(U+Z) Chapter (47)_ ဟိုင်ကျင်းနယ်စားမင်း၏ ဆုံးမစကား
လုံခြုံရေး တင်းကျပ်ပြီး ရှုပ်ထွေးသည့် ဖွဲ့စည်းပုံရှိသည့် ဟိုင်ကျင်းနယ်စားမင်း အိမ်တော်နှင့် ယှဉ်ရင် လီအမတ်ကြီး အိမ်တော်ရဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံက အတော်ကို ရိုးရှင်းပါသည်။ စစ်ဗျူဟာသမား ဖြစ်သည့် ဝူကျန့်က ပထမဆုံး အကြိမ်ရောက်လာတာ ဖြစ်ပေမယ့် သူ ဘယ်ကို သွားရမည်ကို သိနေသည်။
လမ်းပြမလိုပဲ သူက အမတ်ကြီးလီတို့ စောင့်နေသည့် အဓိက ခန်းမဆောင်ကို ရောက်အောင်လာနိုင်ခဲ့သည်။
ပင်မခန်းမဆောင်၏ စားပွဲထိပ်တွင် ပတ်ဝန်းကျင်ကို လျစ်လျူရှုကာ လက်ဖက်ရည် သောက်နေသော အမတ်ကြီးလီကို မြင်သောအခါ ဝူကျန့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းက မဲ့သွားလိုက်သည်။
အမတ်ကြီး၏ ဘေးတွင် အမတ်ကြီး၏မိခင်ဖြစ်ဟန်တူသည့် အဖွားကြီးတစ်ယောက်က မျက်နှာသေဖြင့် ထိုင်နေသည်။ ခန်းမထဲက အခြားခုံများတွင် အမတ်ကြီး၏သားများက ပျင်းရိဟန်ဖြင့် ထိုင်နေသည်။ တချို့က စိုးထိတ်နေဟန်ပေါ်သည်။
"အမတ်ကြီးတို့ အိမ်တော်က ကြိုဆိုပုံက အတော်လေးကို တိတ်ဆိတ်တာပဲနော်...."
တံခါးဝတွင် သူ့ဝမ်ဖေး၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ရပ်နေသော ဟိုင်ကျင်းနယ်စားမင်းကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာ အံ့သြလို့ အမတ်ကြီးလီက ပါးစပ်ထဲက လက်ဖက်ရည်ကို ထွေးထုတ်လုနီးပါးဖြစ်သွားသည်။
နယ်စားမင်း ရောက်ရှိကြောင်း ဘယ်အစေခံကမှ မကြေငြာကြပါလား....
အမတ်ကြီးလီ၏ မိခင် အဖွားကြီးက ချောမောခန့်ညားလွန်းသည့် နယ်စားမင်း၏ရုပ်ရည်ကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာ မျက်လုံးပြူးသွားခဲ့သည်။
သူမရဲ့ မြေးမ အားလုံး ဘာကြောင့် ဒီယောကျာ်းကို အသည်းအသန် ဖြစ်နေသည်ကို သဘောပေါက်သွားခဲ့သည်။
အမတ်ကြီးလီ၏သားများသည် နယ်စားမင်းကို မြင်လိုက်ရချိန် အလန့်တကြား မတ်တပ်ရပ်လိုက်မိသည်။ သူတို့က နယ်စားမင်း နှင့် အရွယ်မတိမ်းမယိမ်းဖြစ်ပေမယ့် အဆင့်အတန်းနှင့်အရည်အချင်းကွာဟမှုက ကြီးမားလှသည်။ နယ်စားမင်း အဆင့်နှင့် အမတ်ကြီး၏သားဆိုတာ အရမ်းကို ကွားခြားလှသည် မဟုတ်လား။
ဟိုင်ကျင်းနယ်စားမင်းရဲ့ အရည်အချင်းက သူတို့ကို သိမ်ငယ်စိတ်ဝင်လာစေသည်။
"အစေခံတွေ ဘယ်မှာလဲ!?"
