိုလက်တစ်ဖက်ကထိန်းကိုင်လိုက်ပြီး ရှောင်းကျန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတို့ကိုလွတ်ထွက်သွားမှာဆိုးသည့်အလား စုတ်ယူနေတော့သည်။ စိတ်ကြိုက်နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလို့ဝတော့ ရိပေါ်ကသူ့ရဲ့လျှာကိုရှောင်းကျန့်ရဲ့ခံတွင်းထဲထည့်ကာ မွှေနှောက်ပြီး စိတ်ကြိုက်ကိုပြုမူနေတော့တာ။ အချိန်တစ်ခုထိကြလာတာမို့ ရှောင်းကျန့်အတော်ကိုမောနေပြီ။ ရိပေါ်ရဲ့အင်္ကျီစကိုစုပ်ကိုင်ထားရတာလဲ ရိပေါ်အင်္ကျီမှာကျေမွနေပြီ။ ရိပေါ်ကိုအသဲယားအောင်စကားနဲ့သွားစမိတာမို့ ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုယ်ခံပေါ့။
တစ်ချက်တစ်ချက် ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ရဲ့တင်ပါးတွေကိုစုပ်ကိုင်နေသေးတယ်။ ရှောင်းကျန့်ထွေထွေထူးထူးရှက်မနေတော့ပါဘူး။ ရိပေါ်ကလမ်းလျောက်ရင်တောင် ခါးကိုဖက်ထားရာကနေ တင်ပါးကိုမထင်ရင်မထင်သလို ကိုင်ကိုင်နေတာ သူရိုးတောင်နေပြီ။ ရှောင်းကျန့်တကယ်အသက်ရှူကြပ်ပြီး ကိစ္စချောတော့မလိုခံစားလာရတာကြောင့် ရိပေါ်ရဲ့အင်္ကျီကိုစုပ်ကိုင်ထားရာကနေ လက်သီးလေးစုပ်ပြီး ဆက်တိုက်ထုလာတော့ ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကို တစ်ချက်လျှာနဲ့ယပ်လိုက်ပြီး ရိပေါ်နှုတ်ခမ်းကခွာသွားသည်။ ရှောင်းကျန့်မှာမောလွန်းလို့ ရိပေါ်ရင်ခွင်ထဲမှာမှီပြီး အမောဖြေနေရတယ်။ အလုအယက်အသက်လုရှူနေရတဲ့ရှောင်းကျန့်ကို ရိပေါ်ကသတိပေးလာတယ်။
"အသက် ကျုပ်ကိုစိန်မခေါ်နဲ့နော် နစ်နာမှာအသက်ပဲ သိတယ်မလား"
"နစ်နာချင်လို့.."
ရင်ခွင်ထဲကနေအသံပိစိလေးထွက်လာသေးတယ်။ ရှောင်းကျန့်ကဒီလောက်ဖြစ်နေတာတောင် အလျော့မပေးသေးဘူး။ ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ကိုမချီပြီး ထမလိုပြင်တော့ ရှောင်းကျန့်ကရယ်ပြီး ကိုယ်ေပါ်ကအတင်းလုဆင်းကာ အဝေးတစ်နေရာကနေ
"ဟီးဟီး စတဲ့ဟာကို အိမ်ကလူကလဲ"
"အသက်သိပ်မဆိုးနဲ့နော်"
"ဟီး မချစ်ဘူးလား"
"ဟာ ဒီအသက်ကွာ"
ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်စီလာမလို့ခြေလှမ်းတော့ ရှောင်းကျန့်ကနောက်တစ်နေရာကိုပြေးပြန်သည်။ စာအုပ်စင်တွေနဲ့အခန်းကျယ်ကပြည့်နေတော့ ရှောင်းကျန့်ပြေးတာဝေးဝေးလန်လန်တော့မရောက်ပါဘူး။ ရိပေါ်ကလဲတမင်သေချာမဖမ်းပဲစနောက်နေတာ။ နောက်တော့ ရှောင်းကျန့်ကသူရပ်နေတဲ့နေရာကနေ ရိပေါ်ရပ်နေတဲ့နေရာကိုပြေးလာပြီးရိပေါ်ကိုပြေးဖက်သည်။ ရိပေါ်ကလဲအလိုက်သင့်လေးပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ်မေးတင်ပြီး ရိပေါ်မျက်နှာကိုကြည့်ကာ
"ဘာတွေစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လဲ ကျွန်တော့်ကိုပြောပြလို့ရတယ်လေ"
ရိပေါ်သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး ရှောင်းကျန့်ရဲ့နဖူးလေးကိုအရင်နမ်းလိုက်ကာ
"အဲဒါက ကျုပ်နောက်နှစ်ရက်နေရင် ခရီးထွက်ရမယ် ဟောပြောပွဲကိစ္စတွေလေ သုံးပတ်လောက်တော့ကြာမယ်အသက်"
"ဟင် နောက်နှစ်ရက်နေရင်လား သုံးပတ်တောင်"
ရှောင်းကျန့်ကမျက်လုံးလေးဝိုင်းကာမေးလာတယ်။ ရိပေါ်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ရှောင်းကျန့်မျက်လုံးလေးကလဲ့ခနဖြစ်သွားပြီး အရည်ကြည်လေးတွေဝိုင်းလာတယ်။
"မသွားလို့မရဘူးလား သုံးပတ်ကြီးတောင် ကျွန်တော်ကအိမ်ကလူနဲ့ဒီလောက်အကြာကြီးခွဲဖူးတာမှမဟုတ်ပဲ"
ရှောင်းကျန့်ကမျက်ရည်လေးတွေဝဲပြီး ပြောလာတယ်။ ခရီးထွက်ရင်လဲ အလွယ်တကူဖုန်းခေါ်လို့လဲမရ၊ လွမ်းရင်ပြေးတွေ့လို့လဲမရ၊ video callခေါ်ပြီးမျက်နှာလေးကြည့်လို့လဲမရနဲ့။ သူတကယ်ရိပေါ်ကိုမခွဲနိုင်ပါဘူး။ ဘယ်ချိန်ထဲကဒီလောက်ဖြစ်သွားမှန်းမသိပေမယ့် သူရိပေါ်နဲ့ခနလေးတောင်မခွဲချင်ဘူး။ အစထဲကရိပေါ်ကိုသူကအရင်တွယ်ကပ်ခဲ့ရတာမလား။
"မရလို့ပေါ့အသက်ရယ် ကျုပ်လဲအသက်ကိုမထားခဲ့ချင်ပါဘူး"
ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ရင်ခွင်ထဲကထွက်သွားပြီး ရိပေါ်ကိုကျော်ခိုင်းထားကာ မျက်နှာကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီး တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ငိုနေတယ်။ ရိပေါ်ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ရှောင်းကျန့်ကတကယ်ငိုသွားပြီ။ ရိပေါ်ရှောင်းကျန့်ငိုတာကိုမြင်ကိုမမြင်ချင်ပါ။ ရိပေါ်ရှောင်းကျန့်ကိုအနောက်ကဖက်လိုက်ပြီး မျက်နှာအုပ်ထားတဲ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးကြီးနဲ့ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပြီး ရှောင်းကျန့်ရဲ့ဗိုက်မှာလက်ကိုတင်ကာ တင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်။
"အသက်ရာ ကျုပ်ကိုခက်ခဲအောင်မလုပ်ပါနဲ့ အသက်ငိုနေတော့ ကျုပ်ဘယ်လိုနေရတော့မလဲ တကယ်ပါ ကျုပ်တကယ်မသွားချင်တာပါ တစ်ချိန်လုံးလဲ အသက်ကိုဘယ်လိုချော့ပြောရမလဲစဉ်းစားနေခဲ့တာ အသက်ရဲ့မျက်နှာလေးညှိုးရင်တောင် ကျုပ်သေမလိုခံစားနေရတာ အသက်ငိုနေတော့ ကျုပ်နေစရာမရှိတော့ဘူးကွာ"
ရှောင်းကျန့်ကတရှုံ့ရှုံ့ငိုနေရင်းနဲ့ ရိပေါ်ဘက်ကိုလှည့်လိုက်ပြီး လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လိုက်ကာ သူ့မျက်နှာကိုရိပေါ်ရဲ့ပုခုံးမှာအပ်လိုက်ပြီး ငိုနေပြန်သည်။ ရိပေါ်လဲရှောင်းကျန့်ကျောလေးကိုပုတ်ပေးပြီး
"မငိုပါနဲ့အသက်ရယ် မငိုနဲ့နော် ကျုပ်တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ မငိုပါနဲ့"
ခနနေတော့ရှောင်းကျန့်ကအငိုရပ်လာပြီး နှာလေးရှုံ့ကာ ရိပေါ်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ရိပေါ်ရဲ့ပါးလေးကိုကိုင်၍ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖွဖွလေးနမ်းသည်။
"အင်း သုံးပတ်ထဲကို သွားနော် ကျွန်တော်ေမျှာ်နေမယ်"
ရိပေါ်ရဲ့မျက်နှာလေးကိုကိုင်ပြီးပြောနေရာကနေ မျက်ရည်တွေစီးကျလာတော့ ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ကိုဖက်ထားလိုက်ပြန်သည်။
"အသက်ရာ..."
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
နောက်နှစ်ရက်နေတော့ ရိပေါ်ခရီးထွက်သွားသည်။ ရှောင်းကျန့်မှာ အခုမှရိပေါ်ကားလေးခြံထဲကထွက်သွားတုန်းရှိသေးတယ် ငိုလိုက်ရတာ။ ရိပေါ်မြင်ရင်စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး နောက်ဆံတင်းနေမှာဆိုးလို့ သူအတတ်နိုင်ဆုံးပြုံးနေရတာ ရိပေါ်ထွက်သွားတော့တင်းမထားနိုင်တော့ပဲ ငိုချမိတော့ ကြီးတော်မေကဖက်ထားပေးသည်။
ရှောင်းကျန့်မှာ တစ်ရက်တစ်ရက်က စကြာဝဋာကြီးကုိပတ်နေရသလို ကြာလိုက်တာ၊ ရိပေါ်ကိုထိုင်လွမ်းလိုက် အိပ်လွမ်းလိုက် လမ်းလျောက်နေရင်းလွမ်းလိုက်နဲ့။ ရိပေါ်တော့ဘယ်လိုနေမလဲမသိပေမယ့် သူကတော့ရိပေါ်ကိုလွမ်းလွန်းလို့ရူးတော့မှာပဲ။ ဒါတောင်သုံးပတ်လေးပဲကြာတာ။ radioနားထောင်ရင်လဲ အလွမ်းသီချင်းတွေပဲလာနေတာမို့ သူတော့ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေပြီ။
တစ်ပတ်၊ ဒီလိုနဲ့ပဲနောက်တစ်ပတ်၊ ဒီလိုနဲ့ ရိပေါ်ပြန်လာမယ့်ရက်ရောက်လာတယ်။ ဒီရက်တွေကို ရှောင်းကျန့်ရိပေါ်ကိုလွမ်းလို့ ငိုလိုက်စားလိုက်အိပ်လိုက်နဲ့ပဲ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတယ်၊ နည်းနည်းလေးတောင်မပျင်းလိုက်ရ။
ရှောင်းကျန့် ရိပေါ်သွားတုန်းကမနက်အစောထွက်သွားတာမို့ ပြန်လာရင်လဲ အစောပဲပြန်လာမယ်ထင်တာကြောင့် မနက်၆နာရီလောက်ထဲက ထိုင်စောင့်နေတာ ဖင်တကြွကြွနဲ့ဖြစ်နေသည်။ မနက်စာလဲနောက်ကျ နေ့လည်စာလဲနောက်ကျ ညစာပါနောက်ကျနဲ့၊ ကြီးတော်မေအတင်းကျွေးနေတာမို့သာ စားနေတာ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ရိပေါ်ကအစောပြန်မလာဘူးဆိုပြီး ထမင်းစားရင်းရှိုက်နေတာမို့ ကြီးတော်မေမှာ ခွံ့ကျွေးရသေးသည်။
ရှောင်းကျန့် ဧည့်ခန်းကနာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ည၁၂နာရီထိုးဖို့၅မိနစ်သာလိုတော့သည်။ အိမ်ကလူကဒီနေ့ပြန်မလာဘူးလား သူ့မှာတော့မျှော်နေရတာကို။ ရှောင်းကျန့်တွေးနေရင်း ငိုချင်လာတာမို့ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ငိုချလိုက်တော့ ကြီးတော်မေကသူ့ငိုသံကြောင့်ထင် ဧည့်ခန်းထဲကိုပြေးဝင်လာသည်။
"သခင်လေး ငိုနေပြန်ပြီလားကွယ်"
"ကြီးတော်မေ.."
