" နီတာရဲလေးကို ကျွန်တော် မွေးမယ် "
အားလုံးရဲ့အကြည့်တွေသည် ဆက်ဥသြဆီ
ရောက်လာသည် ။
တစ်ယောက်ချင်းဆီ၏ မျက်လုံးတွေကို
ဆုံစေ၍ ဆက်ဥသြ ဆန္ဒဘယ်လောက်
ပြင်းပြကြောင်း မျက်လုံးမှတစ်ဆင့်
ဖော်ပြနေမိသည် ။
ဖေဖေလေး၏ မျက်လုံးတွေနှင့်ဆုံခိုက်
ဆက်ဥသြကို ပြုံးပြသည် ။
အဲ့အပြုံးကို ဆက်ဥသြ သိသည် ။
ဖေဖေလေးသည် ဆက်ဥသြကို ဂုဏ်ယူရတိုင်း
အခုလိုမျိူး ပြုံးပြလေ့ရှိသည် ။
အခုလည်း ပြုံးပြနေတယ်ဆိုတော့
ဆက်ဥသြ လုပ်ရက်သည် လုံးဝမမှားတာ
သေချာပါပြီ ။
" သားဆက် ဆန္ဒရှိရင် မွေးလေ
သားအဖေနှစ်ယောက်ကို မွေးစားဖို့ပြင်ခိုင်းပေါ့
ငါ့သားလေးတော့ ညီလေးရပြီ "
ဦးဝင်းက ဝမ်းသာစွာဖြင့် ဆက်ဥသြကို
ပြောလေသည် ။
နီတာရဲလေးကို အဖေတို့ကို
မွေးစားခိုင်းဖို့တဲ့လား နိုးပါ...
"ဟင့်အင်း နီတာရဲလေးကို သားကိုယ်တိုင်မွေးမှာ"
" သားဆက်... "
" သားဆက် သားကအခုမှ ငယ်ငယ်လေးပဲ
ရှိသေးတယ်လေ ဘယ်လိုလုပ် ကလေးတစ်
ယောက်ကို တာဝန်ယူနိုင်မှာလဲ "
ဦးစံ ပြောတာလည်း မှန်ပါသည် ။
ဆက်ဥသြက အခုမှ အသက် ၂၀ ။
မွေးကင်းစကလေးတစ်ယောက်ကို တာဝန်ယူဖို့
ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင် ။
ဒါပေမဲ့ ဆက်ဥသြ နီတာရဲလေးကို
သူများဆီ မပို့ချင်ဘူး ။
အနားမှာပဲ ခေါ်ထားချင်တာ ဘာလို့လဲတော့
ဆက်ဥသြလဲ မသိဘူး ။
မတော်လို့ မိဘမဲ့ဂေဟာဆီရောက်သွားပြီး
မွေးစားခံရတယ်ထားအုံး ။
အဲ့လူတွေက နီတာရဲလေးကို သေချာ
ဂရုစိုက် ထိန်းသိမ်းပါ့မလား ။
ဆက်ဥသြ ဘာမှ ဆက်မတွေးတော့ဘူး ။
ဆုံးဖြတ်ချက် ချပြီးပြီမို့ ထိုအတိုင်းသာ
လုပ်မည်ပဲ ။
"သားသား တကယ်ပဲ အဲ့လိုလုပ်မှာလား
ပတ်ဝန်းကျင်က သားသားကို ကဲ့ရဲ့လက်ညှိုး
ထိုးကြမှာနော် သေချာရဲ့လား "
ဆက်ဥသြ တွေးမိပါသည် ။
ဟိုးငယ်ငယ်ကတည်းက အမျိူးသားနှစ်ယောက်
က မွေးတဲ့ကလေး ဆိုပြီး ပြစ်တင်ပြောဆိုတာတွေကို ခံခဲ့ရဖူးတယ် ။
ဆက်ဥသြဘေးမှာ ဖေဖေကြီးနဲ့ ဖေဖေလေး
ရှိနေပေးခဲ့တာမို့ ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်တော့ပဲ
ဖြတ်သန်းခဲ့တာ အခုချိန်ထိပဲ ။
အခု ဆက်ဥသြ၏ဘဝထဲကို နီတာရဲလေး
ဝင်ရောက်လာတော့မည် ။
ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုသည့် အမျိူးကတော့
ပြောကြမှာ အသေအချာပဲ ။
