İyi okumalar 💕💕
Hayal yarım saat sonra gelmişti elinde bir tepsiyle . Kucağıma bıraktı tepsiyi ardından yanıma oturdu . Bir iki saniye gözlerim tepside takıllı kaldı ardından ona döndüm .
"Benim iştahım yok sen ye ." Dedim .
Çatalla biraz peynir alıp ağzımdan içeri katmaya çalıştı kaşlarımı çattıp ona baktım . "İstemiyorum Hayal !" Dedim .
"Zorundasın ama Yankı !" Dedi oda benim gibi .
Tam ağzımı açacağım çatalı ağzıma koydu . "Bunun tadı diğerlerinde daha güzel çünkü tüm sevgimi bunun için koydum afiyet olsun ." Dedi pişkin pişkin .
"Kesin zehirlenirim o zaman küf tutmuş senin sevgin ." Dedim . Burnumu sıktı elini yittim .
"Ne mızmızsın bir kere de beni uğraştırma ye işte Yankı ." Dedi .
"Canım istemiyor sen ye ." Dedim .
"Birlikte yiyelim o zaman ." Dedi . Yanıma yatağa uzandı tepsiyi kendi üzerine çekti biraz . Bir çatalı kendi eline aldı diğerini benim elime tutuşturdu .
"İnat etmeyi bırakmayacaksın değil mi ?" Dedim .
"Senin gibi mi ? Tabiki de evet ." Dedi . Saçlarıma küçük bir öpücük kondurup .
"Hadi yemeğimizi yiyelim ." Dedi .
**********************************★
Hayal koleje gitmek istemedi ısrarlarıma rağmen . Bir iki kez Teoman ile Ufukla konuştu . Öğleyine doğru eşyalarımı almaya eve gittim ihtiyacım vardı eşyalarıma . Hayalin evinde de kalamazdım bir kaç otele de bakma fırsattım olmuştu Hayalin yanında kalamazdım .
Eve geldiğimde elbiselerimden sonra özel eşyalarımı aldım . Komidideki flaşları çünkü şu anda onu düşünecek fırsattım yoktu .
Valizimi alıp çıktım bu evden yıllar önce annemin deneyipte yapamadığını . Hayal valizi bagaja koydu . Bende öne oturdum telefonda bulduğum bir otelin konumunu Hayale gösterince aramızda şiddetli bir tartışma başlamıştı .
"Gitmiyorsun hiçbir yere nokta Yankı !" Dedi Hayal .
"Sana sormuyorum Hayal eğer beni otele bırakmayacaksan arabayı durdur ben kendim giderim !" Dedim .
"Benim yanımda neden kalmak istemiyorsun ? Ne var yani benimle yaşasan ?" Dedi.
"Seninle kalmak için asıl hiçbir nedenim yok !" Dedim .
"Yok mu ? Hem de hiç bir nedenin ?" Dedi . Bir iki saniye susup onun yüzüne bakakalmıştı.
"Hayal beni neden anlamaya çalışmıyorsun kalamam ." Dedim . Arabayı yol kenarına park edip bana döndü .
"Neden ?" Dedi . Ellerimi tutup .
"Gitmem gerek bu yüzden ." Dedim . Yüzü asılmıştı .
"Neden dedim ." Dedi . Elimi onun yanağına koyup okşadım .
"Babanla kavga ediyorsun benim yanımda kalabilmek için , koleje gitmiyorsun , düzenin bozuldu mutsuzsun gitmeliyim ." Dedim .
"Hayır mutsuz değilim , özgürüm ." Dedi . Yanağımdaki elini tutup avucumu öpüp .
"Ailenle kavgalıyken mutlu olamazsın . Mutsuz ediyorum seni benim için değmez bırak gideyim sonunda zaten gideceğim ." Dedim . Kaşlarını çattıp daha sıkkı tuttu ellerimi .
"Benim için gitmek istiyorsan bu karar bana ait sen karar veremezsin gitmeni istemiyorum . Hiçbir yere gitmene izin vermiyorum ." Dedi .
"Hayal bak ..." Üstüme eğilip dudaklarımı öptü . Biraz geri çekilip gözlerime baktı .
"Her şeyi göze alıyorum senin için her şeyi gitme ." Dedi gözlerime emredici bir şekilde bakıp .
Dalgınlıkla "Tamam ." Dedim dediğimin bile farkında olmadan .
Gülümsedi ardından tekrar dudaklarımı öpüp geri çekildi . "Seni çok seviyorum senin anlayamayacağın kadar ." Dedi yolla bakıp .
