"က်ိဳးခ်န္ ငါ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ "
"ငါလည္း ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး"
"လီယိုကလည္း ဒိတ္ဖို႔ခ်ိန္းမွာပဲေလ
ရိေပၚ သူ႕ကိုယ္သူ တစ္ခုခုျဖစ္ေအာင္ ထပ္လုပ္လိုက္မွာလည္း ငါေၾကာက္တယ္"
"..."
"ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကို ငါမႀကိဳက္ဘူး
က်ိဳးခ်န္ စိတ္ေရာလူပါ မြန္းၾကပ္တယ္
ေနရခက္တယ္
ဘယ္ကေနစၿပီး ဒီလိုေတြမွားယြင္းကုန္တာလဲ"
"ငါေျပာနိုင္တာ တစ္ခုပဲရွိတယ္ ေရွာင္းက်န့္
အခ်ိန္ယူၿပီး မင္းစိတ္ကိုမင္း ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္ဦး၊ဘာဆက္လုပ္သင့္လဲဆိုတာ ေသခ်ာ
စဥ္းစားၾကည့္ဦး"
"..."
"ၿပီးေတာ့ လီယို
သူနဲ႕မင္းက ဟိုးငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေပါင္းလာတာ
မင္းအခုသူနဲ႕တြဲေနတာ တစ္ဘဝလုံးစာလုံးအတြက္ရည္႐ြယ္ထားလို႔လား သူ႕အေပၚခံစားခ်က္မရွိပဲနဲ႕ေတာ့ ဒီလိုႀကီးဆက္သြားေနလို႔ မျဖစ္ဘူးေလ ငါေျပာတာ နားလည္တယ္မလား"
"အင္း"
"ငါေျပာဖူးသလိုပဲ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေနာက္ကို
လိုက္ၾကည့္၊ ကိုယ့္ႏွလုံးသားကေျပာတဲ့စကားကို နားေထာင္ၾကည့္"
"အင္း"
"အဆင္ေျပသြားမွာပါ"
"ထင္တာပဲေလ"
........................................................................
"ေရွာင္းက်န့္ လိုက္ခဲ့ပါဆို"
"အာ မလိုက္ခ်င္ပါဘူး
မင္းဘာသာသြား"
"ခဏပဲေလ ေနာ္
လမ္းထိပ္တင္ပဲကို "
"မင္းကိုခိုင္းတာပဲ မင္းဘာသာသြား"
"လိုက္မွာလား မလိုက္ဘူးလား"
"မလိုက္ဘူး"
"မလိုက္ရင္ ဖက္နမ္းလိုက္မွာေနာ္"
"ရိေပၚ!!!"
"အဲ့တာဆို လိုက္ခဲ့ေလ"
ေရွာင္းက်န့္က ပိုက္ဆံအိတ္သြားယူကာ ရိေပၚေနာက္ စူပုတ္ပုတ္ႏွင့္ လိုက္လာသည္။
"စက္ဘီးယူဦးမွာလား"
"ေျခက်င္သြားမယ္"
"ၿပီးတာပဲ"
လမ္းထိပ္ေစ်းဆိုင္ကိုေရာက္ေတာ့ ရိေပၚက သူ႕မားမွာတာေတြ တန္းစီဝယ္သည္။
ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ေနလိုက္သည္။
"ေရွာင္းက်န့္ ဘာစားဦးမလဲ"
"ေတာ္ၿပီ ယူၿပီးၿပီ"
"အဲ့တာဆို ပိုက္ဆံရွင္းလိုက္ေတာ့မယ္"
"အင္း ငါဝယ္တာ ငါ့ဘာသာရွင္းၿပီးၿပီ"
"အိုေက"
ရိေပၚပိုက္ဆံရွင္းေနတုန္း ေရွာင္းက်န့္က ဆိုင္အျပင္ဘက္ အရင္ထြက္သြားသည္။
ရိေပၚ ၿပီးလို႔ လိုက္လာေတာ့ ေရွာင္းက်န့္က လီယိုႏွင့္ စကားရပ္ေျပာေနသည္။
"ေရွာင္းက်န့္"
"ၿပီးၿပီလား"
"အင္း"
"အဲ့တာဆို ျပန္ႏွင့္လိုက္"
"မင္းက မလိုက္ဘူးလား"
"အင္း ငါ လီယိုနဲ႕ ေျပာစရာရွိေသးတယ္
သြားႏွင့္ေတာ့"
"ငါ့ေရွ႕မွာ ေျပာလို႔မရလို႔လား"
"..."
"မသြားဘူး ေျပာခ်င္ရင္ ငါ့ေရွ႕မွာေျပာၾက
မသြားႏွင့္ဘူး"
"ရိေပၚ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ
ငါက ျပန္ႏွင့္ဆို ျပန္လိုက္ေလ"
"မျပန္..."
