រឿង:🍂ប៉ាចុង🍂
part:៣៧+៣៨
«...»ដោយមិនតបតទៀតនីខេល៍ក៏ឱបកនាយជាប់ទៅ។ ឡើងមកដល់លើនាយក៏ហួសចូលបន្ទប់ទឹកនាយដាក់នាងនៅក្រោមទឹកផ្កាឈូកព្រោះថាអាងទឹករបស់នាងមើលទៅវាកខ្វក់ណាស់សិទ្ធតែរូបថតរបស់នាយដែរនាងកាត់ចោលកាលពីយប់មិញនោះ។
«ងូតទឹកទៅខ្ញុំសម្រាតអាងទឹកឲ្យឯងណាស»
«មិនបាច់ទេចេញទៅ»
«ហេតុអីបែបនេះក៏មកពីខ្ញុំ»
«ច្រើនដងហើយបានហើយ ពូតែងតែវាយក្បាលហើយអង្អែលខ្នងតាមក្រោយខ្ញុំមិនដឹងឡើយថាពូគិតអីទេតែពេលនេះចេញទៅសូមត្រឹមងូតទឹកមានសេរីភាពតើបានទេ??»
«ក៏បានតែហាមឲ្យដៃត្រូវទឹកណាស់ប្រយ័ត្នវាមិនឆាប់ជា» និយាយហើយនាយក៏ដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកមកអង្គុយចាំនាងនៅសាឡុងវិញ។
«'អុញ'» ខណ:ដាក់គូទអង្គុយចុះតែនាយក៏អង្គុយលើតុក្តាស្រីស្អាតសក់វែងរបស់នីខេល៍នាយកាន់មកមើលទាំងញញឹម ញញឹមព្រោះតែនឹកឃើញរឿងកាលពីយប់មិញទេ។
«យើងមិនត្រូវការស្រីចាស់ម៉ាក់របស់ឯងទេតែយើងត្រូវការឯង» នាយនិយាយដាក់តុក្តានោះរួចក៏ប្រមូលរបស់ដែររាយដាក់ចូលក្នុងប្រអប់ឲ្យមានរបៀបវិញ បន្ទាប់ រៀបដូរកម្រាលពូកឲ្យនាងផងដែរព្រោះថាកាលប្រលាក់ប្រលូសទាំងនោះគឺមកពីនាយអ្នកប្រព្រឹត្តទាំងអស់។
មើលចុះចរិកនាយម្ដងល្អម្ដងអាក្រក់ហាក់ដូចជាមនុស្សពីផ្សេងគ្នានៅក្នុងខ្លួនតែមួយអញ្ចឹង រៀបចំរួចរាល់នាយក៏ចុះទៅធ្វើបបរក្ដៅៗយកមកទុកឲ្យនាងថែមទៀតផង។
ចំណែកនីខេល៍វិញងូតទឹករួចហើយនាងក៏ចេញមកវិញតែនាងហាក់ឌឺណាស់ប្រាប់ហើយថាហាមឲ្យដៃដែរបួសនោះត្រូវទឹកតែនាងបែរជាបើកទឹកសាចឲ្យសើមដៃនោះតែម្ដង។ ងូតទឹកស្លៀកពាក់រួចនាងក៏ចេញមកវិញ រួមជាមួយកន្សែងជូតសក់ នាងដើរក្រវីក្បាលហាក់ស្រវាំងភ្នែកយ៉ាងម៉េចមិនដឹងទេ!
«'ក្រាក'ហឹ'នេះកើតអីហាស់មកអង្គុយសិនទៅ»
នាងវិលប៊ិះតែដួលទើបរាងក្រាស់រហ័សមកទ្រខ្នងត្រកងឱបនាងជាប់ទើបនាយលើកនាងមកវិញនាំមកឲ្យអង្គុយលើសាឡុង។
«នេះប្រាប់ហើយថាកុំឲ្យត្រូវទឹកឃើញទេប្រយ័ត្នវាមិនជាណាស់ មកនេះយកវាចេញហើយក៏លាបរបួសចាំរុំវាជាថ្មី» នាយក៏ទាញថង់ដែរពេទ្យឲ្យមានទាំងថ្នាំមានទាំងបង់បិទរបួសនឹងថ្នាំលាបនាយក៏ចាប់ផ្តើមលាបរបួសឲ្យទៅនាង។
«'អុ'អូយឈឺៗ»
«ឈឺហេតុអីក៏យកផ្លែឡាមមុតនោះមកអាដៃធ្វើអីហាស់ ចង់ស្លាប់ណាស់មែនទេឃើញទេពេលមិនស្លាប់គឺឈឺបែបនេះហើយ កាលស្លាប់ក៏ដូចគ្នាមិនមែនស្លាប់ព្រឹករស់ល្ងាចនោះទេ!កុំធ្វើបែបនេះទៀតណា នាងនៅមានម៉ាក់»
នាយនិយាយតែប៉ុណ្ណឹងឲ្យនាងបានគិតបន្តិចព្រោះថាក្មេងខ្ចីគំនិតផុយស្រួយដូចជានាងក៏ចេះគិតដែរ!
