20 bin olmuş Yeyyyyyy *-* mutluyum şuan .. Hepinize teşekkür ederim ... Öyle çok uzun konuşmayacam , okuyup beğenen , yorum yapan ve sıkılmadan okumaya devam eden sizler.. hepiniz çok tatlısınız ^3^ \(^-^)/
*************
" Bu dediğine neden inanalım ki !" gözlerini kısıp söyledi Baekhyun. Hepsi eve geçmiş , salonda oturuyorlardı. Baekhyun, yeni tanıştığı yabancıdan -belli bir mesafe ile- uzağa oturmuştu. Tanıştıkları ilk andan beri ona kur yapmaya çalışan biriyle neden yakın olsun ki... Ayrıca onlara anlattığı şey de hiç inandırıcı değildi. Aslında Baekhyun'a göre öyleydi. Chanyeol denilen kişi, her fırsatta onun utanıp , kızarmasına neden olacak şeyler söylüyordu. "Çok tatlısın", "Seni sevmek istiyorum" , " Benimle randevuya çık" gibi daha nicelerini söylemişti.
Chanyeol, oturduğu koltukta pozisyon değiştirip bacak bacak üstüne attı. Baekhyun'a bakmaktan boynu neredeyse kopmak üzereydi ama şimdi aldığı pozisyon ile daha rahat bir şekilde nohut burunlusuna bakabilecekti. Chanyeol, kaşlarını kaldırıp , alt dudağını ısırdı. Bu hareketi Baekhyun'un tüylerini ürpertmişti. Bariz bir şekilde onunla flört etmesi , ciddi anlamda onu tedirgin ediyordu. Baekhyun , kendisine arka çıkar mı diye Jongin'in gözlerinin içine bakıyordu ancak Jongin'in umrunda değildi. Hatta bu durumdan ayrı bir zevk alırmış gibi bir hali vardı.
" Bak narin şey, size ne anlattıysam , hepsi doğru. " Chanyeol söyledi.
" Baekhyun, yalan söyleseydi anlardım ben. Şu an çok samimi " Artemis, Baekhyun'un endişesini anlayıp , onu rahatlatmak için söyledi.
" Kediye inan bencede , doğru söylüyorum çünkü" Chanyeol , Baekhyun'a göz kırptı.
Baekhyun, burun kıvırıp , bakışlarını Artemis'e çevirdi. Koltuğun kenarında durmuş ona bakan kediye doğru yönelip , kucağına aldı. " Emin misin Artemis? "
" Evet, Baekhyun, güven bana . Anlayacağımı biliyorsun "
" Sen öyle diyorsan"
" Benim hala anlamadığım bir nokta var. Cadı seni buraya neden gönderdi? " Minnie sordu. Kafası karışmıştı . Cadı nedensiz yere onlara yardım etmezdi. Eğer edecekse de neden böyle süründürüyordu ki...
Chanyeol , Minnie'ye bakıp, " Anlıyorum, öyle birden ortaya çıkıp , aradığınız şeyi size vereceğimi söylemem garip geldi. Ancak , dediğim gibi önceki gün sizin yaşlı kadın, bizim eve geldi ve annemden rica etti. Içinde bulunduğunuz durumu anlattı. Benim annemde pek bir meraklıdır iyilik yapmaya o yüzden de kabul etti. Işte sonuç olarak , görev de bana kaldı. Aslına bakarsanız bu ilk görevim ama merak etmeyin. Alanında uzman biriyim. " dedi. Son kısmı böbürlenerek söylemişti.
Jongin, düşünceli halinden çıkıp ," Sehun'u kurtarmamıza yardım mı ediyor şimdi o kadın ?" Sordu.
" Sanırım , öyle . Bende çok şaşırmıştım ama cidden , geldi ve size yardım etmemizi istedi. " Chanyeol , ona dönüp cevapladı.
" O yüzden de seni buraya gönderdi öyle mi? " Minnie sordu.
" Evet , kedicik, o yüzden de beni buraya yönlendirdi ." Gözlerini devirip cevapladı Chanyeol. " Aynı soruyu daha kaç kez duymam gerek !"
Kısa bir sessizliğin ardından kimseden ses gelmeyince Chanyeol devam etti. Yüzüne çapkın bir gülümseme yerleştirdi. " Eee güzelim, seninle randevuya ne zaman çıkacağız?" Baekhyun'a bakıp sordu.
Baekhyun, şok olmuş gibi olan bakışlarını kucağında ki kediden çekip , geniş kulakları olan adama baktı. " Güzelim??"
" Hmm güzelim. Çünkü güzelsin "
" Ben erkeğim bilmem farkında mısın? "
" Ne olmuş yani , bende erkeğim ve senin erkeğin olmak istiyorum"
" Cidden .. !!" Burnundan soluyordu Baekhyun. " Kesecek misin böyle davranmayı? "
" Ben mi ?" gözünün tekini kapatıp düşünüyormuş gibi yaptı Chanyeol, sonra tekrardan Baekhyun'a bakıp, " Hayır. Çünkü er yada geç bana geleceksin. Malum, içecek karşılığında birinin kendisini Park ailesine vermesi gerek. "
" Neden o kişi ben oluyor muşum ?"
