အန္းဇယ္ရီက တစ္ခ်က္ေဝွ႔ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ မုန႔္ယိရွင္းမွ လြဲ၍ အကုန္လံုးက ေခါင္းငံုထားကာ သူ႔အား အရိုအေသေပးေနၾကတုန္းပင္ ။ သူက ေရ႔ွသို႔ အသာတိုးကာ ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။ မုန႔္ယိရွင္းသည္ထိုျမင္ကြင္းအား မ်က္လံုးေတာင့္မွ ျမင္လိုက္သျဖင့္ သူမ ၏ ႏူတ္ခမ္းတို႔သည္ လွပစြာ တြန႔္ေကြးသြားခဲ့သည္ ။
သူမက ေက်နပ္သြားဟန္ျဖင့္ ၿပံဳးကာ လွၫ့္ၾကၫ့္ၿပီး စကားေျပာရန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း ႏူတ္ခမ္းဝတြင္ သာ ရပ္တန႔္သြားခဲ့သည္ ။
အန္းဇယ္ရီ သည္ သူမကို ေက်ာ္သြားကာ ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကာ အရိုအေသေပးေနသၫ့္ လင္းယြီ႔ အေရ႔ွတြင္ ရပ္တန႔္လိုက္သည္ ။ အကုန္လံုး၏ အေရ႔ွမွာပင္ လက္ကို ဆန႔္ထုတ္လ်က္ လင္းယြီ႔အား အသာထူမလိုက္သည္ ။ လူတိုင္းသည္ သူတို႔ေမးရိုး ျပဳတ္က်သြားမတတ္ပင္ အံ့ဩသြားခဲ့ၾကသည္ ။
" ဘာလဲ .. ဝမ္ရယ္က ၾကင္ယာေတာ္ကို အျပစ္မေပးတဲ့အျပင္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္မုန႔္ကို လစ္လ်ဳရႈလိုက္တာလား "
" ၾကၫ့္ရတာ ... မေန့ကအျဖစ္အပ်က္က ဝမ္ရယ္ကို ေတာ္ေတာ္ စိတ္တိုသြားေစပံုဘဲ "
တီးတိုးေျပာေနသၫ့္ အေစခံတစ္ေယာက္ေရရြတ္သံသည္ သိပ္မက်ယ္ေသာ္ျငား ဆယ္ေယာက္ .. အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ ၏ ေရရြတ္သံကေတာ့ ကန္းမေနသေရြ့ လူတိုင္းၾကားရေလသည္။
လင္းယြီ႔က သူ႔လက္ကို ကိုင္ထားကာ မလႊတ္ေပးေသးသၫ့္ အန္းဇယ္ရီ ကို ၾကၫ့္ကာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ ' ဒီလူ ဘာေတြႀကံစည္ေနျပန္တာလဲ ..'
အန္းဇယ္ရီက လင္းယြီ႔နဲ႔ ယွဉ္ရပ္လိုက္ကာ တိုင္ၾကားသၫ့္အေစခံကို ၾကၫ့္ကာေမးလိုက္သည္ ။ " သူက ဘယ္သူလဲ"
" စစ္သူႀကီးလင္းယြီပါ .." အေစခံသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ တစ္ခုခုမွားယြင္းေနသည္ကို သိလိုက္သည္။
" ၿပီးေတာ့ေရာ .." အန္းဇယ္ရီ က မ်က္ခံုးအသာပင့္လ်က္ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း သူ႔ေလသံသည္ တျဖည္းျဖည္း ေအးစက္လာခဲ့သည္။
အေစခံက ဒူးမ်ားတုန္ယင္လာကာ ေျမျပင္ေပၚသို႔ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္ ။ " အရွင့္သားရဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ပါ ..ဝမ္ရယ္!! .. ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးက ကိုယ္လုပ္ေတာ္မုန႔္ ခိုင္းလို႔ လုပ္ရတာပါ .. သက္ၫွာေပးပါ " သူက အန္းဇယ္ရီ မေျပာခင္ပင္ ဦးစြာ မုန႔္ယိရွင္းအား အျပစ္လြဲခ်လိုက္ေလသည္ ။
" နင္!! နင္!!! ေလ်ွာက္မေျပာနဲ႔ .. " မုန႔္ယိရွင္းက အေသခံအား ကန္လိုက္ကာ ေဒါသတႀကီး ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္ ။ " လာၾကစမ္း.. သူ ့ကို ေသေအာင္ရိုက္သတ္လိုက္ၾက.."