Eve geri gelmiştik . Hayal valizimi alıp odasına taşıdı . Koltuğa oturup düşündüm biraz . Hayal de yanıma gelip oturdu .
"Hayal burda kalacaksam koleje gideceksin her şeyi eskisi gibi yapacaksın düzenin bozulmayacak ." Dedim. Biraz homurdandı Hayal yüzünü asıp .
"Sende geleceksin o zaman ." Dedi . Bıkkınlıkla ona baktım .
"Seninle konuşulmuyor ya ne dersem ya red ya da koşul ben gidiyorum sen kal burda ." Dedim ayağa kalkıp gidecekken kolumdan tutup tekrar oturttu .
"Tamam tamam en azından nerde olduğunu bileceğim ,her eve döndüğümde evde bulacağım seni çıkacaksanda mesaj ya da not bırakacaksın." Dedi . Sırıtıp ona baktım dediklerime uyunca ne hoş hissediyordum .
"Peki ." Dedim . Kolunu omzuma attı .
"Ne dedin duyamadım ?" Dedi . Kurnaz bir ifadeyle bana bakıyordu .
"Peki dedim sağır kulakların duydu mu ?" Dedim .
"Ne kadar hoş hissettiriyor sana bir şeyleri kabul ettirmek anlatamam ." Dedi . Gülümsedim biraz önce ben de öyle düşünüyordum .
Sırtımda bir ağrı ile öne eğildim refleksle bıçak sanki saplıyorlardı oraya bir çığlık attım o anın şoku ile . Gözlerim dolmuştu açıdan .
"Yankı ne oldu ? Neyin var ?" Dedi Hayal panikle . Kolumdan tutup beni dikleştirdi .
"Bir şey yok ." Dedim açıdan sıktığım dişlerimin arasından . Hayal öfkeyle bana baktı .
"Nasıl bir şey yok burnun kanıyor kalk hemen hastaneye gidiyoruz !" Dedi kolumda tutup beni kaldırdı . Elimle burnuma dokundum gerçekten de kanıyordu . Cebimden peçete çıkarıp burnuma tuttum .
Kolumu Hayalin elinden çektim . "Gerek yok ilaçlarımı alınca iyi olacağım . " Dedim .
Kolumu tekrardan tuttu ,daha sıkı tuttu bu sefer. "Gidiyoruz !" Dedi . Emredici bir tonda. Biraz uğraşınca kollumu onun parmaklarının arasından kurtardım . Bir kaç saniye aramızda bir bakışma oldu . Ardından koşar adımlar odaya gittim Hayali salonda bırakıp .
İlaçlarımı çantamdan çıkarıp yuttum . Sırtımdaki ağrı bedenime yayılıyordu yatağın kenarını çöküp sırtımı yatağa yasladım . Gözlerimi kapattım ilaçların etki etmesini beklemeye başladım .
Bir şeyin bana donuduğunu hissetim . Başımı ani bir hareketle çevirince Hayali gördüm başını omzuma yaslanmıştı benim gibi yerde oturup . Hiç fark etmemiştim geldiğini .
Başımı bende onun başına yasladım saçları manolya kokuyuyordu çok güzeldi . Ağrı kesicimi bulmuştum .
"Niye böyle yapıyorsun ? Görmüyor musun korkuyorum senin canının yanmasından . Neden hastaneye gitmek istemiyorsun , iyi değilsin biliyorum ama neyin olduğunu da bilmiyorum seni neyden korumam gerektiğini bilmiyorum . Bir kaç hap seni iyi etmiyor sana neyin iyi geldiğini de bilmiyorum , bilseydim ne pasına olursa olsun sana getirdim . Ben ama senin hakkında hiç bir şey bilmiyorum . Neden Yankı küçük şeylerini bile benimle paylaşmıyorsun ?" Dedi Hayal kırgın bir sesle .
Saçlarının arasına bir öpücük kondurup saçlarının kokusunu içime çektim . "Bana iyi gelecek hiç bir şey yok bu yüzden bunu düşünüp kendini yorma yani . Ve bende bilmiyorum senin kim olduğunu Hayal seninde sırların kaçtığın konular var Sanat gibi aramızdaki fark benim kaçtığım çok konu var ben kendimden kaçıyorum ?" Dedim .
"Sor ." Dedi Hayal .
"Zorunda değilsin ." Dedim . Başını omuzlarımdan kaldırıp gözlerime baktı . Kararlılıkla , hüzünle, birazda kederle bakıyordu gözlerime.
