Zawgyi
Meeting ၿပီးသြားတာနဲ႔ နာရီၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ပင္ ေက်ာ္ေနေခ်ၿပီ။
ေန႔လည္စာအတူစားရန္ အတင္းေခၚေနေသာ ရွယ္ယာရွင္မ်ားေၾကာင့္ Jimin မျငင္းသာတဲ့အဆံုး လိုက္လာခဲ့ရသည္။
လက္ထပ္ပြဲကိစၥနဲ႔ မအားဘူးအေၾကာင္းျပကာ သူ႔အားအတင္းတြန္းပို႔လိုက္ေသာ ညီေတာ္ေမာင္ Jeon Jungkook အားလည္း သူၾကည့္မရေတာ့
ေပ။ဘယ့္ႏွယ့္..ဟိုက CEO နဲ႔စားခ်င္တာကို..
မန္ေနဂ်ာခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ သူဘဲ လိုက္သြားရတာကိုး..
အေဝးႀကီးလည္း မသြားခ်င္တာေၾကာင့္ Company နားက စားေသာက္ဆိုင္ကိုသာ သူပဲ ဦးေဆာင္ေခၚလာလိုက္ေတာ့သည္။
ရွယ္ယာရွင္တခ်ိဳ႕ျဖင့္ စကားေျပာကာ စားေသာက္
ဆိုင္ထဲ ဝင္လာခဲ့ေပမယ့္ ျမင္ကြင္းတစ္ခုက သူ႔
ေျခလွမ္းေတြအား ဆိုင္ထဲမဝင္ေစေတာ့..
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ Kim Taehyung ရဲ႕ အျပံဳးေတြက ေတာက္ပေနလိုက္တာ..
ေန႔လည္စာစားခ်ိန္တိုင္း Kim Taehyung ကို အျမဲတမ္းေတြ႕ေနရသည္က သူ႔အတြက္မထူးဆန္း
ေတာ့ေပ..အျမဲေနာက္ကေနပက္က်ိလိုလိုက္ကပ္ေနတာ..အျမင္ကပ္ဖို႔ေကာင္းတယ္..
Jimin မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာပင္ လြတ္ေနေသာ ဝိုင္းတစ္ဝိုင္းမွာ ရွယ္ယာရွင္ေတြအား ထိုင္ေစလိုက္သည္။
စားစရာလာခ်ေပးေတာ့ ခံုေပၚအျပည့္ေနရာယူ
ထားေသာ အစားအေသာက္ေတြဆီသာ အာရံုထားလိုက္ေတာ့၏။
ရွယ္ယာရွင္ေတြထဲမွ သူ႔ေဘးမွာထိုင္ေသာ ရြယ္တူ
ေကာင္မေလးတစ္ဦးသည္ ေရခြက္ကိုယူရာ လက္က
ေခ်ာ္သြားတာေၾကာင့္ သူ႔ဘက္မ်က္ႏွာမူေနေသာ ေရေတြဟာ သူ႔ေပါင္ေပၚ စီးဆင္းလာသည္။
"အာ...မန္ေနဂ်ာခ်ဳပ္...ကၽြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ရ..ရပါတယ္ဗ်..ဟို...ကၽြန္ေတာ္ Toilet ခဏ..."
တစ္ခ်က္ျပံဳးျပခဲ့ကာ Toilet ထဲဝင္ၿပီး ဘာမွမလုပ္
ဘဲ မွန္ေရွ႕မွာသာ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ရပ္ေနမိေသာသူ..
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ ေဘာင္းဘီအား တစ္ရႉးယူသုတ္
လိုက္ၿပီး လန္းဆန္းေစလို႔ငွာ မ်က္ႏွာပါ
သစ္ခ်ပစ္လိုက္၏။
ထိုခ်ိန္မွာဘဲ လူတစ္ေယာက္ Toilet ထဲဝင္လာသံ
ၾကားတာမို႔ လွည့္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ Kim Taehyung ျဖစ္ေနေလသည္။
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ထြက္ဖို႔ျပင္ေနေပမယ့္ တံခါးနားေရာက္ခါနီးမွ သူ႔လက္အား ဖမ္းဆြဲလာ
ေသာ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္ေလး တြန္႔သြားရသည္။
ထို႔အျပင္ကို တံခါး ေလာ့ခ္ ခ်လိုက္ေသာ Taehyung ေၾကာင့္ Jimin ေဒါသထြက္ကာ
"Yah...ဘာလုပ္တာလဲ...ဖယ္.."
တံခါးေရွ႕ကြယ္ရပ္ေနေသာ Taehyung ကိုယ္ေလး
အား Jimin အတင္းတြန္းထုတ္ေပမယ့္လည္း အရာမေရာက္ေပ...
"ငါမင္း Company ကထြက္လာတာကို ေစာင့္ေန
တာ Jimin..သူက ငါ့အသိမိတ္ေဆြ"
"မင္းကိုဘယ္သူက ေမးေနလို႔လဲ..ဖယ္စမ္းပါ..
က်က္သေရတံုးတယ္ "
"Jimin...မင္းရဲ႕အျပံဳးေတြက ငါ့အတြက္ပဲျဖစ္ေပး
လို႔မရဘူးလား..ခုနက မင္းေဘးကမိန္းကေလးနဲ႔.."
ေနပါဦး..ဒီစကားက ဘယ္သူေျပာရမွာလဲ..သူကပဲ
ေျပာရတယ္ရွိေသး..Jimin စိတ္ထဲတြင္ေတြးကာ..
"ဘာလဲ..သဝန္တိုတာလား..လဲေသလိုက္ေလ..ငါက အဲ့ေကာင္မေလးနဲ႔ အိပ္ဖို႔ပါ စဥ္းစားထားတာ..အ့.."
မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ေျပာလိုက္ေသာ Jimin စကားေၾကာင့္ Taehyung ေဒါသထြက္သြားကာ Jimin ၏ ပုခံုးႏွစ္ဖက္အား ကိုင္ၿပီး နံရံနဲ႔ ေျပးကပ္ပလိုက္သည္။
လႈပ္မရျဖစ္သြားေသာ Jimin သည္ Taehyung ၏ ရင္ခြင္ႏွင့္ နံရံၾကားတြင္သာ..
"ငါေသမွ ခြင့္လႊတ္မွာလား Jimin..ငါေသမွ ငါ့ကို
ျပန္ခ်စ္ေပးမွာလား..ငါ့ကိုဒီလိုလုပ္ရမွ ေက်နပ္
မွာလား..အိပ္မယ္ဟုတ္လား..ဘယ္သူ႔သေဘာ
နဲ႔လဲ.."
ခုနကထိ ႏူးညံ့ျပေနေသာ Taehyung သည္ ခ်က္ခ်င္းကိုပင္ က်ားတစ္ေကာင္လို ခက္ထန္ေနေတာ့၏။
ဖဲ့ခ်င္သေလာက္ ဖဲ့ခဲ့ေသာ Park Jimin ေလး လန္႔ေနၿပီျဖစ္သည္။
"Ya...Yah..ငါ...ငါက ဒီအတိုင္း..."
အြတ္...
စကားပင္မဆံုးလိုက္...ထိကပ္မႈျဖင့္ အပိတ္ခံလိုက္
ရေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလး..
Jimin မ်က္လံုးေတြျပဴးက်ယ္လာကာ Taehyung ရင္ဘတ္အား အတင္းတြန္း ထုတ္သည္။
အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္မခံေသာ Taehyung သည္ Jimin ကိုယ္ေလးကိုလည္း လံုးဝလႊတ္မေပးေပ..
တြန္းထုတ္မရသည့္အဆံုး သတိလက္လြတ္ျဖစ္သြား
ေသာ Jimin တစ္ေယာက္ အနမ္းမွာ စီးေျမာလာ၏။
Taehyung လည္တိုင္ေလးအား ဖက္တြယ္ရင္း ေျခဖ်ားေလးေထာက္ကာ ခ်ိဳၿမိန္ေသာအနမ္းအား ျပန္လည္တံု႔ျပန္လာသည္။
အႏုနည္းျဖင့္ သတ္ေနပါေသာ ဒီလူသားေရွ႕ သူက်ရႈံးရျပန္ၿပီ...
ဒုန္း..ဒုန္း...
အု !!
အျပင္က တံခါးထုသံၾကားမွ Jimin သတိဝင္လာ
ကာ လန္႔ျဖန္႔ၿပီး ရုတ္တရက္ကန္လိုက္မိသည့္ေနရာ
က Taehyung ၏ အဓိကေနရာပင္...
ေသၿပီ...Kim Taehyung ဘဝေလး လူညြန္႔တံုးၿပီ..
"Yah...ရ..ရဲ႕လား..အဆင္ေျပလား..
Miyanae..ခြီး.."
ေတာင္းပန္စကားေျပာေနရင္းမွ Jimin ရုတ္တရက္ ေအာ္ရယ္မိသြားသည္။
ေျခခ်င္းလိမ္ၿပီး နာသြားေသာေနရာအား လက္ျဖင့္
အုပ္ကိုင္ထားေသာ Taehyung သည္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္က်သြားသည္အထိ ေတာ္ေတာ္နာက်င္သြားပံုပင္..
မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲကာ ဟန္ခ်က္ပ်က္ေနေသာ Taehyung ပံုအားၾကည့္ၿပီး Jimin မရည္ရြယ္ပါဘဲ ရယ္မိသြားျခင္း..
နာက်င္မႉဒဏ္ကို ေမ့သြားေလာက္ေအာင္ Kim Taehyung ရင္ထဲ အပူလိွုင္းေလးတစ္ခု ျဖတ္ေျပးသြားသည္။
သူ႔ကိုပထမဆံုးျပန္လည္ျပံဳးျပလာေသာ အျပံဳး
လွလွေလး..အသံစာစာနဲ႔ ရယ္ေမာသံေလးကိုလည္း သူျပန္ၾကားရၿပီ..
နာက်င္လိုက္ရတာနဲ႔ တန္လိုက္တာ..
သတိရသြားပံုရေသာ Jimin သည္ ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာျပန္တည္သြား၏။
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ အၾကည့္ခ်င္းဆံုကာ ႏွစ္ေယာက္လံုး ၿပိဳင္တူ ရယ္ေမာမိၾကသည္။
ဟား...ဟား...ဟား....
ရယ္ေမာသံေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ အခန္းငယ္ေလးသည္ အျပင္ကလူေတြ၏ ေအာ္ေခၚသံေတြအား လ်စ္လ်ဴရႈလ်က္ပင္...
အင္း..သူတို႔ အေျခအေနေကာင္းလာၿပီ ထင္ပါရဲ႕..
~~~~~~~~~~~
သာယာေသာမနက္ခင္းဝယ္ လူအမ်ားအျပားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ Jeon အိမ္ေတာ္၏ ျခံဝန္းက်ယ္
ႀကီး..စိမ္းစိုေနေသာျမက္ခင္းျပင္က်ယ္ႀကီးမွာလည္း အျဖဴေရာင္ပန္းေလးမ်ားျဖင့္သာ ပံုေဖာ္ထားေသာ ပြဲအခမ္းအနားႏွင့္ လိုက္ဖက္လြန္းသည္။
ကင္မရာေပါင္းစံုျဖင့္ အျပည့္အဝမွတ္တမ္းတင္ေန
ၾကေသာ ဝန္ထမ္းမ်ား...အားလံုးဟာ အလုပ္ကိုယ္စီ
ျဖင့္ အားလပ္သည့္သူမရွိ...
ျခံအက်ယ္ႀကီးဟာ ပြဲလာဧည့္ပရိတ္သတ္မ်ားႏွင့္
လည္း ျပည့္ႏွက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ေလၽွာက္လမ္းေလးတေလၽွာက္ အျဖဴေရာင္
လိုက္ကာစေလးေတြနဲ႔သာ အလွဆင္ထားၿပီး ေလၽွာက္လမ္းေလးရဲ႕အဆံုးမွာေတာ့ အေသးစား
စင္ေလးတစ္ခုရွိသည္။
ေလၽွာက္လမ္းရဲ႕ ေဘးတစ္ဖက္စီမွာေတာ့ ပြဲတက္ေရာက္သူမ်ားအတြက္ မတ္တပ္ခံုရွည္ဝိုင္း
ေလးေတြကိုသာ စီစဥ္ေပးထားသည္။
ပန္းေပါင္းစံုသံုးထားသည္မို႔ ေမႊးပ်ံ႕သည့္ပန္းရနံ႔
ေလးေတြေၾကာင့္ လူတိုင္းေအးခ်မ္းေစမွာ အမွန္ပင္..
ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားက ဧည့္သည္မ်ားအား ႀကိဳဆို
ေနသလို Jimin ကလည္း ပြဲတက္ေရာက္ေပးေသာ ရွယ္ယာရွင္ေတြအား ဧည့္ခံေနလ်က္...
Taehyung ကေတာ့ အျပာေရာင္ suit ေလးျဖင့္ လူႀကီးဆန္စြာ ၾကည့္ေကာင္းလြန္ေနေသာ Jimin ကိုသာ ေငးယူေနသည္။
အခမ္းအနား၏ MC ေနရာလိုခ်င္လို႔ပါဆိုၿပီး ေတာင္းဆိုထားေသာ Namjoon သည္ မိုက္တစ္လံုးနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနေလ၏။
Min Yoongi ေလးမွာေတာ့ ေယာက္ဖေတာ္ရမည့္
သူ၏ အနီေရာင္ Suit ျဖင့္ ေခ်ာရက္ႏိုင္လြန္းေသာ အတြင္းေရးမႉးေလးကိုသာ ေငးေမာေနလ်က္..
အင္း..အားလံုးကေတာ့ သူ႔အလုပ္နဲ႔ သူပါပဲ..
Namjoon တစ္ေယာက္ မိုက္ကို စမ္းေနရင္း အသံထြက္မလာဘဲ ပ်က္သြားတာေၾကာင့္ ေခါင္းကုတ္ကာ ျပင္ဆရာကို သြားေခၚရေတာ့သည္။
"Hoseok Hyung..လုပ္ပါဦး မိုက္က ဘာျဖစ္
သြားလဲ မသိဘူး..ျပင္တဲ့ဆရာကို ဘယ္နားမွာ
ေတြ႕လဲဟင္.."
ျပင္ေပးမည့္သူကို မေတြ႕တာေၾကာင့္ ေတြ႕သည့္ Hoseok ကိုသာ ေမးၿပီး အကူအညီေတာင္း
ရေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ Hoseok မွာ သူ႔အား
ေၾကာင္ၾကည့္လ်က္ မလႈပ္မယွက္ျဖင့္သာ..
"Hoseok Hyung..ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ..
အမယ္ အဝတ္အစားထပ္လဲလိုက္တာလား..
အနီေရာင္နဲ႔လည္း ၾကည့္ေကာင္းတာကို..
ဆံပင္ကလည္း ဘာလို႔ေျပာင္းလိုက္တာလဲ.."
ဟုတ္သည္။ အစ အနီေရာင္ suit ဝတ္ထားေသာ Hoseok သည္ အခုေတာ့ free style ေလး ဝတ္ဆင္ထားသလို လွန္တင္ထားေသာ ဆံႏြယ္ေတြ
မွာေတာ့ နဖူးေျပေျပေလးေပၚ ခပ္ဝဲဝဲ ေနရာယူလ်က္...
"Hobi..."
ရုတ္တရက္ ေခၚသံၾကားတာေၾကာင့္ အသံလာရာကို လွည့္ၾကည့္မိေတာ့..
What The !!! Kim Namjoon ေလး မ်က္လံုးျပဴးသြားပါၿပီ..
Hoseok က ႏွစ္ေယာက္ေတာင္..သူပဲ ႏွစ္ကိုယ္ခြဲၿပီး ျမင္ေနတာမ်ားလား..
"အာ...Namjoon ah..ခုနက မင္းက မိုက္နဲ႔အလုပ္
ရႈပ္ေနေတာ့ ကိုယ္မိတ္မဆက္ေပးရေသးဘူး..သူက ကိုယ့္အမႊာညီေလးေလ..Jung Hobi..ဟိုတေလာကမွ အေမရိကားကျပန္ေရာက္တာေလ"
"ဟုတ္ကဲ့..Jung Hobi ပါ..ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာ
ပါတယ္..Hyung ကို ခင္သလို ကၽြန္ေတာ့ကိုလည္း ခင္လို႔ရပါတယ္ဗ်.."
Namjoon မွာ ေက်ာက္ရုပ္ႀကီးပမာ ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ ကမ္းေပးလာေသာ လက္ကေလးကိုေတာင္ ျပန္မကိုင္မိ...
"အာ..ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္..Kim Namjoon ပါခင္ဗ်..Ho..Hobi Hyung.."
နက္နဲေသာပါးခ်ိဳင့္ႀကီးေတြေပၚသြားေတာ့ တစ္ဖက္
ကေကာင္ေလးရင္ထဲ ေႏြးေထြးသြားရသည္။
"Hobi..ဟိုနားမွာ ခဏေနေနာ္..အိမ္ထဲဝင္ေနလည္း
ရတယ္..ပြဲက စေတာ့မွာမို႔ Hyung CEO ကို သြားေခၚလိုက္ဦးမယ္.."
"ဟုတ္ Hyung..Namjoon-ssi ကိုယ့္ကို သြားခြင့္ျပဳပါဦး.."
"ဟုတ္ကဲ့..."
Hobi ဆိုေသာ ေကာင္ေလးထြက္သြားမွ က်န္ခဲ့တဲ့
ေကာင္ေလးမွာလည္း ပါးခ်ိဳင့္နက္ႀကီးေတြျဖင့္..
ေသခ်ာပါသည္..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား မူမမွန္ေသာ အေျခအေနေလးတစ္ခု ေပၚေပါက္လာေတာ့မည္။
.
.
.
လူေတြပိုပိုမ်ားလာသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ အိမ္အေပၚ
ထပ္ အခန္းျပတင္းေပါက္မွ ၾကည့္ေနေသာ ေကာင္ေလးမွာလည္း စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြ
ပိုမိုလြန္ကဲလာသည္။
"အာ...ရင္ေတြခုန္လြန္းလို႔ ေသေတာ့မွာပဲ"
ရင္ဘတ္အားဖိၿပီး တစ္ကိုယ္တည္း ေျပာဆိုမိေသာ
သူ...ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္လြန္းေနၿပီး ဟိုဘက္ဒီဘက္အား ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ ေလၽွာက္ေနရေသးသည္။
လူပ်ိဳဘဝကေန အိမ္ေထာင္သည္ဘဝကို ကူးေျပာင္း
ရေတာ့မယ့္ ေန႔ေလးတစ္ေန႔...ခ်စ္ရသူနဲ႔မို႔ ရင္ေတြခုန္ၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားရသည္။
"Jin Hyung..ဝါး...ေခ်ာလိုက္တာ Hyung..
အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ ပြဲစေတာ့မယ္ေနာ္..ေအာ္ေဟာ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ Hyung ကစိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနတာ
လား..Jungkook လည္း ရင္ေတြခုန္ေနလို႔ဆိုၿပီး ေမေမတို႔ထိန္းေနရတယ္.."