" Dostum sen kendini bize vermek istiyor musun? " Chanyeol anında dönüp Jongin'e sordu. Jongin, atışmakta olan ikiliyi izlerken , kendisine yöneltilen soru ile Chanyeol ' e bakıp yanıtladı. " Hayır" dedi ve başı ile de onayladı.
Chanyeol , tekrardan dönüp Baekhyun'a baktı. " Bak gördün mü . Şu an için en müsait sen varsın , ve tesadüfe bak ki bende seni istiyorum. "
Baekhyun, umutsuz bir şekilde iç çekti. Dedikleri bir yerde doğruydu. Ondan başka uygun kimse yoktu. Jongin, kendisini teslim edemezdi , çünkü Sehun'a sahipti. Kedilerde olamayacağına göre , geriye sadece Baekhyun kalıyordu.
Baekhyun, gözlerini dikip onu isteyen adama baktı. " Neden beni istiyorsun?"
" Neden mi ?" gülümsedi Chanyeol. " Çünkü tatlısın. Ben tatlı olan şeyleri severim" tereddüt etmeden yanıtladı.
Bu kadar açık sözlü olması Baekhyun'un , utanmasına neden oluyordu. Madem kendisini o aileye teslim edecekti , aklındaki soruları sorması gerekiyordu.
"Ben bir hayaletim . Bilmem farkında mısın? "
Başıyla onayladı Chanyeol. " Evet , biliyorum. " gayet normal bir tepki ile yanıtladı.
" Senin için sorun değil mi bu ?"
" Hayır neden olsun ki "
" Bilmem . Artemis olmadan normal bir insan gibi gözükemiyorum bile. "
" Sorun değil kedin de bizimle gelir."
" Gerçekten bunlar senin için sorun değil mi ?"
" Hayır değil . Şimdi benimle randevuya çıkacak mısın ?"
" Çok açık sözlüsün" somurtup söyledi Baekhyun.
" Seni sevebilir miyim?"
" Cidden kes şunu "
" Çok tatlısın "
" Jongin , öylece oturup izleyecek misin bizi?" Baekhyun, Jongin'e bakıp söylendi. Jongin ise ona karşılık olarak başını evet anlamında yukarı aşağı salladı.
" Off !!"
"Benim olacak mısın ?" Sordu Chanyeol.
" O içeceği bize vermen için başka bir yol var mı?" bir ümitle sordu Baekhyun.
" Hayır yok . Hadi randevuya çıkalım. "
" Lanet çıksın . Tamam kabul . Ailenize kendimi teslim edeceğim. " seslice söyledi Baekhyun. Sonunda pes etmişti.
Chanyeol , oturduğu koltuktan kalkıp heyecanla zıpladı ve ellerini çırptı. " Yeyyyyyy !!! Sonunda"
*********
Sehun'u kurtarana kadar Chanyeol , Baekhyun ile flört etmeyecekti. Zor da olsa kabul etmişti Chanyeol. Baekhyun yoksa randevuya çıkmam diyerek kabul ettirmişti. Onların dırdırını çekmemek için Jongin istemişti bunu. Çünkü ciddi anlamda sinirlerini bozmaya başlamıştı ya da kıskandığı içindi.
" Içeceği yarın getireceksin öyle değil mi ?" Jongin , Chanyeol ' e sordu.
" Evet dostum yarın gelirken getireceğim . Malum o minik şişe sayesinde dünyalar tatlısı biri benim olacak. " Chanyeol evin merdivenlerini indikten sonra dönüp cevapladı. " Yarına kadar ona iyi bak olur mu?"
" Tamam , tamam gir artık. Midemi bulnadırdın . Dünyalar tatlısıymış. " Jongin kusarmış gibi yaptı. " Telefonun açık olsun. Lazım olduğunda ararım ona göre"
" Tamaaamm !" bağırdı Chanyeol giderken . Elindeki telefonu da havaya kaldırıp salladı.
Jongin, tekrardan evin salonuna geldiğinde Baekhyun sordu." Gitti mi o ? Hah nolur gitti de "
" Gitti , gitmesine ama yarın geri gelecek biliyorsun"
" Tanrım ! Ciklet gibi, o ne öyle, yapışkan bir şey , hayatımı mahvedecek "
Jongin yukarı çıkarı çıkmak için merdivenlere yöneldi. Baekhyun'un yanından geçerken sırıttı ve omzuna dokundu. " Değişik bir kişiliği var ama bence yakıştınız "
" Ne ? Şaka mı yapıyorsun? " inanamayan gözlerle sordu Baekhyun.
" Sehun'a bu iyiliği çok görme. Biliyor-"
" Biliyorum , biliyorum tamam " Baekhyun , Jongin'i susturup söyledi.
" Tamam o zaman . Herkes uyusun şimdi malum yarın büyük gün" söyledi Jongin.
********
Sabah oldukça geç uyanmıştı Jongin. Çünkü heyecan ve endişeden dolayı gece boyunca uyuyamamıştı . Anca sabaha karşı uykuya teslim olmuştu.
