Ah!
သတိရရခ်င္း ေခါင္းေမာ့ရန္ျပင္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ လည္ဂုတ္ကို အရိုက္ခံထားရသၫ့္ Andoshi ခမ်ာ ဦးလြဲသြားေတာ့မလို ခံစားလိုက္ရသည္ ။
" ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ! " အသံၾကားရံုနဲ႔ ေၾကာက္ရြံ့သြားေစနိုင္သည့္ ေအးစက္စက္စကားသံက နားထဲဝင္လာကာ သတိရလာသၫ့္ Andoshi သည္ ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေမ့လဲခ်င္သြားသည္ ။ ' ေကာင္းၿပီေလ ငါက ငေၾကာက္ေလးတစ္ေယာက္ပါ '
" Ruzel Sama ဆီက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းဖို႔ အမိန႔္ရခဲ့တာပါ " ေအးစက္စက္အသံေနာက္မွ လိုက္လာသၫ့္ ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံ႔ရြံ႔အသံေၾကာင့္ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသၫ့္ Andoshi က သူ႔မ်က္ခြံမ်ားကို အနည္းငယ္ဖြင့္လ်က္ ခိုးၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ သို႔ေသာ္ အျမင္မ်ားက ေဝဝါးေနဆဲပင္ ။
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းၾကားရသၫ့္စကားသံမ်ားအရ Shun သည္ အသက္ရွင္လ်က္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ရိွေနသၫ့္ပံုပင္ ။ ' ငနာေလး .. ငါ့မွာေတာ့ သူ႔ေၾကာင့္ မႏွစ္ၿမိဳ႔တဲ့. အမႈအရာနဲ႔ မ်က္ႏွာလွလွေလးေတြကို သည္းခံေနလာရတာ .. ေတြ့မွ လိုက္ရိုက္ဦးမယ္ ..' ထိုလူမ်ားထံမွ Shun ၏ သတင္းၾကားရသျဖင့္ စိတ္ေအးသြားၿပီျဖစ္ရာ သူက ပံုမွန္အတိုင္း ေပါက္ကရေတြးႏိုင္ၿပီျဖစ္သည္ ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ သူ႔အေတြးထဲတြင္ သူသည္ Shun အား ႏိုင္ေလသည္ ။ သို႔ေၾကာင့္ နာနာေလး ရိုက္ႏွက္ေပးရမည္ ။
Andoshi သည္ သူ႔ဦးေနွာက္ေသးေသးေလးျဖင့္ ေနာက္ဆက္ရမၫ့္အရာအား ေတြးၿပီးခ်ိန္တြင္ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ထိုလူမ်ားနဲ႔ လိုက္သြားကာ Shun နဲ႔ ေတြ့ရမည္ဟူ၍ အဆံုးသတ္သြားသည္ ။ သို႔ေသာ္ ဆိုးရြားလွသၫ့္ အမွန္တရားမွာ ထိုေနရာသို႔ သြားရန္အခ်ိန္မွာ အရမ္းၾကာျခင္းပင္ ။
' ဂလု! .. အသားကင္နံ႔ေလး ေမႊးလိုက္တာ .. လူယုတ္မာေတြ .. လူကို ဖမ္းလာၿပီး ေကြၽးေမြးမယ္မရိွဘူး ' Andoshi က အနံ႔၏ လားရာသို႔ ႏွာေခါင္းကို ပို႔လိုက္ၿပီး တံေတြးတစ္ခ်က္ မ်ိဳခ်လိုက္သည္ ။ အဆံုးတြင္ သူက မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ အခုမွ ႏိုးလာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရေတာ့သည္ ။ ႏိုးလာသၫ့္အခ်ိန္တြင္ သူ႔အား ဘယ္သူမွ ဂရုစိုက္မေနသည္ကို ေတြ့လိုက္ရေတာ့သည္ ။ လူတစ္ေယာက္က သူ႔ထံသို႔ စားစရာတခ်ိဳ႕ ေပးလာၿပီးေနာက္ " သခင္ေလးက .. စားၿပီးရင္ ထြက္သြားေတာ့တဲ့ "
???
