D E L A N D R A
'Try and try until you succeed.' I hope that saying will be applicable when it comes to love. Kaso, sa mga hindi talaga para sa isa't-isa ay hindi pwede. 'Yung subok kayo ng subok pero hindi na pala kaya dahil pareho na kayong gustong bumitaw. Ang pangit ng gano'n -- pero, ako? Subok pa rin ng subok dahil alam ko naman may pag-asa kaming dalawa ni Austin -- at naniniwala ako doon.
"Pero, paano kung wala?" nilingon ko si Ivy habang kumakain ng pizza.
Inirapan ko siya. "Put down whatever you are eating... it's a lot of carbs!"
She rolled her eyes back at me. "I don't care. You were just changing the topic, Ate. Stop it."
I heard Lia's giggle, and I glared at her. "She's right, Ate. Duh, paano nga kung wala?"
"Hindi ko alam," malungkot na sinabi ko at itinungkod ang kamay ko sa glass table at tinignan ang laptop ko na puno ng Google search tungkol kay Austin ko.
"Grabe, hindi ka ba nagsasawa diyan, Ate? Puno ang tabs mo ng 'Austin Del Valle'... tae, nakakasuya!"
Hindi ko nalang sila pinansin at naghanap ng panibagong mga balita tungkol kay Austin ko. Stalker niya ako kung matuturing, lahat ata ng balita tungkol sa kanya ay alam ko na. Mula pa noong dati ay sinusubaybayan ko na ang lalaking mahal ko. Desperate stalker.
"Ang gwapo niya talaga..." Bulong ko pa hindi ko maiwasan na humanga pa sa kanyang napakagwapong mukha.
"Pati 'yan Ate? Palagi mo nalang sinasabi 'yan, hindi ba talaga nakakasawa tignan ang mga litrato niya?" Usisa pa ni Ivy.
"Hayaan mo na, baliw na si Ate pagdating ng panahon." Tumawa silang dalawa pagkatapos sabihin ni Lia 'yon.
"Gusto niyo, gawin ko kayong personal punching bag ko?" Naiirita kong wika habang tinitignan pa rin ang mga pictures ni Austin.
"Tumigil ka nga muna ng isang araw sa kaka-stalk sa kanya, Ate. Hindi nakakatulong 'yan sa 'yo," bilin pa ni Ivy.
"Hindi na ako magtataka kung mapunta sa 'obsession' 'yan," natatawang wika ni Lia.
Inis na napabuntong-hininga ako at sumandal sa swivel chair ko. "Will you two, shut up?" Mataray kong umpisa. "Baka hindi niyo magustuhan ang mga lalabas sa bibig ko." Hindi nalang sila nagsalita kaya nakahinga na rin ako ng maluwag.
I closed my eyes...Meron nga ba o sadya talagang wala?
Ano ba 'yan, bigla ko nalang naalala ang sinabi sa akin ni Austin noong araw at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako mapakali. Ako nga, hulog na hulog na ako sa kanya kahit ano pa ang gawin at sabihin niya.
Hahayaan ko nalang siya. Basta ako, gagawa ng paraan para mahulog siya sa akin -- at handang-handa akong saluhin siya. He will love me... he will...
Now, instead that I am the one who is putting an effort on it ay siya naman... o, baka naman assuming ako na nag-e-effort siya? Sakit naman.
●●●
"I want to try modelling," biglaang sabi niya.
Napatitig ako sa kanya, tila hindi makapaniwala sa sinabi niya sa akin. "Mayaman ka na, Austin. Bakit kailangan mo pang mag-modelling?" Ibang klase rin pala itong si Austin -- ang yaman na nga, nagpapayaman pa.
He smiled -- oh that smile! "Tell them that I want to do a photoshoot with you, then," confident na naman niyang sinabi 'yan.
Humagikhik nalang ako. We're on our way to the photoshoot studio para sa isang shoot naman. Ngayon nga ay nag-suot na ako ng flats para ready ang mga paa ko dahil magsusuot ako ng mga killer heels mamaya.
Nagulat nga ako dahil daw sasama daw siya para panuorin ako mag-shoot. Ako naman itong kanina pa pinagpapawisan dahil ibubuhos ko ang lahat ng mga nalalaman ko sa modelling -- in short, magpapa-impress ako sa kanya.