အမတ်ကြီး၏ အမေးမဆုံးခင် သူ့အိမ်တော်က အစေခံတစ်စုက ခန်းမဆောင်ထဲကို အပြေးအလွှားဝင်လာကြသည်။
ဟိုင်ကျင်းနယ်စားမင်းက သူ့ဝမ်ဖေးရဲ့လက်ကို အသာယာပွတ်သပ်ရင်း ခပ်တိုးတိုး ရယ်လိုက်သည်။
"အမတ်ကြီးရဲ့ လူတွေ ကြိုဆိုနေတဲ့ပုံစံက အတော် ရယ်စရာကောင်းတာပဲ။ အားလုံး အိမ်ပေါက်ဝမှာ ငါးတွေလို ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ဘာမှမပြောပဲ ရပ်နေကြတယ်..... "
ဟို်င်ကျင်းနယ်စားမင်းက သူ့ ဝမ်ဖေးကို ခုံတစ်ခုတွင် နေရာချပေးပြီးမှ ဝမ်ဖေးဘေးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ နယ်စားမင်း၏ သီးသန့်အစေခံက နယ်စားမင်း၏နားနားကပ်ကာ တစ်စုံတစ်ရာကို တီးတိုး လျှောက်တင်လိုက်သည်။
ဟိုင်ကျင်းနယ်စားမင်းက ခေါင်းတစ်ချက်သာ ဆတ်ပြလိုက်ပြီး ထိုင်ခုံတွင် သက်သောင့်သက်သာ ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။ နယ်စားမင်း၏ နောက်ကျောမှ ကိုယ်ဟန်ဖြောင့်မတ်စွာ ရပ်နေသည့် အစေခံများနှင့် ကိုယ်ရံတော်များကြောင့် ခန်းမတစ်ခုလုံးက တိတ်ဆိတ်နေပြီး လေထုက သာမန်ထက် လေးလံလို့နေသည်။
"အမတ်ကြီးလီ...ဧည့်သည်ကို လက်ဖက်ရည်နဲ့တောင် ဧည့်မခံတာကတော့ ရိုင်းသွားပြီလို့ မထင်ဘူးလား။ အမတ်ကြီးက ကြင်နာတတ်တဲ့ သခင်ဖြစ်နေလို့သာပေါ့။ ဒီနယ်စားမင်းရဲ့အိမ်တော်မှာဆိုရင်တော့ တာဝန်မကျေတဲ့ အစေခံကို မထားတတ်ဘူး "
အမတ်ကြီးလီ၏ မျက်နှာသည် ရှက်စိတ်ကြောင့် နီရဲသွားပြီး ယခုထိ ဘေးမှာ ငေးမောကာ မတ်တပ်ရပ်နေသော အစေခံများကို မျက်စောင်းထိုးကာ ခပ်ထန်ထန် ကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အစေခံတွေကြားက ကွာဟချက်ကို ခုလို တဲ့တိုးထောက်ပြတာကို အမတ်ကြီးက အနာကြီးနားကာ ဟိုင်ကျင်းကို မုန်းတီးလာသည်။
"နယ်စားမင်းအတွက် လက်ဖက်ရည် ဆက်သစမ်း! အခုချက်ချင်းလုပ်...."
အမတ်ကြီးက အရှက်ပြေ သူ့အစေခံကို လေသံမာမာနှင့် ဟိန်းဟောက်ကာ အမိန့်ပေးလိုက်သည်။
အမတ်ကြီး၏ လေသံထဲက ဒေါသကို ခံစားမိသော အစေခံများက ခန်းမထဲက လျင်မြန်စွာ ထွက်ခွာသွားသည်။ ခဏကြာတော့ လှပသော အစေခံတစ်ယောက် ပြန်ပေါ်လာပြီး ဟိုင်ကျင်းနယ်စားမင်းရှေ့တွင် တုန်ယင်စွာ မတ်တပ်ရပ်ကာ လက်ဖက်ရည် ဆက်သလိုက်သည်။
နတ်ဆိုးတစ်ပါးလို ချောမောခန့်ညားပြီး အင်အားကြီးမားသော နယ်စားမင်းကို အနီးကပ် မြင်ရသည့်အခါ သူမက စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ လက်ထဲမှာကိုင်ထားသည့် လက်ဖက်ရည်ဗန်းက တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသည်။ နယ်စားမင်းက တုန်ယင်နေသော အစေခံကို တစ်ချက်လေးတောင် စောင်းငဲ့ မကြည့်ပဲ လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ယူပြီး ဝမ်ဖေးလက်ထဲသို့ ထည့်ပေး လိုက်သည်။
" ရူရိလေး...သောက်လိုက်ဦး..."