ရုတ္တရက္ Andoshi က ရည္မွန္းခ်က္ေပ်ာက္ဆံုးသြားသၫ့္ အရသာကို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ ထြက္သြား .. သူက ဘယ္ကို ထြက္သြားရမွာလဲ .. ထြက္သြားၿပီးရင္ သူက ဘာလုပ္ရမွာလဲ .. ။ ေမးခြန္းမ်ားစြာနဲ႔ Andoshi သည္ အဆံုးထိ အေျဖရွာမေတြခဲ့ေခ် ။ သို႔ေသာ္ျငား လက္နက္အျပၫ့္အစံုနဲ႔ ဒီလူေတြအနားတြင္ ေနရသည္မွာ မသက္မသာျဖစ္သျဖင့္ သူက အေနာက္မွ တိတ္တိတ္ေလးလိုက္သြားရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ Shun အား ရွာေတြ့လ်ွင္ ေနာက္ဆက္လုပ္ရမည္အား ထိုအခ်ိန္မွ ဆက္ေတြးမည္ျဖစ္သည္ ။
Andoshi က ေတြးေတာၿပီးေနာက္ ေက်နပ္သြားသျဖင့္ စားဝင္ေသာက္ဝင္သြားသည္ ။ သူစားေသာက္ၿပီးေနာက္ သူပင္မထြက္သြားရေသး ခရီးထြက္ရန္ျပင္ေနသၫ့္ လူမ်ားေၾကာင့္ ထရမလို ထိုင္ရမလိုျဖစ္သြားသည္ ။ သူ႔အၾကၫ့္က လူမ်ားအၾကားတြင္ မ်က္စိဖမ္းစားႏိုင္ေသာ ပံုရိပ္ထံသို႔ ေရာက္သြားခဲ့သည္ ။ အနက္ေရာင္ၿခံဳထည္ျဖင့္ တစ္ကိုယ္လံုးကို ဖံုးအုပ္ထားၿပီး ေခါင္းေဆာင္းက မ်က္ႏွာတစ္ဝက္ကို ဖံုးကြယ္ထားရာ မ်က္ႏွာအား ျမင္ႏိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေခ် ။
ဒီ.. ဒီလူ .. ငါ့ကို ရိုက္တဲ့လူ !!
Andoshi က စိတ္ထဲတြင္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ေသာ္လည္း အျပင္ဘက္တြင္ အားတင္းကာ ၿပံဳးျပလိုက္ၿပီး ထိုသူမ်ားနဲ႔ ဆန႔္က်င္ဘက္သို႔ ထြက္သြားရန္ျပင္လိုက္သည္ ။ ထိုသူမ်ားသည္ အလ်င္လိုေနသၫ့္ပံုပင္ Andoshi သည္ ပတ္ဝန္းက်င္က မ်ားျပားလွသၫ့္ ေလမ်ားကိုပင္ ရႈဖို႔ မအားရေလာက္ေအာင္ လိုက္ေနရသည္ ။ သို႔တိုင္ေအာင္ ထိုသူမ်ားအား သူက မ်က္ေျချပတ္သြားခဲ့ေသးသည္ ။
" အား!....အသံုးမက်တဲ့ ငါ !!! "
**
Loryard ၿမိဳ႔၏ သတင္းၾကားခ်ိန္တြင္ Shun သည္ မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္ခတ္လိုက္ၿပီး တစ္ခ်က္ေတြးလိုက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ သူက ပါးျပင္အား လက္ေထာက္လ်က္ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္ ။ " လြမ္းလိုက္တာ ! "
