ក្រោយពីបញ្ចប់ការប្រជុំរួចថេយ៉ុងក៏ប្រញាប់មកមើលក្មេងនៅក្នុងបន្ទប់របស់គេវិញមិនដឹងជាយ៉ាងមិចទៅហើយទេ
ក្រាក
" ធ្វើអីនិង "
" .... "
" នែ៎ ... "
" .... "
" គីម ...មីនគូ "
" .... "
" ហឹស ...ចាំមើលណាអាក្មេងប្រហើន " គ្រាំង ដោយហៅមីនគូមិនឆ្លើយថេយ៉ុងក៏សម្រេចចិត្ដចេញទៅក្រៅបាត់ទាំងមួមៅបណ្ដាលឲ្យមីនគូញញឹមសមចិត្តជាខ្លាំងកុំចង់ហក់ជាមួយ គីម មីនគូឲ្យឆឹស
" ហាសហា ...មនុស្សចាស់យកតែចិត្តខ្លួនអែង អោយរៀងចាំមើលយើងមិនមាត់រកទេចាំមើលទៅ "
កន្លងទៅប្រហែលបាន15នាទីថេយ៉ុងក៏មកវិញជាមួយនិងដបទឹកដោះគោចេកមួយដបបណ្ដាលឲ្យក្មេងខ្លះប្រឹងតាមមើលសឹងបាក់ករព្រោះតែជារបស់ដែលគេចូលចិត្ត .
" យ៉ាងមិចសម្លឹងអីសម្លឹងម្ល៉េះ "
" គ្មានទេកុំចេះតែថា អីឡូវប្រាប់មកថាខ្ញុំគួរធ្វើអី " តាមពិតដំបូងគេមិនចង់និយាយរកថេយ៉ុងឡើយតែក្បត់សម្ដីខ្លួនអែងភ្លេចគិតថាគេមកក្រុមហ៊ុនដើម្បីហាត់ការងារ .
" បូកតួលេខក្នុងតារាងនិងទៅ កុំឲ្យខុសឲ្យសោះមិមចឹងទេយើងដាក់ទោសអែងមិនខាន "
" អីគេពូថេធ្វើបែបនេះចំពោះអ្នកដែលមកហាត់ការងារក្នុងក្រុមហ៊ុនចឹងទាំងអស់មែនទេ "
" មិនមែនទេអែងករណីពិសេសដាក់ទោសក៏ពិសេសជាងគេដែល "
" ហឺ ...ដាក់ទោសមានពិសេសដែល ហើយអាពិសេសនិងជាស្អីទៅ "
" គឺ ...នែក៎ ...ផឹកទៅ " ថេយ៉ុងបានហុចដប់ទឹកដោះគោឲ្យទៅមីនគូចំណែកអ្នកដែលត្រូវគេឲ្យវិញទទួលយកយ៉ាងលឿនព្រោះជារបស់សំណព្វចិត្តថ្លើមប្រម៉ាត់
" ផឹកមួយៗទៅគ្មានអ្នកណាមកដណ្ដើមអែងទេ " ថេយ៉ុងលួចអស់សំណើចក្នុងចិត្តក្មេងនេះចរិកដូចកូនក្មេងអាយុ4 5ឆ្នាំមិនសូវជាដឹងអីប៉ុន្មានមើលទៅគេមិនដែលបានដើរមើលសង្គមខាងក្រៅទេបានជាបែបនេះ
" ហា ...ឆ្ងាញ់ "
" ហឹសៗ ...ផឹកអស់ហើយធ្វើការងារអែងទៅ បន្ដិចទៀតត្រូវធ្វើការងារពិសេស "
" ការងារពិសេស "
" ហាស ... "
" ក្រែងខឹងយើងហី ឥឡូវមិចមកមាត់រកយើងវិញ មិនមែនបានរបស់ហើយក៏បាត់ឯណាហី "
" ឆឹស ...អ្នកណាថាខ្ញុំបាត់ខឹង "
" ខឹងក៏ខឹងទៅយើងមិនបានលួងទេ យើងមិនចេះ "
" ឆឹស ... " ដោយមិនចង់តបតនិងថេយ៉ុងមីនគូក៏អោនមកសម្លឹងមើលតារាងបូកលេខដែលថេយ៉ុងបានដាក់ឲ្យគេបន្ដកន្លងទៅប្រហែលប្រាំនាទីខ្លួនគេចាប់ផ្ដើមបែកញើសឡើងកម្ដៅខុសប្លែកពីធម្មតា .