အဲ့ဒါတွေက ဘာအရေးလဲ အရေးကြီးတာက
နီတာရဲသည် ဆက်ဥသြ၏အရာရာ
တန်ဖိုးထားရာ ဖြစ်လာမှာပဲလေ ။
သေချာလွန်းတာထက်ကို ပိုနေပါပြီ ။
" ဟုတ် ဖေဖေကြီး သား နီတာရဲလေးကို
မွေးမယ် "
ထိုနေ့ကစပြီး ဆက်ဥသြ၏ ဘဝကြီးထဲ
မွေးကင်းစနီတာရဲလေး ရောက်ရှိလာခဲ့သည် ။
ဖေဖေကြီးတို့နှင့် အတူတူမနေပဲ
ဆက်ဥသြ condo မှာသာ နီတာရဲလေးနှင့်
နေသည် ။
ကျောင်းတတ်ချိန်တွေဆို ဖေဖေလေးတို့ဆီ
နီတာရဲလေးကို ပို့ထားရသည် ။
ဆက်ဥသြ စာသင်တာတောင် စိတ်မဖြောင့် ။
ဲအကြောင်းကတော့ နီတာရဲလေးက
ဆက်ဥသြ မရှိရင် လိုက်ရှာတတ်သည် ။
မတွေ့လျှင်လည်း မရပ်မနားငိုတတ်သည်မို့ ။
တစ်ခါကဆို နီတာရဲလေးကို ဖေဖေကြီးတို့ဆီ
ဝင်ပို့တော့ ဆက်ဥသြ၏ အင်္ကျီစကို
လက်သေးသေးလေးတွေနှင့် ဆုပ်ကိုင်ထားတာ
လုံးဝ မလွတ်ပေ ။
ထိုနေ့က ဆက်ဥသြလည်း ကျောင်းမသွားချင် ။
စိတ်ထဲ ခဲဆွဲထားသလိုပဲ စိတ်တွေလေးနေသည် ။
ကျောင်းကလည်း ပျက်လို့မရသည်မို့
နီတာရဲလေးကို အတင်းချော့ကာ
ဖေဖေကြီးလက်ထဲ ထည့်ခဲ့လိုက်သည် ။
ကျောင်းမှာစာသင်ရတာလည်း တကယ်ကို
စိတ်မဖြောင့်တာ ။
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကတောင်
ဆက်ဥသြကို မျက်စိနောက်လာပြီ လို့ပြောလာ
သည်အထိ ။
" သားသားရေ နီတာရဲလေး ကိုယ်တွေပူပြီး
နေမကောင်းဖြစ်လို့ ကိုဆုဆေးရုံကို သွားပြီ
သိလား "
ဖေဖေကြီးဆီမှ ဖုန်းဝင်လာသည်နှင့်
ဆက်ဥသြ စာသင်နေတာတောင် သတိမရတော့။
စာသင်ခန်းထဲက ပြေးထွက်လာပြီး
ဆေးရုံဆီကိုသာ ရောက်လိုဇောဖြင့် မောင်းမိသည် ။
ဆေးရုံရောက်တော့မှ သိသည်က
နီတာရဲလေးက ညကတည်းက ကိုယ်ပူနေတာတဲ့။
ဆက်ဥသြ တကယ်ကို မသိခဲ့တာ ။
မနက်က ဆက်ဥသြကို မသွားစေချင်သည်မို့
အင်္ကျီကိုမလွှတ်တမ်း ဆုပ်ကိုင်ခဲ့တာလား
ကလေးလေဏန
းရယ် ။
ဆက်ဥသြ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာ အပြစ်တင်မိသည် ။
" နီတာရဲလေး နေမကောင်းဖြစ်တာ မြန်မြန်
သက်သာတော့နော် မင်းမရှိတော့ ငါ အိပ်လို့မရ
ဘူးကွ "
ဆေးရုံကုတင်လေးပေါ် အနှီးထုပ်လေးထဲ
အိပ်ပျော်နေသော နီတာရဲလေး ။
အဲ့ညက ဆက်ဥသြလည်း ဆေးရုံမှာပဲ
အိပ်ဖြစ်သည် ။
နောက်တစ်နေ့ကျမှ နီတာရဲနှင့်အတူ
condo ပြန်လာခဲ့တော့သည် ။
" ငဆက် ငဆက်... ကလေးအဖေကြီးကို ဖြစ်လို့"
