Matapos naming bumisita sa lamay ko ay pumunta na agad kami sa condo. Bigla akong nawalan ng lakas. Ano 'yon, pinaniwala ko lang ang sarili ko na hindi nila ako mahal? Ang boba ko pala kung gano'n.
Tahimik akong umupo sa sofa habang iniisip kung gaano ako naging kasamang anak at kapatid sa kanila. I never listen to them, I let myself to believe in lies.
"Fiera, do you know her?" tanong ni Lana na tinutukoy ang pinuntahan naming lamay kanina.
"Yeah," mahinang sagot ko.
"How did you know someone from the earth?" takang tanong ni George.
I sighed. "Because I came from here. Nagmula ako sa mundong 'to." Wala rin akong choice kundi sabihin.
"Eh? Really? That's why you suddenly talked about this world," sabi ni Nana at tumango tango pa.
"It's impossible, paano ka napunta sa mundo namin?" tanong naman ni Jack.
"I died. Na-reincarnate ako rito." Napasinghap naman sila Mira.
"It's that your friend? It's so sad that she died too," sabi ni Nana.
Umiling ako at umakyat sa side table. Itinayo ko ang picture frame na nakatumba ro'n at mapait na napangiti. 'Yun ang picture ko na naka-steady lang at hindi nakangiti. Ewan ko kung bakit pina-frame ko 'to.
"It's me."
"Ha?!" Halos mabingi ako sa lakas ng sigaw nila.
Kailangan ba talaga nilang sumigaw ng gano'n kalakas kapag nagulat?
"Ikaw 'yon?!" Napairap ako.
"Kasasabi lang 'di ba?" Bumaba ako at umakyat naman sa lamesa. "I died here, don't ask me why it's been a month in your world since we met, and then we found my burial here. Hindi ko rin alam."
"I also know the person who has magic too, not really because I don't want friends back then." Huminga ako ng malalim. "Well, It's the Goddess plan. Wala na akong magagawa."
"Pero ang ganda mo ro'n ah," asar ni Lana at sinundot sundot pa ang katawan ko.
"How about your family?" tanong ni Kreyos.
"Hmm, kaya na nila ang sarili nila. I mean, may na realize ako ngayon na may pakialam naman talaga sila sa 'kin at hindi pwede sa mundo ko ang hayop na nakakapagsalita at may kapangyarihan. I don't belong here anymore," sagot ko.
"Maybe it's too painful for you." Kinuha ako ni Lana at niyakap. "Don't worry, Fiera. We will be your new family."
Napangiti naman ako. Not gonna lie, kahit papaano ay nabawasan ang lungkot ko.
Matapos ang pag-uusap ay nagluto na sila ng pagkain. Good thing, I still have food inside the refrigerator kaya ginamit namin 'yon. Matapos naming kumain ay nanood sila ng t.v at para silang mga baliw na manghang mangha sa pinapanood.
Napailing na lang ako at pumasok sa kwarto. Nag-inat ako ng katawan at binuksan ang drawer doon. Kinuha ko ang family picture namin na matagal ng lagay ro'n.
"Need help?" Napalingon ako sa likod ko.
"Yes, katulong. Come here." Sumama naman ang mukha ni Kreyos at lumapit sa 'kin.
Sinabi ko kay Kreyos ang isusulat sa likod ng picture. Hindi naman mahaba pero humingi pa rin ako ng tawad sa pamilya ko.
Nagtipon-tipon kaming lahat sa sala pagkatapos no'n. Hinihintay na lang namin na sumapit ang hapon para mapuntahan na si Isabela.
Ugh, I can't imagine her going with us and for sure, doon din siya mag-aaral sa Academy. Hindi naman n'ya ako kilala so no worries.
"Promise me you won't tell anyone about my past. Kahit sa mas nakakataas," sabi ko.
Sumangayon naman sila at nagpatuloy sa panonood ng t.v. Well, I trust them, subukan lang nilang sabihin at makakatikim sila sa 'kin.