အခန္းထဲဝင္ကာ ေျပာလာေသာ ညီေတာ္ေမာင္
ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ သူ႔မွာပိုလို႔ပင္ ႏွလံုးခုန္သံေတြ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္လာရသည္။
"Jung...Jungkook ေရာ.."
"အိုး..ငါ့သားမက္ေလးက ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ ေခ်ာရတာလဲကြယ္.."
ညီေတာ္ေမာင္ႏွစ္ေယာက္ေနာက္မွ လိုက္ဝင္လာ
ေသာ ေမေမႀကီး၏ ခ်ီးမြမ္းစကားေၾကာင့္ Seokjin မေနတတ္ေတာ့ေပ။
"Jungkook ေလးလည္းအခန္းထဲမွာ..ေမေမႀကီး
တို႔ေခၚၿပီးၿပီ..သြားရေအာင္ Seokjin.."
"ဟ..ဟုတ္ကဲ့ ေမေမႀကီး..."
ဟူး...Kim Seokjin...စိတ္ကိုေအးေအးထား...
ေလၽွာက္လမ္းအစ ပန္းေလးေတြျဖင့္အလွဆင္
ထားေသာ "ဂ" ပံုစံဝင္ေပါက္ေလးအား Seokjin ေလၽွာက္သြားလိုက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ မ်က္ႏွာ
ခ်င္းဆိုင္မွ ထိုဝင္ေပါက္ေလးဆီ တည္တည္တံ့တံ့
ေလၽွာက္လာေနေသာ Jungkook အားျမင္ေတာ့ Seokjin ေျခေထာက္ေတြပင္ မခိုင္ခ်င္ေတာ့..
(မ်က္လံုးထဲျမင္ရဲ႕လားမသိဘူး ဝင္ေပါက္ရဲ႕ ဘယ္တစ္ဖက္ညာတစ္ဖက္ေပါ့ေနာ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေလၽွာက္လာၿပီး ဝင္ေပါက္မွာဆံုမွာပါ)
Jungkook လက္ေမာင္းအား ခ်ိတ္တြယ္ၿပီး ေလၽွာက္လာေနေသာ Seokjin ၏ အေမႏွင့္ Seokjin လက္ေမာင္းအား ခ်ိတ္တြယ္ၿပီး ေလၽွာက္လာေသာ Jungkook ၏ အေမ...
ဆံုရပ္ေလးေရာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကို
တစ္ေယာက္ ျပံဳးျပမိၾကသည္။
ေခ်ာရက္လိုက္တာ သူ႔ေကာင္ေလးက...
ဝင္ေပါက္ေလးေရာက္ေတာ့ ေမေမႀကီးသည္ သတို႔သားႏွစ္ေယာက္၏ လက္ကေလးေတြကို ထပ္ေပးသည္။
ပြဲအတြင္း အျဖဴေရာင္သတို႔သားေလးႏွစ္ေယာက္
သည္ ျမင္သူတိုင္း၏ မ်က္လံုးထဲတြင္ တင့္တယ္ၾကည့္ေကာင္းလြန္း၏။
"ေဆာ့ဂ်င္ ေဘဘီ ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ ေခ်ာေနရတာလဲကြာ"
လက္ကေလးအားဆုပ္ကိုင္ကာ လက္ဖမိုးေလးကို ခပ္ဖြဖြနမ္းရင္း ေျပာလာေသာ Jungkook ေၾကာင့္ Seokjin ေခါင္းေလးေအာက္ငံု႔သြား၏။
"မင္း..မင္းေရာပဲ Jeon..အရမ္းေခ်ာတယ္"
"ကဲ...သတို႔သားႏွစ္ေယာက္ အၾကည္ဆိုက္ၿပီးၿပီ
ဆိုရင္ သတ္မွတ္ထားေသာ ေနရာမွာရပ္လို႔ရပါၿပီ"
အခမ္းအနားတြင္ MC ေနရာတာဝန္ယူထားေသာ Namjoon အသံၾကားမွ ႏွစ္ေယာက္လံုးျပံဳးမိကာ တစ္ေယာက္လက္ကို တစ္ေယာက္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေလၽွာက္လမ္းအတိုင္းေလးေလၽွာက္လာၿပီး အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာ ဖာသာေရွ႕တြင္ ေနရာယူလိုက္ၾကသည္။
"သတို႔သားႏွစ္ေယာက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့..."
"သတို႔သား Kim Seokjin သည္ သတို႔သား Jeon Jungkook အား က်န္းမာသည္ျဖစ္ေစ ဖ်ားနာ
သည္ျဖစ္ေစ သက္ဆံုးတိုင္ေပါင္းသင္းမည္လား.."
အေျဖျပန္မေပးခင္ သူ႔အားျပံဳးျပံဳးႀကီးၾကည့္ေန
ေသာ Jungkook အား စိုက္ၾကည့္ရင္း..
"ဟုတ္ကဲ့..ေပါင္းသင္းပါမည္"
"သတို႔သား Jeon Jungkook သည္ သတို႔သား Kim Seokjin အား က်န္းမာသည္ျဖစ္ေစ ဖ်ားနာသည္ျဖစ္ေစ သက္ဆံုးတိုင္ ေပါင္းသင္းမည္လား..."
Jungkook သည္ Seokjin အား တဖန္ျပန္လည္
ေငးၾကည့္ယူရင္း...
"ဟုတ္ကဲ့...ေပါင္းသင္းပါမည္"
"ဤလက္ထပ္ပြဲအား ကန္႔ကြက္မည့္သူ ရွိပါသလား.."
ဖာသာစကားအဆံုး ဘယ္သူမွ အသံထြက္မလာခဲ့ေပ...
"အသင္သတို႔သားႏွစ္ေယာက္ လက္စြပ္
ဝတ္ေပးႏိုင္ပါၿပီ"
Seokjin ကအႀကီးပီပီ ေဘးက Jimin ယူလာ
ေပးေသာ ကတၱီပါဘူးေလးထဲက လက္စြပ္တစ္ကြင္း
ကိုယူလိုက္ၿပီး Jungkookလက္သူႂကြယ္ေလးထက္ ဆင္ျမန္းေပးေတာ့ Seokjin မ်က္လံုး
ျပဴးသြားသည္။
"Jeon..."
ငိုသံစြက္သြားရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းမွာ လက္သူ
ႂကြယ္ေလးထက္ ေနရာယူထားေသာ "J" Tattoo ေလးေၾကာင့္...
"ေမာင္က Kim Seokjin အပိုင္ဆိုတာ လူတိုင္းသိေအာင္လို႔.."
Seokjin ျမတ္ႏိုးမိစြာပင္ ထိုေနရာေလးအား ထပ္ဆင့္အနမ္းေပးလိုက္သည္။
Tattoo ထိုးတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္နာေနမလဲ..
Jungkook လည္း ထိုနည္းတူ Seokjin လက္ကေလးအား လက္စြပ္ဆင္ျမန္းေပးၿပီး လက္ဖမိုးေလးအား နမ္းရိွုက္၏။
နမ္းရိွုက္ၿပီး ေခါင္းႀကီးငံု႔ကာ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔မ်က္ႏွာ
ကိုအုပ္ၿပီး ရုတ္တရက္ မ်က္ရည္က်လာေသာ Jungkook ေၾကာင့္ Seokjin ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြားရသည္။
"Jungkook...ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ဟင္..ဘာလို႔လဲ.."
မ်က္ႏွာေလးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေမာ့ေစကာ စိုးရိမ္တႀကီးေမးေတာ့ အရည္ၾကည္ေတြျပည့္ႏွက္
ေနေသာ မ်က္လံုးရြဲရြဲေလးေတြျဖင့္ ၾကည့္လာေတာ့ ထိုအရည္ၾကည္ေလးေတြအား လက္မေလးနဲ႔ တယုတယသုတ္ေပးမိသည္။
"ေပ်ာ္လို႔...ေပ်ာ္လို႔ပါ...ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေမာင့္အသည္းႏွလံုးေလးကို
ပိုင္ဆိုင္ရၿပီ..ေမာင္အိပ္မက္လို႔ေတာင္ ထင္ေနခဲ့တာ.."
Jungkook စကားေတြသည္ Seokjin အားအခ်စ္
ပိုေစသည္။Seokjin ကိုယ္တိုင္လည္း ငိုခ်င္ေနခဲ့တာမဟုတ္လား..
ခ်စ္ရသူကို ပိုင္ဆိုင္ရၿပီဆိုတဲ့ အသိစိတ္က မ်က္ရည္
က်သည္အထိကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစ၏။
သို႔ေပမယ့္လည္း အႀကီးဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႔ သူမငိုေအာင္ ထိန္းထားခဲ့တာ..
ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္က တကယ္ခ်စ္ရင္ မ်က္ရည္က်သည္တဲ့...
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး မ်က္ရည္က်ခဲ့ၾကတာ..
သူတို႔အခ်စ္ေတြ စစ္မွန္လို႔ပဲလား..
ငိုေနမိေသာ သူတို႔ႏွစ္ဦးအားၾကည့္ၿပီး ေအာက္က မိဘေတြမွာလည္း မ်က္ရည္ေလးေတြ ရစ္ဝဲလ်က္..
Seokjin မ်က္ရည္ေတြစီးက်ကာပင္ Jungkook နဖူးေလးအား အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ဖိနမ္းလိုက္သည္။
"ကေလးက်ေနတာပဲ...ခ်စ္တယ္ Jeon..."
"ေမာင္ေရာပဲ..အကို႔ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္"
Kiss...Kiss...Kiss...
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးၾကည့္
ေနမိတုန္းခဏ ေအာက္က ပရိတ္သတ္ေတြ၏ ေတာင္းဆိုသံၾကားမွ သူတို႔ျပံဳးမိၾကသည္။
ဟုတ္သားပဲ..သူတို႔အနမ္းမေပးရေသးဘူးေလ..
မဟုတ္ရင္ လက္ထပ္ပြဲဘယ္ျဖစ္ေျမာက္ေတာ့မလဲ..
ထို႔ေနာက္ တျဖည္းျဖည္းတိုးကပ္လာေသာ Jungkook ၏ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလး..
Seokjin ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ Jungkook ၏ မ်က္ႏွာေလးအား လႊတ္မေပးေတာ့ဘဲ ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ ဆြဲယူကာ နီေဆြးေဆြးႏႈတ္ခမ္းပါးေလးအား သူကပင္စၿပီး စုပ္ယူသည္။
Jungkook မွာလည္း Seokjin ကိုယ္ေလးအား ဖက္တြယ္ရင္း ခ်ိဳၿမိန္လွေသာ အနမ္းမ်ားကိုပံုေဖာ္၏။
"အဟမ္း...အဟမ္း..."
Mic နဲ႔ေတ့ကာ လုပ္ေခ်ာင္းသံႀကီးျပဳလာေသာ MC Kim Namjoon ၏ အသံၾကားမွ သူတို႔ အနမ္း
ေတြရပ္တန္႔မိေတာ့ ေအာက္ကလူေတြမွာ အကုန္ပြဲက်ကုန္ၾကသည္။
အဆံုးသတ္အေနနဲ႔ Seokjin နဖူးေလးအား Jungkook အနမ္းေႁခြသည္။
"ခုခ်ိန္ကစၿပီး ဘယ္ကိစၥမဆို ေအးအတူပူအမၽွ မၽွေဝခံစားရင္း ကတိသစၥာမေဖာက္ဖ်က္ဘဲ အိုေအာင္မင္းေအာင္ ေပါင္းသင္းႏိုင္ၾကပါေစကြယ္.."
ဖာသာ၏ ဆုေတာင္းစကားသံအဆံုး သူတို႔ႏွစ္
ေယာက္လံုး ဦးညႊတ္ကာ ေက်းဇူးတင္စကား ဆို၏။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဖာသာ.."
Seokjin နဲ႔ Jungkook တစ္ေယာက္ကို
တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း မ်က္စပစ္ေနၾကသည္။
သူတို႔လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္တစ္ခုရွိေသးသည္။
စားပြဲခံုေလးေပၚမွာ အလွဆင္ထားသည့္ အဆူးဖယ္
ထားၿပီးသား အျဖဴေရာင္ ႏွင္းဆီပန္းေလးကို တစ္ေယာက္တစ္ပြင့္ယူလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ပြဲလာဧည့္ပရိတ္သတ္တို႔အား ေက်ာခိုင္းကာ..
"ဒီပန္းရတဲ့ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ေနာက္မဂၤလာပြဲ က်င္းပရမယ့္သူျဖစ္ပါတယ္ !!"
သူတို႔စကားအဆံုး တဝိုးဝိုးတဝါးဝါးျဖင့္ လူပ်ိဳအပ်ိဳ
ေတြမွာ ထိုပန္းကိုရေစလို႔ဌာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာပင္ တိုးၾကေတာ့၏။
ႏွစ္ေယာက္လံုး ပန္းကို ေနာက္ျပန္ပစ္ၿပီး လွည့္ၾကည့္
လိုက္သည္။
"Wow..."
အားလံုး၏ အံ့ဩသံေတြေၾကာင့္ ဘယ္သူေတြလဲ သူတို႔ပိုသိခ်င္သြားသည္။
ထို႔ေနာက္ျမင္လိုက္ရသည္က Yoongi လက္ထဲမွာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ရွိေနသလို Taehyung လက္ထဲမွာလည္း ပန္းေလးတစ္ပြင့္က ေနရာယူထား၏။
Kim Taehyung တစ္ေယာက္ ႏွင္းဆီပန္းအား ကိုင္ၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ..
လူအုပ္ႀကီးထဲမသြားဘဲ တစ္ေယာက္တည္းသီးသန္႔
ရပ္ေနတာေတာင္ သူ႔တည့္တည့္ ဆိုက္ေရာက္လာတဲ့ ပန္းေလးကို ေကာက္ကိုင္မိလိုက္တာ..အခုေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ..
အၾကံရသြားကာ သူနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရပ္ေနေသာ သူ႔အား အူေၾကာင္ေၾကာင္ၾကည့္ေနေသာ Jimin ဆီခ်က္ခ်င္းပင္ သြားကာ ဒူးေထာက္လိုက္သည္။
လူေတြအကုန္လံုးရဲ႕အၾကည့္ေတြဟာ သူတို႔
ႏွစ္ေယာက္ဆီမွာသာ..
Jimin မွာလည္း ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိ...
ထြက္ပဲေျပးရမလား..ဆက္ပဲရပ္ေနရမလား..
ရွက္လြန္းလို႔ ေသႏိုင္သည္။
"Kim Taehyung...ေသခ်င္လို႔လား...ခုခ်က္ခ်င္း ထစမ္း..Yah..ထေတာ့လို႔..."
Taehyung မထဘဲ Namjoon အား လက္ထဲက မိုက္ကို မ်က္စပစ္ျပလိုက္ေတာ့ Namjoon မွာ အလိုက္တသိပင္ မိုက္ေလး လာကမ္းေပးသည္။
"Yah..ထလို႔..Kim Taehyung...ငါ့ကို အရွက္ခြဲေနတာလား.."
Taehyung လက္တစ္ဖက္က မိုင္ကိုကိုင္ရင္း တစ္ဖက္က ႏွင္းဆီပန္းေလးအား Jimin ေရွ႕ထုတ္ကာ...
"Jimin...ငါမင္းအေပၚ မေကာင္းခဲ့မွန္းသိပါတယ္..
ငါက မင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြကို မျမင္ခဲ့ပဲ ငါ့ကိုယ္ငါတျခား
တစ္ေယာက္ကိုပဲ ခ်စ္တယ္လို႔ထင္ခဲ့တာ..အမွန္ေတာ့
ေလ ငါကစၿပီး သစၥာေဖာက္ခဲ့မိတာထင္တယ္..မင္းနဲ႔
အတူရွိေနရင္ သူ႔ကိုေမ့သြားတဲ့အထိ ငါျဖစ္ခဲ့တာ..
ခရီးအတူသြားခဲ့တဲ့ေန႔က ငါမင္းကိုပထမဆံုးနမ္းခဲ့
တယ္..ခ်စ္လို႔နမ္းတဲ့စိတ္ကိုလ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ၿပီး သူနဲ႔တူ
လို႔ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ငါ့ကိုယ္ငါေပးခဲ့မိ
တယ္ Jimin..အဲ့ေန႔ညကလည္း ကလဲစားေခ်တယ္
ဆိုတာ နာမည္ခံသက္သက္ပါ..ငါမင္းကို ခ်စ္လို႔ အဲ့
ညက အႏိုင္ယူခဲ့မိတာ...ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္ Jimin..
ေနာက္က်မွသိခဲ့ရတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္..
ငါ့အေပၚ မင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြအရင္လို ျပန္ေပးလို႔ရမလား..ငါ့ကိုလက္ထပ္ႏိုင္မလား Jimin"
Seokjin ေနရာမွာ သူ ဆိုေသာ နာမ္စားေလးသာ သံုးသြားေသာ Taehyung သည္ တစ္ဖက္လူအား နာမည္မပ်က္ေစေပ...
မ်က္ရည္ေတြက်ကာ ေျပာေနေသာေၾကာင့္ Jimin အား ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ေန၏။
မိုက္နဲ႔ေျပာေနေသာေၾကာင့္ ပြဲအတြင္းလူေတြ
အကုန္ၾကားမွာ အမွန္ပင္..
Taehyung အတြက္ မ်က္ရည္သုတ္သူကသုတ္ ဝမ္းနည္းသူက ဝမ္းနည္းနဲ႔ ပြဲႀကီးကတိတ္ဆိတ္
လ်က္ Jimin ၏ အေျဖကိုေစာင့္ဆိုင္းေနပံု..
Jimin အခုမွသတိရကာ အေမျဖစ္သူအား ၾကည့္မိသည္။အေမေဒါသမ်ားျဖစ္သြားမလားဆိုၿပီး သူထိတ္လန္႔ေန၏။
သို႔ေပမယ့္လည္း ေမေမႀကီးသည္ အလွပဆံုးျပံဳးကာ သိေနသည့္အလား ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။
Jimin ခ်က္ခ်င္းပင္ Taehyung လက္ထဲက ႏွင္းဆီပန္းအား ဆြဲယူကာ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚပစ္ခ်ၿပီး ဖိနပ္နဲ႔နင္းေခ်လိုက္ေတာ့ Taehyung မ်က္ႏွာငယ္
ေလးျဖစ္သြားၿပီး ပိုလို႔ပင္ မ်က္ရည္ေတြ
စီးက်လာ၏။
"ဒါက ဘယ္သြားမလို႔လဲ.."
ဝမ္းနည္းမႈေတြျဖင့္ ထထြက္ၿပီးခါမွ အေနာက္က အသံေသးေသးေလးေၾကာင့္ Taehyung ျပန္လွည့္ၾကည့္ကာ...
