Unicode
ရှီရှန်းက ရှီရင်းကို ဘာလို့ထွက်သွားတာလဲ လို့ မေးမနေဘူး..တချို့အရာတွေက မမေးတာပိုကောင်းတယ်လေ..
'အရင်တုန်းကဘာပဲဖြစ်ခဲ့ပါစေ..အခု လက်ရှိမှာ သူရှိနေရင် အရေးကြီးဆုံးပေါ့..'
ရှီရှန်းတို့ ပြန်လာတော့ ရဲတိုက်ရှေ့မှာ သူမတို့ကို တစ်ယောက်ယောက်စောင့်နေတာကို တွေ့ရတယ်
ရှီရှန်းကို မြင်တော့ သူက အရှေ့ကိုအမြန်တိုးလာတယ် " အရှင့်သမီး..မင်းသားကြီးက အရှင့်သမီးကို လောလောဆယ် မင်းသားရွေ့ရီရဲ့ အိမ်တော်မှာ သွားနေစေချင်ပါတယ်တဲ့.."
ရှီရှန်းက ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တယ် "မွေးစားအဖေ အဆင်ပြေတယ်မလား.."
ခဲ့အာက အယောင်ဆောင်မဆီကနေ သတင်းနှိုက်ဖို့ ကြံစည်နေတာမှန်း သူမ သဘောပေါက်တယ်
"စိတ်မပူပါနဲ့..ဒါက မင်းသားမကိုင်တွယ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စမျိုးမဟုတ်ပါဘူး.." အမျိုးသားအစေခံက ရှီရှန်းကိုရိုရိုသေသေဖြေနေရင်းနဲ့ ဘေးမှာရှိနေတဲ့ ရှီရင်းကို မြင်တော့ သူက အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှူလိုက်တယ် "အမ်..အာ..ပြီးတော့ အရှင့်သမီး..မင်းသားကြီးက အရှင့်သမီး မင်းသားရွေ့ရီရဲ့စံအိမ်တော်ကို ရောက်ရင် သူ့ဆီဖုန်းဆက်ဖြစ်အောင်ဆက်ဖို့လည်း မှာလိုက်ပါတယ်.."
"ကောင်းပြီ..အဲ့ဒါဆိုငါတို့ သွားတော့မယ်.."
အစေခံက ရှီရှန်းတို့ ကားလှည့်ဖို့အတွက် နေရာဖယ်ပေးလိုက်ပြီး အရိုအသေပေးရင်းကျန်ခဲ့တယ်
ရွေ့ရီမှာ သူ့ကိုယ်ပိုင် စံအိမ်တော်ရှိတယ် အဲ့ဒါက ရဲတိုက်မဟုတ်ပေမယ့် ဗီလာငယ်လေးတစ်ခုပဲ..သူက စံအိမ်မှာ သိပ်ပြီးနေလေ့မရှိဘဲ အချိန်အများစုကို ရဲတိုက်မှာပဲ နေတယ်
ရွေ့ရီမရှိတာကြောင့် ရှီရှန်းလည်း ဗီလာထဲကို သက်တောင့်သက်သာဝင်သွားတယ်
ရှီရင်းက အိမ်ထဲကိုမဝင်ခင် သူ့ဖိနပ်တွေကို အိမ်တွင်းစီး ဖိနပ်တွေနဲ့ လဲနေတာမြင်တော့ ရှီရှန်းက ပြုံးပြီးမေးလိုက်တယ် "ရှင်ကျွန်မနဲ့ လိုက်နေမလို့လား.."
ရှီရင်းက မျက်နှာအမူအရာမပြောင်းသွားပေမယ့် သူ့ရဲ့နားရွက်လေးတွေနီသွားတာကို မြင်နေရတယ် "အင်း.."
"ကျွန်မရှင့်ကို တစ်ခုခုလုပ်မှာ မစိုးရိမ်ဘူးလား.." ရှီရှန်းက သူ့အနားကိုတိုးသွားပြီး ပြီတီတီလေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ်
ရှီရင်းက ခနတော့တွန့်သွားပေမယ့် သူမကိုပြန်ကြည့်ပြီး လေးလေးနက်နက်ပြောလိုက်တယ် "မင်းပျော်ရင် ကိုယ်လည်းပျော်တယ်.."
သူမသာအဲ့ဒါကိုလုပ်လို့ ပျော်မယ်ဆိုရင်သူလည်း ဆန္ဒရှိတယ်..
ရှီရှန်းက သူ့မျက်နှာလေးကို လက်နဲ့ အသာအယာဆိတ်ဆွဲလိုက်တယ် "ကြည့်ပါအုံး..စကားချိုချိုတွေပြောတတ်နေလိုက်တာ.."
ရှီရင်းကပြုံးနေပြီး သူ့မျက်နှာကို သူမကြိုက်သလို ဆိတ်ဆွဲခွင့်ပြုထားလိုက်တယ် သူ့မျက်ဝန်းထဲမှာလည်း နူးညံ့ငြင်သာမှုတွေ အပြည့်ဖြစ်နေတယ်
"ကျွန်မ အဖေ့ဆီဖုန်းဆက်လိုက်အုံးမယ် ရှင်အပေါ်ထပ်ကိုသွားပြီး ကြိုက်တဲ့ အခန်းရွေးထားနှင့်..အနီရောင်တံခါးနဲ့အခန်းကတော့ ရွေ့ရီရဲ့ အခန်းပဲ.." ရှီရှန်းက သူ့ကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ်
ရှီရင်းက အပေါ်ထပ်ကို လိမ်လိမ်မာမာလေး တက်သွားတယ်
ရှီရှန်းက ဧည့်ခန်းမှာတွေ့တဲ့ ကြိုးဖုန်းနဲ့ ခဲ့အာရဲ့ စာကြည့်ခန်းဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ် ကြည့်ရတာ ခဲ့အာကလည်း သူမရဲ့ဖုန်းကို မျှော်နေပုံပေါ်ပြီး ချက်ချင်းကိုင်လိုက်တယ်
ရှီရှန်း ခဲ့အာရဲ့ ပေါက်ကွဲနေတဲ့ အသံနဲ့ မိတ်ဆက်လိုက်ရတယ် "ကောင်မစုတ်လေး.. မင်းက အရှင်ရှီရင်းနဲ့ ဘယ်လိုသိနေတာလဲ.."