"Ms. Del! Good thing you came on the exact time," I smiled at the photoshoot director at tumingin rin siya sa tabi ko. "Mr. Austin? Austin Del Valle?"
Marahang tumango si Austin. "Yes... I am," kumpira nalang niya. "I'm just here to watch Delandra do the shoot, so..."
"Oh, yes! You can!" sabihin nalang natin na isang sirena ang photoshoot director ngayon.
A U S T I N
Now I understand why men nowadays are now buying the latest magazine of issues when Delandra is their superior model of it. I can't deny it, she has this charisma that men can almost die for it. I smiled, I think I am too.
I was just sitting there, observing why the staffs are in a rush in making her sparkling beautiful in all kinds of gowns and killer heals that she wears for this photoshoot.
"Austin?" I turned my back and saw Ivy and Lia.
"Hey," I replied.
"Bakit ka naman nandito?" Asked Ivy.
"Oo nga. Wala naman sigurong sumapi sa 'yo?" Lia faked a smile.
"No... I just want to watch do the photoshoot..." They nod and looked at each other. "I mean, maybe in this way I can find something that is worth of--"
"Worth of...?" They both said and expectation was evident in their eyes.
"Y-you know..." Why am I stammering? "...Im starting to like her, okay?" I confirmed to the both of them.
"WHAT?!" They shouted.
I just shrugged. Her sisters didn't change a bit at all. "Yeah."
All of the staffs inside here were looking at us and giving us that be-quiet-stare. I just smiled genuinely at them assuring that it is going to happen again. "Hindi mo kailangan ipilit ang sarili mo na magustuhan si Ate, Austin," Ivy started.
"Ngayon palang, sinasabihan ka na namin na magdahan-dahan ka, baka mamaya ma-realize mo na hindi mo pala talaga gusto si Ate," Lia continued.
"'Wag mong sasaktan si Ate kung hindi, kami ang makakalaban mo," they finished it off with echo.
I just sighed. "Dare me," I said with finality. They seemed happy with I said and squealed in happiness.
The shoot went well and I'm glad that it is worth the wait while I am watching Delandra do the five frames that she had, plus, the effort that she is wearing killer heels.
"I'll carry it for you." I didn't ask for permission but instead, I immediately grabbed her large bag. Her sisters immediately went home and let me accompanied her.
"Thanks..."
We walk towards my car and putted her large bag in the back seat and opened the front door for her. Then I made myself at the driver's seat and maybe, I should surprise her and treat her for lunch.
D E L A N D R A
Hindi ko na napigilan, kanina pa ako pagulong-gulong dito sa kama ko. Ang saya ng araw ko hindi ko na naman inaasahan ang mga ginawa ni Austin kanina. By his ways, alam ko na iba na -- iba na sa dating trato niya sa akin at assuming 'man o hindi, may gusto na siya sa akin.
I startled when my phone ring. I immediately answered it. "Yes?"
"Tell me your schedules for your upcoming photoshoots, so that I can clear my schedule immediately." Tinignan ko ang caller at si Austin nga. Eh?
Kumunot ang noo ko. "Why?"
"I love watching you, baby." My heart suddenly sank... what did he just used as an endearment for me? Gumulong ulit ako sa kama.
"'W-wag naman sa lahat ng sched ko, Austin," sabi ko, nirerekomenda ko pa rin naman ang trabaho niya.
"It's fine for me, Delandra. Just please, give me your soft copy of your schedules, okay?" Hindi kaagad ako naka-imik sa sinasabi niya. Is this for real? Sa totoo lang, parang siyang asawa ko kapag ganito ang inaasal niya. Assuming ko, 'no?
"Kailangan ko ba talagang ibigay sa 'yo?" tanong ko muli.
"No more asking of questions, okay? Right now, it's an order, give me the soft copy of the rest of your schedules," pinal niyang sinabi.
"A-austin naman, e..."
"I felt like my day is not complete when I didn't have a chance to see you..." Hinawakan ko ang pisngi ko at ramdam ko na nag-iinit 'yon. "...I'm giving you my time so please, give yours too."
●●●