ေတာအုပ္ထဲတြင္ Andoshi သည္ အသက္ပင္ ရဲရဲ မရႈရဲခဲ့ဘဲ ေက်ာက္တံုးၾကားထဲတြင္ ပုန္းခိုေနခဲ့သည္ ။ သူ႔ေဘးနားတြင္ ေသြးသံရဲရဲျဖင့္ လူတစ္ေယာက္ရိွေနခဲ့ၿပီး ႏွလံုးခုန္သံ သဲ့သဲ့သာ မၾကားရလ်ွင္ ဒီလူသည္ ေသဆံုးသြားၿပီဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ ၿငိမ္သက္စြာ လဲေလ်ာင္းေနခဲ့သည္ ။ထိုခပ္သဲ့သဲ့ ႏွလံုးခုန္သံကိုပင္ အနားကပ္နားေထာင္မွသာ ၾကားရႏိုင္သည္ ။
" ငါ့ဘဝရဲ့ ကံေကာင္းမႈေတြကို ဘယ္ေခြးေကာင္ကမ်ား သမသြားတာလဲ .. ဆိုးၿပီးရင္းဆိုး ဆိုးၿပီးရင္းဆိုးဘဲ " သူသည္ Shun အားေတြ့ရန္ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ခဲ့သၫ့္ အဖြဲ႔အား မ်က္ေျချပတ္သြားၿပီး ျပန္ေတြ့ခ်ိန္တြင္ သူ႔ထံသို႔ တၫ့္တၫ့္ ပစ္ဝင္လာသၫ့္ ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔ ဒီလူအား ေတြ့ခဲ့တာျဖစ္သည္ ။ ပစ္ဝင္လာတာဆိုသည္ ထက္ ျပင္းထန္သၫ့္ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ လြင့္ထြက္လာသၫ့္ ပံုပင္ ။
အႏၲရယ္ရိွသၫ့္ အေျခအေနအား ေနသားမက်ေသးေသာ္လည္း ထူးဆန္းေတာ့သည္မဟုတ္ေတာ့ရာ ဤလူအား ဆြဲလ်က္သာ ေျပးခဲ့ရသည္ ။ ကံဆိုးသည္မွာ အားအင္မရိွသၫ့္ သူက ဒီလူတစ္ေယာက္လံုးအား မသယ္ႏိုင္ရာ စြတ္ေၾကာင္းႀကီး ခ်န္ရစ္ထားမိခဲ့သည္ ။ ရလဒ္အေနျဖင့္ လိုက္လာသူမ်ား၏ သတ္ျဖတ္မႈအားမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ကမ္းပါးတစ္ခုမွ ခုန္ခ်ခဲ့ရသည္ ။ ဒါေပါ့ သူက မသိတဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္ အသက္ေသခံမည္ေတာ့မဟုတ္ေပ ။ ကမ္းပါးေအာက္တြင္ ေရရိွေနၿပီး ေနာက္တစ္ခ်က္မွ ဤလူသည္ Shun ၏ ေနရာအား သိသၫ့္ လူမ်ားထဲမွ တစ္ေယာက္ဟု ယံုၾကည္မိေသာေၾကာင့္ပင္ ။
ခုန္ခ်ၿပီးၿပီးခ်င္း ကမ္းေပၚတက္ကာ ခ်က္ခ်င္းပုန္းေနခဲ့ျခင္းမဟုတ္လ်ွင္ လက္မေလ်ာ့ဘဲ လိုက္ရွာေနသူမ်ားထံမွ သူက လြတ္မည္ဟု မထင္ေပ ။ ထိုလူမ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအရ ေသရင္ေတာင္ အေလာင္းကို ေတြ့ရမည္ဟူသၫ့္အလား ဆက္တိုက္ကို လိုက္လာတာပင္ ။Andoshi က ေမ့လဲေနသၫ့္ လူအား တစ္ခ်က္အသာကန္လိုက္ၿပီး " ဘယ္လို အျပစ္မ်ိဳးလုပ္လို႔ ခမ်ားကို အသဲအသန္လိုက္ရွာေနၾကတာလဲ .. ဟမ္.. သူမ်ားမယားမ်ား ျပန္ေပးဆြဲထားသလား မသိဘူး "
