September 3, 2021 - FRIDAY, BEACH DAY
📍Camber Sands Beach, East Sussex, United Kingdom
Grabe! Napaka ganda dito!! Dito ka literal na makaka hinga ng maayos. Puro green at blue lang makikita mo. It means, maraming puno tapos yung dagat mismo. Halos isang oras din yung binyahe namin mula sa hotel papunta dito sa beach. Pagka dating namin, naka sunod kami sa staff. Pero meron kaming mga kasama which is yung mga kaibigan dito ni Sandro. That time bigla nya akong hinila opposite sa direction nung sinusundan naming staff ng resort. Nagulat ako kung saan nya ko dadalhin dahil hindi ko pa naman kabisado yung lugar na 'to at isa pa, naninibago ako sa mga tao kasi usually pag nag tatravel ako, sa mga may snow like Japan, Korea, Russia, and many more. Sinabi sakin ni Sandro na mag tiwala lang daw ako sakanya dahil kabisado nya naman daw yung lugar na yun so i trusted him. Until dinala nya ko sa isang kwarto at hinawakan yung kamay ko pagkabukas ng pinto. Nakita kong may inihanda pala syang surprise para saakin.
"Sorry, Janna. Ito lang yung kinaya ng powers ko, Hahahaha!" Sandro said.
I answered, "Huy, gagi!! Ano ka ba? Ang effort mo kaya! Pangarap ko lang dati na may mag surprise saakin ng ganito, lahat talaga ng pangarap ko ginagawa mong totoo. *I whispered* (Ikaw nalang ata yung pangarap kong hindi ko makukuha. Kung pwede lang ibalot mo yung sarili mo tapos yun nalang yung ibigay mong regalo sakin.) Thank youuuu!!!" I immediately hugged him tightly.
Sumagot sya, "Para manlang sumaya ka kahit papano. Saka kalimutan mo na muna yung problema mo sa pinas, kaya ka nga nasa London ngayon para sumaya eh. Don't stress yourself ha? Remember, i'm always here." He kissed my forehead.
"Thank you, Sandro! Thank you so much sa lahat ng effort mo. Sobra sobra na 'to para sa pagbawi mo. Actually you don't have to treat me this special, pero ginawa mo parin. Thank you for being my shoulder to cry and being a good friend to me always." I replied to him as i hugged him while placing my head on his chest and hearing his heartbeat is really a music to my ears.
Nag bago yung mood ni Sandro. Hindi ko alam kung anong nasabi kong mali pero tumahimik nalang sya at hinalikan nya lang ulit ang noo ko habang magka yakap kami.
Pagkatapos noon, umupo lang kami saglit sa kama na puno ng petals ng roses at sabay na uminom ng wine na inihanda nya. Nagpa hinga lang kami at maya maya ay nag prepare ng aming sarili para sa pag swimming namin mamaya sa beach.
-TIME SKIP-
4PM IN THE AFTERNOON
I and Sandro decided na nag swimming na sa beach. Kasama namin yung mga friends nya dito sa London. Actually puro boys sila pero hindi naman ako na out of place kahit papano kasi andun si Sandro my loves. Nung bago palang kami mag swimming ni Sandro, ang akala nya ay naka rush guard ako na mag swi-swimming. Little did he know, na naka swim suit ako. Hello? Mag mumuka kong bata pag nag rush guard pa ko. So yeah i wore my two piece. Naunang lumabas si Sandro ng room (cottage) namin. Then sinabi ko sakanya na susunod nalang ako sakanila ng friends nya. After a few minutes, lumabas na rin ako ng room namin at nakita kong nagulat si Sandro sa nakita nya. I'm wearing my fuchsia pink swim suit that time and Sandro was laying down with his friends under the tree with the shades on. I feel a bit embarrassed, naka hilera kasi sila ng mga kaibigan nya dun habang naka higa sa mga beach chairs (not sure sa term). Tapos nakita ko pa kung paano sila sabay sabay na lumingon saakin habang naglalakad ako sa harap nila. Literal na k-drama feels!! Pero syempre dun lang ako nakatingin sa nasa dulo, which is si Sandro. Hahahaha. Kahit wala syang abs katulad nung iba, ang hot parin nya noh lalo na yung pag tingin nya sakin habang nag lalakad ako ng naka swim suit. Pag tapos nung moment na yun, nag swimming na kami. And i even took them a picture, silang mag babarkada. Pero syempre naka crop si Sandro my loves.
See? Napaka gwapo naman talaga. Halatang hindi ako papatulan eh. Joke lang, Lord baka naman po hehe. Look at his tummy!! Hahahaha. Napaka cute nya rin at the same time, lalo na kapag tumatawa at naka ngiti sya. Literally his one smile makes my whole day. Kung alam nya lang lahat ng yon, hays.
Anyways nag swimming na nga kami at wala masyadong ganap dahil mas inenjoy ko talaga yung moment at nag picture picture lang kami dun and honestly hindi nag fail si Sandro na pasayahin ako at makalimutan yung mga problema ko sa pinas. Siguro kung wala sya ngayon, hindi ko alam yung gagawin ko. Hindi ko alam kung kakayanin ko pang kumapit if ever man na walang Sandro na nag checheer up sakin ngayon at palaging nag reremind sakin kung gaano ko ka worth it mahalin at deserve ko ang lahat. Imagine, kaibigan nya palang ako ng lagay na 'to. Paano nya pa kaya tatratuhin yung magiging girlfriend nya in the future? Hindi lang sya swerte, blessed pa sya na ikakasal at magkakaroon sya ng anak sa isang lalaking minsan ko nang pinangarap na makitang nag hihintay saakin sa harap ng altar.
