Unicode!!
Hai ဒီတစ်ခါ ကတော့ မော်ရီအာတီ မိသားစုက သားအကြီးဆုံး ကော်ရီး အဲလ်ဘတ် ဂျိမ်းစ် မော်ရီအာတီအခန်းလေးပါ
🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
ဘဝမှာမိမိနဲ့ တူညီတဲ့ဝိဉာဥ်မျိုးနဲ့ရေစက်ဆုံရတာဟာ အဲလ်ဘတ် ဂျိမ်းစ် မော်ရီအာတီ အတွက်တော့ ဆုလာဘ်တစ်ခုပဲ
လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ့်သုံးနှစ်က မိဘမဲ့ကလေးနှစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ဆုံခြင်းက သူ့ဘဝတစ်ခုလုံးကိုပြောင်းပြန်လှန်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ဘယ်သူကများထင်မိမှာပါလိမ့်။
ဒီနေ့ကတော့ အဲလ်ဘတ်က အိမ်မှာ မိသားစုနဲ့အချိန်ဖြုန်းမယ်ဟုတွေးမိတယ်
သွေးသားမတော်စပ်ပေမယ့်လည်း ညီအရင်းလိုချစ်ရတဲ့ ညီငယ်လေးနှစ်ယောက်ကိုလည်း
ဂရုစိုက်ရန် ဆိုတဲ့ အကြံဉာဏ်နဲ့ပေါ့
စားပွဲပေါ်မှာ ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း သူသဘောကျတဲ့ ဝိုင်လေး တစ်ပုလင်းရယ်
ရှန်ပိန်လိုနီစွေးစွေး နှုတ်ခမ်းထက်မှာတော့
လှပတဲ့ဝိုင်ခွက်လေးကိုတေ့ထားတယ်
"အစ်ကိုကြီး ဒီတစ်ခါ ဝိုင် က အသစ်လား "
သူ့နားကိုဘယ်ထဲကရောက်နေမှန်းမသိတဲ့
ညီအငယ်ဆုံးလေး လူးဝစ် ဂျိမ်းစ် မော်ရီအာတီ ။ ဒီနေ့တော့ သူပြောတဲ့အတိုင်းအိမ်မှာပဲနေမှာမလို့ လူးဝစ်က ဝတ်ဆင်နေကျ မျက်မှန်လေးပါဖြုတ်ထားတယ်
ပြီးတော့လက်ထဲတွင်တော့ တံမြက်စည်းလေးတစ်လက် ။
လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်နှစ်ကျော်က သူ့ကိုမြင်လျှင် ရန်သူလိုမျက်စောင်းတထိုးထိုးနဲ့ ကလေးက
ခုတော့ အသက်လေးက နှစ်ဆယ်ကျော်လာတော့ ရင့်ကျက်လာတာ အမှန်ပင်
"လူးဝစ် အစ်ကို့ဘေးလာထိုင်လေ"
"မဟုတ်တာ ကျွန်တော့်လက်ကဖုန်တွေနဲ့
အစ်ကိုကြီးပဲအေးအေးဆေးဆေးနေပါ"
"ဒီကလေး ငါက အသန့်အရမ်းကြိုက်လို့ဆိုပြီး မလာရဲတာမလား "
လူးဝစ်က မပြုံးစဖူး သူ့ကိုပြုံးပြရင်း
"အဲ့ဒီလိုဆိုလည်း မမှားပါဘူးလေ "
ထို့နောက်လူးဝစ်က အဲလ်ဘတ်ပြောတဲ့အတိုင်း ဘေးနားမှာနေရာယူ၏။
ပြီးတော့ လုပ်နေကျအတိုင်း သူ့ကိုဝိုင်ငှဲ့ပေးဖို့ကြိုးစားတာမြင်တော့
"လူးဝစ် ဒီနေ့တော့ အစ်ကိုနဲ့ မိသားစုလိုပဲ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေကြရအောင်လား "
"နားလည်ပါပြီ အစ်ကိုကြီး "
"နားလည်ပါပြီထက် ဟုတ်ကဲ့ဆို ရပြီလေ
လူးဝစ်ရဲ့"
"ဟုတ် အစ်ကို"
လူးဝစ်က ဒီနေ့ကျမှ အဲလ်ဘတ်က အနည်းငယ်ထူးဆန်းနေတယ်လို့ထင်တယ်
ပုံမှန်ဆိုရင်အစ်ကိုကြီးက အစ်ကိုဝီလီယမ်နဲ့
ပါလီမန်တွေအကြောင်းဆွေးနွေးရင် ဆွေးနွေး ဒါမှမဟုတ်ရင် နိုင်ငံအတွက် အကျိုးပြုမယ့်အရာတွေကို ပြောလေ့ရှိကြတယ်
ဒါတင်မကဘူး သပ်ရပ်နေအောင်အမြဲတင်ထားတတ်တဲ့ ဆံပင်ညိုညိုတွေက
နဖူးပြင်ဝင်းမွတ်မွတ်ပေါ်မှာ ကပိုကရိုကျလျက်။
ပြီးတော့ ဘာမှမလိမ်းခြယ်ထားတဲ့ မျက်နှာက သဘာဝတိုင်းခန့်ညားဆဲ။ ရေချိုးပြီးခါစမလို့ တွေ့နေကျ suitအစား bathrobe ကို အပေါ်က ထပ်ထားတယ် ။
အဲလ်ဘတ်ဂျိမ်းစ် မော်ရီအာတီ ကို အမျိုးသမီးတွေက နှင်းဆီသခင်ဟု တင်စားကြတာ လည်းမဆန်းပြားချေ။
ပြီးတော့ တစ်ခါတစ်လေ ဆို အစ်ကိုကြီးက
နားလည်ရခက်သည်ဟုလည်း လူးဝစ်ထင်တယ်။ သိုသိုသိပ်သိပ်နေတတ်တဲ့ အစ်ကိုဝီလီယမ်တောင်မှ လူးဝစ်နားလည်နိုင်သေးသည်။ အစ်ကိုကြီး ကတော့ အနားကပ်မရအောင် ဆူးတံတိုင်းတွေနဲ့အထပ်ထပ်ကာထားသလိုသူခံစားရတယ်
တကယ်ကို နှင်းဆီအရိုင်းတစ်ပွင့်လို။
"ဝီလ် ဒီနေ့နောက်ကျတယ်နော် "
အဲလ်ဘတ် က ဘယ်နှခွက်မြောက်မှန်းမသိတဲ့ ဝိုင်တစ်ခွက်ကို ထပ်ပြီးမော့ပြန်တယ်
"ဟုတ်တယ်နော် ပုံမှန်ဆို အစ်ကိုဝီလီယမ် က
ရောက်နေရမှာကို"
စိတ်ထင်တာပဲမသိ အစ်ကိုကြီးရဲ့ မြစိမ်းရောင်မျက်လုံးတွေက အနည်းငယ်ဝမ်းနည်းသွားသလိုပဲ
"ရော့ လူးဝစ် "
ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့အဲလ်ဘတ်က လူးဝစ်ဘက်ကို သူသောက်လက်စ ဝိုင်ခွက်လေးကမ်းပေးတယ် ကိုယ်တိုင်မမြည်းစမ်းရသေးပေမယ့်
ဒါဟာ သာမန်ဝိုင်တော့မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ လူးဝစ် အနံ့ရတာနဲ့သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။
"အစ်ကို ဒီဝိုင်အရက်က "
"အင်း ဒါရိုက်တာ ဟုမ်း လက်ဆောင်ပေးတာလေ"
"ဘုရားသခင်"
လူးဝစ်ဆီက အာမေဋိတ်သံပင်ထွက်လာတော့အဲလ်ဘတ် ကအသံထွက်ပြီးတစ်ချက်ရယ်မိိသွားရတယ်
သွေးအေးတယ်ထင်ရတဲ့ လူးဝစ်က ဒီလိုကျ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကလေးတစ်ယောက် ပဲ
ဒါပေမယ့် အဲလ်ဘတ်ဆီက စကားကြောင့်
သောက်လက်စဝိုင်တောင် မသောက်နိုင်တော့တဲ့ပုံပဲ
"ဟုမ်းမျိုးရိုးတွေက တကယ်ပဲစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စရာ ...
အစ်ကိုကြီး အဲ့ဒီမိုက်ခရော့ဟုမ်းက စိတ်ချရရဲ့လား"
လူးဝစ်က ပွစိပွစိနဲ့ သူ့ကိုတောင်ပြန်ပြီးဆုံးမနေသေးတယ်လေ
"ဟားဟား လူးဝစ် ဒါရိုက်တာ က ငါတို့ဘက်ကပါ"
"တကယ်လား "
လူးဝစ်ကစိုးရိမ်မှုတွေအပြည့်နဲ့ သူ့ရဲ့မျက်ဝန်းတွေထဲထိ ကြည့်ပြီးပြောလာတာမြင်တော့
လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးနာရီလောက်က ဖြစ်ရပ်ဆီစိတ်က ခေတ္တ အလည်ရောက်သွားတယ်
"မင်း တာဝန်တွေကျေပွန်လို့ ငါဆုချတာ"
"ဒါရိုက်တာ ဟုမ်း ဒါ..ဒါက"
မိုက်ခရော့ဟုမ်းက သူ့လက်ထဲထည့်ပေးတဲ့ဝိုင်ပုလင်းက တန်ဖိုးဘယ်လောက်ကြီးတယ်ဆိုတာ အဲလ်ဘတ်သိတယ်
ဒီလူက မထင်မှတ်တဲ့နေရာမှာတော့ နွေးထွေးမှုရှိသားပဲ
"ကျေးဇူးအထူးတင်ရှိပါတယ် ဒါရိုက်တာကြီး"
"မဟုတ်တာ နောက်လည်းမင်းဆီက နေ ကောင်းတဲ့သတင်းတွေမျှော်နေမယ် M"
"အစ်ကိုကြီး..."
......