" ពូថេ ...បិតម៉ាស៊ីនត្រជាក់មែនទេហេតុអីក្ដៅម្ល៉េះ "
" បិតអីយើងមិនដឹងទេ "
" ហឺយៗ ...ក្ដៅៗ ...ក្ដៅណាស់ ពូថេជួយផងមីនគូក្ដៅខ្លាំងណាស់ "
" ឲ្យយើងជួយយ៉ាងមិច " ខណៈពេលដែលមីនគូកំពុងតែក្ដៅអន្ទះអន្ទែងក្នុងខ្លួនថេយ៉ុងបែរជាអង្គុយក្រវីបិ៊ចលេងធ្វើមិនដឹង គេញញឹមហាក់ដូចជាសមចិត្តនិងសកម្មភាពនៅចំពោះមុខគេយ៉ាងចឹង
" អាស៎ ...ពូថេ ...ក្ដៅជួយមីនគូផង "
" ជួយយ៉ាងមិច ...ហឹម "
" អឹក ...មិនដឹងទេ ហឹកៗ ក្ដៅណាស់ " ព្រោះតែភាពក្មេងខ្ចីរបស់ខ្លួនទើបគេមិនដឹងថាខ្លួនអែងកំពុងត្រូវថ្នាំហើយត្រូវការអ្វីមកបន្សាបចឹងមានតែយំ
" បើអែងមិនដឹងយើងក៏មិនដឹងដូចគ្នា "
" ហឹកៗ ...បន្ទប់ទឹកៗនៅឯណា " ទ្រាំលែងបានគេក៏សួររកបន្ទប់ទឹកតែម្ដងថេយ៉ុងមើលទៅដូចជាចង់អូសបន្លាយពេលវេលាខ្លាំងណាស់ចង់ឲ្យគេផ្ទុះស្លាប់ហើយមើលទៅ
" ហឹសៗ ..អាក្មេងឈ្លើយកុំអន្ទះសារពេកទៅមើលចាំយើងជួយ " ថេយ៉ុងញញឹមចុងមាត់បន្ដិចរួចក៏ដើរសម្ដៅទៅចាក់គន្លិះទ្វារដើម្បីកុំឲ្យមានអ្នកណាចូលមកបាន
" អឹក ...ពូថេ ...ចាក់គន្លឹះធ្វើអី "
" ស្រាតខោអាវទៅចាំយើងជួយ "
" ស្រា ...ស្រាតធ្វើអី "
" ស្រាតទៅ លឿនឡើង " មិនគិតច្រើនមីនគូក៏ចាប់ផ្ដើមស្រាតខោអាវតាមដែលថេយ៉ុងប្រាប់ព្រោះតែពេលនេះគេក្ដៅពិបាកក្នុងខ្លួនខ្លាំងណាជាពិសេសត្រង់ល្វែងក្រោមតែម្ដងវាស្រៀវខ្លាំងណាស់
ផឹប
" អូយ "
" ពូថេដោះខោអាវធើអី ... "
" រំលោភអែងនិងហើយ " អឹម ថេយ៉ុងបានអោនទៅគ្រប់គ្រងបបូរមាត់ប៉ប៉ាច់ប៉ប៉ោចរបស់មីនគូយ៉ាងតក់ក្រហលរង់ចាំយូរហើយ មិនមែនមីនគូកើតនៅអការៈឯកឯងឡើយគឺគេនេះហើយអ្នកដាក់ថ្នាំសម្រើបចូលក្នុងទឹកដោះគោឲ្យមីនគូផឹក .