ဝူကျန့်က ရူရိ ၏ သေးသွယ်ပြီး လှပသော လက်လေးကို အသာဆွဲယူကာ လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ဂရုတစိုက် ထည့်ပေးလိုက်သည်။
ဝမ်ဖေးကို ပြုံးပြလိုက်သော ဟိုင်ကျင်းနယ်စားမင်း၏ အပြုံးကို မြင်တော့ ထိုအစေခံမလေးက မင်သက်ကြောင်ငေးကာ မတ်တပ်မေ့သလို ဖြစ်နေသည်။
သူမလက်ထဲက ဗလာဖြစ်နေသော လက်ဖက်ရည်ဗန်းကို ကြည့်မိပြီး ဟိုင်ကျင်း နယ်စားမင်း၏ မျက်နှာက ဒေါသဖြင့် မည်းမှောင် လာခဲ့သည်။
"အမတ်ကြီးလီရဲ့ အိမ်တော်က တစ်ကယ့်ကိုပါပဲ...ဧည်သည်ကို လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်တည်းနဲ့ ဧည့်ခံတာက အမတ်ကြီးတို့ အိမ်တော်ရဲ့ အစဉ်အလာပဲလား...."
သူ့ကို ငေးမောနေသော အစေခံကို လျစ်လျူရှုကာ နယ်စားမင်းက အမတ်ကြီးကို ကြည့်ကာ အပြစ်တင်စကားဆိုလိုက်သည်။
ဟိုင်ကျင်းနယ်စားမင်း၏ အသံကိုကြားလိုက်ရမှ အစေခံက သူမရဲ့ အမှားကို သိလိုက်ကာ မျက်နှာရဲခနဲဖြစ်ကာ ဖြူဖျော့သွားအောင် ကြောက်လန့်သွားခဲ့သည်။ သူမက ကပျာကယာ တောင်းပန်စကားပြောပြီး ခန်းမထဲကနေ အမြန်ပြေးထွက်သွားခဲ့သည်။
"အင်း...အမတ်ကြီးလီရဲ့ အိမ်တော်က တကယ့်ကိုပါပဲ....အိမ်တော်ကြီးရဲ့ အရှင်သခင်အနေနဲ့ ခုလို ပျင်းရိတဲ့အစေခံတွေကို မထားသင့်ဘူး။ မဟုတ်ရင် သူတို့က ပိုပို ပျင်းရိလာပြီး အမတ်ကြီးရဲ့ အိမ်တော်ကို ဝါးမြိုသွားလိမ့်မယ်...."
ဟိုင်ကျင်းနယ်စားမင်းက ဒေါသထွက်ပေမယ့် အသံမထွက်နိုင်သည့် လီအမတ်ကြီးရဲ့မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ကာ သက်တောင့်သက်သာဖြင့် ဆုံးမ စကားပြောလိုက်သည်။
နယ်စားမင်းက သူ့အဖေအရွယ်လောက် ရှိနေသည့် အမတ်ကြီးကို မညှာမတာ ဆုံးမ စကားပြောလိုက်သည်။ အမတ်ကြီးက အသက်ကြီးပေမယ့် နယ်စားမင်းက သူ့ထက် အသက်ကြီးသည့် ယောက္ခမ မဟုတ်သည့်အတိုင်း အားမနာတမ်း အထက်စီးဖြင့် ပြောဆို ဆက်ဆံလိုက်သည်။
အမတ်ကြီးက ကုလားထိုင် လက်တန်းကို လက်နှင့် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်လိုက်ပြီး ဒေါသကို မနည်းထိန်းနေရသည်။ ပြီးတော့ ဖျစ်ညစ်ပြုံးကာ နယ်စားမင်း ၏ အကြံဉာဏ်အတွက် ကျေးဇူးတင်စကားဆိုလိုက်သည်။
*******-*********
(U+Z) Chapter (47)_ ဟိုင္က်င္းနယ္စားမင္း၏ ဆံုးမစကား
