love+love (Season 2)
Author blackclock
Chapter 19
စာေရးဆရာကား ေသဆံုးခဲ႕ျပီ။
ဇင္ခ်မ္းတဲ႕။ ထိုေသဆံုးသူ နာမည္က
ဇင္ခ်မ္း။ ဝတၳဳကမ႓ာထဲမွာ ေသဆံုး
သြားခဲ႕တဲဲ႕သူ။
ညိွဳ႕နက္ဆိုေသာ ကေလာင္နဲ႕
ဝတၳဳေတြ ေရးခဲ႕တဲ႕ ထူးဆန္း
လြန္းေသာ လူစင္စစ္ မဟုတ္
ေလသည့္ စာေရးဆရာ။
ေသဆံုးသြားခဲ႕ေလျပီ။
သို႕ေပမဲ႕ ရွင္သန္လာတာကေတာ့
စာေရးဆရာ ဖန္ဆင္းခဲ႕ေလတဲ႕
ဇာတ္ေကာင္ ဦးညိွဳ႕နက္။
ေျမြတစ္ပိုင္းလူတစ္ပိုင္း မိစၧာ။
လူသားစင္စစ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို
ခ်စ္သလိုလို ရွိေပမဲ႕ စာေရးဆရာကို
မုန္းလိုစိတ္နဲ႕ သိမ္းပိုက္ထားမိေလတဲ႕
အဆိုးအေတ လူဆိုးၾကီး။
" ဦး "
"ဘာတုန္းကြာ"
"ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနျပီလဲ ဦးရဲ႕ ဟြန္"
"ဟ မင္း စာတတ္တာပဲ ကိုယ့္မ်က္လံုးသံုးေလ"
"ဟာ ဦး ေနာ္ ဦး ညပိုင္းအျပင္ထြက္တာ
အေတာ္ကို ညဥ့္နက္ေနျပီ သားေလးေတာင္
အိပ္သြားျပီ"
"ဒါဆိုလည္း ငါက ဘာလုပ္ရမလဲ"
"ဦး"
တစ္ပတ္တစ္ရက္ ထပ္ဆင့္ၾကာလာ
ေလေတာ့ ဆုတ္ယုတ္လာေလတဲ႕
ႏွစ္ကိုယ္ၾကားက အခ်စ္။
အေသြး အိပ္ခန္းထဲ ဒယိမ္းဒယိုင္
ဝင္သြားေလတဲ႕ ဦးရဲ႕ေနာက္ စိတ္တိုတို
ေလးနဲ႕ လိုက္သြားမိေတာ့ အဝတ္ခြ်တ္
လဲေနသူ။
" ဦး "
"ဘာလဲကြာ"
"ဦး အေသြးကို မခ်စ္ေတာ့ဘူးလား ဟင္"
"ဟမ္"
အေသြးေျပာေတာ့ ရီေဝေဝ အၾကည့္
ေတြနဲ႕ ၾကည့္ေလတဲ႕ ဦး။ အေသြး ရင္
ေတြ ခုန္လာမိတဲ႕အျဖစ္။ စိတ္ကို ထိန္း
မရေတာ့ လြမ္းစိတ္ ေတာင့္တစိတ္တို႕ကို
ကုိင္ဆြဲလို႕ ဦး ႏႈတ္ခမ္းေတြ ေျပးကပ္နမ္းပစ္
လုိက္မိေလျပီ။
" ခ်စ္ၾကရေအာင္ကြာ ေနာ္ "
အေသြး မေျပာလို။ ဦးညိွဳ႕နက္ ရင္ခြင္
ၾကီးကိုသာ တဝၾကီး ဖက္လို႕ ေလာက
ၾကီးကို ေမ့ေဖ်ာက္ထားပစ္မိလိုက္သည္။
ဦးညိွဳ႕နက္ရဲ႕ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္း
အခ်စ္ၾကမ္းၾကမ္းတို႕ေအာက္ သာယာ
မိန္႕မူးေပ်ာ္ဝင္ေနမိသည္။ အခ်စ္ေတြ
ေအးလာတယ္ထင္ေအာင္ ဦးညိွဳ႕နက္
ေနတတ္ေပမယ့္ အခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးေတြ
သာဆိုရင္.........
