ေမွာင္မဲေနပီး ပိုးဟက္မ်ားနဲ႕ ပိုးမႊားတိရိစာၦန္မ်ား
တႂကြတ္ႂကြတ္ ေအာ္သံမ်ားက ၾကက္သီးထစရာ
ဒီလိုေနရာမ်ိဳး မည္သူမဆို ေရာက္လာပါက
စိတ္ေျခာက္ျခားပီး ေသနိုင္တယ္...
လက္ႏွစ္ဖက္လုံးကို မေကာင္းဆိုးဝါးသဖြယ္
ဆက္ဆံကာ လက္မ်ားကို သံႀကိဳးမ်ားနဲ႕
ခ်ည္ထားပီး တကိုယ္လုံးမွာလဲ ရစရာမရွိေအာင္
ႏွိပ္စက္ျခင္းအဆင့္ကိုခံထားရတယ္
ထိုသူကေတာ့ နတ္ဆိုးရဲ႕ အသည္းအသက္ကေလးကို
လုပ္ႀကံတဲ့ အေစခံမ ဖဲ ျဖစ္တယ္...
အခုေတာ့ အသက္မရွိတဲ့ အခြံသက္သက္ဖဲ
ရွိေတာ့တယ္ နတ္ဆိုးရဲ႕ ႏွိပ္စက္တဲ့ဒဏ္ကို
မခံနိုင္ဖဲ ေသသြားရွာတယ္....
~~~~~~~~~~~~~~
ကိုကိုက အခုတေလာ အရမ္းပိုလာသလိုဖဲ
အိမ္သာတတ္ရင္ အိမ္သာထဲထိလိုက္တယ္
စိတ္ဆိုးပီး ေပးမနမ္းဘူးေျပာမွ
အိမ္သာထဲထိဝင္မလာေတာ့တာ....
ထမင္းစားရင္လဲ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနတာ
ေရခ်ိဳးရင္လဲ ကိုကို ေရခ်ိဳးေပးတာဖဲ ၿငိမ္ခံေနရတယ္
႐ုံးသြားရင္ေတာင္ လိုက္သြားေနရတဲ့အျဖစ္
“ ကိုကို! အက္လိုႀကီးဖဲ တခ်ိန္လုံး
ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား က်ေနာ တကယ္စိတ္တိုလာပီ”
“ပိစိေလးရာ ကိုကိုစိတ္ကိုသိရဲ႕နဲ႕
ဟိုတခါျဖစ္ပီးထဲက
ကိုကို စိုးရိမ္စိတ္က
ထိန္းမရေတာ့ဘူး ပိစိေလးအက္လိုအျဖစ္မ်ိဳး
ထပ္ျဖစ္မွာ ကိုကိုေၾကာက္လို႔ပါကြာ”
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ေျပာေနျပန္ေတာ့လဲ
သူ႕မွာ သနားရျပန္တာဖဲ သူလဲ ကိုကို႔ကိုခ်စ္ပါတယ္
ခုလဲ ၿခံထဲ ပန္းပင္ေတြေရေလာင္းေနတာကို
ေဘးကေန လိုက္ၾကည့္ေနတာ
စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ ကိုကို႔ကိုေရေတြေလာင္းပစ္လိုက္တယ္
“ကေလးရာ ကိုကို႔ကို ေရခ်ိဳးေပးခ်င္ရင္
လာသြားရေအာင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ”
“ကိုကိုေနာ သြားဘူး တမင္အျမင္ကပ္လို႔ ေရေလာင္းလိုက္တာ blah blah ”
လွ်ာေလးတစ္လစ္ ထုတ္ပီး ေျပာင္ေနတဲ့
ပုစိေလးပါေလ ကိုယ့္မွာ ခ်စ္မဝေလးကိုျဖစ္လို႔
ထြက္လာတဲ့လွ်ာ ရဲရဲေလးကို
စားသုံးရရင္ျဖင့္ တကယ္ ေသေပ်ာ္ပါပီ