ရှောင်းကျန့်ကကြီးတော်မေကိုမြင်တာနဲ့ ပြေးဖက်ပြီးငိုပြန်ပြီ။ အငိုသန်လေး။
"သွားအိပ်တော့ပါလားကလေးရယ် သခင်ကြီးပြန်လာရင်ကားသံကြားမှာပါ အဲ့ဒါဆိုသခင်လေးနိုးလာမှာပဲ"
"ဟင့် အိမ်ကလူကလိမ်တယ် သုံးပတ်ဆိုပြီးတော့ အခုပဲသုံးပတ်နဲ့တစ်ရက်ဖြစ်နေပြီကို အဟင့်ဟင့်"
"မငိုပါနဲ့တော့သခင်လေးရယ်နော်"
ရှောင်းကျန့်ကြီးတော်မေကိုဖက်ထားရင်း ငိုနေတုန်း ခြံထဲကကားသံကိုကြားလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ ခေါင်းလေးထောင်ကြည့်လာသည်။ ကြီးတော်မေကိုပြန်ကြည့်ပြီး
"အိမ်ကလူပြန်လာပြီ"
ရှောင်းကျန့်ဧည့်ခန်းထဲကပြေးထွက်သွားပြီး အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ရိပေါ်ကကားပေါ်ကဆင်းလာကာ သူ့ကိုမြင်တာနဲ့ လက်ကိုဆန့်ထားေပးသည်။ ရှောင်းကျန့်ငိုကာ ပြေးသွားပြီး ရိပေါ်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ခုန်တက်လိုက်သည်။ ရိပေါ်ကလဲ အနောက်ကိုတစ်ချက်ယိုင်သွားပေမယ့် ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး ရှောင်းကျန့်ကိုတင်ပါးကနေထိန်းကိုင်ကာ ဖက်ထားလိုက်သည်။ ရှောင်းကျန့်ကတော့ ရိပေါ်ပုခုံးပေါ်မျက်နှာအပ်ပြီး ငိုနေတော့တာပဲ။
"အငိုသန်လေး ကျုပ်ပြန်လာပြီလေ မငိုနဲ့တော့နော် တိတ်တိတ်"
"အိမ်ကလူညာတယ် ပြောတော့ သုံးပတ်ဆို ခုသုံးပတ်နဲ့တစ်ရက်တောင်"
၁၂နာရီကျော်သွားတာနဲ့ တစ်ရက်သတ်မှတ်ပြီး ဂျစ်တိုက်နေတဲ့ရှောင်းကျန့်ကြောင့် ရိပေါ်ရယ်လိုက်ပြီး
"ဟုတ်ပါတယ်ကွာ ကျုပ်တောင်းပန်ပါတယ် မနက်အစောပြန်ရောက်ရမှာကို"
ရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ဆီကလုံးဝဆင်းမယ့်ပုံမပေါ် ရိပေါ်ကလဲရှောင်းကျန့်ကိုအောက်ချမပေးချင်ဘူး။ အိမ်ဝမှာရပ်ကြည့်နေတဲ့ကြီးတော်မေကို ရိပေါ်လှမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"ကြီးတော်မေ စောင့်နေတာလား နောက်ကျနေပြီကို အိပ်လိုက်တာမဟုတ်ဘူး"
"မအိပ်နိုင်ပါဘူးသခင်ကြီးရယ် သခင်လေးငိုေနတာနဲ့ ကြီးတော်မှာနေလို့ထိုင်လို့မရလို့"
ကြီးတော်မေကရယ်ကာပြောတော့ ရိပေါ်ကလဲရောပြုံးသည်။ ရှောင်းကျန့်ကတော့ရိပေါ်ပုခုံးပေါ်မျက်နှာအပ်ထားရာကနေ မခွာလာတော့။ ရိပေါ်ကြီးတော်မေကိုနားခိုင်းလိုက်ပြီး ရှောင်းကျန့်ကိုချီရက်နဲ့ပဲ အိမ်ပေါ်သို့တက်လာလိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ရှောင်းကျန့်က ဝရံတာကိုသွားဖို့လက်ညှိုးထိုးပြတာကြောင့် ရိပေါ်ဝရံတာကိုသွားလိုက်သည်။ ရှောင်းကျန့်ကအဲရောက်မှ သူ့ပေါ်ကဆင်းပြီး
"ဒီညမအိပ်ပဲ ကြယ်တွေကြည့်ရအောင်"
သူတို့ဝရံတာက ဘာအမိုးအကာမှမရှိတာမို့ ကောင်းကင်ကြီးကိုအတိုင်းသားမြင်နေရသည်။ ရိပေါ်ကပြုံးကာခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ ရိပေါ်ကြမ်းပြင်မှာလှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လက်မောင်းကိုပုတ်ပြလိုက်တော့ ရှောင်းကျန့်ကလဲလက်ေမာင်းေပါ်ေခါင်းတင်ကာလှဲလာသည်။
ရိပေါ်နဲ့ရှောင်းကျန့် လုံးဝမအိပ်ပျော်သွားပဲ ကောင်းကင်ပေါ်ကကြယ်လေးတွေကို လက်ညှိုးတထိုးထိုးနဲ့စကားတွေပြောနေကြသည်။ ရှောင်းကျန့်ကလဲအိပ်ချင်စိတ်လုံးဝမရှိသလို ရိပေါ်ကလဲ ခရီးပန်းလာတာတောင်သတိမထားမိ။ သူ့ရင်ခွင်ထဲကလူသားလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်တွေချမ်းသာနေလိုက်တာ။
"အသက် ကျုပ်လေအသက်ကိုသိပ်ချစ်တာပဲ"
"အပိုတွေ"
"ဟောဗျာ အပိုတွေမဟုတ်တာ အသက်သေချာပေါက်သိပါတယ်၊ ကျုပ်အသက်ကိုချစ်လွန်းလို့ ရူးသွားမှာတောင်ဆိုးရတယ် အသက်ကိုချစ်ကြောင်းတဖွဲ့တနွဲ့မပြောတတ်ပေမယ့် သိပ်ချစ်တယ်ဆိုတာတော့ယုံပေးပါ ကျုပ်လေအသက်မျက်နှာလေးမြင်ရတာနဲ့ ပင်ပန်းလာသမျှလဲမသိတော့ဘူး စိတ်ညစ်စရာဆိုလဲမေ့ပျောက်သွားတယ် အသက်ကလေ ကျုပ်အတွက်တကယ်ကိုအသက်ရှင်ဆေးပဲ ကျုပ်အသက်ဆက်ရှင်ဖို့အတွက်ခွန်အားဖြစ်စေတဲ့အားဆေးလေး"
ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ရဲ့ချစ်ကြောင်းသီကုံးထားတဲ့စကားတွေကိုကြားရတာ ရင်ခုန်သလို ပျော်လဲပျော်တယ်။ သူရထားတဲ့သူက တကယ်နှစ်ယောက်မရှိနိုင်တဲ့လူလေ။
"အိမ်ကလူ ချစ်တယ်"
ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ကိုပြုံးပြလာပြီး တဖြေးဖြေးရှောင်းကျန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းနားကိုတိုးကပ်လာတာမို့ ရှောင်းကျန့်မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ရိပေါ်ရဲ့အနမ်းတို့ကိုစောင့်စားနေလိုက်သည်။ မကြာပါ သူ့နှုတ်ခမ်းကိုလာရောက်ထိကပ်လာတဲ့နောက်နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ။ ရိပေါ်ရဲ့အနမ်းတွေကိုေရာသူလွမ်းနေခဲ့တာ။ ခနအကြာနမ်းပြီးတဲ့နောက် ရိပေါ်ကလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး နဖူးချင်းထိကပ်ထားလိုက်သည်။
"အသက် သိပ်ချစ်တယ်"
ရှောင်းကျန့်နှစ်လိုလက်ရပြုံးလိုက်ပါတယ်။ အိမ်ကလူရဲ့ ချစ်ကြောင်းခနခနပြောပြမှုတွေကြောင့် သူတိုးလို့သာပျော်ရွင်ရတယ်။
အချိန်တစ်ခုထိကြာသွားတဲ့နောက်မှာ ကြယ်လေးတွေကအရောင်မှိန်လာပြီး မနက်မိုးသောက်ချိန်ကိုတဖြေးဖြေးပြောင်းလဲလာသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အိပ်နေရာကထထိုင်လိုက်ပြီး ရှောင်းကျန့်ကဝရံတာဘောင်မှာလက်တင်ကာသွားရပ်နေသည်။ ရိပေါ်လဲရှောင်းကျန့်ရဲ့ခါးကိုဖက်ထားလိုက်ပြီး သွားရပ်နေလိုက်သည်။ အချိန်နည်းနည်းအကြာမှာ နေလုံးကြီးကတဖြေးေြဖးထွက်ပေါ်လာသည်။ ကြယ်ကြည့်ရင်းအာရုဏ်ဦးနေထွက်တာပါ တစ်ခါထဲကြည့်လိုက်ကြတယ်။
"အိမ်ကလူ နေထွက်တာလှတယ်နော် ကျွန်တော်ပထမဆုံးသတိထားပြီးကြည့်ဖူးတာပဲ"
"အင်းလှတယ် အသက်ကိုတော့မမှီဘူး အသက်ကကျုပ်အတွက် ဒီကမ္ဘာမှာအလှဆုံးပဲ"
"အိမ်ကလူ..."
