အဆံုးတြင္ ဇာတ္ေၾကာင္းအတိုင္းသာ သူတို႔က အဖမ္းခံလိုက္ရေလသည္ ။ ၾကၫ့္ရသည္မွာ ထိုလူမ်ားက ရႈမင္ရန္ ထံမွ ပစၥည္းတစ္ခုခုကို ရခ်င္ေနသၫ့္ ပံုပင္ ။ ကုရွင္း က အခုထိ တရားမ်ွတမႈေပးဖို့..တရားေဟာေနတုန္းျဖစ္ေလသည္ ။
" အစ္ကိုႀကီး.. ဒီေကာင္ေလးက အဲ့ေကာင္နဲ႔ အတူရိွေနတဲ့ သူဘဲ .. သူသိရင္သိမွာ " ကုခ်န္က သူ႔ဘက္သို႔ ျမားဦးလွၫ့္လာသၫ့္ သူအား ေမာ့ၾကၫ့္လိုက္ေသာ္လည္း ဘာမွမေျပာခဲ့ေပ ။ သူက ေတာင့္တစ္ေနရာတြင္ကပ္လ်က္ မသိဘူး မၾကားဘူး မျမင္ဘူး ဟူသၫ့္ ပံုစံသာ ဖမ္းထားေလသည္ ။ ၾကၫ့္ရတာ ဇာတ္လိုက္မ ဆြဲေခၚခံရတာထက္ ဇာတ္လိုက္ဆြဲေခၚခံရတာ ပိုဆိုးသၫ့္ပံုပင္ ။ ဒီလူေတြက သူ႔ကို ျမန္ျမန္ သတိျပဳမိသြားတာဘဲ ။
ရႈမင္ရန္ က မ်က္ဝန္းထဲမွ အလင္းတစ္ခ်က္လက္သြားကာ " ငါသူ႔ကို မသိဘူး " ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္။ သူ႔ပံုစံက တစ္ခုခုကို စိုးရိမ္ပူပန္ေနသၫ့္ပံုစံ အလ်င္စလို ေျပာလိုက္သၫ့္ပံု ေပါက္ေနသည္။ ထိုစကားသည္ အမွန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ၾကားလိုက္ရသၫ့္သူအတြက္ေတာ့ ဆန႔္က်င္ဘက္ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္သြားေလသည္ ။
ရႈမင္ရန္၏စကားေၾကာင့္ လူဆိုးမ်ားက သူတို႔လိုခ်င္သၫ့္ ပစၥည္းသည္ ကုခ်န္ထံတြင္ ေသခ်ာေပါက္ရိွေနမည္ဟု ထင္သြားေလသည္။ ကုခ်န္က ရႈမင္ရန္ အား အံ့အားသင့္စြာ ၾကၫ့္လိုက္ၿပီး ၾကည္လင္သၫ့္ မ်က္ဝန္းမ်ားက အရည္လဲ့လာခဲ့သည္ ။ နီရဲေနသၫ့္ ႏူတ္ခမ္းေလးက ဖိကိုက္ခံထားရသျဖင့္ ေသြးစို႔သြားေလသည္ ။
ဒီ သနားစရာ အျပစ္ကင္းစင္သၫ့္ ပံုစံေလးက အေတာ္ေလး လွပေနေလသည္ ။ ၾကၫ့္ေနသၫ့္ သူမ်ားသည္ ကုခ်န္ က ရႈမင္ရန္အား ျမတ္ႏိုးမႈမ်ား ျပၫ့္ႏွက္ေနသၫ့္ အၾကၫ့္ျဖင့္ ၾကၫ့္လိုက္ၿပီး ၿပံဳးျပလိုက္သည္ကို ေတြ့လိုက္ရသည္။ ၿပီးေနာက္ သူတို႔အား နီရဲသၫ့္ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ေခါင္းမာစြာ စူးစိုက္ၾကၫ့္လာပံုက သူခ်စ္သၫ့္သူ အတြက္ အနစ္နာခံမၫ့္ ပံုစံေပါက္ေနေလသည္ ။
လူတစ္ေယာက္က ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဟန္တူသၫ့္ လူအား အသာ တီးတိုးကပ္ေျပာလိုက္သည္ ။ " အစ္ကိုႀကီး .. ၾကၫ့္ရတာ တကယ္ ဆက္ဆံေရးရိွတဲ့ပံုဘဲ .."
