Present.
Mindy's POV
Sa wakas ay nakarating na din kami sa bahay nina Ryanne at Ce.
Nagsisimula na nga ata ang party. Bumaba na kami ni Annie sa sasakyan. Bitbit niya ang regalo niya para kay Rycel.
"O, asan na ang regalo mo?" Tanong sakin ni Annie nang mapansin niya na wala akong dala.
"Kailangan pa ba ng regalo?" Tanong ko sa kanya.
"Malamang. Baka nakakalimutan mo si Rycel yan. Inaanak natin pareho yan mars!"
"Alam ko."
"Alam mo naman pala. Asan na regalo mo?"
"Ako. Ako ang regalo." Sabi ko sa kanya.
Natawa naman siya sabay iling ng kanyang ulo "Ewan ko sayo. Diyan ka na nga." Pumasok na siya sa venue ng birthday ni Rycel. Kinuha kasi kami dati ni Ce bilang ninang ni Rycel kaya kumare ko tong jowa ko.
Napangiti na lang ako sa kanya habang papalayo siya sakin.
Nang makarating sa loob ay agad namin niyakap sina Ce at Ryanne. Kinamusta nila kami ni Annie at saktong nag-uusap kami ng lumapit si Rycel.
"Mimi! Look what I've got!" Halos napatili niyang sabi sa mimi niya. Pinakita niya ang gift sa kanya ng isang kalaro niya.
"Wow. That's beautiful." Sabi ni Celestine.
"I know, right?" Nakangiting sabi naman ni Rycel sa mimi niya.
"O, did you say thank you ba baby?" Tanong naman ni Ryanne.
"Of course, mommy. I did." Ginulo ng bahagya ni Ryanne ang buhok ng anak.
"Baby, look who's here..." sambit ni Ce saka pinatangala si Rycel samin.
Rycel gasped. Yung maarteng gasped haha "Tita ninang!" Sigaw niya nang makita kami ni Annie. She then ran towards me for a hug. I kneel down in front of her.
"Did you miss tita ninang ba?"
"Sobra po!" Patalon-talon niyang sabi. Natatawa ako sa kanya ang hyper niya eh.
"Eh ako? Namiss mo rin ba ako?" Nalipat ang paningin ni Rycel kay Annie na ngayon ay nakatukod ang kamay sa mga tuhod niya. Lumawak pa ang ngiti ng bata saka nagpakarga kay Annie. Annie just happily carry her.
"I miss you ninang A."
"Aww..." napatingin sakin si Annie "Pano ba yan? Ako talaga fave ni Ry." I rolled my eyes on her. Favorite naman talaga kasi siya ni Rycel. Totoo yun. Ewan ko ba sa batang yan kung ano nakita niya kay Annie at naging paborito niya eh di hamak na mas cool pa ko diyan haha.
"Kamusta na kayo?" Nakangiting tanong ni Ce samin ni Annie. "Bangayan pa rin ba hanggang ngayon?" Natatawa niyang tanong.
"Hindi naman na siguro magbabago yun tsaka eto kasi..." turo ko kay Annie "She always finds a way to pissed or annoyed me."
"Sorry naman, miloves. Hindi kasi kompleto ang araw ko pag di ka nainis sakin so." Natawa na lang sina Ryanne at Ce.
Nag-umpisa na kaming kumain then kwento-kwento about sa life. Inaasikaso din nila Ce ang mga bisita nilang nanay ng mga kaibigan ni Rycel.
Madaming games para sa mga bata. May payaso pa nga silang kinuha kaso umiyak naman si Rycel. Mukhang takot siguro sa clown haha.
After ng party ay napagpasiyahan na naming umuwi ni Annie. Nagpaalam na kami kina Ryanne at Celestine. Si Rycel di na namin nakausap since nakatulog na siya. Kasalukuyan siyang kinakarga ni Ryanne.
"Mag-ingat kayo sa pag-uwi." Paalala pa ni Ce samin.
"Oo namam. Bye babe." Paalam ko kay Ce sabay halik sa kanya sa pisngi at ganun din ang ginawa ko kay Ryanne. I kissed Rycel din sa noo na mahimbing na natutulog sa balikat ng mommy Ryanne niya. Nagpaalam na din si Annie.
We're on our way to Annie's house and since si Annie siya eh expect mo nang maingay ang buong biyahe.