"အစ်ကိုကြီး "
"အားဆောရီး အစ်ကိုအတွေးလွန်သွားတယ်"
လူးဝစ်က သူသောက်နေလက်စ ဝိုင်ကို ကြည့်ပြီး
"ဒီဝိုင်က တော်တော်တန်ဖိုးကြီးမယ့်ပုံပဲနော်"
"အင်း Chateau Margaux လေ"
လူးဝစ်က ဝိုင်နာမည်ကြားတော့ မျက်လုံးတွေပါကျယ်သွားရတယ်
တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ မိုက်ခရော့ဟုမ်းက အစ်ကိုကြီးအပေါ်ဘယ်လောက်ထိ မျှော်မှန်းထားလဲဆိုတာပါ နားလည်လိုက်ရပြီ။
"အဲ့ဒါက ကမ္ဘာ ပေါ်ကစျေးအကြီးဆုံးဝိုင်တွေထဲကတစ်ခုမလား"
"ငါရှာဖွေ ကြည့်သလောက်ဆို အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုက တတိယမြောက်သမ္မတ
သောမတ်စ် ဂျယ်ဖာဆွန်သာ ပိုဲင်ဆိုင်ဖူးတဲ့ ဝိုင်လို့ ငါသိရတယ် ။
ဝိုင်ကုန်သည်နာမည်ကတော့ ဝီလီယမ် ဆိုကိုလင်းဆိုပဲ"
"အဲ့ဒီလောက်စျေးကြီးပြီးရှားပါးတဲ့ ဝိုင်ကို သူဘယ်ကရ"
"ဗြိတိန်ဘုရင်မပြီးရင်အာဏာအရှိဆုံးလူအတွက်တော့ ဒါကခက်ခဲမယ်မထင်ပါဘူး
ပြီးတော့ နောက်ထပ်စိတ်ဝင်စားစရာက
ဒါရိုက်တာဟုမ်းရဲ့ ဇာတိကလည်း အဲ့ဒီနားကပဲ"
"အစ်ကိုကြီး ဒါတွေထိ စုံစမ်းထားတယ်ပေါ့"
"ဝီလီယမ်အတွက်ပါ"
ထို့နောက်သူတို့နှစ်ယောက်ကြားကစကားဝိုင်းလေးက စက္ကန့်အနည်းငယ်တိတ်ဆိတ်သွားတယ်
အဲ့ဒီနောက်မှာတော့
အဲလ်ဘတ်ကို နီးစပ်ရာက ဝိုင်ခွက်ကိုထပြီးသွားယူတယ် လူးဝစ်ဆီပြန်အလာမှာတော့
ဝိုင်ခွက်နောက်နှစ်ခွက် အပြင်
သိုးမွေးမာဖလာ အပြာလေး။
"အစ်ကိုကြီးကိုယ်တိုင် ရက်ထားတာလား"
အဲလ်ဘတ်က ပြုံးတယ်ဆိုရုံလေး နှုတ်ခမ်းတွေက အပေါ်သို့ အနည်းငယ်တွန့်ချိုးသွားတယ်။
"ဟုတ်တယ် ဒီတစ်ခုပဲ လှလှပပလေး အဖက်တင်တယ်ပဲဆိုပါတော့ "
"အစ်ကိုဝီလီယမ်တော့ ဝမ်းသာနေမှာပဲ"
"နေပါဦး ဘာလို့ဝီလ် အတွက်လို့ ထင်ရတာလဲ"
"ဘာလို့ဆို အစ်ကိုကြီးရဲ့အကောင်းဆုံးတွေက အစ်ကိုဝီလီယမ် ဆီပဲရောက်တာလေ"
လူးဝစ်က ပါးပါးနပ်နပ်လေး စကားနာထိုးတော့ အဲလ်ဘတ်က ငြင်းမရတော့ပဲ
"ငါ့ကိုယ်ငါ ဘက်လိုက်တဲ့ အစ်ကိုလို့တောင်ထင်လာပြီ"
"လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်ကျော်ထဲက ဒီတိုင်းပဲကို"
"ဟား ဟား တော်လိုက်တဲ့ လူးဝစ်"
အဲလ်ဘတ် က နှုတ်သီးကောင်းလျှာပါး ညီငယ်လေးရဲ့ စကားကိုအင်မတန်မှသဘောကျသွားရတယ်
ပြီးတော့ ပုလင်းထဲ အတော်များများ ကျန်နေသေးတဲ့ဝိုင်တွေကို အကြောင်းမဲ့ ငေးနေမိတယ်
"ဝီလ် မင်းဘယ်ရောက်နေလဲ"
လေတိုက်လိုက်တိုင်း ယိမ်းသွားတဲ့
ရွှေဝါရောင်ဆံပင်နုနုလေးတွေနဲ့အတူ
ကြက် သွေးနီရောင်မျက်ဝန်းတွေကို အခုချိန်မှာ သူအလိုရှိတယ်
သူ့ကိုမြင်ရင် အပြုံးလေးချိုချိုလေးနဲ့ နှုတ်ဆက်နေကျ ကောင်လေးကိုသူအရမ်းတွေ့ချင်တယ်
"တကယ်ကိုပဲ ငါက ဝီလ်ကို ညီလေးတစ်ယောက် လိုပဲ မြင်ရဲ့လား"
ဒီထက်တော့ အဖြေကိုသူဆက်မရှာချင်ပေ။
"ငါမူးနေပြီထင်ရဲ့"
အဲလ်ဘတ်ဆီက ဒီလိုစကားမျိုးကြားရတာလူးဝစ်တောင်အင်မတန် အံ့အားသင့်ရတယ်
ဗိုလ်မှူး မိုရမ် ကိုတောင် သောက်တဲ့နေရာမှာအနိုင်ပိုင်းလာတဲ့ အဲလ် ဘတ် ဂျိမ်းစ် မော်ရီအာတီ က ဒီလိုမျိုးပြောရအောင်လည်း
ဝိုင်က အရမ်းကြီး ပြင်းတာလည်းမဟုတ်ချေ။
"အစ်ကိုကြီး ဒီနေ့ပင်ပန်းလာရင် အနားယူလိုက်ပါလား"
"မဟုတ်တာ ငါက..."
"ဟေး အဲလ်ဘတ် ငါ့ကောင်ရေ"
သူတို့နှစ်ယောက် ကြားစကားဝိုင်းကို နောက်ထပ် ဝင်လာတာကတော့ နှစ်ယောက် မရှိသော မိုရမ်ပင်ဖြစ်လေ၏။
လူးဝစ်ဘက်က စိတ်ရှုပ်သွားပုံနဲ့ ကျွတ် လို့တောင်အသံထွက်သွားရတယ်
ပိုနီတေးနဲ့ ယောကျာ်းပြီးရင်တော့ မိုရမ်က လူးဝစ်ကိုစိတ်ရှုပ်စေတယ်
"ကျွန်တော်ခိုင်းတာတွေ အကုန်ရှင်းပြီးပြီလား
မိုရမ် "
"ဟက် ငါကိုအထင်မသေးစမ်းပါနဲ့ လူးဝစ်ရာငါပါ နှစ်ယောက်မရှိတဲ့ ဆေဘတ်စ်ရှန် မိုရမ်ပါကွ"
"အဲ့ဒီလိုတွေပြောပြီး မိန်းမတွေနဲ့ပတ်အိပ်နေတာများ"
"ဟေ့ကောင် မင်းကလည်းကွာ"
မိုရမ်က အဲလ်ဘတ်တစ်ယောက်လုံးထိုင်နေတာတောင်ဂရုမစိုက်နိုင်ပဲ ခုံအကျယ်ကြီးကြားအတင်းဝင်ထိုင်လိုက်တယ်
လူးဝစ်နဲ့ အဲလ်ဘတ်ကြားပေါ့
အဲ့ဒီလိုအပြုအမူက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်လက ရထားပေါ်က လူးဝစ်မနှစ်မြိုတဲ့ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကိုပိုမိုပြီးသတိရစေတယ်
"အား အစ်ကို ဝီလီယမ်ကလည်း ဒီနေ့ကျမှ
မလာတော့ဘူး"
"ဟေ့ကောင် အဲလ်ဘတ် ဒီနေ့ မင်းပြန်လာတာစောလှချေလားကွ"
"ဒီနေ့တော့မိသားစုနဲ့တူတူ အချိန်ဖြုန်းမယ်လို့ဆုံးဖြတ်ထားလို့လေ"
အဲလ်ဘတ်က ပြောနေကျအတိုင်း မိုရမ်ကို တည်ငြိမ်စွာ တုံ့ပြန်တယ်
"မဟုတ်မှလွဲရော ငါ့ကိုပါလွမ်းလို့မလား"
"အဲ လွမ်းလွန်းလို့ အိမ်အလုပ်တွေပါ.ထပ်ခိုင်းချင်လာသလိုပဲ"
"ဟေ့ကောင် ဒါကြီးကတော့ များတယ်လေကွာ"
မိုရမ်က ပြောချင်ရာပြောပြီးနောက်ကျေနပ်မသွားတဲ့အပြင် အဲလ်ဘတ်နှုတ်ခမ်းနား
တေ့ခါနီး ဝိုင်ခွက်လေးကိုပါ အတင်းလုပြီး သောက်လိုက်တာ လူးဝစ် မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ ။
"အလိုက်ကမ်းဆိုးမသိလိုက်တာ"
လူးဝစ်ရဲ့မှတ်ချက်ကို မိုရမ်က ဂရုမစိုက်တဲ့အပြင် အစ်ကိုကြီးရဲ့ ပုခုံးကိုပါ သူ့ရဲ့သန်မာတဲ့လက်နဲ့ဆွဲဖက်လိုက်သေးတယ်
အရပ်မြင့်ပါတယ်ဆိုတဲ့ အဲလ်ဘတ်တောင်မှ
မိုရမ်နဲ့ယှဥ်လိုက်ရင် အနည်းငယ်လူကောင်သေးသွားသလိုပဲ။
"အား ဟေ့ကောင် အဲ့ဝိုင်ကြီးက အကောင်းစားပဲ"
"ဟုတ်တယ်လေ "
"စကားမစပ် ဝီလီယမ်ဘယ်ပျောက်
ပုံမှန်ဆို သူကျောင်းက စာသင်ပြီး ပြန်ရောက်နေပြီကို"
ဝီလီယမ်ဟူသောအမည်ကိုကြားတာနဲ့
အဲလ်ဘတ်ရဲ့မျက်နှာက အနည်းငယ်ပျက်သွားတယ်
သူ့လက်ထဲကအပြာရောင်မာဖလာလေးကိုပါကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်မိတဲ့ထိပဲ
အလိုက်မသိတဲ့မိုရမ်ကို ကြည့်ပြီး လူးဝစ်
ဂျိမ်းစ် မော်ရီအာတီဟာ သူ့ခေါင်းသူ တိုင်နဲ့ဆောင့်ချင်စိတ်ပါပေါက်တယ့
"သိပ်ပြီးလည်းစိတ်မပူပါနဲ့ကွာ ဝီလီယမ်လည်းကလေးမှ မဟုတ်တာကို "
"မိုရမ် ငါတစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား "
"အေး"
"ငါ့ကိုဘယ်လိုမြင်လဲ"
"ဟမ်"
"ငါ့ကိုဘယ်လိုမြင်လဲလို့"
မိုရမ်က အထူးအဆန်းတစ်ခုကိုမြင်ရသလိုပုံနဲ့ အဲလ်ဘတ် ကို သေချာကြည့်တယ်
"ဟေ့ကောင် မင်းမူးနေရင်လည်း"
"ကျုပ်က ဝိုင်လေးသုံးလေးခွက်နဲ့ မူးတဲ့လူမဟုတ်ဘူး မိုရမ်"
"အဲ့ဒါလည်းဟုတ်တာပဲနော်"
......