Shun က မ်က္ဝန္းထဲတြင္ေပၚလာသၫ့္ ပံုရိပ္ေလးအား ႏူးညံ့စြာ ၿပံဳးျပလိုက္ၿပီး " မင္းက ဒီအျဖစ္အပ်က္ကေန သန္မာလာမွာဆိုတာ ကိုယ္သိတယ္ ... " သူသည္ ထိုသူအား ကာကြယ္ေပးခ်င္သည္မွန္ေသာ္လည္း ကိုယ္တိုင္သန္မာေစျခင္းထက္ ဘယ္အရာကမွ စိတ္မခ်ရေပ ။ သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားတြင္ရပ္လ်က္ သူ႔လက္ဖ်ားသို႔ ဦးတည္ေနသၫ့္ ေသြးအလင္းတန္းမ်ားၾကၫ့္ရင္း ႏူတ္ခမ္းမဲ့လိုက္သည္ ။
ဒီလိုဆိုရင္ေတာင္ ဒီေသြးနံ႔ေတြထက္ သူ႔ေသြးနံ႔ေလးကို ႀကိဳက္တယ္ .. ရခ်င္တယ္ .. တစ္ငံုေလာက္ေသာက္ခ်င္တာကြာ Ah!!.. ဒီတိုင္းဆို ငါ Demon Lord မျဖစ္ခင္ သြားေတြ့မိေတာ့မယ္
ေျမျပင္တြင္ အထပ္ထပ္ျဖစ္ေနသၫ့္ အေလာင္းမ်ားထံမွ ေသြးတစ္စက္မက်န္ေအာင္ စုပ္ယူၿပီးခ်ိန္တြင္ Shun က အေၾကာဆန္လ်က္ ထရပ္လိုက္သည္ ။ သူက တစ္ေယာက္ခ်င္း အမဲလိုက္ေနရေလာက္ေအာင္ အားယားမေနေခ် ။ ေပါမ်ားလွသၫ့္ စစ္ေျမျပင္ကိုသာ သြားလိုက္ရံုသာ ။ သူသြားခဲ့သၫ့္ စစ္ေျမျပင္ေတြက ဘယ္ႏွစ္ခုေတာင္လဲ မသိေတာ့ေခ် ။ ထိုအခ်က္ကပင္ ဤေလာက၌ စစ္ပြဲမည္မ်ွမ်ားျပားသည္ကို သိႏိုင္သည္။ တျခားကမ႓ာက ကူးေျပာင္းလာသူေတြက ႀကီးမားတဲ့ တိုးတက္မႈကို ယူလာရံုသာမက အႏၲရယ္မ်ားတဲ့ အရာေတြကို ယူလာခဲ့သည္မွာ မလြဲမေသြပင္ ။ ထိုလက္နက္ႀကီးမ်ားက တကယ့္ ကပ္ေဘးမ်ားပင္ ။
ကမ႓ာတိုင္းတြင္ သူ႔အတိုင္းအတာနဲ႔သူရိွသည္ ။ ထိုကဲ့သို႔ လက္နက္ေတြကို ကိုင္တြယ္ဖို႔အတြက္ ဒီကမ႓ာက လူသားေတြက မတတ္ႏိုင္ေသးေပ ။ တဖက္တြင္ သူက အဓိကစနစ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနသၫ့္လူသည္ အတိတ္ကို ျပန္သြားခ်င္ေနသၫ့္ လူတစ္ေယာက္လားဟု သံသယဝင္လာသည္ ။
ဒီေန့အထိ သူေတြ ့လာတဲ့ ျပန္လည္ေမြးဖြားလာသူေတြ ကူးေျပာင္းလာသူေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္လဲ ။ ထိုထိန္းခ်ဳပ္သူက ရူးေနတာထက္ စိတ္ဆႏၵတစ္ခုအတြက္ ရွင္သန္ေနတာနဲ႔ ပိုတူေနသည္ ။
ထားပါေလ .. အဲ့ဒါ ငါနဲ႔လည္း မဆိုင္ပါဘူး ။
/ Master!!! /
"" ေကာင္းပါၿပီ .. ဆိုင္တယ္ .. ငါနဲ႔ ဆိုင္တယ္.. အဲ့အရူးကို ရွင္းပစ္ရမွာ ငါသိတယ္..ငါသိတယ္ ဟုတ္ၿပီလား .. "" Shun က ႏူတ္ခမ္းတြန႔္လ်က္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။ ဒီဟာေလးက ငါ့ထက္ေတာင္ လူသားပီသၿပီး ကမ႓ာႀကီးကို ခ်စ္ျပေနေသးတယ္။ သူက နားၿငီးလြန္း၍ အလိုက္အထိုက္ သာဆက္ဆံေပးေနရသည္ ။ သစ္ပင္ထက္မွ ခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီး ေမွာင္ရိပ္တစ္ေနရာသို႔ တိုးဝင္လိုက္ကာ ""ရွာေဖြမႈ အေျခအေနဘယ္လိုလဲ ""
/ ဟုတ္!