" អឹស ...ពូថេកុំចាប់វាអីស្រៀវណាស់ " ពេលដែលថេយ៉ុងព្រមព្រលែងមាត់ចេញមកវិញមីនគូក៏ស្រែកថ្ងូរឡើងដោយសម្លេងល្វើយៗព្រោះថេយ៉ុងបានចាប់កូនប្រុសរបស់គេសាប់យ៉ាងញាប់ដៃ ធ្វើឲ្យគេរមូលដូចអន្ទង់ត្រូវភ្លើងយ៉ាងចឹង
" ស្រួលមែនទេ "
" លឿនជាងនេះ សឺត ..." ឆ្វាច់
" ដល់វេនយើងម្ដងហើយ *ជុងអូនសុំ * " ថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមស៊កបញ្ចូលកូនប្រុសរបស់គេទៅក្នុងខ្លួនមីនគូតែក៏មិនភ្លេចនឹកគិតក្នុងចិត្តសុំជុងគុកផងដែល .គិតមើលទៅកាលៈទេសៈនេះហើយគេនៅមិនអាចភ្លេចជុងគុកបានតើគេអាចចាប់ផ្ដើមជាមួយមីនគូដែលឬទេ .
" ពូថេ ...មីនគូ ...ឈឺ " ម្រាមដៃខ្ញាំសាឡុងសឹងតែរហែកទៅហើយពេលដែលថេយ៉ុងចាន់ផ្ដើមស៊កកូនប្រុសចូលរុន្ធសម្ងាត់របស់គេ ...តែហេតុអីគេមានអារម្មណ៍ថាធ្លាប់ធ្វើវាជាមួយថេយ៉ុងច្រើនដងមកហើយតែការពិតទៅត្រឹមតែពីដងទាំងលើកនេះប៉ុណ្ណោះ
" ទ្រាំ ...អាស៎សឺត ... អឹម " ថេយ៉ុងបានចម្កោងខ្នងអោនទៅថើបបបូរមាតើរបស់មីនគូម្ដងទៀងដៃក៏មិនទំនេរលូកច្របាច់ដោះទាំងសងខាងរបស់មីនគូ ...
" ហ៊ឹម ... " កាថើបចេះតែបន្ដទៅមីនគូភ្លេចខ្លួនលើកដៃតោងកររបស់ថេយ៉ុងធ្វើឲ្យគេញញឹមសមចិត្តជាខ្លាំង គេនិងជុងគុកមិនខុសគ្នាប៉ុន្មានទេពង្វក់តែបន្ដិចលង់ខ្លះនបាត់ទៅហើយ .
ផ្លាប់ៗ ...
" អាស៎ ៗ ...យឺត ៗ ..." មីនគូ
" ខានមានអារម្មណ៍ថាសប្បាយបែបនេះយូរហើយ " ថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមអុកចេញអុកចូលជ្រៅៗឯអ្នកខាងក្រោមវិញឡើងចំហមាត់ធ្លុង
" អាស៌ៗ ...ហឹក ...ពូថេ ... " ពូ គ្រាន់តែឮពាក្យថាពូភ្លាមថេយ៉ុងក៏បញ្ឈប់សកម្មភាពភ្លាមតែម្ដងស្ដាប់មើលទៅគេដូចជាគោចាស់សុីស្មៅខ្ចីយ៉ាងមិចមិនដឹង .
" ពូឈប់ធ្វើអី ...មីនគូពិបាកទ្រាំខ្លាំងណាស់ "
" យើងគ្មានអារម្មណ៍ទេ " ផឹប
" ចឹងចាំមីនគូអ្នកធ្វើវិញ "
" អាក្មេងឈ្លើយអែងធ្វើស្អី ...អឹស ...អូយ " ថេយ៉ុងបើកភ្នែកធំពេលមីនគូចាប់បង្វិលខ្លួនរបស់គេឲ្យមកនៅក្រោមហើយដកខ្លួនចេញពីកូនប្រុសរបស់គេ រួចក៏ចាប់កូនប្រុសរបស់គេស៊កបញ្ចូលភាពទន់ជ្រាយរបស់គេវិញព្រះអើយនេះគេត្រូវក្មេងទើបធំរំលោភមែនទេ តម្រិះជិះករអែងហើយ .