ရှီရှန်းက ဖုန်းခွက်ကို သူမနားနဲ့ ခပ်ဝေးဝေးကို အမြန်ရွှေ့လိုက်ရတယ်'အကျယ်ကြီးပဲ..'
"မွေးစားအဖေ..စိတ်လျှော့ပါအုံး.."
ရှီရှန်းက သူမအသေးစိတ်ပြင်ဆင်ထားတဲ့ ဇာတ်ကြောင်းအတုနဲ့ ခဲ့အာကို အရူးလုပ်လိုက်တယ် တစ်ဖက်လူက တကယ် ယုံသွားတာလား ဟန်ဆောင်ပေးနေတာလား ဆိုတာကိုတော့ ဘုရားပဲ သိမှာပဲ..
"မင်းက အရှင်ရှီရင်းနဲ့တဲ့လား.."
"အင်း..သမီး သူ့ကိုကြိုက်တယ် အဖေက သမီးတို့ ချစ်ခြင်းကိုတော့ မခွဲဘူးမလား.."
"အိုး...ငါတော့ စီစဉ်စရာရှိတာတွေ စီစဉ်ထားရတော့မှာပေါ့..ကောင်မလေး..ညည်းက ရွှေပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးကို ဖက်မိထားပြီဆိုမှတော့ ငါတို့မိသားစုအတွက် အမြတ်ထုတ်ထားနော်.."
ရှီရှန်း "...." 'ဟေး..ဟေး..မဟုတ်သေးဘူးလေ..သူက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မျက်နှာပြောင်ပြောင်နဲ့ အကျိုးအမြတ်မျှော်နေရတာလဲ..ပြီးတော့ နေပါအုံး..ငါလေးက ရှီရင်းရဲ့ အဆင့်အတန်းကိုတောင် ဘာမှန်းမသိတာ ဘယ်လိုအမြတ်ထုတ်ပေးရမှာလဲ...'
"ဒီကအခြေအနေကိုစိတ်မပူနဲ့ အဖေ သူမဆီကနေ သတင်းအချက်အလက်တချို့ရအောင်နှိုက်ထားမယ်..ညည်းက အရှင်ရှီရင်းနဲ့သာကောင်းကောင်းနေပြီး ကလေးမြန်မြန်ရအောင် ကြိုးစားချေ. တော်ပြီ..တော်ပြီ..လုံလောက်ပြီ..ငါ ညည်းတို့ကို မနှောက်ယှက်တော့ဘူး ..ရွေ့ရီကို လက်တလော စံအိမ်ကို မသွားဖို့ မှာထားပေးမယ်..အဲ့ဒါမှာ ညည်းတို့လည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ အနှောက်အယှက်ကင်းကင်း တိုက်ပွဲဝင်ကြရမှာ..."
တီ..တီ..တီ..
ရှီရှန်း ".........." '..အဖေက ကိုယ့်သမီးကို ရောင်းစားနေတာပဲသိလား..ဒါကသိပ်တော့မကောင်းဘူး..ပြီးတော့ တိုက်ပွဲဝင်..အင်း.. ညစ်ညမ်းလိုက်တာ အဖေရယ်...ဒါပေမယ့် သမီးကြိုက်တယ်...'
ရှီရှန်းက ဖုန်းကို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ သူ့နေရာသူပြန်ထားလိုက်တယ်
အဲ့ဒီညမှာ အိမ်တော်ထိန်းက အမျိုးသားဝတ် အဝတ်အစားတွေနဲ့ ရှီရင်းအတွက် သီးသန့်ပြင်ဆင်ပေးထားတဲ့ ပစ္စည်းတချို့ကိုလာပို့တယ်
"ဖိုက်တင်းနော် အရှင့်သမီး..သူ့ကို တစ်ခါတည်း အပိုင်ကြံပစ်လိုက်.." အိမ်တော်ထိန်းက သူထွက်မသွားခင် ရှီရှန်းကို စေတနာဗရပွနဲ့ အားပေးစကားပြောသွားသေးတယ်
ရှီရှန်း "........" 'ဒါကဘယ်နေရာလဲ..ဒီလူတွေကဘယ်သူလဲ..ငါကဘာလို့ ဒီကိုရောက်နေတာလဲ..'
ရှီရှန်းက အဝတ်တွေကို အပေါ်ထပ်ကို သယ်သွားတယ်
ရှီရင်းက စာအုပ်ဖတ်နေတာကြောင့် ရှီရှန်းက အဝတ်တွေကို သူမဘာသာ ဗီရိုထဲကို ထည့်နေလိုက်တယ် "ရှင် ဒါတွေကို ဝတ်ရတာ အဆင်ပြေပါ့မလား...ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မအပြင်ကို တစ်ယောက်ယောက်လွှတ်ပြီး ရှင့်အတွက် အဝတ်တချို့ ချုပ်ခိုင်းလိုက်မယ်လေ.."
ရှီရင်းက စာအုပ်ကိုချလိုက်ပြီး မျက်နှာပူစွာပြောလိုက်တယ် "အဲ့တုန်းက တကယ်တော့ ကိုယ် မင်းကို တမင်အခက်တွေ့အောင်လုပ်ခဲ့တာပါ.."
ရှီရှန်းက သူ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး အလေးအနက်ပြန်ပြောလေတယ် " ကျွန်မရဲ့ မိတ်ဖက်က အကောင်းဆုံးတွေ ဝတ်ဖို့ ထိုက်တန်တယ်.."