" မိန်းကလေးတွေတော့ အသဲကွဲပါပြီကွာ "
သတောင်းစားနှစ်ကောင် အခု ဆက်ဥသြ၏
condo ဆီ ရောက်နေကြခြင်း ။
ဆက်ဥသြ နီတာရဲလေး အီအီးတွေပါချသည်မို့
ပြန်လဲပေးပြီး အသစ်လုပ်ပေး အဝတ်သေးသေး
လေးတွေကို ဝတ်ပေးလုပ်နေတာမို့ ဒင်းတို့ကို
ပြန်မပြောအား ။
အလုပ်အားလည်း ပြန်မပြောပါဘူး
နီတာရဲလေးလောက် ဒင်းတို့က အရေးမကြီးဘူး။
တစ်လကျော်လာပြီဖြစ်သော နီတာရဲလေးသည်
တစ်ခါတစ်လေဆို ဆက်ဥသြ လုပ်သမျှကို
မျက်လုံးလေးအပြူးသားဖြင့် လိုက်ကြည့်
နေတတ်သည် ။
တစ်ခါတစ်လေဆို ချိူလိမ်လေး ပါးစပ်
ထဲ ထည့်ပေးထားရင် အဲ့အတိုင်း
အိပ်သွားသည် ။
ဆူဆူပူပူ မလုပ်သော နီတာရဲလေးသည်
သန္ဓေကောင်းသည်ဟု ဆိုရမည် ။
" ငဆက် မင်းတကယ်ပဲ သူ့ကို
မွေး... "
" ရှုး...... မင်း အပေါက်ပိတ် ဒီမှာ
နီတာရဲလေး အိပ်မလို့ တိတ်တိတ်နေ
ပြီးမှ ပြောမယ် "
နီတာရဲလေး အိပ်ချိန်ရောက်နေပြီမို့
မိခင်နို့အစား နို့မှုန့်တွေသာ အားကိုးရ
သောကြောင့် နို့ဗူးလေးဖျော်ထားပြီး
ပါးစပ်သေးသေးလေးထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။
နို့ဗူးထဲက နို့တွေကို ပါးစပ်လေးလှုပ်စိ လှုပ်စိ
နဲ့ အားရပါးရ စုပ်ယူနေသော နီတာရဲလေးကို
ကြည့်ပြီး ဆက်ဥသြလည်း ငယ်ငယ်က
အဲ့လိုပဲလား ဆိုသည့်အတွေးဝင်လာသည် ။
ခဏလေးအတွင်းမှာပဲ အိပ်ပျော်သွားသော
နီတာရဲလေးကြောင့် ကုတင်အကြီးကြီးအလယ်
မှာ ပြင်ထားသော အိပ်ရာသေးသေးလေး
ထဲ ထည့်လိုက်ပြီး ဘေးကနေ
ဖက်လုံးသေးသေးလေးတွေဖြင့်
ကာလိုက်သည်။
ခြင်ထောင်လေးကို ထောင်လိုက်ပြီး
အပေါ်ကနေ အုပ်ထားလိုက်သည် ။
အနှီးထုပ်လေးထဲ ပါးစပ်လေးဟပြီး
အိပ်နေသော နီတာရဲလေးကိုကြည့်ပြီး
ဆက်ဥသြ ရင်ထဲကလိ ကလိ ။
ဒီနီတာရဲ သေးသေးလေးကို အသည်းယား
လို့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ။
အိပ်ခန်းထဲမှ အပြင်ထွက်လာတော့
ဧည့်ခန်းထဲ ငြိမ်နေကျသော
သကောင့်သား နှစ်ကောင် ။
တော်တော် ငြိမ်ချက်သားကောင်းနေတာပဲ ။
ကောင်းတယ် အဲ့ဒါမှ နီတာရဲလေးအိပ်နေတာ
အနှောက်အယှက် မဖြစ်မှာ ။
ဆိုဖာခုံတွေရှိရာဆီ ဆက်ဥသြ လျှောက်သွား
သည့်တိုင် ဟိုနှစ်ကောင်သည်
လုံးဝ လှည့်ကြည့်မလာ ။
ဒီလောက် ငြိမ်နေတာတော့ မဟုတ်သေးဘူး။
အတောင့်လိုက်တွေများ သေကုန်ကြပြီလား
