စုန္းမ်ိဳးႏြယ္၏ ေမွာ္အစီအရင္သည္ ဂေရ့ဗ္သစ္ေတာ၏ အျပင္နားအထိသာ သက္ေရာက္ေလသည္ ။ ရိုမန္တို႔က လူသားပိုင္နက္သို႔ သြားခ်င္ပါက ကိုယ့္အားကို ကိုးရေပလိမ့္မည္ ။ အၿမဲလိုလို အမဲလိုက္ထြက္တတ္သၫ့္ ရိုမန္နဲ႔ အဖြဲ႔သားမ်ားသည္ မည္သို႔မွ မေနေသာ္လည္း ႏူးညံသၫ့္ ရိုးလ္အတြက္ေတာ့ ခက္ခဲသၫ့္ လမ္းျဖစ္ေလသည္ ။ ရစ္ခ္်ကိုးလ္၏ ေဖးမမႈသာ မရိွပါက ႏွစ္ရက္ေလာက္နဲ႔ လဲသြားေပလိမ့္မည္ ။
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဒီကိုလာေလ !!! " ရိုမန္က မီးပံုနားတြင္ ထိုင္ေနရာမွ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ တြန႔္ဆုတ္တြန႔္ဆုတ္ ရပ္ေနေသးသၫ့္ ရီဗဲလ္ထံသို႔ ေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္ ။ အဖြဲ႔သားမ်ားသည္ သူ႔လိုပင္ အမဲလိုက္ေနၾကျဖစ္သျဖင့္ အေတြ့အႀကံဳမ်ိဳးစံုကို ခံစားဖူးေလသည္ ။ သူတို႔က မ်ိဳးႏြယ္အားလံုးအား အားနည္းသူနဲ႔ အားႀကီးသူဟုသာ ခြဲထားၿပီး ထူးထူးျခားျခား မသတ္မွတ္ၾကေပ ။ ထို႔အတြက္ ရီဗဲလ္ အတြက္လည္း သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ေလသည္ ။
သူအနား မေရာက္ခင္ ေခါင္းငံုေနသၫ့္ ရီဗဲလ္မွ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေရ႔ွသို႔ဆန႔္ထုတ္လိုက္ေလသည္ ။ ရိုမန္က ငံု႔ၾကၫ့္လိုက္သၫ့္အခ်ိန္တြင္ ရႈရားလ္ေပးခဲ့သၫ့္ အနီေရာင္ခရစ္စတယ္ ႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုပင္။ နစ္ဝင္ေနေအာင္ ေခါင္းငံုထားသၫ့္ ေကာင္ေလး၏ နားရြက္မ်ား နီရဲေနသည္ကို ေတြ့လိုက္သၫ္။
" ကိုယ့္ကို ေပးတာေပါ့ " သူ႔ရဲ့အေမးကို ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္ကာ အေျဖေပးလာသၫ့္ ေကာင္ေလးသည္ အခုထိ ေမာ့မလာေသးေပ ။
ရိုမန္က ခပ္ဖြဖြ ၿပံဳးလိုက္ကာ လက္ကို ဆြဲလိုက္ၿပီး ခါးကို ဖက္ကာ နီးကပ္ေစလိုက္သည္ ။ အလန႔္တၾကားေမာ့ၾကၫ့္လာသၫ့္ ေကာင္ေလး၏ မ်က္ႏွာအနားသို႔ ငံု႔ကိုင္းကာ အၾကၫ့္ခ်င္းဆံုရင္း ေျပာလိုက္သည္။ " ကိုယ့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာၾကၫ့္ .."
ဟင္!!