" ဟိုေကာင္က ဘယ္ေလာက္ႏိွပ္စက္စက္ ေျပာမွာမဟုတ္ဘူး " အစ္ကိုႀကီး ဆိုသၫ့္သူက ရႈမင္ရန္ကို ၾကၫ့္ကာ ေခါင္းခါလိုက္သည္ ။ " ဟိုေကာင္ေလးကလည္း ေခါင္းမာမဲ့ပံုေလး.. အဲ့ေကာင္ေၾကာင့္ ေျပာမွာ မဟုတ္ဘူး "
ထိုအခါ ေနာက္လူတစ္ေယာက္က သူတို႔အနားသို႔ ကပ္လာကာ " အစ္ကိုႀကီး ၊ အစ္ကိုသံုး ၊ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတာရိွတယ္ . ေကာင္ေလး က ဟိုေကာင္ အတြက္ ဘာမဆို လုပ္မဲ့ပံုစံဘဲ .. ဟိုေကာင္ကို ႏိွပ္စက္ၿပီး ေကာင္ေလးကို ဖိအားေပးရေအာင္"
အစ္ကိုႀကီး နဲ႔ အစ္ကိုသံုး သည္ အခ်င္းခ်င္းၾကၫ့္လိုက္မိကာ ခနမ်ွတိတ္ဆိတ္သြားသည္ ။ သူတို႔က ကုခ်န္ နဲ႔ ရႈမင္ရန္ ကို အကဲခတ္လိုက္သၫ့္အခ်ိန္တြင္ ကုခ်န္ သည္ ေခါင္းမာစြာ ရိွေနေသာ္လည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ရႈမင္ရန္ ကို လွၫ့္ၾကၫ့္ေနပံုက အေတာ္ေလး စိတ္မခ်ျဖစ္ေနပံုပင္ ။ ရႈမင္ရန္ သည္ေတာ့ မ်က္ႏွာေသျဖင့္သာ ရိွေနၿပီး .. ကုခ်န္အား ဂရုမစိုက္သၫ့္ ပံုေပၚေနသည္ ။
ကုခ်န္က ရႈမင္ရန္အား ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အလား မ်က္ရည္စမ်ား ခိုတြဲေနသၫ့္ အၾကၫ့္ျဖင့္ ၾကၫ့္လိုက္ၿပီး ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ပိုက္လိုက္ကာ ေခါင္းငံု့သြားခဲ့သည္ ။
သူတို႔ တိုင္ပင္ဖို႔ ျပန္လွၫ့္သြားခ်ိန္တြင္ အသာတြန႔္ေကြးသြားသၫ့္ ႏူတ္ခမ္းရဲရဲေလးကိုေတာ့ မျမင္လိုက္ၾကေပ ။ ကုခ်န္က ေခါင္းငံု႔လိုက္သည္နဲ႔ အာသန္းလိုက္ေတာ့သည္ ။ ဒီကိုယ္က ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပင္ပန္းထားသလဲ မသိေခ်။ သူေရာက္ကတည္း အိပ္ခ်င္ေနသၫ့္ စိတ္သည္ အခုထိ မျပယ္ေသးေခ် ။
ဘန္း!!! ဒုန္း!!!
ခနေလး ေမးခနဲ ျဖစ္သြားသၫ့္ ကုခ်န္ က ရိုက္ႏွက္သံမ်ားေၾကာင့္ ႏိုးထလာေလသည္ ။
" အစ္ကိုႀကီး ... ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရိုက္ေနတာၾကာၿပီ .. ေကာင္ေလးက အခုထိ ေခါင္းမေမာ့လာေသးဘူး "
အစ္ကိုႀကီးက လက္အသာေဝ႔ွယမ္းျပလိုက္ကာ " သြားၾကၫ့္ေခ်စမ္း "
သြားၾကၫ့္ရန္ျပင္ေနသၫ့္လူက ေျခတစ္လွမ္းသာ လွမ္းရေသးခ်ိန္တြင္ ကုခ်န္က မ်က္ရည္စမ်ားျဖင့္ ေခါင္းေမာ့လာေလသည္ ။ သူက ရႈမင္ရန္ အား စိုးရိမ္တႀကီး ၾကၫ့္လိုက္ၿပီး ပါးစပ္က ဟစိဟစိ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီးမွ ခပ္တင္းတင္းျပန္ေစ့လိုက္ကာ အၾကၫ့္လြဲလိုက္ေလသည္ ။
" ဟိုေကာင္ေလး.. " အစ္ကိုႀကီး က ကုခ်န္၏ အမႈအရာကို စိတ္ေက်နပ္သြားကာ ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ေခၚလိုက္သည္ ။ သူက ရႈမင္ရန္ ၏ လည္ပင္းကို ဓားျဖင့္ ေထာက္လိုက္ကာ " မင္း မေျပာရင္ ... ငါက သူ႔ကို သတ္ပစ္လိုက္မယ္ "
" မလုပ္နဲ႔!!! " ကုခ်န္က အလန႔္တၾကား ေအာ္လိုက္ၿပီး " ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမး .. ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ .. ရိုက္လို႔လဲ ရတယ္ သတ္လို႔လဲရတယ္ သူ႔ကို မထိနဲ႔ "
