Unicode
သူမဒီနေရာမှာပိတ်မိနေတာရက်သတ္တပတ်ရှိခဲ့သည့်တိုင်အောင် သူမဘယ်ကိုရောက်နေသလဲဆိုတာလဲမသိ။လက်ကောက်ဝတ်တွေနဲ့ခြေကျင်းဝတ်တွေကိုတော့သံကွင်းနဲ့ခြည်နှောင်ထားပြီး သူမရဲ့ပုံစံက ခွေးတစ်ကောင်အလား။ သူငယ်ချင်းအိမ်လည်ပတ်ပြီးအပြန်မှာ ကိုယ်နဲ့မသိတဲ့လူတစ်ယောက်ကနောက်ကနေသူမဦးခေါင်းကိုရိုက်ချပြီး ဒီနေရာခေါ်လာပြီးပိတ်လှောင်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။တိုက်ခန်းလေးကတော့စုတ်ချာနေ၍ အတွင်းပိုင်းပြင်ဆင်မှုတွေကတော့လူသတ်လက်နတ်အစုံဖြင့်နံရံပေါ်တပ်ဆင်ထားသည်။ သူမဘာလို့ဒီနေရာကိုရောက်နေရတာလဲ။
"သတိရလာပြီလား"
ဝင်လာတဲ့လူကိုကြည့်လိုက်တော့ အသက်၂၅အရွယ်လောက်ရှိမည့်ခပ်ချောချောလူငယ်တစ်ယောက်။ ဒီလူဘယ်သူလဲ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးမတွေ့ဖူးတဲ့ထိုလူဟာ သူမကိုများသိနေခဲ့သလား။ထို့နောက် ထိုလူကထမင်းပန်းကန်ကိုင်လျက် သူမရှေ့လာချပြီး ခွေးစာကျွေးသလို။စုတ်ပြတ်နေသောသူမတစ်ကိုယ်လုံးကို ခပ်ထေ့ထေ့ကြည့်၍
"စားလေ"
"ကျွန်မကိုသိလား၊ဒါမှမဟုတ်ကျွန်မရှင့်အပေါ်မှာကျူးလွန်ခဲ့မိတဲ့အမှားတစ်စုံတစ်ရာများရှိခဲ့လို့၊ကျွန်မကိုဒီလိုချုပ်နှောင်ထားရတာလဲ"
ထိုလူကသူမအမေးစကားကြောင့်လက်ထဲက ကိုင်ထားတဲ့ဟန်းဖုန်းကိုကြမ်းခင်းပေါ်ခဏချထားလိုက်ပြီး လက်ပိုက်လျက်
"မင်းကိုလဲမသိဘူး၊မင်းကငါ့အပေါ်မှာလဲအပြစ်ကျူးလွန်ခဲ့တာမရှိဘူး။ဒါပေမယ့်သိလား မင်းတို့လို မိန်းမလှလေးတွေကိုနှိပ်စက်ပြီးသတ်ရတာငါ့အတွက်ပျော်ဖို့ကောင်းတယ်...ဟားဟား"
အရိုင်းဆန်တဲ့မျက်ဝန်းတွေဖြင့်သူမကိုကြည့်ရင်းပြောလာတဲ့ထိုလူ့စကားကြောင့်သူမကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်သွားပြီးမငိုမိအောင်ထိန်းထားနေတုန်းမှာပဲထိုလူက ရုတ်တရက်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အတွင်းခန်းထဲမှတစ်ခုခုသွားယူနေစဥ်ကြမ်းခင်းပေါ်မှာချထားတဲ့ဟန်းဖုန်းကိုခပ်မြန်မြန်ကောက်ယူလိုက်ပြီး အရေးပေါ်ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုကိုခေါ်လိုက်သည်။
"T...T...T"
"........"
