"បងរវល់មែនទេ?"Taehyungឃើញនាយនិយាយជាមួយមនុស្សជំនិតដូចជាការងារសំខាន់ណាស់ នេះខ្លួនកំពុងតែមករំខានគេឬ?
"បងមិនបានរវល់អីទេ មានរឿងដោះស្រាយបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ"Jungkookញញឹមដាក់រាងតូចអោនទៅថើបថ្ពាល់ក្រពុំស្រង់ក្លិនក្រអូបប្រហើរចេញពីខ្លួនគេនាយថើបចង់តែថើបទៀត
"អ៎រ~~~"Taehyungលឺហើយក៏ងក់ក្បាលនិយាយបង្អូសយ៉ាងវែងដួចប្រឡាយទឹកទៅហើយមិនដឹងជាអរអីនោះអរទេ!!
"ប្រាប់បងបានឬនៅថាមកបានយ៉ាងម៉េច?ដឹងទេថាវាគ្រោះថ្នាក់ណាស់ហេតុអ្វីក៏មិនCallប្រាប់បង?"Jungkook
"គឺអូនអោយអ្នកបើកឡានជូនមកដោយសារអូននៅផ្ទះម្នាក់ឯងអផ្សុកហើយក៏ឃើញម៉ែដោះកំពុងធ្វើម្ហូបក៏សុំគាត់យកមកអោយបងញុាំទាំងអស់គ្នាតែម្តងទៅហើយបើCallប្រាប់បង បងច្បាស់ជាមិនអោយអូនមកទេ"Taehyungនិយាយទាំងពេបមាត់រកយំព្រោះខ្លាចថាត្រូវនាយស្តីអោយទៀត
"អញ្ចឹងតើទើបCallមករកខោអាវហើយបងសួរអីក៏មិនព្រមប្រាប់"Jungkookចាប់ទាញថ្ពាល់ប៉ោងៗរបស់រាងតូចតិចៗ នឹកក្នាញ់ខ្លាំងណាស់Callមករកខោអាវស្លៀកពាក់នាយខំសួរថាស្លៀកពាក់ទៅណាក៏ព្រមប្រាប់មិនបានប៉ុន្មានផងក៏មករកខ្លួនដល់ក្រុមហ៊ុនបាត់ ចំជាក្បាលខូចពិតមែនប្រពន្ធតូចម្នាក់នេះ
"មកពីបងនឹងចូលចិត្តតែយកខោអាវអូនទៅទុកដាក់មិនអោយអូនធ្វើខ្លួនឯង ពេលត្រូវការស្លៀកពាក់ម្តងៗទាល់តែស្រែកសួរឬCallសួរអញ្ចឹង"Taehyungនិយាយទាំងក្នាញ់ចិត្តព្រោះនាយខ្លួនឯងមិនដែលអោយគេយកសម្លៀកបំពាក់ទុកខ្លួនឯងឡើយ ទោះបីជាទូរខោអាវគេដាច់ដោយលែកពីនាយតែក៏ពិបាកពេលចង់ស្លៀកខោអាវណាម្តងៗ
"Awwwនេះប្តីខំថ្នមមិនអោយធ្វើអីដល់ថ្នាក់ហ្នឹងហើយមកបន្ទោសប្តីទៀតឬ?"ពេលនេះJungkookមិនយល់អ្វីឡើយព្រោះថាខ្លួនខំថ្នាក់ថ្នមអោយនៅស្ងៀមៗមួយកន្លែងហើយមិនសុខចិត្តទៀតមកបន្ទោសថានាយជាអ្នករៀបចំអោយទៅវិញ
"លើកក្រោយមិនបាច់រៀបចំសម្លៀកបំពាក់របស់អូនទៀតទេ ព្រោះអូនជាប្រពន្ធបងមិនមែនបងជាប្រពន្ធអូនទេ!! ដឹងឬនៅ?""Taehyungក៏រាងក្រែងចិត្តដូចគ្នាព្រោះពេលដែលអ្នកមានឈ្មោះជាស្វាមីមករៀបចំរបស់របរអោយមករហូតចំណែកខ្លួនបានត្រឹមតែនៅស្ងៀមៗបែបនេះវាពិតជាពិបាកមើលខ្លាំងណាស់ព្រោះគេមាននាមជាប្រពន្ធដែលត្រូវបម្រើប្តីនិងចាត់ចែងរឿងទាំងអស់នេះ
"អូនសម្លាញ់!!ការងារអស់នេះវាមិនប្រកាន់ឡើយថាអ្នកណាជាប្តីឬអ្នកណាជាប្រពន្ធទេ វាសំខាន់លើការជួយទុកធុរៈគ្នា ចេះមើលថែគ្នាទៅវិញទេហើយ"Jungkook
"អូនគ្រាន់តែខ្លាចបងត្រូវគេមកមើលងាយបងទេ"