"မင္းဆနၵအတိုင္း ငါ့မ်က္ႏွာကို မင္းဘယ္ေတာ့မွ မျမင္ေစရေတာ့ပါဘူးကြာ..ငါထြက္သြားေပးပါ့မယ္"
"ဘယ္သူက မျမင္ခ်င္ဘူးေျပာလို႔လဲ !!..ဘယ္သူက ထြက္သြားခိုင္းလို႔လဲ !!..ပန္းတစ္ပြင့္နဲ႔ လက္ထပ္ခြင့္
ေတာင္းလို႔ရလို႔လား..အနည္းဆံုး လက္စြပ္ျဖစ္ျဖစ္ ဆြဲႀကိဳးျဖစ္ျဖစ္ ယူလာရမွာမဟုတ္ဘူးလား"
"Jimin..."
ငိုထားလို႔ ရဲေနသည့္ Taehyung မ်က္လံုးေလးေတြ ခ်က္ခ်င္းဝင္းလက္လာကာ Jimin ဆီ ေျပးသြား၏။
Jimin ကိုယ္ေလးအား အရွိန္ျဖင့္ ေျပးဖက္လိုက္
တာေၾကာင့္ Jimin မွာ အေနာက္ပင္ ယိုင္သြားရသည္။
"တကယ္ေျပာေနတာလား Jimin..ငါ့ကို မေနာက္ဘူးမလား.."
"အရူး..ဒါက ေနာက္စရာကိစၥလား..."
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..တကယ္ေက်းဇူးတင္
ပါတယ္.."
ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း တဖြဖြေျပာရင္း ငိုေနေသာ Taehyung ေက်ာျပင္ေလးအား Jimin ဖက္တြယ္
ရင္း လက္ကေလးနဲ႔ပြတ္သပ္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္သည္။
ကေလးေလးက်ေနတာပဲ...
ပန္းတစ္ပြင့္က ၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ အားလံုးရဲ႕
အၾကည့္ေတြက ေနာက္ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕ ပိုင္ရွင္ဆီ စုျပံဳေရာက္လာသည္။
Shit !! Min Yoongi တို႔ တိုင္ပတ္ေနေလၿပီ...
ဒီအတိုင္း အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ လူအုပ္ႀကီးထဲတိုးၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲ ယူထားရတာ..
သူဘာလုပ္ရမလဲ..ရွိတဲ့ Crush ႀကီးကိုပဲ ဖြင့္ေျပာလိုက္ရမလား...
"အာ...မထူးေတာ့ပါဘူး..."
တစ္ေယာက္တည္းေခါင္းရမ္းကာ မ်က္လံုးစံုမွိတ္
ရင္း ေျခေထာက္ေတြရဲ႕ ဦးတည္ရာသည္ စင္ေဘး
မွာရွိေနေသာ Jung Hoseok ဆီသာ..
"Hyung...ကၽြန္ေတာ္ Hyung ကို ခ်စ္တယ္ !!..
ကၽြန္ေတာ္ Jung Hoseok ဆိုတဲ့ Hyung ကို ခ်စ္တယ္ !!"
Min Yoongi ၏ အသံေလးသည္ ခုနက Kim Taehyung လို မိုက္မလိုပါ။
ပြဲအတြင္း Jung Hoseok ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုသည့္
စကားသာ ႀကီးစိုးလ်က္..
Seokjin နဲ႔ Jungkook မွာလည္း မ်က္လံုးျပဴး
မ်က္ဆံျပဴးကာပင္..သူတို႔ညီနဲ႔ သူတို႔အတြင္းေရးမႉး
ကို ထင္မွမထင္ထားတာ..
အေမျဖစ္သူမွာလည္း သူ႔သားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာဘယ္
သြားထားရမွန္းမသိ...ဒီကေလး ေက်ာင္းသာမၿပီး
ေသးတာ..လက္ရဲဇက္ရဲနဲ႔ သြက္လိုက္တာလြန္ေရာ..
Hoseok မွာလည္း အံ့ဩကာ ဘာေျပာလို႔ေျပာ
ရမွန္းမသိ..ဒီေပါက္စက သူ႔ကိုခ်စ္တယ္တဲ့လား..
နားရွိလို႔သာၾကားရတယ္..သူမယံုႏိုင္..
"Jung Hoseok-ssi..ကၽြန္ေတာ့ကို အခုမခ်စ္
လည္းရပါတယ္..ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားခ်စ္လာ
ေအာင္ လုပ္မွာမို႔လို႔..ကၽြန္ေတာ္ကခုနက Kim Taehyung-ssi လို အသနားခံမွာမဟုတ္ဘူး..
ကၽြန္ေတာ့ကိုလက္မခံလို႔ကေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ကားတင္ေျပးမွာ..မယံုရင္ အခုလက္မခံဘူးလို႔ တစ္ခြန္းထြက္ၾကည့္လိုက္ပါ"
ဘုရား..ဘုရား...Jung Hoseok ေလးကို ကယ္တင္ေပးၾကပါ..
Yoongi ၏ ကေလးဆန္ဆန္စကားေတြေၾကာင့္ ခုနကနဲ႔မတူစြာ အကုန္လံုး ရယ္ပြဲက်ကုန္ျပန္သည္။
"ေျပာ..လက္ခံမွာလား..လက္မခံဘူးလား..."
"လက္ခံရင္ မင္းကဘာလုပ္မွာလဲ"
"ခင္ဗ်ားကို အပိုင္သိမ္းမွာေပါ့..ျမန္ျမန္ေျပာ
ဗ်ာ..ဒူးနာေနၿပီ"
ေအာ္ေဟာ..ရန္ေတြ႕လိုက္တာလည္း လြန္ေရာပဲ..
ရႊတ္...
အေျဖျပန္မေပးဘဲ ပါးျပင္ေပၚေရာက္လာေသာ ပူေႏြးေႏြး အနမ္းတစ္ပြင့္ေၾကာင့္ Yoongi တစ္ေယာက္ ခုနကသူမဟုတ္သည့္အတိုင္းပင္ ေက်ာက္ရုပ္ႀကီးကဲ့သို႔ ေခတၱၿငိမ္သက္သြား၏။
လူၾကားထဲ အနမ္းခံလိုက္ရတာမို႔ မ်က္ႏွာေဖြးေဖြး
ေလးမွာလည္း ရဲတြတ္လာသည္။ဖြင့္ေျပာတာေတာင္ အခုေလာက္ မရွက္မိဘူး..
"ဒီေလာက္ဆို သိၿပီလား..အေျဖျပန္ေပးရဦးမလား..
ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္ Yoongi..ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္
ကို မင္းနဲ႔ေတြ႕မွ ခံစားဖူးခဲ့တာ..မင္းကိုဖြင့္ေျပာဖို႔
ရည္ရြယ္ထားေပမယ့္ မင္းကအခု အရင္ေျပာလာ
ေတာ့ ကိုယ္အရမ္းေပ်ာ္သြားတာ..ဒါမဟုတ္ ကိုယ္
လက္မခံဘူးလို႔ပဲ ေျပာရမလား..မင္းကိုယ့္ကို ကား
တင္ေျပးေအာင္ေလ...တစ္ခါတည္း ကိုယ့္ကို
ေခၚသြားေတာ့.."
"ကၽြန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္တယ္..ေဖေဖနဲ႔
ေမေမ..သား Jung Hoseok ကို ကားတင္ေျပးေတာ့မယ္.."
စေနာက္ကာ ေအာ္ေျပာလာေသာ Yoongi စကား
ေၾကာင့္ အေမျဖစ္သူမွာ အနားေရာက္လာၿပီး Yoongi တင္ပါးေလးအား ပိတ္ရိုက္လိုက္သည္။
"Min Yoongi အရွက္မရွိ..မင္းအစ္ကိုပြဲမို႔ ၿငိမ္ေန
တာေနာ္..မင္းတို႔နဲ႔ ၿပီးမွေျပာမယ္.."
Min Yoongi မွာေတာ့ မ်က္ႏွာေလးဆူပုတ္ကာ မနာေသာ တင္ပါးအားပြတ္ရင္း ေလာေလာလတ္လတ္ရထားေသာ ရည္းစားႀကီးဆီ တိုင္တန္းကာခၽြဲေတာ့၏။
အသံမွာ ညင္ညင္သာသာမို႔ အေမသည္
လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္။အေဖ့ကိုၾကည့္မိေတာ့လည္း ဒါမွငါ့သား ဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူေနေသာ အျပံဳးႀကီးျဖင့္..
ရၿပီ..ဒီေလာက္ဆိုရၿပီ Jung Hoseok..ခင္ဗ်ားနဲ႔ ေပါင္းရၿပီ...
ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းေသာ အတြဲေလးႏွစ္တြဲအား ၾကည့္ေနမိသည္မွာ ကိုယ့္မဂၤလာပြဲဆိုတာေတာင္ ေမ့သြားသည္အထိ..
ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လက္ကေလး ဖ်စ္ညႇစ္ခံလိုက္
ရမွ ေဘးကိုၾကည့္မိေတာ့ သူ႔အားျပံဳးၾကည့္ေန
ပါေသာ လူသား..
ခ်စ္တယ္ Jungkook...ကိုကိုက မင္းကို အမ်ားႀကီးခ်စ္တယ္..
~~~~~~~~~~
ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ ညေနခင္းေလးဟာ စိမ္းစိုေနေသာ ျမက္ခင္းျပင္ႀကီးနဲ႔ အတူအၿပိဳင္လွပလ်က္..
မနက္က ေလၽွာက္လမ္းေလးက ယခုေတာ့ ေရာင္စံု နီယြန္မီးသီးေလးေတြပါ တပ္ဆင္ထားတာမို႔ ပုစြန္
ဆီေရာင္ေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္ ရႈခင္းအလွကို ပိုေပၚလြင္ေစသည္။
မနက္ကလိုပဲ လူေတြဟာ ပြဲအတြင္း တျဖည္းျဖည္း ျပည့္ႏွက္လာလ်က္ပင္...
Kim Seokjin ႏွင့္ Jeon Jungkook တို႔၏ Dinner ပြဲေလးဟာ လူစည္ခ်င္တိုင္းကို စည္ေနေတာ့၏။
ေဖာက္....
ေဖာက္ ခနဲျမည္ေအာင္ အဖြင့္ခံလိုက္ရေသာ ရွန္ပိန္ပုလင္းေလးဟာ အျမဳပ္ေတြျဖာထြက္လ်က္..
"ကဲ..ဒီပြဲရဲ႕ သတို႔သားႏွစ္ေယာက္ Love Shot !!
Love Shot !! "
အကုန္လံုး၏ ထိပ္ဆံုးမွာ ရပ္ေနၾကေသာ သူတို႔
ႏွစ္ေယာက္မွာ အားေပးအားေျမႇာက္မႈေတြေၾကာင့္ တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္ခ်ိတ္ၿပီး ေသာက္ေပးလိုက္ရသည္။
"အကို...ေမာင္ Toilet..."
"အင္း..သြားေလ Jeon.."
"ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္...မြ..."
သြားခါနီးေတာင္ နဖူးေလးကို အနမ္းေပးသြားပါ
ေသာ Jungkook ေၾကာင့္ အကုန္လံုးဆီက တဝိုးဝိုးတဝါးဝါး အသံထြက္လာသည္။
Jeon Jungkook ႀကီးက ပိုလိုက္တာ...
ခဏဆိုၿပီး သြားေသာ Jungkook ေတာ္ေတာ္ၾကာ ေပၚမလာခဲ့ေပ...
Seokjin သြားရွာရန္ အခမ္းအနားတြင္းမွ ထြက္ဖို႔ျပင္ၿပီးမွ ၾကားလိုက္ရတဲ့ေခၚသံေလး...
"Seokjin ေဘဘီ"
Mic နဲ႔ေခၚသံေလးေၾကာင့္ ပြဲအတြင္းတိတ္ဆိတ္
သြားၿပီး Jungkook အသံေလးတစ္သံသာ ေပၚထြက္လာသည္။
အသံလာရာကိုၾကည့္မိေတာ့ Jungkook ကိုမေတြ႕..
မနက္က ကတိသစၥာျပဳရာ စင္ေလးေပၚမွာ ဘယ္
တုန္းက ေရာက္ေနမွန္းမသိေသာ projecter ႀကီးက ေရာက္ရွိလို႔ေနသည္။
Projecter ႀကီးေပၚ အလင္းေရာင္ေလးရလာ
သည္ႏွင့္အမၽွ ေပၚလာသည္က Seokjin ၏ ပံုရိပ္ေတြသာ..
Propose လုပ္တုန္းက Jungkook ရုိက္ကူးခဲ့ေသာ Video ေလး..Video ထဲက ျပံဳးရယ္ေနေသာ Seokjin ၏ ပံုရိပ္ေလးေတြဟာ ေဘးလူေတြကို
ေတာင္ အေပ်ာ္ကူးစက္ေစႏိုင္သည္။
တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ ထြက္ရွိလာသည္က Jungkook စကားသံေတြ..
"Seokjin ေမာင္က ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္..
အကို႔ကို ဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္ေစခဲ့လို႔..ေမာင့္
အတြက္အခ်စ္ဦးမျဖစ္ေစခဲ့လို႔..ေမာင့္အခ်စ္ဦးမဟုတ္ေပမယ့္ အခ်စ္ဆံုးဆိုတာေတာ့ အကို
ယံုေပးမယ္မလား.."
အသံသာ ၾကားေနရတာ လူကိုေတာ့ Seokjin အခုထိမေတြ႕ေသးေပ...
Projecter ႀကီးမွာေပၚေနတဲ့ Seokjin ၏ ပံုရိပ္
ေလးေတြရယ္ Jungkook ၏ စကားသံေလး
ေတြရယ္က သိပ္ကိုလိုက္ဖက္လြန္းသည္။
"ေမာင့္ရဲ႕ပထမဆံုးလက္ထပ္ပြဲေလးမွာ ေမာင္ လက္စြပ္ဝတ္ေပးခဲ့တဲ့သူက အကိုမဟုတ္ခဲ့တဲ့
အတြက္လည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္..ဒါေပမယ့္ အကိုသိလား..ေမာင္ပထမဆံုးအႀကိမ္ထက္ အခုရင္ေတြအမ်ားႀကီးခုန္ေနၿပီး အမ်ားႀကီးေပ်ာ္
ေနတာ..ေမာင္အရင္က ကံၾကမၼာႀကီးကို အျပစ္
ပံုခ်ခဲ့ဖူးတယ္..ဘာလို႔မ်ား အကိုနဲ႔ေစာေစာ မေတြ႕
ေပးခဲ့ရတာလဲဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့..ဟား..ဟား..
ေမာင္အရမ္း ကေလးဆန္တယ္မလား.."
အာရံုစူးစိုက္ကာ နားေထာင္ေနေသာ Seokjin သည္ Jungkook စကားေၾကာင့္ ျပံဳးေနေပမယ့္ မ်က္ရည္ေတြလည္း ပါးျပင္ေပၚ စီးဆင္းလို႔ေနသည္။
သူတို႔ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပင္ပန္းခဲ့ရလဲ...
မခ်စ္သင့္ဘူးဆိုတဲ့ စည္းေလးတစ္ခုေၾကာင့္ မခ်စ္
ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပင္ပန္းခဲ့ရလဲ..
"အကိုနဲ႔မေတြ႕ခင္အထိ ေမာင္က အမ်ား
အျမင္မွာ တည္ၾကည္ေလးနက္တဲ့ CEO ႀကီးဗ်..
အခု အကို႔ေၾကာင့္ ေမာင့္ကို ကေလးဆန္လိုက္
တာဆိုၿပီး ဝိုင္းေျပာၾကေတာ့မွာပဲ..ဟား..ဟား.."
Seokjin ထိုေနရာမွာပင္ ရပ္ကာ ဆက္လက္
နားေထာင္ေနမိသည္။
"အရင္က ကံၾကမၼာကို အျပစ္ပံုခ်ဖူးတယ္ဆိုတဲ့ ေမာင္ကေလ အခုေတာ့ ေက်းဇူးတင္ေနမိျပန္တယ္..အကိုနဲ႔ေတြ႕ဆံုေပးခဲ့လို႔..အကို႔ကို ေမာင့္
အနား ေစလႊတ္ေပးခဲ့လို႔ေလ..ကံၾကမၼာႀကီးကေတာ့ အခုတစ္မ်ိဳးေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳးဆိုၿပီး ေမာင့္ကို ေလွာင္ရယ္ေနေတာ့မွာပဲေနာ္..."
သူကိုယ္တိုင္လည္း အျပစ္ပံုခ်ခဲ့ဖူးသည္။
Jungkook နဲ႔ ေစာေစာမေတြ႕ခဲ့ရေကာင္းလား ဆိုၿပီး..အခုေတာ့ သူလည္း ေက်းဇူးတင္ေနပါၿပီ..
"အမ်ားအျမင္မွာ အကိုက ေမာင့္အတြက္ ဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္ေနေပမယ့္ ေမာင့္ႏွလံုးသား
ထဲမွာေရာ ေမာင့္ဘဝထဲမွာပါ အကိုက အျမဲပထမပါပဲ..လူေတြကဲ့ရဲ႕မလား..ကဲ့ရဲ႕ၾကပါေစ..အဲ့လူေတြရဲ႕ပါးစပ္ေပါက္ေတြ ပိတ္သြားတဲ့အထိ ေမာင္က အကို႔ကိုခ်စ္ေပးပါ့မယ္"
Seokjin မ်က္ႏွာထက္ ၾကည္ႏူးမိေသာ အျပံဳးတို႔ အဖန္ဖန္ဝင္ေရာက္လ်က္ပင္..
"အကို႔ကို ေမာင္အရမ္းခ်စ္တယ္..ဘယ္သူ႔
စကားကိုမွ နားမေယာင္ဘဲ ေမာင့္လက္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္တြဲခဲ့ေပးတဲ့ အကို႔ကို ေမာင္ အမ်ားႀကီးခ်စ္တာမို႔ စကားမ်ားရန္ျဖစ္တဲ့အခါ ေမာင္ကပဲ အေလၽွာ့ေပးၿပီး..ေမာင္ကပဲ စေခ်ာ့ၿပီး ေမာင္ကပဲ ပိုခ်စ္ေပးပါ့မယ္ အကို.."
အကိုလည္း မင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္ Jeon..
"ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ အကိုတစ္ခုပဲ သိထားေပးပါ..
အကိုက ေမာင္အျမဲခ်စ္ျမတ္ႏိုးသြားမယ့္ တစ္
ေယာက္ေသာသူပါပဲ..ဒီသီခ်င္းေလးက ေမာင့္
ရင္ခုန္သံေတြရဲ႕ပိုင္ရွင္ အကို႔အတြက္.."
~~~ EUPHORIA ~~~
စကားသံအဆံုးမွာ ထြက္ေပၚလာေသာ သီခ်င္းသံ..
ဒီေကာင္ေလး ဘာ Surprise ေတြ လုပ္ေနျပန္ပါလိမ့္..
" ေနာနင္ နယ္ ဆာလ္မဲ ဒါရွီ သင္န္ ဟက္ပစ္ "
(မင္းဟာ ကိုယ့္ဘဝထဲ ျပန္လည္ထြန္းလင္းလာတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေလးပါ..)
ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးေၾကာင့္ Seokjin ကိုယ့္နားကိုယ္ေတာင္ မယံုႏိုင္..
မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး..Jungkook က သီခ်င္းမွ မဆိုတတ္တာ..
