-------------------------------------
---------------------------
Chapter 4
Tea Party
---------------------------
--------------------------------------
ABALA akong nag-aaral kasama ang mga bata. Si Midnight ang babysitter namin ngayon, ang dalawa pa nitong kambal at yung dalawang bisita ay may inaasikasong hindi ko naman alam dahil hindi naman ako interesadong malaman.
Narito kami ngayon sa study room ni Midnight at sinasamahan kaming mag drawing. Syempre ako, hindi makapag drawing ng maayos, dahil kanina pa ako sinisiksik ng mga bata. Dikit nang dikit sila sa akin na halos magmukha na akong palaman dahil pinaggigitnaan nila ako. Naiipit na ako sa pinaggagawa nilang pagsiksik sakanilang sarili sa akin. Hindi ba nila alam na hindi na ako makahinga?
Itong si Midnight naman mukhang hindi niya kami napapansin dahil abala siya sa hawak nitong selpon. Sarap batuhin ng krayola, tsk.
"Yameru! Nasisikipan si Fuyu!" anang usal ni Renji sa mahinang boses. Hindi ko iyon inasahan na magsasalita siya sa wikang tagalog. Potek na iyan, marunong naman pala silang managalog, kanina pa nila dinudugo utak ko sa japanese language nila.
"Alam mo naman pala eh, why didn't you just leave?" ani Ryuji na seryoso ang mukha.
Argh! Kaya ayoko sa mga bata eh...slight lang. Ang kukulit at ang iingay pero mga cute na nilalang kaya pagbibigyan ko sila.
Parati na lang ako napeperwisyo sa mga ito, gusto ko nang katahimikan, baka naman gusto niyo akong pagbigyan kahit ngayon lang?
Simula nang makarating ang mga kamag-anak ng kambal kahapon, ay nagsimula na namang sumira ang matahimik kong buhay. Paano ba naman, matapos kumain ng tanghalian kahapon ay pinagtripan na ako ng dalawang lalaki pati ng mga bata. Tsk.
Pero infairness hindi ako makatanggi sakanila, ang guguwapo nilang mga nilalang. Para tuloy akong napadpad sa mundo ng puno ng mga kalalakihan. My own harem world---chos!
Itong sina Ryuji at ang bunsong kapatid nitong si Renji ay tahimik na mga bata. Nakipaglaro din sila sa akin kahapon matapos ang tanghalian. Grabe ang saya nilang kasama, at makalaro. Taenang iyan nakikipaglaro sa akin,hindi nagsasalita buong maghapon, hanep.
Ngayong araw lang sila nagsalita at nakikipagtalo ngayon.
Kanina pa papalit-palit ng salita ang dalawang paslit sa magkabilang gilid ko at hindi ko na lamang sila inintindi dahil nagsisimula na akong mairita sakanila. Ilang beses ako nagpapansin kay Midnight para makita niya ang pinaggagawa ng magkapatid sa akin upang masaway niya, ngunit ang tukmol na ito hindi parin niya ako nililingon o pansinin man lang. Talagang abala siya sakaniyang ginagawa sa kaniyang selpon. Tsk.
Nakabusangot ang mukha kong iniyuko ang ulo ko upang makaisip ng paraan para patigilin ang dalawang paslit na ito.
"Don't push her!" -Ryuji.
"I did not!" -Renji.
Lihim akong napabuntong-hininga bago ko muling iniangat ang ulo ko, saka sumalubong ang mga kilay kong hinawakan ang magkabilang braso ng mga bata sa magkabilang gilid ko.
"Staphuu!" pigil ko sakanila dahilan upang sila'y manahimik.
At sa wakas ay na sa akin na rin ang atensiyon ni Midnight na may pagtataka sa kaniyang mga natang nakatingin sa amin.
"What's happening?" animo'y wala sa sariling mundong ani Midnight.
"Ka...Kawaii." tulalang sambit ng dalawang bata.
Bumuga ako ng hangin saka ngumuso akong nakasalubong parin ang mga kilay na tiningnan si Midnight.
Biglang napaigtad at napakurap si Midnight ng tingnan ko siya sa hindi ko malamang dahilan kung bakit naging ganoon ang kaniyang reaksiyon.