အန္းဇယ္ရီက မုန႔္ယိရွင္း အား မ်က္ႏွာေသျဖင့္သာ ဆက္ၾကၫ့္ေနခဲ့သည္ ။ အေစာင့္မ်ားသည္ ေရာက္လာေသာ္လည္း ဘာမွဆက္မလုပ္ဘဲ အန္းဇယ္ရီ၏ အမိန႔္ကိုသာ တြန႔္ဆုတ္စြာ ေစာင့္ေနၾကသည္ ။
" ကိုယ္လုပ္ေတာ္မုန႔္ဆီက ေက်ာက္စိမ္းျပားကို ယူလာခဲ့ !! " မတူညီသၫ့္ အမိန႔္ေၾကာင့္ အေစခံမ်ား ထပ္မံအံ့ဩရျပန္သည္ ။
" အန္းဇယ္ရီ!!! လုပ္ရဲတယ္.. ငါထြက္သြားမယ္ ဒီမွာမေနဘူး!! .." မုန႔္ယိရွင္းက ေက်ာက္စိမ္းျပားကို ေျမျပင္ေပၚသို႔ ပစ္ခ်လိုက္ကာ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေအာက္တြင္ အုတ္မ်ားခင္းထားသျဖင့္ က်သြားသည္နဲ႔ ကြဲေၾကသြားမွာ ျဖစ္သည္ ။
အန္းဇယ္ရီ က ေျခေထာက္အား တစ္ခ်က္လႈပ္ရွားလိုက္ကာ အေပၚကို ျပန္ကန္လိုက္ၿပီး ဖမ္းယူလိုက္သည္ ။ သူ႔အၾကၫ့္ ေအးစက္သြားကာ " ကိုယ္လုပ္ေတာ္မုန႔္ က ၾကင္ယာေတာ္ကို မေလးမစားျပဳမႈတဲ့အျပင္ အေစခံကို ေကာင္းေကာင္းမသြန္သင္ခဲ့တဲ့အတြက္ သူမကို အိမ္ေတာ္ကေန ႏွင္ထုတ္လိုက္ !!! " သူသည္ မုန႔္ယိရွင္းအား ရာထူးအတိုင္းပင္ ႏွင္ထုတ္လိုက္ၿပီး မကြာရွင္းေပးခဲ့ေပ ။ ထို့ေၾကာင့္ မုန႔္ယိရွင္းသည္ ႏွင္ထုတ္ခံလိုက္ရေသာ္လည္း အျခားတစ္ေယာက္ကို လက္မထပ္ႏိုင္ေပ ။ လက္ထပ္တဲ့သူကလဲ ခ်ီဝမ္ရယ္ ကို ထိပါးသၫ့္သေဘာသက္ေရာက္လိမ့္မည္ ျဖစ္ကာ လက္ထပ္ရဲမည္မဟုတ္ေပ ။ သူတို႔က မုန႔္ယိရွင္းအား အလြန္ခ်စ္လြန္းလ်ွင္ေတာင္ လက္ထပ္ဖို႔ ႏွစ္ခါျပန္စဉ္းစားရေပမည္ ။
" နင္.. နင္... ရတယ္.. နင္ငါ့ကို ဒီလိုဆက္ဆံတဲ့အတြက္ ေနာင္တရေစရမယ္ " မုန႔္ယိရွင္းက အန္းဇယ္ရီအား လက္ညိုးေငါက္ေငါက္ထိုးကာ ေျပာလိုက္သည္ ။
" ခ်င္းရန္!! ဝမ္ရယ္ကို မေလးမစားေျပာရင္ ဘယ္လို အျပစ္ေပးရမလဲ " အန္းဇယ္ရီက သူ႔ေဘးနားက ကိုယ္ရံေတာ္အား ေမးလိုက္သည္ ။ ခ်င္းရန္သည္ သူ႔ဝမ္ရယ္၏ အျပဳအမႈေၾကာင့္ အံ့အားသင့္ေနဆဲပင္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဝမ္ရယ္က အသိဝင္လာၿပီဘဲ ။ သူက အရိုအေသေပးလ်က္ အလ်င္အျမန္ေျဖလိုက္သည္ ။
" ေသတဲ့အထိ ႀကိမ္ဒဏ္ အျပစ္ေပးခံရပါမယ္ .. " ခ်င္းရန္ က တစ္ခ်က္ေတြးလိုက္ၿပီး " ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ပစ္မွားရင္ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္း ျဖတ္ေတာက္ခံရပါမယ္ "
" လာၾကစမ္း!! ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ကို ႀကိမ္ဒဏ္ အခ်က္သံုးဆယ္ ေပးၿပီး ႏွင္ထုတ္လိုက္ .. " သူက လက္ေဝ႔ွယမ္းကာ ေျပာၿပီးေနာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အေနာက္ပစ္လ်က္ ထြက္သြားေတာ့သည္ ။ က်န္ခဲ့သၫ့္လူမ်ားမွာ အတင္းေျပာသူေျပာ ၊ သတင္းပို႔သူပို႔ ၊ ေၾကာင္အလ်က္ က်န္ေနခဲ့သၫ့္ လူမ်ားပင္ ရိွေသးသည္ ။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ခ်ီဝမ္ရယ္၏ အိမ္ေတာ္တြင္ မုန႔္ယိရွင္း၏ ပံုရိပ္ကို ေတြ့ရေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ ။
" ငါေျပာသားဘဲ .. အခ်ိန္မၾကာပါဘူးဆို ..ေနာက္ဆံုးေတာ့ ပစ္ခံရတာဘဲ မလား .."