-TIME SKIP-
11PM IN THE EVENING
Nasa bar kami malapit sa beach and we're just hanging out. Nung time na yun nag inuman sila Sandro and yung friends nya pero hindi na ko naki sali since i'm still a minor at ayoko ring malasing ulit, medyo nakaka trauma. So i just waited for Sandro sa room namin hanggang sa matapos silang mag hang out ng friends nya. Wala naman ako dapat ika selos regarding sa mga kasama nya uminom since puro boys naman sila. So after mga 2 hours, at around 1AM na naka balik si Sandro sa room namin. Actually, tulog na ko that time pero nagising rin ako dahil kumatok sya ng malakas at tila bang naka sandal sya sa pinto kaya't bumangon ako agad at pinag buksan ko na sya ng pinto. Pagka bukas na pagka bukas ko ng pinto, bigla kaming napa higa sa sahig parehas dahil nadaganan nya ko. Nagulat ako sa nangyari. Lasing na lasing si Sandro nung gabi na yun at ang tagal namin naka higa sa sahig parehas. Rinig na rinig ko rin yung hinga nya dahil naka patong yung katawan nya sakin at magka dikit yung dibdib namin. Hindi na ko maka hinga kaya naman tinulak ko na sya patagilid at ginising ng dahan dahan dahil hindi ko naman sya kayang buhatin papunta sa kama para makapag pahinga na. Nang makarating na kami sa kama habang ginagabayan ko sya sa pag lakad, pina higa ko na sya at pinag palit ng damit. Naka pikit parin yung mga mata nya pero sumunod naman sya. Kaya lang nagulat ako ng bigla nya kong hinila at niyakap ng mahigpit habang naka higa. Ayoko maging madumi utak ko pero kung kanina, sya yung naka patong saakin. Ngayon naman, ako yung napa patong sakanya dahil nga hinila nya ko papunta sakanya habang naka higa. Nagulat ako at pilit akong umaalis sa pagkakayakap nya. Hindi ako masaya nung time na yun. Natatakot ako. Natatakot ako na baka mangyari na naman yung ginawa ni Mark nung time na lasing rin sya.
"Sandro, bitawan mo ko!! Bitawan mo ko please!!" Nagmamakaawa kong sabi sakanya.
Sumagot sya kahit naka pikit parin ang dalawa nyang mata, "Shhh.. Hindi ko gagawin yung ginawa sayo nung gag*ng Mark na yun. I just want to hug you. Lasing ako, Janna. Pero lasing lang ako. Hindi parin mawawala yung respeto ko sayo."
Gumaan ang loob ko at naka hinga ko ng maluwag nung oras na yun. Gusto kong maiyak sa sobrang saya. Napaka swerte ko talaga dahil nakilala ko sya. Kaya ang ginawa ko ay niyakap ko nalang sya pabalik at hinalikan nya ulit ang noo ko bago matulog at natulog na kami ng magkayakap.
_________________________________________
~SANDRO'S POV~
I can't deny na lasing ako that night. Nahihilo talaga ko at masakit ang ulo ko kaya ang naisip ko lang na pampagaan ng nararamdaman ko ay ang isang yakap ni Janna. Kaya ko siguro nagawang hatakin sya papunta saakin. Sorry, Janna kung nagulat at natakot ka sa nangyari. Pero don't worry. I assure you, hinding hindi kita babastusin katulad ng ginawa sayo ng kaibigan mong si Mark. I maybe drunk, but i still have my biggest respect on you. At hinding hindi mawawala yun. Matulog ka lang sa dibdib ko at pakinggan ang tibok ng puso ko. Matulog ka ng mahimbing at kalimutan ang lahat ng pinag dadaanan mo. Andito lang ako at hindi ko na hahayaang masaktan kapa ulit ng ganyan.
_________________________________________
Natulog ako sa dibdib ni Sandro habang mag kayakap kami. Ang sarap sa feeling. I feel very safe at yung yakap nya sakin pakiramdam kong pinoprotektahan nya talaga ko that's why hindi talaga ko nag regret na i admire him.
Pero before ako matulog, i heared Sandro whispers, "I love you so much."
A-ano daw? I love you? Ahh, baka naman nananaginip lang sya. Tulog na kasi sya nung time na yun kaya hindi ko kailangang mag isip ng kung ano man. Hindi ko bibigyan ng malisya lahat ng 'to. I also have my respect on Sandro. May respeto sya sakin at may respeto ako sakanya and that's how we understands each other always kahit sa mga mahihirap na sitwasyon. Ayoko ring umasa sa mga ginagawa namin dahil alam ko namang magkaibigan lang kami. Pero if ever man na hindi lang kami hanggang magkaibigan, edi mas masaya. Pero katulad nga ng sinabi ko, hindi na rin ako aasa. Mas okay nang mag expect ako ng mababa kaysa mag expect ako ng mataas sa label namin ni Sandro. I'm only 17. I don't think magugustuhan nya ko considering na he's already 27 tapos mula pa sa sikat na pamilya. Hindi ako aasa, pero hindi rin ako titigil mangarap at mag dasal na sana balang araw ay matutunan nya rin akong mahalin. I know, kung kami talaga ay gagawa ang tadhana ng paraan para mahanap namin ang isa't isa. I love you forever, My Sandro. Kahit hindi mo pa alam, I LOVE YOU AND I WILL LOVE YOU UNTIL MY BREATH.