Nang sumapit ang hapon ay umalis na kami para abangan si Isabela. Sinabi ko sa kanila na agahan dahil napapansin ko rati na siya ang laging atat lumabas ng school.
"There she is." Lumapit naman kami sa kanya.
"Hala, nese lenget ne be eke?" Napairap ako sa narinig.
Malandot.
"Can you come with us?" tanong ni George.
Mabilis naman tumango si Isabela.
"Kahit saan mo ako dalhin, ayos lang basta kasama ka." Ugh, ang lantod talaga.
Dinala namin siya sa lugar na walang tao tsaka nila kinausap si Isabela. Anong nangyari? Nagulat siya na mayroon pa palang kagaya n'ya. Binalak niya pa nga raw na maging super hero kaso baka masira raw ang beauty n'ya.
Siraulo.
"Wala naman tayong gagawin dito sa gubat 'di ba?" kinikilig na sabi ni Isabela.
To make a story short, kinalmot ko ang mukha n'ya sa inis. Char. Basta bumalik na kami sa gubat at pumasok na kami sa portal. Wala naman masyadong nangyari sa pananatili namin doon.
"Nandito na kayo," salubong saamin ni Headmaster at tumungin sa kasama namin.
Parang tanga itong tumitingin tingin sa paligid habang nakanganga pa.
"Ay pwede itong background. Pwede bang hold mo ang cellphone ko?" Iniabot ni Isabela ang cellphone kay Lana.
"E-eh? How can I—"
"Stay put lang sis, huwag malikot baka ma-blur ang makuha." Huminga ako ng malalim at tumalon sa balikat ni Lana.
Bumalik na rin ang totoo kong anyo kaya nanlalaki ang matang nakatingin sa 'kin si Isabella.
"Omg ang cute, pwede ko bang—"
"Isa pang salita mo at tatahiin ko ang bibig mo," masungit kong sabi.
Nagulat naman siya at napahawak pa sa dibdib.
"Shuta ka, nagsasalita 'yung hayop." Napairap ako at malakas na tinabig ang cellphone sa kamay ni Lana. "No! My precious cellphone—"
"Bawal 'yan dito, may angal ka?" Napanguso naman siya at pinag-krus ang braso n'ya.
"Ang sungit mo naman, adobohin kaya kita?"
"Gawa," sabi ko at pinanlakihan pa siya ng mata.
Nagtagisan kami ng tingin at naputol lang 'yon ng marinig ang tawa ni Dean.
"Stop fighting, we need to go now." Inirapan ko si Isabela at inilabas n'ya naman ang dila n'ya sa 'kin.
Sarap talagang tanggalan ng dila ang babaeng 'to.
Nang makabalik kami sa Academy ay inayos na ni Dean ang mga papeles ni Isabela, unfortunately, sa dorm namin siya tutuloy. Swerte naman ng babaeng 'to, hindi nga siya royalty, eh, tapos papasok siya sa dorm ng mga royalties?
"So what's you power?" tanong ng Dean.
"Here!" Inilabas n'ya ang mga manika mula sa dala n'yang bag.
Huh? Ano 'yan?
"It's my beautiful collection of dolls, ang ganda ano? Parang ako." Humagikgik pa siya matapos sabihin 'yon kaya napa-face palm ako.
"You can make dolls?" nakangieing tanong ni Luca.
Ngumisi si Isabela at laking gulat ko ng nagbago ang kulay ng mata n'ya. Para itong kumikislap na ginto.
"Yes, I can make dolls." Nabuhay ang mga manika na dala n'ya at mabilis na dumoble.
Wow, not gonna lie, her power is cool.
Pero wala pang ilang segundo ng tumigil siya.
"Uh, medyo hindi pa ako sanay na gamitin ng sabay sabay ang doll kaya madali akong manghina," sabi niya at hinawi ang buhok n'ya.
"It's fine, you can train your power here anyway," sabi ni Dean. "Royalties, take care of her, alright? You may now leave."
Lahat kami ay nagpaalam na kay Dean bago lumabas pero umiral na naman ang ingay ni Isabela.
