Unicode
ကားအသွားအလာများတဲ့လမ်းမပေါ်မှာ ကားပေါ်ကပြေးဆင်းလာတဲ့ကောင်လေးနဲ့ သူ့ရဲ့အနောက်ကထပ်ကြပ်မကွာလိုက်နေတဲ့ကောင်လေး...
"ဟိုဆော့ ထွက်မပြေးပါနဲ့တော့"
အနောက်ကောင်းလေးက ဟိုဆော့ရဲ့ခါးကိုလှမ်းဖက်လိုက်တယ်...
"ငါ့ကိုလွှတ် ထယ်ယောင်း"
ရင်ခွင်ထဲကဟိုဆော့ဟာလည်း ရုန်းကန်နေသော်ငြားလည်း မျက်နှာပေါ်မှာမျက်ရည်စတွေနေရာယူထားလေသည်...
"မလွှတ်ပေးဘူး ကျွန်တော်ဟိုဆော့ကိုထပ်မလွှတ်ပေးနိုင်တော့ဘူး"
ရုန်းကန်နေတဲ့ဟိုဆော့ ခန္ဓာကိုယ်လေးငြိမ်ကြသွားသလို ထယ်ယောင်းရဲ့ဖက်တွယ်ထားတဲ့လက်တွေဟာလည်းပြေလျော့သွားသည်...
"ဟိုဆော့ ကျွန်တော် ဟိုဆော့ရဲ့ကိုယ်၀န်ကိစ္စကိုသိပီးသွားပီ"
ဟိုဆော့ မျက်နှာမှာ အံ့ဩခြင်းအပြင် ၀မ်းသာခြင်း ၀မ်းနည်းခြင်းတို့ပါရောစပ်နေသည်... ဟိုဆော့ထိုကလေး နှစ်ယာက်ကိုမကာကွယ်နိုင်ခဲ့ပေ.. သူထယ်ယောင်းကို ဘလိုမျက်နှာပြရမလဲမသိတော့...
"ငါမင်းကို ကလေးစီခေါ်သွားပေးမယ်"
ယောင်းရဲ့မျက်နှာမှာပျော်ရွှင်းခြင်းတွေရောက်နေပေမဲ့ ဟိုဆော့ရဲ့မျက်နှာကတော့ခံစားချက်ကင်းမဲ့နေလေသည်...
.
.
.
.
.
.
.
"ငါတို့အခုဘလိုဆက်လုက်ကြမလဲ
သက်သေတွေက နမ်ဂျွန်း.. အာ.. မဟုတ်ဘူး RMလက်ထဲကိုပြန်ရောက်သွားပီ"
ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်နေတဲ့လူလေးေယာက်လုံး ငြိမ်သက်သွားကြသည်...
"ငါ့အထင် ကမ်နမ်ဂျွန်း... သူ Kim RMကိုဆန့်ကျင်နိုင်နေပီထင်တယ် ငါတို့သူနဲ့ဆွေးနွေးကြည့်ရင်ရော"
ဂျီမင့်ရဲ့စကားအဆုံးမှာ ဆော့ဂျင်ဟာလည်း ထောက်ခံသလို၀င်ပြောလာလေသည်...
"အဲ့တာဟုတ်တယ်.. သူ Kim RMကိုဆန့်ကျင်နိုင်နေပီထင်တယ်"
ဂျန်းကုကတော့ ခေါင်းကိုအသာရမ်းရင်း...
"သူဆန့်ကျင်နိုင်ရင်တောင် Kim RMကရှိနေတုန်းပဲ...
Kim RMနဲ့ ကမ်နမ်ဂျွန်းကိုခွဲခြားဖို့ခက်သလို
သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကအခုထိ တယောက်တည်းဖြစ်နေတုန်းပဲ.."
ယွန်းဂီ ထိုင်နေရာကနေမတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်း...
"ဒီကိစ္စကို ဟိုဆော့လာမှတိုင်ပင်ကြည့်ရအောင်
Kim RMကို ကမ်နမ်ဂျွန်းခန္ဓာကိုယ်ထဲကနေ အပီးတိုင်ဖယ်ထုတ်လို့ရမလားဆိုတာ"
အကုန်လုံး ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကြသည်...