"ရိေပၚ...ခုခ်ိန္မွာ လီယိုနဲ႕ငါက တြဲေနတာ
အဲ့ေတာ့ ငါတို႔ၾကားမွာ ေျပာစရာေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္ ဟုတ္ၿပီလား သြားေတာ့
ေရာ့ ဒါ ယူသြား"
ေရွာင္းက်န့္က သူ႕လက္ထဲမွ အထုပ္ကို ရိေပၚဆီထိုးေပးသည္။လီယိုကေတာ့ ရိေပၚကို သြားလိုက္ေတာ့ဟူေသာသေဘာျဖင့္ ရပ္ၾကည့္ေနသည္။
"မင္း ေရွာင္းက်န့္...မင္း
ေတြ႕မယ္"
ရိေပၚက ေရွာင္းက်န့္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ကာ လွည့္ထြက္သြားသည္။ ရိေပၚ မလွမ္းမကမ္းေလာက္အေရာက္မွာ ေရွာင္းက်န့္က လွမ္းေအာ္ျဖစ္ေအာင္ ေအာ္လိုက္ပါေသးသည္။
"ရိေပၚ ငါ့အထုပ္ထဲက ဒူးရင္းေရခဲမုန့္
ယူစားႏွင့္လိုက္ အရည္ေပ်ာ္သြားလိမ့္မယ္"
........................................................................
ရပ္ကြက္ပန္းၿခံထဲတြင္ ျဖစ္သည္။
"လီယို"
"ဟင္"
"အရင္တစ္ေခါက္က ေကာအတင္းျပန္သြားလိုက္မိတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ေၾသာ္ ရပါတယ္"
"အြန္း ကိစၥေလးနည္းနည္းေပၚလာလို႔ေလ
အဲ့လိုပဲျဖစ္သြားတယ္"
"ရိေပၚကိစၥပဲမလား"
"..."
"ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္"
"ေကာထပ္ၿပီးေတာင္းပန္..."
"မလိုပါဘူး မလိုပါဘူး
ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ၿပီးသားပါ"
"..."
"ကြၽန္ေတာ္က အၿမဲနားလည္ေပးၿပီးသားပါ"
"ေက်းဇူးပါပဲ"
"ေက်းဇူးဆိုတဲ့စကားလုံးလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားမွာ မလိုပါဘူး ေကာရယ္"
"..."
"ေကာသိလား
တစ္ခါတေလ ကြၽန္ေတာ္ ဆိုးတဲ့ေကာင္ေလးသိပ္ျဖစ္ခ်င္တာပဲ"
"ဆိုးတာ ေကာင္းမွမေကာင္းတာ"
"ကြၽန္ေတာ္ မလိမၼာခ်င္ခဲ့ဘူး"
"..."
ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ေျပာစရာစကားမရွိေတာ့သည့္အလား အေတာ္ၾကာ တိတ္ဆိတ္သြားသည္။
"ေျပာစရာရွိတယ္မလား
ေျပာေလ"
"ေကာတို႔..."
"..."
"ေကာတို႔ လမ္းခြဲရေအာင္"
လီယို ၿပဳံးလိုက္မိသည္ ထင္ပါသည္။
သူ ဘယ္ေလာက္ဆုေတာင္း ၊ဆုေတာင္း
ဒီလိုေန႕က ေရာက္လာတာပဲလား။
"ဒါပဲလား"
"လီယို..."
"ေကာေျပာခ်င္တာ ဒါပဲမလား"
"..."
"ကြၽန္ေတာ္က လမ္းခြဲမေပးနိုင္ဘူးဆိုရင္ေရာ"
"ငါ..."
"ေကာဘက္က ကြၽန္ေတာ္လက္ခံနိုင္ေလာက္မယ့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးေလ"
"ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေသခ်ာခ်င္တယ္"
"..."
"အခ်ိန္ယူၿပီး ကိုယ့္စိတ္ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ၊ ခဏတာမဟုတ္ပဲ တစ္ဘဝလုံးစာအတြက္"
"ဒါပဲလား"
"အင္း"
"ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ၿပီ"
"..."
"ကြၽန္ေတာ္ ေကာကို လက္လႊတ္လိုက္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ၊ တစ္ဘဝလုံးစာအတြက္ ေကာ အခ်ိန္ယူပါ ၊စဥ္းစားပါ
တစ္ခုပဲ"
"..."
"တစ္ခုပါပဲ"
"..."
"ကြၽန္ေတာ့္ဆီေတာ့ ျပန္လာခဲ့မယ္မလား"
သစ္႐ြက္ေျခာက္ေတြေပၚ
ျဖတ္နင္းသြားေသာ ေျခသံကို
ၾကားလိုက္ရ၏။
ပါးေပၚက မ်က္ရည္ကိုေတာ့
သူ သုတ္လိုက္မိသလား မေျပာတတ္ပါ။
ဆုေတာင္းတိုင္းသာ ျပည့္မယ္ဆိုလွ်င္
ခပ္ဆိုးဆိုးကေလးတစ္ေယာက္ပဲ
ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ပါသည္။
........................................................................