" ឡៃឡា ... "
" បងថេ ...ហឹកៗ "
" ចឹងអែងយកសង្សារអែងហេស "
" ត្រូវហើយ យើងនិយាយថាឡៃឡាតែយើងមិនបានយកនាងទេយើងឲ្យអែងយកនាងទៅ អ្នកដែលយើងជ្រើសចន ជុងគុក " ថេយ៉ុងនិយាយបណ្ដើរនិងយកដៃបង្បិលជញ្ជៀនបណ្ដើរដើម្បីផ្ដល់សញ្ញាឲ្យជីននិងណាមជូនចូលមក
" ថេបងនិយាយអីនិង ហេតុអីក៏បងធ្វើបែបនេះអូនជាសង្សារបងណាមិចក៏បងទៅរើសយកអាឆ្កួតនេះវិញ " ឡៃឡានិយាយទាំងខឹងសម្បារ
" បិតមាត់នាងទៅ គេជាគូដណ្ដឹងរបស់យើងចំណែកនាងត្រឹមជាសង្សារគិតមើលទៅគួរជ្រើសអ្នកណាកុំស្មានថានាងនៅក្រៅប្រទេសប៉ុន្មានខែនេះខ្ញុំមិនដឹងថានាងបានធ្វើស្អីខ្លះ កុំគិតថាយើងមិនដឹងឲ្យសោះ "
" បងនិយាយអី ខ្ញុំមិនដឹងទេ " ឡៃឡាប្រកែកទាំងញ័រមាត់ពេលដែលថេយ៉ុងចាប់ចំណុចបាន
" ហឹស ...បើមិនបានធ្វើម្ដេចភ័យម្ល៉េះ រឿងសម្ងាត់របស់នាងក៏យើងដឹងដូចគ្នា "
" រឿងអី ... "
" ហឹស ៗ ...ប្រគល់ជុងគុកមកអោយយើងមក "
" បើជ្រុលជាដឹងហើយ ...ចឹងក៏មិនបាច់ប្រឹងសម្ដែងទៀតដែល បើបងជ្រើសឲ្យខ្ញុំទៅស្លាប់ចឹងចនជុងគុកក៏ត្រូវស្លាប់ទៅតាមខ្ញុំដែល " ឡៃឡាក្រោកឈរឡើងហើយទាញកាំភ្លើងដែលនៅនិងចង្កេះឌីនមកផ្ជុងជុងគុកតាមពិតនាងមិនបានជាប់ចំណងដួចជាជុងគុកឡើយ .
" ហឹក ...ថេថេ ...ហឺ ...គុកគីខ្លាច "
" ដូចដែលយើងគិតមិនខុសមែន " ថេយ៉ុងមិនបានភ័យស្លន់ស្លោរពេលដែលឃើញឡៃឡាផ្ជុងកាំភ្លើងទៅកាន់ជុងគុកឡើយគេបែរជាឈរញញឹមធ្វើមិនដឹង
" នេះបងបោកខ្ញុំហេស "
" យើងមិនបានបោកយើងគ្រាន់តែសង្ស័យតែប៉ុណ្ណោះលេងល្បិចឲ្យនាងសារភាពតែប៉ុន្នឹង គិតថាយើងល្ងង់ជឿនាងមែនទេ ឪនាងជាម៉ាហ្វៀរដែលមិនចឹងមិចក៏ពួកវាចាប់នាងមកស្រួលៗម្ល៉េះក្រែងនាងចេះបាញ់កាំភ្លើង ចេះវៃមិនចឹង បើឪខ្លាហើយកូនប្រាកដជាខ្លាដូចគ្នា "
" ហាសហា ....ឆ្លាតគ្រាន់បើ តែហួសពេលហើយ "
" ឡៃឡាចាត់ការទៅ " ឌីន
" មិនហួសពេលទេ ផាំង " ថេយ៉ុងនិយយាទាំងយកដៃធ្វើជាកាំភ្លើងហើយតម្រង់ទៅកាន់ឌីនហើយធ្វើសម្លេង
ផាំង
" ឌីន ... " មួយគ្រាប់ទម្លុះក្បាលនាយឌីនក្រោមស្នាដៃជីនធ្វើឲ្យគេស្លាប់ភ្លាមៗ .ឆ្លៀតពេលឡៃឡាកំពុងតែភ្លេចខ្លួនណាមជូនក៏រត់មកចាប់ក្រៀកនាងជាប់ចំណែកកូនចៅនាងនិងនាយឌីនវិញជីននិងណាមជូនចាត់ការរាបដូចកន្ទេល
