ងាកមកមើលអ្នកដែលទើបនិងចេញពីបន្ទប់អម្បាញ់មិញនេះវិញ . តាំងពីចេញមកជុងគុកនៅមិនទាន់ឈប់យំនៅឡើយទេឯថេយ៉ុងវិញក៏មិនដឹងធ្វើយ៉ាងមិចដែលគេមិនចេះលួងអ្នកណាតាំងពីដើម
" ឈប់យំទៅថ្លង់ខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំឈរស្ដាប់លោកយំឡើងហឹងត្រចៀកអស់ទៅហើយនៀក គ្រាន់តែរឿង
ប៉ុន្នឹងសោះក៏យំដែល ធ្វើមើលតែអាណាងាប់ " ដោយធុញទ្រាន់និងសម្លេងយំរបស់ជុងគុកពេកថេយ៉ុងក៏រះយកតែម្ដងធ្វើឲ្យអ្នកដែលអង្គុយសម្រក់ទឹកភ្នែកនោះងើយមើលមុខគេភ្លាមៗ
" ហឹក....រឿងប៉ុន្នឹងចេះអូននិយាយទៅរួច
ហឹកៗ...យកស្រីមកដេកនៅនិងមុខបងហើយអូនថាធម្មតាទៀតហេសសមទេ អូនដែលទុកបងជាប្ដីរបស់អូនទេ កន្លងមកអូនយកពួកនាងមកដេកដល់ក្នុងផ្ទះក៏បងមិននិយាយតែនេះហឹកៗៗ..អូន...ហឺយ "
កាន់តែនិយាយទឹកភ្នែកវាកាន់តែស្រក់ចុះមកក្នុងទ្រូងវាអួលណែនរកប្រាប់មិនត្រូវ គេចង់ឈប់យំខ្លាំងណាស់គេមិនចង់ឲ្យថេយ៉ុងមើលមកគេជាមនុស្សទន់ជ្រាយនោះទេតែគេឃាត់វាមិនបានដល់ដំណាក់កាលទប់លែងជាប់ហើយ.
" ចុះនិងមិនធម្មតាក្រែងដឹងហើយតាសហីថាខ្ញុំបែបនេះ មកធ្វើទួញសោកស្អី ចង់រៀបការជាមួយខ្ញុំខ្លួនអែងចឹងក៏ត្រូវតែទទួលយករឿងទាំងនេះដែល ហឹស " ថេយ៉ុងនិយាយទាំងគ្មានអាណិតអាសូរបងសូម្បីបន្ដិចគេនៅតែប្រកាន់គោលចំហរដដែល
" ហឹកៗៗ...បើអូនមិនស្រលាញ់បងហេតុអីមិនដោះលែងបងទៅ ហឹក...ពួកយើងរស់នៅរាងខ្លួនទៅពេលនោះអូនលែងទើសទាល់ហើយ ហឹកៗៗ " គ្រាន់តែនិយាយចប់ភ្លាមថេយ៉ុងក៏ស្ទុះមកច្របាច់មាត់ជុងគុកមួយទំហឹងហើយនិយាយ
" ហឹស...ខ្ញុំនិយាយដដែលៗច្រើនដងហើយ កុំមានគំនិតចង់ចាកចេញឲ្យសោះ លោកជាអ្នកជ្រើសដើរផ្លូវនេះខ្លួនអែងត្រៀមទទួលទៅនៅអ្វីជាច្រើនទៀតដែលលោកមិនទាន់បានជួប ហឹស...ពួកប្រុសៗដូចលោកគ្មានមួយណាល្អទេពេលដែលបានដាក់ចិត្តស្រឡាញ់ប្រគល់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងឲ្យហើយក៏ដោះដៃ " គ្រវាសមុខជុងគុក
" អូនត្រូវគេក្បត់ស្នេហា តែអូនមកចោទប្រុសគ្រប់គ្នាថាអាក្រក់ដូចគេព្រោះបែបនេះហេសទើបអូនស្អប់
បង ហឹសៗ " ជុងគុកនិយាយទាំងសើចផងយំផងឡើងចង់ខ្សោះអស់ពីខ្លួនទៅហើយអស់សំណើចណាស់មិនដងស្អីផងត្រូវគេចោទថាអាក្រក់ដែល
" ត្រូវហើយព្រោះតែ វាទើបខ្ញុំក្លាយជាបែបនេះឃើញសភាពខ្ញុំរាល់ថ្ងៃទេ ខ្ញុំចង់ឲ្យពួកប្រុសៗដូចជាលោកស្គាល់ការឈឺចាប់ថាត្រូវគេក្បត់និងមុខ តិះដៀល មើលងាយមើលថោក ជាន់ឈ្លីក្ដីស្រឡាញ់ ធ្វើបាបគ្រប់បែបគ្រប់យ៉ាងតើមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ហាហាពេលនេះខ្ញុំបានឃើញហើយ ហាហា... ចេះយំចេះឈឺចាប់ដូចតែគ្នាតាស. ហាសហា...សប្បាយចិត្តណាស់ "
ព្រោះតែពាក្យថាសងសឹកធ្វើឲ្យថេយ៉ុងលែងដឹងអ្វីត្រូវអ្វើខុសរហូត ធ្វើបាបមនុស្សមិនដឹងអីម្នាក់ឲ្យរងទុកទោសដែលខ្លួនមិនបានធ្វើស្ទើរស្លាប់ស្ទើររស់ ខ្លួនគ្មានកំហុសផងបែរជារងកម្មជំនួសគេទៅវិញ
" ហឹកៗៗ...ល្អសងសឹកឲ្យអស់ចិត្តទៅ ធ្វើរហូតដល់អូនស្ងប់ចិត្ត ទោះអូនមិនស្រឡាញ់បងតែបងនិងព្យាយមធ្វើឲ្យអូនស្រឡាញបងឲ្យទាល់តែបានហឹកៗ អូនចេញទៅបងចង់នៅម្នាក់អែងហឹក... "
" ស្មានតែខ្ញុំចង់នៅជាមួយលោកខ្លាំងណាស់ហេស គួរឲ្យខ្ពើម ហឹស " ថារួចថេយ៉ុងកីដើរចេញទៅបាត់មិនងាកក្តោយសូម្បីបន្ដិចដោយទុកឲ្យជុងគុកនៅក្នុងសួនច្បារអង្គុយយំតែម្នាក់អែង .