ရှီရင်း "....." 'ငါ့အမျိုးသမီးရဲ့ အတွေးအခေါ်က အတော်လေးကွဲပြားတာပဲ..'
"ဒီနေ့တွေ့ခဲ့တဲ့ မိန်းမ.." ရှီရင်းက သူမဆီကိုလျှောက်လာပြီး ဗီရိုထဲကို အင်္ကျီတစ်ထည်ချင်းထည့်ချိတ်နေတာကို ကြည့်နေတယ်
"အင်း?."
"သူမက မင်းအယောင်ဆောင်ပြီးသွားလာနေတာကို ခွင့်ပြုပေးထားတယ်ပေါ့.." 'သူမရဲ့ စိတ်နဲ့ဆိုရင် အဲ့ဒီ အယောင်ဆောင်ကို ဓါးနဲ့ ခုတ်သတ်ပြီးတာ ကြာနေလောက်ပြီ..'
"ပျင်းစရာကောင်းတယ်လေ..ကျွန်မက သူမဘာတွေကြံနေတယ်ဆိုတာကို ကြည့်ချင်သေးလို့ပါ.." ရှီရှန်းက ဗီရိုတံခါးကို ပိတ်ရင်းပြောလိုက်တယ် သူမရဲ့ အမူအရာက အတော်လေးအေးစက်နေတယ်
ရှီရင်းက သူမရဲ့ မျက်နှာကို လှမ်းထိလိုက်တယ် အဲ့ဒီအခါမှပဲ ရှီရှန်းရဲ့ မျက်နှာက ပြန်ပြီး နူးညံ့လာတယ် "မင်းသိထားဖို့က..မင်းဘာပဲ လုပ်ချင် လုပ်ချင် မင်းကိုတားရဲတဲ့လူမရှိစေရဘူး.."
ရှီရှန်းက သူမမျက်နှာကိုထိထားတဲ့ သူ့လက်ကို ပြန်အုပ်ကိုင်လိုက်တယ် "ရှင့်ရဲ့အဆင့်အတန်းက ဘာလဲ.."
မင်းသားတွေကိုတောင် အမိန့်ပေးနိုင်တဲ့ အဆင့်အတန်းက ဘုရင်ပဲ ရှိတော့တာလေ..ဒါပေမယ့် သူမတို့မှာ ဗန်ပိုင်းယား ဘုရင် မရှိတော့တာ ကြာခဲ့ပြီဖြစ်တယ်
ရှီရင်းက ပြုံးပြီး ဖြေးဖြေးချင်းပြောပြတယ် " ဗန်ပိုင်းယားတွေမှာ မျိုးဆက်ကွဲပြားမှုတွေ ရှိတယ် တတိယမျိုးဆက် ဗန်ပိုင်းယားတွေက စွမ်းအားအကြီးဆုံးဖြစ်ပြီး တစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှမတွေ့ရတော့ဘူး..အခုချိန်မှာ စွမ်းအားအမြင့်ဆုံး မျိုးဆက်က ဆဌမမျိုးဆက်ပဲ.."
ဆဌမမျိုးဆက်တွေက မင်းသားတွေဖြစ်တယ်
"ကိုယ်က စတုတ္ထမျိုးဆက်.."
စတုတ္ထမျိုးဆက် ဗန်ပိုင်းယားတွေက ကြောက်ခမန်းလိလိအင်အားကြီးကြတယ်
ဘိုးဘေးတွေကလွဲလို့ စွမ်းအားအကြီးဆုံးဗန်ပိုင်းယားတွေက တတိယမျိုးဆက်တွေ ဖြစ်ကြပြီး စတုတ္ထမျိုးဆက်နဲ့ ပဥ္စမမျိုးဆက်တွေရဲ့ အင်အားကိုတော့ သိတဲ့လူ အတော်များများမရှိဘူး..
ဒါပေမယ့် အခုလက်ရှိဆဌမမျိုးဆက် မင်းသားကြီးတွေရဲ့ စွမ်းအားကြီးမားပုံနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်မယ်ဆိုရင်တော့ တတိယမျိုးဆက်နဲ့ ပိုနီးကပ်တဲ့ စတုတ္ထမျိုးဆက်နဲ့ ပဥ္စမမျိုးဆက်တွေက အားနည်းစရာအကြောင်း မရှိဘူး..
ဒါပေမယ့်.....
"စတုတ္ထမျိုးဆက်လား...ရှင်ကအတော်လေးအိုနေပြီပဲ.." ရှီရှန်းရဲ့မျက်နှာက စိတ်ပျက်သွားတဲ့ပုံပေါက်နေတယ် 'သူကဘာလို့ အမြဲတမ်း အသက်ကြီးနေရတာလဲ..ငါ့ထက် တစ်ကြိမ်လောက်ကလေးပဲ ငယ်ပေးလို့မရဘူးလား..'
ရှီရင်း "........" 'ငါကအိုနေပြီလား..အေးလေ ..သူမနဲ့ယှဉ်ရင်တော့ ငါကအတော်လေး အသက်ကြီးချင်ကြီးနေမှာပေါ့..ဒါပေမယ့် ဗန်ပိုင်းယားတွေအတွက် အသက်ကအရေးမှမကြီးတာ..'
ညနေခင်းမှာ ရှီရှန်းက ရှီရင်းနဲ့ အတူအိပ်ရာပေါ်မှာလှဲနေရင်း လက်ပ်တော့နဲ့ စာအသဲအသန်ရိုက်နေတယ် ရှီရင်းက လက်ပ်တော့စခရင်မ်မှာ ပေါ်လာတဲ့ စာလုံးတွေကို ကြည့်ရင်း မျက်နှာပူလာတယ်
နောက်ဆုံး စာလုံးကို ရိုက်ပြီးတာနဲ့ ရှီရှန်းက လက်ပ်တော့ကိုပိတ်လိုက်ပြီး ရှက်နေတဲ့ ရှီရင်းကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်
ရှီရှန်း "........" 'ငါသူ့ကို ဘာမှမလုပ်ရသေးပါဘူးနော်..သူကဘာလို့ အဲ့လောက်ထိ ရှက်နေရတာလဲ..ဒါပေမယ့် အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ် ..ငါသည်းမခံနိုင်တော့ဘူး.. သူ့ကို အခုပဲ ခုန်အုပ်ပစ်ချင်လာပြီ..ခုန်အုပ်ပစ်ချင်လာပြီ...'