" ကျွန်မကိုကယ်ပါအုံး၊ကျွန်မအခုဘယ်ရောက်နေလဲမသိပေမယ့်
လူတစ်ယောက်က ကျွန်မကိုသတ်ဖိူ့ကြိုးစားနေတယ်အီး...ဟီး"
တစ်ဖက်ဖုန်းထဲမှ အကူအညီတောင်းလာတဲ့မိန်းကလေးအသံကြားတာနဲ့Karishမျက်ဝန်းများပြူးကျယ်သွားပြီး
"အခုကဘယ်နေရာမှာလဲ၊ကျွန်တော်အခုချက်ချင်းလာခဲ့မယ်"
"အခုကဘယ်နေရာမှာပိတ်ထားလဲတော့မသိဘူး၊ပုံစံကြည့်ရတာတော့အိမ်တစ်အိမ်ပဲ၊ဒါပေမယ့် လူသတ်လက်နတ်တွေကအစုံပဲ၊အီး..ဟီး"
မျက်စိရှေ့မြင်နေရတဲ့ ပုံစံကိုပြောပြနေတုန်းမှာပဲသူမရှေ့ထိုလူချက်ချင်းရောက်လာပြီးဖုန်းကိုဆက်ခနဲဆွဲယူကာဖုန်းပိတ်လိုက်၍
လက်ထဲပါလာသောတူဖြင့်ရိုက်ချလိုက်သည်။
"ခွပ်!"
"အား!"
"ကျွတ်!အဲ့တာကြောင့်ငါမိန်းမတွေကိုမုန်းတာပဲတအားမာယာများတယ်၊fuck မင်းတို့လိုမိန်းမတွေကလောကကြီးမှာရှိမနေသင့်တဲ့လူတွေပဲ "
ပြောပြောဆိုဆို ငိုက်ကျသွားတဲ့ သူမဦးခေါင်းကိုပင့်ယူလိုက်ပြီးဆံပင်
ရှည်တို့ကိုဆောင့်ဆွဲကာအကြည့်ချင်းဆုံစေ၍
"လူ့လောကမှာကြာကြာမနေချင်တော့ဘူးလားဟမ်"
"ထွီ...ဖွီ"
မျက်နှာတည့်တည့်ကြည့်ပြောနေတဲ့ ထိုလူ့မျက်နှာထံသူမတံတွေးဖြင့်ထွေးလိုက်ကာ ရီလျက်...
"အရှုံးသမား!မိန်းမတွေကနင့်ကိုဘာလုပ်နေလို့ မိန်းကလေးတွေကိုပဲ ပစ်မှတ်ထားနေရတာလဲ၊ထွီ!နင်လွတ်မြောက်နေလဲတစ်ခဏပေါ့နင့်လိုစိတ္တဇလူသတ်သမားကို ဘယ်သူမှကြာကြာပစ်ထားမှာမဟုတ်ဘူး"
ဘယ့်နှယ့်ဒီမိန်းမ ဒီလောက်နှိပ်စက်ခံထားရတာတောင် အကြောတင်းနိုင်သေးတယ်။ဘာအားကိုးနဲ့ လူသတ်သမားလက်ထဲရောက်နေတာတောင် ဒီလိုမာမာတင်းတင်းပြောနိုင်နေရတာလဲ။ စိတ်ပင်ပိုတိုလာ၍ မျက်စိရှေ့က ထိုမိန်းကလေးကို ပုဆိန်ခပ်သေးသေးတစ်လက်ဖြင့်ခုတ်ချလိုက်တော့
"ဖြောင်း!"
"အား!"
"အား....အီး...ဟီး..."