လံုျခံဳေရး တင္းက်ပ္ၿပီး ရႈပ္ေထြးသည့္ ဖြဲ႕စည္းပံုရွိသည့္ ဟိုင္က်င္းနယ္စားမင္း အိမ္ေတာ္နွင့္ ယွဥ္ရင္ လီအမတ္ႀကီး အိမ္ေတာ္ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုက အေတာ္ကို ရိုးရွင္းပါသည္။ စစ္ဗ်ဴဟာသမား ျဖစ္သည့္ ဝူက်န္႕က ပထမဆံုး အႀကိမ္ေရာက္လာတာ ျဖစ္ေပမယ့္ သူ ဘယ္ကို သြားရမည္ကို သိေနသည္။
လမ္းျပမလိုပဲ သူက အမတ္ႀကိီးလီတို႕ ေစာင့္ေနသည့္ အဓိက ခန္းမေဆာင္ကို ေရာက္ေအာင္လာနုိင္ခဲ့သည္။
ပင္မခန္းမေဆာင္၏ စားပြဲထိပ္တြင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ေနေသာ အမတ္ႀကီးလီကို ျမင္ေသာအခါ ဝူက်န္႕ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းက မဲ့သြားလိုက္သည္။
အမတ္ႀကီး၏ ေဘးတြင္ အမတ္ႀကီး၏မိခင္ျဖစ္ဟန္တူသည့္ အဖြားႀကီးတစ္ေယာက္က မ်က္နွာေသျဖင့္ ထုိ္င္ေနသည္။ ခန္းမထဲက အျခားခံုမ်ားတြင္ အမတ္ႀကီး၏သားမ်ားက ပ်င္းရိဟန္ျဖင့္ ထို္င္ေနသည္။ တခ်ိဳ႕က စိုးထိတ္ေနဟန္ေပၚသည္။
"အမတ္ႀကီးတို႕ အိမ္ေတာ္က ႀကိဳဆိုပံုက အေတာ္ေလးကို တိတ္ဆိတ္တာပဲေနာ္...."
တံခါးဝတြင္ သူ႕ဝမ္ေဖး၏လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ရပ္ေနေသာ ဟိုင္က်င္းနယ္စားမင္းကို ျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ အံ့ႀသလို႕ အမတ္ႀကီးလီက ပါးစပ္ထဲက လက္ဖက္ရည္ကို ေထြးထုတ္လုနီးပါးျဖစ္သြားသည္။
နယ္စားမင္း ေရာက္ရွိေႀကာင္း ဘယ္အေစခံကမွ မေႀကျငာႀကပါလား....
အမတ္ႀကီးလီ၏ မိခင္ အဖြားႀကီးက ေခ်ာေမာခန္႕ညားလြန္းသည့္ နယ္စားမင္း၏ရုပ္ရည္ကို ျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ မ်က္လံုးျပဴးသြားခဲ့သည္။
သူမရဲ႕ ေျမးမ အားလံုး ဘာေႀကာင့္ ဒီေယာက်ာ္းကို အသည္းအသန္ ျဖစ္ေနသည္ကို သေဘာေပါက္သြားခဲ့သည္။
အမတ္ႀကီးလီ၏သားမ်ားသည္ နယ္စားမင္းကို ျမင္လုိက္ရခ်ိန္ အလန္႕တႀကား မတ္တပ္ရပ္လိုက္မိသည္။ သူတို႕က နယ္စားမင္း နွင့္ အရြယ္မတိမ္းမယိမ္းျဖစ္ေပမယ့္ အဆင့္အတန္းနွင့္အရည္အခ်င္းကြာဟမႈက ႀကီးမားလွသည္။ နယ္စားမင္း အဆင့္နွင့္ အမတ္ႀကီး၏သားဆိုတာ အရမ္းကို ကြားျခားလွသည္ မဟုတ္လား။
ဟိုင္က်င္းနယ္စားမင္းရဲ႕ အရည္အခ်င္းက သူတို႕ကို သိမ္ငယ္စိတ္ဝင္လာေစသည္။
"အေစခံေတြ ဘယ္မွာလဲ!?"