ရှောင်းကျန့်ကရှက်ပြီး ရိပေါ်ရဲ့ဗိုက်ကိုတံတောင်နဲ့ထိုးကာ ခပ်ချွဲချွဲခေါ်တော့ ရိပေါ်မှာလဲပြုံးလို့။ ခနအကြာလောက်သူတို့ကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်အတူ အင်္ကျီလဲကာ အိပ်ရာဝင်လိုက်ကြတော့သည်။ ရိပေါ်ကတော့သုံးပတ်လောက်လွမ်းနေခဲ့တဲ့ဒီခန္ဓာကိုယ်လေးကိုသိမ်းကြုံးဖက်ထားလိုက်သည်။ ရှောင်းကျန့်ကလဲ လွမ်းနေရတဲ့ရိပေါ်ရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးကိုရှူရင်း ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ အိပ်စက်လိုက်တော့သည်။
ဆက်ရန်~~~~
Zawgyi
ရိေပၚစာၾကည့္ခန္းကစားပြဲမွာထိုင္ၿပီး အေတာ္ကုိစိတ္ညစ္ေနသည္။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနရင္ ေဟာေျပာပြဲေတြအတြက္ သူခရီးထြက္ရေတာ့မယ္။ အခ်ိန္ကလဲသုံးပတ္ေတာင္ၾကာမွာေလ။ သူေရွာင္းက်န႔္နဲ႕တစ္ရက္ေလးေတာင္ခြဲနိုင္တာမဟုတ္။ ေရွာင္းက်န႔္သာသိရင္လဲ စိတ္ဆိုးနိုင္ေသးတယ္။ စိတ္ဆိုးတာထပ္ သုံးပတ္ေတာင္ၾကာမွာမို႔ ဝမ္းနည္းၿပီးငိုသြားမွာ ရိေပၚအေတာ္ကိုစိုးရိမ္ရတယ္။ ေရွာင္းက်န႔္ကအစထဲကသူ႕ကိုတြယ္ကပ္တတ္တဲ့ကေလးမလား။ ရိေပၚသက္ျပင္းသာခ်လိဳက္မိတယ္။
သူ႕အေနာက္ဘက္ကျပတင္းေပါက္တံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီး အံႀဆဲထဲက ေဆးလိပ္ဘူးကိုယူလိုက္သည္။ ေဆးလိပ္သံဘူးကိုဖြင့္ကာ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းမွာေတ့ကာ မီးျခစ္ကိုအံဆြဲထဲမွာ လိုက္ရွာလိုက္တယ္။ ေတြ႕သြားေတာ့ယူလိုက္ၿပီး မီးျခစ္၍မီးညွိလိုက္သည္။ သူေဆးလိပ္မေသာက္တာအေတာ္ကိုၾကာေနၿပီ။ အရင္ကစိတ္ဖိစီးမႈေတြမ်ားလို႔ ေန႕တိုင္းနီးပါးေသာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ေရွာင္းက်န႔္မ်က္ႏွာေလးျမင္ၿပီး ရယ္သံေလးၾကားတာနဲ႕သူ႕စိတ္ထဲေပ်ာ္႐ြင္ေနရလို႔ ထိုေဆးလိပ္တို႔ကိုေဂ်ာင္ထိုးထားတာၾကာေပါ့။ အခုေတာ့သူစိတ္ညစ္ေနတာမို႔ ယူေသာက္လိုက္သည္။
ေဆးလိပ္ေငြ႕တို႔ကို ေမာ့ကာမႈတ္ထုတ္ရင္း သူ႕အသက္ေလးကိုဘယ္လိုေျပာရမလဲ စဥ္းစားေနမိသည္။ မၾကာပါ ေရွာင္းက်န႔္ကႏြားနို႔ခြက္ေလးကိုင္ၿပီး စာၾကည့္ခန္းထဲဝင္လာသည္။ ရိေပၚကလဲ ေရွာင္းက်န႔္ကိုျမင္တာနဲ႕
"လာေလအသက္ က်ဳပ္ေပါင္ေပၚလာထိုင္"
ေရွာင္းက်န႔္ကႏြားနို႔တစ္ငုံေလာက္ေသာက္လိုက္ၿပီး ခြက္ကိုစားပြဲေပၚတင္လာကာ ရိေပၚရဲ႕ေပါင္ေပၚကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခြထိုင္လိုက္သည္။ ရိေပၚကလဲ လက္တစ္ဖက္ကေဆးလိပ္ကိုင္ထားတာမို႔ ေရွာင္းက်န႔္မထိမိေအာင္ လက္ကိုေထာင္ထားရသည္။ ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကလဲ ေရွာင္းက်န႔္ကိုတင္ပါးကေနထိန္းကိုင္ထားရေသးသည္။ ေရွာင္းက်န႔္ကသူ႕ႏႈတ္ခမ္းမွာေပေနတဲ့ ႏြားနို႔တစ္ခ်ိဳ႕ကို လွ်ာနဲ႕သပ္လိုက္ၿပီး ရိေပၚကိုမ်က္ေစာင္းေလးခ်ီၾကည့္ကာ
"ဘာလို႔ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတာလဲ"
"အင္း နည္းနည္းစိတ္ညစ္ေနလို႔"
"ဘာေတြစိတ္ညစ္ေနတာလဲ ကြၽန္ေတာ္ဒီေလာက္ခ်စ္ေပးေနတာေတာင္ စိတ္ညစ္ေသးတယ္ေပါ့"
ေရွာင္းက်န႔္ကခပ္မဲ့မဲ့နဲ႕ဆိုေတာ့ ရိေပၚမွာသေဘာတက်နဲ႕ အသံထြက္ေအာင္ရယ္လိုက္ၿပီး ေဆးလိပ္ကိုတစ္ခ်က္ရွိုက္လိုက္ကာ ေဆးလိပ္ေငြ႕ကိုေရွာင္းက်န႔္မ်က္ႏွာထံမႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ေရွာင္းက်န႔္ကေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြမႈန္သြားတာမို႔ တစ္ဟြတ္ဟြတ္နဲ႕ေခ်ာင္းေတြဆိုးေတာ့တာပဲ။ ရိေပၚကမ်က္ႏွာေလးနီလာတဲ့ေရွာင္းက်န႔္ကိုၾကည့္ၿပီးၿပဳံးေနတယ္။ ေရွာင္းက်န႔္ကသက္သာသြားေတာ့ ရိေပၚရင္ဘတ္ကိုဖက္ခနဲရိုက္ပလိုက္ၿပီး