"អូនកុំគិតពីសម្តីអ្នកខាងក្រៅទោះពួកគេចង់និយាយអីក៏តាមចិត្តពួកគេទៅហើយទោះជាពួកគេមកនិយាយថាបងអន់ បងខ្លាចប្រពន្ធទើបធ្វើការងារទាំងនេះ វាមិនមែនទេបងធ្វើគ្រប់យ៉ាងក៏ព្រោះតែការស្រឡាញ់ បងខ្លាចអូនហត់ បងខ្លាចអូននឿយ ហើយបងបម្រើប្រពន្ធបងក៏វាមិនបានខុសអីដែរត្រូវទេ?"Jungkookក៏និយាយរៀបរាប់ពីចិត្តនិងកាយវិការរបស់នាយព្រោះគេធ្វើបែបនេះក៏ព្រោះតែចង់ថ្នាក់ថ្នមមើលថែប្រពន្ធគេ ជីវិតប្តីប្រពន្ធគេមិនបានបង្គាប់អោយអ្នកណាមកខ្លាចអ្នកណាម្នាក់ឡើយ បានត្រឹមតែចេះយោគយល់អធ្យាស្រ័យគ្នា គោរពគ្នាទៅវិញទៅមកនេះវាមានក្តីសុខណាស់ទៅហើយ
"ប្តីអូន!!!"Taehyungក៏រំជួលចិត្តរកយំពេលលឺនាយនិយាយបែបនេះក៏ចូលខ្លួនទៅអោបនាយយ៉ាងណែន គេមិនគិតឡើយថាប្តីគេស្រឡាញ់គេដល់ថ្នាក់នេះ
"អីយ៉ា!!កុំនិយាយច្រើនពេក តោះទៅញុាំបាយវិញទៅ"Jungkookឃើញរាងតូចរកយំក៏បម្រែរឿងវិញព្រោះបើនិយាយទៀតយំពិបាកលួងជាមិនខាន
"ហ្អឹម.."Taehyungក៏ងក់ក្បាលងើបឈរដើរទៅសាឡុងរៀបចំអាហារថ្ងៃត្រង់ហើយក៏នាំគ្នាញុាំ
ក្រោយពីញុាំរួចTaehyungក៏ទៅងងុយលើភ្លៅរាងក្រាស់ដូចរាល់ដង
"បងហា៎!!អូនងងុយគេងហើយ"Taehyungងងុយស្ងាបលើភ្លៅនាយព្រោះទម្លាប់ហើយអោយតែបាយហើយដឹងតែសន្លប់ភីងហើយថ្ងៃខ្លះគេងដល់ម៉ោងប្តីចេញពីធ្វើការក៏មានអាងតែគ្មានអ្នកទៅដាស់រញ៉េរញ៉េគេងគ្មានប្រណីអីបន្តិច
"បងគិតថាបងគួរតែនាំអូនទៅអោយពេទ្យពិនិត្យហើយ"
"អូនមានឈឺអីឯណាហេតុអ្វីក៏ត្រូវអោយអូនទៅមន្ទីរពេទ្យទៅវិញ?"Taehyungក៏ចាប់ផ្តើមលោតសញ្ញាសួរជុំវិញក្បាលព្រោះតែនៅសុខៗហៅគេទៅពេទ្យហើយទើបតែមកមិនបានប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះសោះនឹង
"បងអោយពេទ្យពិនិត្យមើលថាមកពីកូនបងខ្ជិលឬមកពីម៉ាក់គេខ្ជិលអោយប្រាកដបានជាបាយហើយមិនទាន់រកកន្លែងគេងបែបនេះ"Jungkookគ្រាន់តែឆ្ងល់ព្រោះថាអោយតែពេលបាយហើយដាក់ខ្លួនគេងមិនទាន់បានប៉ុន្មានក៏លក់បាត់ បើពេលយប់វិញរកនាយនិយាយអីជាមួយបន្តិចបន្តួចមិនបានទេគ្រាន់តែដាក់ខ្លួនលើពួកភ្លាមស្រមុកខុលបាត់ទៅហើយ
"អាយ៎~~~អាប្តីឆ្កួតបងគិតថាអូនជាជ្រូកមែនទេបានជានិយាយបែបនេះ"Taehyungក៏កើតទុកមិនសុខចិត្តពេលលឺនាយបញ្ចប់ប្រយោគភ្លាម
"ក៏មិនខុសពីគ្នាប៉ុន្មានដែរហ្នឹង ញុាំហើយក៏គេង អស់ពីគេងក៏មាត់មិនទំនេរអញ្ចឹងអូនគិតមើលថាដូចទេ?"Jungkookនៅតែញ៉ោះដាក់រាងតូចមិនឈប់ព្រោះចង់ធ្វើបាបក្មេងនេះម្តងកុំអោយធ្វើបាបនាយរហូតពេក
"អាយ៎~~~~"អូហូ!!សម្លេងស្រែកនេះធ្វើអោយជញ្ជាំងសឹងប្រះបែកជាពីរទៅហើយ សំណាងល្អOfficeនាយបំពាក់ឧបករណ៍ការពារសម្លេងកុំអីផ្អើលបុគ្គលិកជាមិនខាន
ពួកគេទាំងពីរក៏នៅតែញ៉ោះគ្នា ប្រលែងគ្នាអស់មួយសន្ទុះល្មមដែលរាងតូចស្រកពោះទើបJungkookដាក់អោយគេងលើសាឡុងដោយមានអាវក្រៅនាយដណ្តប់ពីលើហើយខ្លួនក៏ធ្វើការបន្តទៀត។
_____________
To Be Continue...✨🐾
@Jane-ជេន