Cholo's POV
"Can you help me with this?" I asked him. Nilagay niya ang kaniyang baba sa ibabaw ng tungkod niya. He's looking at the folder I placed above the table.
"You should rest, Cholo. We can talk about it tomorrow," sagot niya. Malakas akong sumandal sa likuran ko. Umiling ako sa kaniya habang ginugulo ang buhok ko.
"Sabihin mo na lang kung tutulungan mo ako! I wanna get rif of this sh---," tumabingi ang mukha ko at napaharap ako sa kanan. Uminit ang pisngi ko kung saan tumama ang palad niya. Bigla kong nalasahan ang dugo mula sa bibig ko. I bite my lips.
"Don't ever raised your voice at me, Cholo!" he exclaimed angrily. Napayuko ako dahil sa inasal.
"I'm sorry," I whispered. I clasped my hands.
Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya saka niya kinuha ang mga papel, "Go home," malamig niyang sambit. Naiwan akong nakayuko at nawawalan ng pag-asa.
"Kahit minsan lang, sumunod ka naman!"
"YOU AND YOUR PRIDE!"
I can't do what I want. Sana nahabol ko na ang gonggong na Israel na 'yon. I will crash him kapag nagkita kaming dalawa. Kumuyom ang kamao ko bago tumayo mula sa upuan. Inayos ko ang suot kong coat saka naglakad paalis sa lugar.
Pag-uwi ko ng condo ay huminto ako sa tapat nito. I glanced at her door. Merong dalawang lalaking nakabantay. I sighed and walked towards her room kahit umaga na.
"Sir," bati nila sa 'kin. I raised my hand at them. I wanna see her asleep. Ngumiti ako ng mapakla, I wanna see her asleep because she doesn't want me if she's awake. I shook my head. What a life? All of the things I did goes back on her. Pity me, I lost her.
I saw her door opened. Agad akong tumalikod but I eventually glanced at her. My brows knitted when I saw her look like a lost baby. She pulled her hair down.
I stepped my feet forward. My heart feels like crumpled when I saw her crying. The guards are just looking at her.
"CHOLO!" she shouted.
Bigla akong bumalik sa sarili ko. She called me. Hindi ako makagalaw at makapaniwala sa pagtawag niya sa 'kin. Maybe I am dreaming dahil hindi siya nakatingin sa 'kin. My heart bummed out. Ang sakit para sa 'kin na pakinggan na tinatawag niya ang pangalan ko at hindi ako makalapit sa kaniya. I was stunned.
"Baby," I whispered. My eyes welled up with tears.
"Cholo, nasa'n ka? Please...where are you?"
Napangiti ako habang umaagos ang mga luha ko. I stepped my feet twice and I stop. I continued until she saw me.
"Baby," I said. I sobbed and stop myself from crying. I feel so weak this time.
Her eyes widened, "C-Cholo," she responded and run towards me. I am dumbfounded when her arms wrapped around me. Napasinghap ako at nagtakip ng bibig. I looked up.
Unti-unti ko siyang niyapos hanggang sa humigpit ang yakap ko sa kaniya. My heart throbbed. How I miss her hug, I miss her so much.
She cried in my chest. Hinaplos ko ang buhok niya. Pareho kaming dalawa ang nahihirapan but I am trying to solve this problem. She's trembling.
"C-Cholo, nakikita ni-niya ako. N-Nandito lang siya sa paligid," pautal-utal niyang sabi. I pressed my lips together. I roamed my eyes. All I can see are the guards, "B-Bawat galaw ko ay binabantayan niya."
I bowed my head in her head. I kissed it twice, "I'll protect you, Pri. Just trust me. I'll do my best," I muttered. Humigpit ang yakap niya sa 'kin. Hindi ko rin binalak na bitawan siya dahil sa takot na baka hindi na niya ako yakapin ng ganito ulit.
Minutes after, I heard her breathing become deep. Lumambot din ang tuhod niya. I cupped her face using my right hand. I shaked her.
"Baby, baby, are you okay?" I asked. I roamed my eyes. What happened? Bumigat ang katawan niya. Her eyes are close.