သူက အနီးအနားရိွ ထင္ရွားသၫ့္ ဂူမ်ားထံသို႔ သြားဖို႔ မဝံ့ရဲသျဖင့္ ေက်ာက္တံုးႀကီး ႏွစ္ခု၏ ၾကားေနရာလပ္အေသးေလးထဲမွာသာ ေနရသည္ ။ ကံေကာင္းသည္က သူသည္ ဉာဏ္အေမ်ွာ္အျမင္ရိွစြာ ဒီလူအား ကယ္ခဲ့စဉ္က မ်က္ႏွာအား အဝတ္ျဖင့္ ကြယ္ထားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ သူ႔အတြက္ အႏၲရယ္ေတာ့ မရိွေလာက္ေပ ။
' ဟီးးဟီးး ငါေလး ဉာဏ္အရမ္းေကာင္း '
Andoshi က အခုထက္ထိ သတိမရေသးေသာ လူအား ၾကၫ့္ရင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္ကာ ဒဏ္ရာမ်ားအား ရွာေဖြရန္ အဝတ္မ်ားကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္ ။ နက္ရိႈင္းသၫ့္ ဓားဒဏ္ရာမ်ားအျပင္ ေလာင္ကြၽမ္းဒဏ္ရာမ်ားက ေနရာအႏွံ႔ပင္ ။ မကုသဘဲ ထားလ်ွင္ အသက္ရွင္ႏိုင္မၫ့္လမ္းပင္ မေပၚေခ်။
သူက ဒီလူအား ေခ်ာင္ထဲသို႔ ထိုးထၫ့္လိုက္ၿပီး အသက္ရႈစရာခ်န္ထားကာ အေပၚမွႏြယ္မ်ား သစ္ရြက္မ်ားျဖင့္ ဖံုးအုပ္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ ေရစိုေနသၫ့္ အဝတ္မ်ားျဖင့္ ေတာထဲသို႔ ျပန္လာခဲ့ၿပီး အပင္တခ်ိဳ႕အား အလ်င္အျမန္ရွာေဖြၿပီးေနာက္ ၿမိဳ႔သို႔ သြားေတာ့သည္ ။ သူ႔တြင္ ရွားပါးေဆးပင္မ်ား ရွာေဖြဖို႔ အခ်ိန္မရိွရာ ေတြ့ရမ်ားသၫ့္ အပင္တခ်ိဳ႕သာ ထုပ္ပိုးခဲ့သည္ ။ အင္းေလ .. အခ်ိန္ရိွရင္ေတာင္ သူက ဘာေဆးပင္အေၾကာင္းမွ မသိတာ ။ ဒီအပင္မ်ားေတာင္မွ လူသံုးမ်ား၍ သိျခင္းသာ ။
ၿမိဳ႔ထဲသို႔ ေရာက္သည္နဲ႔ သူက ဝယ္သၫ့္ဆိုင္အား စံုစမ္းၿပီး ေရာင္းခ်လိုက္သည္ ။ တဝက္နိမ္ခံလိုက္သည္ကို မသိသၫ့္Andoshiက အနည္းငယ္ေသာ ေၾကးျပားေလးျဖင့္ ေဆးဝယ္ဖို႔ ေဆးဆိုင္သို႔ သြားမည္အျပဳ လက္မွ ဆြဲယမ္းခံလိုက္ရသျဖင့္ ေၾကာက္ရြံ႔မႈေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ယင္သြားသည္ ။ " အားး မသိပါဘူး .. မသိပါဘူး .. ၿခိမ္းေျခာက္ခံရတာပါ .. " သူ႔ႏူတ္မွ အဲ့လူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ထားတာပါ ဟု ထြက္ဖို႔ အနည္းငယ္သာ လိုေတာ့သၫ့္ အခ်ိန္တြင္ ေတြ့လိုက္ရသၫ့္ မ်က္ႏွာေၾကာင့္ ဘရိတ္ကို အလ်င္အျမန္အုပ္လိုက္ရသည္ ။