ကြောက်အားလန့်အားမျက်ဝန်းတွေပိတ်ချလိုက်ပြီးမှတဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သွေးအိုင်ထဲမှာသူမလက်သန်းလေးတစ်ဖက်ကအဝေးမှာလွင့်ထွက်လျက်သားဖြစ်သည်။ထိုနာကျင်မှုကိုသူမ မခံစားနိုင်တော့ပဲ.။
"အား!ငါ့လက်....အီး...ဟီး"
"သတ်မယ်ဆိုလိုတစ်ခါထဲသတ်ချလိုက်ပါလား၊လူကိုညှင်းဆဲနေရတာသိပ်ပျော်နေလား စိတ္တဇကောင်ရဲ့"
"ဘာ!စိတ္တဇကောင်ဟုတ်လား၊ငါ့ကိုအဲ့လိုမခေါ်နဲ့...အား...ငါစိတ္တဇမဟုတ်ဘူး"
လက်သန်းတစ်ဖက်ကြောင့်နာကျင်နေတဲ့သူမထံသွားပြီး ကယောင်ချောက်ခြားဖြင့်သူမလည်ပင်းကိုညှစ်၍ မျက်ထောင့်နီနီများဖြင့်စိုက်ကြည့်ပြီး အပြုံးတို့ကစိတ္တဇဆန်လျက်။
"သေ....သေ....အဲ့လောက်သေချင်နေတာ သတ်ပေးမယ်စိတ်ချ
ဟား...ဟား"
အင်းအားမမျှတပဲလည်ပင်းညှစ်ထားခံရတော့ သူမ မရုန်းနိုင်တော့ပဲလည်ပင်းပေါ်ကျရောက်နေတဲ့လက်ဖမိုးတို့ကိုဖယ်နေချသော်လဲ
မအောင်မြင်။
"အ...အစ်...အစ်...အစ်"
အန္တရယ်အတွင်းကျရောက်နေတဲ့ ကြက်ကလေးငှက်ကလေးသဖွယ်အတင်းရုန်းကန်နေသောသူမကိုကြည့်၍ ပျော်ရွှင်မှုတို့ကအတိုင်းအဆမရှိ...။
############
Zawgyi
သူမဒီေနရာမွာပိတ္မိေနတာရက္သတၱပတ္ရွိခဲ့သည့္တိုင္ေအာင္ သူမဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲဆိုတာလဲမသိ။လက္ေကာက္ဝတ္ေတြနဲ႕ေျခက်င္းဝတ္ေတြကိုေတာ့သံကြင္းနဲ႕ျခည္ႏွောင္ထားၿပီး သူမရဲ႕ပုံစံက ေခြးတစ္ေကာင္အလား။ သူငယ္ခ်င္းအိမ္လည္ပတ္ၿပီးအျပန္မွာ ကိုယ္နဲ႕မသိတဲ့လူတစ္ေယာက္ကေနာက္ကေနသူမဦးေခါင္းကိုရိုက္ခ်ၿပီး ဒီေနရာေခၚလာၿပီးပိတ္ေလွာင္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။တိုက္ခန္းေလးကေတာ့စုတ္ခ်ာေန၍ အတြင္းပိုင္းျပင္ဆင္မႈေတြကေတာ့လူသတ္လက္နတ္အစုံျဖင့္နံရံေပၚတပ္ဆင္ထားသည္။ သူမဘာလို႔ဒီေနရာကိုေရာက္ေနရတာလဲ။
"သတိရလာၿပီလား"
ဝင္လာတဲ့လူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသက္၂၅အ႐ြယ္ေလာက္ရွိမည့္ခပ္ေခ်ာေခ်ာလူငယ္တစ္ေယာက္။ ဒီလူဘယ္သူလဲ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးမေတြ႕ဖူးတဲ့ထိုလူဟာ သူမကိုမ်ားသိေနခဲ့သလား။ထို႔ေနာက္ ထိုလူကထမင္းပန္းကန္ကိုင္လ်က္ သူမေရွ႕လာခ်ၿပီး ေခြးစာေကြၽးသလို။စုတ္ျပတ္ေနေသာသူမတစ္ကိုယ္လုံးကို ခပ္ေထ့ေထ့ၾကည့္၍
"စားေလ"