ရီဗဲလ္၏ အၾကၫ့္က တစ္ခ်က္လင္းလက္သြားကာ ေပ်ာ္ရြင္စြာ ေျပာလိုက္သည္ ။ " အဲ့ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္က မထြက္သြားရေတာ့ဘူးလား " သူသည္ ဒဏ္ရာမ်ားေပ်ာက္ကင္းသြားသည္နဲ႔ ထြက္သြားရမည္ကို စိုးရိမ္ေနျခင္းပင္ ။ သူက ရိုမန္အနားတြင္ ရိွရသည္ကို ေပ်ာ္ရြင္ေလသည္ ။ ရႈးရားလ္ က လည္ဆြဲ၏ သက္ေရာက္ပံုကို ရွင္းျပခဲ့သျဖင့္ ရိုမန္က ေမာင္းထုတ္ခဲ့လ်ွင္ေတာင္ သူေတြ့ခ်င္သၫ့္ အခ်ိန္တြင္ လာေတြ့ႏိုင္မလားဆိုသၫ့္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေလးျဖင့္ လာေပးျခင္းပင္။
" စာအုပ္ေတြထဲမွာေျပာထားတယ္.. ခ်စ္တဲ့သူေတြက အတူေနရတာတဲ့ .. ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမာင္းမထုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္ .." အျပာေရာင္ မ်က္ဝန္းေလးမ်ား ေမွးက်ဉ္းသြားသည္အထိ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ၿပံဳးလိုက္သၫ့္ ရီဗဲလ္က ျပန္လည္မႈံမိုင္းသြားျပန္သျဖင့္ ရိုမန္က နဖူးထက္က ဆံစေလးမ်ားကို သပ္တင္ေပးလိုက္ကာ ညင္သာစြာ ေမးလိုက္သည္ ။
" ဘာျဖစ္ .." သူေျပာလို႔မဆံုးခင္ ခါးကို ျပန္ဖက္လာကာ သူ႔ရင္ဘတ္ကို ကပ္လာေလသည္ ။ ၿပီးေနာက္ သူ႔အား ေမာ့ၾကၫ့္လာကာ " စာအုပ္ထဲက ထပ္ေရးထားတာက .. တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခ်စ္မွတဲ့ .. " ေကာင္ေလး၏ အေျပာေၾကာင့္ ရိုမန္သည္ ခပ္ဖြဖြရယ္လိုက္မိသည္ ။ သူက ရီဗဲလ္၏ ႏူတ္ခမ္းရဲရဲေလးအား ျဖတ္ခနဲ ငံု႔နမ္းလိုက္ကာ " ခ်စ္တယ္ .. "
ေကာင္ေလး၏ မ်က္ႏွာထက္တြင္ အၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပၚလာကာ ေခါင္းကို တသြင္သြင္ၿငိမ့္လိုက္သည္ ။ " ခ်စ္တယ္.. ခ်စ္တယ္.. ကြၽန္ေတာ္လည္း သခင့္ကို ခ်စ္တယ္ .. ဟီးး "
ရိုမန္က လည္ဆြဲကို ရီဗဲလ္လက္ထဲျပန္ထၫ့္ကာ ကိုယ္ကို ငံု႔ကိုင္းလိုက္သည္ ။ " ကိုယ္တိုင္ ဝတ္ေပး .."
မီးပံု အနားတြင္ ထိုင္ေနသၫ့္ တစ္ေလ်ွာက္လံုး ရီဗဲလ္သည္ ရိုမန္၏ လည္ပင္းတြင္ ဝတ္ဆင္ထားသၫ့္ လည္ဆြဲအား ၾကၫ့္မဝျဖစ္ေနေလသည္ ။ သူ႔မ်က္နာထက္က အၿပံဳးပင္ မရပ္တန႔္သြားေသးေပ ။ ရိုမန္က သစ္တံုးေပၚမွ ရီဗဲလ္ထံ လက္လွမ္းလိုက္ကာ " ကိုယ့္ဆီ လာထိုင္ "