" ဒီတစ္ခါ .. ကိုယ္လုပ္ေတာ္မုန႔္ က ဝမ္ရယ္ကို ေတာ္ေတာ္ေဒါသထြက္ေအာင္ လုပ္လိုက္တာဘဲ "
" ဒီေန့ကစၿပီး ကိုယ္လုပ္ေတာ္မုန႔္ က ကံဆိုးၿပီဘဲ .. "
" အဲ့ဒါ သူကိုယ္တိုင္ လုပ္တာဘဲမလား .. ဝမ္ရယ္ ဂရုစိုက္တုန္းက အေလးမထားဘဲ .. ႀကိဳတင္မစီစဉ္ခဲ့ေတာ့ သြားၿပီေပါ့ .."
မုန႔္ယိရွင္း ႏွင္ထုတ္ခံရသၫ့္သတင္းသည္ လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံ့ႏွံ႔သြားခဲ့ေလသည္ ။
" Huhuhuhu!!! သခင္ေလးယန္ wuuuuuh!!! သူက ကြၽန္မကို အႏိုင္က်င့္တယ္ .." မုန႔္ယိရွင္း က ပုဝါျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားကို သုတ္လိုက္ကာ ငိုေႂကြးလိုက္သည္ ။ သူမရဲ့ လွပသၫ့္ မ်က္ဝန္းဝိုင္းႀကီးမ်ားက အရည္လဲ့ေနခဲ့ကာ မ်က္ႏွာေလးသည္ နီရဲေနခဲ့သည္ ။ ဤခ်စ္စဖြယ္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အား ျမင္သူတိုင္း ရင္ခြင္ထဲ ထၫ့္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္စိတ္ျဖစ္ေပၚေစသလို တခ်ိန္ထဲမွာဘဲ ဒီျဖဴစင္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ စြဲမက္ဖြယ္ ကိုယ္လံုးအား အပိုင္သိမ္းလိုစိတ္ျဖစ္ေပၚလာသည္။
ယန္ယုစစ္ က သူ႔ေရ႔ွက မိန္းမပ်ိဳေလးအား ေပြ႕ဖက္လိုက္ကာ ေက်ာျပင္ေလးကို အသာပုတ္ေပးလိုက္သည္ ။ " ကိုယ္ရိွေသးတယ္.. မငိုပါနဲ႔ .. အရင္ဆံုး မုန႔္အိမ္ေတာ္ကို ျပန္လိုက္ေနာ္ .. ကိုယ္က မင္းရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ေျပာတာ .."
မုန႔္ယိရွင္းက ယန္ယုစစ္၏ ခါးကို ဖက္လိုက္ကာ ေခါင္းခါလိုက္သည္။ " ကြၽန္မ.. အိမ္မျပန္ခ်င္ဘူး .. အထင္ေသးတဲ့ မ်က္လံုးေတြကို မျမင္ခ်င္ဘူး .."