"ကြၽန္မကိုသိလား၊ဒါမွမဟုတ္ကြၽန္မရွင့္အေပၚမွာက်ဴးလြန္ခဲ့မိတဲ့အမွားတစ္စုံတစ္ရာမ်ားရွိခဲ့လို႔၊ကြၽန္မကိုဒီလိုခ်ဳပ္ႏွောင္ထားရတာလဲ"
ထိုလူကသူမအေမးစကားေၾကာင့္လက္ထဲက ကိုင္ထားတဲ့ဟန္းဖုန္းကိုၾကမ္းခင္းေပၚခဏခ်ထားလိုက္ၿပီး လက္ပိုက္လ်က္
"မင္းကိုလဲမသိဘူး၊မင္းကငါ့အေပၚမွာလဲအျပစ္က်ဴးလြန္ခဲ့တာမရွိဘူး။ဒါေပမယ့္သိလား မင္းတို႔လို မိန္းမလွေလးေတြကိုႏွိပ္စက္ၿပီးသတ္ရတာငါ့အတြက္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္...ဟားဟား"
အရိုင္းဆန္တဲ့မ်က္ဝန္းေတြျဖင့္သူမကိုၾကည့္ရင္းေျပာလာတဲ့ထိုလူ႕စကားေၾကာင့္သူမေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္သြားၿပီးမငိုမိေအာင္ထိန္းထားေနတုန္းမွာပဲထိုလူက ႐ုတ္တရက္မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး အတြင္းခန္းထဲမွတစ္ခုခုသြားယူေနစဥ္ၾကမ္းခင္းေပၚမွာခ်ထားတဲ့ဟန္းဖုန္းကိုခပ္ျမန္ျမန္ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး အေရးေပၚဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကိုေခၚလိုက္သည္။
"T...T...T"
"......."
" ကြၽန္မကိုကယ္ပါအုံး၊ကြၽန္မအခုဘယ္ေရာက္ေနလဲမသိေပမယ့္လူတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကိုသတ္ဖိူ႕ႀကိဳးစားေနတယ္အီး...ဟီး"
တစ္ဖက္ဖုန္းထဲမွ အကူအညီေတာင္းလာတဲ့မိန္းကေလးအသံၾကားတာနဲ႕Karishမ်က္ဝန္းမ်ားျပဴးက်ယ္သြားၿပီး
"အခုကဘယ္ေနရာမွာလဲ၊ကြၽန္ေတာ္အခုခ်က္ခ်င္းလာခဲ့မယ္"
"အခုကဘယ္ေနရာမွာပိတ္ထားလဲေတာ့မသိဘူး၊ပုံစံၾကည့္ရတာေတာ့အိမ္တစ္အိမ္ပဲ၊ဒါေပမယ့္ လူသတ္လက္နတ္ေတြကအစုံပဲ၊အီး..ဟီး"
မ်က္စိေရွ႕ျမင္ေနရတဲ့ ပုံစံကိုေျပာျပေနတုန္းမွာပဲသူမေရွ႕ထိုလူခ်က္ခ်င္းေရာက္လာၿပီးဖုန္းကိုဆက္ခနဲဆြဲယူကာဖုန္းပိတ္လိုက္၍
လက္ထဲပါလာေသာတူျဖင့္ရိုက္ခ်လိဳက္သည္။
"ခြပ္!"
"အား!"
"ကြၽတ္!အဲ့တာေၾကာင့္ငါမိန္းမေတြကိုမုန္းတာပဲတအားမာယာမ်ားတယ္၊fuck မင္းတို႔လိုမိန္းမေတြကေလာကႀကီးမွာရွိမေနသင့္တဲ့လူေတြပဲ "
ေျပာေျပာဆိုဆို ငိုက္က်သြားတဲ့ သူမဦးေခါင္းကိုပင့္ယူလိုက္ၿပီးဆံပင္ရွည္တို႔ကိုေဆာင့္ဆြဲကာအၾကည့္ခ်င္းဆုံေစ၍
"လူ႕ေလာကမွာၾကာၾကာမေနခ်င္ေတာ့ဘူးလားဟမ္"
"ထြီ...ဖြီ"
မ်က္ႏွာတည့္တည့္ၾကည့္ေျပာေနတဲ့ ထိုလူ႕မ်က္ႏွာထံသူမတံေတြးျဖင့္ေထြးလိုက္ကာ ရီလ်က္...