ကုခ်န္က ကာကြယ္ေျပာဆိုေနေလေလ သူ႔က ပိုအရိုက္ခံရေလေလ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဒဏ္ရာ ဗရဗျြဖစ္ေနသၫ့္ ရႈမင္ရန္ က ကုခ်န္အား ေဒါသတႀကီး ၾကၫ့္ကာ ေအာ္လိုက္သည္ ။ " တိတ္တိတ္ေနစမ္း !!!! " သူက လူဆိုးမ်ားအား ၾကၫ့္လိုက္ကာ " ငါ.. သူနဲ႔ မသိဘူး " ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ ရိုးသားစြာ ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘယ္သူမွ မယံုၾကေတာ့ေပ ။
အစ္ကိုသံုးကရႈမင္ရန္ ၏ပါးကို ပုတ္လိုက္ကာ " မသိတဲ့လူကို အသက္ေပးၿပီး ကာကြယ္တာ ဘယ္မွာ ရိွလို႔လဲ .. ငါတို႔ကို ခ်ီးစားၿပီး ႀကီးလာတယ္လို႔ ထင္ေနတာလား "
ရႈမင္ရန္၏ အမႈအရာသည္ ဆိုးရြားသြားေတာ့သည္ ။ သူက ကုခ်န္အား သတ္ျဖတ္ခ်င္သၫ့္ အၾကၫ့္ျဖင့္ ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ သူတို႔ တကယ္သိလား မသိလား ဆိုတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာ သိေလသည္ ။ သူက သူ႔ေထာင္ေခ်ာက္သူ ျပန္မိလိမ့္မည္ဟု ေတြးပင္ မေတြးခဲ့ဖူးေပ ။
" သူက မသိဘူးလို႔ ေျပာေနတယ္ေလ .. " ကုရွင္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္ ။ သူမက တစ္ခုခုမွားေနသည္ဟု ခံစားရေသာ္လည္း ဘယ္နားက မွားေနမွန္း မသိေခ် ။
" ကြၽန္ေတာ္ေျပာမယ္.. ကြၽန္ေတာ္ေျပာမယ္ .. သူ႔ကို လႊတ္ေပး " ကုခ်န္က ကုရွင္းအား စကားေျပာမခံဘဲ ဝင္ေျပာလိုက္သည္ ။ တဖက္လူကို သူ႔ဘက္ပါေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေျပာႏိုင္ျခင္းက ဇာတ္လိုက္မေတြရဲ့ စြမ္းရည္ျဖစ္တာမို႔ .. သူက သူမကို ေျပာခြင့္မေပးႏိုင္ေပ ။
" မရဘူး .. သူထြက္သြားမွ မင္းက အေသခံသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ " အစ္ကိုႀကီး က ကုခ်န္ အား အျပတ္ေျပာလိုက္သည္ ။ သူက ကုခ်န္ ဘာဆက္ေျပာမလဲ ေစာင့္ၾကၫ့္ေနေလသည္ ။ ပစၥည္းကို ကိုယ္တိုင္သြားယူမည္ဟု ထြက္လာခဲ့ပါက ကုခ်န္၏ အရင္က အျပဳအမႈမ်ားသည္ ဟန္ေဆာင္ေနျခင္းသာ ။
ကုခ်န္က ကုရွင္းအား တြန႔္ဆုတ္သၫ့္ အမႈအရာျဖင့္ ၾကၫ့္လိုက္ကာ " သူ႔ကို ေျပာျပၿပီး သြားယူခိုင္းမယ္ ဆိုရင္ေရာ " သူ ဘာမွ မေျပာရေသးခင္ပင္ ကုရွင္း၏ တက္ႂကြေနသၫ့္အသံက ထြက္လာသည္။
" ေကာင္းၿပီ.. ငါ ေသခ်ာေပါက္ျပန္လာခဲ့မယ္ " ကုခ်န္တစ္ေယာက္သာ သူမ တကယ္ေျပာေနျခင္း ျဖစ္သည္ကို သိေနခဲ့သည္ ။ လက္ရိွကုရွင္းသည္ ေျဖာင့္မတ္မႈကိုတန္ဖိုးထသၫ့္ မိန္းကေလး ျဖစ္သျဖင့္ သူမက တကယ္ ျပန္လာေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သူမအား ဘယ္သူမွ မယံုၾကည္ေပ ။ ရႈမင္ရန္ ပင္ မယံုၾကည္ေပ ။ကုခ်န္က ေနရာမသိတာကို အသာထားဦး သိရင္ေတာင္ ကုရွင္းက ပစၥည္းနဲ႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့မည္ဟု မယံုေပ ။
ကုခ်န္က ရႈမင္ရန္အား စိုးရိမ္တႀကီး ၾကၫ့္လိုက္ၿပီး အခက္ေတြ့သၫ့္ ပံုေပါက္ေနေလသည္ ။ အစ္ကိုသံုးက ေခါင္းညိတ္လိုက္ကာ " မင္းကိုယ္တိုင္သြားယူ .."