"Cesur olmalıyız ." Dedi .
Başımı bu sefer ben onun omzuna yasladım ."Hayal Yükseliş sen kimsin ? " Dedim . Gözlerimi kapatıp .
"Ben babasının gözüne girmek için var gücüyle çırpınıpta yinede yok sayılan kendini gösteremeyen evladım ,abisin pisliğin bedelini ödeyen kurbanım , babasından sevgi dilenen kişiyim, herkesin parmakla gösterdiği ama babasının değersiz küçük oğluyum , ben annesinin gösteriş attığı eşyasıyım her önüne gelene gösterdiği önlerine attığı bir övgü aracı tek görevim kusursuz olmak . Bir kere bile sevip okşamadığıkları evlatlarıyım ben onların.
Sanatın kim olduğunu merak ediyordun ,benim abim ama arttık değil uzun bir hikaye aslında ama anlatayım ,amcamın kızı Esin ile sevgililerdi .Esin zamanla abime çok aşık olmuştu aralarında bir şeyler olmuş galiba hamileydi abimden Esin . Aileler bunu öğrendiklerinde evlenmelerini istediler abim evlenmek istemedi Esini karnında kendi çocuğuyla terk edip yurtdışına gitti başka bir kızla hemen bir ay sonra evlendi babam evlatlıktan reddetti onu olanlar üzerine. Esin olanları duyunca intihara kalkıştı çocuğu düştü akıl sağlığı bozuldu şu anda hastanede hâllâ tedavisi sürüyor bu olanlar 8 sene önceydi ben küçüktüm sadece ailelerin parçalışına şahit oldum . Yükseliş koleji ailemizi simgeleyen bir kolejdi dedemde bu kolejde okumuş aile mirası bir nevi ve dedem öldükten sonra amcama miras kaldı . Amcam ve ailesi bu olaylar üzerine tüm bağlarını bizden kopardı beni kolejden attı babam bunu gururuna yediremedi kolejin karşındaki resim galerisi vardı nenem ressamdı babam orayı koleje çevirdi kardeşine inat beni de başına dikti ortaya çizilen o çizgide parçalanmış ailemizin bir nevi sembolü . Ne ölüme ne ölüne !
Bir kukla oldum babamın elinde beni biraz daha sevsin diye çok uğraştım ama o hırsı ve kibri dışında hiçbir şey görmüyor tek derdi kardeşini her konuda geçmek. Beni nasıl yıprattığını hiç görmüyor.
Ben görünmez biriyim ailesi için ama diğer insanlar için kusursuz mükemel Hayal Yükseliş umarım cevabını almışsındır benim hakkımda olan sorularına karşı ." Dedi . Saçlarını okşadım gözlerime hüzünle baktı , gözleri dolmuştu hatırlamak canını yakmıştı geçmişi .
Yanağına küçük bir öpücük kondurdum ardından ona sarıldım sıkıca . Derin derin nefesler alıyordu .
"Ben hep o arka sırada tek oturmak zorunda olan çocuktum hep tek ." Dedi .
"Ben geldim arttık ikimiz oturacağız o sıraya ." Dedim onun için rahatlatmak için .
"Söz ver bana ." Dedi .
"Söz ." Dedim .
*****************************************★
Gözlerimi açtığımda Hayal yoktu gitmişti saat öğleyin olmak üzereydi . Komidinin üzerine bir not kağıdı yapıştırılmıştı . Uzanıp aldım Hayal yazmıştı .
Ben üstüme düşeni yapıp koleje gidiyorum, gözlerinden öpüp . Kalvaltı hazır şimdiden afiyet olsun sana❤️
Gülümseyip notu geri komidinin üstüne bıraktım . Telefonumu alıp Hayale mesaj atmak için uygulamaya girdim .
SİZ: Sana da iyi dersler :)
Yazıp attım . Volkandan mesaj vardı bana edresi atmıştı . Bunu yapacaktım yüzleşecektim geçmişimle , akrabalarımı tanımak benim hakkımdı çok geç olsada .
Yataktan kalkıp hazırlandım aynada son bir kez kendime baktım iyidim iyi . Çantamı sırtıma takıp indim aşağı kalvaltı hazırdı ama öğle olmak üzereydi . Sofraya oturup ekmeği yumurtaya banıp ayak üstü atıştırdım . Ardından hızlıca evden çıktım .