အန္းနက္နဲ႔ ရိုးလ္ တို႔ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ျမင္ရသည္က ဖက္တြယ္ထားသၫ့္ လူႏွစ္ေယာက္၏ ၾကည္ႏူးစရာျမင္ကြင္းကိုပင္ ။ ရီဗဲလ္သည္ ရိုမန္၏ ရင္ခြင္ထဲတြင္ ျမဳပ္ေနကာ ရိုမန္က ေကာင္ေလးအား စေနာက္ေနခဲ့ၿပီး ေကာင္ေလးေမးသၫ့္ နားမလည္သၫ့္ အရာမ်ားကို ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးျဖင့္ ေျဖၾကားေနခဲ့သည္ ။ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရိုးလ္ကဲ့သို႔ ရိုမန္နဲ႔ ေစ့စပ္ထားသူအား အဖြဲ႔သားမ်ား သနားသင့္ေသာ္လည္း အဖြဲ႔သားမ်ားက ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ေခါင္းေမာ့ ရင္ေကာ့ပင္ လုပ္လိုက္ေသးသည္ ။
ရိုမန္က ရိုးလ္ အားမည္မ်ွအလိုလိုက္ခဲ့သည္ကို သူတို႔မ်က္ျမင္ပင္ ။ စူးစမ္းတတ္သၫ့္ ရိုးလ္အား အႏၲရယ္မွ အႀကိမ္ႀကိမ္ကာကြယ္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ရိုးလ္၏ ေအးစက္စက္ ဆက္ဆံမႈကိုသာ ရသၫ့္ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ အတြက္ ရင္ထုမနာျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္ ။ ခုနက ေတာထဲ အစာရွာသြားခ်ိန္တြင္လည္း ရစ္ခ္် နဲ႔ ရိုးလ္၏ အျပဳအမႈမ်ားေၾကာင့္ ကသိကေအာက္ ျဖစ္ေနၾကသၫ့္ သူတို႔အတြက္ ဒီျမင္ကြင္းသည္ ေက်နပ္စရာပင္ ။
သူတို႔က ထိုႏွစ္ေယာက္အား မေနာက္ယွက္ေစရန္ ခပ္လွမ္းလွမ္းသို႔ သြားကာ အစာအတြက္ ျပင္ဆင္လိုက္ၾကသည္ ။ လူသားပိုင္နက္သို႔ ျပန္သၫ့္ တစ္ေလ်ွာက္လံုး သူတို႔က ရိုမန္သည္ ရီဗဲလ္အား ဘယ္ေလာက္အေလးထားသည္ကို ျမင္ခဲ့ၾကရသည္ ။ တဖက္တြင္ ရိုးလ္ သည္ ရစ္ခ္် နဲ႔ ရင္းႏွီးသၫ့္ ဆက္ဆံေရး ရိွလာခဲ့သည္ ။ သို႔ေသာ္ ရိုးလ္ ၏ မ်က္ဝန္းထဲမွ စိတ္ရႈပ္ေထြးမႈက ပိုပို ႀကီးမားလာသည္ကို သူကိုယ္တိုင္ပင္ သတိမထားမိခဲ့ေပ ။ အလိုလိုရေနခဲ့သၫ့္ ဂရုစိုက္မႈမ်ားက ျပဳန္းစားႀကီး ေပ်ာက္သြားသၫ့္အတြက္ က်င့္သားမရသည္လား မေသခ်ာေသာ္ျငား ထိုဂရုစိုက္မႈမ်ားေပ်ာက္ဆံုးသြားျခင္းက သူ၏ေန့စဉ္ဘဝကို သိသိသားသားလႊမ္းမိုးသြားေလသည္။
အၿမဲလိုလို တက္ႂကြေနတတ္သၫ့္ ရိုးလ္ ေနရာတြင္ တစ္ေနရာရာတြင္ ရပ္လ်က္ လူႏွစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ၾကၫ့္ေနတတ္သၫ့္ ရိုးလ္ အျဖစ္ေျပာင္းသြားေတာ့သည္ ။ ရိုးလ္က အိမ္ေရာက္သည္နဲ႔ ရိုမန္နဲ႔ စကားေျပာဖို႔ လိုသည္ဟု ေတြးလိုက္မိကာ သူက လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ တိတ္ဆိတ္စြာသာ လိုက္လာခဲ့ေလသည္။
သံုးရက္ၾကာ ခရီးဆက္ၿပီးေနာက္ လူသားပိုင္နက္သို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္ ။ ရိုမန္အား လာႀကိဳသူမ်ားက ရီဗဲလ္ ထံအၾကၫ့္ေရာက္သြားၿပီး တစ္ဖန္ ရစ္ခ္် ထံသို႔ အၾကၫ့္ေရာက္သြားခဲ့သည္ ။ အဖိုးတန္လွသၫ့္ ရိုးလ္ ၏ စကားေၾကာင့္ ရစ္ခ္် အား လက္ခံလိုက္ၾကေသာ္လည္း ရီဗဲလ္ကို ေမာင္းထုတ္ခ်င္ေနၾကကာ စကားမ်ားျဖင့္ ထိုးႏွက္ေနၾကသည္ ။