ផ្លាប់ៗៗ
" Ohh ...yes ...f*ck ...តាមពិតពេលធ្វើស្រួលចឹងសោះទើបប៉ាៗចូលចិត្តរំលោភអាប់ប៉ាម្ល៉េះ អឹស "
" អឹសៗ ..ហ្ហាស ...អាក្មេងឈ្លើយ ឈប់ភ្លាម "
" ឈប់មិនបានទេ ផ្ទុះស្លាប់ឥឡូវហើយ "
មីនគូបានលើកជើងស្រឡូនរបស់ថេយ៉ុងមកពាក់និងចង្កេះរបស់ខ្លួនចំណែកដៃម្ខាងទៀតទ្រចង្កេះអង្រ្គងនោះឡើងដើម្បីឲ្យស្រួលបន្ដិច គេធ្វើអុកវាចុះឡើងខ្លាំងៗមិនប្រណីដៃសំខាន់ជាតិថ្នាំកំពុងតែធ្វើទុកគេចឹងហើយ កុំខ្វល់ ...គេធ្វើវាពីមួយទឹកចូលមួយទឹក សល់ថ្នាក់ថេយ៉ុងលើកទង់ជ័យសរសុំចុះចាញ់អាល្អិតនេះខ្លាំងជាងជុងគុកទៅទៀតត្រឹមប៉ុន្មានទឹកសោះគេបាក់កម្លាំងបាត់ទៅហើយ .
" បានហើយ អឹស ...យើងដាក់ថ្នាំអែងកម្រិតស្រាលតាសមិចក៏មិនទាន់អស់ជាតិទៀត "
" តែកូនប្រុសមីនគូនៅមិនទាន់បាត់ខឹងទេ អូនពូកំដរមីនគូបន្ដិចទៀតទៅណាៗ ... "
" មើលមាត់យើង ទេ " តុតុ
" អើយមានមនុស្សមក " ថេយ៉ុង
" លោកអគ្គនាយកចាស ខ្ញុំគឺណាសា ណាចាស "
" ណាសានាងទៅវិញទៅ អឹស ...ខ្ញុំកំពុងរវល់ ផាច់ នែ៎អាក្មេងឡប់ឈប់សិនទៅមិនឃើញមានមនុស្សទេហេស អាសៗ "
" តែ ... "
" ទៅវិញទៅបើគ្មានការសំខាន់មិនបាច់មកទេ អាស៎ៗ អឹស ... " ថេយ៉ុងបន្លឺសម្លេងថ្ងូយ៉ាងគ្រលួចឥតដាច់សូរព្រោះតែមីនគូមិនព្រមបញ្ឈប់អាក្មេងនេះល្មោបសាហាវ
" ខិខិ .. .."
" សើចស្អី ... "
" អត់មានអីទេ "
" ក្រោកចេញ ... "
" បាទ ...ព្រូស ...អូនពូយ៉ាងមិចហើយ "
*ចង្រៃយ៍ មិចក៏ឈឺសម្បើមម្ល៉េះវី *
" ខ្វាក់ភ្នែកមិនឃើញយើងដួលទេហេស "
" ហិហិ ...អរមីនគូយល់ហើយចឹងតើបានអាប់ប៉ាតែងតែដើរមិនរួចរហូត ខិខិ "
" អាក្មេងឡប់ ..." ថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមថ្ពាល់ក្រហមដូចផ្លែប៉េងប៉ោះព្រោះតែគេអៀននិងសម្ដីរបស់អាល្អិតនេះជាខ្លាំងគេមិនសូវដឹងអីប៉ុន្មានទេមាត់អត់គម្រមនិយាយគ្មានទុកមុខឲ្យ ប៉ាធំ និងអាប៉ាគេសោះ ។
Write by .manet