ရီဗဲလ္က သူ႔လက္ကို အသာဆြဲကာ ေရ႔ွမွသြားေနသၫ့္ ရိုမန္၏ ေက်ာျပင္ကို ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ တဖန္ သူ႔အၾကၫ့္က တျဖည္းျဖည္း ေသြးနီေရာင္ေျပာင္းေနသၫ့္ လကိုၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ အနက္ေရာင္ဝတ္စံုနဲ႔လူသည္ လက္ေလ်ာ့မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း သိေနခဲ့သျဖင့္ သူက ဒီအျဖစ္ကေနလြတ္ေျမာက္မည္လား မေသခ်ာေပ ။
သို႔ေသာ္ တျဖည္းျဖည္း ေဖာက္ထြင္းျမင္လာရသၫ့္ လက္ေၾကာင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းသိလိုက္ရသည္ ။ ရိုမန္က ရီဗဲလ္၏ အထိေတြ့ကို မခံစားမိေတာ့သျဖင့္ လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ သူ႔အား အသာၿပံဳးျပေနသၫ့္ ရီဗဲလ္ကို ေတြ့လိုက္ရသည္။
" ၾကၫ့္ရတာ.. ဒီေန ့ ကြၽန္ေတာ္မလႊတ္ေျမာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္... " ရီဗဲလ္က လည္ပင္းမွ လည္ဆြဲကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ကာ ေျမျပင္ေပၚ ပစ္ခ်လိုက္သည္ ။ အနက္ေရာင္ဝတ္လူသည္ အေတာ္ထူးဆန္းကာ နည္းလမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ထားေၾကာင္း သိသျဖင့္ ရိုမန္အား မထိခိုက္ေစခ်င္ေပ။
သတိေပးခ်က္!!! သတိေပးခ်က္!!! ျပင္ပစြမ္းအား ကို ရွာေဖြေတြ့ရိွ...
ရိုမန္က လက္ပတ္မွ ျမည္လာသၫ့္ အသံနဲ႔အတူ ေပ်ာက္ကြယ္လုျဖစ္ေနသၫ့္ ရီဗဲလ္ေၾကာင့္ အၾကၫ့္သည္ နက္ေမွာင္သြားခဲ့သည္ ။ " ကိုယ္လာရွာမွာ .. ေစာင့္ေနေပး ..." သူ႔စကားဆံုးသည္ႏွင့္ ရီဗဲလ္သည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္ ။
ရိုမန္သည္ ရီဗဲလ္အား ေခၚေဆာင္သြားသၫ့္ စြမ္းအားမွာ ေမွာ္အစီအရင္လဲ မဟုတ္သလို ၊ ဂါထာလဲ မဟုတ္သည္ကို ခံစားမိသည္။ သူ႔ထံတြင္လည္း ထိုကဲ့သို႔ တူညီသၫ့္ စြမ္းအားမ်ိဳးရိွသည္ ။ ထိုအရာသည္ ရွင္သန္ျခင္း စြမ္းအင္ ပင္။ သူက ရွင္သန္ျခင္းစြမ္းအင္၏ အသံုးဝင္ပံုမ်ားကို မသိသည္လား မမွတ္မိသည္လား မသိေခ် ။ သို႔ေသာ္ တူညီသၫ့္အရာကိုေတာ့ ခံစားမိေပသည္ ။ လက္ပတ္က ထိုအရာကို အျပင္စြမ္းအားဟု သတ္မွတ္လိုက္ပံုပင္ ။
ဒါသည္ ေနာက္ကြယ္က လူက ဒီကမ႓ာက မဟုတ္ေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပေနေလသည္ ။ ရိုမန္က အခ်ိန္မဆြဲဘဲ လက္ပတ္မွ ျပသၫ့္ တည္ေနရာသို႔ အလ်င္အျမန္ေျပးသြားလိုက္သည္ ။ ထိုေနရာသည္ အလြန္အႏၲရယ္မ်ားသၫ့္ ေနရာျဖစ္ကာ ဇာတ္လမ္းတြင္ ကပ္ေဘး စလာသၫ့္ ေနရာလဲ ျဖစ္ေလသည္ ။
လက္ရိွတြင္ ရိုမန္က ကပ္ေဘးသည္ ရီဗဲလ္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနေၾကာင္း နားလည္သြားေလသည္ ။ အဓိက ဇာတ္လိုက္နဲ႔ တူညီသၫ့္ အရာပိုင္ဆိုင္ထားသၫ့္ သူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ရီဗဲလ္အား ဇာတ္ေၾကာင္းက ရွင္သန္ခြင့္ မေပးသည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရိွေနသည္ ။ ရိုမန္က လက္ထဲက လည္ဆြဲေလးအား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္သည္ ။
" ကိုယ့္ကို ေစာင့္ေန.."
