Sahne Çocukları

By Denizdenz372

700 373 900

Beklenmedik bir karşılaşma ile tekrardan sahnelere dönecektim. Bu beni mutlu ederken bu mutluluğa ortak edece... More

1.Bölüm
2.Bölüm
3.bölüm
4. Bölüm
6. Bölüm
7. Bölüm
8. Bölüm
9. Bölüm
10. BÖLÜM
11. Bölüm

5. Bölüm

61 38 89
By Denizdenz372

Camın kapanmasından dolayı öylece ortada kalmıştım. O gece onlar beni tek bırakmadılar. Gecenin serinliğinde bahcede öylece bekleyerek uyumuştuk.

Başımı kaldırıp aydınlanan havaya baktığımda bana bakan Kerem'i gördüm. Onun omuzunda uyuyakalmıştım.

O ise tüm gece uyumamış başımı beklemişti. Ona minattar bir şekilde gülümsediğimde bana göz kırptı. Diğerlerine baktığımda Aras, Özgür'e kollarını sarmış uyuyordu. Gülmemek için yanaklarımı ısırırken Keremle göz, göze geldim. O an dış kapının açılmasıyla hemen ayağa kalktım.

Babam paltosunu giymiş giderken yanına gittim. Babam beni görünce gülümsedi. "Günaydın kızım." dediğinde gülümseyerek "Günaydın baba, sabah sabah nereye böyle?" dediğimde saçlarımı okşadı.

"Arabanın tekerleklerinin havası inmişti , bakıma götürmeye gidiceğim." dediğinde sertçe yutkundum. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü.

Zorla gülümseyerek başımı salladım. "Sen nerden böyle kızım?" dediğinde "Biraz hava alayım dedim bahceye çıktım, anahtarımı evde unutmuşum senin çıkman güzel oldu." dedim.

Başını sallayıp evin anahtarını bana uzattı. Şuan sinirden çıldırıyordum. Babam arabasına doğru gitti. Bende ayaklarımı yere sürte, sürte Keremin yanına gittim. Gülerek bana bakarken" Komik deil. "dedim.

Halen gülmeye devam ederek Özgür ile Arası kaldırdı. Gülerek halen onları kaldırırken" O saçlarını çekiştirmemi istemiyorsan gülmeyi kes. "dediğimde elleri ile teslim olmuşcasına kaldırarak" Pardon.." diyerek onları kaldırdı.

Özgür uyku mahmuru gözlerini ovalayarak etrafa baktı. Ben ise mahçup bir şekilde onlara bakıyordum." Kerem, ben üzgünüm gece gece geldiniz tekerlekleri yaptınız ama böyle olacağını bilemedim. "dediğimde uzunca bana baktı.

" Önemi yok, bizim için eylenceli bir gece oldu." dediğinde gülümsedi. Aras halen ikimize bakarken hiç bir şey anlamamıştı." Ne oluyor biri açıklayacak mı artık. "dediğinde Kerem ona döndü." Yolda anlatırım, Özgür hadi arabaya geç Arasla bende geliyorum. "dediğinde Özgür elleri ile yerden destek alıp ayağa kalktı.

Aras'da onun arkasından gitmesi ile Kerem bana döndü. "Biz arkadaşız tabikide bir sorun olduğunda bizi arıyacaksın." dediğinde burukca ona gülümsedim. "Ama geceleri aradığında biraz cümlelerini toparla bende şok etkisi yaratıyor." dediğinde ne dediğini anlamıştım.

Gülümseyerek başımı salladım. "Hadi git giyin, okula geç kalacaksın." dediğinde evin kapısına doğru yürüyüp cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım. Onun bahcede beni izlediğini görünce elimi salladım. Gülümseyerek cebinde olan elini çıkarıp el salladı.

Kapıyı kapatarak anahtarı aynalığa bıraktım. Odama doğru yürüyüp kapımı açtım. İçeri girerek ardımdan kapattıktan sonra yatağıma doğru gidip yatağın içindeki yastıkları çıkardım. Arkamda delil bırakmak hoşuma gitmiyor.

Dolabıma doğru gidip hemen giyeceklerimi çıkarıp yatağımın üstüne koydum. Dolabımın kapaklarını kapatıp yatağın üstüne koyduğum kıyafetleri giydim. Saçlarımı tepeden topladıktan sonra çantamı takıp yatağımın üstündeki telefonumu alıp çıktım.

Kapının önündeki converslerimi giyerek kulaklığımı takarak evden çıktım. Hava biraz daha aydınlanmıştı. Kulaklığımda çalan "PARAMORE - I'm not angry anymore" çalıyordu. Sakince sokaklarda yürüyerek gidiyordum. Sabah saatleri daha kendi sakinliğini sürdürdüğünden pek kimse yoktu.

Sokaklar bonboş ve ıssız gibi görünüp, hisettirsede sakinlik hep sevdiğim bir şeydi. Biraz daha hızlanarak yürüdüm. Okula doğru yaklaştığımda köşeki bankta Özgür bana el salladı. Ona bakarak ona karşılık verdim.