" အထက္တန္းလႊာက အစ္ကိုႀကီး " ခရီးအတူသြားခဲ့သၫ့္ မ်က္ႏွာအား Andoshi က မွတ္မိလိုက္သည္ ။ အထူးသျဖင့္ ထိုသူေနာက္မွ မိန္းမလွေလး ႏွစ္ေယာက္ကိုပင္ ။
Regis က ကတုန္ကယင္ျဖစ္ေနသၫ့္ Andoshi အား မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ၾကၫ့္လိုက္ၿပီး " ကိုယ့္နာမည္ Regis " ဟု ဆိုကာ သူ႔ရုပ္ရည္ကို ေျပာင္းလဲလိုက္သည္ ။ သူက ဆက္လက္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။ " ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ "
" အာ .. ေဆးပင္ေကာက္ရင္း ေရထဲျပဳတ္က်လာတာပါ " Andoshi က အေစာႀကီးကတည္းျပင္ထားသၫ့္ အလိမ္စကားအား ေျပာခ်လိုက္ေတာ့သည္ ။ သူက ဒဏ္ရာရေနသၫ့္ လူကို သတိရလိုက္သျဖင့္ အလ်င္စလိုေျပာလိုက္သည္ ။ " သခင္ေလး Regis ရဲ့ အကူအညီကို ေက်းဇူးတင္ဖို႔ အခ်ိန္မရလိုက္ဘူး .. ထပ္ၿပီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. အခုေတာ့ အေရးႀကီး ကိစၥရိွလို႔ ခြင့္ျပဳပါဦး "
Regis က ေမးဖို႔ပင္ အခ်ိန္မရလိုက္ တစ္ဖက္လူက ေဆးဆိုင္သို႔ ဝင္သြားၿပီျဖစ္သည္ ။ သူက ျပန္ထြက္လာမၫ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနရင္း အခ်ိန္ၾကာသည္ႏွင့္ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ရာ ဆိုင္ထဲသို႔ ဝင္သြားလိုက္သည္ ။ သို႔ေသာ္ Andoshi ၏ အရိပ္အေယာင္ကို မေတြ့ေတာ့ေပ ။ ဆိုင္ရွင္အား ေမးျမန္းၾကၫ့္ရာ အေနာက္ေပါက္မွ ထြက္သြားေၾကာင္းသိလိုက္ရသည္ ။ Regis ၏ မ်က္ခံုးတို႔က တြန႔္ခ်ိဳးသြားသည္ ။ " ဘာကိစၥမို႔ ဒီေလာက္ သတိထားေနရတာလဲ " သူက Shin အား အမိန႔္ေပးလိုက္ၿပီး တစ္ၿမိဳ႔လံုးအား တိတ္တဆိတ္ရွာေဖြေစလိုက္သည္ ။
Andoshi သည္ လက္ထဲတြင္ အထုပ္မ်ိဳးစံုနဲ႔ ကမ္းပါးသို႔ ျပန္ေရာက္လာသည္ ။ အထုပ္မ်ားသည္ ေသခ်ာေပါက္ဝယ္လာျခင္း မဟုတ္ေပ ။ သူက ေနရာမ်ားမွတ္ထားၿပီး ေနာက္မွ ျပန္ေပးေတာ့မည္ဟု မွတ္ထားလိုက္ရသည္ ။ ' မျဖစ္မေနမို႔ပါ .. မျဖစ္မေနမို႔ .. ဟင့္ '