"Wha...What?" aniya na animo'y kinakabahan.
Ano bang problema mo? Tiningnan lang kita.
"Ayum tayrud." ' I'm Tired.' ani ko.
Muli siyang napakurap ng ilang beses. "What?"
Tsk. Lihim kong itinirik ang mga mata ko paikot. Sa loob ng ilang buwang pagsasanay sa sarili kong iayos ang pananalita ko, ay hindi ko parin nagagawang maituwid ang salita ko. Kaya't hanggang ngayon ay hindi parin nila ako naiintindihan sa mga nais kong sabihin sakanila.
"Pakut akuu!" mariing usal ko.
"Eh?" - Midnight.
"Eh?" - Ryuji.
"Eh?" - Renji.
"Ehh??" - Sila.
Wala sa sarili kong napatampal sa sarili kong mukha. Wala na talagang pag-asa.
"Oh! I know! She said, she's tired!" ani Renji dahilan upang mabuhayan muli ako.
Good job Ren!...For now.
"Oh. I see." blangko ang expression na ani Midnight at muling nagbago na ngayo'y nakangiti na ito sa akin. "Okay, Baby it's nap time!"
Tumayo na si Midnight sa pag-kakaupo ni sa sofa at lumapit sa amin. Marahan akong kinuha ni Midnight at nakapulupot na ang mga braso nito sa akin.
Naiinis parin ako kasi hindi ko nagagawang makalakad kahit alam naman nilang marunong na akong maglakad pero ayaw parin nila akong palakarin. Parati nila talaga akong binubuhat at umay na umay na ako, Hays.
"Whaaat? But I still want to play with Winty." nakakunot ang noo at malungkot ang mukhang nakatingalang nakatingin sa amin ni Midnight si Renji.
Takte, hindi ko alam na may mas ikukyut pa pala itong si Renji sa tinuran niya ngayon. Bigla ko tuloy naalala sina Eren at Ermin.
"There's a next time, dimwit." ani Ryuji sa kapatid nito. Ang sama mo naman. Naalala ko naman sa batang ito si Efraim, pero ayoko nang alalahanin iyon. Hindi dahil sa naiinis parin ako sakaniya, ayoko lang alalahanin baka mamiss ko na lamang siya bigla at yung kalupitan ng batang iyon sa mga salita niya.
"But..."
"Don't worry when Baby winty wakes up again, you two can play again later." wika ni Midnight na nakapagpabuhay sa kalooban ni Renji. Takte, naaalala ko talaga si Ermin eh.
Dinala na ako ni Midnight sa aking kuwarto, pinalitan niya muna ako ng komportableng damit bago niya ako pinahiga sa aking kama. Oo tama...sa kama mismo. Masaya ako na hindi na ako sa kuna natutulog. Atleast hindi na ako magmumukhang tuta na ilalagay pa sa sariling kulungan para doon matulog.
"Sleep tight, baby." ani Midnight bago niya ako kantahan ng pampatulog.
"I SEE, I can't believe you stole that child from Erden. What happened to Erden after you picked up the child?" ani Yujin matapos sumimsim ng iniinom nitong kape.
"Hmm, well. I dunno. Hindi ko na rin kasi inalam kung ano nangyari sa mansiyon. And I'm sure he knows that I'm the one who stole his child. Hindi na rin kasi ako bumalik roon pagkatapos naming kunin si Fuyumi." tugon ni Twilight na nakadekwatro ang mga binti at nakahawak ang parehong kamay nito sa kaniyang tuhod.
"Why didn't you find out? It looks exciting if we find out how he reacted when he found out his child was missing." nakangising usal ni Yujin.
"Nah." iyon na lamang ang nasabi ni Twilight.
"Oh by the way, Zen said that they were coming to the tea party." usal ni Ryuzaki habang nakatuon ang paningin nito sa hawak nitong cellphone.
"Huh? Tea party?" takhang ani Nightfall.
"What tea party?" ani Twilight.
"He said we were invited to Callen's Tea party. Callen was allegedly forced to have a Tea party because his wife forced him to. He said it was only for his male friends who had children. No wife allowed daw, only children and fathers should be present at the tea party." nakangising ani Ryuzaki na binabasa ang text message ng kaibigan sa kaniyang cellphone.