______________
" ေတာက္!!! လည္ဆြဲက ဘာလို႔ က်န္ေနခဲ့တာလဲ .." က်ယ္ေလာင္သၫ့္ အသံေၾကာင့္ ရႈရားလ္က ေနာက္သို႔ ဆုတ္လိုက္ရသည္ ။ ပူေဇာ္ပြဲ စင္ျမင့္ထက္တြင္ ေမ့ေမ်ာေနသၫ့္ ရီဗဲလ္၏ ပံုရိပ္ကို ၾကၫ့္လိုက္သည္။ " သူက ရိုမန္ကို လာမကယ္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္မယ္လို႔ မထင္ထားဘူး .. ရူးလိုက္တာ .. သူ႔ကို ကယ္ႏိုင္တာ ရိုမန္ တစ္ေယာက္တည္းဆိုတာ မသိဘူးလား .. အခုေတာ့ အစီအစဉ္ပ်က္သြားရၿပီ "
ရႈးရာလ္က ပတ္ဝန္းက်င္က အစီအရင္မ်ားကို ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ ထိုအရာမ်ားသည္ ရိုမန္ ကူးေျပာင္းလာသည္နဲ႔ ခ်ဳပ္ေနွာင္ရန္ ျပင္ထားခဲ့ျခင္း .. အခုေတာ့ အသံုးမဝင္ျဖစ္ရေခ်ၿပီ ။ ေမ့ေမ်ာေနသၫ့္ ရီဗဲလ္၏မ်က္နွာထက္တြင္ ႏူတ္ခမ္းေလးသည္ ၿပံဳးေယာင္သန္းေနခဲ့သည္ ။ သူက ဆင့္ေခၚခံရသည္နဲ႔ ေသမွာကို သိတာေတာင္ မမႈသၫ့္ပံုေပါက္ေနခဲ့သည္ ။ ရႈရားလ္က အံ့ဩသြားသည္ ။
အနက္ေရာင္ဝတ္လူ၏ စကားအရ ရီဗဲလ္သည္ ဒီပူေဇာ္ပြဲေၾကာင့္ ႂကြက္တစ္ေကာင္လို ပုန္းေအာင္းေနတတ္သည္ ။ သူမသည္ ဒီလူနဲ႔ မပူးေပါင္းခင္ စုန္းမ်ိဳးႏြယ္မွာ တုန္းက ရီဗဲလ္နဲ႔ေတြ့ဖူးေပသည္ ။ ရီဗဲလ္သည္ လူေၾကာက္တတ္သည္ကို ခန႔္မွန္းမိကာ ဒီလိုအေျခအေနမွာဆို ပိုေတာင္ ေၾကာက္ရြံ႔သင့္ေသးသည္ ။ သူမတို႔ ရိုမန္ကို ေထာက္ေခ်ာက္ဆင္ထားသည္ကို ရီဗဲလ္က ခန႔္မွန္းမိသည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေပ ။
သို႔ေသာ္ ရိုမန္က သူ႔အား လာကယ္ပါက အနက္ေရာင္ဝတ္လူနဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရမည္ကို ရီဗဲလ္က သိေပသည္ ။ အျခားသူမ်ား သတိမထားမိေသာ္လည္း တခ်ိန္လံုး ထိုသူလက္မွ ေျပးလႊားေနခဲ့ရသၫ့္ ရီဗဲလ္က အျခားအရာမ်ားကို မသိလ်ွင္ေတာင္ ထိုသူက အစြမ္းထက္ေၾကာင္း သိေပသည္ ။ အထူးသျဖင့္ ဆင့္ေခၚဂါထာလို ထူးထူးဆန္းဆန္းနည္းလမ္းမ်ိဳးေတြပင္ ။
အနက္ေရာင္ဝတ္လူက စိတ္ထိန္းလိုက္ၿပီး လက္ေဝ႔ွယမ္းလိုက္ကာ " မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး .. ရီဗဲလ္က ဒီလိုလုပ္လိမ့္မယ္လို႔ မတြက္ထားမိတာ ငါ့အမွားဘဲ .. ဒါေပမဲ့ သူ႔ႏွလံုးသားက ပိုသန႔္စင္သြားတာ အဆိုးထဲက အေကာင္းဘဲ ငါ့ကို စိတ္မပ်က္ေစဘူး " သူက အရင္ကတည္းက ရီဗဲလ္ကို ဖမ္းႏိုင္ေသာ္လည္း မဖမ္းရျခင္းမွာ ရိုးလ္ လို ျဖစ္သြားမည္စိုး၍ပင္။ အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ရီဗဲလ္သည္ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားကို လက္ခံႏိုင္ကာ ရိုးလ္လို ဆတ္ဆတ္ထိမခံ မျဖစ္လာႏိုင္ေပ ။ တကယ္တမ္း သူက ရိုမန္ကိုေတာင္ ေက်းဇူးတင္ရေပမည္ ။ ရီဗဲလ္ စိတ္ရိုင္းဝင္ကာနီးတိုင္း ရိုမန္ေၾကာင့္သာ ျပန္သတိဝင္လာခဲ့ျခင္းပင္ ။ မဟုတ္ပါက ရီဗဲလ္ သည္လည္း ရိုးလ္ကဲ့သို႔ သန႔္စင္မႈကို ၾကာၾကာထိန္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ ။
" ပူေဇာ္ပြဲကို အရင္လုပ္ၾကတာေပါ့ .. ၿပီးတာနဲ႔ ရိုမန္ကို သတ္ရမယ္ .." သူက ရိုမန္အား ရိုးလ္ နဲ႔ ရစ္ခ္်၏ ေပါင္းစည္းမႈတြင္ မပါဝင္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ရေပမည္ ။ ဒါ့အျပင္ အဓိက ဇာတ္လိုက္ႏွစ္ေယာက္ကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္အထိ အားႀကီးရေပမည္ ။
လသည္ ေသြးေရာင္လံုးလံုးေျပာင္းသြားဖို့ အခ်ိန္အနာ္းငယ္သာ လိုေတာ့ေလသည္။ အစီအရင္မ်ားသည္ ေတာက္ပလာခဲ့ကာ ေကာင္းကင္သို႔ ထိုးတက္သြားေတာ့သည္ ။ ပူေဇာ္ပြဲ စင္ျမင့္ထက္ရိွ ရီဗဲလ္ သည္ သူ႔ရင္ဘတ္က အမွတ္အသားသည္ ပူေလာင္လာသည္ကို ခံစားမိသျဖင့္ မ်က္ႏွာေလးသည္ တစ္ခ်က္ ရႈံ႔မဲ့သြားခဲ့သည္ ။
ရႈရားလ္က ထိုအျဖစ္အပ်က္ကို ၾကၫ့္ရင္း စိတ္လႈပ္ရွားလာေလသည္ ။ အနက္ေရာင္ဝတ္လူက ခပ္တည္တည္ပင္ စင္ေပၚသို႔ တက္သြားခဲ့သည္ ။ သူ႔ လက္ထဲတြင္ ဓားေျမာင္တစ္ခုကို ကိုင္ေဆာင္ထားခဲ့သည္။ ပထမဦးဆံုး သူက ရီဗဲလ္၏ လက္ဖ်ံအား ဓားျဖင့္ လွီးလိုက္ေလသည္ ။ ေသြးမ်ားအဆက္မျပတ္ထြက္လာခဲ့ကာ ရီဗဲလ္၏ မ်က္ႏွာေလးသည္ ျဖဴေဖ်ာ့လာေလသည္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာအထိ ေသြးမ်ားသည္ မရပ္တန႔္သြားခဲ့ေသးေပ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ရီဗဲလ္၏ မ်က္ဝန္းမ်ားသည္ ဆတ္ခနဲ ပြင့္လာခဲ့သည္ ။ ျပာလဲ့လဲ့ မ်က္ဝန္းမ်ားသည္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနကာ လံုးဝ နီရဲေနေလသည္ ။ နီရဲေနသၫ့္ မ်က္ဝန္းမ်ားသည္ ရက္စက္မႈ ၊ ခံစားခ်က္မဲ့မႈတို႔ျဖင့္သာ ျပၫ့္ႏွက္ေနခဲ့သည္။ သူက ရုန္းကန္လိုက္ေသာ္လည္း ရႈပ္ေထြးသၫ့္ သေကၤတမ်ားသည္ ခႏၶာကိုယ္တြင္ေပၚလာကာ မလႈပ္ရွားႏိုင္ဘဲ မာန္ဖီရံုသာ တတ္ႏိုင္ေလသည္။
အနက္ေရာင္ဝတ္လူက ေသြးခြက္ကို ယူကာ ဂါထာမ်ား ဆက္တိုက္ရြတ္ေနခဲ့သည္ ။ သူက ဓားေျမာင္အား ထိုေသြးထဲသို႔ နစ္လိုက္သည္ ။ ရီဗဲလ္၏ မ်က္ဝန္းမ်ားသည္ ပိုလို ခံစားခ်က္မဲ့လာခဲ့ကာ ခႏၶာကိုယ္ေပၚရိွ ခ်ဳပ္ေနွာင္ထားသၫ့္အစီအရင္ သေကၤတမ်ားပင္ ေပ်ာက္ကြယ္လာသည္။