"အင်း ငါ့အမြင်တိုင်းဆို မင်းက အမြင်ကပ်စရာ ပဲ"
မိုရမ်စံ ဒါကပြောသင့်တာမ..
အဲလ်ဘတ်က လူးဝစ်ကိုဆက်မပြောဖို့လက်ကာပြလိုက်တယ်
"ပြီးတော့ မင်းကပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမရှိဘူး
အမြဲတမ်းငါတို့ကိုတစ်ခုခုချန်ထားတယ်လို့ထင်တယ်"
ဒီစကားတွေ ကိုတော့ လူးဝစ်စိတ်ထဲက ထောက်ခံလိုက်မိတယ်
"အထူးသဖြင့် ဝီလီယမ်နဲ့ပတ်သက်ရင်ပေါ့"
"ဝီလ်က ..ငါ့ကို..."
"ကလင်!!!
ဟော လျှပ်စစ် ဘဲလ်သံပဲ
"ကြည့်ရတာ အစ်ကိုဝီလီယမ် လာပြီထင်တယ်"
လူးဝစ်က ထိုင်ရာကနေထပြီး တံခါးသွားဖွင့်ပေးလေရဲ့
အခုတော့ တိတ်ဆိတ်တဲ့အခန်းထဲမှာ ကျန်တာ သူနဲ့မိုရမ်နှစ်ဦးထဲသာ။
မိုရမ်က သူ့လက် တွေအောက်ကဘေးတစောင်းမြင်နေရတဲ့ အဲလ်ဘတ်ကိုကြည်ပြီး
အားမလိုအားမရဖြစ်လာရတယ်
"ဟေ့ကောင် ပြုံးပြုံးလေးနေစမ်းပါ မင်းညီလည်းရောက်နေပြီကို"
အဲလ်ဘတ်က သက်ပြင်းကိုတစ်ချက်ချလိုက်တယ်
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မိုရမ်"
🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
"
ဟော ထူးဆန်းတဲ့အရာပဲ အစ်ကိုအဲလ်ဘတ်နဲ့
မိုရမ်ကို ဒီလိုချစ်ချစ်ခင်ခင်မြင်ရတယ်ဆိုတာ"
သူတို့ရှိရာကို ရှေ့ဆုံးကဝင်လာတာကတော့
ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ ဝီလီယမ် ဂျိမ်းစ် မော်ရီအာတီ ။
ပြီးလက်ထဲမှာလည်း မေးခွန်းစာရွက်ဟုယူဆရတဲ့စာရွက်လေးတစ်ခုပါ ကိုင်ထားသေးတယ်။
အနောက် လိုက်လာတာကတော့ ဝီလီယမ်ရဲ့ လက်ဆွဲအိတ်လေးကိုကိုင်လာတဲ့လူးဝစ်ပေါ့။
"မိုရမ် ..မိုရမ်... ပြောတော့ အစ်ကိုအဲလ်ဘတ်ကို ကြည့်မရဘူးဆိုပြီး အခုလိုကျ ဂရုစိုက်သားပဲ"
ဝီလီယမ်က စဥ်းစားရင်လုပ်နေကျအတိုင်းမေးစေ့လေးကိုလက်နဲ့ပွတ်ပြီး မိုရမ်ကို စနေတယ်
မိုရမ်က အဲ့ဒီအခါကျမှ အလန့်တကြားနဲ့
အဲလ်ဘတ် ပုခုံးကိုဖက်ထားရာကနေ လွှတ်လိုက်တယ် ပြီးတော့ အဲလ်ဘတ်ရှိရာနဲ့ ဝေးဝေးကိုရွှေ့ထိုင်လိုက်ပြီး မျက်နှာကိုတစ်ဖက်လှည့်ပစ်လိုက်တယ်
အဲ့ဒီအပြုအမူကို ဝီလီယမ်က ခိုးခိုးခစ်ခစ် အသံတွေပါထွက်တဲ့ထိ ကို ရယ်တော့တယ်
"အေးပါ ရယ်နေလိုက် ရယ်နေလိုက်"
မိုရမ်က ရှက်စိတ်ကြောင့်နီရဲနေတဲ့မျက်နှာနဲ့
ဝီလီယမ်ကို ပြောတယ်
ဘေးက အဲလ်ဘတ်ကို ခိုးပြီးလှမ်းကြည့်မိတော့ စိမ်းလဲ့လဲ့မျက်ဝန်းတွေက ကြက်သွေးနီရောင်မျက်ဝန်းပိုင်ရှင်ကို ငေးမောနေလေရဲ့။
"ဝီလ် ဒီနေ့တစ်ခုခုထူးခြားတာများဖြစ်လာလို့လား"
အဲလ်ဘတ်ဆီက ဒီလိုမေးခွန်းကြားတော့ မိုရမ်ပါ မူမမှန်တာသတိထားမိသွားတာ
ဟုတ်တာပဲ ဝီလီယမ်က ဒီလိုအသံထွက်ပြီးရယ်တတ်တဲ့လူမျိုးမှမဟုတ်တာလေ
"ဟုတ်သားပဲ ဝီလီယမ် မင်းဒီနေ့ကျောင်းကပြန်လာတာလည်းနောက်ကျတယ်နော်"
"အဲ့ဒါက ကျောင်းမှာ ပြန်ပေးဆွဲမှုဖြစ်လို့လေ
ဒါကြောင့်နောက်ကျသွားရတာ"
"အစ်ကိုဝီလီယမ် ကျွန်တော် မိုရမ်နဲ့တူတူ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာသွားပြီး ရှင်းလိုက်ဦးမယ်နော်"
"ကောင်းပါပြီ လူးဝစ်"
ထို့နောက်လူးဝစ်က မိုရမ်ကိုခေါ်ပြီး အပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားကြလေရဲ့
ဝီလီယမ်က အဲလ်ဘတ် နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာနေရာယူလိုက်တယ်
ဝီလီယမ် ဂျိမ်းစ် မော်ရီအာတီ က ဘယ်တော့မှ အဲလ်ဘတ် ဘေးနားမှာ နေလေ့မရှိဘူး
စတွေ့ထဲက အခုထိပေါ့
သူ့ရင်ထဲက ခံစားချက် တွေကိုညီငယ်ဖြစ်သူကိုမသိစေ ချင်တာကြောင့်အခြားအကြောင်းအရာကိုပြောင်းပြောဖို့ ကြံလိုက်တယ်
"ဝီလ် ဒီနေ့ပျော်နေပုံပဲ"
"အယ် အဲ့ဒီလိုဖြစ်နေလို့လား"
ဝီလီယမ် က သူ့မျက်တောင်ရှည်လေးတွေကိုပုတ်ခတ် ပုတ်ခတ်လုပ်နေလေရဲ့။
"ဝီလ် မင်းလက်ထဲက စာရွက်က"
"အား အဖြေလွှာလေ "
"ငါ့ညီကတောင် လက်ထဲမှာ သေချာကိုင်ထားပုံအရ ဘယ်လိုတော်တဲ့ကျောင်းသားများလဲ"
အဲလ်ဘတ်စကားကြောင့် ဝီလ်က လက်ထဲကစာရွက်လေးကို မျက်နှာနဲ့အပ်ပြီး
အသံထွက်အောင် ရယ်လိုက်ပြန်ရဲ့။
အဲ့ဒါတင်မကသေးဘူး ခြေချင်းချိတ်ထိုင်နေရာကတောင်ဖြုတ်ပြီး ကလေးတွေလိုမျိုး
ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်ကာ ဘယ်ညာ ကာရန်ညီညီလွှဲလိုက်သေးတယ်
အဲ့ဒီအမူအရာက ချစ်စရာကောင်းလွန်းလို့
အဲလ်ဘတ် ရင်ခုန်သံတွေပါ မြန်လာရတယ်
ဝီလ် မင်းရဲ့ ပုံရိပ်တွေက တောက်ပလွန်းလို့ ငါ့ကိုပါ ပြာကျမတတ်ပါပဲ
သူနဲ့တူတူနေထိုင်လာတဲ့ သက်တမ်းတစ်လျှောက်မှာ ဝီလ်ဒီလို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပျော်နေတာ ပထမဆုံးပဲ
ပြိးတော့ ဒီလိုပျော်ရွှင်မှုက သူ့ဆီက လာတာမဟုတ်ခဲ့ဘူးဆိုတာ သိရတော့
စိတ်မကောင်းမှုနဲ့အတူ မွန်းကြပ်မှုအချို့က
အဲလ်ဘတ်ရဲ့ ရင်ထဲ နေရာယူလာတယ်
"အစ်ကိုကတော့ နောက်ပြီ ထူးချွန်ထက် ထူးခြားတဲ့ကျောင်းသားကြီးပါ "
ဝီလီယမ်က အရယ်ရပ်ပြီး အဲလ်ဘတ်မျက်နှာဘက်ကို အဖြေလွှာထိုးပေးလိုက်တယ်
"အမှတ်က သုညဆိုပဲ"
"ဟုတ်တယ်ဆိုနေ"
ပြီးတော့ အမှတ်ရဲ့ ညာဘက်ခြမ်းမှာတော့
မသေမသပ်ရေးထားတဲ့လက်ရေးမူ
အဲ့ဒီအမည်က တော့
ရှားလော့ဟုမ်း//
"ဝီလ်...."