မသိသည်မို့ ဆက်ဥသြ အမြန်ဆိုဖာတွေရှေ့
သွားမိတော့ မြင်လိုက်ရသော
မြင်ကွင်းက ဆက်ဥသြ၏ ဒေါသတရားတို့
ကို လှုပ်နှိုးလိုက်သလို ။
" သေချင်းဆိုးတွေ နီတာရဲလေးရဲ့ နို့မှုန့်တွေကို
စားနေကြရလား မသာတွေရဲ့ "
ဆက်ဥသြ ဒေါသလည်းထွက်သလို ယုံလည်း
မယုံနိုင်ပေ ။
ဘယ့်နှယ့် အသက်တွေကဖြင့် သေတော့မယ်
အခုမှ နို့မှုန့်ကို အားရပါးရ စားနေလိုက်ကြတာ ။
နီတာရဲလေးရဲ့ နို့မှုန့်တွေ ကုန်ပါပြီ ။
" သောင်းကျော်ပေးထားရတဲ့ နို့မှုန့်တွေကွ
ကြည့်စမ်း ဖင်ကပ်ပဲ ရှိတော့တယ် "
အား....... ဆက်ဥသြ သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး ။
နီတာရဲလေးသောက်ဖို့ နို့မှုန့်က ဖင်ကပ်လေး
သာ ကျန်တော့လေသည် ။
" ဟီး... စားလို့ကောင်းတာနဲ့ စားလိုက်တာ
ကုန်တော့မှာတောင် သတိမထားမိဘူး"
" တကယ် စားလို့ကောင်းတယ်ကွ
အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ဝယ်ပြီးထပ်စားအုံးမယ် "
ဒီလောက် တစ်ဗူးလုံးနီးပါး မြိုစို့သွား
ကြတာတောင် ထပ်စားအုံးမယ် ဆိုပဲ ။
နို့မှုန့်ဗူးကြီး ဒီတိုင်းချထားခဲ့ပြီး
သူတို့ပစ္စည်းတွေ ယူကာ ပြန်သွားကြသော
သောက်ကောင်းကျိူးမပေးသည့်နှစ်ကောင် ။
ဆက်ဥသြ ဒေါသထွက်လွန်းလို့
ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ။
နီတာရဲလေးက နို့မှုန့်ကိုပဲ အားကိုးနေရတာမို့
နို့မှုန့်သည် အဓိက ။
မဖြစ် ညနေကျရင်တော့ နို့မှုန့်နဲ့ တစ်ခြားလိုအပ်
တာတွေ ထွက်ဝယ်အုံးမှပါ ။
☪
note - အမှားတွေ အားနည်းချက်တွေ အများကြီးရှိပါတယ်ဗျာ သည်းခံပေးကြပါအုံးဗျ ။
ကိုယ် ပြောချင်တာလေးတစ်ခု ရှိပါတယ်။
အင်တာနက်လိုင်းတွေ မဖျက်သ၍ ၊
ကိုယ်အခုကိုင်နေတဲ့ ဖုန်းမပျက်သ၍
ရေးလက်စတွေကို အဆုံးထိ တာဝန်ယူပြီး
ရေးသွားမှာပါဗျာ ။
အခုကိုင်နေတဲ့ဖုန်းက ပျက်ချင်သလိုဖြစ်
လာတာမို့ အခုလို ကြိုပြီးအသိပေးထားရတာပါ
ခင်ဗျာ 🙏
တစ်နေ့တာ၏ ဘဝအမောတွေ ပြေကြပါစေ။
ကျန်းမာရေးကို အထူး ဂရုစိုက်ကြပါခင်ဗျာ ။
Zawgyi
" နီတာရဲေလးကို ကြၽန္ေတာ္ ေမြးမယ္ "
အားလုံးရဲ႕အၾကည့္ေတြသည္ ဆက္ဥၾသဆီ
ေရာက္လာသည္ ။
တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီ၏ မ်က္လုံးေတြကို
ဆုံေစ၍ ဆက္ဥၾသ ဆႏၵဘယ္ေလာက္
ျပင္းျပေၾကာင္း မ်က္လုံးမွတစ္ဆင့္