" မိန္းကေလးမုန႔္!! ဒီမွာေနရင္ ခ်ီဝမ္ရယ္ရဲ့ အမ်က္ေဒါသက ယန္အိမ္ကို ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္.. ေက်းဇူးျပဳျပီး .. ျပန္ပါ " ဣေႁႏၵရသိကၡာအျပၫ့္နဲ႔ ေလသံက ေနာက္မွ ထြက္လာခဲ့သည္ ။ အဝါေဖ်ာ့ေရာင္ ဝတ္ရံုကို ဝတ္ဆင္ထားကာ ေအးခ်မ္း သၫ့္အေငြ့အသက္မ်ားျပၫ့္ေနသၫ့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္သည္ ဧၫ့္ခန္းသို႔ ဝင္လာခဲ့သည္ ။ အလွခ်င္းယွဉ္လ်ွင္ သူမသည္ မုန႔္ယိရွင္းအား မမွီေသာ္လည္း သူမကို ၾကၫ့္လိုက္သည္နဲ႔ လူကို စိတ္ေအးခ်မ္းသြားေစသည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးက ဝတ္ရံုကို အသာမလ်က္ အထက္တန္းက်သၫ့္ အျပဳအမႈအတိုင္း ခံုတြင္ ထိုင္လိုက္ကာ အေစခံ ငဲွ့ေပးသၫ့္လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ကိုင္လိုက္ၿပီး ညင္သာသၫ့္ ေလသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
" ၿပီးေတာ့ မုန႔္မိန္းကေလးက .. စြန႔္ပစ္ခံထားရေပမဲ့ ဝမ္ရယ္က ကိုယ္လုပ္ေတာ္ရာထူးကို မပယ္ဖ်က္ေသးဘူး .. ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ့ ခင္ပြန္းနဲ႔ အျပဳအမႈေတြကို ထိန္းသိမ္းေစခ်င္ပါတယ္ .. " ထိုအမ်ိဳးသမီး၏ အၾကၫ့္က ယန္ယုစစ္ ထံေရာက္သြားကာ ခိုင္မာ ျပတ္သားသၫ့္ အသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
" ခ်ီဝမ္ရယ္ရဲ့ အမ်က္ ကို ယန္အိမ္က မခံႏိုင္ဘူး!!! "
___________________________
ဒီ Novel သည္ own creation ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်က္ခ်င္း ေကာက္ေရးလို႔ မရေၾကာင္း အရမ္းစဉ္းစားရေၾကာင္း သာသာ devil မွ ဒါဒါမ်ားအား ရွင္းျပေနပံု 🥴✌️
ရွင္းျပၿပီးေနာက္ ဒါဒါမ်ား 😌✌️
🤣ခ်စ္လို့ စတာေနာ္ စတာ စိတ္ဆိုးနဲ႔ 😌🖤
_______________________
Unicode
အန်းဇယ်ရီက တစ်ချက်ဝှေ့ကြည့်လိုက်သည် ။ မုန့်ယိရှင်းမှ လွဲ၍ အကုန်လုံးက ခေါင်းငုံထားကာ သူ့အား အရိုအသေပေးနေကြတုန်းပင် ။ သူက ရှေ့သို့ အသာတိုးကာ လျှောက်လာခဲ့သည်။ မုန့်ယိရှင်းသည်ထိုမြင်ကွင်းအား မျက်လုံးတောင့်မှ မြင်လိုက်သဖြင့် သူမ ၏ နူတ်ခမ်းတို့သည် လှပစွာ တွန့်ကွေးသွားခဲ့သည် ။
သူမက ကျေနပ်သွားဟန်ဖြင့် ပြုံးကာ လှည့်ကြည့်ပြီး စကားပြောရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း နူတ်ခမ်းဝတွင် သာ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည် ။
အန်းဇယ်ရီ သည် သူမကို ကျော်သွားကာ နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကာ အရိုအသေပေးနေသည့် လင်းယွီ့ အရှေ့တွင် ရပ်တန့်လိုက်သည် ။ အကုန်လုံး၏ အရှေ့မှာပင် လက်ကို ဆန့်ထုတ်လျက် လင်းယွီ့အား အသာထူမလိုက်သည် ။ လူတိုင်းသည် သူတို့မေးရိုး ပြုတ်ကျသွားမတတ်ပင် အံ့ဩသွားခဲ့ကြသည် ။
" ဘာလဲ .. ဝမ်ရယ်က ကြင်ယာတော်ကို အပြစ်မပေးတဲ့အပြင် ကိုယ်လုပ်တော်မုန့်ကို လစ်လျုရှုလိုက်တာလား "
" ကြည့်ရတာ ... မနေ့ကအဖြစ်အပျက်က ဝမ်ရယ်ကို တော်တော် စိတ်တိုသွားစေပုံဘဲ "
တီးတိုးပြောနေသည့် အစေခံတစ်ယောက်ရေရွတ်သံသည် သိပ်မကျယ်သော်ငြား ဆယ်ယောက် .. အယောက်နှစ်ဆယ် ၏ ရေရွတ်သံကတော့ ကန်းမနေသရွေ့ လူတိုင်းကြားရလေသည်။
လင်းယွီ့က သူ့လက်ကို ကိုင်ထားကာ မလွှတ်ပေးသေးသည့် အန်းဇယ်ရီ ကို ကြည့်ကာ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ ' ဒီလူ ဘာတွေကြံစည်နေပြန်တာလဲ ..'