သူ့လက်ထဲကမာဖလာလေးကို ဝီလီယမ်သတိမထားမိခင် ကျောအနောက်ကိုရွှေ့ထားလိုက်တယ်
"ဟုတ်။ပြောလေ အစ်ကို"
"ရှားလော့ဟုမ်းနဲ့ မင်း ဘယ်အချိန် ထိ ရှိနေခဲ့လဲ"
ဝီလီယမ်က သူ့ဆီက အနည်းငယ်မူမမှန်တဲ့စကားကြောင့်
"အစ်ကိုကြီး နေမကောင်းဘူးလား"
"ငါမေးနေတာပဲ ဖြေစမ်းပါ"!!!.
သူ့ဆီက ဒေါသသံကြောင့် ဝီလ်က တုန်လှုပ်သွားတယ်
စောစောကလို ဖြူစင်တဲ့ ကလေးမျက်နှာက
အခုတော့ ချောက်ကမ်းပါးနက်ထဲကျသလို
ပြိုလဲလို့။
တောင်းပန်ပါတယ် အမြဲတမ်း ဒဏ်ရာတွေပဲပေးနေမိလို့
ငါနဲ့မင်းကြားက ရှိတဲ့အရာဆိုလို့ အပြစ်ဆိုတဲ့ချိန်းကြိုးတွေပဲရှိတယ်လေ
"အစ်ကိုအဲလ်ဘတ်.. အင်း ဒီနေ့ကျွန်တော်ရှားလော့ဟုမ်းနဲ့တစ်နေကုန်ရှိနေခဲ့တယ်"
အဲ့ဒီအဖြေကသူ့ရင်ထဲကို ဆောက်နဲ့ထွင်းလိုက်သလို
"ဒါပေမယ့်စိတ်ချပါ ဟုမ်းက ကျွန်တော့်အကြံအစည်အတွက် ချက်စ် ခုံပေါ်က ရုပ်သေးရုပ်တစ်ခုပါပဲ"
"ဝီလ် အစ်ကိုက မင်းကိုစိတ်ပူမိလို့ပါ"
"ကျွန်တော်သဘောပေါက်ပါတယ်"
"ဝီလ် မင်း အရင်က White Chapel အမှုမှာလည်း သဲလွန်စကိုရှားလော့ဟုမ်း ပဲသိအောင်ချန်ခဲ့သေးတယ်မလား"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ဝီလ် မင်းသူနဲ့ပတ်သက်လွန်းရင် မင်းပဲနာကျင်ရလိမ့်မယ် ငါ့ညီ
ဘယ်လောက်ပဲ မင်းရဲ့ရုပ်သေးလို့ပြောပြော
ရှားလော့ဟုမ်းဆိုတဲ့ယောကျာ်းက မလွှတ်ပေးသင့်တဲ့ သားရဲတိရစ္ဆာန်ပဲ"
အဲလ်ဘတ်ရဲ့အကြံပေးချက်ကို ဝီလ်က တွေးတွေးဆဆနဲ့ နောက်ကျ လက်ခံလိုက်တဲ့ပုံပဲ။
သူလည်းအနည်းငယ်တော့စိတ်ထဲအေးသွားရတယ်။
"အစ်ကိုစိတ်ချပါ ကျွန်တော် အစ်ကိုနဲ့ ပေးထားတဲ့ကတိအတိုင်း ဒီနိုင်ငံကို ပြောင်းလဲပေးပါ့မယ်"
ထို့နောက်ဝီလီယမ်က သူ့ကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။ နှစ်ခါပြန်ငေးမိလောက်အောင်ထိ
အင်မတန်လှပပေမယ့် ဒီအရာက ဟန်ဆောင်ပြုံးဆိုတာ သူနားလည်တယ်။
တစ်စုံတစ်ယောက်က ကိုယ့်ရဲ့အသည်းနှလုံးထဲ အပြီးအပိုင်နေရာယူထားပေမယ့် အဲ့ဒီလူကို ကိုယ့်ရဲ့လက်မောင်းတွေနဲ့ပွေ့ဖက်ခွင့်လေးတောင်မရှိတာက အင်မတန်ကို နာကျင်စေတယ် ။
ခဏကြာတော့ ဝီလ်က မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီးတော့
"အစ်ကိုကြီး ကျွန်တော် ဒီနေ့စောစောအနားယူတော့မယ်နော်"
"အင်း "
"ဝီလ်"
"ဟုတ်"
"မင်းဘာပဲရွေးချယ် ရွေးချယ် ငါက မင်းဘက်ကပါ"
🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
ညဆယ့်နှနာရီ။
နာရီတွေကစည်းချက်ကျကျမြည်နေဆဲ။
အဲလ်ဘတ်ဂျိမ်းစ် မော်ရီအာတီ ဟာ အိပ်မရတာနဲ့ပဲ ဝီလ်ဖတ်နေကျ စာကြည့်တိုက်လေး ထဲ ဝင်ခဲ့တယ်။
လက်ထဲမှာ ကတော့ သူကိုယ်တိုင် ရက်ထားတဲ့ သိုးမွေးမာဖလာလေးကိုကိုင်လျက်ပေါ့
အခန်းထဲကိုသူဝင်မိတော့ မထင်မှတ်တဲ့မြင်ကွင်းပါသူမြင်လိုက်ရတယ်။
အဲ့ဒါကတော့ ဝီလ်က စာကြည့်စားပွဲပေါ်မှာ
မှောက်လျက်သားလေး အိပ်မောကျနေတာပဲ။
"ဒီကလေးကတော့ ညဘက်ကြီး စာအုပ်တွေဖတ်ပြန်ပြီ"
အိပ်နေတဲ့သူကို မနှောင့်ယှက်ချင်တာမလို့
သူက မာဖလာကို ဝီလီယမ်ဘေးနားမှာထားပြီး သွားဖို့လုပ်ပေမယ့်လည်း
တစ်စုံတစ်ခုက သူ့ကို မသွားအောင်တားဆီးနေတယ်။
အဲ့ဒါကတော့ ဝီလ်ရဲ့ခြေထောက်ဘေးမှာပြန့်ကျဲနေတဲ့ လုံးချေထားတဲ့ စာရွက်တွေ။
သူအဲ့ဒီစာရွက်လုံးတွေကို ဖြန့်မိတော့ ပထမဆုံးတွေ့ရတာက
"ချစ်ခင်ရပါသော ရှားလော့ဟုမ်း"
နောက်တစ်ရွက်က "ခင်ဗျားနဲ့စကားတစ်သက်လုံးပြောချင်တယ်"
နောက်တစ်ခု
"အဲ့ဒါက ကျွန်တော့်ရဲ့ မဖြစ်နိုင် တဲ့အိပ်မက်"
အဲ့လ်ဘတ်ဟာ လက်ထဲက စာရွက်လေးကိုဆက်မဖတ်နိုင်ပဲ ကိုင်လျက်သား ရပ်နေမိိတယ်
သူ့ခေါင်းထဲမှာတော့ပြောမပြတတ်တဲ့အတွေးတွေက ပိုမိုပြီး စိုးမိုးလို့
"ဝီလ် မင်းတကယ်ပဲ ရှားလော့ဟုမ်းကို"
သူနောက်ဆုံးတော့ တစ်ခုခုကိုဆုံးဖြတ်ချလိုက်ပြီး ဝီလ် ရဲ့အိပ်မောကျနေတဲ့ မျက်နှာလေးကို တရှိုက်မက်မက်ကြည့်နေမိတယ်
ပြီးတော့ မျက်ခွံမို့မို့တွေကို အသာအယာ
နမ်းရှိုက်လိုက်ရင်း
"ကောင်းသောညပါ ဝီလ် "
သူ့စာကြည့်ခန်းထဲက ထွက်လာတော့ မီးခွက်လေးကိုင်လာတဲ့ညီငယ်လေး လူးဝစ်
သူ့ကိုဒီလိုမြင်ရမယ်မထင်တာကြောင့် ထူးဆန်းနေပုံပဲ
"လူးဝစ် ဝီလ်ကို နှိုးပြီး အိပ်ရာဝင်ခိုင်းလိုက်ပါ"
"အစ်ကိုကြီးကရော"
"ငါအိပ်တော့မယ်"
ထို့နောက်သူ ညီငယ်ဖြစ်သူကိုနှုတ်ဆက်ပြီးအိပ်ပျော်ရန်သာအာရုံစိုက်လိုက်တယ်
ငါအိပ်မက်မက်ရတာ နှစ်သက်တယ်
ဘာလို့လဲဆို အိပ်မက်ထဲမှာသာ
မင်းက ငါ့ရဲ့အပိုင်မလို့ပေါ့
ဝီလီယံ ဂျိမ်းစ် မော်ရီအာတီ
ငါ့ရဲ့ ဝိဉာဉ်က မင်းနဲ့တူတူ ရှိနေမယ်
Ends~~
သီတင်းကျွတ်မှာ ကိုကြီးကိုဒဏ်ရာပေးမိသွားတယ်🥺😭😭
ကြိုက်နှစ်သက်မယ်ဟုမျှော်လင့်ရင်း
Zawgyi!!