ေဖာ္ျပေနမိသည္ ။
ေဖေဖေလး၏ မ်က္လုံးေတြႏွင့္ဆုံခိုက္
ဆက္ဥၾသကို ၿပဳံးျပသည္ ။
အဲ့အၿပဳံးကို ဆက္ဥၾသ သိသည္ ။
ေဖေဖေလးသည္ ဆက္ဥၾသကို ဂုဏ္ယူရတိုင္း
အခုလိုမ်ိဴး ၿပဳံးျပေလ့ရွိသည္ ။
အခုလည္း ၿပဳံးျပေနတယ္ဆိုေတာ့
ဆက္ဥၾသ လုပ္ရက္သည္ လုံးဝမမွားတာ
ေသခ်ာပါၿပီ ။
" သားဆက္ ဆႏၵရွိရင္ ေမြးေလ
သားအေဖႏွစ္ေယာက္ကို ေမြးစားဖို႔ျပင္ခိုင္းေပါ့
ငါ့သားေလးေတာ့ ညီေလးရၿပီ "
ဦးဝင္းက ဝမ္းသာစြာျဖင့္ ဆက္ဥၾသကို
ေျပာေလသည္ ။
နီတာရဲေလးကို အေဖတို႔ကို
ေမြးစားခိုင္းဖို႔တဲ့လား နိုးပါ...
"ဟင့္အင္း နီတာရဲေလးကို သားကိုယ္တိုင္ေမြးမွာ"
" သားဆက္... "
" သားဆက္ သားကအခုမွ ငယ္ငယ္ေလးပဲ
ရွိေသးတယ္ေလ ဘယ္လိုလုပ္ ကေလးတစ္
ေယာက္ကို တာဝန္ယူနိုင္မွာလဲ "
ဦးစံ ေျပာတာလည္း မွန္ပါသည္ ။
ဆက္ဥၾသက အခုမွ အသက္ ၂၀ ။
ေမြးကင္းစကေလးတစ္ေယာက္ကို တာဝန္ယူဖို႔
ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ ။
ဒါေပမဲ့ ဆက္ဥၾသ နီတာရဲေလးကို
သူမ်ားဆီ မပို႔ခ်င္ဘူး ။
အနားမွာပဲ ေခၚထားခ်င္တာ ဘာလို႔လဲေတာ့
ဆက္ဥၾသလဲ မသိဘူး ။
မေတာ္လို႔ မိဘမဲ့ေဂဟာဆီေရာက္သြားၿပီး
ေမြးစားခံရတယ္ထားအုံး ။
အဲ့လူေတြက နီတာရဲေလးကို ေသခ်ာ
ဂ႐ုစိုက္ ထိန္းသိမ္းပါ့မလား ။
ဆက္ဥၾသ ဘာမွ ဆက္မေတြးေတာ့ဘူး ။
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ၿပီးၿပီမို႔ ထိုအတိုင္းသာ
လုပ္မည္ပဲ ။
"သားသား တကယ္ပဲ အဲ့လိုလုပ္မွာလား
ပတ္ဝန္းက်င္က သားသားကို ကဲ့ရဲ႕လက္ညွိုး
ထိုးၾကမွာေနာ္ ေသခ်ာရဲ႕လား "
ဆက္ဥၾသ ေတြးမိပါသည္ ။
ဟိုးငယ္ငယ္ကတည္းက အမ်ိဴးသားႏွစ္ေယာက္
က ေမြးတဲ့ကေလး ဆိုၿပီး ျပစ္တင္ေျပာဆိုတာေတြကို ခံခဲ့ရဖူးတယ္ ။
ဆက္ဥၾသေဘးမွာ ေဖေဖႀကီးနဲ႕ ေဖေဖေလး
ရွိေနေပးခဲ့တာမို႔ ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပဲ
ျဖတ္သန္းခဲ့တာ အခုခ်ိန္ထိပဲ ။
အခု ဆက္ဥၾသ၏ဘဝထဲကို နီတာရဲေလး
ဝင္ေရာက္လာေတာ့မည္ ။
ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုသည့္ အမ်ိဴးကေတာ့
ေျပာၾကမွာ အေသအခ်ာပဲ ။
အဲ့ဒါေတြက ဘာအေရးလဲ အေရးႀကီးတာက
နီတာရဲသည္ ဆက္ဥၾသ၏အရာရာ
တန္ဖိုးထားရာ ျဖစ္လာမွာပဲေလ ။
ေသခ်ာလြန္းတာထက္ကို ပိုေနပါၿပီ ။