"ခဗ်ားကြၽန္ေတာ့္ကိုရန္လာမစနဲ႕ေနာ္"
ရိေပၚကခပ္ဟဟရယ္ၿပီး
"အမေလး က်ဳပ္အသက္ကေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလို႔ မက်ီစယ္ရဲေတာ့ပါဘူး"
ေရွာင္းက်န႔္ကရိေပၚကိုမ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး
"ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႕"
ရိေပၚက ေနာက္ထပ္ေဆးလိပ္တစ္ခ်က္ဖြာလိုက္ၿပီး ေခါင္းေဘးေစာင္းကာေဆးလိပ္ေငြ႕ကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ေရွာင္းက်န႔္စီေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြေရာက္မွာဆိုးတာေၾကာင့္ ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြကို သူ႕လက္နဲ႕ဖယ္ရွားလိုက္တယ္။ ေရွာင္းက်န႔္ကရိေပၚကိုၾကည့္ေနရင္း ရိေပၚလက္ၾကားထဲေဆးလိပ္တိုေလးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ေဆးလိပ္ျပာခြက္ထဲတြင္ဖိေခ်လိဳက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ရိေပၚရဲ႕ပါးကိုအုပ္ကိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုခပ္ဖြဖြထိကပ္လိုက္သည္။ အင္းးးစီးကရက္နံ႕ေလး။ ရိေပၚကေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြနဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုသာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"အိမ္ကလူ အဲလိုေဆးလိပ္ေတြေသာက္ၿပီး ကိုယ့္က်န္းမာေရးကိုထိခိုက္ေအာင္လုပ္ေနမယ့္အစား ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းပါလား ဘာေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမွမရွိတဲ့ပစၥည္းေလးေနာ္ ၿပီးေတာ့ရွားရွားပါးပါး ဒီကၿမိဳ႕ပိုင္မင္းကိုပဲသီးသန႔္ေရာင္းခ်ေနတာ"
ေရွာင္းက်န႔္ကၿပဳံးတုံ႕တုံ႕နဲ႕ ရိေပၚကိုစကားေတြေျပာေနတာေၾကာင့္ ရိေပၚမွာထိန္းမနိုင္ေတာ့ပဲ ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ေခါင္းေလးကိုလက္တစ္ဖက္ကထိန္းကိုင္လိုက္ၿပီး ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကိုလြတ္ထြက္သြားမွာဆိုးသည့္အလား စုတ္ယူေနေတာ့သည္။ စိတ္ႀကိဳက္ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလို႔ဝေတာ့ ရိေပၚကသူ႕ရဲ႕လွ်ာကိုေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ခံတြင္းထဲထည့္ကာ ေမႊေႏွာက္ၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ကိုျပဳမူေနေတာ့တာ။ အခ်ိန္တစ္ခုထိၾကလာတာမို႔ ေရွာင္းက်န႔္အေတာ္ကိုေမာေနၿပီ။ ရိေပၚရဲ႕အကၤ်ီစကိုစုပ္ကိုင္ထားရတာလဲ ရိေပၚအကၤ်ီမွာေက်မြေနၿပီ။ ရိေပၚကိုအသဲယားေအာင္စကားနဲ႕သြားစမိတာမို႔ ကိုယ့္အျပစ္နဲ႕ကိုယ္ခံေပါ့။
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕တင္ပါးေတြကိုစုပ္ကိုင္ေနေသးတယ္။ ေရွာင္းက်န႔္ေထြေထြထူးထူးရွက္မေနေတာ့ပါဘူး။ ရိေပၚကလမ္းေလ်ာက္ရင္ေတာင္ ခါးကိုဖက္ထားရာကေန တင္ပါးကိုမထင္ရင္မထင္သလို ကိုင္ကိုင္ေနတာ သူရိုးေတာင္ေနၿပီ။ ေရွာင္းက်န႔္တကယ္အသက္ရႉၾကပ္ၿပီး ကိစၥေခ်ာေတာ့မလိုခံစားလာရတာေၾကာင့္ ရိေပၚရဲ႕အကၤ်ီကိုစုပ္ကိုင္ထားရာကေန လက္သီးေလးစုပ္ၿပီး ဆက္တိုက္ထုလာေတာ့ ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကို တစ္ခ်က္လွ်ာနဲ႕ယပ္လိုက္ၿပီး ရိေပၚႏႈတ္ခမ္းကခြာသြားသည္။ ေရွာင္းက်န႔္မွာေမာလြန္းလို႔ ရိေပၚရင္ခြင္ထဲမွာမွီၿပီး အေမာေျဖေနရတယ္။ အလုအယက္အသက္လုရႉေနရတဲ့ေရွာင္းက်န႔္ကို ရိေပၚကသတိေပးလာတယ္။
"အသက္ က်ဳပ္ကိုစိန္မေခၚနဲ႕ေနာ္ နစ္နာမွာအသက္ပဲ သိတယ္မလား"
"နစ္နာခ်င္လို႔.."