" អឹក ...ហឹក ៗ ៗ ... " ជុងគុកស្រែកយំខ្លាំងពេលដែលឃើញមនុស្សស្លាប់នៅនិងមុខឯថេយ៉ុងវិញគេកំពុងតែចាត់ការសម្អាតសាកសព្វ
" លែងយើង ...លែងអាចង្រៃ " ឡៃឡា ដឹប
ឡៃឡាបានដាក់ណាជូនមួយកែងធ្វើឲ្យណាមជូនប្រលែងនាងភ្លាមៗ តែនាងមិនបានរតទៅណាទេគឺនាងរត់ទៅរកជុងគុកដែលអង្គុយយំនៅលើរទេះ
" បើជីវិតយើងរលាយអែងមិនបាច់រស់ទេគ្រប់យ៉ាងមកពីអែងម្នាក់គត់ " នាងបានរើសយកឈើជ្រុងមួយមកកាន់និងដៃហើយ ...
ផូស
" ជុងគុក ... " ណាមជីន
ផាំង ថេយ៉ុងដែលត្រឡប់មកវិញឃើញហេតុការណ៍ទាំងអស់នោះស្លត់ចិត្តជាខ្លាំង គេខឹងខ្លាំងណាស់គេក៏បានលើកកាំភ្លើងបាញ់នាងតូចឡៃឡាភ្លាមៗ ...
" អូយ ... " ឡៃឡាបានស្រែកទាំងក្ដីឈឺចាប់ព្រោះត្រូវថេយ៉ុងបាញ់ដៃរបស់នាង
" ជុងគុកយ៉ាងមិចហើយ ជូនហៅឡានពេទ្យមក " ជីនបានរត់មកស្រាយចំណងឲ្យជុងគុកហើយលើកគេក្រកងឡើងនិងទះថ្ពាល់ជុងគុកតិចៗ
" យកនាងទៅបន្ទប់ទារុណកម្មភ្លាមទៅធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យនាងស្លាប់ឲ្យសោះបើជុងគុកមិនទាន់ដឹងខ្លួនហាមឈប់ " ថេយ៉ុង
" អាយ៎ ...ពួកអាចង្រៃលេងយើង ...អែងដឹងថាប៉ាយើងជាអ្នកណាទេ លែង ..អាយ៎ ... "
" បងអៀវជុងគុកចេញទៅក្រៅយកគេទៅពេទ្យតែម្ដងទៅ " ជីនបានប្រាប់ឲ្យណាមជូនយកជុងគុកទៅមន្ទីពេទ្យតែម្ដងព្រោះគេមើលទៅជុងគុកដូចជាមិនស្រួលឡើយឈាមហូរចេញពីក្បាលមិនឈប់សោះ
" Ok ... "
@ មន្ទីរពេទ្យ
ពេលដែលមកដល់មន្ទីរពេទ្យភ្លាមជុងគុកត្រូវបានគ្រូពេទ្យបញ្ជូនទៅបន្ទប់សង្គោះបន្ទាន់ភ្លាមៗតែម្ដងស្ថានភាពជុងគុកកាន់តែយ៉ាប់យឺនខ្លាំងណាស់ឈាមហូរមិនឈប់ .ក្រោយពីសង្រ្គោះជុងគុកបានសម្រេចជោគជ័យហើយគ្រប់គ្នាក៏បានធូរចិត្តឡើងតែរឿងនេះគ្រួសារចន និង លោកគីមគ្មានអ្នកណាដឹងរឿងឡើយព្រោះថេយ៉ុងបានហាមឃាត់ដាច់ខាតមិនឲ្យប្រាប់ពួកគាត់
" គេយ៉ាងមិចហើយ " ថេយ៉ុងដែលទើបនិងចាត់ការរឿងគ្រប់យ៉ាងរួចរាល់ហើយគេក៏បានមកមន្ទីរពេទ្យយ៉ាងប្រញាប់ព្រោះតែបារម្ភពីជុងគុក តែបើសួរគេថាស្រឡាញ់ជុងគុកឬអត់ចម្លើយគេនៅតែដដែលគឺអត់
បើសិនជាឲ្យគេដោះលេងជុងគុកគេធ្វើមិនបាន ដឹងត្រឹមម្យ៉ាងចន ជុងគុកជាកម្មសិទ្ធរបស់គេម្នាកប៉ុណ្ណោះកុំគិតចង់យកចន ជុងគុកចេញពីគេព្រោះថាលទ្ធផលមិនល្អនោះទេហឹស គេអាចធ្វើបានគ្រប់យ៉ាង .