" ဟုတ္ ေဖေဖႀကီး သား နီတာရဲေလးကို
ေမြးမယ္ "
ထိုေန႕ကစၿပီး ဆက္ဥၾသ၏ ဘဝႀကီးထဲ
ေမြးကင္းစနီတာရဲေလး ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္ ။
ေဖေဖႀကီးတို႔ႏွင့္ အတူတူမေနပဲ
ဆက္ဥၾသ condo မွာသာ နီတာရဲေလးႏွင့္
ေနသည္ ။
ေက်ာင္းတတ္ခ်ိန္ေတြဆို ေဖေဖေလးတို႔ဆီ
နီတာရဲေလးကို ပို႔ထားရသည္ ။
ဆက္ဥၾသ စာသင္တာေတာင္ စိတ္မေျဖာင့္ ။
ဲအေၾကာင္းကေတာ့ နီတာရဲေလးက
ဆက္ဥၾသ မရွိရင္ လိုက္ရွာတတ္သည္ ။
မေတြ႕လွ်င္လည္း မရပ္မနားငိုတတ္သည္မို႔ ။
တစ္ခါကဆို နီတာရဲေလးကို ေဖေဖႀကီးတို႔ဆီ
ဝင္ပို႔ေတာ့ ဆက္ဥၾသ၏ အကၤ်ီစကို
လက္ေသးေသးေလးေတြႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားတာ
လုံးဝ မလြတ္ေပ ။
ထိုေန႕က ဆက္ဥၾသလည္း ေက်ာင္းမသြားခ်င္ ။
စိတ္ထဲ ခဲဆြဲထားသလိုပဲ စိတ္ေတြေလးေနသည္ ။
ေက်ာင္းကလည္း ပ်က္လို႔မရသည္မို႔
နီတာရဲေလးကို အတင္းေခ်ာ့ကာ
ေဖေဖႀကီးလက္ထဲ ထည့္ခဲ့လိုက္သည္ ။
ေက်ာင္းမွာစာသင္ရတာလည္း တကယ္ကို
စိတ္မေျဖာင့္တာ ။
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကေတာင္
ဆက္ဥၾသကို မ်က္စိေနာက္လာၿပီ လို႔ေျပာလာ
သည္အထိ ။
" သားသားေရ နီတာရဲေလး ကိုယ္ေတြပူၿပီး
ေနမေကာင္းျဖစ္လို႔ ကိုဆုေဆး႐ုံကို သြားၿပီ
သိလား "
ေဖေဖႀကီးဆီမွ ဖုန္းဝင္လာသည္ႏွင့္
ဆက္ဥၾသ စာသင္ေနတာေတာင္ သတိမရေတာ့။
စာသင္ခန္းထဲက ေျပးထြက္လာၿပီး
ေဆး႐ုံဆီကိုသာ ေရာက္လိုေဇာျဖင့္ ေမာင္းမိသည္ ။
ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့မွ သိသည္က
နီတာရဲေလးက ညကတည္းက ကိုယ္ပူေနတာတဲ့။
ဆက္ဥၾသ တကယ္ကို မသိခဲ့တာ ။
မနက္က ဆက္ဥၾသကို မသြားေစခ်င္သည္မို႔
အကၤ်ီကိုမလႊတ္တမ္း ဆုပ္ကိုင္ခဲ့တာလား
ကေလးေလဏန
းရယ္ ။
ဆက္ဥၾသ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ အျပစ္တင္မိသည္ ။
" နီတာရဲေလး ေနမေကာင္းျဖစ္တာ ျမန္ျမန္
သက္သာေတာ့ေနာ္ မင္းမရွိေတာ့ ငါ အိပ္လို႔မရ
ဘူးကြ "
ေဆး႐ုံကုတင္ေလးေပၚ အႏွီးထုပ္ေလးထဲ
အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ နီတာရဲေလး ။
အဲ့ညက ဆက္ဥၾသလည္း ေဆး႐ုံမွာပဲ
အိပ္ျဖစ္သည္ ။
ေနာက္တစ္ေန႕က်မွ နီတာရဲႏွင့္အတူ
condo ျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္ ။