"ဒါနဲ့ အကိုဟိုဆော့ဘယ်ရောက်နေတာလဲ"
ဂျန်းကုက ဂျီမင့်ရဲ့အေမးကိုဖြေလိုက်သည်...
"ထယ်ယောင်းနဲ့အတူရှိနေမှာပေါ့"
"ဒါဆိုလဲကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်..."
ထသွားတဲ့ဂျီမင့်ရဲ့နောက်ကနေ ယွန်းဂီလိုက်သွားလိုက်သည်...
"သူတို့က ဘာတွေလဲဂျန်းကု??"
မျက်မှောင်ကျုံပီးမေးနေတဲ့ဆော့ဂျင်ရဲ့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို ဂျန်းကု ကိုက်လိုက်ရင်း..
"ကျွန်တော်တို့လိုပဲနေမှာပေါ့"
"ခွေးကောင် မင်းကိုက်တာနဲ့ ငါ့ပါးမှာသွားရာတွေကြည့်ဖြစ်နေပီ"
"ပိုလှသွားတာပေါ့"
ဆော့ဂျင်ရဲ့ လက်သီးဆုပ်သေးသေးလေးဟာ ဂျန်းကုရဲ့နောက်ကျောပေါ်ကိုရောက်လာခဲ့ပေမဲ့ ချစ်ရသူကိုတော့နာကျင်ခြင်းမဖြစ်စေခဲ့ပါပေ...
"အကို "
"ဟင်"
"အရမ်း ချစ်တယ်"
မျက်နှာနီပီးတဖက်ကိုလှည့်သွားတဲ့ဆော့ဂျင်ကြောင့် ဂျန်းကုအသာပြုံးမိသည်..ချစ်ရသူသည် ထိုမျှပင်ရှက်တတ်လွန်းပါသည်...
.
.
.
.
.
.
.
"ဂျီမင် ကိုယ်လိုက်ပို့ပေးမယ်"
ဂျီမင် အသာတကြည်လက်ခံလိုက်သည်...
အရင်ကထက်စာရင် သူနဲ့ယွန်းဂီရဲ့အခြေအနေတိုးတက်လာပေမဲ့ အခုထိသေချာရေရာတဲ့ဆက်ဆံရေးတခုတော့ မဟုတ်သေးပေ..နမ်ဂျွန်းကို အချိန်အကြာကြီးချစ်ခဲ့ရတာကြောင့် အခုထိတခြားတယောက်ကိုလက်ခံဖို့ဂျီမင်မဝံ့ရဲသေပေ..
သို့သော် မင်ယွန်းဂီဆိုသော ထိုသူအပေါ်မှာလည်း အမျိုးအမည်မသိသောခံစားချက်တို့ဖြစ်ပေါ်နေလေသည်...
"ဂျီမင် အခုကိစ္စတွေကြောင့် တော်တော်စိတ်ရှုပ်နေပီမလား"
ဂျီမင် ခေါင်းရမ်းပြလိုက်သည်...
"ကျွန်တော့အမှားပါ ကျွန်တော်က မင့်ကိုရော အကိုဟိုဆော့ကိုရောကို ဒုက္ခရောက်စေခဲ့တာ"
အမြဲအပြစ်သားလိုမိမိကိုယ်ကို သတ်မှတ်ခဲ့ရတဲ့ဂျီမင့်အတွက် အတိတ်ဖြစ်ရပ်တို့ဟာနာကျင်စရာအတိပင်...ပြန်စဉ်းစားတိုင်း ဂျီမင့်ရဲ့မျက်၀န်းအိမ်ကမျက်ရည်ကြည်တချို့ ကျဆင်းလာလေသည်...သို့ပေမဲ့ထိုမျက်ရည်ကြည်တို့ ဟာတစုံတခုရဲ့ဟန့်တားခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်...