"Pfft, seriously? I guess, nilulong na naman ang kaniyang sarili sa pagtatrabaho, so his wife forced him to bond with his friends and his children." may guhit sa sulok ng labing usal ni Yujin saka sumimsim muli ng kape.
"Tama lang naman iyon, He no longer gives himself time to bond with his children because he is busy with work. It's also good for him to have a Tea party so that somehow he can give himself to relax." usal ni Nightfall.
"That's true. It's also nice to be with his children so that somehow the children of his friends who will be attending the Tea Party can play with his children." ani naman ni Twilight.
"Kailan daw ba ang Tea party?" agarang tanong ni Yujin na nilingon si Ryuzaki.
"Friday." tugon ni Ryuzaki.
"Ganoon kalapit? Today is Wednesday isn't it? Hmmm. That's also okay so that somehow Baby Fuyu can play with other children." ani Twilight.
"Oh yeah, I heard there are daughters who are close to Fuyumi's age, it's also nice that she will have a friend who is the same and close to her age." usal ni Ryuzaki.
"That's good to hear. I can't wait for Friday to come. " simpleng ngiting wika ni Nightfall.
"Me too, Gusto kong makita si Fuyu na nakikipagtawanan sa mga batang kaedaran niya." ani Twilight saka marahang bumuga ng hangin."Pati na rin pala yung mga anak nina Zen at Ken, I haven't seen them for a long time, as long as the last time I saw them was Zen's youngest child in his wife's womb.
"Mmm, ang bilis talaga lumipas ng mga araw." tatango-tangong wika ni Yujin.
Muli silang natahimik at ninamnam ang kapayapaan sa buong sala, na nababalot ng maaliwalas na katahimikan.
"I DON'T want to go." walang buhay na ani batang lalaking nakaupo sa isahang sofa habang ang mga binti nito ay nakadekwatro. May hawak-hawak itong libro na kaniyang binabasa.
"Listen, son. I know you don't like other kids you don't know, but it's better if you make friends with people your same age." ani lalaking may edad na rin na kinukumbinsi ang anak nitong lalaki na hindi parin siya tinatapunan ng tingin.
" I said, i don't want to. Besides, next school year I'm going to high school, I don't want to make friends with some immature kids." taas-kilay at kunot noong ani batang lalaki na tutok parin ang mga mata sa hawak nitong libro.
Bumuntong-hininga muna ang lalaking nangungumbinsi saka muling nagbasa.
"Look, I'm only doing this for your own good, I don't want you to be friends with those Castello kids!" pilit ng ama sa batang lalaki.
Lihim na itinirik paikot ang mga mata ng batang lalaki saka nito ibinaba ang hawak nitong libro at deretsong tiningnan ang mga mata ng kaniyang ama.
"Dad." sambit ng batang lalaki sa seryosong tinig. "They are not my friends, and they will never be my friends." mariing usal ng batang lalaki. "It's not that I don't want to go to the Tea party. I just really don't want to miss my class on friday." wika ng batang lalaki saka muling itinutok ang mata nito sa librong hawak niya.
"But..."
"Dad, Just take Ametrine there. as far as I know, the youngest castello and Ametrine are always together whenever they have activities in their class.Who knows they might fall for each other especially since they are always together." nakalolokong ngising wika ng batang lalaki.
"Hessonite Ross!!"
"Chill dad, I'm just kidding." ngingiti-ngiting mapang-asar na ani batang lalaki na si Hessonite.
"You!.."
"Hey, what's the commotion here?" Biglang sulpot ng isang babae na kulay lila ang kulot nitong mahabang buhok.
"Are you scolding my nephew again? Huh? Tanzan?" masungit na ani ng isa pang babae na maikli ang buhok nitong kulay kahel na kararating lang din.
"Tsk." singhal ng lalaki.
"Bakit ba? Ano bang mayroon?" pakikiusyoso ng babaeng kulay lila nitong buhok sa lalaki.
"I just want Hessonite to come to the party to have a friend who is the same age as him. He did nothing but study, I never even saw him relax or bond with his friends." untag ng lalaki saka tinapunan ng tingin ang anak nitong si Hessonite.
"Oh i see." ani Beryl.
"But I'm resting here, Dad. " ani Hessonite.