" ရႈရားလ္!!! သူ႔ကို ျပန္ခ်ဳပ္ထား !! " အနက္ေရာင္ဝတ္လူက ဂါထာရြတ္ေနရာမွ ေအာ္လိုက္သျဖင့္ အံ့ဩေနသၫ့္ ရႈရားလ္က အသိျပန္ဝင္လာကာ ေမွာ္ဂါထာမ်ား ရြတ္ဖတ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ရီဗဲလ္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ သက္ေရာက္မႈ မရိွေတာ့ေပ ။
ရႈရားလ္၏ မ်က္ႏွာသည္ ထိတ္လန႔္မႈအျပၫ့္ျဖစ္ေနခဲ့ကာ အနက္ေရာင္ဝတ္လူပင္ သတိအျပၫ့္ျဖစ္ေနခဲ့သည္ ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ လသည္ ေသြးေရာင္လံုးလံုး ေျပာင္းသြားေတာ့သည္ ။
" အခုအခ်ိန္ဘဲ !!!! " အနက္ေရာင္ဝတ္လူသည္ ဓားေျမာင္ကို ယူလိုက္ကာ ရီဗဲလ္၏ ႏွလံုးသားထံသို႔ ထိုးစိုက္လိုက္ေတာ့သည္ ။
/ ဒင္!!! တြဲဖက္သည္ အသက္အႏၲရယ္နဲ႔ ႀကံဳေတြေနရပါသည္... တြဲဖက္သည္ ဤကမ႓ာတြင္ ေသဆံုးသြားပါက .. ပံုရိပ္ေယာင္ေလာကထဲမွ လံုးဝေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္ ျဖစ္ပါသည္ ။။ /
____________________________
Unicode
ရီဗဲလ်က သူ့လက်ကို အသာဆွဲကာ ရှေ့မှသွားနေသည့် ရိုမန်၏ ကျောပြင်ကို ကြည့်လိုက်သည် ။ တဖန် သူ့အကြည့်က တဖြည်းဖြည်း သွေးနီရောင်ပြောင်းနေသည့် လကိုကြည့်လိုက်သည် ။ အနက်ရောင်ဝတ်စုံနဲ့လူသည် လက်လျော့မည် မဟုတ်ကြောင်း သိနေခဲ့သဖြင့် သူက ဒီအဖြစ်ကနေလွတ်မြောက်မည်လား မသေချာပေ ။
သို့သော် တဖြည်းဖြည်း ဖောက်ထွင်းမြင်လာရသည့် လက်ကြောင့် မဖြစ်နိုင်ကြောင်းသိလိုက်ရသည် ။ ရိုမန်က ရီဗဲလ်၏ အထိတွေ့ကို မခံစားမိတော့သဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် သူ့အား အသာပြုံးပြနေသည့် ရီဗဲလ်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
" ကြည့်ရတာ.. ဒီနေ ့ ကျွန်တော်မလွှတ်မြောက်နိုင်တော့ဘူးထင်တယ်... " ရီဗဲလ်က လည်ပင်းမှ လည်ဆွဲကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်ကာ မြေပြင်ပေါ် ပစ်ချလိုက်သည် ။ အနက်ရောင်ဝတ်လူသည် အတော်ထူးဆန်းကာ နည်းလမ်းတော်တော်များများကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြောင်း သိသဖြင့် ရိုမန်အား မထိခိုက်စေချင်ပေ။
သတိပေးချက်!!! သတိပေးချက်!!! ပြင်ပစွမ်းအား ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိ...