Okul bahcene girdiğimde Aras bankta oturmuş beni izliyordu. 'Gene bilmeden ne yapmıştım' diyerek içimden söylenerek onlara doğru ilerledim.

"Hoşgeldin." diyen Kerem'e gülümsedim. "Hoşbuldum." diyerek Aras'a döndüm. "Sana ne oldu?" dediğimde somurtmaya devam ediyordu. Dizlerimin üstüne oturarak ona baktım. "Hey ufaklık, yapma böyle beni üzüyorsun." dediğimde dudağı sola doğru kıvrılır gibi oldu geri yere bakmaya devam etti.

"Gene acaba neden trip yiyorum." dediğimde "Sabah  baban arabayı bakıma götürmüş." dediğinde şimdi anlamıştım. "Ama ben nerden bile bilirdim." dediğimde bana baktı. "Biraz daha trip atayım afederim." dediğinde güldüm. "Pekii." diyerek ayağa kalktığımda benim ismimi seslenen birini duyunca döndüm.

Babamın bana çatık kaşları ile bakışını görünce yutkundum.yanına gitmek istemiyordum. 'Gitmeme gibi bir şansımız yok mu?' diyerek öfledim. Sonra kendimi azarladım anneye babaya öflenmez taş olucam sonra mazallah.

Yavaşca yanına doğru yürüdüm. Bir bana birde arkamdaki erkeklere bakıyordu. Evet şimdi gerçekten ölüm fermanımı imzalıyorum, hadı bakayım.

"Konuştuğun erkekler kim, Ekin?" dediğinde 'İşte şimdi sıçtık, iflas bayraklarını çekebiliriz.' içimden diyerek babama baktım. "Onlar mı?, benden ders notlarını istediler, o kadar." dediğimde babam dediğim yalana kendini inandırmak istiyor gibiydi.

Bu aralar gerçekten tam bir yalan makinası ilan ediyorum kendimi. Babam birden bana gülümsedi. Babamdaki bu ani ruh değişimi artık beni korkutuyordu." Aferim, kızım. " dediğinde yüzümü buruşturdum. Ne diyor bu? sıfatıyla ona bakarken "Grup olayını Müzik hocanla konuştum. Çok başarılı olduğunu söyledi." başımı sallayarak gülümsedim.

O müzik hocasını gördüğüm yerde anlından öpeceğim. Ağzından bal damlıyor adamın, bal be!

Birden Aras "Ekinciğim aç bana kollarını!" diye bağırarak koşarak geldi ve sırtıma zıplamasıyla benim çığlık atmam bir oldu. Babam şaşkınca bize bakarken Özgür ile Kerem koşarak yanımıza geldi. Berk ise bankta oturmuş sırıtıyordu.

'Bu sefer belim gerçek anlamda kırıldı.' diyerek inilerken Aras gülüyordu. Babamın kızgın bakışlarını gözümde canlandırabiliyordum. Yerde boylu boyunca kapaklandığım için yerin dibine girmek istiyordum.

En azından bir süre kurtulabilirdim.

Arası üstümden kaldırdıklarında "Dokunmayın bana çok fenayım." dediğimde aras kıkırdadı. Ayağa zorda olsa kendi imkanlarımla kalkarak yere baktım. Babamın gözlerinden fışkıran alev toplarının kurbanı olmak için daha çok gençtim.

"Kızım artık açıklıyacak mısın bu erkeklerin kim olduğunu?" demesiyle babamın yüzüne baktım. Yutkunarak "Bunlar benim grup arkadaşlarım." dediğimde babam bozuntuya vermeyerek "Pekii, akşam konuşuruz bu konuyu." diyerek son kez bana ve arkadaşlarıma baktı.

Gözü Keremde takılı kaldı bir süre daha sonra ilerleyerek arabasına bindi. "Aras şimdi kimse seni elimden kurtaramaz!" diye bağırdığımda Aras kaçmaya başlamıştı bile. "Aras!" diyerek onun peşinden koşarken gözüm dönmüştü. Parçalıyacaktım bu çoçuğu. Kerem, Özgürle gülerek bizi izliyordu.

"Ekinciğim, hiç tazı olmayı düşündün mü?" dediğinde sinirle "Ne alaka Aras!" dediğimde halen peşinden koşuyordum aramızdaki mesafe kapanmasına ve yakalamam az kalmıştı. "Bence düşün." dediğinde ensesinden kavradığım gibi. İkimizinde ayağı birbirine dolaştı ve yere ikinci defa kapaklandık.

Bu sefer altta Aras vardı. Şuan üstünde tepinmek istiyordum. Sırtımı kırmıştı hayvan herif! "Ekinciğim beni Seyit Onbaşıyla karıştırma." dediğinde sinirle ona baktım. "Aras!!" dediğimde Aras gülmekten çıldırıyordu.

Keremle Özgür orada gülmekten kendinden geçerken Arasın saçına doğru tükürdüm. "Umarım o saçların bir, birine girer bitler pireler çıkar kapıma dayanırsın." deyip onu taklit ederek "Ekinciğim lütfen bitlerimi ayıkla dersin umarım" diyerek üstünden kalktım.