Bumuntong-hininga ako saka binuhat niya ng mapagtanto na nakatulog siya sa sobrang pag-iyak. Maingat ko siyang nilapag sa kama at nilagyan ng kumot.
I wandered my sight. I am looking for her phone. I stepped forward, napaangat ako kaagad ng kanang paa ng may maapakan. Umupo ako sa sahig ang kinuha ang phone niya.
Bumalik ako sa kama. I opened her phone. I goes to the messages. There is one recent text from unknown number. Binuksan ko ito. My jaw tightened after reading it. Kumuyom ang kamao ko. I placed her phone back to the lampshade.
Bawat sulok ng kwarto niya ay tiningnan ko. Maybe that Isra man leave something in her. I was about to look for it when someone pulled my coat. I glanced at her.
I saw how sore her eyes are. Nakatingin lang siya sa 'kin habang nakataas ang kumot hanggang ilong niya.
"Don't leave me. I'm scared," he whispered.
Hindi na ako nag-isip pa. I take off my coat and untied my tie. Hinubad ko rin ang suot kong sapatos. Nilapag ko ito sa sahig at sumampa sa kama.
"Sleep, I'll be here beside you," sabi ko. Binuksan niya ang kumot. Tumaas ang isang kilay ko.
"I want you here," she uttered. I nodded my head. Para akong sunod-sunuran sa kaniya pero mas gugustuhin kong sundin siga kaysa hindi makalapit sa kaniya.
Pumasok ako sa loob ng kumot. Inunan niya ang braso ko at niyakap ako. I smiled slightly. Biglang uminit ang puso ko.
Hinaplos ko ang buhok niya para makatulog ng mahimbing. I always wanted to sleep next to her then waking seeing her beautiful face in the morning. Hindi ko alam sa sitwasyon na 'to kung mangyayari pa. I love her so much that I can't let her go.
"I'm sorry," I whispered while her eyes are close. I kissed her forehead. Nilubos ko ang oras na kayakap pa siya.
Hanggang hindi ko na namamalayang nakatulog na rin pala ako ng mahimbing sa tabi niya. Ngayon lang ata ako nakaramdam ng payapa magmula ng iniwan niya ako.
Pagkagising ko ng umaga ay nandito pa rin siya sa tabi ko. Kinuha ko ang kamay niya at unti-unting pinagsaklop ang kamay naming dalawa. I missed her touch. I miss this holding hands and cuddling. Kung alam ko lang na matatagpuan ko siya, I won't do such things.
"Hmmmm..." She moved her head. Binitawan ko na ang kamay niya para hindi niya malaman. I acted asleep, "Anong oras na...ba?" humina ang boses niya at nanigas sa kaniyang kinahihigaan.
Kinuha niya ang mga braso niyang nakayakap sa 'kin. Bigla naman akong nakaramdam mg lungkot. The last thing I heard was her closing the door. Binuksan ko ang mga mata ko at umupo sa ibabaw ng kama.
I stared at my hand, 'yong humawak sa kamay niya. I smiled bitterly, hanggang gano'n na lang siguro talaga. Humugot ako ng malalim na hininga bago bumaba sa kama. Bigla kong naalala ang dapat kong hanapin kagabi.
I brushed my hair up using my fingers. Binuksan ko ang kurtina niya. I looked outside the window kung merong possible na tumitingin dito. I don't see suspicious place. Tiningnan ko ang kurtina ng masinsinan at baka meron akong makita, hanggang sa masuyod ang buong tela at wala.
I eyed the bookshelves. I brush my palm against it. Bawat sulok nito ay masinsinan kong tiningnan. Isa-isa kong tiningnan ang mga libro, hindi naman gano'n kadami ang libro ni Pri but these are thick books that I can't stand reading.
I gritted my teeth when I saw one. Binunot ko ito, nakaipit siya sa libro. I stared at this. Sobrang liit lang niya na hindi mo mapapansin. I drop it in my pocket. Alam kong hindi lang 'yon dito.
Naghanap ako sa buong kwarto niya habang hindi pa siya nakakabalik. I saw another one in her lampshade.