သူသည္ အၿမဲလိုလို အႏိုင္က်င့္ခံရသျဖင့္ ေဆးဆရာမဟုတ္သၫ့္တိုင္ သာမန္ဒဏ္ရာမ်ားကို ကုသႏိုင္ေသးသည္ ။ ဒီဒဏ္ရာႀကီးမ်ားကို ေသြးတိတ္ေစရံုသာ ျပဳလုပ္ႏိုင္ၿပီး ေဆးလိမ္း၍ ရသၫ့္ ဒဏ္ရာမ်ားကို ကုသေပးခဲ့သည္ ။ အဆင့္အတန္းျမင့္ေသာ္လည္း စုတ္ၿပဲေနသၫ့္ အဝတ္မ်ားျဖင့္ သာမန္အဝတ္မ်ားအား လဲလွယ္ေပးလိုက္ၿပီး နီးစပ္ရာၿမိဳ႔တစ္ခုသို႔ ေခၚသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ရသည္ ။ ဒီလူသည္ ေသခ်ာေပါက္ ကုသမႈ မခံယူလ်ွင္ ေသမည္ျဖစ္သည္ ။
သံသယအဝင္မခံရေအာင္ သူက အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားၿပီးၿပီျဖစ္သည္ ။ ဒဏ္ရာအတြက္ေတာ့ မေတာင့္ခံႏိုင္လို႔ ေသသြားလ်ွင္ေတာင္ သူနဲ႔ မသက္ဆိုင္ေပ ။ သူက ထိုကဲ့သို႔ မလုပ္ဘဲ ယခင္ပံုစံအတိုင္းဆိုလ်ွင္ ကြီခနဲ မိသြားဖို႔ အလြန္ျဖစ္ႏိုင္သည္ ။ ထူးဆန္းလွစြာ ဤလူသည္ သတိမရလာေသာ္လည္း တည္ၿငိမ္သၫ့္ ႏွလံုးခုန္သံက တိုးျခင္းေလ်ာ့ျခင္းမရိွေတာ့ေပ ။ ထိုအရာက စြမ္းအားႀကီးသူတစ္ေယာက္၏ အသက္မ်ွင္မ်ွင္ေလးရိွလ်ွင္ေတာင္ ထိန္းထားႏိုင္သၫ့္ စြမ္းရည္ျဖစ္သည္ ။ စြမ္းအင္မရိွသၫ့္ Andoshi သည္ ထိုအေၾကာင္းကို မသိဘဲ သူ႔ကိုယ္သူ အလြန္ေတာ္သည္ဟု ခ်ီးမြမ္းလ်က္ ေပ်ာ္ရြင္ေနေတာ့သည္ ။
"ငါက ေဆးဆရာလုပ္ဖို႔ ပါရမီပါလာတာမ်ားလား ..ဟီး ဟီး "
_____________
Vote လဲ နည္း comment လဲ နည္း
မႀကိဳက္ၾကဘူးလားခမ် .. 🥺
____________
Unicode
တောအုပ်ထဲတွင် Andoshi သည် အသက်ပင် ရဲရဲ မရှုရဲခဲ့ဘဲ ကျောက်တုံးကြားထဲတွင် ပုန်းခိုနေခဲ့သည် ။ သူ့ဘေးနားတွင် သွေးသံရဲရဲဖြင့် လူတစ်ယောက်ရှိနေခဲ့ပြီး နှလုံးခုန်သံ သဲ့သဲ့သာ မကြားရလျှင် ဒီလူသည် သေဆုံးသွားပြီဟု ထင်ရလောက်အောင် ငြိမ်သက်စွာ လဲလျောင်းနေခဲ့သည် ။ထိုခပ်သဲ့သဲ့ နှလုံးခုန်သံကိုပင် အနားကပ်နားထောင်မှသာ ကြားရနိုင်သည် ။
" ငါ့ဘဝရဲ့ ကံကောင်းမှုတွေကို ဘယ်ခွေးကောင်ကများ သမသွားတာလဲ .. ဆိုးပြီးရင်းဆိုး ဆိုးပြီးရင်းဆိုးဘဲ " သူသည် Shun အားတွေ့ရန် နောက်ယောင်ခံလိုက်ခဲ့သည့် အဖွဲ့အား မျက်ခြေပြတ်သွားပြီး ပြန်တွေ့ချိန်တွင် သူ့ထံသို့ တည့်တည့် ပစ်ဝင်လာသည့် ဒဏ်ရာများနဲ့ ဒီလူအား တွေ့ခဲ့တာဖြစ်သည် ။ ပစ်ဝင်လာတာဆိုသည် ထက် ပြင်းထန်သည့်ပေါက်ကွဲမှုကြောင့် လွင့်ထွက်လာသည့် ပုံပင် ။