Diğerlerinin de pek erken kalktığı söylenemezdi . Onlarda aynı nedenden dolayı uyuyamamışlardı. Baekhyun ilk uyanan kişiydi. Diğerlerini de o uyandırmıştı. Önce kedileri sonra da Jongin'i kaldırdı.
Baekhyun, kahvaltı hazırlamak istemişti ama Jongin'in ona kızacağını düşündüğü için çekinmişti. Jongin , kalktıktan sonra kahvaltıyı hazırlamış ve birlikte yedikten sonra , mutfağı temizleyip salona geçmişlerdi.
Hepsi ayrı ayrı şeylerle ilgileniyordu. Minnie , Jongin'e söylemesi gereken sözü öğretmeye çalışıyordu. Ilk önce Artemis telaffuz ediyor sonra da Jongin'in söylemesini istiyordu. Jongin ise her seferinde en son kelimeyi yanlış telaffuz ediyordu.
" Yah!! Aptal mısın daha kaç kere tekrar etmen gerek . Ben bile öğrendim nasıl olduğunu" bağırdı Minnie.
" Bağırma bana . Deniyorum işte" Jongin de karşılık olarak bağırmıştı. Beklemekten çok sıkılmıştı. Saçlarını sinirle karıştırıp , ayağa kalktı. Kolundaki saate baktı. 13.47 ' yi gösteriyordu. Yani tahminen 8 saat 24 dakika kalmıştı. Aslında söylediği saat tahmin değil , direkt olarak kalan zamandı.
Zaman daraldıkça Jongin, daha fazla strese girdiğini hissediyordu. Geriliyordu. Bazen farkında olmadan tırnak etlerini kemirdiği bile olmuştu. Son sözü içinden tekrar ettiğinde düzgün bir şekilde söyleyebilirken ; seslice söylediğinde son kelimeyi hep yanlış telaffuz ediyordu.
Ciddi anlamda rahatlamaya ihtiyacı vardı. Yoksa tam söylemesi gereken anda da yanlış söyleyebilirdi.
Etrafına bakındı. Bu sırada gözüne Baekhyun takıldı. Yanına doğru ilerledi. "Neye bakıyorsun sen ? "
Baekhyun duyduğu sesle irkilip arkasına baktı. " Ne ? Hi-hiç bir şeye"
" Chanyeol 'u mü bekliyorsun? "
" Ha-hayir ne alakası var . Neden onu bekleyecek mişim ? "
" Bilmem" imalı bir şekilde söyledi Jongin.
O sırada evin zili çaldı. Farkında olmadan eli ayağına dolanmıştı Baekhyun'un.
" Bak seninki geldi galiba " Jongin sırıtıp söyledi.
" Nerden benim oluyormuş? " itiraz etti Baekhyun.
" Bakacak mısın kapıya yoksa ben mi bakayım ?"
" Se-sen bak . Ben o devi görmek istemiyorum "
" Peki " omuz silkip , kapıyı açmaya gitti. Tahmin ettikleri gibi gelen kişi Chanyeol du. Içeceği de yanında getirmişti.
"Kapıyı Baekhyun açar diye düşünmüştüm" hayal kırıklığını dile getirdi Chanyeol.
" Başına bela aldığının farkındasındır umarım Baekhyun dan hoşlanarak. Ayrıca yüzüme karşı bunu söylemen hiç hoş değildi. Sonuçta ev sahibi benim . " Jongin gözlerini devirip , ona yol verdi.
Chanyeol içeri geçip salona yöneldi. Jongin de ardından kapıyı kapattı ve onu takip etti.
" Baekhyun, bebeğim erkeğin geldi " Chanyeol salondan içeri girdiğinde cıvıldadı.
Baekhyun , duyduğu sesle heyecanlanmıştı. Nedenini bilmiyordu ama kalbinin ritmini hızlandırmıştı ses.
" Aman ne güzel " sesine dikkat ederek uyuz olduğunu belirtircesine söyledi.
" Neden öyle diyorsun nar tanem . Camdan dışarı bakarken gördüm seni . Benim yolumu gözlerken gördüm ." Dudaklarını büküp söyledi Chanyeol.
" Ne- ne alakası var, seni falan beklemiyordum. Be -ben öylesine bakıyordum dışarıya " Sesinin titremesine engel olamayarak söyledi.
Salona giren Jongin tarafından ikilinin konuşması yarım kaldı. "Kesin şunu . Anlaştığımızı sanıyordum Chanyeol "
" Tamam dostum tamam "
Hepsi salondaki koltuklarda oturuyordu. Sadece zamanın geçmesini ve ayın doğmasını beklemeleri gerekiyordu.
Gerçek aşık, Son söz , dolunay ve Absithe nin bir araya gelmesine az bir zaman kalmıştı . Geriye kalan son şey ise Sehun'u kurtarmaktı.
---0000---
Sizi duydum . Yine mi gol değil diyorsunuz ama diğer bölüm kesinlikle beklediğimiz şeyle ilgili olacak .. Teşekkür ederim