"အရႈံးသမား!မိန္းမေတြကနင့္ကိုဘာလုပ္ေနလို႔ မိန္းကေလးေတြကိုပဲ ပစ္မွတ္ထားေနရတာလဲ၊ထြီ!နင္လြတ္ေျမာက္ေနလဲတစ္ခဏေပါ့နင့္လိုစိတၱဇလူသတ္သမားကို ဘယ္သူမွၾကာၾကာပစ္ထားမွာမဟုတ္ဘူး"
ဘယ့္ႏွယ့္ဒီမိန္းမ ဒီေလာက္ႏွိပ္စက္ခံထားရတာေတာင္ အေၾကာတင္းနိုင္ေသးတယ္။ဘာအားကိုးနဲ႕ လူသတ္သမားလက္ထဲေရာက္ေနတာေတာင္ ဒီလိုမာမာတင္းတင္းေျပာနိုင္ေနရတာလဲ။ စိတ္ပင္ပိုတိုလာ၍ မ်က္စိေရွ႕က ထိုမိန္းကေလးကို ပုဆိန္ခပ္ေသးေသးတစ္လက္ျဖင့္ခုတ္ခ်လိဳက္ေတာ့
"ေျဖာင္း!"
"အား!"
"အား....အီး...ဟီး..."
ေၾကာက္အားလန့္အားမ်က္ဝန္းေတြပိတ္ခ်လိဳက္ၿပီးမွတျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသြးအိုင္ထဲမွာသူမလက္သန္းေလးတစ္ဖက္ကအေဝးမွာလြင့္ထြက္လ်က္သားျဖစ္သည္။ထိုနာက်င္မႈကိုသူမ မခံစားနိုင္ေတာ့ပဲ.။
"အား!ငါ့လက္....အီး...ဟီး"
"သတ္မယ္ဆိုလိုတစ္ခါထဲသတ္ခ်လိဳက္ပါလား၊လူကိုညွင္းဆဲေနရတာသိပ္ေပ်ာ္ေနလား စိတၱဇေကာင္ရဲ႕"
"ဘာ!စိတၱဇေကာင္ဟုတ္လား၊ငါ့ကိုအဲ့လိုမေခၚနဲ႕...အား...ငါစိတၱဇမဟုတ္ဘူး"
လက္သန္းတစ္ဖက္ေၾကာင့္နာက်င္ေနတဲ့သူမထံသြားၿပီး ကေယာင္ေခ်ာက္ျခားျဖင့္သူမလည္ပင္းကိုညွစ္၍ မ်က္ေထာင့္နီနီမ်ားျဖင့္စိုက္ၾကည့္ၿပီး အၿပဳံးတို႔ကစိတၱဇဆန္လ်က္။
"ေသ....ေသ....အဲ့ေလာက္ေသခ်င္ေနတာ သတ္ေပးမယ္စိတ္ခ်
ဟား...ဟား"
အင္းအားမမွ်တပဲလည္ပင္းညွစ္ထားခံရေတာ့ သူမ မ႐ုန္းနိုင္ေတာ့ပဲလည္ပင္းေပၚက်ေရာက္ေနတဲ့လက္ဖမိုးတို႔ကိုဖယ္ေနခ်ေသာ္လဲ
မေအာင္ျမင္။
"အ...အစ္...အစ္...အစ္"
အႏၱရယ္အတြင္းက်ေရာက္ေနတဲ့ ၾကက္ကေလးငွက္ကေလးသဖြယ္အတင္း႐ုန္းကန္ေနေသာသူမကိုၾကည့္၍ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈတို႔ကအတိုင္းအဆမရွိ...။
############