(ဟဲဟဲ ေက်ာ္မယ္ ခြမယ္ ေနာ)
ေဆး႐ုံေပၚမွာ ေဆးပိုက္ေလးနဲ႕
ပိစိေလးအားၾကည့္ရင္း
ခြန္းစိုင္းရင္ကို ဓားနဲ႕အစိမ္းလိုက္
ထိုးသလိုဖဲ...ကေလးကအသက္
ကေလးကသူ႕ဘဝ ကေလးကသူ႕ရဲ႕
မရွိမျဖစ္ ေအာက္ဆီဂ်င္ေလး..
စိတ္ခ်ကေလး ကေလးကိုဒီလိုျဖစ္ေစနဲ႕သူကို
ကိုယ္အလြတ္မေပးေတာ့ဘူး....
“ကေလးသတိရပါေတာ့ ကေလးေမ့ေနတာ ၃ရက္ရွိပီ
ကိုကိုလြမ္းလွပီ မြ”
ပိစိေလးရဲ႕စေတာ္ဘယ္ရီျဖဴျဖဴေလးကို
မြခနဲေပးလိုက္တယ္...သူ႕မွာ မစားသုံးရတာၾကာပီ
အင္း ၃ရက္ႀကီးမ်ားေတာင္ေလ....
“ခြန္းစိုင္းနားပါအုံးလား ဧကရီတို႔ေစာင့္လိုက္ပါ့မယ္”
“ဟအင္း ပိစိေလးနိုးလာခ်ိန္ ကိုယ္မရွိရင္
ကိုကို ကိုကို ဆိုပီး ....မေတြ႕လို႔
ပိစိေလးငိုေနမွာစိုးတယ္......”
ဧကရီကေတာ့ ေမးမိတာ ေဟာ့ဒီပါးစပ္လားဆိုပီး
အခါတရာေလာက္ ရိုက္ပစ္ခ်င္ေနတယ္.....
~~~~~~~~
“ေသာ္တာ ဒီကကိစၥေတြကို ထားခဲ့လိုက္ပါ
တို႔ လက္ထဲအပ္ခဲ့လို႔ရပါတယ္
တို႔ ပြဲမွာ ျဖစ္တာမလို႔ တို႔ တာဝန္ယူပါတယ္”
“ရပါတယ္ ေဒၚနန္းတင့္တင့္စံ က်ေနာဖဲ ေျဖရွင္းလိုက္ပါ့မယ္”
“ဟုတ္ပါပီ ”
ေဘးက နန္းရဲ႕အၿပဳံးက အစစ္မေတြ မဟုတ္တာလုပ္လိုက္ရလို႔ ေအာင္နိုင္သူအၿပဳံးႀကီး....
တရားခံက နန္းဆိုတာ သိတယ္
သက္ေသလိုေသးတယ္....
အစိမ္းလိုက္ႀကီး သြားဖမ္းလို႔ကမရ.....
**********
ဧည့္ခန္းထဲတြင္
“အန္တီေလး သူတို႔သိသြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”
“နန္းစိတ္ေအးေအးထားေနာ အန္တီေလးတို႔
လုပ္ႀကံခိုင္းတယ္ ဆိုတာ မေပၚေစရဘူးေနာ”
ထိုအခါမွ ၿငိမ္သြားတဲ့ နန္း
ဟုတ္တယ္ အန္တီေလးက ေတာ္ပီးသား
အဲအေစခံမေသေသးလဲ