İlk bulduğum taksiye atladım adresi gösterdim şehir dışına yakın bir yerdi yaşadıkları yer ulaşmamız zaman aldı . Sonunda vardığımızda sahil kenarı bir köşke gelmiştik . Adama parasını ödeyip indim taksiden . Hiç prova yapmamıştım ne diyecektim ben geldim hiç varlığından haberiniz olmayan yeğeniniz mi diyecektim ? Annemin hamile olduğundan haberleri olduğu bile şüpheliydi .
Kendimi toplayıp demir kapıya doğru ilerledim zille basınca siyah giyimli bir adam kapıyı açtı .
"Buyrun ?" Dedi .
"Ben Zerrin hanımla görüşmek istiyorum ." Dedim .
"Kimsiniz acaba ?" Dedi adam .
"Yankı Yankı ben önemli bir konu lütfen rica etsem kendilerine geldiğimi iletir misiniz ?" Dedim . Âmmâ da kibar konuştum .
"Tabi siz burda bekleyin ben ileteyim ." Dedi adam ardından kapıyı kapatıp gitti .
Bir süre sonra geri döndü kapıyı açıp ."Buyrun sizi bekliyorlar ." Dedi adam tereddütle içeri girdim . Kalbim çıldırmıştı nefesim kesilmek üzereydi .
Yavaş adımlarla kapıdan içeri girdim . Taş bir yol vardı yolun kenarlarına kırmızı güller ekilmişti bahçeninde teşitli yerlerinde renk renk güller vardı . Annemin gül aşkı nerden geliyor belli oldu . Taş yoldan köşkün kapısına geldim .
Kapıyı çalınca bir hizmetçi açtı . "Buyrun efendim ." Dedi kadın .
İçeri girdim beni salona yönlendirdi hizmetli. Salon merdivenlerine gelip durdum beyaz koltukta bana bakan yaşlı kadını görünce mavi solgun gözleri çok belli oluyordu kırışık cildinde ama yaşına rağmen gençken çok güzel bir kadın olduğu belliydi .
İçim titredi kanından biri olunca böyle oluyormuş demek . Başında bordo bir şal vardı , gözlerinde de gözlük beni ilk gördüğünde şaşırdı oda ,gözlerini ovuşturup tekrar gözlüğü taktı ardınan birkaç saniye yüzüme baktı bir şey demeden ağlamaya başladı birden .
"Deniz !" Dedi bağırıp yerinden kalkıp yanıma hızlı adımlarla gelip sarıldı . Anneannem beni annemle karıştırıyordu hıçkırıklar içinde ağlamaya başlamıştı .
"Biliyordum ölmediğini hepsi deli dedi bana biliyordum benim yavrum ölmedi Denizim benim canım yavrum ." Dedi . Bende ona sıkıca sarıldım anneme sarılır gibi .
Merdivenlerde topuklu ayakkabı sesi duyunca başımı o yöne çevirdim nenem hâllâ bana sarılıyordu . Sarışın ela gözlü uzun zarif bir kadın bize doğru geliyordu .
"Anne kim geldi ?" Dedi Kadın .
Nenem hem heyecanlı hem şokla . "Deniz'im geldi Sahra Denizim yavrum geldi annesine ." Dedi ağlayarak .
Kadın 'ın yüzü gerildi ." Ne Denizi anne o ölmedi mi ? Allah aşkına böyle yapma tansiyonun var senin gel otur ." Dedi nenemi omuzlarında tutup geriye çekti. Bir yandanda beni süzdü .
"Deniz'im ölmedi benim Denizim bak geldi ." Dedi beni parmağıyla gösterip .
"Tamam anne tamam geldi ." Dedi nenemi koltuğa doğru götürmeye çalışıp .
"O benim Denizim Sahra annesinin kuzusu o benim Denizim ." Dedi birden ardından yere yığıldı.
Şok içinde öyle kalmıştım . Sahra çığlık çığlığa bağırmaya başladı "Eda Güneş çabuk gelin annem bayıldı , Eda Güneş !" Dedi var gücüyle bağırıp . Nenemin başını dizlerine koymuş onu ayıltmaya çalışıyordu . Kendime gelip bende yere çöktüm .
Sarastık ama hiç cevap vermiyordu bir kaç dakika sonra koşarak iki kadın geldi . Hemen tepemizde dikildiler.
Esmer kadın "Çabuk hastaneye götürelim hadi ." Dedi .
Sahra "Odasına taşıyalım ilaçları var Güneş kendine gelir ." Dedi .
Güneş olduğunu öğrendiğim kadın ." Durumu kötü olabilir riske atmayalım." Dedi.