Hai ဒီတစ္ခါ ကေတာ့ ေမာ္ရီအာတီ မိသားစုက သားအႀကီးဆုံး ေကာ္ရီး အဲလ္ဘတ္ ဂ်ိမ္းစ္ ေမာ္ရီအာတီအခန္းေလးပါ
ဘဝမွာမိမိနဲ႕ တူညီတဲ့ဝိဉာဥ္မ်ိဳးနဲ႕ေရစက္ဆုံရတာဟာ အဲလ္ဘတ္ ဂ်ိမ္းစ္ ေမာ္ရီအာတီ အတြက္ေတာ့ ဆုလာဘ္တစ္ခုပဲ
လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္သုံးႏွစ္က မိဘမဲ့ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ဆုံျခင္းက သူ႕ဘဝတစ္ခုလုံးကိုေျပာင္းျပန္လွန္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူကမ်ားထင္မိမွာပါလိမ့္။
ဒီေန႕ကေတာ့ အဲလ္ဘတ္က အိမ္မွာ မိသားစုနဲ႕အခ်ိန္ျဖဳန္းမယ္ဟုေတြးမိတယ္
ေသြးသားမေတာ္စပ္ေပမယ့္လည္း ညီအရင္းလိုခ်စ္ရတဲ့ ညီငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း
ဂ႐ုစိုက္ရန္ ဆိုတဲ့ အႀကံဉာဏ္နဲ႕ေပါ့
စားပြဲေပၚမွာ ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း သူသေဘာက်တဲ့ ဝိုင္ေလး တစ္ပုလင္းရယ္
ရွန္ပိန္လိုနီေစြးေစြး ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာေတာ့
လွပတဲ့ဝိုင္ခြက္ေလးကိုေတ့ထားတယ္
"အစ္ကိုႀကီး ဒီတစ္ခါ ဝိုင္ က အသစ္လား "
သူ႕နားကိုဘယ္ထဲကေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့
ညီအငယ္ဆုံးေလး လူးဝစ္ ဂ်ိမ္းစ္ ေမာ္ရီအာတီ ။ ဒီေန႕ေတာ့ သူေျပာတဲ့အတိုင္းအိမ္မွာပဲေနမွာမလို႔ လူးဝစ္က ဝတ္ဆင္ေနက် မ်က္မွန္ေလးပါျဖဳတ္ထားတယ္
ၿပီးေတာ့လက္ထဲတြင္ေတာ့ တံျမက္စည္းေလးတစ္လက္ ။
လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္က သူ႕ကိုျမင္လွ်င္ ရန္သူလိုမ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးနဲ႕ ကေလးက
ခုေတာ့ အသက္ေလးက ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္လာေတာ့ ရင့္က်က္လာတာ အမွန္ပင္
"လူးဝစ္ အစ္ကို႔ေဘးလာထိုင္ေလ"
"မဟုတ္တာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကဖုန္ေတြနဲ႕
အစ္ကိုႀကီးပဲေအးေအးေဆးေဆးေနပါ"
"ဒီကေလး ငါက အသန့္အရမ္းႀကိဳက္လို႔ဆိုၿပီး မလာရဲတာမလား "
လူးဝစ္က မၿပဳံးစဖူး သူ႕ကိုၿပဳံးျပရင္း
"အဲ့ဒီလိုဆိုလည္း မမွားပါဘူးေလ "
ထို႔ေနာက္လူးဝစ္က အဲလ္ဘတ္ေျပာတဲ့အတိုင္း ေဘးနားမွာေနရာယူ၏။
ၿပီးေတာ့ လုပ္ေနက်အတိုင္း သူ႕ကိုဝိုင္ငွဲ႕ေပးဖို႔ႀကိဳးစားတာျမင္ေတာ့
"လူးဝစ္ ဒီေန႕ေတာ့ အစ္ကိုနဲ႕ မိသားစုလိုပဲ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေနၾကရေအာင္လား "
"နားလည္ပါၿပီ အစ္ကိုႀကီး "
"နားလည္ပါၿပီထက္ ဟုတ္ကဲ့ဆို ရၿပီေလ
လူးဝစ္ရဲ႕"
"ဟုတ္ အစ္ကို"
လူးဝစ္က ဒီေန႕က်မွ အဲလ္ဘတ္က အနည္းငယ္ထူးဆန္းေနတယ္လို႔ထင္တယ္
ပုံမွန္ဆိုရင္အစ္ကိုႀကီးက အစ္ကိုဝီလီယမ္နဲ႕
ပါလီမန္ေတြအေၾကာင္းေဆြးႏြေးရင္ ေဆြးႏြေး ဒါမွမဟုတ္ရင္ နိုင္ငံအတြက္ အက်ိဳးျပဳမယ့္အရာေတြကို ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္
ဒါတင္မကဘူး သပ္ရပ္ေနေအာင္အၿမဲတင္ထားတတ္တဲ့ ဆံပင္ညိုညိုေတြက
နဖူးျပင္ဝင္းမြတ္မြတ္ေပၚမွာ ကပိုကရိုက်လ်က္။
ၿပီးေတာ့ ဘာမွမလိမ္းျခယ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာက သဘာဝတိုင္းခန့္ညားဆဲ။ ေရခ်ိဳးၿပီးခါစမလို႔ ေတြ႕ေနက် suitအစား bathrobe ကို အေပၚက ထပ္ထားတယ္ ။
အဲလ္ဘတ္ဂ်ိမ္းစ္ ေမာ္ရီအာတီ ကို အမ်ိဳးသမီးေတြက ႏွင္းဆီသခင္ဟု တင္စားၾကတာ လည္းမဆန္းျပားေခ်။
ၿပီးေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ဆို အစ္ကိုႀကီးက
နားလည္ရခက္သည္ဟုလည္း လူးဝစ္ထင္တယ္။ သိုသိုသိပ္သိပ္ေနတတ္တဲ့ အစ္ကိုဝီလီယမ္ေတာင္မွ လူးဝစ္နားလည္နိုင္ေသးသည္။ အစ္ကိုႀကီး ကေတာ့ အနားကပ္မရေအာင္ ဆူးတံတိုင္းေတြနဲ႕အထပ္ထပ္ကာထားသလိုသူခံစားရတယ္
တကယ္ကို ႏွင္းဆီအရိုင္းတစ္ပြင့္လို။
"ဝီလ္ ဒီေန႕ေနာက္က်တယ္ေနာ္ "
အဲလ္ဘတ္ က ဘယ္ႏွခြက္ေျမာက္မွန္းမသိတဲ့ ဝိုင္တစ္ခြက္ကို ထပ္ၿပီးေမာ့ျပန္တယ္
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ပုံမွန္ဆို အစ္ကိုဝီလီယမ္ က
ေရာက္ေနရမွာကို"
စိတ္ထင္တာပဲမသိ အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ ျမစိမ္းေရာင္မ်က္လုံးေတြက အနည္းငယ္ဝမ္းနည္းသြားသလိုပဲ
"ေရာ့ လူးဝစ္ "
ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႕အဲလ္ဘတ္က လူးဝစ္ဘက္ကို သူေသာက္လက္စ ဝိုင္ခြက္ေလးကမ္းေပးတယ္ ကိုယ္တိုင္မျမည္းစမ္းရေသးေပမယ့္
ဒါဟာ သာမန္ဝိုင္ေတာ့မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ လူးဝစ္ အနံ႕ရတာနဲ႕သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီ။
"အစ္ကို ဒီဝိုင္အရက္က "
"အင္း ဒါရိုက္တာ ဟုမ္း လက္ေဆာင္ေပးတာေလ"
"ဘုရားသခင္"
လူးဝစ္ဆီက အာေမဋိတ္သံပင္ထြက္လာေတာ့အဲလ္ဘတ္ ကအသံထြက္ၿပီးတစ္ခ်က္ရယ္မိိသြားရတယ္
ေသြးေအးတယ္ထင္ရတဲ့ လူးဝစ္က ဒီလိုက် ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ ပဲ
ဒါေပမယ့္ အဲလ္ဘတ္ဆီက စကားေၾကာင့္
ေသာက္လက္စဝိုင္ေတာင္ မေသာက္နိုင္ေတာ့တဲ့ပုံပဲ
"ဟုမ္းမ်ိဳးရိုးေတြက တကယ္ပဲစိတ္အႏွောင့္အယွက္ျဖစ္စရာ ...
အစ္ကိုႀကီး အဲ့ဒီမိုက္ခေရာ့ဟုမ္းက စိတ္ခ်ရရဲ႕လား"
လူးဝစ္က ပြစိပြစိနဲ႕ သူ႕ကိုေတာင္ျပန္ၿပီးဆုံးမေနေသးတယ္ေလ
"ဟားဟား လူးဝစ္ ဒါရိုက္တာ က ငါတို႔ဘက္ကပါ"
"တကယ္လား "
လူးဝစ္ကစိုးရိမ္မႈေတြအျပည့္နဲ႕ သူ႕ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြထဲထိ ၾကည့္ၿပီးေျပာလာတာျမင္ေတာ့
လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးနာရီေလာက္က ျဖစ္ရပ္ဆီစိတ္က ေခတၱ အလည္ေရာက္သြားတယ္
"မင္း တာဝန္ေတြေက်ပြန္လို႔ ငါဆုခ်တာ"
"ဒါရိုက္တာ ဟုမ္း ဒါ..ဒါက"
မိုက္ခေရာ့ဟုမ္းက သူ႕လက္ထဲထည့္ေပးတဲ့ဝိုင္ပုလင္းက တန္ဖိုးဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ဆိုတာ အဲလ္ဘတ္သိတယ္
ဒီလူက မထင္မွတ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ ႏြေးေထြးမႈရွိသားပဲ
"ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ ဒါရိုက္တာႀကီး"
"မဟုတ္တာ ေနာက္လည္းမင္းဆီက ေန ေကာင္းတဲ့သတင္းေတြေမွ်ာ္ေနမယ္ M"
"အစ္ကိုႀကီး..."
......