အန်းဇယ်ရီက လင်းယွီ့နဲ့ ယှဉ်ရပ်လိုက်ကာ တိုင်ကြားသည့်အစေခံကို ကြည့်ကာမေးလိုက်သည် ။ " သူက ဘယ်သူလဲ"
" စစ်သူကြီးလင်းယွီပါ .." အစေခံသည် ချက်ချင်းပင် တစ်ခုခုမှားယွင်းနေသည်ကို သိလိုက်သည်။
" ပြီးတော့ရော .." အန်းဇယ်ရီ က မျက်ခုံးအသာပင့်လျက် ပြောလိုက်သော်လည်း သူ့လေသံသည် တဖြည်းဖြည်း အေးစက်လာခဲ့သည်။
အစေခံက ဒူးများတုန်ယင်လာကာ မြေပြင်ပေါ်သို့ ဒူးထောက်ချလိုက်သည် ။ " အရှင့်သားရဲ့ ကြင်ယာတော်ပါ ..ဝမ်ရယ်!! .. ကျွန်တော်မျိုးက ကိုယ်လုပ်တော်မုန့် ခိုင်းလို့ လုပ်ရတာပါ .. သက်ညှာပေးပါ " သူက အန်းဇယ်ရီ မပြောခင်ပင် ဦးစွာ မုန့်ယိရှင်းအား အပြစ်လွဲချလိုက်လေသည် ။
" နင်!! နင်!!! လျှောက်မပြောနဲ့ .. " မုန့်ယိရှင်းက အသေခံအား ကန်လိုက်ကာ ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်သည် ။ " လာကြစမ်း.. သူ ့ကို သေအောင်ရိုက်သတ်လိုက်ကြ.."
အန်းဇယ်ရီက မုန့်ယိရှင်း အား မျက်နှာသေဖြင့်သာ ဆက်ကြည့်နေခဲ့သည် ။ အစောင့်များသည် ရောက်လာသော်လည်း ဘာမှဆက်မလုပ်ဘဲ အန်းဇယ်ရီ၏ အမိန့်ကိုသာ တွန့်ဆုတ်စွာ စောင့်နေကြသည် ။
" ကိုယ်လုပ်တော်မုန့်ဆီက ကျောက်စိမ်းပြားကို ယူလာခဲ့ !! " မတူညီသည့် အမိန့်ကြောင့် အစေခံများ ထပ်မံအံ့ဩရပြန်သည် ။
" အန်းဇယ်ရီ!!! လုပ်ရဲတယ်.. ငါထွက်သွားမယ် ဒီမှာမနေဘူး!! .." မုန့်ယိရှင်းက ကျောက်စိမ်းပြားကို မြေပြင်ပေါ်သို့ ပစ်ချလိုက်ကာ ပြောလိုက်သည် ။ အောက်တွင် အုတ်များခင်းထားသဖြင့် ကျသွားသည်နဲ့ ကွဲကြေသွားမှာ ဖြစ်သည် ။
အန်းဇယ်ရီ က ခြေထောက်အား တစ်ချက်လှုပ်ရှားလိုက်ကာ အပေါ်ကို ပြန်ကန်လိုက်ပြီး ဖမ်းယူလိုက်သည် ။ သူ့အကြည့် အေးစက်သွားကာ " ကိုယ်လုပ်တော်မုန့် က ကြင်ယာတော်ကို မလေးမစားပြုမှုတဲ့အပြင် အစေခံကို ကောင်းကောင်းမသွန်သင်ခဲ့တဲ့အတွက် သူမကို အိမ်တော်ကနေ နှင်ထုတ်လိုက် !!! " သူသည် မုန့်ယိရှင်းအား ရာထူးအတိုင်းပင် နှင်ထုတ်လိုက်ပြီး