အမတ္ႀကီး၏ အေမးမဆံုးခင္ သူ႕အိမ္ေတာ္က အေစခံတစ္စုက ခန္းမေဆာင္ထဲကို အေျပးအလႊားဝင္လာႀကသည္။
ဟုိင္က်င္းနယ္စားမင္းက သူ႕ဝမ္ေဖးရဲ႕လက္ကို အသာယာပြတ္သပ္ရင္း ခပ္တိုးတိုး ရယ္လိုက္သည္။
"အမတ္ႀကီးရဲ႕ လူေတြ ႀကိဳဆုိေနတဲ့ပံုစံက အေတာ္ ရယ္စရာေကာင္းတာပဲ။ အားလံုး အိမ္ေပါက္ဝမွာ ငါးေတြလို ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႕ ဘာမွမေျပာပဲ ရပ္ေနႀကတယ္..... "
ဟို္္င္က်င္းနယ္စားမင္းက သူ႕ ဝမ္ေဖးကို ခံုတစ္ခုတြင္ ေနရာခ်ေပးၿပီးမွ ဝမ္ေဖးေဘးတြင္ ဝင္ထိုင္လိုုက္သည္။ နယ္စားမင္း၏ သီးသန္႕အေစခံက နယ္စားမင္း၏နားနားကပ္ကာ တစ္စံုတစ္ရာကို တီးတိုး ေလ်ွာက္တင္လိုက္သည္။
ဟိုင္က်င္းနယ္စားမင္းက ေခါင္းတစ္ခ်က္သာ ဆတ္ျပလိုက္ၿပီး ထိုင္ခံုတြင္ သက္ေသာင့္သက္သာ ျပန္ထိုင္လိုက္သည္။ နယ္စားမင္း၏ ေနာက္ေက်ာမွ ကိုယ္ဟန္ေျဖာင့္မတ္စြာ ရပ္ေနသည့္ အေစခံမ်ားႏွင့္ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားေၾကာင့္ ခန္းမတစ္ခုလံုးက တိတ္ဆိတ္ေနၿပီး ေလထုက သာမန္ထက္ ေလးလံလုိ႕ေနသည္။
"အမတ္ႀကီးလီ...ဧည့္သည္ကို လက္ဖက္ရည္နဲ႕ေတာင္ ဧည့္မခံတာကေတာ့ ႐ိုင္းသြားျပီလို႕ မထင္ဘူးလား။ အမတ္ႀကိီးက ႀကင္နာတတ္တဲ့ သခင္ျဖစ္ေနလို႕သာေပါ့။ ဒီနယ္စားမင္းရဲ႕အိမ္ေတာ္မွာဆုိရင္ေတာ့ တာဝန္မေက်တဲ့ အေစခံကို မထားတတ္ဘူး "
အမတ္ႀကီးလီ၏ မ်က္ႏွာသည္ ႐ွက္စိတ္ေၾကာင့္ နီရဲသြားျပီး ယခုထိ ေဘးမွာ ေငးေမာကာ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ အေစခံမ်ားကို မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ခပ္ထန္ထန္ ႀကည့္လိုက္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေစခံေတြႀကားက ကြာဟခ်က္ကို ခုလို တဲ့တိုးေထာက္ျပတာကုိ အမတ္ႀကီးက အနာႀကီးနားကာ ဟိုင္က်င္းကို မုန္းတီးလာသည္။
"နယ္စားမင္းအတြက္ လက္ဖက္ရည္ ဆက္သစမ္း! အခုခ်က္ခ်င္းလုပ္...."
အမတ္ႀကီးက အရွက္ေျပ သူ႕အေစခံကို ေလသံမာမာနွင့္ ဟိန္းေဟာက္ကာ အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။
အမတ္ႀကီး၏ ေလသံထဲက ေဒါသကို ခံစားမိေသာ အေစခံမ်ားက ခန္းမထဲက လ်င္ျမန္စြာ ထြက္ခြာသြားသည္။ ခဏၾကာေတာ့ လွပေသာ အေစခံတစ္ေယာက္ ျပန္ေပၚလာၿပီး ဟိုင္က်င္းနယ္စားမင္းေရွ႕တြင္ တုန္ယင္စြာ မတ္တပ္ရပ္ကာ လက္ဖက္ရည္ ဆက္သလိုက္သည္။
နတ္ဆိုးတစ္ပါးလို ေခ်ာေမာခန္႔ညားၿပီး အင္အားႀကီးမားေသာ နယ္စားမင္းကို အနီးကပ္ ျမင္ရသည့္အခါ သူမက စိတ္လႈပ္႐ွားလြန္းလို႕ လက္ထဲမွာကို္င္ထားသည့္ လက္ဖက္ရည္ဗန္းက တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသည္။ နယ္စားမင္းက တုန္ယင္ေနေသာ အေစခံကို တစ္ခ်က္ေလးေတာင္ ေစာင္းငဲ့ မၾကည့္ပဲ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ယူၿပီး ဝမ္ေဖးလက္ထဲသို႔ ထည့္ေပး လိုက္သည္။
" ရူရိေလး...ေသာက္လိုက္ဦး..."