" မျဖစ္ဘူး !! သူ႔ကို တစ္ေယာက္တည္း မထားခဲ့ႏိုင္ဘူး " ကုခ်န္က ေခါင္းတြင္တြင္ ခါလိုက္ကာ ေျပာလိုက္သည္ ။
" မင္း ျပန္လာရင္ ငါက သူ႔ကို လႊတ္ေပးမွာေပါ့ .. မျပန္လာရင္ေတာ့ အေလာင္းဘဲ ျပန္ရမယ္ " ကုခ်န္ က အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ငိုင္သြားၿပီး ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္ ။ " သူ႔ကို ေနာက္ထပ္ မရိုက္နဲ႔ေတာ့ .. ကြၽန္ေတာ္ သြားမယ္ "
ကုခ်န္၏ စကားေၾကာင့္ အစ္ကိုႀကီးက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္ ။သူက တားရန္ ျပင္လိုက္ခ်ိန္ ကုခ်န္က ျပန္လွၫ့္လာေလသည္ ။ " ကြၽန္ေတာ္.. သူနဲ႔ ခနေလးစကားေျပာလို႔ရမလားဟင္ ခနေလးပါဘဲ "
အစ္ကိုႀကီး၏ မ်က္ႏွာက စိတ္ခ်သြားပံုေပၚသြားကာ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္ ။ " ျမန္ျမန္ေလး .."
အေျဖရလိုက္သည္နဲ႔ ကုခ်န္ က ႀကိဳးတုပ္ခံထားရသၫ့္ ရႈမင္ရန္ ထံ ေျပးသြားလိုက္ၿပီး ဒဏ္ရာမ်ားကို စိုးရိမ္တႀကီး ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ " နာေနလားဟင္ "
ရႈမင္ရန္ က ႀကိဳးသာတုပ္မထားရင္ သူ႔ေရ႔ွက ေကာင္ေလးအား အစိတ္စိတ္အမြာမြာ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မိလိမ့္မည္ ။ သူက အံႀကိတ္ကာ " မင္း ငါ့လက္က လႊတ္ေအာင္ ေျပးထား မဟုတ္ရင္ .."
ကုခ်န္က ရႈမင္ရန္ နားကပ္ကာ ေခါင္းငံု႔လိုက္ၿပီး " ငါေမးေနတယ္ .. နာရဲ့လားလို႔ .." သူက လက္ျဖင့္ ဒဏ္ရာအား ဖိလိုက္သျဖင့္ ရႈမင္ရန္ က ခိုက္ခိုက္တုန္သၫ့္နာက်င္မႈကို ခံစားလိုက္ရသည္ ။
ရႈမင္ရန္ သည္ ႏူတ္ခမ္းတြန႔္ရံု ၿပံဳးေနေသာ ကုခ်န္၏ နီးကပ္ေနသၫ့္ မ်က္ႏွာကို ၾကၫ့္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာသည္ ခက္ထန္ေနခဲ့သည္ ။ ကုခ်န္က ရႈမင္ရန္ ကို ဖက္လိုက္ကာ ေက်ာျပင္ကို အသာပုတ္ေပးလိုက္ၿပီး " မပူပါနဲ႔ .. ေနာက္ကို ထပ္ေတြ့ဦးမွာပါ .. မင္း အသက္ရွင္ေနေသးရင္ေပါ့ "
အျခားသူမ်ား အျမင္တြင္ ကုခ်န္သည္ ရႈမင္ရန္အား အလြန္စိုးရိမ္ၿပီး စိတ္မခ်သၫ့္ ပံုေပါက္ေနေလသည္ ။
" သူက မင္းတို႔ကို လိမ္သြားတာ .. သူက ဒီကို ျပန္လာမွာ မဟုတ္ဘူး .. ငါ သူ႔ကို မသိဘူး " ထြက္သြားသၫ့္ ကုခ်န္အား ၾကၫ့္ကာ ရႈမင္ရန္ က ရုန္းကန္လိုက္သည္ ။ သို႔ေသာ္ သူ႔စကားကို မည္သူမွ နားေထာင္မေနခဲ့ေပ ။
တဖက္တြင္ ကုခ်န္က သူ႔ေရ႔ွတြင္ လွဲက်ေနသၫ့္ အစ္ကိုသံုး အား ပိတ္ကန္လိုက္သည္။ ထိုလူမ်ားကို လွၫ့္စားရသည္က ဘယ္လြယ္ပါ့မလဲ ဒီအေကာင္က သူ႔ေနာက္သို႔ ေနာက္ေယာင္ခံ လိုက္လာခဲ့ျခင္းပင္ ။ သို႔ေသာ္ တစ္ေယာက္ထဲက သူ႔အတြက္ ေျဖရွင္းရ လြယ္လြန္းသည္ ။ သူက ရႈမင္ရန္ အား ေကာင္းေကာင္း ဒုကၡေပးထားခဲ့ရသၫ့္အတြက္ အလြန္တက္ႂကြေနသည္ ။