ရင္ခြင္ထဲကေနအသံပိစိေလးထြက္လာေသးတယ္။ ေရွာင္းက်န႔္ကဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာေတာင္ အေလ်ာ့မေပးေသးဘူး။ ရိေပၚကေရွာင္းက်န့္ကိုမခ်ီၿပီး ထမလိုျပင္ေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ကရယ္ၿပီး ကိုယ္ေပၚကအတင္းလုဆင္းကာ အေဝးတစ္ေနရာကေန
"ဟီးဟီး စတဲ့ဟာကို အိမ္ကလူကလဲ"
"အသက္သိပ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္"
"ဟီး မခ်စ္ဘူးလား"
"ဟာ ဒီအသက္ကြာ"
ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္စီလာမလို႔ေျခလွမ္းေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ကေနာက္တစ္ေနရာကိုေျပးျပန္သည္။ စာအုပ္စင္ေတြနဲ႕အခန္းက်ယ္ကျပည့္ေနေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ေျပးတာေဝးေဝးလန္လန္ေတာ့မေရာက္ပါဘူး။ ရိေပၚကလဲတမင္ေသခ်ာမဖမ္းပဲစေနာက္ေနတာ။ ေနာက္ေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ကသူရပ္ေနတဲ့ေနရာကေန ရိေပၚရပ္ေနတဲ့ေနရာကိုေျပးလာၿပီးရိေပၚကိုေျပးဖက္သည္။ ရိေပၚကလဲအလိုက္သင့္ေလးျပန္ဖက္ထားလိုက္တယ္။ ေရွာင္းက်န႔္ကရိေပၚရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚေမးတင္ၿပီး ရိေပၚမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ကာ
"ဘာေတြစိတ္ညစ္စရာရွိလို႔လဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာျပလို႔ရတယ္ေလ"
ရိေပၚသက္ျပင္းခ်လိဳက္ၿပီး ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕နဖူးေလးကိုအရင္နမ္းလိုက္ကာ
"အဲဒါက က်ဳပ္ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနရင္ ခရီးထြက္ရမယ္ ေဟာေျပာပြဲကိစၥေတြေလ သုံးပတ္ေလာက္ေတာ့ၾကာမယ္အသက္"
"ဟင္ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနရင္လား သုံးပတ္ေတာင္"
ေရွာင္းက်န႔္ကမ်က္လုံးေလးဝိုင္းကာေမးလာတယ္။ ရိေပၚေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္မ်က္လုံးေလးကလဲ့ခနျဖစ္သြားၿပီး အရည္ၾကည္ေလးေတြဝိုင္းလာတယ္။
"မသြားလို႔မရဘူးလား သုံးပတ္ႀကီးေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ကအိမ္ကလူနဲ႕ဒီေလာက္အၾကာႀကီးခြဲဖူးတာမွမဟုတ္ပဲ"
ေရွာင္းက်န႔္ကမ်က္ရည္ေလးေတြဝဲၿပီး ေျပာလာတယ္။ ခရီးထြက္ရင္လဲ အလြယ္တကူဖုန္းေခၚလို႔လဲမရ၊ လြမ္းရင္ေျပးေတြ႕လို႔လဲမရ၊ video callေခၚၿပီးမ်က္ႏွာေလးၾကည့္လို႔လဲမရနဲ႕။ သူတကယ္ရိေပၚကိုမခြဲနိုင္ပါဘူး။ ဘယ္ခ်ိန္ထဲကဒီေလာက္ျဖစ္သြားမွန္းမသိေပမယ့္ သူရိေပၚနဲ႕ခနေလးေတာင္မခြဲခ်င္ဘူး။ အစထဲကရိေပၚကိုသူကအရင္တြယ္ကပ္ခဲ့ရတာမလား။
"မရလို႔ေပါ့အသက္ရယ္ က်ဳပ္လဲအသက္ကိုမထားခဲ့ခ်င္ပါဘူး"
ေရွာင္းက်န႔္ကရိေပၚရင္ခြင္ထဲကထြက္သြားၿပီး ရိေပၚကိုေက်ာ္ခိုင္းထားကာ မ်က္ႏွာကိုလက္နဲ႕အုပ္ၿပီး တရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႕ငိုေနတယ္။ ရိေပၚထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ေရွာင္းက်န႔္ကတကယ္ငိုသြားၿပီ။ ရိေပၚေရွာင္းက်န႔္ငိုတာကိုျမင္ကိုမျမင္ခ်င္ပါ။ ရိေပၚေရွာင္းက်န႔္ကိုအေနာက္ကဖက္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာအုပ္ထားတဲ့လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို သူ႕လက္ဖဝါးႀကီးႀကီးနဲ႕ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ၿပီး ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ဗိုက္မွာလက္ကိုတင္ကာ တင္းေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္သည္။
"အသက္ရာ က်ဳပ္ကိုခက္ခဲေအာင္မလုပ္ပါနဲ႕ အသက္ငိုေနေတာ့ က်ဳပ္ဘယ္လိုေနရေတာ့မလဲ တကယ္ပါ က်ဳပ္တကယ္မသြားခ်င္တာပါ တစ္ခ်ိန္လုံးလဲ အသက္ကိုဘယ္လိုေခ်ာ့ေျပာရမလဲစဥ္းစားေနခဲ့တာ အသက္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးညွိုးရင္ေတာင္ က်ဳပ္ေသမလိုခံစားေနရတာ အသက္ငိုေနေတာ့ က်ဳပ္ေနစရာမရွိေတာ့ဘူးကြာ"
ေရွာင္းက်န႔္ကတရႈံ႕ရႈံ႕ငိုေနရင္းနဲ႕ ရိေပၚဘက္ကိုလွည့္လိုက္ၿပီး လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္လိုက္ကာ သူ႕မ်က္ႏွာကိုရိေပၚရဲ႕ပုခုံးမွာအပ္လိုက္ၿပီး ငိုေနျပန္သည္။ ရိေပၚလဲေရွာင္းက်န႔္ေက်ာေလးကိုပုတ္ေပးၿပီး
"မငိုပါနဲ႕အသက္ရယ္ မငိုနဲ႕ေနာ္ က်ဳပ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ မငိုပါနဲ႕"
ခနေနေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ကအငိုရပ္လာၿပီး ႏွာေလးရႈံ႕ကာ ရိေပၚမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး ရိေပၚရဲ႕ပါးေလးကိုကိုင္၍ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဖြဖြေလးနမ္းသည္။
"အင္း သုံးပတ္ထဲကို သြားေနာ္ ကြၽန္ေတာ္ေမွ်ာ္ေနမယ္"
ရိေပၚရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုကိုင္ၿပီးေျပာေနရာကေန မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာေတာ့ ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္ကိုဖက္ထားလိုက္ျပန္သည္။
"အသက္ရာ..."
