နန္းလဲသူ႕ကိုတေယာက္မွအဖတ္မလုပ္တာေၾကာင့္ရွက္ရွက္နက္အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္
အန္တီေလးကိုအေၾကာင္းစုံေျပာျပလိုက္ေတာ့တယ္
“အန္တီေလးကအႀကံေပးတယ္ နန္းကသာ ပီျပင္ေအာင္သ႐ုပ္မေဆာင္နိုင္တာေတာ့မတတ္နိုင္ဘူးေလ”
“အင္း နန္းနားေတာ့မယ္ ”
“ေအေအ”
ယြန္းလဲ အခန္းထဲကထြက္ပီးသူ႕အခန္းဆီျပန္လာလိုက္တယ္
အခန္းထဲတြင္ ေမကေရာက္ႏွင့္ေနပီ
“ယြန္း ဘယ္လိုတဲ့လဲ”
ယြန္းလဲေမကို အေၾကာင္းစုံေျပာျပလိုက္ေတာ့
“ဟားးဟားးငါအူတက္ေနပီ”
“ေအ့ဟယ္ ငါတို႔အႀကံမဆိုးဘူးဖဲ တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ဖဲ”
“အင္း အခုလဲ လုလုေလးကိုလုပ္ႀကံတာမေအာင္ဘူး”
“ခြန္းစိုင္းကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ငါ့ကိုသံသရဝင္မွာနန္းကိုေထာက္ပံ့ေပးထားတာငါမလို႔ေလ”
“သံသရဝင္လဲ တကယ့္ final bossကို ဇာတ္လမ္းအဆုံးသတ္မွ သူတို႔သိရမွာ ဟားးဟားး”
ယြန္းကေတာ့ေခါင္းတရမ္းရမ္း
@@@@@@@@@@
“ကိုကို ပိစိကို ဟိုဟာေလးခြန႔္အုံး”
“အြန္း ကေလး အာ..ဟ”
“ရွားယို႔ေကာင္းတရ္”
တၿမဳံၿမဳံနဲ႕ဝါးေနတဲ့ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို
ႏွာေခါင္းနစ္ေနေအာင္နမ္းလိုက္ေတာ့မ်က္ေစာင္းေလးကဒိုင္းကနဲ
“ပိစိေလးမ်ားမ်ားစား အက္တာမွ
ကိုယ္စားလို႔ရမွာ”“ဟင္း ဘာဆိုင္လို႔လဲ ”
“ဆိုင္တာေပါ့ ပိစိေလးဝေတာ့ ကိုယ့္အႀကိဳက္ဖဲေလ”
“အားးလူဇိုးရီး ဟြန္း”
ေသာ္တာနဲ႕ဧကရီကေတာ့ ဆက္ဖဲစားရေတာ့မလို
ထဖဲသြားရေတာ့မလိုျဖစ္ေနတယ္...မနက္စားမဝတာ မ်ားေနပီ အူးဝါး....
မနက္စာစားပီးေတာ့....
“ပိစိေလးကိုယ္ ႐ုံးသြားေတာ့မယ္ အားေဆးေလးေပးပါအုံး”
ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဆူထားလ်က္