ဝူက်န္႕က ရူရိ ၏ ေသးသြယ္ၿပီး လွပေသာ လက္ေလးကို အသာဆြဲယူကာ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ဂ႐ုတစိုက္ ထည့္ေပးလိုက္သည္။
ဝမ္ေဖးကို ျပံဳးျပလိုက္ေသာ ဟိုင္က်င္းနယ္စားမင္း၏ အျပံဳးကို ျမင္ေတာ့ ထိုအေစခံမေလးက မင္သက္ေႀကာင္ေငးကာ မတ္တပ္ေမ့သလို ျဖစ္ေနသည္။
သူမလက္ထဲက ဗလာျဖစ္ေနေသာ လက္ဖက္ရည္ဗန္းကို ႀကည့္မိျပီး ဟိုင္က်င္း နယ္စားမင္း၏ မ်က္နွာက ေဒါသျဖင့္ မည္းေမွာင္ လာခဲ့သည္။
"အမတ္ႀကီးလီရဲ႕ အိမ္ေတာ္က တစ္ကယ့္ကိုပါပဲ...ဧည္သည္ကို လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္တည္းနဲ႕ ဧည့္ခံတာက အမတ္ႀကီးတို႕ အိမ္ေတာ္ရဲ႕ အစဥ္အလာပဲလား...."
သူ႔ကို ေငးေမာေနေသာ အေစခံကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ နယ္စားမင္းက အမတ္ႀကိီးကို ႀကည့္ကာ အျပစ္တင္စကားဆိုလိုက္သည္။
ဟိုင္က်င္းနယ္စားမင္း၏ အသံကိုႀကားလိုက္ရမွ အေစခံက သူမရဲ႕ အမွားကို သိလိုက္ကာ မ်က္နွာရဲခနဲျဖစ္ကာ ျဖဴေဖ်ာ့သြားေအာင္ ေႀကာက္လန္႕သြားခဲ့သည္။ သူမက ကပ်ာကယာ ေတာင္းပန္စကားေျပာျပီး ခန္းမထဲကေန အျမန္ေျပးထြက္သြားခဲ့သည္။
"အင္း...အမတ္ႀကီးလီရဲ႕ အိမ္ေတာ္က တကယ့္ကိုပါပဲ....အိမ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ အရွင္သခင္အေနနဲ႕ ခုလို ပ်င္းရိတဲ့အေစခံေတြကို မထားသင့္ဘူး။ မဟုတ္ရင္ သူတုိ႕က ပိုပို ပ်င္းရိလာျပီး အမတ္ႀကိီးရဲ႕ အိမ္ေတာ္ကို ဝါးျမိဳသြားလိမ့္မယ္...."
ဟိုင္က်င္းနယ္စားမင္းက ေဒါသထြက္ေပမယ့္ အသံမထြက္နုိင္သည့္ လီအမတ္ႀကီးရဲ႕မ်က္နွာကို စိုက္ႀကည့္ကာ သက္ေတာင့္သက္သာျဖင့္ ဆံုးမ စကားေျပာလိုက္သည္။
နယ္စားမင္းက သူ႕အေဖအရြယ္ေလာက္ ရွိေနသည့္ အမတ္ႀကီးကို မညွာမတာ ဆံုးမ စကားေျပာလိုက္သည္။ အမတ္ႀကီးက အသက္ႀကီးေပမယ့္ နယ္စားမင္းက သူ႕ထက္ အသက္ႀကိီးသည့္ ေယာကၡမ မဟုတ္သည့္အတိုင္း အားမနာတမ္း အထက္စီးျဖင့္ ေျပာဆို ဆက္ဆံလိုက္သည္။
အမတ္ႀကီးက ကုလားထိုင္ လက္တန္းကို လက္ႏွင့္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္လိုက္ၿပီး ေဒါသကို မနည္းထိန္းေနရသည္။ ျပီးေတာ့ ဖ်စ္ညစ္ျပံဳးကာ နယ္စားမင္း ၏ အႀကံဥာဏ္အတြက္ ေက်းဇူးတင္စကားဆိုလိုက္သည္။
*******-*********