ခမ္းမထဲတြင္ ရိုမန္က သူ႔အက်ႌစအား တုန္ယင္သၫ့္ လက္ျဖင့္ ဆြဲကိုင္ထားသၫ့္ ရီဗဲလ္၏ ခါးေလးအား ဖက္လိုက္ကာ နမ္းလိုက္သည္ ။ ရွည္ၾကာသၫ့္ အနမ္းက ခန္းမရိွ လူတိုင္း၏ အၾကၫ့္ကို တမ်ိဳးေျပာင္းသြားေစေလသည္ ။ ရိုမန္က ရီဗဲလ္အား ရင္ခြင္ထဲ ထၫ့္လိုက္ကာ " သူက ငါ့ရဲ့လူ ဘာထင္ျမင္ခ်က္ ရိွေသးလဲ "
" ဒါေပမဲ့ မင္းက ရိုးလ္နဲ႔ ေစ့စပ္ထားတဲ့သူေလ .. " ဝင္ေျပာလိုက္သူမွာ ရိုးလ္၏ ဖခင္ ျဖစ္ေလသည္ ။ သူ႔အၾကၫ့္က မာထန္ေနေလသည္ ။ ရိုမန္က ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရႈံလိုက္ကာ " ေစ့စပ္ပြဲကို အရင္သေဘာမတူတဲ့သူက အစကတည္း ရိုးလ္လစ္ ျဖစ္ခဲ့တာေနာ္ ..အခုထိ ဆက္ႏြယ္မႈႀကိဳးထံုးအစဉ္အလာကို မလုပ္ရေသးဘူး "
ရိုမန္က ရီဗဲလ္အား ေပြ့ခ်ီလိုက္ကာ " မေက်နပ္တဲ့လူ အက္စ္တြန္ အိမ္ေတာ္ ကို လာေျပာႏိုင္တယ္ " အက္စတြန္ အိမ္ေတာ္သည္ အစကတည္းက အင္အားႀကီးမားသၫ့္ အစုျဖစ္သည္ ။ ရိုးလ္၏ ဖခင္က သူ႔ကို ျပန္ေျပာရဲျခင္းမွာ အရင္က ရိုးလ္ေၾကာင့္ ရိုမန္သၫ့္ ေခြးလိမၼာေလးအလား ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ပင္ ။
__________________________
ဒီမွာ ပ်င္းတယ္.. ပ်င္းတယ္ .. ပ်င္းတယ္ ပ်င္းတယ္ေဟ့ 🙃
_______________________________
Unicode
စုန်းမျိုးနွယ်၏ မှော်အစီအရင်သည် ဂရေ့ဗ်သစ်တော၏ အပြင်နားအထိသာ သက်ရောက်လေသည် ။ ရိုမန်တို့က လူသားပိုင်နက်သို့ သွားချင်ပါက ကိုယ့်အားကို ကိုးရပေလိမ့်မည် ။ အမြဲလိုလို အမဲလိုက်ထွက်တတ်သည့် ရိုမန်နဲ့ အဖွဲ့သားများသည် မည်သို့မှ မနေသော်လည်း နူးညံသည့် ရိုးလ်အတွက်တော့ ခက်ခဲသည့် လမ်းဖြစ်လေသည် ။ ရစ်ခ်ျကိုးလ်၏ ဖေးမမှုသာ မရှိပါက နှစ်ရက်လောက်နဲ့ လဲသွားပေလိမ့်မည် ။
" ဘာဖြစ်လို့လဲ ဒီကိုလာလေ !!! " ရိုမန်က မီးပုံနားတွင် ထိုင်နေရာမှ ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ် ရပ်နေသေးသည့် ရီဗဲလ်ထံသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည် ။ အဖွဲ့သားများသည် သူ့လိုပင် အမဲလိုက်နေကြဖြစ်သဖြင့် အတွေ့အကြုံမျိုးစုံကို ခံစားဖူးလေသည် ။ သူတို့က မျိုးနွယ်အားလုံးအား အားနည်းသူနဲ့ အားကြီးသူဟုသာ ခွဲထားပြီး ထူးထူးခြားခြား မသတ်မှတ်ကြပေ ။ ထို့အတွက် ရီဗဲလ် အတွက်လည်း သက်တောင့်သက်သာ ဖြစ်လေသည် ။