ဒီကမ႓ာက ခႏၶေဗဒေလ့လာသူ ဂ်က္ခ္ေလာ့ ရဲ့ စြမ္းအင္ျဖန႔္က်က္မႈ သီအိုရီကို အဓိကယူထားပါတယ္ ။ စိတ္စြမ္းအင္က ဝိညာဉ္ကို ခိုင္မာေစရံုသာမက စြမ္းအင္ပို႔လႊတ္လိုက္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြကို ႀကံ့ခိုင္ေစတဲ့အျပင္ စြမ္းအင္တမ်ိဳးမ်ိဳး ထုတ္လႊတ္ႏိုင္ပါတယ္ ။ /
"" အို.. အဲ့အရူးလား .. ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေခ် 0.01 % သာရိွတဲ့ အရာကို အတင္းသက္ေသျပဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့ေကာင္ .. စိတ္စြမ္းအင္ျမင့္ေလ တခ်ိဳ႕အရာေတြစမ္းသပ္တဲ့ေနရာမွာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားေလဆိုေပမဲ့ .. အဲ့ေခြးေကာင္ရဲ့ စမ္းသပ္ခ်က္က စိတ္စြမ္းအင္ျမင့္ေလ အႏၲရယ္ႀကီးေလျဖစ္ေနလို႔ ထိန္းသိမ္းခံလိုက္ရတာကို.. "" သူ႔ပေရာ့ဂ်က္တြင္ ဒီလို သီအိုရီ ကို စိတ္တိုင္းက်ထၫ့္ေနသၫ့္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူမ်ားအား ထိုအတြက္ေၾကာင့္ သေဘာမက်တာပင္ ။
မူလကမ႓ာတြင္ သာမန္လူတစ္ေယာက္၏ အသက္သည္ပင္ ပ်မ္းမ်ွ 300 ေက်ာ္ရိွသည္ ။ စိတ္စြမ္းအင္ျမင္ၿပီး ဝိညာဉ္ခိုင္မာသၫ့္ လူဆိုလ်ွင္ အလြန္အသက္ရွည္ၾကၿပီး Level ျမင့္လာေလေလ ႏွစ္တမ္းၾကာေလျဖစ္သည္ ။ ယခု သူရဲ့ ဆိုးက်ိဳးက ေသြးမ်ားမ်ားထြက္ေလ အသက္စြမ္းအင္ေလ်ာ့ေလျဖစ္သည္ ။ ဒါ့အျပင္ ေသြးစြမ္းအင္သည္ သူ၏စိတ္စြမ္းအင္မွ ေျပာင္းလဲထားျခင္းျဖစ္ကာ ဒီခႏၶာကိုယ္ရဲ့ အသက္စြမ္းအင္ ထိခိုက္ျခင္းက သူ႔စိတ္စြမ္းအင္နဲ႔ တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ဝိညာဉ္ကို အနည္းနဲ႔အမ်ားထိခိုက္ေစသည္ ။ မေျပာပေလာက္ေသာ္လည္း အခ်ိန္ၾကာလာလ်ွင္ ဘယ္အရာမွ မေကာင္းေပ။
" အာ .. ဆိုးတာဘဲ မွတ္ဉာဏ္ျပန္ရၿပီးကတည္းက ငါ့အသက္ကို တန္ဖိုးထားဖို႔ ေမ့သြားတယ္ " Shun သည္ အခုမွ တစ္စံုတစ္ရာကို ရုတ္ခ်ည္း သတိရသြားသၫ့္အလား သူ႔နဖူးသူရိုက္လိုက္သည္ ။
သူ႔ခ်စ္သူအား ပံုရိပ္ေယာင္မွ အစစ္အမွန္အျဖစ္ေျပာင္းလဲဖို႔ စမ္းသပ္ရဦးမၫ့္အခ်ိန္ရယ္ ေျပာင္းလဲၿပီးလ်ွင္ အတူေနဖို႔ အခ်ိန္ရယ္ကို တြက္ၾကၫ့္လ်ွင္ေတာင္ သူ႔တြင္ အခ်ိန္မေလာက္ရာ ဒီမျဖစ္စေလာက္ သီအိုရီေၾကာင့္ သူ႔သက္တမ္းေတြ ဆံုးရႈံးသြားမည္ကို လက္မခံႏိုင္ေပ ။
_________________
" ေသြးမေသာက္ရခ်င္ေန .. လည္တိုင္ေလးကို တစ္ကိုက္ေလာက္ ကိုက္ခ်င္... ခ်င္.. "
Shun - ဟမ္!!!