ကုခ်န္ က ခပ္ဖြဖြ ၿပံဳးလိုက္ကာ အိတ္ထဲက lollipop အား ပါးစပ္ထဲ ထၫ့္လ်က္ လက္ေနွာက္ပစ္ကာ ထြက္သြားေတာ့သည္ ။
' ငါ့ရဲ့ အလွေလးကို သြားရွာဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ .. အားး လြမ္းလိုက္တာကြာ '
_____________________
Unicode
အဆုံးတွင် ဇာတ်ကြောင်းအတိုင်းသာ သူတို့က အဖမ်းခံလိုက်ရလေသည် ။ ကြည့်ရသည်မှာ ထိုလူများက ရှုမင်ရန် ထံမှ ပစ္စည်းတစ်ခုခုကို ရချင်နေသည့် ပုံပင် ။ ကုရှင်း က အခုထိ တရားမျှတမှုပေးဖို့..တရားဟောနေတုန်းဖြစ်လေသည် ။
" အစ်ကိုကြီး.. ဒီကောင်လေးက အဲ့ကောင်နဲ့ အတူရှိနေတဲ့ သူဘဲ .. သူသိရင်သိမှာ " ကုချန်က သူ့ဘက်သို့ မြားဦးလှည့်လာသည့် သူအား မော့ကြည့်လိုက်သော်လည်း ဘာမှမပြောခဲ့ပေ ။ သူက တောင့်တစ်နေရာတွင်ကပ်လျက် မသိဘူး မကြားဘူး မမြင်ဘူး ဟူသည့် ပုံစံသာ ဖမ်းထားလေသည် ။ ကြည့်ရတာ ဇာတ်လိုက်မ ဆွဲခေါ်ခံရတာထက် ဇာတ်လိုက်ဆွဲခေါ်ခံရတာ ပိုဆိုးသည့်ပုံပင် ။ ဒီလူတွေက သူ့ကို မြန်မြန် သတိပြုမိသွားတာဘဲ ။
ရှုမင်ရန် က မျက်ဝန်းထဲမှ အလင်းတစ်ချက်လက်သွားကာ " ငါသူ့ကို မသိဘူး " ဟု ပြောလိုက်လေသည်။ သူ့ပုံစံက တစ်ခုခုကို စိုးရိမ်ပူပန်နေသည့်ပုံစံ အလျင်စလို ပြောလိုက်သည့်ပုံ ပေါက်နေသည်။ ထိုစကားသည် အမှန်ဖြစ်သော်လည်း ကြားလိုက်ရသည့်သူအတွက်တော့ ဆန့်ကျင်ဘက် အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်သွားလေသည် ။
ရှုမင်ရန်၏စကားကြောင့် လူဆိုးများက သူတို့လိုချင်သည့် ပစ္စည်းသည် ကုချန်ထံတွင် သေချာပေါက်ရှိနေမည်ဟု ထင်သွားလေသည်။ ကုချန်က ရှုမင်ရန် အား အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်လိုက်ပြီး ကြည်လင်သည့် မျက်ဝန်းများက အရည်လဲ့လာခဲ့သည် ။ နီရဲနေသည့် နူတ်ခမ်းလေးက ဖိကိုက်ခံထားရသဖြင့် သွေးစို့သွားလေသည် ။
ဒီ သနားစရာ အပြစ်ကင်းစင်သည့် ပုံစံလေးက အတော်လေး လှပနေလေသည် ။ ကြည့်နေသည့် သူများသည် ကုချန် က ရှုမင်ရန်အား မြတ်နိုးမှုများ ပြည့်နှက်နေသည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီး ပြုံးပြလိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ပြီးနောက် သူတို့အား နီရဲသည့် မျက်လုံးများဖြင့် ခေါင်းမာစွာ စူးစိုက်ကြည့်လာပုံက သူချစ်သည့်သူ အတွက် အနစ်နာခံမည့် ပုံစံပေါက်နေလေသည် ။
လူတစ်ယောက်က ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ဟန်တူသည့် လူအား အသာ တီးတိုးကပ်ပြောလိုက်သည် ။ " အစ်ကိုကြီး .. ကြည့်ရတာ တကယ် ဆက်ဆံရေးရှိတဲ့ပုံဘဲ .."