ဒါပေမယ့် အဆုံးမှာတော့ ရှီရှန်းက သူ့ကိုမစားနိုင်လိုက်ပါဘူး...ရွေ့ရီက အချိန်ကိုက် ရောက်လာပြီး ရှီရှန်းတို့ အခန်းတံခါးကို အင်ပြည့်အားပြည့် အဆက်မပြတ်ထုရိုက်နေလို့ပဲ ဖြစ်တယ်
'အဖေပြောတော့ ဒီသူတောင်းစားကို ပေးမလာဘူးဆို..'
"ထုမနေနဲ့တော့..ချီး.." ရှီရှန်းက တံခါးကို ခေါင်းအုံးတစ်လုံးနဲ့ ပစ်ပေါက်လိုက်တယ်
ရှီရင်းက ကပိုကရိုဖြစ်နေပြီး သူမရဲ့ ဆံပင်တွေနဲ့ ဆော့ကစားနေတယ် ရှီရှန်းက သူ့ကို နေရာလွတ်တစ်ခုမှမပေါ်အောင် စောင်နဲ့ သေချာဖုံးအုပ်ပေးပြီးမှ အိပ်ရာကနေထပြီး တံခါးသွားဖွင့်တယ်
ရှီရှန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ရွေ့ရီက ဘယ်ကရလာမှန်းမသိတဲ့ ပုဆိန်နဲ့ တံခါးကို ဖျက်ဖို့ကြံနေပြီ ဖြစ်တယ်
"ဟိုဘိုးတော် ဘယ်မှာလဲ...မင်းသမီးလေး..ယောက်ျားတွေ မြှူဆွယ်လှည့်စားတာကို မခံရစေနဲ့..တကယ်လို့ မင်းသမီးလေးက တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ မိတ်ဖက်တော့မယ် ဆိုရင် အဲ့လူကို ဒီအစ်ကိုကြီးကို အရင်ဆုံးပေးကြည့်အုံး.."
ရှီရှန်းက ရွေ့ရီကို အိပ်ရာဆီမသွားနိုင်အောင် အင်္ကျီကော်လာကနေဆွဲပြီး အခန်းပြင်ကို တွန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်
"မင်းသမီးလေး..မင်းက ဒီအစ်ကိုကြီးကို စွန့်ပစ်ရက်တယ်ပေါ့.." ရွေ့ရီရဲ့မျက်နှာ အမူအရာက စာအုပ်တစ်အုပ်ရဲ့စာမျက်နှာတွေထပ်တောင် ပိုပြီး အပြောင်းအလဲမြန်သေးတယ်
'အခုမင်းသမီးလေးမှာမိတ်ဖက်ရှိနေပြီဆိုတော့ ငါ့ကိုမလိုချင်တော့ဘူး...' အဲ့ဒီအတွေးက ရွေ့ရီကို ခါးခါးသီးသီးဖြစ်သွားစေပြီး အခန်းထဲကို ခြေဖျားထောက်ပြီးလှမ်းကြည့်ဖို့ ကြိုးစားတော့တယ်
သူ့မင်းသမီးလေးကို မြှူဆွယ်လိုက်တဲ့ ဒီမျက်နှာဖြူကောင်စုတ်ကို သူသေချာတွေ့ရမှဖြစ်မယ်..
ရှီရှန်းက သွေးတိုးလာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်
'ငါ ဒီအရူးကို သေအောင်ရိုက်သတ်လိုက်တာကောင်းမယ်ထင်တယ်..ဒီကောင်က အရိုက်မခံရသရွေ့ သင်ခန်းစာရမှာအဟုတ်ဘူး...'
ရှီရှန်းက သူ့ကို ရုပ်ျက်ဆင်းပျက်ဖြစ်အောင်တော့ မရိုက်လွှတ်လိုက်ပါဘူး..သူမက ရွေ့ရီကို စံအိမ်အပြင်ကို မောင်းမထုတ်ခင် လေးငါးဆယ်ချက်လောက်သာ ထုထောင်းလွှတ်လိုက်တာ ဖြစ်တယ်
ရွေ့ရီကတော့ သူ့ကိုတစ်ယောက်ယောက်က လာလုပ်ကြံတဲ့အတိုင်း အော်ဟစ်ရင်း စံအိမ်အပြင်ကိုရောက်သွားရှာတယ်
ရှီရှန်းက အခန်းတံခါးကို မှီရင်း ရှီရင်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ် 'ငါလေးက ငါ့လူနဲ့ အတူအိပ်ချင်ရုံလေးပါ..ဘာလို့များ အရမ်းတွေ ခက်ခဲနေရတာလဲ..'
.........................
Translated by Dora💜 and Mia💙
Zawgyi
႐ွီ႐ွန္းက ႐ွီရင္းကို ဘာလို႔ထြက္သြားတာလဲ လို႔ ေမးမေနဘူး..တခ်ိဳ႕အရာေတြက မေမးတာပိုေကာင္းတယ္ေလ..
'အရင္တုန္းကဘာပဲျဖစ္ခဲ့ပါေစ..အခု လက္႐ွိမွာ သူ႐ွိေနရင္ အေရးႀကီးဆုံးေပါ့..'
႐ွီ႐ွန္းတို႔ ျပန္လာေတာ့ ရဲတိုက္ေ႐ွ႕မွာ သူမတို႔ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ေစာင့္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္
႐ွီ႐ွန္းကို ျမင္ေတာ့ သူက အေ႐ွ႕ကိုအျမန္တိုးလာတယ္ " အ႐ွင့္သမီး..မင္းသားႀကီးက အ႐ွင့္သမီးကို ေလာေလာဆယ္ မင္းသားေ႐ြ႕ရီရဲ႕ အိမ္ေတာ္မွာ သြားေနေစခ်င္ပါတယ္တဲ့.."