Sahra "İlaçlarını zaten almazsa kötüleşecek ." Dedi . Sarı saçlı ,mavi gözlü kadın öfkeden bağırdı .
"Kesin tartışmayı annemi odasına götürüreceğiz ilaçlarını aldıktan sonra uyanmazsa hastaneye hemen götürürüz şimdi yardım edince içeri taşıyalım ." Dedi kadın .
Güneş teyzem olduğunu tahmin ettiğim kadının dediğine uyup nenemin koluna girdi . Diğer koluna da Sahra yavaş adımlarla bu kattaki bir odaya onu götürüp yatağa yatırdılar . Sahra hemen bir kututuyu çekmeceden çıkarıp yatağa bıraktı içinden bir iğne çıkarıp küçük ilaç şişesinden ilacı çekip . Nenemin koluna enjekte etti .
Eda da tansiyon aletini koluna takıp tansiyonunun ölçtü ." Tansiyonu yükselmiş ." Dedi .
Sahra "Nasıl yükselmesin bu kızı Deniz zannetti Denizimde Denizim dedi kadıncağız ." Dedi .
Gözler benim üstüme çevrildi birden .
Eda " Siz kimsiniz acaba Songül annemle önemli bir şey konuşmaya geldiğinizi demişti." Dedi .
"Şey ben ...Ben .." Güneş lafa atladı .
Güneş "Enderi arıyorum demişti haber verin bana tekrar bayılırsa ." Dedi . Telefonunu çıkarıp .
Sahra "Arama bu gün önemli bir toplantıları var zaten annemin tansiyonu düşüyor boşuna endişelenmesinler ." Dedi .
Güneş "Kenan abi bize patlıyor ama haber vermediğinimiz için arıyorum valla annelerinden önemli mi ?" Dedi . Telefonu kulağına dayayıp .
-Alo Ender .
....
-Şey için aramıştım annen bayıldı tekradan .
....
-Yok ilaçlarını verdik tansiyonu yükselmiş iniyor iyi iyi .
.....
-Gerek yok gelmenize siz işinize bakın biz yanındayız sadece haber vermek istedim .
.......
-Ne diyim tamam .
Telefonu kapattı geri .
Sahra "Ne diyor ?"Dedi
Güneş "Geliyorlar annelerini görmeden içleri rahat etmezmiş yarım saate burdalar ." Dedi.
Sahra "Dedim sana boşuna endişelendirdik onları ." Dedi .
Eda "Tamam kızlar tartışmayın gelip görüp tekrar giderler , toplantıya daha var hem ." Dedi ortamı sakinleştirmek için .
Geri bana döndü "Pardon konuşmamız yarıda kaldı ." Dedi.
Bir sıcaklık basmıştı beni nesefim kesilir gibi oldu . "Ben kızıyım ." Diyebildim o heyecanla .
Eda "Kimin ?" Dedi .
"Şeyin ben şeyin kızıyım Deniz'in." Dedim .
Üçü aynı anda şokla bağırdılar "Ne?!" Dediler .
Eda "Kimin kızısın tekrar söyle ?" Dedi .
"Deniz'in kardeşinin ." Dedim .
Sahra "Bu imkansız o hamile değildi ." Dedi .
Güneş "Yalan söylüyor Denize benzerliğini kullanmaya çalışıyor ." Dedi . Üzüntüyle Güneşe baktım , öfkelenmeye başlamıştı .
"Tek bildiğim Denizin kızı olduğum ." Dedim .
Eda "Ne saçmalıyorsun sen , bu nasıl bir oyun Deniz öldü hiç çocuğu yoktu . Buraya gelip para koparmak istiyorsan şimdiden söyleyeyim yaramızı deşerek kendini riske atıyorsun ."Dedi parmağını bana sallayarak .
Nenem sayıklamaya başlamıştı . "Deniz ,Deniz 'im yavrum ." Diyordu .
Sahra "Annem şimdi büsbütün Denizin yaşadığına inanacak boşuna umud edecek ." Dedi yatağın yanına gidip oturdu üstüne , nenemin elini tuttu .
Güneş "Uyandı mı Sahra ?" Dedi .
Sahra "Yok daha uyanmadı uykusunda sayıklıyor ." Dedi .
Eda "İyi uyanmasın bu işi neticeye kavuşturmadan ." Dedi bana iğrenerek bakıp .