"အစ္ကိုႀကီး "
"အားေဆာရီး အစ္ကိုအေတြးလြန္သြားတယ္"
လူးဝစ္က သူေသာက္ေနလက္စ ဝိုင္ကို ၾကည့္ၿပီး
"ဒီဝိုင္က ေတာ္ေတာ္တန္ဖိုးႀကီးမယ့္ပုံပဲေနာ္"
"အင္း Chateau Margaux ေလ"
လူးဝစ္က ဝိုင္နာမည္ၾကားေတာ့ မ်က္လုံးေတြပါက်ယ္သြားရတယ္
တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ မိုက္ခေရာ့ဟုမ္းက အစ္ကိုႀကီးအေပၚဘယ္ေလာက္ထိ ေမွ်ာ္မွန္းထားလဲဆိုတာပါ နားလည္လိုက္ရၿပီ။
"အဲ့ဒါက ကမၻာ ေပၚကေစ်းအႀကီးဆုံးဝိုင္ေတြထဲကတစ္ခုမလား"
"ငါရွာေဖြ ၾကည့္သေလာက္ဆို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက တတိယေျမာက္သမၼတ
ေသာမတ္စ္ ဂ်ယ္ဖာဆြန္သာ ပိုဲင်ဆိုင်ဖူးတဲ့ ဝိုင္လို႔ ငါသိရတယ္ ။
ဝိုင္ကုန္သည္နာမည္ကေတာ့ ဝီလီယမ္ ဆိုကိုလင္းဆိုပဲ"
"အဲ့ဒီေလာက္ေစ်းႀကီးၿပီးရွားပါးတဲ့ ဝိုင္ကို သူဘယ္ကရ"
"ၿဗိတိန္ဘုရင္မၿပီးရင္အာဏာအရွိဆုံးလူအတြက္ေတာ့ ဒါကခက္ခဲမယ္မထင္ပါဘူး
ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္စိတ္ဝင္စားစရာက
ဒါရိုက္တာဟုမ္းရဲ႕ ဇာတိကလည္း အဲ့ဒီနားကပဲ"
"အစ္ကိုႀကီး ဒါေတြထိ စုံစမ္းထားတယ္ေပါ့"
"ဝီလီယမ္အတြက္ပါ"
ထို႔ေနာက္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားကစကားဝိုင္းေလးက စကၠန့္အနည္းငယ္တိတ္ဆိတ္သြားတယ္
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့
အဲလ္ဘတ္ကို နီးစပ္ရာက ဝိုင္ခြက္ကိုထၿပီးသြားယူတယ္ လူးဝစ္ဆီျပန္အလာမွာေတာ့
ဝိုင္ခြက္ေနာက္ႏွစ္ခြက္ အျပင္
သိုးေမြးမာဖလာ အျပာေလး။
"အစ္ကိုႀကီးကိုယ္တိုင္ ရက္ထားတာလား"
အဲလ္ဘတ္က ၿပဳံးတယ္ဆို႐ုံေလး ႏႈတ္ခမ္းေတြက အေပၚသို႔ အနည္းငယ္တြန့္ခ်ိဳးသြားတယ္။
"ဟုတ္တယ္ ဒီတစ္ခုပဲ လွလွပပေလး အဖက္တင္တယ္ပဲဆိုပါေတာ့ "
"အစ္ကိုဝီလီယမ္ေတာ့ ဝမ္းသာေနမွာပဲ"
"ေနပါဦး ဘာလို႔ဝီလ္ အတြက္လို႔ ထင္ရတာလဲ"
"ဘာလို႔ဆို အစ္ကိုႀကီးရဲ႕အေကာင္းဆုံးေတြက အစ္ကိုဝီလီယမ္ ဆီပဲေရာက္တာေလ"
လူးဝစ္က ပါးပါးနပ္နပ္ေလး စကားနာထိုးေတာ့ အဲလ္ဘတ္က ျငင္းမရေတာ့ပဲ
"ငါ့ကိုယ္ငါ ဘက္လိုက္တဲ့ အစ္ကိုလို႔ေတာင္ထင္လာၿပီ"
"လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ထဲက ဒီတိုင္းပဲကို"
"ဟား ဟား ေတာ္လိုက္တဲ့ လူးဝစ္"
အဲလ္ဘတ္ က ႏႈတ္သီးေကာင္းလွ်ာပါး ညီငယ္ေလးရဲ႕ စကားကိုအင္မတန္မွသေဘာက်သြားရတယ္
ၿပီးေတာ့ ပုလင္းထဲ အေတာ္မ်ားမ်ား က်န္ေနေသးတဲ့ဝိုင္ေတြကို အေၾကာင္းမဲ့ ေငးေနမိတယ္
"ဝီလ္ မင္းဘယ္ေရာက္ေနလဲ"
ေလတိုက္လိုက္တိုင္း ယိမ္းသြားတဲ့
ေ႐ႊဝါေရာင္ဆံပင္ႏုႏုေလးေတြနဲ႕အတူ
ၾကက္ ေသြးနီေရာင္မ်က္ဝန္းေတြကို အခုခ်ိန္မွာ သူအလိုရွိတယ္
သူ႕ကိုျမင္ရင္ အၿပဳံးေလးခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္ေနက် ေကာင္ေလးကိုသူအရမ္းေတြ႕ခ်င္တယ္
"တကယ္ကိုပဲ ငါက ဝီလ္ကို ညီေလးတစ္ေယာက္ လိုပဲ ျမင္ရဲ႕လား"
ဒီထက္ေတာ့ အေျဖကိုသူဆက္မရွာခ်င္ေပ။
"ငါမူးေနၿပီထင္ရဲ႕"
အဲလ္ဘတ္ဆီက ဒီလိုစကားမ်ိဳးၾကားရတာလူးဝစ္ေတာင္အင္မတန္ အံ့အားသင့္ရတယ္
ဗိုလ္မႉး မိုရမ္ ကိုေတာင္ ေသာက္တဲ့ေနရာမွာအနိုင္ပိုင္းလာတဲ့ အဲလ္ ဘတ္ ဂ်ိမ္းစ္ ေမာ္ရီအာတီ က ဒီလိုမ်ိဳးေျပာရေအာင္လည္း
ဝိုင္က အရမ္းႀကီး ျပင္းတာလည္းမဟုတ္ေခ်။
"အစ္ကိုႀကီး ဒီေန႕ပင္ပန္းလာရင္ အနားယူလိုက္ပါလား"
"မဟုတ္တာ ငါက..."
"ေဟး အဲလ္ဘတ္ ငါ့ေကာင္ေရ"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ၾကားစကားဝိုင္းကို ေနာက္ထပ္ ဝင္လာတာကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ မရွိေသာ မိုရမ္ပင္ျဖစ္ေလ၏။
လူးဝစ္ဘက္က စိတ္ရႈပ္သြားပုံနဲ႕ ကြၽတ္ လို႔ေတာင္အသံထြက္သြားရတယ္
ပိုနီေတးနဲ႕ ေယာက်ာ္းၿပီးရင္ေတာ့ မိုရမ္က လူးဝစ္ကိုစိတ္ရႈပ္ေစတယ္
"ကြၽန္ေတာ္ခိုင္းတာေတြ အကုန္ရွင္းၿပီးၿပီလား
မိုရမ္ "
"ဟက္ ငါကိုအထင္မေသးစမ္းပါနဲ႕ လူးဝစ္ရာငါပါ ႏွစ္ေယာက္မရွိတဲ့ ေဆဘတ္စ္ရွန္ မိုရမ္ပါကြ"
"အဲ့ဒီလိုေတြေျပာၿပီး မိန္းမေတြနဲ႕ပတ္အိပ္ေနတာမ်ား"
"ေဟ့ေကာင္ မင္းကလည္းကြာ"
မိုရမ္က အဲလ္ဘတ္တစ္ေယာက္လုံးထိုင္ေနတာေတာင္ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ပဲ ခုံအက်ယ္ႀကီးၾကားအတင္းဝင္ထိုင္လိုက္တယ္
လူးဝစ္နဲ႕ အဲလ္ဘတ္ၾကားေပါ့
အဲ့ဒီလိုအျပဳအမူက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္လက ရထားေပၚက လူးဝစ္မႏွစ္ၿမိဳတဲ့ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုပိုမိုၿပီးသတိရေစတယ္
"အား အစ္ကို ဝီလီယမ္ကလည္း ဒီေန႕က်မွ
မလာေတာ့ဘူး"
"ေဟ့ေကာင္ အဲလ္ဘတ္ ဒီေန႕ မင္းျပန္လာတာေစာလွေခ်လားကြ"
"ဒီေန႕ေတာ့မိသားစုနဲ႕တူတူ အခ်ိန္ျဖဳန္းမယ္လို႔ဆုံးျဖတ္ထားလို႔ေလ"
အဲလ္ဘတ္က ေျပာေနက်အတိုင္း မိုရမ္ကို တည္ၿငိမ္စြာ တုံ႕ျပန္တယ္
"မဟုတ္မွလြဲေရာ ငါ့ကိုပါလြမ္းလို႔မလား"
"အဲ လြမ္းလြန္းလို႔ အိမ္အလုပ္ေတြပါ.ထပ္ခိုင္းခ်င္လာသလိုပဲ"
"ေဟ့ေကာင္ ဒါႀကီးကေတာ့ မ်ားတယ္ေလကြာ"
မိုရမ္က ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီးေနာက္ေက်နပ္မသြားတဲ့အျပင္ အဲလ္ဘတ္ႏႈတ္ခမ္းနား
ေတ့ခါနီး ဝိုင္ခြက္ေလးကိုပါ အတင္းလုၿပီး ေသာက္လိုက္တာ လူးဝစ္ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ ။
"အလိုက္ကမ္းဆိုးမသိလိုက္တာ"
လူးဝစ္ရဲ႕မွတ္ခ်က္ကို မိုရမ္က ဂ႐ုမစိုက္တဲ့အျပင္ အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ ပုခုံးကိုပါ သူ႕ရဲ႕သန္မာတဲ့လက္နဲ႕ဆြဲဖက္လိုက္ေသးတယ္
အရပ္ျမင့္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အဲလ္ဘတ္ေတာင္မွ
မိုရမ္နဲ႕ယွဥ္လိုက္ရင္ အနည္းငယ္လူေကာင္ေသးသြားသလိုပဲ။
"အား ေဟ့ေကာင္ အဲ့ဝိုင္ႀကီးက အေကာင္းစားပဲ"
"ဟုတ္တယ္ေလ "
"စကားမစပ္ ဝီလီယမ္ဘယ္ေပ်ာက္
ပုံမွန္ဆို သူေက်ာင္းက စာသင္ၿပီး ျပန္ေရာက္ေနၿပီကို"
ဝီလီယမ္ဟူေသာအမည္ကိုၾကားတာနဲ႕
အဲလ္ဘတ္ရဲ႕မ်က္ႏွာက အနည္းငယ္ပ်က္သြားတယ္
သူ႕လက္ထဲကအျပာေရာင္မာဖလာေလးကိုပါက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္မိတဲ့ထိပဲ
အလိုက္မသိတဲ့မိုရမ္ကို ၾကည့္ၿပီး လူးဝစ္
ဂ်ိမ္းစ္ ေမာ္ရီအာတီဟာ သူ႕ေခါင္းသူ တိုင္နဲ႕ေဆာင့္ခ်င္စိတ္ပါေပါက္တယ့
"သိပ္ၿပီးလည္းစိတ္မပူပါနဲ႕ကြာ ဝီလီယမ္လည္းကေလးမွ မဟုတ္တာကို "
"မိုရမ္ ငါတစ္ခုေလာက္ေမးလို႔ရမလား "
"ေအး"
"ငါ့ကိုဘယ္လိုျမင္လဲ"
"ဟမ္"
"ငါ့ကိုဘယ္လိုျမင္လဲလို႔"
မိုရမ္က အထူးအဆန္းတစ္ခုကိုျမင္ရသလိုပုံနဲ႕ အဲလ္ဘတ္ ကို ေသခ်ာၾကည့္တယ္
"ေဟ့ေကာင္ မင္းမူးေနရင္လည္း"
"က်ဳပ္က ဝိုင္ေလးသုံးေလးခြက္နဲ႕ မူးတဲ့လူမဟုတ္ဘူး မိုရမ္"
"အဲ့ဒါလည္းဟုတ္တာပဲေနာ္"
......