" ဟိုကောင်က ဘယ်လောက်နှိပ်စက်စက် ပြောမှာမဟုတ်ဘူး " အစ်ကိုကြီး ဆိုသည့်သူက ရှုမင်ရန်ကို ကြည့်ကာ ခေါင်းခါလိုက်သည် ။ " ဟိုကောင်လေးကလည်း ခေါင်းမာမဲ့ပုံလေး.. အဲ့ကောင်ကြောင့် ပြောမှာ မဟုတ်ဘူး "
ထိုအခါ နောက်လူတစ်ယောက်က သူတို့အနားသို့ ကပ်လာကာ " အစ်ကိုကြီး ၊ အစ်ကိုသုံး ၊ ကျွန်တော် တွေးမိတာရှိတယ် . ကောင်လေး က ဟိုကောင် အတွက် ဘာမဆို လုပ်မဲ့ပုံစံဘဲ .. ဟိုကောင်ကို နှိပ်စက်ပြီး ကောင်လေးကို ဖိအားပေးရအောင်"
အစ်ကိုကြီး နဲ့ အစ်ကိုသုံး သည် အချင်းချင်းကြည့်လိုက်မိကာ ခနမျှတိတ်ဆိတ်သွားသည် ။ သူတို့က ကုချန် နဲ့ ရှုမင်ရန် ကို အကဲခတ်လိုက်သည့်အချိန်တွင် ကုချန် သည် ခေါင်းမာစွာ ရှိနေသော်လည်း တစ်ချက်တစ်ချက် ရှုမင်ရန် ကို လှည့်ကြည့်နေပုံက အတော်လေး စိတ်မချဖြစ်နေပုံပင် ။ ရှုမင်ရန် သည်တော့ မျက်နှာသေဖြင့်သာ ရှိနေပြီး .. ကုချန်အား ဂရုမစိုက်သည့် ပုံပေါ်နေသည် ။
ကုချန်က ရှုမင်ရန်အား နောက်ဆုံးအကြိမ်အလား မျက်ရည်စများ ခိုတွဲနေသည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကို ပိုက်လိုက်ကာ ခေါင်းငုံ့သွားခဲ့သည် ။
သူတို့ တိုင်ပင်ဖို့ ပြန်လှည့်သွားချိန်တွင် အသာတွန့်ကွေးသွားသည့် နူတ်ခမ်းရဲရဲလေးကိုတော့ မမြင်လိုက်ကြပေ ။ ကုချန်က ခေါင်းငုံ့လိုက်သည်နဲ့ အာသန်းလိုက်တော့သည် ။ ဒီကိုယ်က ဘယ်လောက်တောင် ပင်ပန်းထားသလဲ မသိချေ။ သူရောက်ကတည်း အိပ်ချင်နေသည့် စိတ်သည် အခုထိ မပြယ်သေးချေ ။
ဘန်း!!! ဒုန်း!!!
ခနလေး မေးခနဲ ဖြစ်သွားသည့် ကုချန် က ရိုက်နှက်သံများကြောင့် နိုးထလာလေသည် ။
" အစ်ကိုကြီး ... ကျွန်တော်တို့ ရိုက်နေတာကြာပြီ .. ကောင်လေးက အခုထိ ခေါင်းမမော့လာသေးဘူး "
အစ်ကိုကြီးက လက်အသာဝှေ့ယမ်းပြလိုက်ကာ " သွားကြည့်ချေစမ်း "
သွားကြည့်ရန်ပြင်နေသည့်လူက ခြေတစ်လှမ်းသာ လှမ်းရသေးချိန်တွင် ကုချန်က မျက်ရည်စများဖြင့် ခေါင်းမော့လာလေသည် ။ သူက ရှုမင်ရန် အား စိုးရိမ်တကြီး ကြည့်လိုက်ပြီး ပါးစပ်က ဟစိဟစိ ဖြစ်နေခဲ့ပြီးမှ ခပ်တင်းတင်းပြန်စေ့လိုက်ကာ အကြည့်လွဲလိုက်လေသည် ။
" ဟိုကောင်လေး.. " အစ်ကိုကြီး က ကုချန်၏ အမှုအရာကို စိတ်ကျေနပ်သွားကာ ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါ်လိုက်သည် ။ သူက ရှုမင်ရန် ၏ လည်ပင်းကို ဓားဖြင့် ထောက်လိုက်ကာ " မင်း မပြောရင် ... ငါက သူ့ကို သတ်ပစ်လိုက်မယ် "
" မလုပ်နဲ့!!! " ကုချန်က အလန့်တကြား အော်လိုက်ပြီး " ကျွန်တော့်ကို မေး .. ကျွန်တော်သိတယ် .. ရိုက်လို့လဲ ရတယ် သတ်လို့လဲရတယ် သူ့ကို မထိနဲ့ "