႐ွီ႐ွန္းက ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္တယ္ "ေမြးစားအေဖ အဆင္ေျပတယ္မလား.."
ခဲ့အာက အေယာင္ေဆာင္မဆီကေန သတင္းႏိႈက္ဖို႔ ၾကံစည္ေနတာမွန္း သူမ သေဘာေပါက္တယ္
"စိတ္မပူပါနဲ႔..ဒါက မင္းသားမကိုင္တြယ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး.." အမ်ိဳးသားအေစခံက ႐ွီ႐ွန္းကို႐ို႐ိုေသေသေျဖေနရင္းနဲ႔ ေဘးမွာ႐ွိေနတဲ့ ႐ွီရင္းကို ျမင္ေတာ့ သူက အသက္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္႐ွဴလိုက္တယ္ "အမ္..အာ..ၿပီးေတာ့ အ႐ွင့္သမီး..မင္းသားႀကီးက အ႐ွင့္သမီး မင္းသားေ႐ြ႕ရီရဲ႕စံအိမ္ေတာ္ကို ေရာက္ရင္ သူ႕ဆီဖုန္းဆက္ျဖစ္ေအာင္ဆက္ဖို႔လည္း မွာလိုက္ပါတယ္.."
"ေကာင္းၿပီ..အဲ့ဒါဆိုငါတို႔ သြားေတာ့မယ္.."
အေစခံက ႐ွီ႐ွန္းတို႔ ကားလွည့္ဖို႔အတြက္ ေနရာဖယ္ေပးလိုက္ၿပီး အ႐ိုအေသေပးရင္းက်န္ခဲ့တယ္
ေ႐ြ႕ရီမွာ သူ႕ကိုယ္ပိုင္ စံအိမ္ေတာ္႐ွိတယ္ အဲ့ဒါက ရဲတိုက္မဟုတ္ေပမယ့္ ဗီလာငယ္ေလးတစ္ခုပဲ..သူက စံအိမ္မွာ သိပ္ၿပီးေနေလ့မ႐ွိဘဲ အခ်ိန္အမ်ားစုကို ရဲတိုက္မွာပဲ ေနတယ္
ေ႐ြ႕ရီမ႐ွိတာေၾကာင့္ ႐ွီ႐ွန္းလည္း ဗီလာထဲကို သက္ေတာင့္သက္သာဝင္သြားတယ္
႐ွီရင္းက အိမ္ထဲကိုမဝင္ခင္ သူ႕ဖိနပ္ေတြကို အိမ္တြင္းစီး ဖိနပ္ေတြနဲ႔ လဲေနတာျမင္ေတာ့ ႐ွီ႐ွန္းက ျပဳံးၿပီးေမးလိုက္တယ္ "႐ွင္ကြၽန္မနဲ႔ လိုက္ေနမလို႔လား.."
႐ွီရင္းက မ်က္ႏွာအမူအရာမေျပာင္းသြားေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕နား႐ြက္ေလးေတြနီသြားတာကို ျမင္ေနရတယ္ "အင္း.."
"ကြၽန္မ႐ွင့္ကို တစ္ခုခုလုပ္မွာ မစိုးရိမ္ဘူးလား.." ႐ွီ႐ွန္းက သူ႕အနားကိုတိုးသြားၿပီး ၿပီတီတီေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္
႐ွီရင္းက ခနေတာ့တြန္႔သြားေပမယ့္ သူမကိုျပန္ၾကည့္ၿပီး ေလးေလးနက္နက္ေျပာလိုက္တယ္ "မင္းေပ်ာ္ရင္ ကိုယ္လည္းေပ်ာ္တယ္.."
သူမသာအဲ့ဒါကိုလုပ္လို႔ ေပ်ာ္မယ္ဆိုရင္သူလည္း ဆႏၵ႐ွိတယ္..
႐ွီ႐ွန္းက သူ႕မ်က္ႏွာေလးကို လက္နဲ႔ အသာအယာဆိတ္ဆြဲလိုက္တယ္ "ၾကည့္ပါအုံး..စကားခ်ိဳခ်ိဳေတြေျပာတတ္ေနလိုက္တာ.."
႐ွီရင္းကျပဳံးေနၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာကို သူမႀကိဳက္သလို ဆိတ္ဆြဲခြင့္ျပဳထားလိုက္တယ္ သူ႕မ်က္ဝန္းထဲမွာလည္း ႏူးညံ့ျငင္သာမႈေတြ အျပည့္ျဖစ္ေနတယ္
"ကြၽန္မ အေဖ့ဆီဖုန္းဆက္လိုက္အုံးမယ္ ႐ွင္အေပၚထပ္ကိုသြားၿပီး ႀကိဳက္တဲ့ အခန္းေ႐ြးထားႏွင့္..အနီေရာင္တံခါးနဲ႔အခန္းကေတာ့ ေ႐ြ႕ရီရဲ႕ အခန္းပဲ.." ႐ွီ႐ွန္းက သူ႕ကို လႊတ္ေပးလိုက္တယ္
႐ွီရင္းက အေပၚထပ္ကို လိမ္လိမ္မာမာေလး တက္သြားတယ္
႐ွီ႐ွန္းက ဧည့္ခန္းမွာေတြ႕တဲ့ ႀကိဳးဖုန္းနဲ႔ ခဲ့အာရဲ႕ စာၾကည့္ခန္းဆီ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္ ၾကည့္ရတာ ခဲ့အာကလည္း သူမရဲ႕ဖုန္းကို ေမွ်ာ္ေနပုံေပၚၿပီး ခ်က္ခ်င္းကိုင္လိုက္တယ္
႐ွီ႐ွန္း ခဲ့အာရဲ႕ ေပါက္ကြဲေနတဲ့ အသံနဲ႔ မိတ္ဆက္လိုက္ရတယ္ "ေကာင္မစုတ္ေလး.. မင္းက အ႐ွင္႐ွီရင္းနဲ႔ ဘယ္လိုသိေနတာလဲ.."