အန္တရယ်ရှိသည့် အခြေအနေအား နေသားမကျသေးသော်လည်း ထူးဆန်းတော့သည်မဟုတ်တော့ရာ ဤလူအား ဆွဲလျက်သာ ပြေးခဲ့ရသည် ။ ကံဆိုးသည်မှာ အားအင်မရှိသည့် သူက ဒီလူတစ်ယောက်လုံးအား မသယ်နိုင်ရာ စွတ်ကြောင်းကြီး ချန်ရစ်ထားမိခဲ့သည် ။ ရလဒ်အနေဖြင့် လိုက်လာသူများ၏ သတ်ဖြတ်မှုအားမှ လွတ်မြောက်ရန် ကမ်းပါးတစ်ခုမှ ခုန်ချခဲ့ရသည် ။ ဒါပေါ့ သူက မသိတဲ့လူတစ်ယောက်အတွက် အသက်သေခံမည်တော့မဟုတ်ပေ ။ ကမ်းပါးအောက်တွင် ရေရှိနေပြီး နောက်တစ်ချက်မှ ဤလူသည် Shun ၏ နေရာအား သိသည့် လူများထဲမှ တစ်ယောက်ဟု ယုံကြည်မိသောကြောင့်ပင် ။
ခုန်ချပြီးပြီးချင်း ကမ်းပေါ်တက်ကာ ချက်ချင်းပုန်းနေခဲ့ခြင်းမဟုတ်လျှင် လက်မလျော့ဘဲ လိုက်ရှာနေသူများထံမှ သူက လွတ်မည်ဟု မထင်ပေ ။ ထိုလူများ၏ လှုပ်ရှားမှုများအရ သေရင်တောင် အလောင်းကို တွေ့ရမည်ဟူသည့်အလား ဆက်တိုက်ကို လိုက်လာတာပင် ။Andoshi က မေ့လဲနေသည့် လူအား တစ်ချက်အသာကန်လိုက်ပြီး " ဘယ်လို အပြစ်မျိုးလုပ်လို့ ခများကို အသဲအသန်လိုက်ရှာနေကြတာလဲ .. ဟမ်.. သူများမယားများ ပြန်ပေးဆွဲထားသလား မသိဘူး "
သူက အနီးအနားရှိ ထင်ရှားသည့် ဂူများထံသို့ သွားဖို့ မဝံ့ရဲသဖြင့် ကျောက်တုံးကြီး နှစ်ခု၏ ကြားနေရာလပ်အသေးလေးထဲမှာသာ နေရသည် ။ ကံကောင်းသည်က သူသည် ဉာဏ်အမျှော်အမြင်ရှိစွာ ဒီလူအား ကယ်ခဲ့စဉ်က မျက်နှာအား အဝတ်ဖြင့် ကွယ်ထားခဲ့ခြင်းကြောင့် သူ့အတွက် အန္တရယ်တော့ မရှိလောက်ပေ ။
' ဟီးးဟီးး ငါလေး ဉာဏ်အရမ်းကောင်း '
Andoshi က အခုထက်ထိ သတိမရသေးသော လူအား ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချလိုက်ကာ ဒဏ်ရာများအား ရှာဖွေရန် အဝတ်များကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည် ။ နက်ရှိုင်းသည့် ဓားဒဏ်ရာများအပြင် လောင်ကျွမ်းဒဏ်ရာများက နေရာအနှံ့ပင် ။ မကုသဘဲ ထားလျှင် အသက်ရှင်နိုင်မည့်လမ်းပင် မပေါ်ချေ။