မကွာရှင်းပေးခဲ့ပေ ။ ထို့ကြောင့် မုန့်ယိရှင်းသည် နှင်ထုတ်ခံလိုက်ရသော်လည်း အခြားတစ်ယောက်ကို လက်မထပ်နိုင်ပေ ။ လက်ထပ်တဲ့သူကလဲ ချီဝမ်ရယ် ကို ထိပါးသည့်သဘောသက်ရောက်လိမ့်မည် ဖြစ်ကာ လက်ထပ်ရဲမည်မဟုတ်ပေ ။ သူတို့က မုန့်ယိရှင်းအား အလွန်ချစ်လွန်းလျှင်တောင် လက်ထပ်ဖို့ နှစ်ခါပြန်စဉ်းစားရပေမည် ။
" နင်.. နင်... ရတယ်.. နင်ငါ့ကို ဒီလိုဆက်ဆံတဲ့အတွက် နောင်တရစေရမယ် " မုန့်ယိရှင်းက အန်းဇယ်ရီအား လက်ညိုးငေါက်ငေါက်ထိုးကာ ပြောလိုက်သည် ။
" ချင်းရန်!! ဝမ်ရယ်ကို မလေးမစားပြောရင် ဘယ်လို အပြစ်ပေးရမလဲ " အန်းဇယ်ရီက သူ့ဘေးနားက ကိုယ်ရံတော်အား မေးလိုက်သည် ။ ချင်းရန်သည် သူ့ဝမ်ရယ်၏ အပြုအမှုကြောင့် အံ့အားသင့်နေဆဲပင် ။ နောက်ဆုံးတော့ ဝမ်ရယ်က အသိဝင်လာပြီဘဲ ။ သူက အရိုအသေပေးလျက် အလျင်အမြန်ဖြေလိုက်သည် ။
" သေတဲ့အထိ ကြိမ်ဒဏ် အပြစ်ပေးခံရပါမယ် .. " ချင်းရန် က တစ်ချက်တွေးလိုက်ပြီး " ကိုယ်ထိလက်ရောက် ပစ်မှားရင် ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်း ဖြတ်တောက်ခံရပါမယ် "
" လာကြစမ်း!! ကိုယ်လုပ်တော် ကို ကြိမ်ဒဏ် အချက်သုံးဆယ် ပေးပြီး နှင်ထုတ်လိုက် .. " သူက လက်ဝှေ့ယမ်းကာ ပြောပြီးနောက် လက်နှစ်ဖက်ကို အနောက်ပစ်လျက် ထွက်သွားတော့သည် ။ ကျန်ခဲ့သည့်လူများမှာ အတင်းပြောသူပြော ၊ သတင်းပို့သူပို့ ၊ ကြောင်အလျက် ကျန်နေခဲ့သည့် လူများပင် ရှိသေးသည် ။ သေချာတာတစ်ခုကတော့ ချီဝမ်ရယ်၏ အိမ်တော်တွင် မုန့်ယိရှင်း၏ ပုံရိပ်ကို တွေ့ရတော့မည် မဟုတ်ပေ ။
" ငါပြောသားဘဲ .. အချိန်မကြာပါဘူးဆို ..နောက်ဆုံးတော့ ပစ်ခံရတာဘဲ မလား .."
" ဒီတစ်ခါ .. ကိုယ်လုပ်တော်မုန့် က ဝမ်ရယ်ကို တော်တော်ဒေါသထွက်အောင် လုပ်လိုက်တာဘဲ "
" ဒီနေ့ကစပြီး ကိုယ်လုပ်တော်မုန့် က ကံဆိုးပြီဘဲ .. "
" အဲ့ဒါ သူကိုယ်တိုင် လုပ်တာဘဲမလား .. ဝမ်ရယ် ဂရုစိုက်တုန်းက အလေးမထားဘဲ .. ကြိုတင်မစီစဉ်ခဲ့တော့ သွားပြီပေါ့ .."