ရိုမန်က လက်ပတ်မှ မြည်လာသည့် အသံနဲ့အတူ ပျောက်ကွယ်လုဖြစ်နေသည့် ရီဗဲလ်ကြောင့် အကြည့်သည် နက်မှောင်သွားခဲ့သည် ။ " ကိုယ်လာရှာမှာ .. စောင့်နေပေး ..." သူ့စကားဆုံးသည်နှင့် ရီဗဲလ်သည် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည် ။
ရိုမန်သည် ရီဗဲလ်အား ခေါ်ဆောင်သွားသည့် စွမ်းအားမှာ မှော်အစီအရင်လဲ မဟုတ်သလို ၊ ဂါထာလဲ မဟုတ်သည်ကို ခံစားမိသည်။ သူ့ထံတွင်လည်း ထိုကဲ့သို့ တူညီသည့် စွမ်းအားမျိုးရှိသည် ။ ထိုအရာသည် ရှင်သန်ခြင်း စွမ်းအင် ပင်။ သူက ရှင်သန်ခြင်းစွမ်းအင်၏ အသုံးဝင်ပုံများကို မသိသည်လား မမှတ်မိသည်လား မသိချေ ။ သို့သော် တူညီသည့်အရာကိုတော့ ခံစားမိပေသည် ။ လက်ပတ်က ထိုအရာကို အပြင်စွမ်းအားဟု သတ်မှတ်လိုက်ပုံပင် ။
ဒါသည် နောက်ကွယ်က လူက ဒီကမ်ဘာက မဟုတ်ကြောင်းကို ဖော်ပြနေလေသည် ။ ရိုမန်က အချိန်မဆွဲဘဲ လက်ပတ်မှ ပြသည့် တည်နေရာသို့ အလျင်အမြန်ပြေးသွားလိုက်သည် ။ ထိုနေရာသည် အလွန်အန္တရယ်များသည့် နေရာဖြစ်ကာ ဇာတ်လမ်းတွင် ကပ်ဘေး စလာသည့် နေရာလဲ ဖြစ်လေသည် ။
လက်ရှိတွင် ရိုမန်က ကပ်ဘေးသည် ရီဗဲလ်နဲ့ ဆက်စပ်နေကြောင်း နားလည်သွားလေသည် ။ အဓိက ဇာတ်လိုက်နဲ့ တူညီသည့် အရာပိုင်ဆိုင်ထားသည့် သူတစ်ယောက်အနေဖြင့် ရီဗဲလ်အား ဇာတ်ကြောင်းက ရှင်သန်ခွင့် မပေးသည်မှာ ဖြစ်နိုင်ချေရှိနေသည် ။ ရိုမန်က လက်ထဲက လည်ဆွဲလေးအား ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်မိလိုက်သည် ။
" ကိုယ့်ကို စောင့်နေ.."
______________
" တောက်!!! လည်ဆွဲက ဘာလို့ ကျန်နေခဲ့တာလဲ .." ကျယ်လောင်သည့် အသံကြောင့် ရှုရားလ်က နောက်သို့ ဆုတ်လိုက်ရသည် ။ ပူဇော်ပွဲ စင်မြင့်ထက်တွင် မေ့မျောနေသည့် ရီဗဲလ်၏ ပုံရိပ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ " သူက ရိုမန်ကို လာမကယ်နိုင်အောင် လုပ်မယ်လို့ မထင်ထားဘူး .. ရူးလိုက်တာ .. သူ့ကို ကယ်နိုင်တာ ရိုမန် တစ်ယောက်တည်းဆိုတာ မသိဘူးလား .. အခုတော့ အစီအစဉ်ပျက်သွားရပြီ "
ရှုးရာလ်က ပတ်ဝန်းကျင်က အစီအရင်များကို ကြည့်လိုက်သည် ။ ထိုအရာများသည် ရိုမန် ကူးပြောင်းလာသည်နဲ့ ချုပ်နှောင်ရန် ပြင်ထားခဲ့ခြင်း .. အခုတော့ အသုံးမဝင်ဖြစ်ရချေပြီ ။ မေ့မျောနေသည့် ရီဗဲလ်၏မျက်နှာထက်တွင် နူတ်ခမ်းလေးသည် ပြုံးယောင်သန်းနေခဲ့သည် ။ သူက ဆင့်ခေါ်ခံရသည်နဲ့ သေမှာကို သိတာတောင် မမှုသည့်ပုံပေါက်နေခဲ့သည် ။ ရှုရားလ်က အံ့ဩသွားသည် ။