" ငဆက္ ငဆက္... ကေလးအေဖႀကီးကို ျဖစ္လို႔"
" မိန္းကေလးေတြေတာ့ အသဲကြဲပါၿပီကြာ "
သေတာင္းစားႏွစ္ေကာင္ အခု ဆက္ဥၾသ၏
condo ဆီ ေရာက္ေနၾကျခင္း ။
ဆက္ဥၾသ နီတာရဲေလး အီအီးေတြပါခ်သည္မို႔
ျပန္လဲေပးၿပီး အသစ္လုပ္ေပး အဝတ္ေသးေသး
ေလးေတြကို ဝတ္ေပးလုပ္ေနတာမို႔ ဒင္းတို႔ကို
ျပန္မေျပာအား ။
အလုပ္အားလည္း ျပန္မေျပာပါဘူး
နီတာရဲေလးေလာက္ ဒင္းတို႔က အေရးမႀကီးဘူး။
တစ္လေက်ာ္လာၿပီျဖစ္ေသာ နီတာရဲေလးသည္
တစ္ခါတစ္ေလဆို ဆက္ဥၾသ လုပ္သမွ်ကို
မ်က္လုံးေလးအျပဴးသားျဖင့္ လိုက္ၾကည့္
ေနတတ္သည္ ။
တစ္ခါတစ္ေလဆို ခ်ိဴလိမ္ေလး ပါးစပ္
ထဲ ထည့္ေပးထားရင္ အဲ့အတိုင္း
အိပ္သြားသည္ ။
ဆူဆူပူပူ မလုပ္ေသာ နီတာရဲေလးသည္
သႏၶေေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္ ။
" ငဆက္ မင္းတကယ္ပဲ သူ႕ကို
ေမြး... "
" ရႈး...... မင္း အေပါက္ပိတ္ ဒီမွာ
နီတာရဲေလး အိပ္မလို႔ တိတ္တိတ္ေန
ၿပီးမွ ေျပာမယ္ "
နီတာရဲေလး အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီမို႔
မိခင္နို႔အစား နို႔မႈန့္ေတြသာ အားကိုးရ
ေသာေၾကာင့္ နို႔ဗူးေလးေဖ်ာ္ထားၿပီး
ပါးစပ္ေသးေသးေလးထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။
နို႔ဗူးထဲက နို႔ေတြကို ပါးစပ္ေလးလႈပ္စိ လႈပ္စိ
နဲ႕ အားရပါးရ စုပ္ယူေနေသာ နီတာရဲေလးကို
ၾကည့္ၿပီး ဆက္ဥၾသလည္း ငယ္ငယ္က
အဲ့လိုပဲလား ဆိုသည့္အေတြးဝင္လာသည္ ။
ခဏေလးအတြင္းမွာပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ
နီတာရဲေလးေၾကာင့္ ကုတင္အႀကီးႀကီးအလယ္
မွာ ျပင္ထားေသာ အိပ္ရာေသးေသးေလး
ထဲ ထည့္လိုက္ၿပီး ေဘးကေန
ဖက္လုံးေသးေသးေလးေတြျဖင့္
ကာလိုက္သည္။
ျခင္ေထာင္ေလးကို ေထာင္လိုက္ၿပီး
အေပၚကေန အုပ္ထားလိုက္သည္ ။
အႏွီးထုပ္ေလးထဲ ပါးစပ္ေလးဟၿပီး
အိပ္ေနေသာ နီတာရဲေလးကိုၾကည့္ၿပီး
ဆက္ဥၾသ ရင္ထဲကလိ ကလိ ။
ဒီနီတာရဲ ေသးေသးေလးကို အသည္းယား
လို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ။
အိပ္ခန္းထဲမွ အျပင္ထြက္လာေတာ့
ဧည့္ခန္းထဲ ၿငိမ္ေနက်ေသာ
သေကာင့္သား ႏွစ္ေကာင္ ။
ေတာ္ေတာ္ ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနတာပဲ ။
ေကာင္းတယ္ အဲ့ဒါမွ နီတာရဲေလးအိပ္ေနတာ