Kapıdan iki adam girdi dayılarım olmalılardı . Biri uzun boylu biraz iri kumral saçlı mavi gözlüydü , diğeri daha kısa ve zayıftı gözlük takıyordu gözleri kahve rengiydi onun saçları ise siyahtı .
İçeri girip hemen yatağa doğru ilerlediler .
Sahra "Tansiyonu düştü uyuyor şu anda." Dedi .
İri uzun boylu olan dayım "Ne oldu anneme niye tansiyonu yükseldi .
Eda "Ne olsun Kenan rahmetli kardeşimin varlığından hiç haberimizin olmadığı kızı yıllar sonra bizi ziyarete gelmiş kadın dayanamadı Denizim Denizim dedi bayıldı !" Dedi beni hedef gösterip birden tüm bakışlar bana dönmüştü .
Kenan "Ne saçmalıyorsunuz bu kızda kim ?" Dedi hidetle .
Eda "O sana da söylesin öğren kim olduğunu ." Dedi . Kenan bana döndü feci şekilde öfkeli gözüküyordu kaşlarını çatmış mavi gözlerini bana dikmişti annemin gözlerine benziyordu gözleri .
Kenan "Kimsin sen , burda ne arıyorsun ?!" Dedi .
"Ben Denizin kızıyım ." Dedim .
Eda "Bak hâlâ Denizin kızıyım diyor çıldıracağım , kes palavrayı ." Dedi .
Kenan dayım bana doğru bir adım attı öfkeyle gözleri açılmıştı damarları belirginleşti , yüzü kızarmıştı . Sahra kolunu tutup onu durdurdu.
Sahra "Sakin ol o daha çocuk ." Dedi ama Kenan dayım gözlerini üzerimden bir saniye bile ayırmadı .
Kenan "Ben Denizin abisiyim o öldü kendi ellerimle onu toprağa ben gömdüm kardeşimi son yolculuğuna ben uğurladım şimdi sen gelip birden ben Deniz'in kızıyım nasıl dersin ? Çok uzun zaman aldı acısını unutmak canımızdan can verdik biz sen nasıl olurda tekrar canımızı aynı yerden yakarsın ? Ne hakla sen kimsinde Denizin kızıyım deme cesaretinde bulunursun !"Dedi bana bağırıp .
Duvara sinmiştim korkudan Sahra tutmasaydı beni parçalayacak gibi bakıyordu . Ender dayım onu omuzlarından tuttup geriye yitti .
"Biraz sakinleş Kenan annem uyanacak ." Dedi . Ardından bana döndü oda öfkeli gözüküyordu ama öfkesini kontrol edebiliyordu .
Ender "Deniz'in ölümü ailemiz için çok büyük bir darbe oldu kardeşimizin ölümü çok ağırdı babamınkinden daha çok hemde bizim çok canımız yanıyor hâlâ ve sen bu idianla canımızı daha çok yakıyorsun bir nebze unuttuğumuz acılarımızı ortaya çıkarıyorsun Denizin kızı yoktu çok genç yaşta öldü malesef ." Dedi .
Kolyemi tutup elimle , güç almaya çalıştım "Ben Denizin kızıyım ." Dedim .
Ender dayım kaşlarını çattıp dişlerini sıktı "Peki DNA testi yapalım o zaman ." Dedi .
"Tamam ." Dedim .
Kenan dayım "Ender ne konuşturuyorsun bunu atalım gitsin evimizden." Dedi .
Ender dayım ona döndü "Şimdi atsak geri bir yerde karşımıza çıkacak etrafta dedikodular başlayacak boşuna başımız ağrıtacak işi kökten ve hiç şüphe bırakmadan çözeceğim ." Dedi .
Nenemin yatağına doğru gidip kırmızı çantadan bir şırınga çıkardı . Bana doğru ilerledi ardından "Aç kolunu !" Dedi .
Üstümdeki kazağın kolunu sıyırdım sert bir şekilde tutup iğneyi batırdı biraz kan çektikten sonra kolumu bıraktı parmaklarının yizi kalmıştı kolumda.
Ender "Bizim hastaneden hemen sonucunu çıkarıp geleceğim ." Dedi . İçim acımıştı sonucu pozitif olsa neye faydası olacaktı kardeşlerinin ölümü üzerine yeğenlerini kaybedeceklerdi .
Ender dayım ceketini giyip çıkacakken "Yanlız sonucu ilk ben görmek istemiyorum o kadar inkar ettiniz Denizin kızı olamayacağımı şüphe çekici belki değiştirirsiniz sonucunu kim bilir size güvenmiyorum zarfı ben açacağım ilk ." Dedim .