"မငိုပါနဲ့ ဂျီမင် မင်းကမျက်ရည်တွေနဲ့မလိုက်ဖက်ဖူး"
မျက်ရည်တွေကိုကြင်နာယုယာစွာသုတ်ပေးနေတဲ့ ထိုသူ မင်ယွန်းဂီ...
"ကိုယ်သဘောကျရတဲ့ ဂျီမင်က အပြုံးနဲ့ဆိုအမြဲတောက်ပနေတဲ့ကောင်လေးပါ"
ဟုတ်သည် ယွန်းဂီရင်ထဲကိုဂျီမင် စ၀င်လာသည့်အချိန်..ထိုအချိန်က ကလေးတယောက်ရှေ့မှာဖြူစင်စွာပြုံနေသည့်သူ့အပြုံးတို့ကြောင့် ယွန်းဂီရဲ့နှလုံးသားလေး ဂယောင်ချောက်ချားဖြစ်ခဲ့ရသည်...ဖြစ်နိုင်ရင် ယွန်းဂီထိုသူ့ကိုအမြဲပျော်ရွှင်နေစေချင်ပါသည်...
အတ္တတချို့ပေါင်းထည့်ရပါမည်ဆိုလျှင် ထိုသူ့ကိုပျော်ရွှင်အောင်ဖြည့်စည်းပေးနိုင်သူသည်လည်း မိမိတယောက်သာဖြစ်စေလိုပါသည်...
.
.
.
.
.
.
.
သစ်ပင်စိုက်ကွင်းစီကိုရောက်နေတဲ့ ထယ်ယောင်းအတွက် အိမ်မက်ကနေလှုပ်နှိုးခံလိုက်ရသည့်လူတယောက်လိုပင်...
"ဒါက ငါမကာကွယ်နိုင်ခဲ့တဲ့ ငါတို့ရဲ့ကလေးလေ"
ပြောရင်း ငိုလာတဲ့ဟိုဆော့ကြောင့် ထယ်ယောင်းမည်သို့ပင်လုပ်ရမှန်းမသိပါ...မိမိပိုယ်တိုင်ကတော့ငိုကြွေးဖို့ရန်ပင်အင်အားမရှိတော့...မိမိချစ်ရသူနဲ့မိမိသွေးသားကိုကာကွယ်နိုင်ခြင်းမရှိသည့်အတွက် မိမိကိုယ်ကိုရွံမုန်းမိပါသည်...
"တောင်းပန်ပါတယ် ထယ်ယောင်း သူ့ကိုမကာကွယ်နိုင်ခဲ့တဲ့အတွက်"
ထယ်ယောင်း ဟိုဆော့ရဲ့လက်လေးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း
"ကျွန်တော်ကသာတောင်းပန်ရမှာပါ
ဟိုဆော့ကိုရော ကလေးကိုရော ကျွန်တော်မကာကွယ်နိုင်ခဲ့ဘူး"
ဟိုဆော့ ထယ်ယောင်းရဲ့ခေါင်းလေးကိုအသာအယာ ပွတ်သပ်လိုက်ရင်း...
"တကယ်တော့လေ ငါရဲ့ကိုယ်၀န်ကအမြွှာလေးဖြစ်ခဲ့တယ်
ကားအက်စီးဒင့်ဖြစ်ပီး သားလေးက ဆုံးပါးသွားခဲ့တယ်..
ဒါပေမဲ့ ဖြည်ဆည်စရာသမီးလေးရှိပါသေးတယ်..
မင်း သမီးလေးအပေါ်မှာ ဖခင်တာ၀န်ပိုပီးကျေပွန်လိမ့်မယ်လို့ ငါမျှော်လင့်ပါတယ် ထယ်"
ထယ်ယောင်း သစ်ပင်လေးကိုအသာအယာထိတွေ့ရင်း...
"သားလေး ပင်ပန်းသွားခဲ့ပီ...
သားလေးရဲ့အဖေကိုရော ညီမလေးကိုရော ကာကွယ်ပေးခဲ့တဲ့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..
သားက Daddyထက်ပိုပီး သတ္တိရှိတဲ့သူတယောက်ပါ..