* ေခါင္းသြင္သြင္ခါယမ္း * ⊙﹏⊙
" ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး .. ဘာမွ ဟုတ္ဝူး " (─.─||）
_______
Unicode
Ah!
သတိရရချင်း ခေါင်းမော့ရန်ပြင်လိုက်ခြင်းကြောင့် လည်ဂုတ်ကို အရိုက်ခံထားရသည့် Andoshi ခမျာ ဦးလွဲသွားတော့မလို ခံစားလိုက်ရသည် ။
" ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ! " အသံကြားရုံနဲ့ ကြောက်ရွံ့သွားစေနိုင်သည့် အေးစက်စက်စကားသံက နားထဲဝင်လာကာ သတိရလာသည့် Andoshi သည် ချက်ချင်း ပြန်မေ့လဲချင်သွားသည် ။ ' ကောင်းပြီလေ ငါက ငကြောက်လေးတစ်ယောက်ပါ '
" Ruzel Sama ဆီက ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ဖမ်းဖို့ အမိန့်ရခဲ့တာပါ " အေးစက်စက်အသံနောက်မှ လိုက်လာသည့် ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့အသံကြောင့် မေ့ချင်ယောင်ဆောင်နေသည့် Andoshi က သူ့မျက်ခွံများကို အနည်းငယ်ဖွင့်လျက် ခိုးကြည့်လိုက်သည် ။ သို့သော် အမြင်များက ဝေဝါးနေဆဲပင် ။
ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားရသည့်စကားသံများအရ Shun သည် အသက်ရှင်လျက် ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ရှိနေသည့်ပုံပင် ။ ' ငနာလေး .. ငါ့မှာတော့ သူ့ကြောင့် မနှစ်မြို့တဲ့. အမှုအရာနဲ့ မျက်နှာလှလှလေးတွေကို သည်းခံနေလာရတာ .. တွေ့မှ လိုက်ရိုက်ဦးမယ် ..' ထိုလူများထံမှ Shun ၏ သတင်းကြားရသဖြင့် စိတ်အေးသွားပြီဖြစ်ရာ သူက ပုံမှန်အတိုင်း ပေါက်ကရတွေးနိုင်ပြီဖြစ်သည် ။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သူ့အတွေးထဲတွင် သူသည် Shun အား နိုင်လေသည် ။ သို့ကြောင့် နာနာလေး ရိုက်နှက်ပေးရမည် ။
Andoshi သည် သူ့ဦးနှောက်သေးသေးလေးဖြင့် နောက်ဆက်ရမည့်အရာအား တွေးပြီးချိန်တွင် မေ့ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ထိုလူများနဲ့ လိုက်သွားကာ Shun နဲ့ တွေ့ရမည်ဟူ၍ အဆုံးသတ်သွားသည် ။ သို့သော် ဆိုးရွားလှသည့် အမှန်တရားမှာ ထိုနေရာသို့ သွားရန်အချိန်မှာ အရမ်းကြာခြင်းပင် ။
' ဂလု! .. အသားကင်နံ့လေး မွှေးလိုက်တာ .. လူယုတ်မာတွေ .. လူကို ဖမ်းလာပြီး ကျွေးမွေးမယ်မရှိဘူး ' Andoshi က အနံ့၏ လားရာသို့ နှာခေါင်းကို ပို့လိုက်ပြီး တံတွေးတစ်ချက် မျိုချလိုက်သည် ။ အဆုံးတွင် သူက မနေနိုင်တော့ဘဲ အခုမှ နိုးလာချင်ယောင်ဆောင်ရတော့သည် ။ နိုးလာသည့်အချိန်တွင် သူ့အား ဘယ်သူမှ ဂရုစိုက်မနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည် ။ လူတစ်ယောက်က သူ့ထံသို့ စားစရာတချို့ ပေးလာပြီးနောက် " သခင်လေးက .. စားပြီးရင် ထွက်သွားတော့တဲ့ "
???