"Bu nasıl bir beddua." diyerek yerden zorla kalktı. Okula girdiğimde sinirle sınıfa girdim. Sırama oturduğumda yanıma Doruk gelip benden izin bile almadan küstahca oturdu.

Ona sinirle dönerek "Ne var?" dediğimde tepkime karşı afalamış olmalıydı. "Sadece bir şey soracaktım, sakin." diyerek bana baktı. "Sizin müzik grubunda fazladan yer varsa sizinle çalmak isterim." dediğinde başımı iki yana salladım. "Gerek yok." diyerek camdan dışarı baktım.

Bugün beni sınamak için Yarabbim tek, tek gönderiyor. Doruk hersle yanımdan kalktığında ona dönüp "Ne bu havalar Doruk?" dememle sırasına oturuyor sinirden çenesi seğriyordu. Aman dikkat etsin ona burdan bir uçarsam daha çenesi olmayabilirdi.

"Önüne dön Ekin." diye hersle bana çıkıştı. "Öyle mi?" dediğimde oda bana baktı. "Neyse sana bir şey derdimde ortam müsait deil." dediğinde güldü. O gülüşün yalancılığı kadar ona nefretle baktım. "O zaman müsait olduğunda söyle Doruk, içinde kalmasın." diyerek ona bakmayı kesip önüme baktım.

Halen ağzında bir şeyler gevelerken ben öylece dışarı baktım. Yoksa benim ağzımdan kötü bir söz çıkacaktı, bu sefer hiç iyi şeyler olmayacaktı. Hoca sınıfa girdiğinde, hocayı umursamadan başımı sıraya yaslayıp uyudum.

***

Başımda iki saatir dır, dır yapan Arası saymassak güzel bir uyku çekiyordum. "Hadi kalk yemekhaneye gidelim, ölcem açlıktan." dediğinde gülerek başımı ona çevirdim. "Git ye, ben seni buraya bağlamadın Arascım." dediğimde "Sende gel bizimle Ekinciğim, boğazımdan geçmez sensiz." dedi

"Asıl ben olmasam löp, löp götürürsün." dediğimde Özgür güldü. "Bak gene trip atarım sana ama." dediğinde ayağa kalktım. "Tövbe, daha çekemem üçüncü tribini bugün yeterince dozumu aldım." dediğinde sırıtarak kalktı. "Hadi Kerem yemeklerimizi almıştır, gidelim." dediğinde peşinden yürüdüm.

Yemekhaneye girdiğimde sonradan geldiğimizden bir kaç kişi bize bakarken ben hemen Keremin bize el sallamasıyla onun yanına gittik. Sabah çok fark etmemiş olacağım ki üstüne giydiği beyaz okul gömleği ona çok yakışmıştı.

Kollarını yarım bir şekilde kıvırmış bizi beklerken başımı iki yana sallayarak büyüye kapılmamaya çalıştım. Biri benim omuzuma çarparak geçip giderken bunu Doruk olduğunu görünce kafayı yemek üzereydim. Ne istiyordu bu?

Ne yapsaydım 'Gel grubumuza hay, hay sahne olarak başla "mı? deseydim. Yok işte yer!

Derin bir nefes alarak onun oturduğu sandalyenin karşısına geçerek oturdum. Bana bakarken önünde duran bardaktaki suya elimi çarparak üstüne döküldü. Bir kaç masadaki kişi hayretle bize bakarken Doruk sinirle bana bakıyordu. "Ödeştik, pişmiş arsız." dedim.

Masaya ellerimi koyarak ona biraz daha yaklaşarak "Omuzuma vurmanın bedeli say." dediğimde ona bakmayarak yürüyerek masama doğru ilerleyip oturdum.

Aras bana bakarken Kerem bir şey olduğunu anlamıştı tekrardan Doruğun masasına baktığımda yemekhaneden hırsla çıkarak gitmişti. Umarım bana karışmaması gerektiğini anlamıştır. Sadece bir grup meselesinden nerelere gelmiştik. Sadece bir su olabilir ama benim için büyük bir şeydi.

Tez zamanda gözüme gözükmemesi dileğiyle...

Bu bölüm bu kadar arkadaşlar umarım bölümü beyenmişsinizdir.

💐❤️







Continue Reading

You'll Also Like

25.5M 908K 78
♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuş...
2M 120K 64
Ulaş: Ev alma, komşu al demişler. Işık: Öyle mi demişler. Ulaş: Öyle demişler. Alacağım seni kendime. Mecburuz.
7.1M 414K 84
Sevdiği çocuk yerine yanlışlıkla okulun serserisine yazan Ece, başına çok büyük bir bela aldığını fark ettiği an onu engeller. Fakat her şey için ço...
194K 12K 26
17 yıl sonra doğumda karıştığını öğrenen Peri... Abilerine ve üçüzlerine alışabilecek mi ? Babam gülümseyip "Aksine iyi bir şey oldu. Peri doğumda k...