ကုချန်က ကာကွယ်ပြောဆိုနေလေလေ သူ့က ပိုအရိုက်ခံရလေလေ ဖြစ်သောကြောင့် ဒဏ်ရာ ဗရဗြွဖစ်နေသည့် ရှုမင်ရန် က ကုချန်အား ဒေါသတကြီး ကြည့်ကာ အော်လိုက်သည် ။ " တိတ်တိတ်နေစမ်း !!!! " သူက လူဆိုးများအား ကြည့်လိုက်ကာ " ငါ.. သူနဲ့ မသိဘူး " ဤတစ်ကြိမ်တွင် ရိုးသားစွာ ပြောဆိုခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ဘယ်သူမှ မယုံကြတော့ပေ ။
အစ်ကိုသုံးကရှုမင်ရန် ၏ပါးကို ပုတ်လိုက်ကာ " မသိတဲ့လူကို အသက်ပေးပြီး ကာကွယ်တာ ဘယ်မှာ ရှိလို့လဲ .. ငါတို့ကို ချီးစားပြီး ကြီးလာတယ်လို့ ထင်နေတာလား "
ရှုမင်ရန်၏ အမှုအရာသည် ဆိုးရွားသွားတော့သည် ။ သူက ကုချန်အား သတ်ဖြတ်ချင်သည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည် ။ သူတို့ တကယ်သိလား မသိလား ဆိုတာ သူတို့နှစ်ယောက်သာ သိလေသည် ။ သူက သူ့ထောင်ချောက်သူ ပြန်မိလိမ့်မည်ဟု တွေးပင် မတွေးခဲ့ဖူးပေ ။
" သူက မသိဘူးလို့ ပြောနေတယ်လေ .. " ကုရှင်းက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ပြောလိုက်သည် ။ သူမက တစ်ခုခုမှားနေသည်ဟု ခံစားရသော်လည်း ဘယ်နားက မှားနေမှန်း မသိချေ ။
" ကျွန်တော်ပြောမယ်.. ကျွန်တော်ပြောမယ် .. သူ့ကို လွှတ်ပေး " ကုချန်က ကုရှင်းအား စကားပြောမခံဘဲ ဝင်ပြောလိုက်သည် ။ တဖက်လူကို သူ့ဘက်ပါအောင် ဆွဲဆောင်ပြောနိုင်ခြင်းက ဇာတ်လိုက်မတွေရဲ့ စွမ်းရည်ဖြစ်တာမို့ .. သူက သူမကို ပြောခွင့်မပေးနိုင်ပေ ။
" မရဘူး .. သူထွက်သွားမှ မင်းက အသေခံသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ " အစ်ကိုကြီး က ကုချန် အား အပြတ်ပြောလိုက်သည် ။ သူက ကုချန် ဘာဆက်ပြောမလဲ စောင့်ကြည့်နေလေသည် ။ ပစ္စည်းကို ကိုယ်တိုင်သွားယူမည်ဟု ထွက်လာခဲ့ပါက ကုချန်၏ အရင်က အပြုအမှုများသည် ဟန်ဆောင်နေခြင်းသာ ။
ကုချန်က ကုရှင်းအား တွန့်ဆုတ်သည့် အမှုအရာဖြင့် ကြည့်လိုက်ကာ " သူ့ကို ပြောပြပြီး သွားယူခိုင်းမယ် ဆိုရင်ရော " သူ ဘာမှ မပြောရသေးခင်ပင် ကုရှင်း၏ တက်ကြွနေသည့်အသံက ထွက်လာသည်။
" ကောင်းပြီ.. ငါ သေချာပေါက်ပြန်လာခဲ့မယ် " ကုချန်တစ်ယောက်သာ သူမ တကယ်ပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်ကို သိနေခဲ့သည် ။ လက်ရှိကုရှင်းသည် ဖြောင့်မတ်မှုကိုတန်ဖိုးထသည့် မိန်းကလေး ဖြစ်သဖြင့် သူမက တကယ် ပြန်လာပေလိမ့်မည်။ သို့သော် သူမအား ဘယ်သူမှ မယုံကြည်ပေ ။ ရှုမင်ရန် ပင် မယုံကြည်ပေ ။ကုချန်က နေရာမသိတာကို အသာထားဦး သိရင်တောင် ကုရှင်းက ပစ္စည်းနဲ့ ပြန်ရောက်ခဲ့မည်ဟု မယုံပေ ။
ကုချန်က ရှုမင်ရန်အား စိုးရိမ်တကြီး ကြည့်လိုက်ပြီး အခက်တွေ့သည့် ပုံပေါက်နေလေသည် ။ အစ်ကိုသုံးက ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ " မင်းကိုယ်တိုင်သွားယူ .."