" ផុតគ្រោះថ្នាក់ហើយ " ជីន
" ចុះពេលណាគេដឹងខ្លួនទៅ "
" គ្រូពេទ្យនិយាយថាអាចនិងព្រឹកស្អែកសំណាងហើយដែលនាងឡៃឡាវៃមិនត្រូវចំណុចសំខាន់កុំអីវីវរមិនខានទេ "
" ដឹងហើយ ...តែអរគុណសម្រាប់រឿងថ្ងៃនេះ " ថេ
" មិនអីទេគ្នាអែង បើស្រឡាញ់ប្រាប់ថាស្រឡាញ់ទៅប្រយ័ត្នបាត់បងគេហ្យុងប្រាប់អែងកុំឲ្យអែងស្ដាយក្រោយជាលើកទី2នោះទេជឿតាមហ្យុងណាមនុស្សប្រុសមិនមែនសុទ្ធតែអាក្រក់ទាំងអស់ឡើយ អាក្រក់តែមួយអែងមិនអាចវាយតម្លៃទាំងអស់បានឡើយ មើលគម្រូហ្យុងទៅហ្យុងបិះនិងបាត់បង់ជូននីទៅហើយដោយសារតែភាពចង់ឈ្មះរបស់ហ្យុង ....ទទួលស្គាល់អារម្មណ៍របស់ខ្លួនអែងហ្យុងមើលដឹងថាអែងស្រឡាញ់ជុងគុកហើយ " ជីន
បានពន្យល់ទៅកាន់ថេយ៉ុងព្រោះតែគេមានបទពិសោធន៍រួចមកហើយ .គេក៏ធ្លាប់ជាព្រាននារីស៊ីស្រីមិនរើសមុខដែលចុងក្រោយក្លាយជាប្រពន្ធគេដដែល
" ខ្ញុំមិនបានស្រឡាញ់គេទេហ្យុងកុំចេះតែថា " ថេយ៉ុង
" ហាសហា ...ចឹងហេតុអីអែងមិនព្រមដោះលែងគេទៅតាមបងដឹងគេទ្រាំនិងចរិកអែងមិនបានដល់ថ្នាក់សុំផ្ដាច់ពាក្យមិនចឹង តែអែងនៀកវាចិត្តសឿងអូសគេទៅរំលោភ អាងតែគេដើរមិនបានប្រយ័ត្នខ្លួនណាបងប្រាប់ឲ្យហើយ ប្រយ័ត្នគេចាប់វិញ '' ណាមជូន
" គ្មានផ្លូវទេ យ៉ាងណាខ្ញុំត្រូវនៅលើ "
" នៅលើយ៉ាងមិចរាងដូចកញ្ចាញ់ចេកបែបនិង "
" តែខ្ញុំក៏ធ្វើបានហើយ "
" ឆឹស ...អាងតែគេគ្មានផ្លូវតស៊ូ " ជីន
" ពួកហ្យុងជាមិត្តខ្ញុំឬមិត្តគេ "
" មិត្តអែងនិងហើយ " ។
Write by .manet