သို႔ေပမယ့္ Projecter ေနာက္ကေန ေပၚထြက္လာ
ေသာ အရိပ္ကေလးေၾကာင့္ သူ႔အေတြးေတြဟာ မွားသြားခဲ့ၿပီ...
Toilet သြားတုန္းက အဝတ္အစားနဲ႔မတူစြာ ပန္းေရာင္ outfit ေလးကိုလူငယ္ဆန္ဆန္ ဝတ္ဆင္
ထားၿပီး မိုက္ကေလးကိုင္ကာ အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးျဖင့္ သီခ်င္းဆိုေနေသာ ေကာင္ငယ္ေလးဟာ နတ္သားေလးတစ္ပါးလို..
လူအမ်ားႀကီးထဲမွာမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွစိုက္မၾကည့္ဘဲ သူ႔တစ္ေယာက္တည္းကိုသာ ၾကည့္ၿပီး သူ႔အတြက္ ေဖ်ာ္ေျဖေနေသာ ေကာင္ေလး..
ခ်စ္လိုက္တာ Jeon ရယ္...
" ေအာလင္န္ ရွီေဂ်ာလ္ နယ္ ကူးမ္ဒီးလဲ ဂ်ယ္လင္မ္" (ငယ္ရြယ္ခ်ိန္တုန္းက ကိုယ့္အိပ္မက္ေတြရဲ႕ တဖန္ျပန္ဝင္စားျခင္းပဲ...)
" မိုလစ္ဂက္ေဆာ အီ ဂမ္းေဂ်ာင္းငီ ေမာန္ဂ်ီ " (မသိေတာ့ဘူး ဒီခံစားခ်က္ႀကီးက ဘယ္လိုလဲဆိုတာ..)
" ဟို႔ဂ္ရွီ ေယာဂီဒို ကူးမ္ဆို႔ ဂင္ေဂါန္ဂ်ီ "
(ဒါမွမဟုတ္ ဒီေနရာဟာလည္း အိပ္မက္ထဲမွာမ်ားလား..)
" ကူးမ္မင္ ဆာမာ့ဂဲ ဖူလင္န္ ရွင္းဂီလူ "
(အိပ္မက္ဆိုတာ ကနၱာရရဲ႕ စိမ္းျပာေရာင္ ဆန္းၾကယ္ျခင္းလား...)
" နယ္ အန္ ဂစ္ဖူန္ ဂို႔ဆဲ a priori "
(ကိုယ့္ႏွလံုးသားအနက္ရိွုင္းဆံုးေနရာထဲက
a priori...)
" ဆူးမ္မီ မာ့ခီလ္ သစ္ရွီ ဟိန္းဘို႔ခယ္ေဂ်ာ္ "
(အသက္ရႈရပ္တန္႔မတတ္ ေပ်ာ္ရႊင္လာမိတယ္..)
" ဂ်ဴေျဗာနီ ေဂ်ာမ္ေဂ်ာမ္ ေဒါ ထူေျမာင္းဟယ္ေဂ်ာ္ "
(ပတ္ဝန္းက်င္လည္း တျဖည္းျဖည္း ပိုမိုျမင္သာေတာက္ပလာတယ္...)
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ Jungkook ဟာ စင္ေပၚကေန သူ႔ဆီအၾကည့္မလႊဲဘဲ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ကို ဆင္းလာခဲ့သည္။
" ေဂ်ာဂီ ေမာလီေဆာ ဘာဒါဂါ ဒီးလေယာ "
(ဟိုးအေဝးႀကီးကေန ပင္လယ္သံကို ၾကားေနရတယ္...)
" ကူးမ္မီလ္ ေဂါန္ေနာေဆာ ဆူဖူလ္ ေနာေမာလို "
(အိပ္မက္ေတြကိုျဖတ္ေက်ာ္ရင္း မိုးကုတ္စက္ဝိုင္း
ရဲ႕အစြန္းကို...)
" ေဆာန္ေျမာင္း ငယ္ဂ်ီနင္ ဂစ္ဂို႔ဆစ္လို ဂါ "
(တျဖည္းျဖည္းၾကည္လင္လာတဲ့ အဲ့ေနရာေလးကိုသြားရင္း...)
Seokjin ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ နီးကပ္စြာရပ္ရင္း လက္ေလးကမ္းေပးလာေသာ Jungkook...
" Take my hands now.You are the cause of my EUPHORIA "
စာသားအဆံုးမွာေတာ့ ျမဴးႂကြသည့္ တီးလံုးသံေလး ေပၚထြက္လာၿပီး ဘယ္ကထြက္လာမွန္းမသိေသာ Background Dancer တို႔ျဖင့္ Jungkook ခနၱာကိုယ္ေလး ေပ်ာ့ေပ်ာင္းစြာပင္ ဝင္ေရာက္ကေနသည္။
အနက္ေရာင္ Outfit ေတြၾကားထဲက နတ္သားေလး
လိုေပၚလြင္ေနေသာ ေကြးေနေအာင္ကေနသည့္ ပန္းေရာင္ outfit ေလးက တကယ္ကိုခ်စ္စရာပင္..
" Euphoria...Take my hands now.You are the cause of my EUPHORIA.."
"Yeah..Yeah..hey..Yeah..Yeah..Yeah...
EUPHORIA...Yeah..Yeah..Hey..Yeah..
Yeah.."
" Close the door now when I'm with you I'm in utopia "
သီခ်င္းေလးရဲ႕အဆံုးသတ္မွာေတာ့ သူ႔ေရွ႕လက္ဖဝါး
ေလး ျဖန္႔ေပးလာသည္။
Jungkook ၏ ျဖန္႔ေပးထားေသာ လက္ဖဝါးေလး
ထဲ မူပိုင္ရွင္လက္ကေလး ဝင္ေရာက္လာမွ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး..
"သေဘာက်ရဲ႕လား အကို..အသံေရာအကေရာ သိပ္မေကာင္းေပမယ့္လည္း..ဟီးဟီး..BTS အဖြဲ႕ထဲက ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္း Maknae ေလးကို အကူအညီေတာင္းထားရတာ.."
ခ်စ္စဖြယ္ေျပာလာေသာ Jungkook လက္ထဲက သူ႔လက္ကေလးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး Jungkook ကိုယ္ေလးအား Seokjin သိမ္းက်ံဳးဖက္၏။
"အင့္...ျဖည္းျဖည္းဖက္ပါဗ်ာ.."
"မရဘူး..အသည္းယားလြန္းလို႔ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ မင္းရဲ႕
အရိုးေတြ က်ိဳးေၾကကုန္တဲ့အထိ ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး ဖက္ပစ္လိုက္ခ်င္တာ..မင္းရဲ႕ခ်ိဳသာတဲ့အသံေလးက အကို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးပဲ.."
"ေမာင္က အကို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးေတြပဲ ဖန္တီးေပးခ်င္တာ.."
Jungkook ျပန္လည္ဖက္တြယ္ရင္း Seokjin ၏ အက်ႌေလးလစ္ဟာေနေသာ ပုခံုးနဲ႔ လည္တိုင္စပ္
ကေလးအား ဖိနမ္း၏။
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၾကားေလမဝင္ႏိုင္
ေအာင္ထိ ဖက္တြယ္ထားမိၿပီး အားလံုး၏ လက္ခုပ္
ဩဘာသံၾကားမွ ဖယ္ခြာမိၾကသည္။
အကုန္လံုးရဲ႕ အားက်ေသာအၾကည့္မ်ားနဲ႔ အျပံဳး
ေတြက ေဝဆာလ်က္..
ေသခ်ာပါတယ္..ေနာက္ေန႔ေတြမွာ Jeon Jungkook ၏ ခ်စ္တတ္မႈႀကီးေၾကာင့္ လူအမ်ား၏ အားက်ေသာအေျပာအဆိုေတြသာ ၾကားရေတာ့မယ္ဆိုတာ..
အကို႔ကိုေျပာခဲ့တယ္မလား..ကဲ့ရဲ႕တဲ့လူေတြရဲ႕ ပါးစပ္ေပါက္ေတြပိတ္က်သြားတဲ့အထိ ေမာင္က အကို႔ကို ခ်စ္ေပးမွာပါလို႔..
.
.
.
.
.
.
.
.
ေအာက္က အေပ်ာ္လြန္ေနေသာ အခ်စ္ငွက္ကေလး
ႏွစ္ေကာင္အား အေပၚထပ္ ဝရံတာမွၾကည့္ၿပီး Jimin ကိုယ္တိုင္လည္းအေပ်ာ္ေတြကူးစက္ရသည္။
သူ႔ညီေလးက ေပ်ာ္ေနလိုက္တာ...ရင္ေတြဘယ္
ေလာက္ေတာင္ခုန္ေနရွာမလဲ..
ျပံဳးျပံဳးႀကီး ေအာက္ကို ငံု႔ၾကည့္ေနတုန္း ေပါင္ေဘး
က သူ႔လက္ကေလးအား လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ယွက္ႏြယ္လာေသာ လက္ပိုင္ရွင္ေလး..
လက္ကေလးကိုေျမႇာက္ကာ လက္ခံုေလးအား Taehyung ဖိနမ္းသည္။
"အားက်ေနတာလား..."
"ငါ့ညီ ဒီေလာက္ေပ်ာ္ေနတာမေတြ႕ဖူးဘူးေလ..
မနက္ဘက္ Company သြား..ညဘက္ျပန္လာ
ေတာ့လည္း မနားဘဲ Seokjin Hyung အတြက္
ဆိုၿပီး အိပ္ေရးပ်က္ခံၿပီးကို အဆိုအကေတြ သူ
ေလ့က်င့္ေနခဲ့တာ..သူ႔ရဲ႕ပထမဆံုးမဂၤလာပြဲတုန္းက
ေတာင္ ဒီေလာက္ထိ အပင္ပန္းခံခဲ့တာ
မဟုတ္ဘူး"
Taehyung ဝရံတာတန္းေလးေပၚ လက္ေထာက္
ကာ Jimin မ်က္ႏွာေလးအား အျမတ္တႏိုး
ၾကည့္ေနရင္း..
"သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းအတိမ္အနက္ကိုသိလို႔ ငါ Jin Hyung ကို သြားခြင့္ျပဳႏိုင္ခဲ့တာေပါ့..ၿပီး
ေတာ့ ငါသိခဲ့တာ တစ္ခုရွိေသးတယ္..ငါမင္းကို အမွန္တရားတစ္ခုေျပာျပရမလား.."
မအူမလည္ရုပ္ေလးျဖင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလာေသာ Jimin အား အသည္းယားလြန္းသျဖင့္ ပါးေဖာင္းေလးအား Taehyung ေမႊးၾကဴမိသည္။
"Jin Hyung နဲ႔ Jungkook အတူေနခဲ့တယ္ဆို
လည္းၾကားေရာ ငါတုန္လႈပ္သြားခဲ့တာ မွန္ပါတယ္..
သစၥာေဖာက္ရက္လိုက္တာ ဆိုၿပီးေလ..အဲ့ေန႔က စိတ္ေတြညစ္ၿပီး ငါ Daegu ကို ထြက္သြားခဲ့တယ္..
မင္းသိလား ငါ့ကိုယ္ငါေလ ေသေလာက္ေအာင္ ခံစား
ရမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာ...ဒါေပမယ့္ ခဏတာ ေၾကာင္အ
ခဲ့ရံုကလြဲၿပီး ငါဘာမွမခံစားခဲ့ရဘူး Jimin...
ငါစိတ္ေတြေတာ္ေတာ္ရႈပ္ေထြးသြားခဲ့တာ..ငါဘာလို႔ မခံစားခဲ့ရတာလဲ ဆိုၿပီးေပါ့..ေနာက္ေတာ့ သိလိုက္
ရတာက တရားခံက မင္းျဖစ္ေနတာ...ဘယ္လိုပဲ
စဥ္းစားစဥ္းစား ငါ့ေခါင္းထဲ မင္းရဲ႕အျပံဳးေတြ မင္းရဲ႕ပံုရိပ္ေတြပဲ ေပၚလာတယ္..အဲ့လိုေတြေၾကာင့္ စိတ္ေတြ ကေယာင္ေျခာက္ျခားျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ငါ့ဆီ မင္းေရာက္လာခဲ့တယ္..Jeon Jungkook ကို ကလဲ့စားေခ်ခ်င္တာကို အေၾကာင္းျပၿပီး မင္းအေပၚ
စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘဲ အႏိုင္ယူခဲ့မိတယ္..မင္းငါ့ကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွ ငါေသခ်ာသိလိုက္ရ
တာက မင္းကိုခ်စ္တယ္ ဆိုတာပဲ Jimin.."
Taehyung သည္ သူ႔ထက္အရပ္ျမင့္ေသာေၾကာင့္ Jimin ေျခဖ်ားေလးေထာက္ကာ Taehyung ၏ နဖူးျပင္ေလးအား ၾကာရွည္ေသာ အနမ္းတစ္ပြင့္ေႁခြသည္။
"ငါလည္း မင္းကိုခ်စ္တယ္ Taehyung..ဘယ္
ေလာက္ပဲ မင္းကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ေျပာခဲ့ တကယ္ေတာ့ ငါ့အခ်စ္ေတြက မင္းတစ္ေယာက္
တည္းအတြက္ပဲ ေပါက္ဖြားလာခဲ့တာ..ငါ့ကိုယံု
တယ္မလား.."
"အင္း...တစ္ေလာကလံုးက မဟုတ္တာဝိုင္းေျပာရင္ေတာင္ မင္းစကားကိုပဲ ယံုတယ္.."
ထို႔ေနာက္ ျပံဳးမိၾကၿပီး ထိကပ္သြားေသာ ႏႈတ္ခမ္း
ႏွစ္စံု...မက္မက္ေမာေမာ နမ္းရိွုက္မိေသာ အနမ္း
မ်ား..ခ်စ္ရသူရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးဟာ အရာအားလံုး
ထက္ကို ခ်ိဳၿမိန္သည္။
ေမာဟိုက္မႈေတြေၾကာင့္ ေလထုအကူအညီလို
ေလာက္မွ ဖယ္ခြာမိၾကၿပီး တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ေပြ႕ဖက္မိၾကသည္။
ဝရံတာဘက္ကို ေက်ာေပးထားေသာ Jimin သည္ ေအာက္ကၾကည့္ေနေသာ Seokjin ကိုမျမင္ႏိုင္
ေပမယ့္ ဝရံတာကို မ်က္ႏွာမူထားေသာ Taehyung ကေတာ့ ျမင္ေနရသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အား ေမာ့ၾကည့္ၿပီး အႏူးညံ့ဆံုး
ျပံဳးေနပါေသာ ယေန႔ရဲ႕ အဓိကဇာတ္ေဆာင္ သတို႔သားေလး..
Jimin ကိုယ္ေလးအား ဖက္ထားေသာ လက္မ်ား ပိုမိုတင္းက်ပ္ေစကာ Taehyung အလွပဆံုး ျပန္လည္ျပံဳးျပလိုက္သည္။
ငါအတိတ္မွာ ဘယ္သူ႔ကိုပဲ ခ်စ္ခဲ့ပါေစ..
ယခုလက္ရွိမွာေတာ့ မင္းကိုပဲၾကည့္ၿပီး မင္းကိုပဲ အခ်စ္ေတြပံုေပးေတာ့မယ္ဆိုတာ ယံုေပးပါ ခ်စ္သူ..
.
.
.
.
.
.
.
ဝရံတာေပၚက ျမင္ကြင္းေလးအား ေငးေနတုန္း ခါးကိုအတို႔ခံလိုက္ရေတာ့မွ Seokjin သတိျပန္ဝင္လာသည္။
လွည့္ၾကည့္ကာ ျပံဳးျပလိုက္ေတာ့ ပုခံုးေပၚမွီတင္
လာေသာ ေခါင္းလံုးလံုးေလး..
တျခားသူေတြေရွ႕မွာေတာ့ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္သူ
ေပမယ့္ Seokjin ေရွ႕ေရာက္တာနဲ႔ ကေလးဆန္မိ
ေသာ Jungkook ပံုေလးေတြသည္ မီဒီယာေတြ
အေပၚ ျပန္႔ၿပီး လူေျပာမ်ားဦးမွာ အေသအခ်ာပင္..
အျပာေရာင္ ဆံႏြယ္ရွည္ေလးေတြအား Seokjin လက္ေခ်ာင္းသြယ္တို႔ျဖင့္ ထိုးဖြရင္း...
"ပင္ပန္းေနၿပီလား အကို႔ကေလးေလး.."
နည္းနည္းေသာက္ထားတာမို႔ ရီေဝေဝျဖစ္ေနၿပီျဖစ္
ေသာ Jungkook အားၾကည့္ၿပီး Seokjin အသည္းယားစဖြယ္ေလး ေျပာသည္။
"ဟင့္အင္း...အကိုသာ ေမာင့္အနားမွာရွိရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မပင္ပန္းဘူး.."
Jungkook ေျပာရင္း လည္တိုင္သြယ္ေလးအား မ်က္ႏွာမူကာ ႏွာေခါင္းလံုးေလးျဖင့္ တိုးေဝ့က်ီစယ္၏။
"ခ်စ္တယ္ Jeon..ငါမင္းရဲ႕ ပထမဆံုးျဖစ္ဖို႔ ေနာက္
က်သြားေပမယ့္ မင္းရဲ႕ေနာက္ဆံုးျဖစ္ရဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားပါ့မယ္"
"အကိုႀကိဳးစားစရာမလိုပါဘူး..အကိုက ေမာင္႔
အတြက္ ေနာက္ဆံုးရင္ခုန္သံေလးျဖစ္ၿပီးသားပါ"
ႏွစ္ေယာက္လံုး ေပြ႕ဖက္ထားရင္းမွ ေကာင္းကင္ႀကီး
ကို ေမာ့ၾကည့္မိၾက၏။
လွပေသာ ေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္ မ်ားစြာေသာ ဧည့္သည္မ်ားအား လ်စ္လ်ဴရႈကာ အနမ္းေတြ
ေႁခြမိၾကသည္။
ေကာင္းကင္ႀကီးအျပည့္ စံုလင္လွပေနေသာ ၾကယ္
ကေလးေတြဟာ လံုးဝန္းေသာ လမင္းႀကီးႏွင့္အတူ သူတို႔ရဲ႕ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲေလးကို တက္ေရာက္
ေလသလား..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အစဇာတ္လမ္းေလးက မလွပခဲ့
ေပမယ့္ အဆံုးသတ္ေလး လွပဖို႔အတြက္ ေမာင္ ႀကိဳးစားမွာပါ အကို..
ေမာင္တို႔ ခဏတာစိတ္ယိုင္မႈေလးထင္ခဲ့ေပမယ့္
အခ်စ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္...အကိုကပဲ ေမာင့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..
ဒီလိုပါပဲ..တစ္ခါတရံေတာ့ ကိုယ္သိပ္ခ်စ္တယ္လို႔ ထင္တဲ့သူဟာ ကိုယ္တကယ္မခ်စ္တဲ့ လူတစ္
ေယာက္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္..
ပထမလူကိုသာ တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ဒုတိယလူဆိုတာ ေပၚေပါက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး..