မုန့်ယိရှင်း နှင်ထုတ်ခံရသည့်သတင်းသည် လျင်မြန်စွာ ပျံ့နှံ့သွားခဲ့လေသည် ။
" Huhuhuhu!!! သခင်လေးယန် wuuuuuh!!! သူက ကျွန်မကို အနိုင်ကျင့်တယ် .." မုန့်ယိရှင်း က ပုဝါဖြင့် မျက်ရည်များကို သုတ်လိုက်ကာ ငိုကြွေးလိုက်သည် ။ သူမရဲ့ လှပသည့် မျက်ဝန်းဝိုင်းကြီးများက အရည်လဲ့နေခဲ့ကာ မျက်နှာလေးသည် နီရဲနေခဲ့သည် ။ ဤချစ်စဖွယ်မိန်းကလေးတစ်ယောက်အား မြင်သူတိုင်း ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးချင်စိတ်ဖြစ်ပေါ်စေသလို တချိန်ထဲမှာဘဲ ဒီဖြူစင်တဲ့ မျက်နှာနဲ့ စွဲမက်ဖွယ် ကိုယ်လုံးအား အပိုင်သိမ်းလိုစိတ်ဖြစ်ပေါ်လာသည်။
ယန်ယုစစ် က သူ့ရှေ့က မိန်းမပျိုလေးအား ပွေ့ဖက်လိုက်ကာ ကျောပြင်လေးကို အသာပုတ်ပေးလိုက်သည် ။ " ကိုယ်ရှိသေးတယ်.. မငိုပါနဲ့ .. အရင်ဆုံး မုန့်အိမ်တော်ကို ပြန်လိုက်နော် .. ကိုယ်က မင်းရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာအတွက် ပြောတာ .."
မုန့်ယိရှင်းက ယန်ယုစစ်၏ ခါးကို ဖက်လိုက်ကာ ခေါင်းခါလိုက်သည်။ " ကျွန်မ.. အိမ်မပြန်ချင်ဘူး .. အထင်သေးတဲ့ မျက်လုံးတွေကို မမြင်ချင်ဘူး .."
" မိန်းကလေးမုန့်!! ဒီမှာနေရင် ချီဝမ်ရယ်ရဲ့ အမျက်ဒေါသက ယန်အိမ်ကို ရောက်လာပါလိမ့်မယ်.. ကျေးဇူးပြုပြီး .. ပြန်ပါ " ဣနြေ္ဒရသိက္ခာအပြည့်နဲ့ လေသံက နောက်မှ ထွက်လာခဲ့သည် ။ အဝါဖျော့ရောင် ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားကာ အေးချမ်း သည့်အငွေ့အသက်များပြည့်နေသည့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်သည် ဧည့်ခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့သည် ။ အလှချင်းယှဉ်လျှင် သူမသည် မုန့်ယိရှင်းအား မမှီသော်လည်း သူမကို ကြည့်လိုက်သည်နဲ့ လူကို စိတ်အေးချမ်းသွားစေသည်။ ထိုအမျိုးသမီးက ဝတ်ရုံကို အသာမလျက် အထက်တန်းကျသည့် အပြုအမှုအတိုင်း ခုံတွင် ထိုင်လိုက်ကာ အစေခံ ငဲ့ှပေးသည့်လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး ညင်သာသည့် လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည် ။
" ပြီးတော့ မုန့်မိန်းကလေးက .. စွန့်ပစ်ခံထားရပေမဲ့ ဝမ်ရယ်က ကိုယ်လုပ်တော်ရာထူးကို မပယ်ဖျက်သေးဘူး .. ဒီအမျိုးသမီးရဲ့ ခင်ပွန်းနဲ့ အပြုအမှုတွေကို ထိန်းသိမ်းစေချင်ပါတယ် .. " ထိုအမျိုးသမီး၏ အကြည့်က ယန်ယုစစ် ထံရောက်သွားကာ ခိုင်မာ ပြတ်သားသည့် အသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
" ချီဝမ်ရယ်ရဲ့ အမျက် ကို ယန်အိမ်က မခံနိုင်ဘူး!!! "
___________________________
ဒီ Novel သည် own creation ဖြစ်ကြောင်း ချက်ချင်း ကောက်ရေးလို့ မရကြောင်း အရမ်းစဉ်းစားရကြောင်း သာသာ devil မှ ဒါဒါများအား ရှင်းပြနေပုံ 🥴✌️
ရှင်းပြပြီးနောက် ဒါဒါများ 😌✌️
🤣ချစ်လို့ စတာနော် စတာ စိတ်ဆိုးနဲ့ 😌🖤
________________