Multimedya: Doruk Çağlayan
Gece zifiri karanlığını bastırırken bugün yaşadığım olay beynimin bir köşesinde utancımı gün yüzüne çıkartmak istercesine baskı yapıyordu.
Yatakta bir sağ bir sola dönsemde uyuyamıyordum. Zihnim o yüzü ve görüntüyü bir türlü silmiyordu ne kadar beynimdeki en ücra köşelere atmak istesemde...
Düşündükçe utanıyor, utandıkça daha da gömülüyordum yatağa..
Yarısını kapatmadığım perdeden ay ışığı odamı aydınlatırken gözlerim yavaş yavaş ağırlaşırken uykuya bırakıyordum kendimi.
***
Çalan alarm sesi ve açılan kapım beni uykumdan çekip almıştı.
Alarmımı kapatıp kapımda bekleyen anneme gözlerimi diktim.
"Günaydın bitanem. Hadi kalkta hazırlan."
"Bugün gitmesem."
Annemin gözleri cümlemin saçmlığıyla açılırken konuştu.
"Saçma saçma konuşmada kalk."
"Off tamam."
Gözlerim açık durmakta güçlü bir savaş verirken yataktan kalktım.
Yeni bir sabah. Yeni okul. Yeni ortam..
Ayılmak için yüzümü soğuk suyla buluşturdum. Bir kaç kez tekrarladıktan sonra banyodan çıkıp giyinme odama giden kapımı açtım.
Formalarımı alıp hızlıca giydim. Ne uzun nede kısa olan siyah okul eteğim ve beyaz lakos. Lakosun kolunu katlayıp işimi bitirdikten sonra ayna karşısına geçip saçlarımı düzleştirdim.
Hazır olan çantamı alıp odadan çıktım.
***
Müziğin sesi ruhumu dinlendirirken, başımı pencereye yaslamış geçtiğimiz yolları izliyordum.
Araba yavaşlarken başımı pencereden kaldırıp yeni okul binasına baktım. Dikkatimi ilk çeken şey ise okulun adı olmuştu.
"Özel Aratlı Koleji."
Babamı öpüp şans istedikten sonra ağır ağır arabadan indim. Yaz günün sıcağından dolayı bahçe kalabalık öğrenci topluluklarıyla doluydu..
Yeni öğrenci olduğumdan mıdır bilinmez üstümde gezinen gözler rahatsız olmama sebep olsada aldırmamaya çalışarak binanın önündeki bankta oturan sarı saçlı kıza doğru ilerledim.
Tedirgince çıkan sesime karşılık gülümseyerek bakmıştı.
"Merhaba."
"Merhaba."
"Müdür odası nerede? Bana yardımcı olabilir misin?"
"Tabikide." Diyip oturduğu banktan kalktı ve elini uzattı.
"Bu arada ben Yasemin."
"Ah kendimi tanıtmayı unuttum bende Azra." Diyip uzattığı elini sıktım.
Müdür odasının önüne geldiğimizde beni bekliyeceğini söyleyip içeri gönderdi..
***
Müdürle olan kısa konuşmamın ardından dışarı çıkmamla Yasemin sorusunu yöneltmişti.
"Hangi sınıftasın."
"11- FenA." Dediğimde yüzünde bir anlık şaşırma yakalamıştım.
"Nasıl yani o sınıfta olduğuna emin misin? O sınıfa kimseyi almazlar." Dediğinde bu sefer şaşırma sırası bendeydi.
"O nedenmiş."
"Doruk Çağlayan'ın isteği."
"Daha açık konuşur musun? Ben hiçbir şey anlamıyorum."
"Can Aratlı soyadından da anlayacağın gibi okulun sahibinin oğlu. Doruk Çağlayan'da Can'ın en yakın arkadaşı. Yani onlar ne isterse o."
"Saçma."
"Kesinlikle."
"Neyse ben sınıfa gidiyorum. Teşekkür ederim."
"Birlikte gidelim bende o sınıftayım."