႐ွီ႐ွန္းက ဖုန္းခြက္ကို သူမနားနဲ႔ ခပ္ေဝးေဝးကို အျမန္ေ႐ႊ႕လိုက္ရတယ္'အက်ယ္ႀကီးပဲ..'
"ေမြးစားအေဖ..စိတ္ေလွ်ာ့ပါအုံး.."
႐ွီ႐ွန္းက သူမအေသးစိတ္ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ဇာတ္ေၾကာင္းအတုနဲ႔ ခဲ့အာကို အ႐ူးလုပ္လိုက္တယ္ တစ္ဖက္လူက တကယ္ ယုံသြားတာလား ဟန္ေဆာင္ေပးေနတာလား ဆိုတာကိုေတာ့ ဘုရားပဲ သိမွာပဲ..
"မင္းက အ႐ွင္႐ွီရင္းနဲ႔တဲ့လား.."
"အင္း..သမီး သူ႕ကိုႀကိဳက္တယ္ အေဖက သမီးတို႔ ခ်စ္ျခင္းကိုေတာ့ မခြဲဘူးမလား.."
"အိုး...ငါေတာ့ စီစဥ္စရာ႐ွိတာေတြ စီစဥ္ထားရေတာ့မွာေပါ့..ေကာင္မေလး..ညည္းက ေ႐ႊေပါင္လုံးတုတ္တုတ္ႀကီးကို ဖက္မိထားၿပီဆိုမွေတာ့ ငါတို႔မိသားစုအတြက္ အျမတ္ထုတ္ထားေနာ္.."
႐ွီ႐ွန္း "...." 'ေဟး..ေဟး..မဟုတ္ေသးဘူးေလ..သူက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ေမွ်ာ္ေနရတာလဲ..ၿပီးေတာ့ ေနပါအုံး..ငါေလးက ႐ွီရင္းရဲ႕ အဆင့္အတန္းကိုေတာင္ ဘာမွန္းမသိတာ ဘယ္လိုအျမတ္ထုတ္ေပးရမွာလဲ...'
"ဒီကအေျခအေနကိုစိတ္မပူနဲ႔ အေဖ သူမဆီကေန သတင္းအခ်က္အလက္တခ်ိဳ႕ရေအာင္ႏိႈက္ထားမယ္..ညည္းက အ႐ွင္႐ွီရင္းနဲ႔သာေကာင္းေကာင္းေနၿပီး ကေလးျမန္ျမန္ရေအာင္ ႀကိဳးစားေခ်. ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ..လုံေလာက္ၿပီ..ငါ ညည္းတို႔ကို မေႏွာက္ယွက္ေတာ့ဘူး ..ေ႐ြ႕ရီကို လက္တေလာ စံအိမ္ကို မသြားဖို႔ မွာထားေပးမယ္..အဲ့ဒါမွာ ညည္းတို႔လည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ အေႏွာက္အယွက္ကင္းကင္း တိုက္ပြဲဝင္ၾကရမွာ..."
တီ..တီ..တီ..
႐ွီ႐ွန္း ".........." '..အေဖက ကိုယ့္သမီးကို ေရာင္းစားေနတာပဲသိလား..ဒါကသိပ္ေတာ့မေကာင္းဘူး..ၿပီးေတာ့ တိုက္ပြဲဝင္..အင္း.. ညစ္ညမ္းလိုက္တာ အေဖရယ္...ဒါေပမယ့္ သမီးႀကိဳက္တယ္...'
႐ွီ႐ွန္းက ဖုန္းကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႔ သူ႕ေနရာသူျပန္ထားလိုက္တယ္
အဲ့ဒီညမွာ အိမ္ေတာ္ထိန္းက အမ်ိဳးသားဝတ္ အဝတ္အစားေတြနဲ႔ ႐ွီရင္းအတြက္ သီးသန္႔ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ့ ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ကိုလာပို႔တယ္
"ဖိုက္တင္းေနာ္ အ႐ွင့္သမီး..သူ႕ကို တစ္ခါတည္း အပိုင္ၾကံပစ္လိုက္.." အိမ္ေတာ္ထိန္းက သူထြက္မသြားခင္ ႐ွီ႐ွန္းကို ေစတနာဗရပြနဲ႔ အားေပးစကားေျပာသြားေသးတယ္
႐ွီ႐ွန္း "........" 'ဒါကဘယ္ေနရာလဲ..ဒီလူေတြကဘယ္သူလဲ..ငါကဘာလို႔ ဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ..'
႐ွီ႐ွန္းက အဝတ္ေတြကို အေပၚထပ္ကို သယ္သြားတယ္
႐ွီရင္းက စာအုပ္ဖတ္ေနတာေၾကာင့္ ႐ွီ႐ွန္းက အဝတ္ေတြကို သူမဘာသာ ဗီ႐ိုထဲကို ထည့္ေနလိုက္တယ္ "႐ွင္ ဒါေတြကို ဝတ္ရတာ အဆင္ေျပပါ့မလား...ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္မအျပင္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္လႊတ္ၿပီး ႐ွင့္အတြက္ အဝတ္တခ်ိဳ႕ ခ်ဳပ္ခိုင္းလိုက္မယ္ေလ.."
႐ွီရင္းက စာအုပ္ကိုခ်လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာပူစြာေျပာလိုက္တယ္ "အဲ့တုန္းက တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ မင္းကို တမင္အခက္ေတြ႕ေအာင္လုပ္ခဲ့တာပါ.."
႐ွီ႐ွန္းက သူ႕ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး အေလးအနက္ျပန္ေျပာေလတယ္ " ကြၽန္မရဲ႕ မိတ္ဖက္က အေကာင္းဆုံးေတြ ဝတ္ဖို႔ ထိုက္တန္တယ္.."