ရုတ်တရက် Andoshi က ရည်မှန်းချက်ပျောက်ဆုံးသွားသည့် အရသာကို ခံစားလိုက်ရသည် ။ ထွက်သွား .. သူက ဘယ်ကို ထွက်သွားရမှာလဲ .. ထွက်သွားပြီးရင် သူက ဘာလုပ်ရမှာလဲ .. ။ မေးခွန်းများစွာနဲ့ Andoshi သည် အဆုံးထိ အဖြေရှာမတွေခဲ့ချေ ။ သို့သော်ငြား လက်နက်အပြည့်အစုံနဲ့ ဒီလူတွေအနားတွင် နေရသည်မှာ မသက်မသာဖြစ်သဖြင့် သူက အနောက်မှ တိတ်တိတ်လေးလိုက်သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ ပြီးနောက် Shun အား ရှာတွေ့လျှင် နောက်ဆက်လုပ်ရမည်အား ထိုအချိန်မှ ဆက်တွေးမည်ဖြစ်သည် ။
Andoshi က တွေးတောပြီးနောက် ကျေနပ်သွားသဖြင့် စားဝင်သောက်ဝင်သွားသည် ။ သူစားသောက်ပြီးနောက် သူပင်မထွက်သွားရသေး ခရီးထွက်ရန်ပြင်နေသည့် လူများကြောင့် ထရမလို ထိုင်ရမလိုဖြစ်သွားသည် ။ သူ့အကြည့်က လူများအကြားတွင် မျက်စိဖမ်းစားနိုင်သော ပုံရိပ်ထံသို့ ရောက်သွားခဲ့သည် ။ အနက်ရောင်ခြုံထည်ဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖုံးအုပ်ထားပြီး ခေါင်းဆောင်းက မျက်နှာတစ်ဝက်ကို ဖုံးကွယ်ထားရာ မျက်နှာအား မြင်နိုင်ရန် မဖြစ်နိုင်ချေ ။
ဒီ.. ဒီလူ .. ငါ့ကို ရိုက်တဲ့လူ !!
Andoshi က စိတ်ထဲတွင် အော်ဟစ်လိုက်သော်လည်း အပြင်ဘက်တွင် အားတင်းကာ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ထိုသူများနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်သို့ ထွက်သွားရန်ပြင်လိုက်သည် ။ ထိုသူများသည် အလျင်လိုနေသည့်ပုံပင် Andoshi သည် ပတ်ဝန်းကျင်က များပြားလှသည့် လေများကိုပင် ရှုဖို့ မအားရလောက်အောင် လိုက်နေရသည် ။ သို့တိုင်အောင် ထိုသူများအား သူက မျက်ခြေပြတ်သွားခဲ့သေးသည် ။
" အား!....အသုံးမကျတဲ့ ငါ !!! "
**
Loryard မြို့၏ သတင်းကြားချိန်တွင် Shun သည် မျက်တောင်တစ်ချက်ခတ်လိုက်ပြီး တစ်ချက်တွေးလိုက်သည် ။ ပြီးနောက် သူက ပါးပြင်အား လက်ထောက်လျက် သက်ပြင်းချလိုက်သည် ။ " လွမ်းလိုက်တာ ! "
