"ကြၽန္ေတာ္ လက္ကိုင္လို႔ရမလား ေကာ"
"အမ္...ရပါတယ္"
"ဟုတ္"
လီယိုက စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ေရွာင္းက်န့္လက္ေတြကို ခပ္ဖြဖြဆုပ္ကိုင္လာသည္။
"ေကာ..."
"ဗ်ာ"
"ကြၽန္ေတာ္ေလ...ကြၽန္ေတာ္ ေကာနဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္ခြင့္ရတာ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲသိလား"
"..."
"ေကာေရာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုသေဘာရလဲ"
"ငါ...ငါ လီယို႔ကို သေဘာက်ပါတယ္"
"အင္း...ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ေကာကိုခ်စ္ပါတယ္"
"ဟို..."
"ပုံမွန္အတိုင္းပဲ ေနပါ ေကာရဲ႕
အေနခက္စရာမလိုပါဘူး"
"အင္း"
"ေကာ မုန့္စားၿပီးရင္ ဘာလုပ္ခ်င္ေသးလဲ
ဘယ္သြားခ်င္ေသးလဲ"
"ပုံမွန္ဆို အတြဲေတြ ဒိတ္ရင္ ဘာလုပ္ေလ့ရွိၾကလဲဟင္"
"အာ...ကြၽန္ေတာ္သိသေလာက္ဆိုရင္
အခုလို ေကာ္ဖီဆိုင္ထိုင္တယ္
ေစ်းဝယ္ထြက္တယ္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တယ္"
"႐ုပ္ရွင္?"
"အင္း... ေကာ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ခ်င္လား"
"ၾကည့္ရင္ေကာင္းမလားလို႔"
"အိုေကဗ်ာ... မုန့္စားၿပီးရင္ ဝင္ၾကည့္ၾကမယ္"
"အြန္း"
ႏွစ္ေယာက္သား မုန့္စားၿပီးတာႏွင့္ လက္မွတ္ဝယ္ကာ ႐ုပ္ရွင္ဝင္ၾကည့္ၾကသည္။ ေရွာင္းက်န့္အေနရခက္မွာစိုးသျဖင့္ လီယိုက ရိုးရိုးတန္းလက္မွတ္ကိုသာဝယ္ခဲ့သည္။
ဇာတ္ကားတစ္ဝက္ေတာင္မေရာက္ေသး၊ ေရွာင္းက်န့္ဆီဖုန္းဝင္လာသည္။
"လီယို ခဏေနာ္
ျပန္လာခဲ့မယ္"
႐ုံထဲမွာ ဖုန္းေျပာရန္ အဆင္မေျပသျဖင့္ ေရွာင္းက်န့္က အျပင္သို႔ထြက္သြားသည္။
"ဟယ္လို ရိေပၚ"
"ေရွာင္းက်န့္ ဘယ္မွာလဲ"
"အျပင္မွာ"
"ဘယ္မွာလဲလို႔...ခုျပန္လာခဲ့"
"ျပန္လာလို႔မရေသးဘူး ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ေနတယ္"
"မရဘူး ျပန္လာခဲ့"
YOU ARE READING
By Fair Means or Foul || Completed ||
Fanfiction[ B J Y X ] The eternal triangle of WangYiBo, Xiao Zhan & Leo This is my very 1st work.I give the full credit to the original owner for the cover photo. I'm just amateur writer.So if there's any mistake, please kindly understand me. Hope you enjoy...