႐ွီရင္း "....." 'ငါ့အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အေတြးအေခၚက အေတာ္ေလးကြဲျပားတာပဲ..'
"ဒီေန႔ေတြ႕ခဲ့တဲ့ မိန္းမ.." ႐ွီရင္းက သူမဆီကိုေလွ်ာက္လာၿပီး ဗီ႐ိုထဲကို အက်ႌတစ္ထည္ခ်င္းထည့္ခ်ိတ္ေနတာကို ၾကည့္ေနတယ္
"အင္း?."
"သူမက မင္းအေယာင္ေဆာင္ၿပီးသြားလာေနတာကို ခြင့္ျပဳေပးထားတယ္ေပါ့.." 'သူမရဲ႕ စိတ္နဲ႔ဆိုရင္ အဲ့ဒီ အေယာင္ေဆာင္ကို ဓါးနဲ႔ ခုတ္သတ္ၿပီးတာ ၾကာေနေလာက္ၿပီ..'
"ပ်င္းစရာေကာင္းတယ္ေလ..ကြၽန္မက သူမဘာေတြၾကံေနတယ္ဆိုတာကို ၾကည့္ခ်င္ေသးလို႔ပါ.." ႐ွီ႐ွန္းက ဗီ႐ိုတံခါးကို ပိတ္ရင္းေျပာလိုက္တယ္ သူမရဲ႕ အမူအရာက အေတာ္ေလးေအးစက္ေနတယ္
႐ွီရင္းက သူမရဲ႕ မ်က္ႏွာကို လွမ္းထိလိုက္တယ္ အဲ့ဒီအခါမွပဲ ႐ွီ႐ွန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာက ျပန္ၿပီး ႏူးညံ့လာတယ္ "မင္းသိထားဖို႔က..မင္းဘာပဲ လုပ္ခ်င္ လုပ္ခ်င္ မင္းကိုတားရဲတဲ့လူမ႐ွိေစရဘူး.."
႐ွီ႐ွန္းက သူမမ်က္ႏွာကိုထိထားတဲ့ သူ႕လက္ကို ျပန္အုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ "႐ွင့္ရဲ႕အဆင့္အတန္းက ဘာလဲ.."
မင္းသားေတြကိုေတာင္ အမိန္႔ေပးႏိုင္တဲ့ အဆင့္အတန္းက ဘုရင္ပဲ ႐ွိေတာ့တာေလ..ဒါေပမယ့္ သူမတို႔မွာ ဗန္ပိုင္းယား ဘုရင္ မ႐ွိေတာ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္
႐ွီရင္းက ျပဳံးၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္းေျပာျပတယ္ " ဗန္ပိုင္းယားေတြမွာ မ်ိဳးဆက္ကြဲျပားမႈေတြ ႐ွိတယ္ တတိယမ်ိဳးဆက္ ဗန္ပိုင္းယားေတြက စြမ္းအားအႀကီးဆုံးျဖစ္ၿပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွမေတြ႕ရေတာ့ဘူး..အခုခ်ိန္မွာ စြမ္းအားအျမင့္ဆုံး မ်ိဳးဆက္က ဆဌမမ်ိဳးဆက္ပဲ.."
ဆဌမမ်ိဳးဆက္ေတြက မင္းသားေတြျဖစ္တယ္
"ကိုယ္က စတုတၳမ်ိဳးဆက္.."
စတုတၳမ်ိဳးဆက္ ဗန္ပိုင္းယားေတြက ေၾကာက္ခမန္းလိလိအင္အားႀကီးၾကတယ္
ဘိုးေဘးေတြကလြဲလို႔ စြမ္းအားအႀကီးဆုံးဗန္ပိုင္းယားေတြက တတိယမ်ိဳးဆက္ေတြ ျဖစ္ၾကၿပီး စတုတၳမ်ိဳးဆက္နဲ႔ ပၪၥမမ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ အင္အားကိုေတာ့ သိတဲ့လူ အေတာ္မ်ားမ်ားမ႐ွိဘူး..
ဒါေပမယ့္ အခုလက္႐ွိဆဌမမ်ိဳးဆက္ မင္းသားႀကီးေတြရဲ႕ စြမ္းအားႀကီးမားပုံနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ တတိယမ်ိဳးဆက္နဲ႔ ပိုနီးကပ္တဲ့ စတုတၳမ်ိဳးဆက္နဲ႔ ပၪၥမမ်ိဳးဆက္ေတြက အားနည္းစရာအေၾကာင္း မ႐ွိဘူး..
ဒါေပမယ့္.....
"စတုတၳမ်ိဳးဆက္လား...႐ွင္ကအေတာ္ေလးအိုေနၿပီပဲ.." ႐ွီ႐ွန္းရဲ႕မ်က္ႏွာက စိတ္ပ်က္သြားတဲ့ပုံေပါက္ေနတယ္ 'သူကဘာလို႔ အၿမဲတမ္း အသက္ႀကီးေနရတာလဲ..ငါ့ထက္ တစ္ႀကိမ္ေလာက္ကေလးပဲ ငယ္ေပးလို႔မရဘူးလား..'
႐ွီရင္း "........" 'ငါကအိုေနၿပီလား..ေအးေလ ..သူမနဲ႔ယွဥ္ရင္ေတာ့ ငါကအေတာ္ေလး အသက္ႀကီးခ်င္ႀကီးေနမွာေပါ့..ဒါေပမယ့္ ဗန္ပိုင္းယားေတြအတြက္ အသက္ကအေရးမွမႀကီးတာ..'