အကယ်၍သာ သာလေး Daddyတို့စီကိုပြန်လာမယ်ဆိုရင် Daddyတို့အမြဲကြိုဆိုနေပါ့မယ်...
ပင်းပန်းသွားခဲ့ပီသားငယ် ကောင်းကောင်း အိပ်စက်အနားယူပါတော့..."
ထိုသူတွေရဲ့ခံစားချက်ကိုမည်သူကနားလည်နိုင်ပါမလဲ...
ချစ်ရသူကိုသူ့လက်နဲ့ကိုယ်တိုင်သတ်ခဲ့ရတဲ့လူတယောက်...
ချစ်ရသူကိုလိမ်လည်ပီးအချစ်ကို လှည့်စားမိခဲ့တဲ့လူတယောက်...အချစ်အတွက်ဆိုရင် မိမိနာကျင်မှုကိုတောင်မမှုပဲဘ၀ကိုပုံပေးပီးချစ်ခဲ့ပေမဲ့ ချစ်ရသူရဲ့ဥပေင္ခာကိုသာရရှိခဲ့တဲ့လူတယောက်...
အတိတ်ရဲ့မှားယွင်းတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကြောင့် ချစ်ရသူနဲ့မိမိသွေးသားကိုမကာကွယ်နိုင်ခဲ့တဲ့သူတယောက်...
တကယ်တော့သူတို့အားလုံးဟာပျော်ရွှင်မှုနဲ့ ထိုက်တန်ပါတယ်...ဘာလို့လဲဆိုရင် သူတို့ဟာရိုသားစွာချစ်မိခဲ့ကြလို့ပါပဲ...
.
.
.
.
.
.
.......Namjin......X.........Jinkook......
AN:
Completeတော့မှာပါ
Love you all♥️
Take care
____________________________________
Zawgyi
ကားအသြားအလာမ်ားတဲ့လမ္းမေပၚမွာ ကားေပၚကေျပးဆင္းလာတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ သူ႕ရဲ႕အေနာက္ကထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္ေနတဲ့ေကာင္ေလး...
"ဟိုေဆာ့ ထြက္မေျပးပါနဲ႔ေတာ့"
အေနာက္ေကာင္းေလးက ဟိုေဆာ့ရဲ႕ခါးကိုလွမ္းဖက္လိုက္တယ္...
"ငါ့ကိုလႊတ္ ထယ္ေယာင္း"
ရင္ခြင္ထဲကဟိုေဆာ့ဟာလည္း ႐ုန္းကန္ေနေသာ္ျငားလည္း မ်က္ႏွာေပၚမွာမ်က္ရည္စေတြေနရာယူထားေလသည္...
"မလႊတ္ေပးဘူး ကြၽန္ေတာ္ဟိုေဆာ့ကိုထပ္မလႊတ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး"
႐ုန္းကန္ေနတဲ့ဟိုေဆာ့ ခႏၶာကိုယ္ေလးၿငိမ္ၾကသြားသလို ထယ္ေယာင္းရဲ႕ဖက္တြယ္ထားတဲ့လက္ေတြဟာလည္းေျပေလ်ာ့သြားသည္...
"ဟိုေဆာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဟိုေဆာ့ရဲ႕ကိုယ္၀န္ကိစၥကိုသိပီးသြားပီ"
ဟိုေဆာ့ မ်က္ႏွာမွာ အံ့ဩျခင္းအျပင္ ၀မ္းသာျခင္း ၀မ္းနည္းျခင္းတို႔ပါေရာစပ္ေနသည္... ဟိုေဆာ့ထိုကေလး ႏွစ္ယာက္ကိုမကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့ေပ.. သူထယ္ေယာင္းကို ဘလိုမ်က္ႏွာျပရမလဲမသိေတာ့...
"ငါမင္းကို ကေလးစီေခၚသြားေပးမယ္"
ေယာင္းရဲ႕မ်က္ႏွာမွာေပ်ာ္႐ႊင္းျခင္းေတြေရာက္ေနေပမဲ့ ဟိုေဆာ့ရဲ႕မ်က္ႏွာကေတာ့ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့ေနေလသည္...