သင္ေရာ စဥ္းစားၿပီးၿပီလား..သင္အခုသိပ္ခ်စ္ပါ
တယ္ဆိုတဲ့သူဟာ သင္တကယ္ခ်စ္တဲ့သူေရာ ဟုတ္
ရဲ႕လား..
လူတိုင္းက အရမ္းခ်စ္တတ္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ...
ကံၾကမၼာက ကိုယ္တကယ္ခ်စ္ဖို႔ ကံပါတဲ့သူနဲ႔ ေစာေစာေတြ႕ေပးျခင္း ၊ မေတြ႕ေပးျခင္းကသာ ကြာျခားသြားတာပါ..
[ T H E E N D ]
My Beloved ေလး complete ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီ..🥺
ဟယ္လို
My Beloved ေလးလည္း အဆံုးထိတင္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ Till the last breath ေလးဘဲက်န္ေတာ့တာေပါ့ေနာ္။ပစ္ထားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီဆိုတာလည္းသိပါတယ္။အဲ့ဒါေၾကာင့္ အခုကစၿပီး Till the last breath ေလးကို ႀကိဳးစားေရးပါေတာ့မယ္ရွင့္..။
TTLB ၿပီးရင္ေတာ့ စာေရးတာနားရင္နားႏိုင္ပါတယ္ မေသခ်ာေသးပါဘူး..အားလံုးဘဲခ်စ္ပါတယ္ေနာ္..
အားလံုး သတိဝီရိယထားၿပီး အစစအရာရာ ဂရုစိုက္ၾကပါရွင့္ 🙆♀️🙆♀️
_________________________________________
UNICODE
Meeting ပြီးသွားတာနဲ့ နာရီကြည့်မိလိုက်တော့ နေ့လည်စာစားချိန်ပင် ကျော်နေချေပြီ။
နေ့လည်စာအတူစားရန် အတင်းခေါ်နေသော ရှယ်ယာရှင်များကြောင့် Jimin မငြင်းသာတဲ့အဆုံး လိုက်လာခဲ့ရသည်။
လက်ထပ်ပွဲကိစ္စနဲ့ မအားဘူးအကြောင်းပြကာ သူ့အားအတင်းတွန်းပို့လိုက်သော ညီတော်မောင် Jeon Jungkook အားလည်း သူကြည့်မရတော့
ပေ။ဘယ့်နှယ့်..ဟိုက CEO နဲ့စားချင်တာကို..
မန်နေဂျာချုပ်ဖြစ်တဲ့ သူဘဲ လိုက်သွားရတာကိုး..
အဝေးကြီးလည်း မသွားချင်တာကြောင့် Company နားက စားသောက်ဆိုင်ကိုသာ သူပဲ ဦးဆောင်ခေါ်လာလိုက်တော့သည်။
ရှယ်ယာရှင်တချို့ဖြင့် စကားပြောကာ စားသောက်
ဆိုင်ထဲ ဝင်လာခဲ့ပေမယ့် မြင်ကွင်းတစ်ခုက သူ့
ခြေလှမ်းတွေအား ဆိုင်ထဲမဝင်စေတော့..
မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့အတူ Kim Taehyung ရဲ့ အပြုံးတွေက တောက်ပနေလိုက်တာ..
နေ့လည်စာစားချိန်တိုင်း Kim Taehyung ကို အမြဲတမ်းတွေ့နေရသည်က သူ့အတွက်မထူးဆန်း
တော့ပေ..အမြဲနောက်ကနေပက်ကျိလိုလိုက်ကပ်နေတာ..အမြင်ကပ်ဖို့ကောင်းတယ်..
Jimin မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာပင် လွတ်နေသော ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းမှာ ရှယ်ယာရှင်တွေအား ထိုင်စေလိုက်သည်။
စားစရာလာချပေးတော့ ခုံပေါ်အပြည့်နေရာယူ
ထားသော အစားအသောက်တွေဆီသာ အာရုံထားလိုက်တော့၏။
ရှယ်ယာရှင်တွေထဲမှ သူ့ဘေးမှာထိုင်သော ရွယ်တူ
ကောင်မလေးတစ်ဦးသည် ရေခွက်ကိုယူရာ လက်က
ချော်သွားတာကြောင့် သူ့ဘက်မျက်နှာမူနေသော ရေတွေဟာ သူ့ပေါင်ပေါ် စီးဆင်းလာသည်။
"အာ...မန်နေဂျာချုပ်...ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ်"
"ရ..ရပါတယ်ဗျ..ဟို...ကျွန်တော် Toilet ခဏ..."
တစ်ချက်ပြုံးပြခဲ့ကာ Toilet ထဲဝင်ပြီး ဘာမှမလုပ်
ဘဲ မှန်ရှေ့မှာသာ တောင့်တောင့်ကြီး ရပ်နေမိသောသူ..
အချိန်အတော်ကြာမှ ဘောင်းဘီအား တစ်ရှူးယူသုတ်
လိုက်ပြီး လန်းဆန်းစေလို့ငှာ မျက်နှာပါ
သစ်ချပစ်လိုက်၏။
ထိုချိန်မှာဘဲ လူတစ်ယောက် Toilet ထဲဝင်လာသံ
ကြားတာမို့ လှည့်ကြည့်မိလိုက်တော့ Kim Taehyung ဖြစ်နေလေသည်။
မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ ထွက်ဖို့ပြင်နေပေမယ့် တံခါးနားရောက်ခါနီးမှ သူ့လက်အား ဖမ်းဆွဲလာ
သော လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေကြောင့် သူ့ကိုယ်လေး တွန့်သွားရသည်။
ထို့အပြင်ကို တံခါး လော့ခ် ချလိုက်သော Taehyung ကြောင့် Jimin ဒေါသထွက်ကာ
"Yah...ဘာလုပ်တာလဲ...ဖယ်.."
တံခါးရှေ့ကွယ်ရပ်နေသော Taehyung ကိုယ်လေး
အား Jimin အတင်းတွန်းထုတ်ပေမယ့်လည်း အရာမရောက်ပေ...
"ငါမင်း Company ကထွက်လာတာကို စောင့်နေ
တာ Jimin..သူက ငါ့အသိမိတ်ဆွေ"
"မင်းကိုဘယ်သူက မေးနေလို့လဲ..ဖယ်စမ်းပါ..
ကျက်သရေတုံးတယ် "
"Jimin...မင်းရဲ့အပြုံးတွေက ငါ့အတွက်ပဲဖြစ်ပေး
လို့မရဘူးလား..ခုနက မင်းဘေးကမိန်းကလေးနဲ့.."
နေပါဦး..ဒီစကားက ဘယ်သူပြောရမှာလဲ..သူကပဲ
ပြောရတယ်ရှိသေး..Jimin စိတ်ထဲတွင်တွေးကာ..
"ဘာလဲ..သဝန်တိုတာလား..လဲသေလိုက်လေ..ငါက အဲ့ကောင်မလေးနဲ့ အိပ်ဖို့ပါ စဉ်းစားထားတာ..အ့.."
မခံချင်စိတ်နဲ့ ပြောလိုက်သော Jimin စကားကြောင့် Taehyung ဒေါသထွက်သွားကာ Jimin ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ကိုင်ပြီး နံရံနဲ့ ပြေးကပ်ပလိုက်သည်။
လှုပ်မရဖြစ်သွားသော Jimin သည် Taehyung ၏ ရင်ခွင်နှင့် နံရံကြားတွင်သာ..
"ငါသေမှ ခွင့်လွှတ်မှာလား Jimin..ငါသေမှ ငါ့ကို
ပြန်ချစ်ပေးမှာလား..ငါ့ကိုဒီလိုလုပ်ရမှ ကျေနပ်
မှာလား..အိပ်မယ်ဟုတ်လား..ဘယ်သူ့သဘော
နဲ့လဲ.."
ခုနကထိ နူးညံ့ပြနေသော Taehyung သည် ချက်ချင်းကိုပင် ကျားတစ်ကောင်လို ခက်ထန်နေတော့၏။
ဖဲ့ချင်သလောက် ဖဲ့ခဲ့သော Park Jimin လေး လန့်နေပြီဖြစ်သည်။
"Ya...Yah..ငါ...ငါက ဒီအတိုင်း..."
အွတ်...
စကားပင်မဆုံးလိုက်...ထိကပ်မှုဖြင့် အပိတ်ခံလိုက်
ရသော နှုတ်ခမ်းလေး..
Jimin မျက်လုံးတွေပြူးကျယ်လာကာ Taehyung ရင်ဘတ်အား အတင်းတွန်း ထုတ်သည်။
အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်မခံသော Taehyung သည် Jimin ကိုယ်လေးကိုလည်း လုံးဝလွှတ်မပေးပေ..
တွန်းထုတ်မရသည့်အဆုံး သတိလက်လွတ်ဖြစ်သွား
သော Jimin တစ်ယောက် အနမ်းမှာ စီးမြောလာ၏။
Taehyung လည်တိုင်လေးအား ဖက်တွယ်ရင်း ခြေဖျားလေးထောက်ကာ ချိုမြိန်သောအနမ်းအား ပြန်လည်တုံ့ပြန်လာသည်။
အနုနည်းဖြင့် သတ်နေပါသော ဒီလူသားရှေ့ သူကျရှုံးရပြန်ပြီ...
ဒုန်း..ဒုန်း...
အု !!
အပြင်က တံခါးထုသံကြားမှ Jimin သတိဝင်လာ
ကာ လန့်ဖြန့်ပြီး ရုတ်တရက်ကန်လိုက်မိသည့်နေရာ
က Taehyung ၏ အဓိကနေရာပင်...
သေပြီ...Kim Taehyung ဘဝလေး လူညွန့်တုံးပြီ..
"Yah...ရ..ရဲ့လား..အဆင်ပြေလား..
Miyanae..ခွီး.."
တောင်းပန်စကားပြောနေရင်းမှ Jimin ရုတ်တရက် အော်ရယ်မိသွားသည်။
ခြေချင်းလိမ်ပြီး နာသွားသောနေရာအား လက်ဖြင့်
အုပ်ကိုင်ထားသော Taehyung သည် ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ကျသွားသည်အထိ တော်တော်နာကျင်သွားပုံပင်..
မျက်နှာကြီးနီရဲကာ ဟန်ချက်ပျက်နေသော Taehyung ပုံအားကြည့်ပြီး Jimin မရည်ရွယ်ပါဘဲ ရယ်မိသွားခြင်း..
နာကျင်မှူဒဏ်ကို မေ့သွားလောက်အောင် Kim Taehyung ရင်ထဲ အပူလှိုင်းလေးတစ်ခု ဖြတ်ပြေးသွားသည်။
သူ့ကိုပထမဆုံးပြန်လည်ပြုံးပြလာသော အပြုံး
လှလှလေး..အသံစာစာနဲ့ ရယ်မောသံလေးကိုလည်း သူပြန်ကြားရပြီ..
နာကျင်လိုက်ရတာနဲ့ တန်လိုက်တာ..
သတိရသွားပုံရသော Jimin သည် ချက်ချင်း မျက်နှာပြန်တည်သွား၏။
ထို့နောက်မှာတော့ အကြည့်ချင်းဆုံကာ နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူ ရယ်မောမိကြသည်။
ဟား...ဟား...ဟား....
ရယ်မောသံတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေသော အခန်းငယ်လေးသည် အပြင်ကလူတွေ၏ အော်ခေါ်သံတွေအား လျစ်လျူရှုလျက်ပင်...
အင်း..သူတို့ အခြေအနေကောင်းလာပြီ ထင်ပါရဲ့..
~~~~~~~~~~~
သာယာသောမနက်ခင်းဝယ် လူအများအပြားဖြင့် ပြည့်နှက်နေသော Jeon အိမ်တော်၏ ခြံဝန်းကျယ်
ကြီး..စိမ်းစိုနေသောမြက်ခင်းပြင်ကျယ်ကြီးမှာလည်း အဖြူရောင်ပန်းလေးများဖြင့်သာ ပုံဖော်ထားသော ပွဲအခမ်းအနားနှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည်။
ကင်မရာပေါင်းစုံဖြင့် အပြည့်အဝမှတ်တမ်းတင်နေ
ကြသော ဝန်ထမ်းများ...အားလုံးဟာ အလုပ်ကိုယ်စီ
ဖြင့် အားလပ်သည့်သူမရှိ...
ခြံအကျယ်ကြီးဟာ ပွဲလာဧည့်ပရိတ်သတ်များနှင့်
လည်း ပြည့်နှက်နေပြီဖြစ်သည်။
လျှောက်လမ်းလေးတလျှောက် အဖြူရောင်
လိုက်ကာစလေးတွေနဲ့သာ အလှဆင်ထားပြီး လျှောက်လမ်းလေးရဲ့အဆုံးမှာတော့ အသေးစား
စင်လေးတစ်ခုရှိသည်။
လျှောက်လမ်းရဲ့ ဘေးတစ်ဖက်စီမှာတော့ ပွဲတက်ရောက်သူများအတွက် မတ်တပ်ခုံရှည်ဝိုင်း
လေးတွေကိုသာ စီစဉ်ပေးထားသည်။
ပန်းပေါင်းစုံသုံးထားသည်မို့ မွှေးပျံ့သည့်ပန်းရနံ့
လေးတွေကြောင့် လူတိုင်းအေးချမ်းစေမှာ အမှန်ပင်..
နှစ်ဖက်မိဘများက ဧည့်သည်များအား ကြိုဆို
နေသလို Jimin ကလည်း ပွဲတက်ရောက်ပေးသော ရှယ်ယာရှင်တွေအား ဧည့်ခံနေလျက်...
Taehyung ကတော့ အပြာရောင် suit လေးဖြင့် လူကြီးဆန်စွာ ကြည့်ကောင်းလွန်နေသော Jimin ကိုသာ ငေးယူနေသည်။
အခမ်းအနား၏ MC နေရာလိုချင်လို့ပါဆိုပြီး တောင်းဆိုထားသော Namjoon သည် မိုက်တစ်လုံးနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေလေ၏။
Min Yoongi လေးမှာတော့ ယောက်ဖတော်ရမည့်
သူ၏ အနီရောင် Suit ဖြင့် ချောရက်နိုင်လွန်းသော အတွင်းရေးမှူးလေးကိုသာ ငေးမောနေလျက်..
အင်း..အားလုံးကတော့ သူ့အလုပ်နဲ့ သူပါပဲ..
Namjoon တစ်ယောက် မိုက်ကို စမ်းနေရင်း အသံထွက်မလာဘဲ ပျက်သွားတာကြောင့် ခေါင်းကုတ်ကာ ပြင်ဆရာကို သွားခေါ်ရတော့သည်။
"Hoseok Hyung..လုပ်ပါဦး မိုက်က ဘာဖြစ်
သွားလဲ မသိဘူး..ပြင်တဲ့ဆရာကို ဘယ်နားမှာ
တွေ့လဲဟင်.."
ပြင်ပေးမည့်သူကို မတွေ့တာကြောင့် တွေ့သည့် Hoseok ကိုသာ မေးပြီး အကူအညီတောင်း
ရတော့သည်။ သို့သော် Hoseok မှာ သူ့အား
ကြောင်ကြည့်လျက် မလှုပ်မယှက်ဖြင့်သာ..
"Hoseok Hyung..ဘာကြောင်ကြည့်နေတာလဲ..
အမယ် အဝတ်အစားထပ်လဲလိုက်တာလား..
အနီရောင်နဲ့လည်း ကြည့်ကောင်းတာကို..
ဆံပင်ကလည်း ဘာလို့ပြောင်းလိုက်တာလဲ.."
ဟုတ်သည်။ အစ အနီရောင် suit ဝတ်ထားသော Hoseok သည် အခုတော့ free style လေး ဝတ်ဆင်ထားသလို လှန်တင်ထားသော ဆံနွယ်တွေ
မှာတော့ နဖူးပြေပြေလေးပေါ် ခပ်ဝဲဝဲ နေရာယူလျက်...
"Hobi..."
ရုတ်တရက် ခေါ်သံကြားတာကြောင့် အသံလာရာကို လှည့်ကြည့်မိတော့..
What The !!! Kim Namjoon လေး မျက်လုံးပြူးသွားပါပြီ..
Hoseok က နှစ်ယောက်တောင်..သူပဲ နှစ်ကိုယ်ခွဲပြီး မြင်နေတာများလား..
"အာ...Namjoon ah..ခုနက မင်းက မိုက်နဲ့အလုပ်
ရှုပ်နေတော့ ကိုယ်မိတ်မဆက်ပေးရသေးဘူး..သူက ကိုယ့်အမွှာညီလေးလေ..Jung Hobi..ဟိုတလောကမှ အမေရိကားကပြန်ရောက်တာလေ"
"ဟုတ်ကဲ့..Jung Hobi ပါ..တွေ့ရတာ ဝမ်းသာ
ပါတယ်..Hyung ကို ခင်သလို ကျွန်တော့ကိုလည်း ခင်လို့ရပါတယ်ဗျ.."
Namjoon မှာ ကျောက်ရုပ်ကြီးပမာ နှုတ်ဆက်ဖို့ ကမ်းပေးလာသော လက်ကလေးကိုတောင် ပြန်မကိုင်မိ...
"အာ..တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်..Kim Namjoon ပါခင်ဗျ..Ho..Hobi Hyung.."
နက်နဲသောပါးချိုင့်ကြီးတွေပေါ်သွားတော့ တစ်ဖက်
ကကောင်လေးရင်ထဲ နွေးထွေးသွားရသည်။
"Hobi..ဟိုနားမှာ ခဏနေနော်..အိမ်ထဲဝင်နေလည်း
ရတယ်..ပွဲက စတော့မှာမို့ Hyung CEO ကို သွားခေါ်လိုက်ဦးမယ်.."
"ဟုတ် Hyung..Namjoon-ssi ကိုယ့်ကို သွားခွင့်ပြုပါဦး.."
"ဟုတ်ကဲ့..."
Hobi ဆိုသော ကောင်လေးထွက်သွားမှ ကျန်ခဲ့တဲ့
ကောင်လေးမှာလည်း ပါးချိုင့်နက်ကြီးတွေဖြင့်..
သေချာပါသည်..သူတို့နှစ်ယောက်ကြား မူမမှန်သော အခြေအနေလေးတစ်ခု ပေါ်ပေါက်လာတော့မည်။
.
.
.
လူတွေပိုပိုများလာသည်နှင့်တပြိုင်နက် အိမ်အပေါ်
ထပ် အခန်းပြတင်းပေါက်မှ ကြည့်နေသော ကောင်လေးမှာလည်း စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ
ပိုမိုလွန်ကဲလာသည်။
"အာ...ရင်တွေခုန်လွန်းလို့ သေတော့မှာပဲ"
ရင်ဘတ်အားဖိပြီး တစ်ကိုယ်တည်း ပြောဆိုမိသော
သူ...ဂနာမငြိမ်ဖြစ်လွန်းနေပြီး ဟိုဘက်ဒီဘက်အား ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် လျှောက်နေရသေးသည်။
လူပျိုဘဝကနေ အိမ်ထောင်သည်ဘဝကို ကူးပြောင်း
ရတော့မယ့် နေ့လေးတစ်နေ့...ချစ်ရသူနဲ့မို့ ရင်တွေခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားရသည်။
"Jin Hyung..ဝါး...ချောလိုက်တာ Hyung..