"You're still reading that Science textbook."
"Tanzanite, I know you're only doing this for your child's good but just let him do what he wants, okay?" mahinahong wika ng babaeng kulay kahel ang maikli nitong buhok.
"No! If so i'll just let him make friends with those Castello kids!? No way in hell!" sabad ng lalaking nangangalang Tanzanite.
"What?" sambit ng babaeng kulay kahel ang buhok saka nilingon ang lalaking pamangkin nito na ngayo'y nakatingin sakanila. "It's that true, Hessonite? You are making friends with Erden's sons?" sindi makapaniwalang wika nito.
"Of course not! Why would i? Nagpapaniwala naman kayo kay Dad, eh praning iyan." ani Hessonite saka dali-dali itong umalis sa kinauupuan saka tumakbong umalis.
"What!? You little...."
"That's enough, cousin." bungisngis na pagpapatigil ng babaeng kulay lila ang buhok kay Tanzanite.
Kinalma muna ng lalaki ang kaniyang sarili saka bumuntong-hininga.
"That little brat, habang palaki nang palaki ay pumapanget ang ugali." inis na wika Tanzanite.
Tinawanan lamang siya ng dalawang babae.
"Huwag kana magtaka, saiyo iyan nagmana eh." nakangising ani babaeng kulay kahel ang buhok.
"Shut up, Citrine."
"What? Totoo naman ah."
"Let him be, sis. Pareho namang matigas ang ulo nang mag-ama na iyan."
"Let's change the subject, which party are you referring to? What for?" pag-iiba ng usapan ng babaeng si Citrine.
"Callen's Tea Party. His friends and their children are also invited." ani Tanzanite.
"I want to go too!" ani babaeng kulay lila ang buhok.
"You can't be there, Beryl. No wife's allowed or female friends allowed. That's what Callen's wife said." ani Tanzanite.
"What!? Seriously? May ganoon?" nakangiwing ani babaeng kulay lila ang buhok na ngangalang Beryl.
Nagkibit-balikat lamang ang lalaki." That's the message in the invitation I received, so there's nothing you can do about it. " anito saka lumapit sa mahabang sofa at doon naupo at idinekwatro ang kaniyang mga binti.
Nakangiwing suminghal si Beryl na nakatingin sa lalaki. "Whatever."
"By the way, How's the search for Jadeite's daughter? Is there still no news?" pag-iiba ng usapan ni Tanzan.
"Duh! How can we find the child? Eh ayaw makisama ni Jadeite! He did not want to say where the child was likely to be." iritadong wika ni Citrine.
Pinagkrus ni Beryl ang kaniyang mga braso sa ibabang dibdib nito bago siya magsalita. "I'm sure Crystal was taken by her biological mother. Jadeite just doesn't want to admit it. He also did not want to say who the child's mother was, my goodness!" wika ni Beryl saka itinirik paikot ang kaniyang mga mata habang siya'y palakad-lakad.
Nakadikit ang hintuturo at hinlalaking daliri ni Tanzan sa kaniyang baba habang tatango-tango ito.
"Still no news about the child's mother?" ani Tanzan.
"Wala pa nga! He doesn't want to tell us." inis na ani Citrine.
"Okay, okay. Chill. Galit agad eh. The child is already with her biological mother, why are you still looking for her? Atleast she was safe there." wika ni ng lalaki habang pinagmamasdan ang dalawang babae na nakaarko ang parehong kilay.
"I know, Pero saglit lamang namin siya nakasama." nakangusong ani Beryl.
"Tss, huwag niyo na hanapin yung batang hindi na mahanap. Her mother probably doesn't want to let her go again because Jadeite took her with her without her mother's permission." walang ganang usal ni Tanzan.
"Psh, Hindi ko hahaya----"
"Fine, fine. I'm leaving." putol ni Tanzan saka tumayo na sa kinauupuan nito at nilagpasan ang dalawang babae.
"What the---Hey you! Huwag kang bastos habang nagsasa---"
Hindi na napagpatuloy ang nais sabihin ni Beryl dahil nakalabas na ng sala si Tanzan at isinara ang pinto nito.
Naiwan na lamang ang dalawang babae na nagkatinginan at napailing-iling na lamang.