.
.
.
.
.
.
.
"ငါတို႔အခုဘလိုဆက္လုက္ၾကမလဲ
သက္ေသေတြက နမ္ဂြၽန္း.. အာ.. မဟုတ္ဘူး RMလက္ထဲကိုျပန္ေရာက္သြားပီ"
ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့လူေလးေယာက္လုံး ၿငိမ္သက္သြားၾကသည္...
"ငါ့အထင္ ကမ္နမ္ဂြၽန္း... သူ Kim RMကိုဆန္႔က်င္ႏိုင္ေနပီထင္တယ္ ငါတို႔သူနဲ႔ေဆြးေႏြးၾကည့္ရင္ေရာ"
ဂ်ီမင့္ရဲ႕စကားအဆုံးမွာ ေဆာ့ဂ်င္ဟာလည္း ေထာက္ခံသလို၀င္ေျပာလာေလသည္...
"အဲ့တာဟုတ္တယ္.. သူ Kim RMကိုဆန္႔က်င္ႏိုင္ေနပီထင္တယ္"
ဂ်န္းကုကေတာ့ ေခါင္းကိုအသာရမ္းရင္း...
"သူဆန္႔က်င္ႏိုင္ရင္ေတာင္ Kim RMက႐ွိေနတုန္းပဲ...
Kim RMနဲ႔ ကမ္နမ္ဂြၽန္းကိုခြဲျခားဖို႔ခက္သလို
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကအခုထိ တေယာက္တည္းျဖစ္ေနတုန္းပဲ.."
ယြန္းဂီ ထိုင္ေနရာကေနမတ္တပ္ရပ္လိုက္ရင္း...
"ဒီကိစၥကို ဟိုေဆာ့လာမွတိုင္ပင္ၾကည့္ရေအာင္
Kim RMကို ကမ္နမ္ဂြၽန္းခႏၶာကိုယ္ထဲကေန အပီးတိုင္ဖယ္ထုတ္လို႔ရမလားဆိုတာ"
အကုန္လုံး ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၾကသည္...
"ဒါနဲ႔ အကိုဟိုေဆာ့ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ"
ဂ်န္းကုက ဂ်ီမင့္ရဲ႕အေမးကိုေျဖလိုက္သည္...
"ထယ္ေယာင္းနဲ႔အတူ႐ွိေနမွာေပါ့"
"ဒါဆိုလဲကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္..."
ထသြားတဲ့ဂ်ီမင့္ရဲ႕ေနာက္ကေန ယြန္းဂီလိုက္သြားလိုက္သည္...
"သူတို႔က ဘာေတြလဲဂ်န္းကု??"
မ်က္ေမွာင္က်ံဳပီးေမးေနတဲ့ေဆာ့ဂ်င္ရဲ႕ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ဂ်န္းကု ကိုက္လိုက္ရင္း..
"ကြၽန္ေတာ္တို႔လိုပဲေနမွာေပါ့"
"ေခြးေကာင္ မင္းကိုက္တာနဲ႔ ငါ့ပါးမွာသြားရာေတြၾကည့္ျဖစ္ေနပီ"
"ပိုလွသြားတာေပါ့"
ေဆာ့ဂ်င္ရဲ႕ လက္သီးဆုပ္ေသးေသးေလးဟာ ဂ်န္းကုရဲ႕ေနာက္ေက်ာေပၚကိုေရာက္လာခဲ့ေပမဲ့ ခ်စ္ရသူကိုေတာ့နာက်င္ျခင္းမျဖစ္ေစခဲ့ပါေပ...
"အကို "
"ဟင္"
"အရမ္း ခ်စ္တယ္"
မ်က္ႏွာနီပီးတဖက္ကိုလွည့္သြားတဲ့ေဆာ့ဂ်င္ေၾကာင့္ ဂ်န္းကုအသာျပဳံးမိသည္..ခ်စ္ရသူသည္ ထိုမွ်ပင္႐ွက္တတ္လြန္းပါသည္...
.
.
.
.
.
.
.