"အင္း ငါ့အျမင္တိုင္းဆို မင္းက အျမင္ကပ္စရာ ပဲ"
မိုရမ္စံ ဒါကေျပာသင့္တာမ..
အဲလ္ဘတ္က လူးဝစ္ကိုဆက္မေျပာဖို႔လက္ကာျပလိုက္တယ္
"ၿပီးေတာ့ မင္းကပြင့္ပြင့္လင္းလင္းမရွိဘူး
အၿမဲတမ္းငါတို႔ကိုတစ္ခုခုခ်န္ထားတယ္လို႔ထင္တယ္"
ဒီစကားေတြ ကိုေတာ့ လူးဝစ္စိတ္ထဲက ေထာက္ခံလိုက္မိတယ္
"အထူးသျဖင့္ ဝီလီယမ္နဲ႕ပတ္သက္ရင္ေပါ့"
"ဝီလ္က ..ငါ့ကို..."
"ကလင္!!!
ေဟာ လွ်ပ္စစ္ ဘဲလ္သံပဲ
"ၾကည့္ရတာ အစ္ကိုဝီလီယမ္ လာၿပီထင္တယ္"
လူးဝစ္က ထိုင္ရာကေနထၿပီး တံခါးသြားဖြင့္ေပးေလရဲ႕
အခုေတာ့ တိတ္ဆိတ္တဲ့အခန္းထဲမွာ က်န္တာ သူနဲ႕မိုရမ္ႏွစ္ဦးထဲသာ။
မိုရမ္က သူ႕လက္ ေတြေအာက္ကေဘးတေစာင္းျမင္ေနရတဲ့ အဲလ္ဘတ္ကိုၾကည္ၿပီး
အားမလိုအားမရျဖစ္လာရတယ္
"ေဟ့ေကာင္ ၿပဳံးၿပဳံးေလးေနစမ္းပါ မင္းညီလည္းေရာက္ေနၿပီကို"
အဲလ္ဘတ္က သက္ျပင္းကိုတစ္ခ်က္ခ်လိဳက္တယ္
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မိုရမ္"
"
ေဟာ ထူးဆန္းတဲ့အရာပဲ အစ္ကိုအဲလ္ဘတ္နဲ႕
မိုရမ္ကို ဒီလိုခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ျမင္ရတယ္ဆိုတာ"
သူတို႔ရွိရာကို ေရွ႕ဆုံးကဝင္လာတာကေတာ့
ၿပဳံးၿပဳံး႐ႊင္႐ႊင္နဲ႕ ဝီလီယမ္ ဂ်ိမ္းစ္ ေမာ္ရီအာတီ ။
ၿပီးလက္ထဲမွာလည္း ေမးခြန္းစာ႐ြက္ဟုယူဆရတဲ့စာ႐ြက္ေလးတစ္ခုပါ ကိုင္ထားေသးတယ္။
အေနာက္ လိုက္လာတာကေတာ့ ဝီလီယမ္ရဲ႕ လက္ဆြဲအိတ္ေလးကိုကိုင္လာတဲ့လူးဝစ္ေပါ့။
"မိုရမ္ ..မိုရမ္... ေျပာေတာ့ အစ္ကိုအဲလ္ဘတ္ကို ၾကည့္မရဘူးဆိုၿပီး အခုလိုက် ဂ႐ုစိုက္သားပဲ"
ဝီလီယမ္က စဥ္းစားရင္လုပ္ေနက်အတိုင္းေမးေစ့ေလးကိုလက္နဲ႕ပြတ္ၿပီး မိုရမ္ကို စေနတယ္
မိုရမ္က အဲ့ဒီအခါက်မွ အလန့္တၾကားနဲ႕
အဲလ္ဘတ္ ပုခုံးကိုဖက္ထားရာကေန လႊတ္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့ အဲလ္ဘတ္ရွိရာနဲ႕ ေဝးေဝးကိုေ႐ႊ႕ထိုင္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုတစ္ဖက္လွည့္ပစ္လိုက္တယ္
အဲ့ဒီအျပဳအမူကို ဝီလီယမ္က ခိုးခိုးခစ္ခစ္ အသံေတြပါထြက္တဲ့ထိ ကို ရယ္ေတာ့တယ္
"ေအးပါ ရယ္ေနလိုက္ ရယ္ေနလိုက္"
မိုရမ္က ရွက္စိတ္ေၾကာင့္နီရဲေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႕
ဝီလီယမ္ကို ေျပာတယ္
ေဘးက အဲလ္ဘတ္ကို ခိုးၿပီးလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ စိမ္းလဲ့လဲ့မ်က္ဝန္းေတြက ၾကက္ေသြးနီေရာင္မ်က္ဝန္းပိုင္ရွင္ကို ေငးေမာေနေလရဲ႕။
"ဝီလ္ ဒီေန႕တစ္ခုခုထူးျခားတာမ်ားျဖစ္လာလို႔လား"
အဲလ္ဘတ္ဆီက ဒီလိုေမးခြန္းၾကားေတာ့ မိုရမ္ပါ မူမမွန္တာသတိထားမိသြားတာ
ဟုတ္တာပဲ ဝီလီယမ္က ဒီလိုအသံထြက္ၿပီးရယ္တတ္တဲ့လူမ်ိဳးမွမဟုတ္တာေလ
"ဟုတ္သားပဲ ဝီလီယမ္ မင္းဒီေန႕ေက်ာင္းကျပန္လာတာလည္းေနာက္က်တယ္ေနာ္"
"အဲ့ဒါက ေက်ာင္းမွာ ျပန္ေပးဆြဲမႈျဖစ္လို႔ေလ
ဒါေၾကာင့္ေနာက္က်သြားရတာ"
"အစ္ကိုဝီလီယမ္ ကြၽန္ေတာ္ မိုရမ္နဲ႕တူတူ အိမ္အေပၚထပ္မွာသြားၿပီး ရွင္းလိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
"ေကာင္းပါၿပီ လူးဝစ္"
ထို႔ေနာက္လူးဝစ္က မိုရမ္ကိုေခၚၿပီး အေပၚထပ္ကိုတက္သြားၾကေလရဲ႕
ဝီလီယမ္က အဲလ္ဘတ္ နဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာေနရာယူလိုက္တယ္
ဝီလီယမ္ ဂ်ိမ္းစ္ ေမာ္ရီအာတီ က ဘယ္ေတာ့မွ အဲလ္ဘတ္ ေဘးနားမွာ ေနေလ့မရွိဘူး
စေတြ႕ထဲက အခုထိေပါ့
သူ႕ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ ေတြကိုညီငယ္ျဖစ္သူကိုမသိေစ ခ်င္တာေၾကာင့္အျခားအေၾကာင္းအရာကိုေျပာင္းေျပာဖို႔ ႀကံလိုက္တယ္
"ဝီလ္ ဒီေန႕ေပ်ာ္ေနပုံပဲ"
"အယ္ အဲ့ဒီလိုျဖစ္ေနလို႔လား"
ဝီလီယမ္ က သူ႕မ်က္ေတာင္ရွည္ေလးေတြကိုပုတ္ခတ္ ပုတ္ခတ္လုပ္ေနေလရဲ႕။
"ဝီလ္ မင္းလက္ထဲက စာ႐ြက္က"
"အား အေျဖလႊာေလ "
"ငါ့ညီကေတာင္ လက္ထဲမွာ ေသခ်ာကိုင္ထားပုံအရ ဘယ္လိုေတာ္တဲ့ေက်ာင္းသားမ်ားလဲ"
အဲလ္ဘတ္စကားေၾကာင့္ ဝီလ္က လက္ထဲကစာ႐ြက္ေလးကို မ်က္ႏွာနဲ႕အပ္ၿပီး
အသံထြက္ေအာင္ ရယ္လိုက္ျပန္ရဲ႕။
အဲ့ဒါတင္မကေသးဘူး ေျခခ်င္းခ်ိတ္ထိုင္ေနရာကေတာင္ျဖဳတ္ၿပီး ကေလးေတြလိုမ်ိဳး
ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန့္ကာ ဘယ္ညာ ကာရန္ညီညီလႊဲလိုက္ေသးတယ္
အဲ့ဒီအမူအရာက ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလို႔
အဲလ္ဘတ္ ရင္ခုန္သံေတြပါ ျမန္လာရတယ္
ဝီလ္ မင္းရဲ႕ ပုံရိပ္ေတြက ေတာက္ပလြန္းလို႔ ငါ့ကိုပါ ျပာက်မတတ္ပါပဲ
သူနဲ႕တူတူေနထိုင္လာတဲ့ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဝီလ္ဒီလို စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ေပ်ာ္ေနတာ ပထမဆုံးပဲ
ၿပိးေတာ့ ဒီလိုေပ်ာ္႐ႊင္မႈက သူ႕ဆီက လာတာမဟုတ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ သိရေတာ့
စိတ္မေကာင္းမႈနဲ႕အတူ မြန္းၾကပ္မႈအခ်ိဳ႕က
အဲလ္ဘတ္ရဲ႕ ရင္ထဲ ေနရာယူလာတယ္
"အစ္ကိုကေတာ့ ေနာက္ၿပီ ထူးခြၽန္ထက္ ထူးျခားတဲ့ေက်ာင္းသားႀကီးပါ "
ဝီလီယမ္က အရယ္ရပ္ၿပီး အဲလ္ဘတ္မ်က္ႏွာဘက္ကို အေျဖလႊာထိုးေပးလိုက္တယ္
"အမွတ္က သုညဆိုပဲ"
"ဟုတ္တယ္ဆိုေန"
ၿပီးေတာ့ အမွတ္ရဲ႕ ညာဘက္ျခမ္းမွာေတာ့
မေသမသပ္ေရးထားတဲ့လက္ေရးမူ
အဲ့ဒီအမည္က ေတာ့
ရွားေလာ့ဟုမ္း//
"ဝီလ္...."