ေသာ္တာနဲ႕ ဧကရီကေတာ့
လင္လင္ႏွစ္ေယာက္ေပ်ာ္ျမဴးေနတာကို
ျမက္ႏုတ္ရင္း ထိုင္ၾကည့္ေနၾကတယ္
ဧကရီက ေတာ့ေရွ႕က လင္လင္ႏွစ္ေယာက္ကို
သေရတမွ်မွ်နဲ႕ ငမ္းေနတဲ့ ေသာ္တာကို
ၾကည့္မရတာနဲ႕ လက္မွာ ေပေနတဲ့
႐ြံ႕ေျမေတြကို ေသာ္တာပါးကို သုတ္ပစ္လိုက္တယ္
အက္က်မွ မ်က္လုံးျပဴးပီးျပန္ၾကည့္လာတဲ့ေသာ္တာပါေလ
ဟြန္းငါဟဲ့ ယမင္း
ယမင္းကေတာ့ေအာင္နိုင္သူအၿပဳံးႀကီးနဲ႕
အိမ္ေတာ္ထဲေျပးဝင္သြားတယ္
ဗြမ္း
“အားး လုလုေလး ဘာလို႔ေရလာေလာင္းတာလဲ
သင္ၾကန္မေရာက္ေသးဘူးေလကြာ”
“ဟင့္ကိုကို အူးဝါး”
လင္ေတာ္ေမာင္ေလးက ငိုေတာ့
“ေသာ္တာ ! ကေလးေရေလာင္းရင္ၿငိမ္ခံလိုက္
အထြဠ္မတက္နဲ႕ ”
ေအးစက္စက္အသံေၾကာင့္သူ႕ခမ်ား လန႔္ေနရွာတယ္
လင္မရွိတဲ့ဘဝ ဘာလုပ္လုပ္ အဆင္ကိုမေျပဘူး
ခြန္းစိုင္းကေတာ့ သူ႕အသဲသက္ကေလးကို
ေပြ႕ခ်ီပီး အိမ္ေတာ္ထဲဝင္သြားတယ္
လုလုေလးကလဲ ေသာ္တာကိုေျပာင္သြားေသးတယ္
ေနာက္ကေသာ္တာကေတာ့ ငိုမဲ့မဲ့ေလးနဲ႕က်န္ခဲ့တာေပါ့
~~~~~~~~~~~~~
နန္းတင့္တင့္စံနဲ႕ ေမကေတာ့
သာယာခ်က္ ေခြးစာလဲစားမခံရဘူး
ေသြးလဲမအန္ရဘူး ဘဝကသာယာေနၾကတာ
စားလိုက္အိပ္လိုက္နဲ႕ အတိုင္ေပါက္ကိုညီလို႔
“အန္တီေလး သန္ဘက္ခါ နန္းေမြးေန႕ေနာ”
“အယ္ အန္တီေလးသတိရပါတယ္ေနာ”
ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္ ယြန္းဟုေခၚသည္....
“ဟုတ္ ေမ့ေနမွာစိုးလို႔သတိလာေပးတာပါ
အိမ္ေတာ္မွာဖဲ ေမြးေန႕ပြဲက်င္းပမယ္ေနာ”
“အင္ အင္ အန္တီေလးစီစဥ္လိုက္မယ္”
“ဟုတ္ဒါဆို နန္းသြားပီ ဖိတ္စာေတြ လိုက္ေဝလိုက္အုံးမယ္”
“ေမ နင္ဘယ္လိုထင္လဲ?”
“ေအာ္ ယြန္းရရ္ နင္လဲ သိတယ္မဟုတ္လား
ငါ့လာေမးေနတယ္ wp မွာ ဖတ္ထားတဲ့ fic ေတြ
System fic ေတြက အလကားမွ မဟုတ္တာ”
လူယုတ္မာ အၿပဳံးျဖင့္ ေမေၾကာင့္
ယြန္း ခပ္လန႔္လန႔္ရယ္....
အစစ္မထက္ ပိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္
~~~~~~~~~~~
“နင္တို႔အားလုံး အဆင္သင့္လုပ္ထားၾက
ဘာတခုမွ အမွားမျဖစ္ေစနဲ႕ ပိရိပါေစ
ဟက္ တကယ္လို႔ တခုခုမွားယြင္းခဲ့ရင္
နင္တို႔အသက္ကို ငါအာမမခံဘူးေနာ...”