အဆင်သင့်ဖြစ်ရင် ပွဲစတော့မယ်နော်..အော်ဟော..
ကျွန်တော်တို့ Hyung ကစိတ်တွေလှုပ်ရှားနေတာ
လား..Jungkook လည်း ရင်တွေခုန်နေလို့ဆိုပြီး မေမေတို့ထိန်းနေရတယ်.."
အခန်းထဲဝင်ကာ ပြောလာသော ညီတော်မောင်
နှစ်ယောက်ကြောင့် သူ့မှာပိုလို့ပင် နှလုံးခုန်သံတွေ မတည်မငြိမ်ဖြစ်လာရသည်။
"Jung...Jungkook ရော.."
"အိုး..ငါ့သားမက်လေးက ဘာလို့အဲ့လောက်တောင် ချောရတာလဲကွယ်.."
ညီတော်မောင်နှစ်ယောက်နောက်မှ လိုက်ဝင်လာ
သော မေမေကြီး၏ ချီးမွမ်းစကားကြောင့် Seokjin မနေတတ်တော့ပေ။
"Jungkook လေးလည်းအခန်းထဲမှာ..မေမေကြီး
တို့ခေါ်ပြီးပြီ..သွားရအောင် Seokjin.."
"ဟ..ဟုတ်ကဲ့ မေမေကြီး..."
ဟူး...Kim Seokjin...စိတ်ကိုအေးအေးထား...
လျှောက်လမ်းအစ ပန်းလေးတွေဖြင့်အလှဆင်
ထားသော "ဂ" ပုံစံဝင်ပေါက်လေးအား Seokjin လျှောက်သွားလိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် မျက်နှာ
ချင်းဆိုင်မှ ထိုဝင်ပေါက်လေးဆီ တည်တည်တံ့တံ့
လျှောက်လာနေသော Jungkook အားမြင်တော့ Seokjin ခြေထောက်တွေပင် မခိုင်ချင်တော့..
(မျက်လုံးထဲမြင်ရဲ့လားမသိဘူး ဝင်ပေါက်ရဲ့ ဘယ်တစ်ဖက်ညာတစ်ဖက်ပေါ့နော် မျက်နှာချင်းဆိုင်လျှောက်လာပြီး ဝင်ပေါက်မှာဆုံမှာပါ)
Jungkook လက်မောင်းအား ချိတ်တွယ်ပြီး လျှောက်လာနေသော Seokjin ၏ အမေနှင့် Seokjin လက်မောင်းအား ချိတ်တွယ်ပြီး လျှောက်လာသော Jungkook ၏ အမေ...
ဆုံရပ်လေးရောက်တော့ တစ်ယောက်ကို
တစ်ယောက် ပြုံးပြမိကြသည်။
ချောရက်လိုက်တာ သူ့ကောင်လေးက...
ဝင်ပေါက်လေးရောက်တော့ မေမေကြီးသည် သတို့သားနှစ်ယောက်၏ လက်ကလေးတွေကို ထပ်ပေးသည်။
ပွဲအတွင်း အဖြူရောင်သတို့သားလေးနှစ်ယောက်
သည် မြင်သူတိုင်း၏ မျက်လုံးထဲတွင် တင့်တယ်ကြည့်ကောင်းလွန်း၏။
"ဆော့ဂျင် ဘေဘီ ဘာလို့အဲ့လောက်တောင် ချောနေရတာလဲကွာ"
လက်ကလေးအားဆုပ်ကိုင်ကာ လက်ဖမိုးလေးကို ခပ်ဖွဖွနမ်းရင်း ပြောလာသော Jungkook ကြောင့် Seokjin ခေါင်းလေးအောက်ငုံ့သွား၏။
"မင်း..မင်းရောပဲ Jeon..အရမ်းချောတယ်"
"ကဲ...သတို့သားနှစ်ယောက် အကြည်ဆိုက်ပြီးပြီ
ဆိုရင် သတ်မှတ်ထားသော နေရာမှာရပ်လို့ရပါပြီ"
အခမ်းအနားတွင် MC နေရာတာဝန်ယူထားသော Namjoon အသံကြားမှ နှစ်ယောက်လုံးပြုံးမိကာ တစ်ယောက်လက်ကို တစ်ယောက် ဆုပ်ကိုင်ရင်း လျှောက်လမ်းအတိုင်းလေးလျှောက်လာပြီး အသင့်စောင့်ဆိုင်းနေသော ဖာသာရှေ့တွင် နေရာယူလိုက်ကြသည်။
"သတို့သားနှစ်ယောက် အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီလား"
"ဟုတ်ကဲ့..."
"သတို့သား Kim Seokjin သည် သတို့သား Jeon Jungkook အား ကျန်းမာသည်ဖြစ်စေ ဖျားနာ
သည်ဖြစ်စေ သက်ဆုံးတိုင်ပေါင်းသင်းမည်လား.."
အဖြေပြန်မပေးခင် သူ့အားပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေ
သော Jungkook အား စိုက်ကြည့်ရင်း..
"ဟုတ်ကဲ့..ပေါင်းသင်းပါမည်"
"သတို့သား Jeon Jungkook သည် သတို့သား Kim Seokjin အား ကျန်းမာသည်ဖြစ်စေ ဖျားနာသည်ဖြစ်စေ သက်ဆုံးတိုင် ပေါင်းသင်းမည်လား..."
Jungkook သည် Seokjin အား တဖန်ပြန်လည်
ငေးကြည့်ယူရင်း...
"ဟုတ်ကဲ့...ပေါင်းသင်းပါမည်"
"ဤလက်ထပ်ပွဲအား ကန့်ကွက်မည့်သူ ရှိပါသလား.."
ဖာသာစကားအဆုံး ဘယ်သူမှ အသံထွက်မလာခဲ့ပေ...
"အသင်သတို့သားနှစ်ယောက် လက်စွပ်
ဝတ်ပေးနိုင်ပါပြီ"
Seokjin ကအကြီးပီပီ ဘေးက Jimin ယူလာ
ပေးသော ကတ္တီပါဘူးလေးထဲက လက်စွပ်တစ်ကွင်း
ကိုယူလိုက်ပြီး Jungkookလက်သူကြွယ်လေးထက် ဆင်မြန်းပေးတော့ Seokjin မျက်လုံး
ပြူးသွားသည်။
"Jeon..."
ငိုသံစွက်သွားရသည့် အကြောင်းအရင်းမှာ လက်သူ
ကြွယ်လေးထက် နေရာယူထားသော "J" Tattoo လေးကြောင့်...
"မောင်က Kim Seokjin အပိုင်ဆိုတာ လူတိုင်းသိအောင်လို့.."
Seokjin မြတ်နိုးမိစွာပင် ထိုနေရာလေးအား ထပ်ဆင့်အနမ်းပေးလိုက်သည်။
Tattoo ထိုးတာ ဘယ်လောက်တောင်နာနေမလဲ..
Jungkook လည်း ထိုနည်းတူ Seokjin လက်ကလေးအား လက်စွပ်ဆင်မြန်းပေးပြီး လက်ဖမိုးလေးအား နမ်းရှိုက်၏။
နမ်းရှိုက်ပြီး ခေါင်းကြီးငုံ့ကာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့မျက်နှာ
ကိုအုပ်ပြီး ရုတ်တရက် မျက်ရည်ကျလာသော Jungkook ကြောင့် Seokjin ပျာပျာသလဲ ဖြစ်သွားရသည်။
"Jungkook...ဘာဖြစ်လို့လဲ..ဟင်..ဘာလို့လဲ.."
မျက်နှာလေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မော့စေကာ စိုးရိမ်တကြီးမေးတော့ အရည်ကြည်တွေပြည့်နှက်
နေသော မျက်လုံးရွဲရွဲလေးတွေဖြင့် ကြည့်လာတော့ ထိုအရည်ကြည်လေးတွေအား လက်မလေးနဲ့ တယုတယသုတ်ပေးမိသည်။
"ပျော်လို့...ပျော်လို့ပါ...နောက်ဆုံးတော့ မောင့်အသည်းနှလုံးလေးကို
ပိုင်ဆိုင်ရပြီ..မောင်အိပ်မက်လို့တောင် ထင်နေခဲ့တာ.."
Jungkook စကားတွေသည် Seokjin အားအချစ်
ပိုစေသည်။Seokjin ကိုယ်တိုင်လည်း ငိုချင်နေခဲ့တာမဟုတ်လား..
ချစ်ရသူကို ပိုင်ဆိုင်ရပြီဆိုတဲ့ အသိစိတ်က မျက်ရည်
ကျသည်အထိကို ပျော်ရွှင်စေ၏။
သို့ပေမယ့်လည်း အကြီးဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်နဲ့ သူမငိုအောင် ထိန်းထားခဲ့တာ..
ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်က တကယ်ချစ်ရင် မျက်ရည်ကျသည်တဲ့...
သူတို့နှစ်ယောက်လုံး မျက်ရည်ကျခဲ့ကြတာ..
သူတို့အချစ်တွေ စစ်မှန်လို့ပဲလား..
ငိုနေမိသော သူတို့နှစ်ဦးအားကြည့်ပြီး အောက်က မိဘတွေမှာလည်း မျက်ရည်လေးတွေ ရစ်ဝဲလျက်..
Seokjin မျက်ရည်တွေစီးကျကာပင် Jungkook နဖူးလေးအား အချိန်အတော်ကြာ ဖိနမ်းလိုက်သည်။
"ကလေးကျနေတာပဲ...ချစ်တယ် Jeon..."
"မောင်ရောပဲ..အကို့ကိုအရမ်းချစ်တယ်"
Kiss...Kiss...Kiss...
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မြတ်မြတ်နိုးနိုးကြည့်
နေမိတုန်းခဏ အောက်က ပရိတ်သတ်တွေ၏ တောင်းဆိုသံကြားမှ သူတို့ပြုံးမိကြသည်။
ဟုတ်သားပဲ..သူတို့အနမ်းမပေးရသေးဘူးလေ..
မဟုတ်ရင် လက်ထပ်ပွဲဘယ်ဖြစ်မြောက်တော့မလဲ..
ထို့နောက် တဖြည်းဖြည်းတိုးကပ်လာသော Jungkook ၏ မျက်နှာချောချောလေး..
Seokjin ဆုပ်ကိုင်ထားသော Jungkook ၏ မျက်နှာလေးအား လွှတ်မပေးတော့ဘဲ ခပ်မြန်မြန်ပင် ဆွဲယူကာ နီဆွေးဆွေးနှုတ်ခမ်းပါးလေးအား သူကပင်စပြီး စုပ်ယူသည်။
Jungkook မှာလည်း Seokjin ကိုယ်လေးအား ဖက်တွယ်ရင်း ချိုမြိန်လှသော အနမ်းများကိုပုံဖော်၏။
"အဟမ်း...အဟမ်း..."
Mic နဲ့တေ့ကာ လုပ်ချောင်းသံကြီးပြုလာသော MC Kim Namjoon ၏ အသံကြားမှ သူတို့ အနမ်း
တွေရပ်တန့်မိတော့ အောက်ကလူတွေမှာ အကုန်ပွဲကျကုန်ကြသည်။
အဆုံးသတ်အနေနဲ့ Seokjin နဖူးလေးအား Jungkook အနမ်းခြွေသည်။
"ခုချိန်ကစပြီး ဘယ်ကိစ္စမဆို အေးအတူပူအမျှ မျှဝေခံစားရင်း ကတိသစ္စာမဖောက်ဖျက်ဘဲ အိုအောင်မင်းအောင် ပေါင်းသင်းနိုင်ကြပါစေကွယ်.."
ဖာသာ၏ ဆုတောင်းစကားသံအဆုံး သူတို့နှစ်
ယောက်လုံး ဦးညွှတ်ကာ ကျေးဇူးတင်စကား ဆို၏။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဖာသာ.."
Seokjin နဲ့ Jungkook တစ်ယောက်ကို
တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း မျက်စပစ်နေကြသည်။
သူတို့လုပ်ဖို့ အစီအစဉ်တစ်ခုရှိသေးသည်။
စားပွဲခုံလေးပေါ်မှာ အလှဆင်ထားသည့် အဆူးဖယ်
ထားပြီးသား အဖြူရောင် နှင်းဆီပန်းလေးကို တစ်ယောက်တစ်ပွင့်ယူလိုက်သည်။
ထို့နောက် ပွဲလာဧည့်ပရိတ်သတ်တို့အား ကျောခိုင်းကာ..
"ဒီပန်းရတဲ့ပိုင်ရှင်ကတော့ နောက်မင်္ဂလာပွဲ ကျင်းပရမယ့်သူဖြစ်ပါတယ် !!"
သူတို့စကားအဆုံး တဝိုးဝိုးတဝါးဝါးဖြင့် လူပျိုအပျို
တွေမှာ ထိုပန်းကိုရစေလို့ဌာ ပျော်ရွှင်စွာပင် တိုးကြတော့၏။
နှစ်ယောက်လုံး ပန်းကို နောက်ပြန်ပစ်ပြီး လှည့်ကြည့်
လိုက်သည်။
"Wow..."
အားလုံး၏ အံ့ဩသံတွေကြောင့် ဘယ်သူတွေလဲ သူတို့ပိုသိချင်သွားသည်။
ထို့နောက်မြင်လိုက်ရသည်က Yoongi လက်ထဲမှာ ပန်းလေးတစ်ပွင့်ရှိနေသလို Taehyung လက်ထဲမှာလည်း ပန်းလေးတစ်ပွင့်က နေရာယူထား၏။
Kim Taehyung တစ်ယောက် နှင်းဆီပန်းအား ကိုင်ပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ..
လူအုပ်ကြီးထဲမသွားဘဲ တစ်ယောက်တည်းသီးသန့်
ရပ်နေတာတောင် သူ့တည့်တည့် ဆိုက်ရောက်လာတဲ့ ပန်းလေးကို ကောက်ကိုင်မိလိုက်တာ..အခုတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ..
အကြံရသွားကာ သူနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ရပ်နေသော သူ့အား အူကြောင်ကြောင်ကြည့်နေသော Jimin ဆီချက်ချင်းပင် သွားကာ ဒူးထောက်လိုက်သည်။
လူတွေအကုန်လုံးရဲ့အကြည့်တွေဟာ သူတို့
နှစ်ယောက်ဆီမှာသာ..
Jimin မှာလည်း ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိ...
ထွက်ပဲပြေးရမလား..ဆက်ပဲရပ်နေရမလား..
ရှက်လွန်းလို့ သေနိုင်သည်။
"Kim Taehyung...သေချင်လို့လား...ခုချက်ချင်း ထစမ်း..Yah..ထတော့လို့..."
Taehyung မထဘဲ Namjoon အား လက်ထဲက မိုက်ကို မျက်စပစ်ပြလိုက်တော့ Namjoon မှာ အလိုက်တသိပင် မိုက်လေး လာကမ်းပေးသည်။
"Yah..ထလို့..Kim Taehyung...ငါ့ကို အရှက်ခွဲနေတာလား.."
Taehyung လက်တစ်ဖက်က မိုင်ကိုကိုင်ရင်း တစ်ဖက်က နှင်းဆီပန်းလေးအား Jimin ရှေ့ထုတ်ကာ...
"Jimin...ငါမင်းအပေါ် မကောင်းခဲ့မှန်းသိပါတယ်..
ငါက မင်းရဲ့အချစ်တွေကို မမြင်ခဲ့ပဲ ငါ့ကိုယ်ငါတခြား
တစ်ယောက်ကိုပဲ ချစ်တယ်လို့ထင်ခဲ့တာ..အမှန်တော့
လေ ငါကစပြီး သစ္စာဖောက်ခဲ့မိတာထင်တယ်..မင်းနဲ့
အတူရှိနေရင် သူ့ကိုမေ့သွားတဲ့အထိ ငါဖြစ်ခဲ့တာ..
ခရီးအတူသွားခဲ့တဲ့နေ့က ငါမင်းကိုပထမဆုံးနမ်းခဲ့
တယ်..ချစ်လို့နမ်းတဲ့စိတ်ကိုလျစ်လျူရှုခဲ့ပြီး သူနဲ့တူ
လို့ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်ကို ငါ့ကိုယ်ငါပေးခဲ့မိ
တယ် Jimin..အဲ့နေ့ညကလည်း ကလဲစားချေတယ်
ဆိုတာ နာမည်ခံသက်သက်ပါ..ငါမင်းကို ချစ်လို့ အဲ့
ညက အနိုင်ယူခဲ့မိတာ...ငါမင်းကိုချစ်တယ် Jimin..
နောက်ကျမှသိခဲ့ရတဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်..
ငါ့အပေါ် မင်းရဲ့အချစ်တွေအရင်လို ပြန်ပေးလို့ရမလား..ငါ့ကိုလက်ထပ်နိုင်မလား Jimin"
Seokjin နေရာမှာ သူ ဆိုသော နာမ်စားလေးသာ သုံးသွားသော Taehyung သည် တစ်ဖက်လူအား နာမည်မပျက်စေပေ...
မျက်ရည်တွေကျကာ ပြောနေသောကြောင့် Jimin အား ဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်း ပေါ်လွင်နေ၏။
မိုက်နဲ့ပြောနေသောကြောင့် ပွဲအတွင်းလူတွေ
အကုန်ကြားမှာ အမှန်ပင်..
Taehyung အတွက် မျက်ရည်သုတ်သူကသုတ် ဝမ်းနည်းသူက ဝမ်းနည်းနဲ့ ပွဲကြီးကတိတ်ဆိတ်
လျက် Jimin ၏ အဖြေကိုစောင့်ဆိုင်းနေပုံ..
Jimin အခုမှသတိရကာ အမေဖြစ်သူအား ကြည့်မိသည်။အမေဒေါသများဖြစ်သွားမလားဆိုပြီး သူထိတ်လန့်နေ၏။
သို့ပေမယ့်လည်း မေမေကြီးသည် အလှပဆုံးပြုံးကာ သိနေသည့်အလား ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။
Jimin ချက်ချင်းပင် Taehyung လက်ထဲက နှင်းဆီပန်းအား ဆွဲယူကာ မြက်ခင်းပြင်ပေါ်ပစ်ချပြီး ဖိနပ်နဲ့နင်းချေလိုက်တော့ Taehyung မျက်နှာငယ်
လေးဖြစ်သွားပြီး ပိုလို့ပင် မျက်ရည်တွေ
စီးကျလာ၏။
"ဒါက ဘယ်သွားမလို့လဲ.."
ဝမ်းနည်းမှုတွေဖြင့် ထထွက်ပြီးခါမှ အနောက်က အသံသေးသေးလေးကြောင့် Taehyung ပြန်လှည့်ကြည့်ကာ...