အနက်ရောင်ဝတ်လူ၏ စကားအရ ရီဗဲလ်သည် ဒီပူဇော်ပွဲကြောင့် ကြွက်တစ်ကောင်လို ပုန်းအောင်းနေတတ်သည် ။ သူမသည် ဒီလူနဲ့ မပူးပေါင်းခင် စုန်းမျိုးနွယ်မှာ တုန်းက ရီဗဲလ်နဲ့တွေ့ဖူးပေသည် ။ ရီဗဲလ်သည် လူကြောက်တတ်သည်ကို ခန့်မှန်းမိကာ ဒီလိုအခြေအနေမှာဆို ပိုတောင် ကြောက်ရွံ့သင့်သေးသည် ။ သူမတို့ ရိုမန်ကို ထောက်ချောက်ဆင်ထားသည်ကို ရီဗဲလ်က ခန့်မှန်းမိသည်မှာ မဖြစ်နိုင်ပေ ။
သို့သော် ရိုမန်က သူ့အား လာကယ်ပါက အနက်ရောင်ဝတ်လူနဲ့ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ရမည်ကို ရီဗဲလ်က သိပေသည် ။ အခြားသူများ သတိမထားမိသော်လည်း တချိန်လုံး ထိုသူလက်မှ ပြေးလွှားနေခဲ့ရသည့် ရီဗဲလ်က အခြားအရာများကို မသိလျှင်တောင် ထိုသူက အစွမ်းထက်ကြောင်း သိပေသည် ။ အထူးသဖြင့် ဆင့်ခေါ်ဂါထာလို ထူးထူးဆန်းဆန်းနည်းလမ်းမျိုးတွေပင် ။
အနက်ရောင်ဝတ်လူက စိတ်ထိန်းလိုက်ပြီး လက်ဝှေ့ယမ်းလိုက်ကာ " မတတ်နိုင်တော့ဘူး .. ရီဗဲလ်က ဒီလိုလုပ်လိမ့်မယ်လို့ မတွက်ထားမိတာ ငါ့အမှားဘဲ .. ဒါပေမဲ့ သူ့နှလုံးသားက ပိုသန့်စင်သွားတာ အဆိုးထဲက အကောင်းဘဲ ငါ့ကို စိတ်မပျက်စေဘူး " သူက အရင်ကတည်းက ရီဗဲလ်ကို ဖမ်းနိုင်သော်လည်း မဖမ်းရခြင်းမှာ ရိုးလ် လို ဖြစ်သွားမည်စိုး၍ပင်။ အခက်အခဲများကြောင့် ရီဗဲလ်သည် ကိစ္စတော်တော်များကို လက်ခံနိုင်ကာ ရိုးလ်လို ဆတ်ဆတ်ထိမခံ မဖြစ်လာနိုင်ပေ ။ တကယ်တမ်း သူက ရိုမန်ကိုတောင် ကျေးဇူးတင်ရပေမည် ။ ရီဗဲလ် စိတ်ရိုင်းဝင်ကာနီးတိုင်း ရိုမန်ကြောင့်သာ ပြန်သတိဝင်လာခဲ့ခြင်းပင် ။ မဟုတ်ပါက ရီဗဲလ် သည်လည်း ရိုးလ်ကဲ့သို့ သန့်စင်မှုကို ကြာကြာထိန်းနိုင်မည် မဟုတ်ပေ ။
" ပူဇော်ပွဲကို အရင်လုပ်ကြတာပေါ့ .. ပြီးတာနဲ့ ရိုမန်ကို သတ်ရမယ် .." သူက ရိုမန်အား ရိုးလ် နဲ့ ရစ်ခ်ျ၏ ပေါင်းစည်းမှုတွင် မပါဝင်နိုင်အောင် လုပ်ရပေမည် ။ ဒါ့အပြင် အဓိက ဇာတ်လိုက်နှစ်ယောက်ကို ဖျက်ဆီးနိုင်သည်အထိ အားကြီးရပေမည် ။
လသည် သွေးရောင်လုံးလုံးပြောင်းသွားဖို့ အချိန်အနာ်းငယ်သာ လိုတော့လေသည်။ အစီအရင်များသည် တောက်ပလာခဲ့ကာ ကောင်းကင်သို့ ထိုးတက်သွားတော့သည် ။ ပူဇော်ပွဲ စင်မြင့်ထက်ရှိ ရီဗဲလ် သည် သူ့ရင်ဘတ်က အမှတ်အသားသည် ပူလောင်လာသည်ကို ခံစားမိသဖြင့် မျက်နှာလေးသည် တစ်ချက် ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့သည် ။