Ender dayım "Korkma bizim kanımızda sahtekarlık olmaz seninki gibi ilk sen gör sonucu nasıl istersen biz zaten biliyoruz ." Dedi çıktı ardında odadan . Gözler nefretle geri bana dönmüştü tekrardan .
İçeri genç bir erkek girdi tanıdık geliyordu yüzü biraz mavi gözlü kumral saçlıydı boyu uzundu ortalama bir kilodaydı üstünde okul üniforması vardı.
"Anne nenem iyi mi ? Songül teyze dedi bayılmış ." Dedi genç erkek .
Sahra "Meriç oğlum geldin mi sen okuldan ? Yok bir şey dinleniyor iyi durumu sen git odana üstünü değişir sonra anlatırım olanları çocuklarda odalarında kalsınlar çıkmasınlar dışarı ." Dedi .
Meriç "Tamam gidiyorum ." Dedi tekradan çıkıp .
Eda "İyi ettin Sahra onların bari sinirleri bozulmasın. " Dedi .
Herkes susmuş neneme bakıyorlardı uyanır gibiydi .
Güneş "Ben bir çocuklara bakayım ." Dedi dışarı çıkıp .
Kenan dayım ,Sahra yengem ve teyzem karşı koltuğa oturdu bende karşılarındaki tekli koltuğa oturdum neneme sakinleştirici galiba vermişlerdi .
Kenan dayım "Seni birimi gönderdi ?" Dedi .
"Hayır kendim buldum geldim ." Dedim .
Eda "Deniz'in kızı olduğunu nereden çıkardın ?" Dedi .
"Çıkarmadım biliyorum ." Dedim .
Eda "Nasıl !?" Dedi öfke karışımı bir sesle .
"Bunu size açıklamak istemiyor sadece sizi görmek istedim o kadar ." Dedim .
Kenan dayım "O kadar sene bekledin yani şimdi mi çıkmak istedin ortaya ." Dedi .
"Varlığınızı bilmiyordum sizin benimkini bilmediğiniz gibi ." Dedim .
Eda "Tam bir saçmalık başka bir şey değil ." Dedi .
Kenan dayım "Karışma Eda sanaryosunu merak ediyorum bakalım daha ne yalanları var ."Dedi . Ardından devam etti .
"Varlığımızı nasıl öğrendin peki !" Dedi . Annemin günlüğünden bahsetmek istemiyordum.
"Bu bana kalsın ." Dedim .
"Çok araştırdın mı peki ailemizi ,Karana peki senin kızınım diye onada gittin mi ?" Dedi . Soruları beni sıkmaya başlamıştı .
"Konuşmak istemiyorum bu konular hakkında ." Dedim .
"Karanın kim olduğunu bilmiyor musun yoksa ? Senin baban tabi ilk ona gitseydin inkar ederdi ,kardeşim ölü olduğu için hiçbir şey diyemiyor burdan biraz acıtasyon dedin illa kârım olur değil mi ?" Dedi . Onların bu öfkesi iğnelemeleri beni yoruyordu . Sadece sustum .
Kena dayım "Sus bakalım DNA testinin sonucunu gördüğündeki o yüz ifadesi zevkle bekliyor olacağım ." Dedi . Ardından oda da mutlak bir sessizlik oldu .
Eda teyzem anneme benziyordu biraz , bakışları kaş dudak yapısı olarak Kenan dayımınsa çenesi ve yüz şekli anneme benziyordu .
Bir süre sonra Ender dayım geldi .Elinde bir zarf vardı , zarfı bana uzattı .
Ender dayım "Al bak sonuça ardında defol evimizden ." Dedi .
Zarfın ağız kısmını yırtıp içindeki kağıdı çıkardım rolümü iyi oynamalıydım sonuç pozitifti DNA eşlenmesi vardı negatif gibi oynamalıydım .
"Ama bu nasıl olur ? Bu sahta ben Deniz'in kızıyım ." Dedim .
Kenan dayım ayağa kalkıp kolumdan tuttu "Yeter artık oyunun ortaya çıktı bir daha da karşımıza çıkma yoksa sonuçları senin için çok ağır olur defol evimizden şimdi . " Dedi . Beni kolumdan çekip arkasında sürükleyerek odadan çıkarıp evin kapısının yanına getirdi ardından kapıyı açıp beni dışarı attı dizlerimin üstünde kapının önüne düşmüştüm .