သူအနား မရောက်ခင် ခေါင်းငုံနေသည့် ရီဗဲလ်မှ လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့သို့ဆန့်ထုတ်လိုက်လေသည် ။ ရိုမန်က ငုံ့ကြည့်လိုက်သည့်အချိန်တွင် ရှုရားလ်ပေးခဲ့သည့် အနီရောင်ခရစ်စတယ် နှစ်ခုထဲက တစ်ခုပင်။ နစ်ဝင်နေအောင် ခေါင်းငုံထားသည့် ကောင်လေး၏ နားရွက်များ နီရဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။
" ကိုယ့်ကို ပေးတာပေါ့ " သူ့ရဲ့အမေးကို ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညိတ်ကာ အဖြေပေးလာသည့် ကောင်လေးသည် အခုထိ မော့မလာသေးပေ ။
ရိုမန်က ခပ်ဖွဖွ ပြုံးလိုက်ကာ လက်ကို ဆွဲလိုက်ပြီး ခါးကို ဖက်ကာ နီးကပ်စေလိုက်သည် ။ အလန့်တကြားမော့ကြည့်လာသည့် ကောင်လေး၏ မျက်နှာအနားသို့ ငုံ့ကိုင်းကာ အကြည့်ချင်းဆုံရင်း ပြောလိုက်သည်။ " ကိုယ့်ကို ချစ်တယ်လို့ ပြောကြည့် .."
ဟင်!!
ရီဗဲလ်၏ အကြည့်က တစ်ချက်လင်းလက်သွားကာ ပျော်ရွင်စွာ ပြောလိုက်သည် ။ " အဲ့ဒါဆို ကျွန်တော်က မထွက်သွားရတော့ဘူးလား " သူသည် ဒဏ်ရာများပျောက်ကင်းသွားသည်နဲ့ ထွက်သွားရမည်ကို စိုးရိမ်နေခြင်းပင် ။ သူက ရိုမန်အနားတွင် ရှိရသည်ကို ပျော်ရွင်လေသည် ။ ရှုးရားလ် က လည်ဆွဲ၏ သက်ရောက်ပုံကို ရှင်းပြခဲ့သဖြင့် ရိုမန်က မောင်းထုတ်ခဲ့လျှင်တောင် သူတွေ့ချင်သည့် အချိန်တွင် လာတွေ့နိုင်မလားဆိုသည့် မျှော်လင့်ချက်လေးဖြင့် လာပေးခြင်းပင်။
" စာအုပ်တွေထဲမှာပြောထားတယ်.. ချစ်တဲ့သူတွေက အတူနေရတာတဲ့ .. ဒါဆို ကျွန်တော့်ကို မောင်းမထုတ်တော့ဘူးပေါ့နော် .." အပြာရောင် မျက်ဝန်းလေးများ မှေးကျဉ်းသွားသည်အထိ နှစ်ခြိုက်စွာ ပြုံးလိုက်သည့် ရီဗဲလ်က ပြန်လည်မှုံမိုင်းသွားပြန်သဖြင့် ရိုမန်က နဖူးထက်က ဆံစလေးများကို သပ်တင်ပေးလိုက်ကာ ညင်သာစွာ မေးလိုက်သည် ။
" ဘာဖြစ် .." သူပြောလို့မဆုံးခင် ခါးကို ပြန်ဖက်လာကာ သူ့ရင်ဘတ်ကို ကပ်လာလေသည် ။ ပြီးနောက် သူ့အား မော့ကြည့်လာကာ " စာအုပ်ထဲက ထပ်ရေးထားတာက .. တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ချစ်မှတဲ့ .. " ကောင်လေး၏ အပြောကြောင့် ရိုမန်သည် ခပ်ဖွဖွရယ်လိုက်မိသည် ။ သူက ရီဗဲလ်၏ နူတ်ခမ်းရဲရဲလေးအား ဖြတ်ခနဲ ငုံ့နမ်းလိုက်ကာ " ချစ်တယ် .. "
ကောင်လေး၏ မျက်နှာထက်တွင် အပြုံးတစ်ပွင့်ပေါ်လာကာ ခေါင်းကို တသွင်သွင်ငြိမ့်လိုက်သည် ။ " ချစ်တယ်.. ချစ်တယ်.. ကျွန်တော်လည်း သခင့်ကို ချစ်တယ် .. ဟီးး "
ရိုမန်က လည်ဆွဲကို ရီဗဲလ်လက်ထဲပြန်ထည့်ကာ ကိုယ်ကို ငုံ့ကိုင်းလိုက်သည် ။ " ကိုယ်တိုင် ဝတ်ပေး .."