Shun က မျက်ဝန်းထဲတွင်ပေါ်လာသည့် ပုံရိပ်လေးအား နူးညံ့စွာ ပြုံးပြလိုက်ပြီး " မင်းက ဒီအဖြစ်အပျက်ကနေ သန်မာလာမှာဆိုတာ ကိုယ်သိတယ် ... " သူသည် ထိုသူအား ကာကွယ်ပေးချင်သည်မှန်သော်လည်း ကိုယ်တိုင်သန်မာစေခြင်းထက် ဘယ်အရာကမှ စိတ်မချရပေ ။ သစ်ပင်ထိပ်ဖျားတွင်ရပ်လျက် သူ့လက်ဖျားသို့ ဦးတည်နေသည့် သွေးအလင်းတန်းများကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်းမဲ့လိုက်သည် ။
ဒီလိုဆိုရင်တောင် ဒီသွေးနံ့တွေထက် သူ့သွေးနံ့လေးကို ကြိုက်တယ် .. ရချင်တယ် .. တစ်ငုံလောက်သောက်ချင်တာကွာ Ah!!.. ဒီတိုင်းဆို ငါ Demon Lord မဖြစ်ခင် သွားတွေ့မိတော့မယ်
မြေပြင်တွင် အထပ်ထပ်ဖြစ်နေသည့် အလောင်းများထံမှ သွေးတစ်စက်မကျန်အောင် စုပ်ယူပြီးချိန်တွင် Shun က အကြောဆန်လျက် ထရပ်လိုက်သည် ။ သူက တစ်ယောက်ချင်း အမဲလိုက်နေရလောက်အောင် အားယားမနေချေ ။ ပေါများလှသည့် စစ်မြေပြင်ကိုသာ သွားလိုက်ရုံသာ ။ သူသွားခဲ့သည့် စစ်မြေပြင်တွေက ဘယ်နှစ်ခုတောင်လဲ မသိတော့ချေ ။ ထိုအချက်ကပင် ဤလောက၌ စစ်ပွဲမည်မျှများပြားသည်ကို သိနိုင်သည်။ တခြားကမ်ဘာက ကူးပြောင်းလာသူတွေက ကြီးမားတဲ့ တိုးတက်မှုကို ယူလာရုံသာမက အန္တရယ်များတဲ့ အရာတွေကို ယူလာခဲ့သည်မှာ မလွဲမသွေပင် ။ ထိုလက်နက်ကြီးများက တကယ့် ကပ်ဘေးများပင် ။
ကမ်ဘာတိုင်းတွင် သူ့အတိုင်းအတာနဲ့သူရှိသည် ။ ထိုကဲ့သို့ လက်နက်တွေကို ကိုင်တွယ်ဖို့အတွက် ဒီကမ်ဘာက လူသားတွေက မတတ်နိုင်သေးပေ ။ တဖက်တွင် သူက အဓိကစနစ်ကို ထိန်းချုပ်နေသည့်လူသည် အတိတ်ကို ပြန်သွားချင်နေသည့် လူတစ်ယောက်လားဟု သံသယဝင်လာသည် ။
ဒီနေ့အထိ သူတွေ ့လာတဲ့ ပြန်လည်မွေးဖွားလာသူတွေ ကူးပြောင်းလာသူတွေ ဘယ်နှစ်ယောက်တောင်လဲ ။ ထိုထိန်းချုပ်သူက ရူးနေတာထက် စိတ်ဆန္ဒတစ်ခုအတွက် ရှင်သန်နေတာနဲ့ ပိုတူနေသည် ။
ထားပါလေ .. အဲ့ဒါ ငါနဲ့လည်း မဆိုင်ပါဘူး ။
/ Master!!! /
"" ကောင်းပါပြီ .. ဆိုင်တယ် .. ငါနဲ့ ဆိုင်တယ်.. အဲ့အရူးကို ရှင်းပစ်ရမှာ ငါသိတယ်..ငါသိတယ် ဟုတ်ပြီလား .. "" Shun က နူတ်ခမ်းတွန့်လျက် ပြန်ဖြေလိုက်သည် ။ ဒီဟာလေးက ငါ့ထက်တောင် လူသားပီသပြီး ကမ်ဘာကြီးကို ချစ်ပြနေသေးတယ်။ သူက နားငြီးလွန်း၍ အလိုက်အထိုက် သာဆက်ဆံပေးနေရသည် ။ သစ်ပင်ထက်မှ ခုန်ဆင်းလိုက်ပြီး မှောင်ရိပ်တစ်နေရာသို့ တိုးဝင်လိုက်ကာ ""ရှာဖွေမှု အခြေအနေဘယ်လိုလဲ ""
/ ဟုတ်!