"ဂ်ီမင္ ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
ဂ်ီမင္ အသာတၾကည္လက္ခံလိုက္သည္...
အရင္ကထက္စာရင္ သူနဲ႔ယြန္းဂီရဲ႕အေျခအေနတိုးတက္လာေပမဲ့ အခုထိေသခ်ာေရရာတဲ့ဆက္ဆံေရးတခုေတာ့ မဟုတ္ေသးေပ..နမ္ဂြၽန္းကို အခ်ိန္အၾကာႀကီးခ်စ္ခဲ့ရတာေၾကာင့္ အခုထိတျခားတေယာက္ကိုလက္ခံဖို႔ဂ်ီမင္မဝံ့ရဲေသေပ..
သို႔ေသာ္ မင္ယြန္းဂီဆိုေသာ ထိုသူအေပၚမွာလည္း အမ်ိဳးအမည္မသိေသာခံစားခ်က္တို႔ျဖစ္ေပၚေနေလသည္...
"ဂ်ီမင္ အခုကိစၥေတြေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္စိတ္႐ႈပ္ေနပီမလား"
ဂ်ီမင္ ေခါင္းရမ္းျပလိုက္သည္...
"ကြၽန္ေတာ့အမွားပါ ကြၽန္ေတာ္က မင့္ကိုေရာ အကိုဟိုေဆာ့ကိုေရာကို ဒုကၡေရာက္ေစခဲ့တာ"
အၿမဲအျပစ္သားလိုမိမိကိုယ္ကို သတ္မွတ္ခဲ့ရတဲ့ဂ်ီမင့္အတြက္ အတိတ္ျဖစ္ရပ္တို႔ဟာနာက်င္စရာအတိပင္...ျပန္စဥ္းစားတိုင္း ဂ်ီမင့္ရဲ႕မ်က္၀န္းအိမ္ကမ်က္ရည္ၾကည္တခ်ိဳ႕ က်ဆင္းလာေလသည္...သို႔ေပမဲ့ထိုမ်က္ရည္ၾကည္တို႔ ဟာတစုံတခုရဲ႕ဟန္႔တားျခင္းကိုခံလိုက္ရသည္...
"မငိုပါနဲ႔ ဂ်ီမင္ မင္းကမ်က္ရည္ေတြနဲ႔မလိုက္ဖက္ဖူး"
မ်က္ရည္ေတြကိုၾကင္နာယုယာစြာသုတ္ေပးေနတဲ့ ထိုသူ မင္ယြန္းဂီ...
"ကိုယ္သေဘာက်ရတဲ့ ဂ်ီမင္က အျပဳံးနဲ႔ဆိုအၿမဲေတာက္ပေနတဲ့ေကာင္ေလးပါ"
ဟုတ္သည္ ယြန္းဂီရင္ထဲကိုဂ်ီမင္ စ၀င္လာသည့္အခ်ိန္..ထိုအခ်ိန္က ကေလးတေယာက္ေ႐ွ႕မွာျဖဴစင္စြာျပဳံေနသည့္သူ႕အျပဳံးတို႔ေၾကာင့္ ယြန္းဂီရဲ႕ႏွလုံးသားေလး ဂေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္ခဲ့ရသည္...ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ယြန္းဂီထိုသူ႕ကိုအၿမဲေပ်ာ္႐ႊင္ေနေစခ်င္ပါသည္...
အတၱတခ်ိဳ႕ေပါင္းထည့္ရပါမည္ဆိုလွ်င္ ထိုသူ႕ကိုေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ျဖည့္စည္းေပးႏိုင္သူသည္လည္း မိမိတေယာက္သာျဖစ္ေစလိုပါသည္...
.
.
.
.
.
.
.
သစ္ပင္စိုက္ကြင္းစီကိုေရာက္ေနတဲ့ ထယ္ေယာင္းအတြက္ အိမ္မက္ကေနလႈပ္ႏိႈးခံလိုက္ရသည့္လူတေယာက္လိုပင္...