"Royalties kayo? Hindi halata, mas mukha kasi akong royalty sa inyo. Don't get mad ha?" Napasimangot ako.
"Mukha kang lupa," walang ganang sabi ko.
"Hoy aso—"
"Hindi ako aso."
"Pake ko kung ano ka?!"
"Pake ko rin kung ano ka?"
"Ano? I'm human kaya, duh."
"Ay, tao ka pala? Hindi halata," nakangisi kong sabi.
Napasimangot naman siya. "Hmp."
Edi tumahimik din.
"You don't have to be mean to her," sabi ni Kreyos.
Napairap ako. "Isa ka pa, naiirita na nga ako sa boses n'ya, naiirita pa ako sa mukha mo."
Sinamaan niya ako ng tingin pero hindi ko siya pinansin. Hindi siya gold para pansinin ko.
Nang makarating kami sa dorm ay agad silang nagkaroon ng sari-sariling mundo. Since may isang vacant pa naman na kwarto rito ay roon nila pinapasok si Isabela na agad namang pumasok.
Si Kreyos naman ay nasa kusina at mukhang magluluto dahil nag-suot siya ng apron. Sumama sa kanya si Luca at George habang ang mga babae naman ay nakahilata sa sofa.
Ako naman ay tumungo sa kwarto ni Kreyos at humiga sa kama n'ya habang hindi pa sila tapos magluto. Gusto ko na kasing matulog at ma-relax naman ang katawan ko bago kumain ng sobra.
Pero bakit feel ko ang lamig?
Sumiksik ako sa ilalim ng kumot pero hindi pa rin nababawasan ang lamig. Napakunot ang noo ko at bumaluktot. Ipinikit ko na rin ang mata ko para makatulog pero ang lamig talaga. Makapal naman ang kumot ni Kreyos, ah?
Feel ko hindi normal na lamig ang nararamdaman ko ngayon pero kalaunan ay nakatulog din naman ako.
NAGISING ako ng makarinig ng kalabog kaya mapaungol ako sa inis. Ano ba naman 'yan, natutulog ang tao eh, mga istorbo. Lagi na lang, puro ingay, ingay, ingay. Hindi ba nila alam na may natutulog?
"Lana? Anong nangyari—shit." Napakunot ang noo ko habang nakapikit pa rin at pilit na hindi pinapansin ang ginagawa nilang ingay?
Pero patuloy pa rin ang mga kalabog kaya nagsimula na akong mainis. Wala ka talagang aasahan sa mga 'to.
"Ano ba?" inis na tanong ko at nakapikit na bumangon.
Talagang inaantok pa rin ako. Gusto ko lang ang matulog! Let me sleep, kahit sandali pa. Mahirap ba 'yon? Ugh.
Nang wala na akong marinig na ingay sa kanila ay dahan dahan-dahan kong iminulat ako mata ko at inaantok na tumingin sa kanila.
Huh? Bakit sila nakatingin saakin?
"Bakit?" tanong ko.
Bakit ba nandito silang lahat?
"U-uhm." Sinusubukan na magsalita ni Mira pero hindi natutuloy kaya napasimangot ako.
Ano ba talaga kasing problema nila?
Umupo ako mula sa pagkakahiga kaya sigurado ako na nakatalukbong pa rin ako ng kumot. Nilalamig pa rin kasi talaga ako at bakit ba nakatingin lang sila sa 'kin? Wala ba silang sasabihin o ira-rason kung bakit nandito sila at ini-istorbo ang tulog ko?
"Wala ba kayong magawa?" inis na tanong ko.
Pansin ko rin na parang normal ang laki nila sa paningin ko. Parang kasing laki ko na sila. Oo, para namangangyayari 'yon.
Teka.
Biglang nagising ang diwa ko ng may ma-realize at napatingin sa katawan ko. An-anong—
"Ikaw ba 'yan, Fiera?" tanong ni Lana.
Nanlalaki ang mga mata kong napatingin sa kanila at binalot ang katawan ko ng kumot. Nasa katawang tao ako at hubo't hubad!
"Ahhhhh!!"
Punyeta bakit ngayon pa?!