မိန္းကေလးျဖစ္ပီး ေၾကာက္စရာအရွိန္ဝါေတြထုတ္လြင့္ေနတဲ့
ေရွ႕ကအမ်ိဳးသမီးေၾကာင့္
ေယာက္်ားသားျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္
ေဇာေခြၽးျပန္ေနရတယ္....
“ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္ ရွင္တို႔ကို က်မရေအာင္ခြဲျပမယ္”
At birthday night
လူတန္းစားအစုံအလင္ တက္ေရာက္ၾကတဲ့ပြဲ
ေဒၚနန္းတင့္တင့္စံက ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖုံးေလ
သူ႕အရွိန္အဝါေၾကာင့္ ေမြးေန႕ပြဲ တက္ေရာက္သူ
မ်ားျပားေနတာေပါ့....
နန္းေအခမ္း စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္
အန္တီေလးကေျပာတယ္ ခြန္းစိုင္းကို
သူ႕အပိုင္ျဖစ္ခြင့္ရေအာင္လုပ္ေပးမယ္တဲ့
အေပးယူအေနနဲ႕ သူ႕လက္ေအာက္က
အေစခံေမ ကို ေပးလိုက္ရတယ္
ကိုယ့္အတြက္အရႈံးမရွိပါဘူး
လူႀကီး လူေကာင္းပုံစံနဲ႕ နန္းရဲ႕ နတ္ဘုရားက
အရမ္းခန႔္ညားေနတာ ေဘးက မိန္းမပ်ိဳေတြကလဲ
ငမ္းငမ္းတတ္ဖဲ...ေတာက္ ဒင္းတို႔
ငါ့အပိုင္ကိုငမ္းရဲတယ္ေပါ့....
“ခြန္းစိုင္း နန္းေမြးေန႕ပြဲကို လာေပးလို႔
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”
အၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးျဖင့္ တျခားသူသာျမင္ရင္
ေႂကြနိုင္ေပမယ့္ ခြန္းစိုင္းတို႔ကမၿဖဳံပါ
ပိစိေလးရဲ႕ ေျခဖဝါးႏုႏုေလးေတြေလာက္ေတာင္မမွီဘူး
“အင္း”
နန္းျပန္ရလိုက္တာက အင္တဲ့
ေဒါသထြက္ေပမယ့္လဲ အတတ္နိုင္ဆုံးၿပဳံးကာ
ခြန္းစိုင္းခ်စ္ရည္ခြၽမ္းတဲ့အၾကည့္နဲ႕
ၾကည့္တဲ့ေနရာကိုၾကည့္မိေတာ့
ဧကရီနဲ႕ ေသာ္တာ ပီးေတာ့ဟိုအေစခံေကာင္ေလး
အားးေသသင့္တယ္ ...
နန္းလဲစိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ အန္တီေလးဆီလာခဲ့လိုက္တယ္
သူငိုျပလိုက္ရင္ အန္တီေလးကခံနိုင္ရိုးလား
“အန္တီေလး အင့္ ခြန္းစိုင္းက နန္းအပိုင္ေနာ ရေအာင္လုပ္ေပးပါ”
“အာ မငိုပါနဲ႕ နန္းငိုရင္ အန္တီေလးမေနတတ္လို႔ပါ”
“အင့္ ဟိုအေစခံမရွိမွ ခြန္းစိုင္း
နန္းဆီ စိတ္လည္လာမွာ သတ္ေပးပါ
ဒါမွမဟုတ္ သူ႕မ်က္ႏွာကို ရစရာမရွိေအာင္လုပ္ေပး”
“အင္ အင္ အန္တီေလး လုပ္ေပးမွာမလို႔မငိုပါနဲ႕”
နန္းအားရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ေခ်ာ့ျမဴလိုက္တယ္
ေဘးက ေမကေတာ့ ေဝခြဲရခက္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႕
အေတြးကမာၻထဲေမ်ာလို႔ေပါ့.....