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနေတာ့ ရိေပၚခရီးထြက္သြားသည္။ ေရွာင္းက်န႔္မွာ အခုမွရိေပၚကားေလးၿခံထဲကထြက္သြားတုန္းရွိေသးတယ္ ငိုလိုက္ရတာ။ ရိေပၚျမင္ရင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆံတင္းေနမွာဆိုးလို႔ သူအတတ္နိုင္ဆုံးၿပဳံးေနရတာ ရိေပၚထြက္သြားေတာ့တင္းမထားနိုင္ေတာ့ပဲ ငိုခ်မိေတာ့ ႀကီးေတာ္ေမကဖက္ထားေပးသည္။
ေရွာင္းက်န႔္မွာ တစ္ရက္တစ္ရက္က စၾကာဝဋာႀကီးကုိပတ္ေနရသလို ၾကာလိုက္တာ၊ ရိေပၚကိုထိုင္လြမ္းလိုက္ အိပ္လြမ္းလိုက္ လမ္းေလ်ာက္ေနရင္းလြမ္းလိုက္နဲ႕။ ရိေပၚေတာ့ဘယ္လိုေနမလဲမသိေပမယ့္ သူကေတာ့ရိေပၚကိုလြမ္းလြန္းလို႔႐ူးေတာ့မွာပဲ။ ဒါေတာင္သုံးပတ္ေလးပဲၾကာတာ။ radioနားေထာင္ရင္လဲ အလြမ္းသီခ်င္းေတြပဲလာေနတာမို႔ သူေတာ့ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။
တစ္ပတ္၊ ဒီလိုနဲ႕ပဲေနာက္တစ္ပတ္၊ ဒီလိုနဲ႕ ရိေပၚျပန္လာမယ့္ရက္ေရာက္လာတယ္။ ဒီရက္ေတြကို ေရွာင္းက်န႔္ရိေပၚကိုလြမ္းလို႔ ငိုလိုက္စားလိုက္အိပ္လိုက္နဲ႕ပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္၊ နည္းနည္းေလးေတာင္မပ်င္းလိုက္ရ။
ေရွာင္းက်န႔္ ရိေပၚသြားတုန္းကမနက္အေစာထြက္သြားတာမို႔ ျပန္လာရင္လဲ အေစာပဲျပန္လာမယ္ထင္တာေၾကာင့္ မနက္၆နာရီေလာက္ထဲက ထိုင္ေစာင့္ေနတာ ဖင္တႂကြႂကြနဲ႕ျဖစ္ေနသည္။ မနက္စာလဲေနာက္က် ေန႕လည္စာလဲေနာက္က် ညစာပါေနာက္က်နဲ႕၊ ႀကီးေတာ္ေမအတင္းေကြၽးေနတာမို႔သာ စားေနတာ။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ရိေပၚကအေစာျပန္မလာဘူးဆိုၿပီး ထမင္းစားရင္းရွိုက္ေနတာမို႔ ႀကီးေတာ္ေမမွာ ခြံ႕ေကြၽးရေသးသည္။
ေရွာင္းက်န႔္ ဧည့္ခန္းကနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည၁၂နာရီထိုးဖို႔၅မိနစ္သာလိုေတာ့သည္။ အိမ္ကလူကဒီေန႕ျပန္မလာဘူးလား သူ႕မွာေတာ့ေမွ်ာ္ေနရတာကို။ ေရွာင္းက်န႔္ေတြးေနရင္း ငိုခ်င္လာတာမို႔ ေခါင္းေလးငုံ႕ကာ ငိုခ်လိဳက္ေတာ့ ႀကီးေတာ္ေမကသူ႕ငိုသံေၾကာင့္ထင္ ဧည့္ခန္းထဲကိုေျပးဝင္လာသည္။
"သခင္ေလး ငိုေနျပန္ၿပီလားကြယ္"
"ႀကီးေတာ္ေမ.."
ေရွာင္းက်န႔္ကႀကီးေတာ္ေမကိုျမင္တာနဲ႕ ေျပးဖက္ၿပီးငိုျပန္ၿပီ။ အငိုသန္ေလး။
"သြားအိပ္ေတာ့ပါလားကေလးရယ္ သခင္ႀကီးျပန္လာရင္ကားသံၾကားမွာပါ အဲ့ဒါဆိုသခင္ေလးနိုးလာမွာပဲ"
"ဟင့္ အိမ္ကလူကလိမ္တယ္ သုံးပတ္ဆိုၿပီးေတာ့ အခုပဲသုံးပတ္နဲ႕တစ္ရက္ျဖစ္ေနၿပီကို အဟင့္ဟင့္"
"မငိုပါနဲ႕ေတာ့သခင္ေလးရယ္ေနာ္"
ေရွာင္းက်န႔္ႀကီးေတာ္ေမကိုဖက္ထားရင္း ငိုေနတုန္း ၿခံထဲကကားသံကိုၾကားလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေခါင္းေလးေထာင္ၾကည့္လာသည္။ ႀကီးေတာ္ေမကိုျပန္ၾကည့္ၿပီး
"အိမ္ကလူျပန္လာၿပီ"
ေရွာင္းက်န႔္ဧည့္ခန္းထဲကေျပးထြက္သြားၿပီး အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ရိေပၚကကားေပၚကဆင္းလာကာ သူ႕ကိုျမင္တာနဲ႕ လက္ကိုဆန႔္ထားေပးသည္။ ေရွာင္းက်န႔္ငိုကာ ေျပးသြားၿပီး ရိေပၚခႏၶာကိုယ္ေပၚခုန္တက္လိုက္သည္။ ရိေပၚကလဲ အေနာက္ကိုတစ္ခ်က္ယိုင္သြားေပမယ့္ ျပန္ထိန္းလိုက္ၿပီး ေရွာင္းက်န႔္ကိုတင္ပါးကေနထိန္းကိုင္ကာ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ေရွာင္းက်န႔္ကေတာ့ ရိေပၚပုခုံးေပၚမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ငိုေနေတာ့တာပဲ။
"အငိုသန္ေလး က်ဳပ္ျပန္လာၿပီေလ မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္ တိတ္တိတ္"
"အိမ္ကလူညာတယ္ ေျပာေတာ့ သုံးပတ္ဆို ခုသုံးပတ္နဲ႕တစ္ရက္ေတာင္"
၁၂နာရီေက်ာ္သြားတာနဲ႕ တစ္ရက္သတ္မွတ္ၿပီး ဂ်စ္တိုက္ေနတဲ့ေရွာင္းက်န႔္ေၾကာင့္ ရိေပၚရယ္လိုက္ၿပီး
"ဟုတ္ပါတယ္ကြာ က်ဳပ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ မနက္အေစာျပန္ေရာက္ရမွာကို"
ေရွာင္းက်န႔္က ရိေပၚဆီကလုံးဝဆင္းမယ့္ပုံမေပၚ ရိေပၚကလဲေရွာင္းက်န႔္ကိုေအာက္ခ်မေပးခ်င္ဘူး။ အိမ္ဝမွာရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ႀကီးေတာ္ေမကို ရိေပၚလွမ္းႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
"ႀကီးေတာ္ေမ ေစာင့္ေနတာလား ေနာက္က်ေနၿပီကို အိပ္လိုက္တာမဟုတ္ဘူး"
"မအိပ္နိုင္ပါဘူးသခင္ႀကီးရယ္ သခင္ေလးငိုေနတာနဲ႕ ႀကီးေတာ္မွာေနလို႔ထိုင္လို႔မရလို႔"