"I have a question nga pala." She said habang nakaplay ang music sa background.
"What is it?" Tanong ko na hindi inaalis ang tingin sa kalsada.
"I always wonder why you're calling Ce babe and not me." She switch her position at ngayon nakatigilid siyang nakaharap sakin. Her head resting on the passenger seat while looking at me.
"Cause she's my bestfriend and my babe." Kasual kong sagot sabay kibit ng aking balikat.
"And I'm your girlfriend for almost four damn years and you never did call me babe or miloves or whatever even ONCE. Don't I deserve an endearment too?" Napatingin ako sa kanya sabay ngiti. "Wag mo nga akong ngitian. Halikan kita diyan eh." Pagbabanta niya na lalo kong ikinangiti. Kung halik lang din naman ang kapalit ng pagngiti ko edi ngingiti ako lalo haha. "Tss. Sige ngiti ka lang diyan. Asa naman na hahalikan kita."
"Ang cute mo Annie B."
"Annie B..." she mocked me na ikinatawa ko naman. Napabuntong siya ng kanyang hininga. "I know I shouldn't feel this lalo na at si Gov yun. I mean, yeah she's your bestfriend and you call her babe even before pa naging tayo pero...nakakaselos lang kasi minsan." Napakunot naman ang noo ko sa kanya kasi di ko narinig masyado yung last part. Hininaan niya kasi ang boses niya nung sinabi niya yun.
"What?"
Sinamaan niya lang ako ng tingin "Magdrive ka na nga lang diyan. Hayaan mo na lang akong mag-emote dito. Don't mind me."
"Annie, I heard you. Sa last part lang ako nabingi kasi naman ang hina ng boses mo."
"Don't mind me na nga. Focus ka na lang sa daan." Turo niya pa sa harap ng kalsada.
I can sense na she's annoyed already kaya naman I stopped the car sa gilid ng kalsada na ikinataka naman niya.
"Why did you stop?" She confusingly asked.
Hinarap ko ang katawan ko sa kanya saka kinuha ang kamay niya. She looked at me with her confused face.
"I don't think endearment is necessary. Do I need to call you such babe or miloves or whatever just for you to feel my love?" Maingat kong tanong sa kanya.
"Hindi naman yun yung pinopoint ko eh. Of course, ramdam ko yung love mo and isa pa okay lang naman na wala kang endearment for me. Nagtataka lang ako kung bakit Annie ang tawag mo sakin eh tinatawag naman kitang miloves ko." Saad niya.
Napangiti ako sa kanya. "Ang cute mo talaga Annie B."
Pinaningkitan niya ako ng kanyang mata "Annie B. Annie B." She mockingly said. "Tigilan mo nga ako kaka Annie B mo."
"Annie B." Pag-uulit ko habang sweet na nakangiti sa kanya. She just groaned "Yun naman talaga tawag ko sayo kahit noon pa, right?" Hindi siya nakasalita "Annie B... Annie B as in Annie Baby." paliwanag ko sa kanya "Oy, ngingiti na yan." She just rolled her eyes on me. Natawa ako kaya natawa na din siya.
"Ihhh, miloves!" She whined. Ang arte talaga haha.
"O?" Natatawa parin ako.
"Ayoko na sayo! Iuwi mo na nga lang ako!" Kunwaring inis niyang sabi.
"Sa bahay namin? Sure." Akmang papaandarin ko na sana ulit ang sasakyan ng magsalita siya.
"Anong 'sa bahay namin'? Sa bahay namin kasi." Diin niyang sabi.
"Sabi mo kasi iuwi na kita." Sinungitan lang niya ako. Natawa na lang ako sa kanya. "Hey..." kinuha ko yung isa niyang kamay saka hinalikan ang palad niya at inilagay ito sa pisngi ko "I love you."
She gently caressed my cheek. Inilipat niya ang kamay niya na nakahawak sa pisngi ko papunta sa chin saka ako binigyan ng matamis na halik sa labi. She smiled after we shared a kiss then said "Almost four years and I am still inlove with you, Villarama." Grabe talaga ang epekto niya sakin. Hanggang ngayon kinikilig pa rin ako sa kanya sobra.
Sana lang di dumating yung araw na kinatatakutan ko. Ayokong dumating yung araw na yun kasi di ko alam kung anong mangyayari pag nangyari yun.
🖤