ရှုရားလ်က ထိုအဖြစ်အပျက်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားလာလေသည် ။ အနက်ရောင်ဝတ်လူက ခပ်တည်တည်ပင် စင်ပေါ်သို့ တက်သွားခဲ့သည် ။ သူ့ လက်ထဲတွင် ဓားမြောင်တစ်ခုကို ကိုင်ဆောင်ထားခဲ့သည်။ ပထမဦးဆုံး သူက ရီဗဲလ်၏ လက်ဖျံအား ဓားဖြင့် လှီးလိုက်လေသည် ။ သွေးများအဆက်မပြတ်ထွက်လာခဲ့ကာ ရီဗဲလ်၏ မျက်နှာလေးသည် ဖြူဖျော့လာလေသည်။ အချိန်တော်တော်ကြာအထိ သွေးများသည် မရပ်တန့်သွားခဲ့သေးပေ ။
ထိုအချိန်တွင် ရီဗဲလ်၏ မျက်ဝန်းများသည် ဆတ်ခနဲ ပွင့်လာခဲ့သည် ။ ပြာလဲ့လဲ့ မျက်ဝန်းများသည် ပျောက်ကွယ်နေကာ လုံးဝ နီရဲနေလေသည် ။ နီရဲနေသည့် မျက်ဝန်းများသည် ရက်စက်မှု ၊ ခံစားချက်မဲ့မှုတို့ဖြင့်သာ ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်။ သူက ရုန်းကန်လိုက်သော်လည်း ရှုပ်ထွေးသည့် သငေ်္ကတများသည် ခန္ဓာကိုယ်တွင်ပေါ်လာကာ မလှုပ်ရှားနိုင်ဘဲ မာန်ဖီရုံသာ တတ်နိုင်လေသည်။
အနက်ရောင်ဝတ်လူက သွေးခွက်ကို ယူကာ ဂါထာများ ဆက်တိုက်ရွတ်နေခဲ့သည် ။ သူက ဓားမြောင်အား ထိုသွေးထဲသို့ နစ်လိုက်သည် ။ ရီဗဲလ်၏ မျက်ဝန်းများသည် ပိုလို ခံစားချက်မဲ့လာခဲ့ကာ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိ ချုပ်နှောင်ထားသည့်အစီအရင် သငေ်္ကတများပင် ပျောက်ကွယ်လာသည်။
" ရှုရားလ်!!! သူ့ကို ပြန်ချုပ်ထား !! " အနက်ရောင်ဝတ်လူက ဂါထာရွတ်နေရာမှ အော်လိုက်သဖြင့် အံ့ဩနေသည့် ရှုရားလ်က အသိပြန်ဝင်လာကာ မှော်ဂါထာများ ရွတ်ဖတ်လိုက်သည်။ သို့သော် ရီဗဲလ်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် သက်ရောက်မှု မရှိတော့ပေ ။
ရှုရားလ်၏ မျက်နှာသည် ထိတ်လန့်မှုအပြည့်ဖြစ်နေခဲ့ကာ အနက်ရောင်ဝတ်လူပင် သတိအပြည့်ဖြစ်နေခဲ့သည် ။ နောက်ဆုံးတွင် လသည် သွေးရောင်လုံးလုံး ပြောင်းသွားတော့သည် ။
" အခုအချိန်ဘဲ !!!! " အနက်ရောင်ဝတ်လူသည် ဓားမြောင်ကို ယူလိုက်ကာ ရီဗဲလ်၏ နှလုံးသားထံသို့ ထိုးစိုက်လိုက်တော့သည် ။
/ ဒင်!!! တွဲဖက်သည် အသက်အန္တရယ်နဲ့ ကြုံတွေနေရပါသည်... တွဲဖက်သည် ဤကမ်ဘာတွင် သေဆုံးသွားပါက .. ပုံရိပ်ယောင်လောကထဲမှ လုံးဝပျောက်ကွယ်သွားမည် ဖြစ်ပါသည် ။။ /
____________________________