"F*ck you!" I muttered. Nakakuyom ang bagang ko. Hindi ko mapigilang higpitan ang kamao ko, "I will kill you," I whispered.
Pumasok ako sa banyo. Sabi niya, dito niya nakita ang paa ng isang lalaki palabas ng bintana. I already locked this window. Lumapit ako sa gripo para tingnan ito.
"F*CK!" malakas kong mura. Parang pumutok ang bulkan sa ulo ko sa sobrang galit. I crash the small camera, ilang ulit ko itong inapakan. How dare he? Sinisilipan niya si Pri. Napasuntok ako sa pader. I kicked it using my right feet, "You will pay for this! Pati kaluluwa mo, susunugin ko sa impyerno!" I shouted. Nakakunot ang noo ko at hindi magawang ialis.
Tumalas ang paningin ko. I saw one again at the curtain. In total, I saw 5 cameras in her room. Damn. Kumukulo na naman ang dugo ko, kumakalam ang mga kamay kong humawak ng baril.
"Anong ginagawa mo?" malamig niyang tanong.
"Wala nag banyo lang," sagot ko. My fist tightened habang nakayuko. Half of me hoping na maging okay kami but the other half says it louder when I see her cold eyes and hard expression when seeing me, "Alis na ako." Kinuha ko ang damit na hinubad ko kagabi pati ang sapatos ko.
Naglakad ako paalis sa harapan niya. Napadiin ang pagtikom ng bibig ko at umaasang tatawagin niya ulit ang pangalan ko. I smiled painfully. Damn. I can't believe na aabot kami sa ganito. The things that I said, I can't live without. And it's all because of me.
Paglabas ko ng kwarto ay nakita ko si Don Manuel na nakaupo sa couch.
"Leaving?" he asked raising his brow at me. He sipped from the glass. I roamed my eyes. Wala siyang kasama.
"Yeah, paano ka nakapasok dito?" tanong ko pabalik. Umupo ako sa harapan niya.
Mahina siyang tumawa, "Your girlfriend let me in," sagot niya sa 'kin. I nodded my head kahit hindi naman na kami. Thanks to me.
"I saw 5 hidden cameras inside her room. Paano natin gagamiting ebidensya 'to?" pagbabakasakali ko. Wala akong magagawa kung 'di ipilit ang sarili ko sa mga pulis.
Nilapag ko 'tong lahat sa mesa. Umangat ang gilid ng labi niya, "This is weird. Meron din akong ganito. I thought these are exclusively made for me," he replied. Napaawang ang mga labi ko.
Napatayo ako bigla, "Who made that?" I asked loudly. Kinuha ko ito at binalik sa bulsa ko.
"San Veda Corp."
Agad na akong nagmadaling umalis sa harapan niya at tumakbo. Gusto ko ng matapos ang lahat ng ito. Nag-hire ako ng investigator para i-track ang number na tumatawag kay Pri. I am not so familiar with Israel voice, dahil sa loob siya ng kwarto sumigaw noon. The phone voice are different.
Pagdating ko sa harapan ng San Veda Corp. ay inayos ko ang coat ko. I have to be presentable with their eyes. Inayos ko ang buhok ko bago naglakad patungo sa bungad ng kompanya. I already made an appointment, I'm going to meet him.
*****
Paglabas ko ng komopanya ay hindi ako makapaniwala sa nalaman. Wala akong alam na mas malalim na dahilan kung bakit niya 'to ginawa. Napayukom ang kamao ko. Buong gabi kong pinag-isipan 'to. I already forgive him, hindi ko alam kung bakit niya pa 'to ginawa. Mali siya ng kinakalaban dahil kapag nakita ko siya, uubusan ko siya ng dugo.
I gulped the wine while staring at the air. Inabot ako ng umaga sa kakainom. My mind are so full of thoughts. My head fell in the couch. My eyes are slowly closing when my phone rings. Hindi ko na kayang buksan ang mga mata ko. I will call you back once I wake up...nandilim na ang paningin ko hanggang sa tuluyan ng naglaho ang kaluluwa ko sa totoong mundo.