ခြန္းစိုင္း ပိစိေလးကိုၾကည့္ေနတာ
ကေလးတေယာက္လို ပါးေလးကိုေဖာင္းလို႔
အစားစားေနတာက အသဲယားစရာေလး
ေဘးက အစစ္မေတြနဲ႕ေတာ့ကြာပ့
(ေသာ္တာနဲ႕ယမင္းတြက္ မ်က္ရည္ တစ္စက္က်ကဴမယ္ေနာ)
ပိစိေလးကိုၾကည့္ေနရင္း အရာရွိတေယာက္က
စကားလာေျပာလို႔သူ႕မွာ ဝတၱရားအရျပန္ေျပာေနရတယ္
စိတ္ကေတာ့ ပိစိေလးဆီမွာေပါ့
ေရွ႕က ဘာေျပာလဲမသိေပမယ့္
တအင္အင္ဖဲ ေျပာလိုက္တယ္
“လုလုေလး!”
ခြန္းစိုင္းလဲ ပိစိေလးနာမည္ၾကားလို႔
ဝိုင္းအုံေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးၾကားေျပးသြားမိတယ္
ခြန္းစိုင္းသူ႕ေရွ႕မွာ ျမင္လိုက္ရတာက ေသြးအိုင္ထဲမွာ
လဲေနတဲ့ ကေလးေလး
ပိစိေလးနားသြားပီး ဖတ္ထားမိတယ္
ပါးစပ္ကလဲ ထားမသြားပါနဲ႕ဆိူတဲ့စကားဖဲ
ထပ္ခါထပ္ခါေျပာေနမိတယ္
“ခြန္းစိုင္း ေဆး႐ုံပို႔ေလ ဘာငိုင္ေနတာလဲ
ဒီလိုသာေနေနရင္ ေသြးထြက္လြန္ပီးေသသြားလိမ့္မယ္”
ထိုအခါမွသတိဝင္လာတဲ့ ခြန္းစိုင္း
လုလုေလးကို ခ်ီပီးေျပးထြက္သြားတယ္
ဧကရီနဲ႕ေသာ္တာလဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္
ေျပးေနတာကိုခနရပ္ပီး ေသာ္တာကိုၾကည့္လိုက္တယ္
ေသာ္တာလဲ ခြန္းစိုင္းအၾကည့္ေတြကို
နားလည္တာမလို႔ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္
“လူႀကီးမင္းတို႔အခုျဖစ္တဲ့ကိစၥကိုအျပင္မွာေပါက္ၾကားခဲ့ရင္
ခမ်ားတို႔အသက္ က်ေနာတို႔အာမ မခံဘူးေနာ”
ပြဲထဲက လူအမ်ားက တိတ္ဆိတ္လ်က္
သူတို႔သိတာေပါ့ ၿမိဳ႕စားမင္းက ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲဆိုတာ...
23.9.2021
_______________________
မှောင်မဲနေပီး ပိုးဟက်များနဲ့ ပိုးမွှားတိရိစ္ဆာန်များ
တကြွတ်ကြွတ် အော်သံများက ကြက်သီးထစရာ
ဒီလိုနေရာမျိုး မည်သူမဆို ရောက်လာပါက
စိတ်ခြောက်ခြားပီး သေနိုင်တယ်...
လက်နှစ်ဖက်လုံးကို မကောင်းဆိုးဝါးသဖွယ်
ဆက်ဆံကာ လက်များကို သံကြိုးများနဲ့
ချည်ထားပီး တကိုယ်လုံးမှာလဲ ရစရာမရှိအောင်
နှိပ်စက်ခြင်းအဆင့်ကိုခံထားရတယ်
ထိုသူကတော့ နတ်ဆိုးရဲ့ အသည်းအသက်ကလေးကို
လုပ်ကြံတဲ့ အစေခံမ ဖဲ ဖြစ်တယ်...
အခုတော့ အသက်မရှိတဲ့ အခွံသက်သက်ဖဲ
ရှိတော့တယ် နတ်ဆိုးရဲ့ နှိပ်စက်တဲ့ဒဏ်ကို
မခံနိုင်ဖဲ သေသွားရှာတယ်....
~~~~~~~~~~~~~~
ကိုကိုက အခုတလော အရမ်းပိုလာသလိုဖဲ
အိမ်သာတတ်ရင် အိမ်သာထဲထိလိုက်တယ်
စိတ်ဆိုးပီး ပေးမနမ်းဘူးပြောမှ
အိမ်သာထဲထိဝင်မလာတော့တာ....