"Bu benim sakin halim bir daha rahmetli kardeşimin adını ağzına alırsan o zaman benim sinirli halimle karşılaşırsın ,hadi defol bir daha da karşımıza çıkma ." Dedi kapıyı yüzüme karşı sertçe çarpıp .
Yerden kalktım dizim açıyordu derim yırtılmış olabilir kot pantolon giydiğim için göremiyordum . Gözyaşlarım akıp yanaklarımı ıslattıyordu sert tepki vereceklerini biliyordum ama bu kadar sert hiç düşünmemiştim .
Tökezleyerek evin bahçesinden çıktım . Dizim ağırlığından düzgün yürüyemiyordum . Elimde hâllâ test sonucunu tutuğumu fark ettim . Gözyaşlarımı kolumla silip elimde buruşmuş top halindeki kağıdı konteynıra attım .
Kendimi iyi hissetmiyordum onların bakışları gözlerimin önüne geldikçe ağlıyordum . Sahile gelip bir banka oturdum . Gökyüzü bulutluydu hafif soğuk bir rüzgar ediyordu pek insan yoktu sahilde . Başımı dizlerimin arasına alıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım . Benimle birlikte gökyüzü de ağlamaya başlamıştı .
Başımın üstünde bir şey olduğunu fark ettim kafamı kaldırınca Toprağın yanımda durmuş bana şemsiye tutuğunu fark ettim .
"Senin burda ne işin var ?" Dedim .
Gülümsedi "Kader demiştim sana değil mi ? Küçük kuzenimi ve teyzemi ziyarete geldim buralara geri dönerken seni gördüm yine yağmurda kalmışsın iyi misin ?" Dedi . Hâlâ üstümden şoku atlatamamıştım doğru düzgün.
"İyiyim ." Dedim sadece gözyaşlarımı kolumla silip .
"Ben geri dönüyorum seni bırakmamı ister misin ? " Dedi .
"Hayır teşekürlerler." Dedim.
"Niye sorduysam huysuz hanfendi hiç kabul eder mi yardımı ?" Dedi . Bana şemsiyesini uzattı .
"Bu şemsiyemde senin olsun yağmurda kalma yoksa hasta olursun ." Dedi . Halim yoktu uzanıp şemsiyeyi almaya .
Yanıma oturup ellerimi tutup ardından şemsiyenin sapını tutma mı sağladı . "Burda mı kalacaksın ? Eğer evine döneceksen yolumun üstünde seni bırakayım buralarda bir yerde kalıyorsan götüreyim seni iyi gözükmüyorsun ." Dedi .
"Benim evim yok Toprak ."Dedim gözyaşlarım tekrar akmaya başlamıştı .Bana cebinden çıkardığı mendilini uzattı . Gözlerimi silip geri ona verdim.
"Ne derdin var belki yardım edemem ama için biraz ferahlar bu yabancı dinler seni ."Dedi . Onun gözlerine baktım çok samimi gözüküyordu .
"Tüm sevdiklerimi bırakmak zorundayım onlara zarar vermemek için çok zor onlara veda etmek çok zor daha yeni kavuşmuşken ayrılmak çok zor ." Dedim .
"Hiç başka bir çaren yok mu ? Bu son yol mu ?" Dedi .
"Bundan başka bir şey yapamam onları incitmemek için usulca çıkmalıyım hayatlarından ama onların beni bırakması için nefret etmeleri gerek benden bu da çok canımı yakıyor o nefretleri çok canımı yakıyor ." Dedim .
Toprak elini omzuma katıp sıktı "Bunu onlar için yapıyorsun kendini bu kadar kolay bırakma onların daha iyi olacağını düşün daha mutlu olacaklar ."Dedi Toprak beni sakinleştirmek için .
"Peki deneyeceğim ." Dedim .
"O zaman şimdi gidelim yağmur iyice şiddetlendi ." Dedi .
"Tamam gidelim ." Dedim dolan gözlerimi silip ayağa kalktım .
"Çok tuhaf hissettim huysuz hanım hiç itiraz etmedi hemen kabul etti bu çok anormal ." Dedi Toprağa sinirli bir bakış attım .
"İstersen taksiyle gideyim Toprak benim için hiç sıkıntı değil ." Dedim somurtarak .
"Tamam tamam gidelim hâlâ huysuzsun ." Dedi .
Bölüm sonu ☺️
Bölüm nasıldı ?
Deniz'in ailesini sevdiniz mi ?
Yeni bölümde görüşmek üzere ❤️
Kendinize iyi bakın 🥰