သူက ဒီလူအား ချောင်ထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး အသက်ရှုစရာချန်ထားကာ အပေါ်မှနွယ်များ သစ်ရွက်များဖြင့် ဖုံးအုပ်လိုက်သည် ။ ပြီးနောက် ရေစိုနေသည့် အဝတ်များဖြင့် တောထဲသို့ ပြန်လာခဲ့ပြီး အပင်တချို့အား အလျင်အမြန်ရှာဖွေပြီးနောက် မြို့သို့ သွားတော့သည် ။ သူ့တွင် ရှားပါးဆေးပင်များ ရှာဖွေဖို့ အချိန်မရှိရာ တွေ့ရများသည့် အပင်တချို့သာ ထုပ်ပိုးခဲ့သည် ။ အင်းလေ .. အချိန်ရှိရင်တောင် သူက ဘာဆေးပင်အကြောင်းမှ မသိတာ ။ ဒီအပင်များတောင်မှ လူသုံးများ၍ သိခြင်းသာ ။
မြို့ထဲသို့ ရောက်သည်နဲ့ သူက ဝယ်သည့်ဆိုင်အား စုံစမ်းပြီး ရောင်းချလိုက်သည် ။ တဝက်နိမ်ခံလိုက်သည်ကို မသိသည့်Andoshiက အနည်းငယ်သော ကြေးပြားလေးဖြင့် ဆေးဝယ်ဖို့ ဆေးဆိုင်သို့ သွားမည်အပြု လက်မှ ဆွဲယမ်းခံလိုက်ရသဖြင့် ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်သွားသည် ။ " အားး မသိပါဘူး .. မသိပါဘူး .. ခြိမ်းခြောက်ခံရတာပါ .. " သူ့နူတ်မှ အဲ့လူက ကျွန်တော့်ကို ခြိမ်းခြောက်ထားတာပါ ဟု ထွက်ဖို့ အနည်းငယ်သာ လိုတော့သည့် အချိန်တွင် တွေ့လိုက်ရသည့် မျက်နှာကြောင့် ဘရိတ်ကို အလျင်အမြန်အုပ်လိုက်ရသည် ။
" အထက်တန်းလွှာက အစ်ကိုကြီး " ခရီးအတူသွားခဲ့သည့် မျက်နှာအား Andoshi က မှတ်မိလိုက်သည် ။ အထူးသဖြင့် ထိုသူနောက်မှ မိန်းမလှလေး နှစ်ယောက်ကိုပင် ။
Regis က ကတုန်ကယင်ဖြစ်နေသည့် Andoshi အား မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ကြည့်လိုက်ပြီး " ကိုယ့်နာမည် Regis " ဟု ဆိုကာ သူ့ရုပ်ရည်ကို ပြောင်းလဲလိုက်သည် ။ သူက ဆက်လက်ပြီး မေးလိုက်သည်။ " ဘာဖြစ်ခဲ့တာလဲ "
" အာ .. ဆေးပင်ကောက်ရင်း ရေထဲပြုတ်ကျလာတာပါ " Andoshi က အစောကြီးကတည်းပြင်ထားသည့် အလိမ်စကားအား ပြောချလိုက်တော့သည် ။ သူက ဒဏ်ရာရနေသည့် လူကို သတိရလိုက်သဖြင့် အလျင်စလိုပြောလိုက်သည် ။ " သခင်လေး Regis ရဲ့ အကူအညီကို ကျေးဇူးတင်ဖို့ အချိန်မရလိုက်ဘူး .. ထပ်ပြီး ကျေးဇူးတင်ပါတယ် .. အခုတော့ အရေးကြီး ကိစ္စရှိလို့ ခွင့်ပြုပါဦး "