ផឹប
កំពុងតែយំសុខៗក៏ស្រាប់តែមានដៃមកពីណាមិនដឹងមកដាក់នៅលើស្មារបស់គេធ្វើឲ្យគេងើយមុខមើលដោយស្វ័យប្រវិត្តឃើញថាជា ជេននី និង ជូសុី តើពួកនាងចង់មកសើចចម្អកឲ្យខ្លួនឬ ?
" ខ្ញុំដឹងថាលោកពិបាកចិត្តខ្លាំង ប៉ុណ្ណាតែលោកគួរតែរៀនសុាំនិងវាឲ្យហើយទៅកុំទន់ជ្រាយអីស៊ូឡើង តាមពិតបងថេគាត់មិនមែនជាមនុស្សអាក្រក់អីនោះទេ កាលដែលគាត់ធ្វើបែបនេះព្រោះតែខ្លាចជាន់ដានចាស់ប៉ុណ្ណោះ "
ជេននីបាននិយាយលើកទឹកចិត្តជុងគុកកុំឲ្យគេទន់ជ្រាយ ត្រូវតែរឹងមាំទើបអាចទម្លុះបេះដូងទឹកកករបស់ថេយ៉ុងបាន. ទោះនាងមិនដឹងរឿងអ្វីច្រើនតែនាងបានស្ដាប់ឮពួកគេនិយាយគ្នានាងអាចដឹងបានថាថេយ៉ុងក៏ធ្លាប់ឈឺចាប់មិនស្ទើរដែល
" ខ្ញុំអរគុណពួកនាងហើយ ហឹក " ភ្លាមនោះជូសុីក៏យកដៃរបស់នាងទៅជូតទឹកភ្នែកឲ្យជុងគុកហើយញញឹមឡើង
" ស៊ូ...ខ្ញុំគាំទ្រលោក ខ្ញុំដឹងថាលោកស្រឡាញ់បងថេខ្លាំងណាស់ ព្យាយាមទើបបានសម្រេចណាកុំបាក់ទឹកចិត្តអី ហើយមិនបាច់បារម្ភថាពួកខ្ញុំមករវល់ជាមួយបងថេទៀតនោះទេ " ជូសុី
" ពួកនាងបានន័យថាមិច "
" ហិហិ ..គឺបានន័យថាពួកខ្ញុំនិងដកខ្លួនចេញពីបងថេហើយចំណែករឿងកន្លងមកចាត់ទុកថាគ្មានរឿងអីកើតឡើងទៅចុះ អាចថាពួកយើងសងកម្មឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកទៅណា " ជេននី
" ហឹក...ពួកនាងនិយាយពិតមែនហេស "
" ហិហិ...មែនហើយ " ពួកនាងបាននិយាយឡើងព្រមគ្នាហើយក៏រត់ទៅអោយជុងគុកភ្លាមៗធ្វើឲ្យអ្នកដែលឈរមើលពីចម្ងាយនោះយល់ច្រឡំស្មានតែពួកគេក្បត់ខ្លួន .
តាមពិតទៅថេយ៉ុងមិនបានទៅណាឆ្ងាយនោះទេគេបានឈរមើលជុងគុកពីចម្ងាយ ហើយឃើញសកម្មភាពគ្រប់យ៉ាងតែមិនបានស្ដាប់ឮអ្វីទេធ្វើឲ្យថេយ៉ុងយល់ច្រឡំពួកគេតែម្ដង
" * ហឹសមាត់ថាស្រឡាញ់យើងតែក្រោយខ្នងលួចលាក់អោបស្រីដទៃ នៅតែមិនចោលសន្ដានដដែល សំណាងហើយខ្ញុំមិនបានលង់ស្រឡាញ់លោក * " ថេយ៉ុងគិតក្នុងរួចក៏ដើរចេញទៅបាត់ ។
ជូសុី និង ជេននីដកខ្លួនហើយ ចុះ មីមី និងអ្នកផ្សេងទៀតツ ។
Write by.ប្រពន្ធពូហ្គា ¯\_(ツ)_/¯