" မဖြစ်ဘူး !! သူ့ကို တစ်ယောက်တည်း မထားခဲ့နိုင်ဘူး " ကုချန်က ခေါင်းတွင်တွင် ခါလိုက်ကာ ပြောလိုက်သည် ။
" မင်း ပြန်လာရင် ငါက သူ့ကို လွှတ်ပေးမှာပေါ့ .. မပြန်လာရင်တော့ အလောင်းဘဲ ပြန်ရမယ် " ကုချန် က အချိန်အတော်ကြာ ငိုင်သွားပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် ။ " သူ့ကို နောက်ထပ် မရိုက်နဲ့တော့ .. ကျွန်တော် သွားမယ် "
ကုချန်၏ စကားကြောင့် အစ်ကိုကြီးက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည် ။သူက တားရန် ပြင်လိုက်ချိန် ကုချန်က ပြန်လှည့်လာလေသည် ။ " ကျွန်တော်.. သူနဲ့ ခနလေးစကားပြောလို့ရမလားဟင် ခနလေးပါဘဲ "
အစ်ကိုကြီး၏ မျက်နှာက စိတ်ချသွားပုံပေါ်သွားကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် ။ " မြန်မြန်လေး .."
အဖြေရလိုက်သည်နဲ့ ကုချန် က ကြိုးတုပ်ခံထားရသည့် ရှုမင်ရန် ထံ ပြေးသွားလိုက်ပြီး ဒဏ်ရာများကို စိုးရိမ်တကြီး ကြည့်လိုက်သည် ။ " နာနေလားဟင် "
ရှုမင်ရန် က ကြိုးသာတုပ်မထားရင် သူ့ရှေ့က ကောင်လေးအား အစိတ်စိတ်အမွာမွာ ဖြစ်အောင် လုပ်မိလိမ့်မည် ။ သူက အံကြိတ်ကာ " မင်း ငါ့လက်က လွှတ်အောင် ပြေးထား မဟုတ်ရင် .."
ကုချန်က ရှုမင်ရန် နားကပ်ကာ ခေါင်းငုံ့လိုက်ပြီး " ငါမေးနေတယ် .. နာရဲ့လားလို့ .." သူက လက်ဖြင့် ဒဏ်ရာအား ဖိလိုက်သဖြင့် ရှုမင်ရန် က ခိုက်ခိုက်တုန်သည့်နာကျင်မှုကို ခံစားလိုက်ရသည် ။
ရှုမင်ရန် သည် နူတ်ခမ်းတွန့်ရုံ ပြုံးနေသော ကုချန်၏ နီးကပ်နေသည့် မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ပြီး မျက်နှာသည် ခက်ထန်နေခဲ့သည် ။ ကုချန်က ရှုမင်ရန် ကို ဖက်လိုက်ကာ ကျောပြင်ကို အသာပုတ်ပေးလိုက်ပြီး " မပူပါနဲ့ .. နောက်ကို ထပ်တွေ့ဦးမှာပါ .. မင်း အသက်ရှင်နေသေးရင်ပေါ့ "
အခြားသူများ အမြင်တွင် ကုချန်သည် ရှုမင်ရန်အား အလွန်စိုးရိမ်ပြီး စိတ်မချသည့် ပုံပေါက်နေလေသည် ။
" သူက မင်းတို့ကို လိမ်သွားတာ .. သူက ဒီကို ပြန်လာမှာ မဟုတ်ဘူး .. ငါ သူ့ကို မသိဘူး " ထွက်သွားသည့် ကုချန်အား ကြည့်ကာ ရှုမင်ရန် က ရုန်းကန်လိုက်သည် ။ သို့သော် သူ့စကားကို မည်သူမှ နားထောင်မနေခဲ့ပေ ။
တဖက်တွင် ကုချန်က သူ့ရှေ့တွင် လှဲကျနေသည့် အစ်ကိုသုံး အား ပိတ်ကန်လိုက်သည်။ ထိုလူများကို လှည့်စားရသည်က ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ ဒီအကောင်က သူ့နောက်သို့ နောက်ယောင်ခံ လိုက်လာခဲ့ခြင်းပင် ။ သို့သော် တစ်ယောက်ထဲက သူ့အတွက် ဖြေရှင်းရ လွယ်လွန်းသည် ။ သူက ရှုမင်ရန် အား ကောင်းကောင်း ဒုက္ခပေးထားခဲ့ရသည့်အတွက် အလွန်တက်ကြွနေသည် ။
ကုချန် က ခပ်ဖွဖွ ပြုံးလိုက်ကာ အိတ်ထဲက lollipop အား ပါးစပ်ထဲ ထည့်လျက် လက်နှောက်ပစ်ကာ ထွက်သွားတော့သည် ။
' ငါ့ရဲ့ အလှလေးကို သွားရှာဖို့ အချိန်ရောက်ပြီ .. အားး လွမ်းလိုက်တာကွာ '
_____________________