ႀကီးေတာ္ေမကရယ္ကာေျပာေတာ့ ရိေပၚကလဲေရာၿပဳံးသည္။ ေရွာင္းက်န႔္ကေတာ့ရိေပၚပုခုံးေပၚမ်က္ႏွာအပ္ထားရာကေန မခြာလာေတာ့။ ရိေပၚႀကီးေတာ္ေမကိုနားခိုင္းလိုက္ၿပီး ေရွာင္းက်န႔္ကိုခ်ီရက္နဲ႕ပဲ အိမ္ေပၚသို႔တက္လာလိုက္သည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္က ဝရံတာကိုသြားဖို႔လက္ညွိုးထိုးျပတာေၾကာင့္ ရိေပၚဝရံတာကိုသြားလိုက္သည္။ ေရွာင္းက်န႔္ကအဲေရာက္မွ သူ႕ေပၚကဆင္းၿပီး
"ဒီညမအိပ္ပဲ ၾကယ္ေတြၾကည့္ရေအာင္"
သူတို႔ဝရံတာက ဘာအမိုးအကာမွမရွိတာမို႔ ေကာင္းကင္ႀကီးကိုအတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။ ရိေပၚကၿပဳံးကာေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ ရိေပၚၾကမ္းျပင္မွာလွဲခ်လိဳက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕လက္ေမာင္းကိုပုတ္ျပလိုက္ေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ကလဲလက္ေမာင္းေပၚေခါင္းတင္ကာလွဲလာသည္။
ရိေပၚနဲ႕ေရွာင္းက်န႔္ လုံးဝမအိပ္ေပ်ာ္သြားပဲ ေကာင္းကင္ေပၚကၾကယ္ေလးေတြကို လက္ညွိုးတထိုးထိုးနဲ႕စကားေတြေျပာေနၾကသည္။ ေရွာင္းက်န႔္ကလဲအိပ္ခ်င္စိတ္လုံးဝမရွိသလို ရိေပၚကလဲ ခရီးပန္းလာတာေတာင္သတိမထားမိ။ သူ႕ရင္ခြင္ထဲကလူသားေလးကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြခ်မ္းသာေနလိုက္တာ။
"အသက္ က်ဳပ္ေလအသက္ကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲ"
"အပိုေတြ"
"ေဟာဗ်ာ အပိုေတြမဟုတ္တာ အသက္ေသခ်ာေပါက္သိပါတယ္၊ က်ဳပ္အသက္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ ႐ူးသြားမွာေတာင္ဆိုးရတယ္ အသက္ကိုခ်စ္ေၾကာင္းတဖြဲ႕တႏြဲ႕မေျပာတတ္ေပမယ့္ သိပ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာေတာ့ယုံေပးပါ က်ဳပ္ေလအသက္မ်က္ႏွာေလးျမင္ရတာနဲ႕ ပင္ပန္းလာသမွ်လဲမသိေတာ့ဘူး စိတ္ညစ္စရာဆိုလဲေမ့ေပ်ာက္သြားတယ္ အသက္ကေလ က်ဳပ္အတြက္တကယ္ကိုအသက္ရွင္ေဆးပဲ က်ဳပ္အသက္ဆက္ရွင္ဖို႔အတြက္ခြန္အားျဖစ္ေစတဲ့အားေဆးေလး"
ေရွာင္းက်န႔္ကရိေပၚရဲ႕ခ်စ္ေၾကာင္းသီကုံးထားတဲ့စကားေတြကိုၾကားရတာ ရင္ခုန္သလို ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္တယ္။ သူရထားတဲ့သူက တကယ္ႏွစ္ေယာက္မရွိနိုင္တဲ့လူေလ။
"အိမ္ကလူ ခ်စ္တယ္"
ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္ကိုၿပဳံးျပလာၿပီး တေျဖးေျဖးေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းနားကိုတိုးကပ္လာတာမို႔ ေရွာင္းက်န႔္မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ ရိေပၚရဲ႕အနမ္းတို႔ကိုေစာင့္စားေနလိုက္သည္။ မၾကာပါ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုလာေရာက္ထိကပ္လာတဲ့ေနာက္ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံ။ ရိေပၚရဲ႕အနမ္းေတြကိုေရာသူလြမ္းေနခဲ့တာ။ ခနအၾကာနမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ရိေပၚကလႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး နဖူးခ်င္းထိကပ္ထားလိုက္သည္။
"အသက္ သိပ္ခ်စ္တယ္"
ေရွာင္းက်န႔္ႏွစ္လိုလက္ရၿပဳံးလိုက္ပါတယ္။ အိမ္ကလူရဲ႕ ခ်စ္ေၾကာင္းခနခနေျပာျပမႈေတြေၾကာင့္ သူတိုးလို႔သာေပ်ာ္႐ြင္ရတယ္။
အခ်ိန္တစ္ခုထိၾကာသြားတဲ့ေနာက္မွာ ၾကယ္ေလးေတြကအေရာင္မွိန္လာၿပီး မနက္မိုးေသာက္ခ်ိန္ကိုတေျဖးေျဖးေျပာင္းလဲလာသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ေနရာကထထိုင္လိုက္ၿပီး ေရွာင္းက်န႔္ကဝရံတာေဘာင္မွာလက္တင္ကာသြားရပ္ေနသည္။ ရိေပၚလဲေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ခါးကိုဖက္ထားလိုက္ၿပီး သြားရပ္ေနလိုက္သည္။ အခ်ိန္နည္းနည္းအၾကာမွာ ေနလုံးႀကီးကတေျဖးေျဖးထြက္ေပၚလာသည္။ ၾကယ္ၾကည့္ရင္းအာ႐ုဏ္ဦးေနထြက္တာပါ တစ္ခါထဲၾကည့္လိုက္ၾကတယ္။
"အိမ္ကလူ ေနထြက္တာလွတယ္ေနာ္ ကြၽန္ေတာ္ပထမဆုံးသတိထားၿပီးၾကည့္ဖူးတာပဲ"
"အင္းလွတယ္ အသက္ကိုေတာ့မမွီဘူး အသက္ကက်ဳပ္အတြက္ ဒီကမာၻမွာအလွဆုံးပဲ"
"အိမ္ကလူ..."
ေရွာင္းက်န႔္ကရွက္ၿပီး ရိေပၚရဲ႕ဗိုက္ကိုတံေတာင္နဲ႕ထိုးကာ ခပ္ခြၽဲခြၽဲေခၚေတာ့ ရိေပၚမွာလဲၿပဳံးလို႔။ ခနအၾကာေလာက္သူတို႔ၾကည့္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္အတူ အကၤ်ီလဲကာ အိပ္ရာဝင္လိုက္ၾကေတာ့သည္။ ရိေပၚကေတာ့သုံးပတ္ေလာက္လြမ္းေနခဲ့တဲ့ဒီခႏၶာကိုယ္ေလးကိုသိမ္းႀကဳံးဖက္ထားလိုက္သည္။ ေရွာင္းက်န႔္ကလဲ လြမ္းေနရတဲ့ရိေပၚရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႕ေလးကိုရႉရင္း ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာ အိပ္စက္လိုက္ေတာ့သည္။
ဆက္ရန္~~~~