ညသည္ တိတ္ဆိတ္ေနေလျပီ။
အေသြးလည္း အိပ္ေမာၾကသြား
ခဲ႕ေလျပီ။ သို႕ေပမယ့္ တစ္စံုတစ္ဦး
ကေတာ့......
လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေနတဲ႕ အိပ္ခန္းထဲ
က လူတစ္ေယာက္။
" ရႊီ ရႊီ"
ေျမြတြန္သံ။
ဦးညိွဳ႕နက္ အသံထြက္ေပၚရာ အိမ္ျခံဝန္းဘက္
ျပတင္းတံခါးဆီ ေျပးလို႕ ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့
အျမီးအဖ်ားေလးသာ ျမင္လိုက္ရေလသည္။
ေျမြျဖဴတစ္ေကာင္။
ပေဟဠိတစ္ခုအေနနဲ႕
ဝွက္ထားခဲ႕တဲ႕ စာေရးဆရာ
ဖန္ဆင္းခဲ႕ေလေသာ ေျမြျဖဴမ။
သတိတရ ရွိမိေလေတာ့ သားျဖစ္သူ
မုန္းေသြးအိပ္ခန္းဆီ အေရာက္လာေလ
တဲဲ႕အခါ .........
" ဟူး...... ေတာ္ပါေသးရဲ႕......"
ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနေသာ
သားျဖစ္သူကို ျမင္ရေလမွ ဦးညိွဳ႕နက္
စိတ္ေအးသြားရေလေတာ့သည္။
သားအရင္းမဟုတ္ေပမယ့္
ဘာရယ္ေၾကာင့္ ဒီကေလး
အေပၚ ခင္တြယ္ေနမိမွန္းမသိ။
"ေဖေဖ"
"ဟင္ ေဟ ေဟ သား တေရးႏိုးတာလား"
"ဟြန္႕အင္း"
အိပ္ရာထက္ လူးလြန္႕ကာ ထလာေလတဲ႕
မုန္းေသြးေလး။ ဦးညိွဳ႕နက္ ကေလးအနား
သြားထိုင္မိေလေတာ့ ကေလး ပါးတစ္ဖက္မွာ ထင္း
ေနေအာင္ ျမင္ရတဲ႕ အပ္ေပါက္အရြယ္ မွဲ႕
နီ ႏွစ္ေျပာက္။
ဘာသေဘာလဲမသိ။ ေျမြျဖဴမ ေပၚလာ
တာရယ္၊ မွဲ႕နီက မုန္းေသြးပါးေပၚ ေရာက္
ေနတာေတြက......
အထူးတဆန္းေတြ ျဖစ္လာဦးေလမလား။
" အိပ္ေတာ့ေလ သားေလး ေဖေဖပါ
အတူတူ အိပ္ေပးရမလား လာ"
အေသြးဆိုတဲ႕ မိန္းမကို ထင္သေလာက္
စိတ္မပူမိေပမယ့္ ဒီကေလးကိုမွ ဘာရယ္
ေၾကာင့္ စိုးရိမ္စိတ္တို႕ ေပြလီထေနတယ္ မသိ။
ကေလးကို ဖက္လို႕သာ စိုးရိမ္ရင္း
အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ႕ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္ တစ္ဦးတည္း အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ က်န္ေနခဲ႕ေလေသာ အခန္းတစ္ခုစီက
အေသြး တစ္ေယာက္သည္လည္း မျမင္
မမက္ဖူးေလေသာ အိပ္မက္တစ္ခုေၾကာင့္
အိပ္မက္မက္ရင္း ထိတ္လန္႕ေနရွာေလသည္။
သူမ မက္ေနတာကေတာ့
တစ္ကမ႓ာျခားကေန
သူမကို အကူညီေတာင္းေနတဲ႕
ေယာက်ာ္းပ်ိဳကို အသည္းအသန္
ၾကည့္ေနမိျခင္းပင္။
ထိုလူ အဘယ္သူနည္း သူမ
အေတြးၾကီးေတြးလို႕သာ......။
အပိုင္း ၃၂ေမွ်ာ္
Author blackclock
7:49pm | 14-12-2021 Tue
(အားေပးမႈတိုင္းအတြက္
ေက်းဇူးပဏာမတင္ရွိပါ၏။)