အႏွောက္အယွက္ မျဖစ္မွာ ။
ဆိုဖာခုံေတြရွိရာဆီ ဆက္ဥၾသ ေလွ်ာက္သြား
သည့္တိုင္ ဟိုႏွစ္ေကာင္သည္
လုံးဝ လွည့္ၾကည့္မလာ ။
ဒီေလာက္ ၿငိမ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။
အေတာင့္လိုက္ေတြမ်ား ေသကုန္ၾကၿပီလား
မသိသည္မို႔ ဆက္ဥၾသ အျမန္ဆိုဖာေတြေရွ႕
သြားမိေတာ့ ျမင္လိုက္ရေသာ
ျမင္ကြင္းက ဆက္ဥၾသ၏ ေဒါသတရားတို႔
ကို လႈပ္ႏွိုးလိုက္သလို ။
" ေသခ်င္းဆိုးေတြ နီတာရဲေလးရဲ႕ နို႔မႈန့္ေတြကို
စားေနၾကရလား မသာေတြရဲ႕ "
ဆက္ဥၾသ ေဒါသလည္းထြက္သလို ယုံလည္း
မယုံနိုင္ေပ ။
ဘယ့္ႏွယ့္ အသက္ေတြကျဖင့္ ေသေတာ့မယ္
အခုမွ နို႔မႈန့္ကို အားရပါးရ စားေနလိုက္ၾကတာ ။
နီတာရဲေလးရဲ႕ နို႔မႈန့္ေတြ ကုန္ပါၿပီ ။
" ေသာင္းေက်ာ္ေပးထားရတဲ့ နို႔မႈန့္ေတြကြ
ၾကည့္စမ္း ဖင္ကပ္ပဲ ရွိေတာ့တယ္ "
အား....... ဆက္ဥၾသ သည္းမခံနိုင္ေတာ့ဘူး ။
နီတာရဲေလးေသာက္ဖို႔ နို႔မႈန့္က ဖင္ကပ္ေလး
သာ က်န္ေတာ့ေလသည္ ။
" ဟီး... စားလို႔ေကာင္းတာနဲ႕ စားလိုက္တာ
ကုန္ေတာ့မွာေတာင္ သတိမထားမိဘူး"
" တကယ္ စားလို႔ေကာင္းတယ္ကြ
အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ဝယ္ၿပီးထပ္စားအုံးမယ္ "
ဒီေလာက္ တစ္ဗူးလုံးနီးပါး ၿမိဳစို႔သြား
ၾကတာေတာင္ ထပ္စားအုံးမယ္ ဆိုပဲ ။
နို႔မႈန့္ဗူးႀကီး ဒီတိုင္းခ်ထားခဲ့ၿပီး
သူတို႔ပစၥည္းေတြ ယူကာ ျပန္သြားၾကေသာ
ေသာက္ေကာင္းက်ိဴးမေပးသည့္ႏွစ္ေကာင္ ။
ဆက္ဥၾသ ေဒါသထြက္လြန္းလို႔
ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ။
နီတာရဲေလးက နို႔မႈန့္ကိုပဲ အားကိုးေနရတာမို႔
နို႔မႈန့္သည္ အဓိက ။
မျဖစ္ ညေနက်ရင္ေတာ့ နို႔မႈန့္နဲ႕ တစ္ျခားလိုအပ္
တာေတြ ထြက္ဝယ္အုံးမွပါ ။
☪
note - အမွားေတြ အားနည္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္ဗ်ာ သည္းခံေပးၾကပါအုံးဗ် ။
ကိုယ္ ေျပာခ်င္တာေလးတစ္ခု ရွိပါတယ္။
အင္တာနက္လိုင္းေတြ မဖ်က္သ၍ ၊
ကိုယ္အခုကိုင္ေနတဲ့ ဖုန္းမပ်က္သ၍
ေရးလက္စေတြကို အဆုံးထိ တာဝန္ယူၿပီး
ေရးသြားမွာပါဗ်ာ ။
အခုကိုင္ေနတဲ့ဖုန္းက ပ်က္ခ်င္သလိုျဖစ္
လာတာမို႔ အခုလို ႀကိဳၿပီးအသိေပးထားရတာပါ
ခင္ဗ်ာ 🙏
တစ္ေန႕တာ၏ ဘဝအေမာေတြ ေျပၾကပါေစ။
က်န္းမာေရးကို အထူး ဂ႐ုစိုက္ၾကပါခင္ဗ်ာ ။