"ဒါက ငါမကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ငါတို႔ရဲ႕ကေလးေလ"
ေျပာရင္း ငိုလာတဲ့ဟိုေဆာ့ေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းမည္သို႔ပင္လုပ္ရမွန္းမသိပါ...မိမိပိုယ္တိုင္ကေတာ့ငိုေႂကြးဖို႔ရန္ပင္အင္အားမ႐ွိေတာ့...မိမိခ်စ္ရသူနဲ႔မိမိေသြးသားကိုကာကြယ္ႏိုင္ျခင္းမ႐ွိသည့္အတြက္ မိမိကိုယ္ကို႐ြံမုန္းမိပါသည္...
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ထယ္ေယာင္း သူ႕ကိုမကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္"
ထယ္ေယာင္း ဟိုေဆာ့ရဲ႕လက္ေလးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း
"ကြၽန္ေတာ္ကသာေတာင္းပန္ရမွာပါ
ဟိုေဆာ့ကိုေရာ ကေလးကိုေရာ ကြၽန္ေတာ္မကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး"
ဟိုေဆာ့ ထယ္ေယာင္းရဲ႕ေခါင္းေလးကိုအသာအယာ ပြတ္သပ္လိုက္ရင္း...
"တကယ္ေတာ့ေလ ငါရဲ႕ကိုယ္၀န္ကအႁမႊာေလးျဖစ္ခဲ့တယ္
ကားအက္စီးဒင့္ျဖစ္ပီး သားေလးက ဆုံးပါးသြားခဲ့တယ္..
ဒါေပမဲ့ ျဖည္ဆည္စရာသမီးေလး႐ွိပါေသးတယ္..
မင္း သမီးေလးအေပၚမွာ ဖခင္တာ၀န္ပိုပီးေက်ပြန္လိမ့္မယ္လို႔ ငါေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ထယ္"
ထယ္ေယာင္း သစ္ပင္ေလးကိုအသာအယာထိေတြ႕ရင္း...
"သားေလး ပင္ပန္းသြားခဲ့ပီ...
သားေလးရဲ႕အေဖကိုေရာ ညီမေလးကိုေရာ ကာကြယ္ေပးခဲ့တဲ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..
သားက Daddyထက္ပိုပီး သတၱိ႐ွိတဲ့သူတေယာက္ပါ..
အကယ္၍သာ သာေလး Daddyတို႔စီကိုျပန္လာမယ္ဆိုရင္ Daddyတို႔အၿမဲႀကိဳဆိုေနပါ့မယ္...
ပင္းပန္းသြားခဲ့ပီသားငယ္ ေကာင္းေကာင္း အိပ္စက္အနားယူပါေတာ့..."
ထိုသူေတြရဲ႕ခံစားခ်က္ကိုမည္သူကနားလည္ႏိုင္ပါမလဲ...
ခ်စ္ရသူကိုသူ႕လက္နဲ႔ကိုယ္တိုင္သတ္ခဲ့ရတဲ့လူတေယာက္...
ခ်စ္ရသူကိုလိမ္လည္ပီးအခ်စ္ကို လွည့္စားမိခဲ့တဲ့လူတေယာက္...အခ်စ္အတြက္ဆိုရင္ မိမိနာက်င္မႈကိုေတာင္မမႈပဲဘ၀ကိုပုံေပးပီးခ်စ္ခဲ့ေပမဲ့ ခ်စ္ရသူရဲ႕ဥေပငၡာကိုသာရ႐ွိခဲ့တဲ့လူတေယာက္...
အတိတ္ရဲ႕မွားယြင္းတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ခ်စ္ရသူနဲ႔မိမိေသြးသားကိုမကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့သူတေယာက္...
တကယ္ေတာ့သူတို႔အားလုံးဟာေပ်ာ္႐ႊင္မႈနဲ႔ ထိုက္တန္ပါတယ္...ဘာလို႔လဲဆိုရင္ သူတို႔ဟာ႐ိုသားစြာခ်စ္မိခဲ့ၾကလို႔ပါပဲ...
.
.
.
.
.
.
.......Namjin......X.........Jinkook......
AN:
Completeေတာ့မွာပါ
Love you all♥️
Take care
____________________________________