ထမင်းစားရင်လဲ တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေတာ
ရေချိုးရင်လဲ ကိုကို ရေချိုးပေးတာဖဲ ငြိမ်ခံနေရတယ်
ရုံးသွားရင်တောင် လိုက်သွားနေရတဲ့အဖြစ်
“ ကိုကို! အက်လိုကြီးဖဲ တချိန်လုံး
ကြည့်နေတော့မှာလား ကျနော တကယ်စိတ်တိုလာပီ”
“ပိစိလေးရာ ကိုကိုစိတ်ကိုသိရဲ့နဲ့
ဟိုတခါဖြစ်ပီးထဲက
ကိုကို စိုးရိမ်စိတ်က
ထိန်းမရတော့ဘူး ပိစိလေးအက်လိုအဖြစ်မျိုး
ထပ်ဖြစ်မှာ ကိုကိုကြောက်လို့ပါကွာ”
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောနေပြန်တော့လဲ
သူ့မှာ သနားရပြန်တာဖဲ သူလဲ ကိုကို့ကိုချစ်ပါတယ်
ခုလဲ ခြံထဲ ပန်းပင်တွေရေလောင်းနေတာကို
ဘေးကနေ လိုက်ကြည့်နေတာ
စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ကိုကို့ကိုရေတွေလောင်းပစ်လိုက်တယ်
“ကလေးရာ ကိုကို့ကို ရေချိုးပေးချင်ရင်
လာသွားရအောင် ရေချိုးခန်းထဲ”
“ကိုကိုနော သွားဘူး တမင်အမြင်ကပ်လို့ ရေလောင်းလိုက်တာ blah blah ”
လျှာလေးတစ်လစ် ထုတ်ပီး ပြောင်နေတဲ့
ပုစိလေးပါလေ ကိုယ့်မှာ ချစ်မဝလေးကိုဖြစ်လို့
ထွက်လာတဲ့လျှာ ရဲရဲလေးကို
စားသုံးရရင်ဖြင့် တကယ် သေပျော်ပါပီ
သော်တာနဲ့ ဧကရီကတော့
လင်လင်နှစ်ယောက်ပျော်မြူးနေတာကို
မြက်နုတ်ရင်း ထိုင်ကြည့်နေကြတယ်
ဧကရီက တော့ရှေ့က လင်လင်နှစ်ယောက်ကို
သရေတမျှမျှနဲ့ ငမ်းနေတဲ့ သော်တာကို
ကြည့်မရတာနဲ့ လက်မှာ ပေနေတဲ့
ရွံ့မြေတွေကို သော်တာပါးကို သုတ်ပစ်လိုက်တယ်
အက်ကျမှ မျက်လုံးပြူးပီးပြန်ကြည့်လာတဲ့သော်တာပါလေ
ဟွန်းငါဟဲ့ ယမင်း
ယမင်းကတော့အောင်နိုင်သူအပြုံးကြီးနဲ့
အိမ်တော်ထဲပြေးဝင်သွားတယ်
ဗွမ်း
“အားး လုလုလေး ဘာလို့ရေလာလောင်းတာလဲ
သင်ကြန်မရောက်သေးဘူးလေကွာ”
“ဟင့်ကိုကို အူးဝါး”
လင်တော်မောင်လေးက ငိုတော့
“သော်တာ ! ကလေးရေလောင်းရင်ငြိမ်ခံလိုက်
အထွဠ်မတက်နဲ့ ”
အေးစက်စက်အသံကြောင့်သူ့ခများ လန့်နေရှာတယ်
လင်မရှိတဲ့ဘဝ ဘာလုပ်လုပ် အဆင်ကိုမပြေဘူး
ခွန်းစိုင်းကတော့ သူ့အသဲသက်ကလေးကို
ပွေ့ချီပီး အိမ်တော်ထဲဝင်သွားတယ်
လုလုလေးကလဲ သော်တာကိုပြောင်သွားသေးတယ်
နောက်ကသော်တာကတော့ ငိုမဲ့မဲ့လေးနဲ့ကျန်ခဲ့တာပေါ့
~~~~~~~~~~~~~
နန်းတင့်တင့်စံနဲ့ မေကတော့
သာယာချက် ခွေးစာလဲစားမခံရဘူး
သွေးလဲမအန်ရဘူး ဘဝကသာယာနေကြတာ
စားလိုက်အိပ်လိုက်နဲ့ အတိုင်ပေါက်ကိုညီလို့
“အန်တီလေး သန်ဘက်ခါ နန်းမွေးနေ့နော”
“အယ် အန်တီလေးသတိရပါတယ်နော”
ချော်လဲရောထိုင် ယွန်းဟုခေါ်သည်....