မီးပုံ အနားတွင် ထိုင်နေသည့် တစ်လျှောက်လုံး ရီဗဲလ်သည် ရိုမန်၏ လည်ပင်းတွင် ဝတ်ဆင်ထားသည့် လည်ဆွဲအား ကြည့်မဝဖြစ်နေလေသည် ။ သူ့မျက်နာထက်က အပြုံးပင် မရပ်တန့်သွားသေးပေ ။ ရိုမန်က သစ်တုံးပေါ်မှ ရီဗဲလ်ထံ လက်လှမ်းလိုက်ကာ " ကိုယ့်ဆီ လာထိုင် "
အန်းနက်နဲ့ ရိုးလ် တို့ ပြန်ရောက်လာချိန်တွင် မြင်ရသည်က ဖက်တွယ်ထားသည့် လူနှစ်ယောက်၏ ကြည်နူးစရာမြင်ကွင်းကိုပင် ။ ရီဗဲလ်သည် ရိုမန်၏ ရင်ခွင်ထဲတွင် မြုပ်နေကာ ရိုမန်က ကောင်လေးအား စနောက်နေခဲ့ပြီး ကောင်လေးမေးသည့် နားမလည်သည့် အရာများကို ခပ်ပြုံးပြုံးဖြင့် ဖြေကြားနေခဲ့သည် ။ ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် ရိုးလ်ကဲ့သို့ ရိုမန်နဲ့ စေ့စပ်ထားသူအား အဖွဲ့သားများ သနားသင့်သော်လည်း အဖွဲ့သားများက ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းမော့ ရင်ကော့ပင် လုပ်လိုက်သေးသည် ။
ရိုမန်က ရိုးလ် အားမည်မျှအလိုလိုက်ခဲ့သည်ကို သူတို့မျက်မြင်ပင် ။ စူးစမ်းတတ်သည့် ရိုးလ်အား အန္တရယ်မှ အကြိမ်ကြိမ်ကာကွယ်ပေးခဲ့သော်လည်း ရိုးလ်၏ အေးစက်စက် ဆက်ဆံမှုကိုသာ ရသည့် သူတို့ခေါင်းဆောင် အတွက် ရင်ထုမနာဖြစ်ခဲ့ကြရသည် ။ ခုနက တောထဲ အစာရှာသွားချိန်တွင်လည်း ရစ်ခ်ျ နဲ့ ရိုးလ်၏ အပြုအမှုများကြောင့် ကသိကအောက် ဖြစ်နေကြသည့် သူတို့အတွက် ဒီမြင်ကွင်းသည် ကျေနပ်စရာပင် ။
သူတို့က ထိုနှစ်ယောက်အား မနောက်ယှက်စေရန် ခပ်လှမ်းလှမ်းသို့ သွားကာ အစာအတွက် ပြင်ဆင်လိုက်ကြသည် ။ လူသားပိုင်နက်သို့ ပြန်သည့် တစ်လျှောက်လုံး သူတို့က ရိုမန်သည် ရီဗဲလ်အား ဘယ်လောက်အလေးထားသည်ကို မြင်ခဲ့ကြရသည် ။ တဖက်တွင် ရိုးလ် သည် ရစ်ခ်ျ နဲ့ ရင်းနှီးသည့် ဆက်ဆံရေး ရှိလာခဲ့သည် ။ သို့သော် ရိုးလ် ၏ မျက်ဝန်းထဲမှ စိတ်ရှုပ်ထွေးမှုက ပိုပို ကြီးမားလာသည်ကို သူကိုယ်တိုင်ပင် သတိမထားမိခဲ့ပေ ။ အလိုလိုရနေခဲ့သည့် ဂရုစိုက်မှုများက ပြုန်းစားကြီး ပျောက်သွားသည့်အတွက် ကျင့်သားမရသည်လား မသေချာသော်ငြား ထိုဂရုစိုက်မှုများပျောက်ဆုံးသွားခြင်းက သူ၏နေ့စဉ်ဘဝကို သိသိသားသားလွှမ်းမိုးသွားလေသည်။