"မင်းဆန္ဒအတိုင်း ငါ့မျက်နှာကို မင်းဘယ်တော့မှ မမြင်စေရတော့ပါဘူးကွာ..ငါထွက်သွားပေးပါ့မယ်"
"ဘယ်သူက မမြင်ချင်ဘူးပြောလို့လဲ !!..ဘယ်သူက ထွက်သွားခိုင်းလို့လဲ !!..ပန်းတစ်ပွင့်နဲ့ လက်ထပ်ခွင့်
တောင်းလို့ရလို့လား..အနည်းဆုံး လက်စွပ်ဖြစ်ဖြစ် ဆွဲကြိုးဖြစ်ဖြစ် ယူလာရမှာမဟုတ်ဘူးလား"
"Jimin..."
ငိုထားလို့ ရဲနေသည့် Taehyung မျက်လုံးလေးတွေ ချက်ချင်းဝင်းလက်လာကာ Jimin ဆီ ပြေးသွား၏။
Jimin ကိုယ်လေးအား အရှိန်ဖြင့် ပြေးဖက်လိုက်
တာကြောင့် Jimin မှာ အနောက်ပင် ယိုင်သွားရသည်။
"တကယ်ပြောနေတာလား Jimin..ငါ့ကို မနောက်ဘူးမလား.."
"အရူး..ဒါက နောက်စရာကိစ္စလား..."
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..တကယ်ကျေးဇူးတင်
ပါတယ်.."
ကျေးဇူးတင်ကြောင်း တဖွဖွပြောရင်း ငိုနေသော Taehyung ကျောပြင်လေးအား Jimin ဖက်တွယ်
ရင်း လက်ကလေးနဲ့ပွတ်သပ်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်သည်။
ကလေးလေးကျနေတာပဲ...
ပန်းတစ်ပွင့်က ပြီးသွားပြီဆိုတော့ အားလုံးရဲ့
အကြည့်တွေက နောက်ပန်းတစ်ပွင့်ရဲ့ ပိုင်ရှင်ဆီ စုပြုံရောက်လာသည်။
Shit !! Min Yoongi တို့ တိုင်ပတ်နေလေပြီ...
ဒီအတိုင်း အပျော်သဘောနဲ့ လူအုပ်ကြီးထဲတိုးပြီး ခက်ခက်ခဲခဲ ယူထားရတာ..
သူဘာလုပ်ရမလဲ..ရှိတဲ့ Crush ကြီးကိုပဲ ဖွင့်ပြောလိုက်ရမလား...
"အာ...မထူးတော့ပါဘူး..."
တစ်ယောက်တည်းခေါင်းရမ်းကာ မျက်လုံးစုံမှိတ်
ရင်း ခြေထောက်တွေရဲ့ ဦးတည်ရာသည် စင်ဘေး
မှာရှိနေသော Jung Hoseok ဆီသာ..
"Hyung...ကျွန်တော် Hyung ကို ချစ်တယ် !!..
ကျွန်တော် Jung Hoseok ဆိုတဲ့ Hyung ကို ချစ်တယ် !!"
Min Yoongi ၏ အသံလေးသည် ခုနက Kim Taehyung လို မိုက်မလိုပါ။
ပွဲအတွင်း Jung Hoseok ကို ချစ်တယ် ဆိုသည့်
စကားသာ ကြီးစိုးလျက်..
Seokjin နဲ့ Jungkook မှာလည်း မျက်လုံးပြူး
မျက်ဆံပြူးကာပင်..သူတို့ညီနဲ့ သူတို့အတွင်းရေးမှူး
ကို ထင်မှမထင်ထားတာ..
အမေဖြစ်သူမှာလည်း သူ့သားကြောင့် မျက်နှာဘယ်
သွားထားရမှန်းမသိ...ဒီကလေး ကျောင်းသာမပြီး
သေးတာ..လက်ရဲဇက်ရဲနဲ့ သွက်လိုက်တာလွန်ရော..
Hoseok မှာလည်း အံ့ဩကာ ဘာပြောလို့ပြော
ရမှန်းမသိ..ဒီပေါက်စက သူ့ကိုချစ်တယ်တဲ့လား..
နားရှိလို့သာကြားရတယ်..သူမယုံနိုင်..
"Jung Hoseok-ssi..ကျွန်တော့ကို အခုမချစ်
လည်းရပါတယ်..ကျွန်တော်က ခင်ဗျားချစ်လာ
အောင် လုပ်မှာမို့လို့..ကျွန်တော်ကခုနက Kim Taehyung-ssi လို အသနားခံမှာမဟုတ်ဘူး..
ကျွန်တော့ကိုလက်မခံလို့ကတော့ ခင်ဗျားကို ကားတင်ပြေးမှာ..မယုံရင် အခုလက်မခံဘူးလို့ တစ်ခွန်းထွက်ကြည့်လိုက်ပါ"
ဘုရား..ဘုရား...Jung Hoseok လေးကို ကယ်တင်ပေးကြပါ..
Yoongi ၏ ကလေးဆန်ဆန်စကားတွေကြောင့် ခုနကနဲ့မတူစွာ အကုန်လုံး ရယ်ပွဲကျကုန်ပြန်သည်။
"ပြော..လက်ခံမှာလား..လက်မခံဘူးလား..."
"လက်ခံရင် မင်းကဘာလုပ်မှာလဲ"
"ခင်ဗျားကို အပိုင်သိမ်းမှာပေါ့..မြန်မြန်ပြော
ဗျာ..ဒူးနာနေပြီ"
အော်ဟော..ရန်တွေ့လိုက်တာလည်း လွန်ရောပဲ..
ရွှတ်...
အဖြေပြန်မပေးဘဲ ပါးပြင်ပေါ်ရောက်လာသော ပူနွေးနွေး အနမ်းတစ်ပွင့်ကြောင့် Yoongi တစ်ယောက် ခုနကသူမဟုတ်သည့်အတိုင်းပင် ကျောက်ရုပ်ကြီးကဲ့သို့ ခေတ္တငြိမ်သက်သွား၏။
လူကြားထဲ အနမ်းခံလိုက်ရတာမို့ မျက်နှာဖွေးဖွေး
လေးမှာလည်း ရဲတွတ်လာသည်။ဖွင့်ပြောတာတောင် အခုလောက် မရှက်မိဘူး..
"ဒီလောက်ဆို သိပြီလား..အဖြေပြန်ပေးရဦးမလား..
ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ် Yoongi..မြင်မြင်ချင်းအချစ်
ကို မင်းနဲ့တွေ့မှ ခံစားဖူးခဲ့တာ..မင်းကိုဖွင့်ပြောဖို့
ရည်ရွယ်ထားပေမယ့် မင်းကအခု အရင်ပြောလာ
တော့ ကိုယ်အရမ်းပျော်သွားတာ..ဒါမဟုတ် ကိုယ်
လက်မခံဘူးလို့ပဲ ပြောရမလား..မင်းကိုယ့်ကို ကား
တင်ပြေးအောင်လေ...တစ်ခါတည်း ကိုယ့်ကို
ခေါ်သွားတော့.."
"ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားကိုချစ်တယ်..ဖေဖေနဲ့
မေမေ..သား Jung Hoseok ကို ကားတင်ပြေးတော့မယ်.."
စနောက်ကာ အော်ပြောလာသော Yoongi စကား
ကြောင့် အမေဖြစ်သူမှာ အနားရောက်လာပြီး Yoongi တင်ပါးလေးအား ပိတ်ရိုက်လိုက်သည်။
"Min Yoongi အရှက်မရှိ..မင်းအစ်ကိုပွဲမို့ ငြိမ်နေ
တာနော်..မင်းတို့နဲ့ ပြီးမှပြောမယ်.."
Min Yoongi မှာတော့ မျက်နှာလေးဆူပုတ်ကာ မနာသော တင်ပါးအားပွတ်ရင်း လောလောလတ်လတ်ရထားသော ရည်းစားကြီးဆီ တိုင်တန်းကာချွဲတော့၏။
အသံမှာ ညင်ညင်သာသာမို့ အမေသည်
လက်ခံနိုင်ဖွယ်ရှိသည်။အဖေ့ကိုကြည့်မိတော့လည်း ဒါမှငါ့သား ဆိုပြီး ဂုဏ်ယူနေသော အပြုံးကြီးဖြင့်..
ရပြီ..ဒီလောက်ဆိုရပြီ Jung Hoseok..ခင်ဗျားနဲ့ ပေါင်းရပြီ...
ကြည်နူးစရာကောင်းသော အတွဲလေးနှစ်တွဲအား ကြည့်နေမိသည်မှာ ကိုယ့်မင်္ဂလာပွဲဆိုတာတောင် မေ့သွားသည်အထိ..
ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်ကလေး ဖျစ်ညှစ်ခံလိုက်
ရမှ ဘေးကိုကြည့်မိတော့ သူ့အားပြုံးကြည့်နေ
ပါသော လူသား..
ချစ်တယ် Jungkook...ကိုကိုက မင်းကို အများကြီးချစ်တယ်..
~~~~~~~~~~
မှောင်ရီပျိုးစ ညနေခင်းလေးဟာ စိမ်းစိုနေသော မြက်ခင်းပြင်ကြီးနဲ့ အတူအပြိုင်လှပလျက်..
မနက်က လျှောက်လမ်းလေးက ယခုတော့ ရောင်စုံ နီယွန်မီးသီးလေးတွေပါ တပ်ဆင်ထားတာမို့ ပုစွန်
ဆီရောင်ကောင်းကင်ကြီးအောက် ရှုခင်းအလှကို ပိုပေါ်လွင်စေသည်။
မနက်ကလိုပဲ လူတွေဟာ ပွဲအတွင်း တဖြည်းဖြည်း ပြည့်နှက်လာလျက်ပင်...
Kim Seokjin နှင့် Jeon Jungkook တို့၏ Dinner ပွဲလေးဟာ လူစည်ချင်တိုင်းကို စည်နေတော့၏။
ဖောက်....
ဖောက် ခနဲမြည်အောင် အဖွင့်ခံလိုက်ရသော ရှန်ပိန်ပုလင်းလေးဟာ အမြုပ်တွေဖြာထွက်လျက်..
"ကဲ..ဒီပွဲရဲ့ သတို့သားနှစ်ယောက် Love Shot !!
Love Shot !! "
အကုန်လုံး၏ ထိပ်ဆုံးမှာ ရပ်နေကြသော သူတို့
နှစ်ယောက်မှာ အားပေးအားမြှောက်မှုတွေကြောင့် တစ်ယောက်လက်ကိုတစ်ယောက်ချိတ်ပြီး သောက်ပေးလိုက်ရသည်။
"အကို...မောင် Toilet..."
"အင်း..သွားလေ Jeon.."
"ချက်ချင်းပြန်လာခဲ့မယ်နော်...မွ..."
သွားခါနီးတောင် နဖူးလေးကို အနမ်းပေးသွားပါ
သော Jungkook ကြောင့် အကုန်လုံးဆီက တဝိုးဝိုးတဝါးဝါး အသံထွက်လာသည်။
Jeon Jungkook ကြီးက ပိုလိုက်တာ...
ခဏဆိုပြီး သွားသော Jungkook တော်တော်ကြာ ပေါ်မလာခဲ့ပေ...
Seokjin သွားရှာရန် အခမ်းအနားတွင်းမှ ထွက်ဖို့ပြင်ပြီးမှ ကြားလိုက်ရတဲ့ခေါ်သံလေး...
"Seokjin ဘေဘီ"
Mic နဲ့ခေါ်သံလေးကြောင့် ပွဲအတွင်းတိတ်ဆိတ်
သွားပြီး Jungkook အသံလေးတစ်သံသာ ပေါ်ထွက်လာသည်။
အသံလာရာကိုကြည့်မိတော့ Jungkook ကိုမတွေ့..
မနက်က ကတိသစ္စာပြုရာ စင်လေးပေါ်မှာ ဘယ်
တုန်းက ရောက်နေမှန်းမသိသော projecter ကြီးက ရောက်ရှိလို့နေသည်။
Projecter ကြီးပေါ် အလင်းရောင်လေးရလာ
သည်နှင့်အမျှ ပေါ်လာသည်က Seokjin ၏ ပုံရိပ်တွေသာ..
Propose လုပ်တုန်းက Jungkook ရိုက်ကူးခဲ့သော Video လေး..Video ထဲက ပြုံးရယ်နေသော Seokjin ၏ ပုံရိပ်လေးတွေဟာ ဘေးလူတွေကို
တောင် အပျော်ကူးစက်စေနိုင်သည်။
တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ ထွက်ရှိလာသည်က Jungkook စကားသံတွေ..
"Seokjin မောင်က တောင်းပန်ပါတယ်နော်..
အကို့ကို ဒုတိယအကြိမ်ဖြစ်စေခဲ့လို့..မောင့်
အတွက်အချစ်ဦးမဖြစ်စေခဲ့လို့..မောင့်အချစ်ဦးမဟုတ်ပေမယ့် အချစ်ဆုံးဆိုတာတော့ အကို
ယုံပေးမယ်မလား.."
အသံသာ ကြားနေရတာ လူကိုတော့ Seokjin အခုထိမတွေ့သေးပေ...
Projecter ကြီးမှာပေါ်နေတဲ့ Seokjin ၏ ပုံရိပ်
လေးတွေရယ် Jungkook ၏ စကားသံလေး
တွေရယ်က သိပ်ကိုလိုက်ဖက်လွန်းသည်။
"မောင့်ရဲ့ပထမဆုံးလက်ထပ်ပွဲလေးမှာ မောင် လက်စွပ်ဝတ်ပေးခဲ့တဲ့သူက အကိုမဟုတ်ခဲ့တဲ့
အတွက်လည်း တောင်းပန်ပါတယ်..ဒါပေမယ့် အကိုသိလား..မောင်ပထမဆုံးအကြိမ်ထက် အခုရင်တွေအများကြီးခုန်နေပြီး အများကြီးပျော်
နေတာ..မောင်အရင်က ကံကြမ္မာကြီးကို အပြစ်
ပုံချခဲ့ဖူးတယ်..ဘာလို့များ အကိုနဲ့စောစော မတွေ့
ပေးခဲ့ရတာလဲဆိုပြီးတော့ပေါ့..ဟား..ဟား..
မောင်အရမ်း ကလေးဆန်တယ်မလား.."
အာရုံစူးစိုက်ကာ နားထောင်နေသော Seokjin သည် Jungkook စကားကြောင့် ပြုံးနေပေမယ့် မျက်ရည်တွေလည်း ပါးပြင်ပေါ် စီးဆင်းလို့နေသည်။
သူတို့ဘယ်လောက်တောင် ပင်ပန်းခဲ့ရလဲ...
မချစ်သင့်ဘူးဆိုတဲ့ စည်းလေးတစ်ခုကြောင့် မချစ်
ချင်ယောင်ဆောင်ရတာ ဘယ်လောက်တောင် ပင်ပန်းခဲ့ရလဲ..
"အကိုနဲ့မတွေ့ခင်အထိ မောင်က အများ
အမြင်မှာ တည်ကြည်လေးနက်တဲ့ CEO ကြီးဗျ..
အခု အကို့ကြောင့် မောင့်ကို ကလေးဆန်လိုက်
တာဆိုပြီး ဝိုင်းပြောကြတော့မှာပဲ..ဟား..ဟား.."
Seokjin ထိုနေရာမှာပင် ရပ်ကာ ဆက်လက်
နားထောင်နေမိသည်။
"အရင်က ကံကြမ္မာကို အပြစ်ပုံချဖူးတယ်ဆိုတဲ့ မောင်ကလေ အခုတော့ ကျေးဇူးတင်နေမိပြန်တယ်..အကိုနဲ့တွေ့ဆုံပေးခဲ့လို့..အကို့ကို မောင့်
အနား စေလွှတ်ပေးခဲ့လို့လေ..ကံကြမ္မာကြီးကတော့ အခုတစ်မျိုးတော်ကြာတစ်မျိုးဆိုပြီး မောင့်ကို လှောင်ရယ်နေတော့မှာပဲနော်..."
သူကိုယ်တိုင်လည်း အပြစ်ပုံချခဲ့ဖူးသည်။
Jungkook နဲ့ စောစောမတွေ့ခဲ့ရကောင်းလား ဆိုပြီး..အခုတော့ သူလည်း ကျေးဇူးတင်နေပါပြီ..
"အများအမြင်မှာ အကိုက မောင့်အတွက် ဒုတိယအကြိမ်ဖြစ်နေပေမယ့် မောင့်နှလုံးသား
ထဲမှာရော မောင့်ဘဝထဲမှာပါ အကိုက အမြဲပထမပါပဲ..လူတွေကဲ့ရဲ့မလား..ကဲ့ရဲ့ကြပါစေ..အဲ့လူတွေရဲ့ပါးစပ်ပေါက်တွေ ပိတ်သွားတဲ့အထိ မောင်က အကို့ကိုချစ်ပေးပါ့မယ်"
Seokjin မျက်နှာထက် ကြည်နူးမိသော အပြုံးတို့ အဖန်ဖန်ဝင်ရောက်လျက်ပင်..
"အကို့ကို မောင်အရမ်းချစ်တယ်..ဘယ်သူ့
စကားကိုမှ နားမယောင်ဘဲ မောင့်လက်ကို ယုံယုံကြည်ကြည်တွဲခဲ့ပေးတဲ့ အကို့ကို မောင် အများကြီးချစ်တာမို့ စကားများရန်ဖြစ်တဲ့အခါ မောင်ကပဲ အလျှော့ပေးပြီး..မောင်ကပဲ စချော့ပြီး မောင်ကပဲ ပိုချစ်ပေးပါ့မယ် အကို.."
အကိုလည်း မင်းကို အရမ်းချစ်တယ် Jeon..
"နောက်ဆုံးအနေနဲ့ အကိုတစ်ခုပဲ သိထားပေးပါ..
အကိုက မောင်အမြဲချစ်မြတ်နိုးသွားမယ့် တစ်
ယောက်သောသူပါပဲ..ဒီသီချင်းလေးက မောင့်
ရင်ခုန်သံတွေရဲ့ပိုင်ရှင် အကို့အတွက်.."
~~~ EUPHORIA ~~~
စကားသံအဆုံးမှာ ထွက်ပေါ်လာသော သီချင်းသံ..
ဒီကောင်လေး ဘာ Surprise တွေ လုပ်နေပြန်ပါလိမ့်..
" နောနင် နယ် ဆာလ်မဲ ဒါရှီ သင်န် ဟက်ပစ် "
(မင်းဟာ ကိုယ့်ဘဝထဲ ပြန်လည်ထွန်းလင်းလာတဲ့ နေရောင်ခြည်လေးပါ..)
ကြားလိုက်ရတဲ့ အသံချိုချိုလေးကြောင့် Seokjin ကိုယ့်နားကိုယ်တောင် မယုံနိုင်..
မဟုတ်လောက်ပါဘူး..Jungkook က သီချင်းမှ မဆိုတတ်တာ..
သို့ပေမယ့် Projecter နောက်ကနေ ပေါ်ထွက်လာ
သော အရိပ်ကလေးကြောင့် သူ့အတွေးတွေဟာ မှားသွားခဲ့ပြီ...
Toilet သွားတုန်းက အဝတ်အစားနဲ့မတူစွာ ပန်းရောင် outfit လေးကိုလူငယ်ဆန်ဆန် ဝတ်ဆင်
ထားပြီး မိုက်ကလေးကိုင်ကာ အသံချိုချိုလေးဖြင့် သီချင်းဆိုနေသော ကောင်ငယ်လေးဟာ နတ်သားလေးတစ်ပါးလို..