Regis က မေးဖို့ပင် အချိန်မရလိုက် တစ်ဖက်လူက ဆေးဆိုင်သို့ ဝင်သွားပြီဖြစ်သည် ။ သူက ပြန်ထွက်လာမည့်အချိန်ကို စောင့်နေရင်း အချိန်ကြာသည်နှင့် မစောင့်နိုင်တော့ရာ ဆိုင်ထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်သည် ။ သို့သော် Andoshi ၏ အရိပ်အယောင်ကို မတွေ့တော့ပေ ။ ဆိုင်ရှင်အား မေးမြန်းကြည့်ရာ အနောက်ပေါက်မှ ထွက်သွားကြောင်းသိလိုက်ရသည် ။ Regis ၏ မျက်ခုံးတို့က တွန့်ချိုးသွားသည် ။ " ဘာကိစ္စမို့ ဒီလောက် သတိထားနေရတာလဲ " သူက Shin အား အမိန့်ပေးလိုက်ပြီး တစ်မြို့လုံးအား တိတ်တဆိတ်ရှာဖွေစေလိုက်သည် ။
Andoshi သည် လက်ထဲတွင် အထုပ်မျိုးစုံနဲ့ ကမ်းပါးသို့ ပြန်ရောက်လာသည် ။ အထုပ်များသည် သေချာပေါက်ဝယ်လာခြင်း မဟုတ်ပေ ။ သူက နေရာများမှတ်ထားပြီး နောက်မှ ပြန်ပေးတော့မည်ဟု မှတ်ထားလိုက်ရသည် ။ ' မဖြစ်မနေမို့ပါ .. မဖြစ်မနေမို့ .. ဟင့် '
သူသည် အမြဲလိုလို အနိုင်ကျင့်ခံရသဖြင့် ဆေးဆရာမဟုတ်သည့်တိုင် သာမန်ဒဏ်ရာများကို ကုသနိုင်သေးသည် ။ ဒီဒဏ်ရာကြီးများကို သွေးတိတ်စေရုံသာ ပြုလုပ်နိုင်ပြီး ဆေးလိမ်း၍ ရသည့် ဒဏ်ရာများကို ကုသပေးခဲ့သည် ။ အဆင့်အတန်းမြင့်သော်လည်း စုတ်ပြဲနေသည့် အဝတ်များဖြင့် သာမန်အဝတ်များအား လဲလှယ်ပေးလိုက်ပြီး နီးစပ်ရာမြို့တစ်ခုသို့ ခေါ်သွားဖို့ ပြင်ဆင်ရသည် ။ ဒီလူသည် သေချာပေါက် ကုသမှု မခံယူလျှင် သေမည်ဖြစ်သည် ။
သံသယအဝင်မခံရအောင် သူက အတတ်နိုင်ဆုံးကြိုးစားပြီးပြီဖြစ်သည် ။ ဒဏ်ရာအတွက်တော့ မတောင့်ခံနိုင်လို့ သေသွားလျှင်တောင် သူနဲ့ မသက်ဆိုင်ပေ ။ သူက ထိုကဲ့သို့ မလုပ်ဘဲ ယခင်ပုံစံအတိုင်းဆိုလျှင် ကွီခနဲ မိသွားဖို့ အလွန်ဖြစ်နိုင်သည် ။ ထူးဆန်းလှစွာ ဤလူသည် သတိမရလာသော်လည်း တည်ငြိမ်သည့် နှလုံးခုန်သံက တိုးခြင်းလျော့ခြင်းမရှိတော့ပေ ။ ထိုအရာက စွမ်းအားကြီးသူတစ်ယောက်၏ အသက်မျှင်မျှင်လေးရှိလျှင်တောင် ထိန်းထားနိုင်သည့် စွမ်းရည်ဖြစ်သည် ။ စွမ်းအင်မရှိသည့် Andoshi သည် ထိုအကြောင်းကို မသိဘဲ သူ့ကိုယ်သူ အလွန်တော်သည်ဟု ချီးမွမ်းလျက် ပျော်ရွင်နေတော့သည် ။
"ငါက ဆေးဆရာလုပ်ဖို့ ပါရမီပါလာတာများလား ..ဟီး ဟီး "
_____________
Vote လဲ နည်း comment လဲ နည်း
မကြိုက်ကြဘူးလားခမျ .. 🥺
____________