ဒီကမ်ဘာက ခန္ဓဗေဒလေ့လာသူ ဂျက်ခ်လော့ ရဲ့ စွမ်းအင်ဖြန့်ကျက်မှု သီအိုရီကို အဓိကယူထားပါတယ် ။ စိတ်စွမ်းအင်က ဝိညာဉ်ကို ခိုင်မာစေရုံသာမက စွမ်းအင်ပို့လွှတ်လိုက်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေကို ကြံ့ခိုင်စေတဲ့အပြင် စွမ်းအင်တမျိုးမျိုး ထုတ်လွှတ်နိုင်ပါတယ် ။ /
"" အို.. အဲ့အရူးလား .. အောင်မြင်နိုင်ချေ 0.01 % သာရှိတဲ့ အရာကို အတင်းသက်သေပြဖို့ကြိုးစားတဲ့ကောင် .. စိတ်စွမ်းအင်မြင့်လေ တချို့အရာတွေစမ်းသပ်တဲ့နေရာမှာ အောင်မြင်မှုများလေဆိုပေမဲ့ .. အဲ့ခွေးကောင်ရဲ့ စမ်းသပ်ချက်က စိတ်စွမ်းအင်မြင့်လေ အန္တရယ်ကြီးလေဖြစ်နေလို့ ထိန်းသိမ်းခံလိုက်ရတာကို.. "" သူ့ပရော့ဂျက်တွင် ဒီလို သီအိုရီ ကို စိတ်တိုင်းကျထည့်နေသည့် ရင်းနှီးမြုပ်နှံသူများအား ထိုအတွက်ကြောင့် သဘောမကျတာပင် ။
မူလကမ်ဘာတွင် သာမန်လူတစ်ယောက်၏ အသက်သည်ပင် ပျမ်းမျှ 300 ကျော်ရှိသည် ။ စိတ်စွမ်းအင်မြင်ပြီး ဝိညာဉ်ခိုင်မာသည့် လူဆိုလျှင် အလွန်အသက်ရှည်ကြပြီး Level မြင့်လာလေလေ နှစ်တမ်းကြာလေဖြစ်သည် ။ ယခု သူရဲ့ ဆိုးကျိုးက သွေးများများထွက်လေ အသက်စွမ်းအင်လျော့လေဖြစ်သည် ။ ဒါ့အပြင် သွေးစွမ်းအင်သည် သူ၏စိတ်စွမ်းအင်မှ ပြောင်းလဲထားခြင်းဖြစ်ကာ ဒီခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အသက်စွမ်းအင် ထိခိုက်ခြင်းက သူ့စိတ်စွမ်းအင်နဲ့ တိုက်ရိုက်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ဝိညာဉ်ကို အနည်းနဲ့အများထိခိုက်စေသည် ။ မပြောပလောက်သော်လည်း အချိန်ကြာလာလျှင် ဘယ်အရာမှ မကောင်းပေ။
" အာ .. ဆိုးတာဘဲ မှတ်ဉာဏ်ပြန်ရပြီးကတည်းက ငါ့အသက်ကို တန်ဖိုးထားဖို့ မေ့သွားတယ် " Shun သည် အခုမှ တစ်စုံတစ်ရာကို ရုတ်ချည်း သတိရသွားသည့်အလား သူ့နဖူးသူရိုက်လိုက်သည် ။
သူ့ချစ်သူအား ပုံရိပ်ယောင်မှ အစစ်အမှန်အဖြစ်ပြောင်းလဲဖို့ စမ်းသပ်ရဦးမည့်အချိန်ရယ် ပြောင်းလဲပြီးလျှင် အတူနေဖို့ အချိန်ရယ်ကို တွက်ကြည့်လျှင်တောင် သူ့တွင် အချိန်မလောက်ရာ ဒီမဖြစ်စလောက် သီအိုရီကြောင့် သူ့သက်တမ်းတွေ ဆုံးရှုံးသွားမည်ကို လက်မခံနိုင်ပေ ။
_________________
" သွေးမသောက်ရချင်နေ .. လည်တိုင်လေးကို တစ်ကိုက်လောက် ကိုက်ချင်... ချင်.. "
Shun - ဟမ်!!!
* ခေါင်းသွင်သွင်ခါယမ်း * ⊙﹏⊙
" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး .. ဘာမှ ဟုတ်ဝူး " (─.─||）
_______