လူအများကြီးထဲမှာမှ ဘယ်သူ့ကိုမှစိုက်မကြည့်ဘဲ သူ့တစ်ယောက်တည်းကိုသာ ကြည့်ပြီး သူ့အတွက် ဖျော်ဖြေနေသော ကောင်လေး..
ချစ်လိုက်တာ Jeon ရယ်...
" အောလင်န် ရှီဂျောလ် နယ် ကူးမ်ဒီးလဲ ဂျယ်လင်မ်" (ငယ်ရွယ်ချိန်တုန်းက ကိုယ့်အိပ်မက်တွေရဲ့ တဖန်ပြန်ဝင်စားခြင်းပဲ...)
" မိုလစ်ဂက်ဆော အီ ဂမ်းဂျောင်းငီ မောန်ဂျီ " (မသိတော့ဘူး ဒီခံစားချက်ကြီးက ဘယ်လိုလဲဆိုတာ..)
" ဟို့ဂ်ရှီ ယောဂီဒို ကူးမ်ဆို့ ဂင်ဂေါန်ဂျီ "
(ဒါမှမဟုတ် ဒီနေရာဟာလည်း အိပ်မက်ထဲမှာများလား..)
" ကူးမ်မင် ဆာမာ့ဂဲ ဖူလင်န် ရှင်းဂီလူ "
(အိပ်မက်ဆိုတာ ကန္တာရရဲ့ စိမ်းပြာရောင် ဆန်းကြယ်ခြင်းလား...)
" နယ် အန် ဂစ်ဖူန် ဂို့ဆဲ a priori "
(ကိုယ့်နှလုံးသားအနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာထဲက
a priori...)
" ဆူးမ်မီ မာ့ခီလ် သစ်ရှီ ဟိန်းဘို့ခယ်ဂျော် "
(အသက်ရှုရပ်တန့်မတတ် ပျော်ရွှင်လာမိတယ်..)
" ဂျူဗြောနီ ဂျောမ်ဂျောမ် ဒေါ ထူမြောင်းဟယ်ဂျော် "
(ပတ်ဝန်းကျင်လည်း တဖြည်းဖြည်း ပိုမိုမြင်သာတောက်ပလာတယ်...)
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ Jungkook ဟာ စင်ပေါ်ကနေ သူ့ဆီအကြည့်မလွှဲဘဲ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကို ဆင်းလာခဲ့သည်။
" ဂျောဂီ မောလီဆော ဘာဒါဂါ ဒီးလယော "
(ဟိုးအဝေးကြီးကနေ ပင်လယ်သံကို ကြားနေရတယ်...)
" ကူးမ်မီလ် ဂေါန်နောဆော ဆူဖူလ် နောမောလို "
(အိပ်မက်တွေကိုဖြတ်ကျော်ရင်း မိုးကုတ်စက်ဝိုင်း
ရဲ့အစွန်းကို...)
" ဆောန်မြောင်း ငယ်ဂျီနင် ဂစ်ဂို့ဆစ်လို ဂါ "
(တဖြည်းဖြည်းကြည်လင်လာတဲ့ အဲ့နေရာလေးကိုသွားရင်း...)
Seokjin နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ နီးကပ်စွာရပ်ရင်း လက်လေးကမ်းပေးလာသော Jungkook...
" Take my hands now.You are the cause of my EUPHORIA "
စာသားအဆုံးမှာတော့ မြူးကြွသည့် တီးလုံးသံလေး ပေါ်ထွက်လာပြီး ဘယ်ကထွက်လာမှန်းမသိသော Background Dancer တို့ဖြင့် Jungkook ခန္တာကိုယ်လေး ပျော့ပျောင်းစွာပင် ဝင်ရောက်ကနေသည်။
အနက်ရောင် Outfit တွေကြားထဲက နတ်သားလေး
လိုပေါ်လွင်နေသော ကွေးနေအောင်ကနေသည့် ပန်းရောင် outfit လေးက တကယ်ကိုချစ်စရာပင်..
" Euphoria...Take my hands now.You are the cause of my EUPHORIA.."
"Yeah..Yeah..hey..Yeah..Yeah..Yeah...
EUPHORIA...Yeah..Yeah..Hey..Yeah..
Yeah.."
" Close the door now when I'm with you I'm in utopia "
သီချင်းလေးရဲ့အဆုံးသတ်မှာတော့ သူ့ရှေ့လက်ဖဝါး
လေး ဖြန့်ပေးလာသည်။
Jungkook ၏ ဖြန့်ပေးထားသော လက်ဖဝါးလေး
ထဲ မူပိုင်ရှင်လက်ကလေး ဝင်ရောက်လာမှ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး..
"သဘောကျရဲ့လား အကို..အသံရောအကရော သိပ်မကောင်းပေမယ့်လည်း..ဟီးဟီး..BTS အဖွဲ့ထဲက ကျွန်တော့သူငယ်ချင်း Maknae လေးကို အကူအညီတောင်းထားရတာ.."
ချစ်စဖွယ်ပြောလာသော Jungkook လက်ထဲက သူ့လက်ကလေးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး Jungkook ကိုယ်လေးအား Seokjin သိမ်းကျုံးဖက်၏။
"အင့်...ဖြည်းဖြည်းဖက်ပါဗျာ.."
"မရဘူး..အသည်းယားလွန်းလို့ ဖြစ်နိုင်ရင် မင်းရဲ့
အရိုးတွေ ကျိုးကြေကုန်တဲ့အထိ ဖျစ်ညှစ်ပြီး ဖက်ပစ်လိုက်ချင်တာ..မင်းရဲ့ချိုသာတဲ့အသံလေးက အကို့အတွက် အကောင်းဆုံးပဲ.."
"မောင်က အကို့အတွက် အကောင်းဆုံးတွေပဲ ဖန်တီးပေးချင်တာ.."
Jungkook ပြန်လည်ဖက်တွယ်ရင်း Seokjin ၏ အကျႌလေးလစ်ဟာနေသော ပုခုံးနဲ့ လည်တိုင်စပ်
ကလေးအား ဖိနမ်း၏။
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြားလေမဝင်နိုင်
အောင်ထိ ဖက်တွယ်ထားမိပြီး အားလုံး၏ လက်ခုပ်
ဩဘာသံကြားမှ ဖယ်ခွာမိကြသည်။
အကုန်လုံးရဲ့ အားကျသောအကြည့်များနဲ့ အပြုံး
တွေက ဝေဆာလျက်..
သေချာပါတယ်..နောက်နေ့တွေမှာ Jeon Jungkook ၏ ချစ်တတ်မှုကြီးကြောင့် လူအများ၏ အားကျသောအပြောအဆိုတွေသာ ကြားရတော့မယ်ဆိုတာ..
အကို့ကိုပြောခဲ့တယ်မလား..ကဲ့ရဲ့တဲ့လူတွေရဲ့ ပါးစပ်ပေါက်တွေပိတ်ကျသွားတဲ့အထိ မောင်က အကို့ကို ချစ်ပေးမှာပါလို့..
.
.
.
.
.
.
.
.
အောက်က အပျော်လွန်နေသော အချစ်ငှက်ကလေး
နှစ်ကောင်အား အပေါ်ထပ် ဝရံတာမှကြည့်ပြီး Jimin ကိုယ်တိုင်လည်းအပျော်တွေကူးစက်ရသည်။
သူ့ညီလေးက ပျော်နေလိုက်တာ...ရင်တွေဘယ်
လောက်တောင်ခုန်နေရှာမလဲ..
ပြုံးပြုံးကြီး အောက်ကို ငုံ့ကြည့်နေတုန်း ပေါင်ဘေး
က သူ့လက်ကလေးအား လက်ချောင်းလေးတွေ ယှက်နွယ်လာသော လက်ပိုင်ရှင်လေး..
လက်ကလေးကိုမြှောက်ကာ လက်ခုံလေးအား Taehyung ဖိနမ်းသည်။
"အားကျနေတာလား..."
"ငါ့ညီ ဒီလောက်ပျော်နေတာမတွေ့ဖူးဘူးလေ..
မနက်ဘက် Company သွား..ညဘက်ပြန်လာ
တော့လည်း မနားဘဲ Seokjin Hyung အတွက်
ဆိုပြီး အိပ်ရေးပျက်ခံပြီးကို အဆိုအကတွေ သူ
လေ့ကျင့်နေခဲ့တာ..သူ့ရဲ့ပထမဆုံးမင်္ဂလာပွဲတုန်းက
တောင် ဒီလောက်ထိ အပင်ပန်းခံခဲ့တာ
မဟုတ်ဘူး"
Taehyung ဝရံတာတန်းလေးပေါ် လက်ထောက်
ကာ Jimin မျက်နှာလေးအား အမြတ်တနိုး
ကြည့်နေရင်း..
"သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ချစ်ခြင်းအတိမ်အနက်ကိုသိလို့ ငါ Jin Hyung ကို သွားခွင့်ပြုနိုင်ခဲ့တာပေါ့..ပြီး
တော့ ငါသိခဲ့တာ တစ်ခုရှိသေးတယ်..ငါမင်းကို အမှန်တရားတစ်ခုပြောပြရမလား.."
မအူမလည်ရုပ်လေးဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ပြလာသော Jimin အား အသည်းယားလွန်းသဖြင့် ပါးဖောင်းလေးအား Taehyung မွှေးကြူမိသည်။
"Jin Hyung နဲ့ Jungkook အတူနေခဲ့တယ်ဆို
လည်းကြားရော ငါတုန်လှုပ်သွားခဲ့တာ မှန်ပါတယ်..
သစ္စာဖောက်ရက်လိုက်တာ ဆိုပြီးလေ..အဲ့နေ့က စိတ်တွေညစ်ပြီး ငါ Daegu ကို ထွက်သွားခဲ့တယ်..
မင်းသိလား ငါ့ကိုယ်ငါလေ သေလောက်အောင် ခံစား
ရမယ်လို့ ထင်ခဲ့တာ...ဒါပေမယ့် ခဏတာ ကြောင်အ
ခဲ့ရုံကလွဲပြီး ငါဘာမှမခံစားခဲ့ရဘူး Jimin...
ငါစိတ်တွေတော်တော်ရှုပ်ထွေးသွားခဲ့တာ..ငါဘာလို့ မခံစားခဲ့ရတာလဲ ဆိုပြီးပေါ့..နောက်တော့ သိလိုက်
ရတာက တရားခံက မင်းဖြစ်နေတာ...ဘယ်လိုပဲ
စဉ်းစားစဉ်းစား ငါ့ခေါင်းထဲ မင်းရဲ့အပြုံးတွေ မင်းရဲ့ပုံရိပ်တွေပဲ ပေါ်လာတယ်..အဲ့လိုတွေကြောင့် စိတ်တွေ ကယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်နေတဲ့အချိန် ငါ့ဆီ မင်းရောက်လာခဲ့တယ်..Jeon Jungkook ကို ကလဲ့စားချေချင်တာကို အကြောင်းပြပြီး မင်းအပေါ်
စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ အနိုင်ယူခဲ့မိတယ်..မင်းငါ့ကို လျစ်လျူရှုလိုက်တဲ့အချိန်မှ ငါသေချာသိလိုက်ရ
တာက မင်းကိုချစ်တယ် ဆိုတာပဲ Jimin.."
Taehyung သည် သူ့ထက်အရပ်မြင့်သောကြောင့် Jimin ခြေဖျားလေးထောက်ကာ Taehyung ၏ နဖူးပြင်လေးအား ကြာရှည်သော အနမ်းတစ်ပွင့်ခြွေသည်။
"ငါလည်း မင်းကိုချစ်တယ် Taehyung..ဘယ်
လောက်ပဲ မင်းကိုမချစ်တော့ဘူးလို့ ပြောခဲ့ပြောခဲ့ တကယ်တော့ ငါ့အချစ်တွေက မင်းတစ်ယောက်
တည်းအတွက်ပဲ ပေါက်ဖွားလာခဲ့တာ..ငါ့ကိုယုံ
တယ်မလား.."
"အင်း...တစ်လောကလုံးက မဟုတ်တာဝိုင်းပြောရင်တောင် မင်းစကားကိုပဲ ယုံတယ်.."
ထို့နောက် ပြုံးမိကြပြီး ထိကပ်သွားသော နှုတ်ခမ်း
နှစ်စုံ...မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်မိသော အနမ်း
များ..ချစ်ရသူရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးဟာ အရာအားလုံး
ထက်ကို ချိုမြိန်သည်။
မောဟိုက်မှုတွေကြောင့် လေထုအကူအညီလို
လောက်မှ ဖယ်ခွာမိကြပြီး တင်းကျပ်နေအောင် ပွေ့ဖက်မိကြသည်။
ဝရံတာဘက်ကို ကျောပေးထားသော Jimin သည် အောက်ကကြည့်နေသော Seokjin ကိုမမြင်နိုင်
ပေမယ့် ဝရံတာကို မျက်နှာမူထားသော Taehyung ကတော့ မြင်နေရသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်အား မော့ကြည့်ပြီး အနူးညံ့ဆုံး
ပြုံးနေပါသော ယနေ့ရဲ့ အဓိကဇာတ်ဆောင် သတို့သားလေး..
Jimin ကိုယ်လေးအား ဖက်ထားသော လက်များ ပိုမိုတင်းကျပ်စေကာ Taehyung အလှပဆုံး ပြန်လည်ပြုံးပြလိုက်သည်။
ငါအတိတ်မှာ ဘယ်သူ့ကိုပဲ ချစ်ခဲ့ပါစေ..
ယခုလက်ရှိမှာတော့ မင်းကိုပဲကြည့်ပြီး မင်းကိုပဲ အချစ်တွေပုံပေးတော့မယ်ဆိုတာ ယုံပေးပါ ချစ်သူ..
.
.
.
.
.
.
.
ဝရံတာပေါ်က မြင်ကွင်းလေးအား ငေးနေတုန်း ခါးကိုအတို့ခံလိုက်ရတော့မှ Seokjin သတိပြန်ဝင်လာသည်။
လှည့်ကြည့်ကာ ပြုံးပြလိုက်တော့ ပုခုံးပေါ်မှီတင်
လာသော ခေါင်းလုံးလုံးလေး..
တခြားသူတွေရှေ့မှာတော့ တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်သူ
ပေမယ့် Seokjin ရှေ့ရောက်တာနဲ့ ကလေးဆန်မိ
သော Jungkook ပုံလေးတွေသည် မီဒီယာတွေ
အပေါ် ပြန့်ပြီး လူပြောများဦးမှာ အသေအချာပင်..
အပြာရောင် ဆံနွယ်ရှည်လေးတွေအား Seokjin လက်ချောင်းသွယ်တို့ဖြင့် ထိုးဖွရင်း...
"ပင်ပန်းနေပြီလား အကို့ကလေးလေး.."
နည်းနည်းသောက်ထားတာမို့ ရီဝေဝေဖြစ်နေပြီဖြစ်
သော Jungkook အားကြည့်ပြီး Seokjin အသည်းယားစဖွယ်လေး ပြောသည်။
"ဟင့်အင်း...အကိုသာ မောင့်အနားမှာရှိရင် ဘယ်တော့မှ မပင်ပန်းဘူး.."
Jungkook ပြောရင်း လည်တိုင်သွယ်လေးအား မျက်နှာမူကာ နှာခေါင်းလုံးလေးဖြင့် တိုးဝေ့ကျီစယ်၏။
"ချစ်တယ် Jeon..ငါမင်းရဲ့ ပထမဆုံးဖြစ်ဖို့ နောက်
ကျသွားပေမယ့် မင်းရဲ့နောက်ဆုံးဖြစ်ရဖို့အတွက် ကြိုးစားပါ့မယ်"
"အကိုကြိုးစားစရာမလိုပါဘူး..အကိုက မောင့်
အတွက် နောက်ဆုံးရင်ခုန်သံလေးဖြစ်ပြီးသားပါ"
နှစ်ယောက်လုံး ပွေ့ဖက်ထားရင်းမှ ကောင်းကင်ကြီး
ကို မော့ကြည့်မိကြ၏။
လှပသော ကောင်းကင်ကြီးအောက် များစွာသော ဧည့်သည်များအား လျစ်လျူရှုကာ အနမ်းတွေ
ခြွေမိကြသည်။
ကောင်းကင်ကြီးအပြည့် စုံလင်လှပနေသော ကြယ်
ကလေးတွေဟာ လုံးဝန်းသော လမင်းကြီးနှင့်အတူ သူတို့ရဲ့ လက်ထပ်မင်္ဂလာပွဲလေးကို တက်ရောက်
လေသလား..
ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အစဇာတ်လမ်းလေးက မလှပခဲ့
ပေမယ့် အဆုံးသတ်လေး လှပဖို့အတွက် မောင် ကြိုးစားမှာပါ အကို..
မောင်တို့ ခဏတာစိတ်ယိုင်မှုလေးထင်ခဲ့ပေမယ့်
အချစ်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့တယ်...အကိုကပဲ မောင့်ရဲ့ နောက်ဆုံး ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်..
ဒီလိုပါပဲ..တစ်ခါတရံတော့ ကိုယ်သိပ်ချစ်တယ်လို့ ထင်တဲ့သူဟာ ကိုယ်တကယ်မချစ်တဲ့ လူတစ်
ယောက် ဖြစ်နေတတ်ပါတယ်..
ပထမလူကိုသာ တကယ်ချစ်တယ်ဆိုရင် ဒုတိယလူဆိုတာ ပေါ်ပေါက်လာမှာ မဟုတ်ပါဘူး..
သင်ရော စဉ်းစားပြီးပြီလား..သင်အခုသိပ်ချစ်ပါ
တယ်ဆိုတဲ့သူဟာ သင်တကယ်ချစ်တဲ့သူရော ဟုတ်
ရဲ့လား..
လူတိုင်းက အရမ်းချစ်တတ်ကြတာချည်းပါပဲ...
ကံကြမ္မာက ကိုယ်တကယ်ချစ်ဖို့ ကံပါတဲ့သူနဲ့ စောစောတွေ့ပေးခြင်း ၊ မတွေ့ပေးခြင်းကသာ ကွာခြားသွားတာပါ..
[ T H E E N D ]
My Beloved လေး complete ဖြစ်သွားခဲ့ပြီ..🥺
ဟယ်လို
My Beloved လေးလည်း အဆုံးထိတင်ပြီးပြီဆိုတော့ Till the last breath လေးဘဲကျန်တော့တာပေါ့နော်။ပစ်ထားတာ တော်တော်ကြာပြီဆိုတာလည်းသိပါတယ်။အဲ့ဒါကြောင့် အခုကစပြီး Till the last breath လေးကို ကြိုးစားရေးပါတော့မယ်ရှင့်..။
TTLB ပြီးရင်တော့ စာရေးတာနားရင်နားနိုင်ပါတယ် မသေချာသေးပါဘူး..အားလုံးဘဲချစ်ပါတယ်နော်..
အားလုံး သတိဝီရိယထားပြီး အစစအရာရာ ဂရုစိုက်ကြပါရှင့် 🙆♀️🙆♀️