“ဟုတ် မေ့နေမှာစိုးလို့သတိလာပေးတာပါ
အိမ်တော်မှာဖဲ မွေးနေ့ပွဲကျင်းပမယ်နော”
“အင် အင် အန်တီလေးစီစဉ်လိုက်မယ်”
“ဟုတ်ဒါဆို နန်းသွားပီ ဖိတ်စာတွေ လိုက်ဝေလိုက်အုံးမယ်”
“မေ နင်ဘယ်လိုထင်လဲ?”
“အော် ယွန်းရရ် နင်လဲ သိတယ်မဟုတ်လား
ငါ့လာမေးနေတယ် wp မှာ ဖတ်ထားတဲ့ fic တွေ
System fic တွေက အလကားမှ မဟုတ်တာ”
လူယုတ်မာ အပြုံးဖြင့် မေကြောင့်
ယွန်း ခပ်လန့်လန့်ရယ်....
အစစ်မထက် ပိုကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်
~~~~~~~~~~~
“နင်တို့အားလုံး အဆင်သင့်လုပ်ထားကြ
ဘာတခုမှ အမှားမဖြစ်စေနဲ့ ပိရိပါစေ
ဟက် တကယ်လို့ တခုခုမှားယွင်းခဲ့ရင်
နင်တို့အသက်ကို ငါအာမမခံဘူးနော...”
မိန်းကလေးဖြစ်ပီး ကြောက်စရာအရှိန်ဝါတွေထုတ်လွင့်နေတဲ့
ရှေ့ကအမျိုးသမီးကြောင့်
ယောက်ျားသားဖြစ်တဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင်
ဇောချွေးပြန်နေရတယ်....
“စောင့်ကြည့်နေလိုက် ရှင်တို့ကို ကျမရအောင်ခွဲပြမယ်”
At birthday night
လူတန်းစားအစုံအလင် တက်ရောက်ကြတဲ့ပွဲ
ဒေါ်နန်းတင့်တင့်စံက မြို့မျက်နှာဖုံးလေ
သူ့အရှိန်အဝါကြောင့် မွေးနေ့ပွဲ တက်ရောက်သူ
များပြားနေတာပေါ့....
နန်းအေခမ်း စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်
အန်တီလေးကပြောတယ် ခွန်းစိုင်းကို
သူ့အပိုင်ဖြစ်ခွင့်ရအောင်လုပ်ပေးမယ်တဲ့
အပေးယူအနေနဲ့ သူ့လက်အောက်က
အစေခံမေ ကို ပေးလိုက်ရတယ်
ကိုယ့်အတွက်အရှုံးမရှိပါဘူး
လူကြီး လူကောင်းပုံစံနဲ့ နန်းရဲ့ နတ်ဘုရားက
အရမ်းခန့်ညားနေတာ ဘေးက မိန်းမပျိုတွေကလဲ
ငမ်းငမ်းတတ်ဖဲ...တောက် ဒင်းတို့
ငါ့အပိုင်ကိုငမ်းရဲတယ်ပေါ့....
“ခွန်းစိုင်း နန်းမွေးနေ့ပွဲကို လာပေးလို့
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”
အပြုံးချိုချိုလေးဖြင့် တခြားသူသာမြင်ရင်
ကြွေနိုင်ပေမယ့် ခွန်းစိုင်းတို့ကမဖြုံပါ
ပိစိလေးရဲ့ ခြေဖဝါးနုနုလေးတွေလောက်တောင်မမှီဘူး
“အင်း”
နန်းပြန်ရလိုက်တာက အင်တဲ့
ဒေါသထွက်ပေမယ့်လဲ အတတ်နိုင်ဆုံးပြုံးကာ
ခွန်းစိုင်းချစ်ရည်ချွမ်းတဲ့အကြည့်နဲ့
ကြည့်တဲ့နေရာကိုကြည့်မိတော့
ဧကရီနဲ့ သော်တာ ပီးတော့ဟိုအစေခံကောင်လေး
အားးသေသင့်တယ် ...