ညေနခင္းမွာ ႐ွီ႐ွန္းက ႐ွီရင္းနဲ႔ အတူအိပ္ရာေပၚမွာလွဲေနရင္း လက္ပ္ေတာ့နဲ႔ စာအသဲအသန္႐ိုက္ေနတယ္ ႐ွီရင္းက လက္ပ္ေတာ့စခရင္မ္မွာ ေပၚလာတဲ့ စာလုံးေတြကို ၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာပူလာတယ္
ေနာက္ဆုံး စာလုံးကို ႐ိုက္ၿပီးတာနဲ႔ ႐ွီ႐ွန္းက လက္ပ္ေတာ့ကိုပိတ္လိုက္ၿပီး ႐ွက္ေနတဲ့ ႐ွီရင္းကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္
႐ွီ႐ွန္း "........" 'ငါသူ႕ကို ဘာမွမလုပ္ရေသးပါဘူးေနာ္..သူကဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ထိ ႐ွက္ေနရတာလဲ..ဒါေပမယ့္ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္ ..ငါသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး.. သူ႕ကို အခုပဲ ခုန္အုပ္ပစ္ခ်င္လာၿပီ..ခုန္အုပ္ပစ္ခ်င္လာၿပီ...'
ဒါေပမယ့္ အဆုံးမွာေတာ့ ႐ွီ႐ွန္းက သူ႕ကိုမစားႏိုင္လိုက္ပါဘူး...ေ႐ြ႕ရီက အခ်ိန္ကိုက္ ေရာက္လာၿပီး ႐ွီ႐ွန္းတို႔ အခန္းတံခါးကို အင္ျပည့္အားျပည့္ အဆက္မျပတ္ထု႐ိုက္ေနလို႔ပဲ ျဖစ္တယ္
'အေဖေျပာေတာ့ ဒီသူေတာင္းစားကို ေပးမလာဘူးဆို..'
"ထုမေနနဲ႔ေတာ့..ခ်ီး.." ႐ွီ႐ွန္းက တံခါးကို ေခါင္းအုံးတစ္လုံးနဲ႔ ပစ္ေပါက္လိုက္တယ္
႐ွီရင္းက ကပိုက႐ိုျဖစ္ေနၿပီး သူမရဲ႕ ဆံပင္ေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားေနတယ္ ႐ွီ႐ွန္းက သူ႕ကို ေနရာလြတ္တစ္ခုမွမေပၚေအာင္ ေစာင္နဲ႔ ေသခ်ာဖုံးအုပ္ေပးၿပီးမွ အိပ္ရာကေနထၿပီး တံခါးသြားဖြင့္တယ္
႐ွီ႐ွန္းတံခါးဖြင့္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေ႐ြ႕ရီက ဘယ္ကရလာမွန္းမသိတဲ့ ပုဆိန္နဲ႔ တံခါးကို ဖ်က္ဖို႔ၾကံေနၿပီ ျဖစ္တယ္
"ဟိုဘိုးေတာ္ ဘယ္မွာလဲ...မင္းသမီးေလး..ေယာက်္ားေတြ ျမႇဴဆြယ္လွည့္စားတာကို မခံရေစနဲ႔..တကယ္လို႔ မင္းသမီးေလးက တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဖက္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ အဲ့လူကို ဒီအစ္ကိုႀကီးကို အရင္ဆုံးေပးၾကည့္အုံး.."
႐ွီ႐ွန္းက ေ႐ြ႕ရီကို အိပ္ရာဆီမသြားႏိုင္ေအာင္ အက်ႌေကာ္လာကေနဆြဲၿပီး အခန္းျပင္ကို တြန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္
"မင္းသမီးေလး..မင္းက ဒီအစ္ကိုႀကီးကို စြန္႔ပစ္ရက္တယ္ေပါ့.." ေ႐ြ႕ရီရဲ႕မ်က္ႏွာ အမူအရာက စာအုပ္တစ္အုပ္ရဲ႕စာမ်က္ႏွာေတြထပ္ေတာင္ ပိုၿပီး အေျပာင္းအလဲျမန္ေသးတယ္
'အခုမင္းသမီးေလးမွာမိတ္ဖက္႐ွိေနၿပီဆိုေတာ့ ငါ့ကိုမလိုခ်င္ေတာ့ဘူး...' အဲ့ဒီအေတြးက ေ႐ြ႕ရီကို ခါးခါးသီးသီးျဖစ္သြားေစၿပီး အခန္းထဲကို ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီးလွမ္းၾကည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့တယ္
သူ႕မင္းသမီးေလးကို ျမႇဴဆြယ္လိုက္တဲ့ ဒီမ်က္ႏွာျဖဴေကာင္စုတ္ကို သူေသခ်ာေတြ႕ရမွျဖစ္မယ္..
႐ွီ႐ွန္းက ေသြးတိုးလာသလို ခံစားလိုက္ရတယ္
'ငါ ဒီအ႐ူးကို ေသေအာင္႐ိုက္သတ္လိုက္တာေကာင္းမယ္ထင္တယ္..ဒီေကာင္က အ႐ိုက္မခံရသေ႐ြ႕ သင္ခန္းစာရမွာအဟုတ္ဘူး...'
႐ွီ႐ွန္းက သူ႕ကို ႐ုပ်္က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ မ႐ိုက္လႊတ္လိုက္ပါဘူး..သူမက ေ႐ြ႕ရီကို စံအိမ္အျပင္ကို ေမာင္းမထုတ္ခင္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ေလာက္သာ ထုေထာင္းလႊတ္လိုက္တာ ျဖစ္တယ္
ေ႐ြ႕ရီကေတာ့ သူ႕ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္က လာလုပ္ၾကံတဲ့အတိုင္း ေအာ္ဟစ္ရင္း စံအိမ္အျပင္ကိုေရာက္သြား႐ွာတယ္
႐ွီ႐ွန္းက အခန္းတံခါးကို မွီရင္း ႐ွီရင္းကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္ 'ငါေလးက ငါ့လူနဲ႔ အတူအိပ္ခ်င္႐ုံေလးပါ..ဘာလို႔မ်ား အရမ္းေတြ ခက္ခဲေနရတာလဲ..'
.........................
Translated by Dora💜 and Mia💙