និយាយរួចនាយឱនទៅផ្លុំរបួសនោះតិចៗ ដោយលាបថ្នាំរួចនាយក៏រុំវិញទៅ។
«រួចហើយមកញាំុំបបរនេះទៅខ្ញុំខំចុះទៅធ្វើឲ្យឯងញាំុំ..» នាយក៏លើកចានមកក្បែរនាង ទើបចាប់ស្លាបព្រាកូរក្នុងចាន រួចនាយដួសផ្លុំលើកមកបញ្ចុកនាង តែនីខេល៍មិនហើបមាត់ឡើយនាងគិតតែអង្គុយសម្លឹងមុខនាយឯទឹកភ្នែកចេះតែហូរចុះមកឯកឯងដោយមិនបាច់ប្រឹង ។
«ញាំុំបន្ដិចទៅនឹងអាលញាំុំថ្នាំ តាំងតែពីព្រឹកមកឯងក៏មិនទាន់មានអ្វីចូលពោះដែរហាមាត់មក»
«ខ្ញុំមិនឃ្លានទេ.'គ្រោក'»និយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផងអាពោះនោះក៏ចាប់កូរឡើងគ្រោកៗធ្វើឲ្យនាងខ្មាស់ណាស់។
«ឃើញទេមាត់ខុសពីចិត្តណាស់នាងតូច ឆាប់ឡើង'ហឹប'ឆ្ងាញ់ទេឯងជាមនុស្សទីមួយហើយដែរបានញាំុំអាហារស្នាដៃខ្ញុំ រសជាតិបែបនេះចូលចិត្តទេ» គ្មានការឆ្លើយតបនោះទេ តែបបរមួយចាននោះគឺឆ្ងាញ់គ្រាន់បើ វាកាន់តែគ្រាន់សម្រាប់អ្នកដែរមិនចេះធ្វើអាហារដូចខេលតូច។
«ទំនងឆ្ងាញ់មែនទេបានញាំុំច្រើនដល់ថ្នាក់នេះ»នៅតែគ្មានការឆ្លើយតប ពីនាងឡើយតែនាយមិនខ្វល់ខ្វាយទេព្រោះថា តាំងពីដើមមកនាយក៏ធ្លាប់តែនិយាយតែឯងហើយទើបសមបែបនេះនោះ។
នាយបញ្ចុកនាងញាំុំរួចនាយក៏ដាក់ចានចុះវិញរួចទាញក្រដាស់ជូតមាត់ឲ្យនាង បន្ទាប់ដល់ពេលញាំុំថ្នាំម្ដង។
«នេះញាំុំថ្នាំទៅ»
«ទេខ្ញុំមិនញាំុំ មិនចូលចិត្តទេពូចេញទៅខ្ញុំចង់គេង»
«មិនបានត្រូវញាំុំថ្នាំសិន»
«អត់ទេ យកវាចេញទៅ »
«បែបនេះទេ 'អ៊ឹម ដឹបៗ'»
នាងមិនព្រម នាយក៏ដាក់ថ្នាំចូលមាត់រួចទាញចង្កានាងឡើងឱនចុះអឹបបបូរមាត់នាងអណ្ដាតក៏រុញថ្នាំចូលក្នុងមាត់របស់នាង តែវាមិនងាយទេនាយធ្វើរបៀបនេះអត់មិនបានដៃតូចក៏លើកមកវាយស្មានាយដឹបៗ
សំណាងហើយវាយចំដៃអត់របួស៕
កុំអីបានមួយតង់ទៀតបាត់
រងចាំភាគបន្ត
ជួបលោភ