အမြဲလိုလို တက်ကြွနေတတ်သည့် ရိုးလ် နေရာတွင် တစ်နေရာရာတွင် ရပ်လျက် လူနှစ်ယောက်ကို စောင့်ကြည့်နေတတ်သည့် ရိုးလ် အဖြစ်ပြောင်းသွားတော့သည် ။ ရိုးလ်က အိမ်ရောက်သည်နဲ့ ရိုမန်နဲ့ စကားပြောဖို့ လိုသည်ဟု တွေးလိုက်မိကာ သူက လမ်းတစ်လျှောက် တိတ်ဆိတ်စွာသာ လိုက်လာခဲ့လေသည်။
သုံးရက်ကြာ ခရီးဆက်ပြီးနောက် လူသားပိုင်နက်သို့ ရောက်လာခဲ့သည် ။ ရိုမန်အား လာကြိုသူများက ရီဗဲလ် ထံအကြည့်ရောက်သွားပြီး တစ်ဖန် ရစ်ခ်ျ ထံသို့ အကြည့်ရောက်သွားခဲ့သည် ။ အဖိုးတန်လှသည့် ရိုးလ် ၏ စကားကြောင့် ရစ်ခ်ျ အား လက်ခံလိုက်ကြသော်လည်း ရီဗဲလ်ကို မောင်းထုတ်ချင်နေကြကာ စကားများဖြင့် ထိုးနှက်နေကြသည် ။
ခမ်းမထဲတွင် ရိုမန်က သူ့အကျႌစအား တုန်ယင်သည့် လက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ထားသည့် ရီဗဲလ်၏ ခါးလေးအား ဖက်လိုက်ကာ နမ်းလိုက်သည် ။ ရှည်ကြာသည့် အနမ်းက ခန်းမရှိ လူတိုင်း၏ အကြည့်ကို တမျိုးပြောင်းသွားစေလေသည် ။ ရိုမန်က ရီဗဲလ်အား ရင်ခွင်ထဲ ထည့်လိုက်ကာ " သူက ငါ့ရဲ့လူ ဘာထင်မြင်ချက် ရှိသေးလဲ "
" ဒါပေမဲ့ မင်းက ရိုးလ်နဲ့ စေ့စပ်ထားတဲ့သူလေ .. " ဝင်ပြောလိုက်သူမှာ ရိုးလ်၏ ဖခင် ဖြစ်လေသည် ။ သူ့အကြည့်က မာထန်နေလေသည် ။ ရိုမန်က နှာခေါင်းတစ်ချက်ရှုံလိုက်ကာ " စေ့စပ်ပွဲကို အရင်သဘောမတူတဲ့သူက အစကတည်း ရိုးလ်လစ် ဖြစ်ခဲ့တာနော် ..အခုထိ ဆက်နွယ်မှုကြိုးထုံးအစဉ်အလာကို မလုပ်ရသေးဘူး "
ရိုမန်က ရီဗဲလ်အား ပွေ့ချီလိုက်ကာ " မကျေနပ်တဲ့လူ အက်စ်တွန် အိမ်တော် ကို လာပြောနိုင်တယ် " အက်စတွန် အိမ်တော်သည် အစကတည်းက အင်အားကြီးမားသည့် အစုဖြစ်သည် ။ ရိုးလ်၏ ဖခင်က သူ့ကို ပြန်ပြောရဲခြင်းမှာ အရင်က ရိုးလ်ကြောင့် ရိုမန်သည့် ခွေးလိမ္မာလေးအလား ဖြစ်နေခြင်းကြောင့်ပင် ။
__________________________
ဒီမှာ ပျင်းတယ်.. ပျင်းတယ် .. ပျင်းတယ် ပျင်းတယ်ဟေ့ 🙃
_______________________________