Merdivenleri ağır ağır çıkmamıza rağmen üçüncü kata gelebilmiştik. Kapalı kapıyı açarken içimde derinliklere saklanmış heyecanım kendini yavaş yavaş gösteriyordu.
Sınıfa girdiğimde etrafıma göz gezdirdiğimde nereye geçiceğimi kestirmeye çalışırken Yasemin kolumdan çekmişti.
"Benim yanım boş."
En arka sıraya oturduğumuzda etrafı incelemek adına göz gezdirirken yan taraftaki sıradaki çocukla bakışlarımız kitlenmişti. Aniden sıradan kalkınca gözlerimi kaçırma isteği duydum.
"Bak sana bahsettiğim Doruk Çağlayan. Sınıftan çıkan." Dediğinde "hmm" diye bir ses çıkartmıştım.
Zil çaldığında öğrenciler sınıfa girmeye başlamıştı. Gelenlere tek tek bakarken dün rezil olduğum çocuğun sınıfa girmesiyle gözlerimi büyüterek baktım. Beni gördüğünde şaşırdığı onunda yüz ifadesinden barizdi. Bizim sıraya doğru yürüyordu. Kendini önümüzdeki sıraya atıp duvara yaslanarak yan bir şekilde oturmuşken şansımın bir kez daha içine tükürmek istedim. Napıcağımı bilmez halde etrafıma bakmaya başladım.
"Azra."
Yasemin seslenişini duymamazlıktan gelip hala etrafıma bakıyordum.
"Bak seni kimle tanıştırıcam." Diyip kolumu dürtmeye başlamıştı. İstemeyerek de olsa önüme döndüğümde yanaklarım kızarıyordu.
Dünkü çocukla göz göze geldiğimde yüzündeki sırıtış bana dünki olayımı hatırlatıyor daha çok kızarmama sebep oluyordu.
"Bak bu Arda. Çocukluk arkadaşım. Arda buda Azra." Dediğinde Arda elini uzatmış çekinerek bende elimi uzatmıştım.
"Dünden sonra burda karşılaşıcağımızı hiç tahmin etmezdim. Ya sen?" Diyip elimi bıraktı ve konuşmasına devam etti.
"Bence bu hayatın güzel bir oyunu?"
Yasemin söze atıldığında bulunduğum ortamdan kaçmak için beynimdeki düşünceleri özgürleştirmiştim.
"Siz daha önceden tanışıyor musunuz?"
"Hayır."
"Evet."
Arda'yla aynı anda konuşmamız ve zıtlaşmamızdan dolayı sinirle ona baktım ve konuştum.
"Dün sadece karşılaştık. Tanışmadık."
***
Her derste kendimi tanıtmak zorunda kalmak dan daha kötü bir şey varsa oda yan sıramda oturan çocuğun bacaklarımı taciz etmesiydi.
Öğle arasında Yasemin ve ne kadar sevmesemde zorunlu olarak Arda'yla yemekhaneye gitmiştik. Domates çorbası ve makarna çıkması sanırsam lanetin peşimi bırakmamasıydı. İstemeyerek de olsa kaşığın ucuyla yemeği yerken Arda'nın bana gülerek bakması laçkalaşmış sinirlerimi daha da geriyordu.
"Baksana senin o iğrenç suratın gülmekten başka mimik kullanmaz mı?"
"Bi düşünelim. Sanırsam dün kullandı." Diyip daha çok sırıttı.
"Pislik." Diyip hızla yemekhaneden çıktım.
***
İğrenç geçen bir günümü geride bırakıp okuldan çıktım. Hava almak için taksi durağına kadar yürüyecektim. Babamın söylediği çokda güvenli bir yere benzemeyen sokaklardan geçerken ağzımın kapatılması korkuyu tüm hücrelerime yaymıştı. Birden çıkıntılı taş duvara çarpıldığımda acı içinde inlerken bana öfkeyle bakan gözler karşısında afallamıştım.