နန်းလဲစိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ အန်တီလေးဆီလာခဲ့လိုက်တယ်
သူငိုပြလိုက်ရင် အန်တီလေးကခံနိုင်ရိုးလား
“အန်တီလေး အင့် ခွန်းစိုင်းက နန်းအပိုင်နော ရအောင်လုပ်ပေးပါ”
“အာ မငိုပါနဲ့ နန်းငိုရင် အန်တီလေးမနေတတ်လို့ပါ”
“အင့် ဟိုအစေခံမရှိမှ ခွန်းစိုင်း
နန်းဆီ စိတ်လည်လာမှာ သတ်ပေးပါ
ဒါမှမဟုတ် သူ့မျက်နှာကို ရစရာမရှိအောင်လုပ်ပေး”
“အင် အင် အန်တီလေး လုပ်ပေးမှာမလို့မငိုပါနဲ့”
နန်းအားရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ချော့မြူလိုက်တယ်
ဘေးက မေကတော့ ဝေခွဲရခက်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့
အတွေးကမ္ဘာထဲမျောလို့ပေါ့.....
ခွန်းစိုင်း ပိစိလေးကိုကြည့်နေတာ
ကလေးတယောက်လို ပါးလေးကိုဖောင်းလို့
အစားစားနေတာက အသဲယားစရာလေး
ဘေးက အစစ်မတွေနဲ့တော့ကွာပ့
(သော်တာနဲ့ယမင်းတွက် မျက်ရည် တစ်စက်ကျကူမယ်နော)
ပိစိလေးကိုကြည့်နေရင်း အရာရှိတယောက်က
စကားလာပြောလို့သူ့မှာ ဝတ္တရားအရပြန်ပြောနေရတယ်
စိတ်ကတော့ ပိစိလေးဆီမှာပေါ့
ရှေ့က ဘာပြောလဲမသိပေမယ့်
တအင်အင်ဖဲ ပြောလိုက်တယ်
“လုလုလေး!”
ခွန်းစိုင်းလဲ ပိစိလေးနာမည်ကြားလို့
ဝိုင်းအုံနေတဲ့ လူအုပ်ကြီးကြားပြေးသွားမိတယ်
ခွန်းစိုင်းသူ့ရှေ့မှာ မြင်လိုက်ရတာက သွေးအိုင်ထဲမှာ
လဲနေတဲ့ ကလေးလေး
ပိစိလေးနားသွားပီး ဖတ်ထားမိတယ်
ပါးစပ်ကလဲ ထားမသွားပါနဲ့ဆိူတဲ့စကားဖဲ
ထပ်ခါထပ်ခါပြောနေမိတယ်
“ခွန်းစိုင်း ဆေးရုံပို့လေ ဘာငိုင်နေတာလဲ
ဒီလိုသာနေနေရင် သွေးထွက်လွန်ပီးသေသွားလိမ့်မယ်”
ထိုအခါမှသတိဝင်လာတဲ့ ခွန်းစိုင်း
လုလုလေးကို ချီပီးပြေးထွက်သွားတယ်
ဧကရီနဲ့သော်တာလဲစိတ်မကောင်းဖြစ်ရတယ်
ပြေးနေတာကိုခနရပ်ပီး သော်တာကိုကြည့်လိုက်တယ်
သော်တာလဲ ခွန်းစိုင်းအကြည့်တွေကို
နားလည်တာမလို့ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်
“လူကြီးမင်းတို့အခုဖြစ်တဲ့ကိစ္စကိုအပြင်မှာပေါက်ကြားခဲ့ရင်
ခများတို့အသက် ကျနောတို့အာမ မခံဘူးနော”
ပွဲထဲက လူအများက တိတ်ဆိတ်လျက်
သူတို့သိတာပေါ့ မြို့စားမင်းက ဘယ်လိုလူမျိုးလဲဆိုတာ...
23.9.2021
_______________________