သူ႕လက္ထဲကမာဖလာေလးကို ဝီလီယမ္သတိမထားမိခင္ ေက်ာအေနာက္ကိုေ႐ႊ႕ထားလိုက္တယ္
"ဟုတ္။ေျပာေလ အစ္ကို"
"ရွားေလာ့ဟုမ္းနဲ႕ မင္း ဘယ္အခ်ိန္ ထိ ရွိေနခဲ့လဲ"
ဝီလီယမ္က သူ႕ဆီက အနည္းငယ္မူမမွန္တဲ့စကားေၾကာင့္
"အစ္ကိုႀကီး ေနမေကာင္းဘူးလား"
"ငါေမးေနတာပဲ ေျဖစမ္းပါ"!!!.
သူ႕ဆီက ေဒါသသံေၾကာင့္ ဝီလ္က တုန္လႈပ္သြားတယ္
ေစာေစာကလို ျဖဴစင္တဲ့ ကေလးမ်က္ႏွာက
အခုေတာ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးနက္ထဲက်သလို
ၿပိဳလဲလို႔။
ေတာင္းပန္ပါတယ္ အၿမဲတမ္း ဒဏ္ရာေတြပဲေပးေနမိလို႔
ငါနဲ႕မင္းၾကားက ရွိတဲ့အရာဆိုလို႔ အျပစ္ဆိုတဲ့ခ်ိန္းႀကိဳးေတြပဲရွိတယ္ေလ
"အစ္ကိုအဲလ္ဘတ္.. အင္း ဒီေန႕ကြၽန္ေတာ္ရွားေလာ့ဟုမ္းနဲ႕တစ္ေနကုန္ရွိေနခဲ့တယ္"
အဲ့ဒီအေျဖကသူ႕ရင္ထဲကို ေဆာက္နဲ႕ထြင္းလိုက္သလို
"ဒါေပမယ့္စိတ္ခ်ပါ ဟုမ္းက ကြၽန္ေတာ့္အႀကံအစည္အတြက္ ခ်က္စ္ ခုံေပၚက ႐ုပ္ေသး႐ုပ္တစ္ခုပါပဲ"
"ဝီလ္ အစ္ကိုက မင္းကိုစိတ္ပူမိလို႔ပါ"
"ကြၽန္ေတာ္သေဘာေပါက္ပါတယ္"
"ဝီလ္ မင္း အရင္က White Chapel အမႈမွာလည္း သဲလြန္စကိုရွားေလာ့ဟုမ္း ပဲသိေအာင္ခ်န္ခဲ့ေသးတယ္မလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဝီလ္ မင္းသူနဲ႕ပတ္သက္လြန္းရင္ မင္းပဲနာက်င္ရလိမ့္မယ္ ငါ့ညီ
ဘယ္ေလာက္ပဲ မင္းရဲ႕႐ုပ္ေသးလို႔ေျပာေျပာ
ရွားေလာ့ဟုမ္းဆိုတဲ့ေယာက်ာ္းက မလႊတ္ေပးသင့္တဲ့ သားရဲတိရစ္ဆာန္ပဲ"
အဲလ္ဘတ္ရဲ႕အႀကံေပးခ်က္ကို ဝီလ္က ေတြးေတြးဆဆနဲ႕ ေနာက္က် လက္ခံလိုက္တဲ့ပုံပဲ။
သူလည္းအနည္းငယ္ေတာ့စိတ္ထဲေအးသြားရတယ္။
"အစ္ကိုစိတ္ခ်ပါ ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကိုနဲ႕ ေပးထားတဲ့ကတိအတိုင္း ဒီနိုင္ငံကို ေျပာင္းလဲေပးပါ့မယ္"
ထို႔ေနာက္ဝီလီယမ္က သူ႕ကို ၿပဳံးျပလိုက္တယ္။ ႏွစ္ခါျပန္ေငးမိေလာက္ေအာင္ထိ
အင္မတန္လွပေပမယ့္ ဒီအရာက ဟန္ေဆာင္ၿပဳံးဆိုတာ သူနားလည္တယ္။
တစ္စုံတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ရဲ႕အသည္းႏွလုံးထဲ အၿပီးအပိုင္ေနရာယူထားေပမယ့္ အဲ့ဒီလူကို ကိုယ့္ရဲ႕လက္ေမာင္းေတြနဲ႕ေပြ႕ဖက္ခြင့္ေလးေတာင္မရွိတာက အင္မတန္ကို နာက်င္ေစတယ္ ။
ခဏၾကာေတာ့ ဝီလ္က မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီးေတာ့
"အစ္ကိုႀကီး ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန႕ေစာေစာအနားယူေတာ့မယ္ေနာ္"
"အင္း "
"ဝီလ္"
"ဟုတ္"
"မင္းဘာပဲေ႐ြးခ်ယ္ ေ႐ြးခ်ယ္ ငါက မင္းဘက္ကပါ"
ညဆယ့္ႏွနာရီ။
နာရီေတြကစည္းခ်က္က်က်ျမည္ေနဆဲ။
အဲလ္ဘတ္ဂ်ိမ္းစ္ ေမာ္ရီအာတီ ဟာ အိပ္မရတာနဲ႕ပဲ ဝီလ္ဖတ္ေနက် စာၾကည့္တိုက္ေလး ထဲ ဝင္ခဲ့တယ္။
လက္ထဲမွာ ကေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ ရက္ထားတဲ့ သိုးေမြးမာဖလာေလးကိုကိုင္လ်က္ေပါ့
အခန္းထဲကိုသူဝင္မိေတာ့ မထင္မွတ္တဲ့ျမင္ကြင္းပါသူျမင္လိုက္ရတယ္။
အဲ့ဒါကေတာ့ ဝီလ္က စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာ
ေမွာက္လ်က္သားေလး အိပ္ေမာက်ေနတာပဲ။
"ဒီကေလးကေတာ့ ညဘက္ႀကီး စာအုပ္ေတြဖတ္ျပန္ၿပီ"
အိပ္ေနတဲ့သူကို မႏွောင့္ယွက္ခ်င္တာမလို႔
သူက မာဖလာကို ဝီလီယမ္ေဘးနားမွာထားၿပီး သြားဖို႔လုပ္ေပမယ့္လည္း
တစ္စုံတစ္ခုက သူ႕ကို မသြားေအာင္တားဆီးေနတယ္။
အဲ့ဒါကေတာ့ ဝီလ္ရဲ႕ေျခေထာက္ေဘးမွာျပန့္က်ဲေနတဲ့ လုံးေခ်ထားတဲ့ စာ႐ြက္ေတြ။
သူအဲ့ဒီစာ႐ြက္လုံးေတြကို ျဖန့္မိေတာ့ ပထမဆုံးေတြ႕ရတာက
"ခ်စ္ခင္ရပါေသာ ရွားေလာ့ဟုမ္း"
ေနာက္တစ္႐ြက္က "ခင္ဗ်ားနဲ႕စကားတစ္သက္လုံးေျပာခ်င္တယ္"
ေနာက္တစ္ခု
"အဲ့ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မျဖစ္နိုင္ တဲ့အိပ္မက္"
အဲ့လ္ဘတ္ဟာ လက္ထဲက စာ႐ြက္ေလးကိုဆက္မဖတ္နိုင္ပဲ ကိုင္လ်က္သား ရပ္ေနမိိတယ္
သူ႕ေခါင္းထဲမွာေတာ့ေျပာမျပတတ္တဲ့အေတြးေတြက ပိုမိုၿပီး စိုးမိုးလို႔
"ဝီလ္ မင္းတကယ္ပဲ ရွားေလာ့ဟုမ္းကို"
သူေနာက္ဆုံးေတာ့ တစ္ခုခုကိုဆုံးျဖတ္ခ်လိဳက္ၿပီး ဝီလ္ ရဲ႕အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို တရွိုက္မက္မက္ၾကည့္ေနမိတယ္
ၿပီးေတာ့ မ်က္ခြံမို႔မို႔ေတြကို အသာအယာ
နမ္းရွိုက္လိုက္ရင္း
"ေကာင္းေသာညပါ ဝီလ္ "
သူ႕စာၾကည့္ခန္းထဲက ထြက္လာေတာ့ မီးခြက္ေလးကိုင္လာတဲ့ညီငယ္ေလး လူးဝစ္
သူ႕ကိုဒီလိုျမင္ရမယ္မထင္တာေၾကာင့္ ထူးဆန္းေနပုံပဲ
"လူးဝစ္ ဝီလ္ကို ႏွိုးၿပီး အိပ္ရာဝင္ခိုင္းလိုက္ပါ"
"အစ္ကိုႀကီးကေရာ"
"ငါအိပ္ေတာ့မယ္"
ထို႔ေနာက္သူ ညီငယ္ျဖစ္သူကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ရန္သာအာ႐ုံစိုက္လိုက္တယ္
ငါအိပ္မက္မက္ရတာ ႏွစ္သက္တယ္
ဘာလို႔လဲဆို အိပ္မက္ထဲမွာသာ
မင္းက ငါ့ရဲ႕အပိုင္မလို႔ေပါ့
ဝီလီယံ ဂ်ိမ္းစ္ ေမာ္ရီအာတီ
ငါ့ရဲ႕ ဝိဉာဥ္က မင္းနဲ႕တူတူ ရွိေနမယ္
Ends~~
သီတင္းကြၽတ္မွာ ကိုႀကီးကိုဒဏ္ရာေပးမိသြားတယ္😭😭
ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မယ္ဟုေမွ်ာ္လင့္ရင္း