Chapter 58
Flashback
"Pwede na po kayong pumasok, Ma'am" agarang sabi ng gwardya matapos ibaba ang telepono. Nakahinga naman ako ng maluwag, pano pag hindi ako pinapasok ng mga ito? Edi baka mamatay na sa lagnat si sir Ace medyo maarte pa naman ang ulopong na 'yon.
Ngumiti ako rito.
"Ihahatid ko na ho kayo, Ma'am medyo malayo ho kasi iyong mansyon ng mga Sanford at hindi po pwedeng magpapasok ng taxi rito para ho sa security ng mga naninirahan"
Secured talaga ang safety ng mga tao rito. Kunsabagay natural lang namang ayaw nilang magpapasok ng taxi sa village nila gayong mayayaman at mainpluwensyang tao ang naninirahan rito.
Muli akong ngumiti, mababait ang gwardya nila rito.
"Salamat po"
Kinuha nito ang kanyang motor habang ang isa naman ay naiwan upang magbantay, agad akong sumampa sa motor nito na agad niya namang menaobra. Halos singko minutos ang byinahe namin bago tumigil ang motor nito sa isang malaking gate. Hindi maipagkakailang mayaman ang naninirahap sa loob, mataas ang gate nito.
Bumaba ako at nagpasalamat kay Manong Guard agad naman itong umalis. Lumingon ako sa paligid, mayayaman nga ang naninirahan rito, wala kang makikitang maliit na bahay, hindi naman matatawag na bahay ang nakatayo rito, mansyon ito.
Nagdoor bell ako ilang minuto lang ay pinagbuksan ako ng matandang babae, nasa mid-fourty pa lamang ito kung tingnan hindi rin maipagkakaila ang maganda nitong mukha at base sa suot nito ay isa itong katulong.
"Kayo ho ba si Ms. Samantha?" Tanong nito, ngumiti ako rito at tumango.
"Ako nga ho"
"Pasok ho kayo Ma'am" wika nito at nilakihan ang bukas ng gate upang makapasok ako, agad niya naman itong sinarado ng makapasok ako.
"Sinabi na ho ni sir Andrew ang pagdating nyo upang alagaan si Ace" sabi nito habang naglalakad kami papasok ng mansyon.
"Kamusta na ho si Ace?" Tanong ko
Binuksan nito ang main door at pumasok kami, "mataas parin ang lagnat n'ya, ayaw naman nitong magpapasok ng kahit sino sa kwarto niya kaya naisipan kong tawagan si sir Andrew, sinabi niyang may importante siyang meeting na pupuntahan kaya hindi siya pwede, sinabi rin nitong dadating ka upang alagaan si Ace"
Tumango ako sa sinabi ni Manang, bago ako pumanhik sa kwarto ni Ace pinagluto ko ito ng supas at ginawan ng lemonade, bitbit ko ang tray na may laman ng mga iyon habang si Manang Nasly naman ay dala ang maligamgam ng tubig at bimpo, nagpaalam rin itong aalis dahil kaylangan niyang puntahan ang asawang naconfine sa ospital dahil nastroke kaya rin nito tinawagan si sir Andrew, pumayag naman si sir Ace na puntahan nito ang asawa kahit may sakit siya.
"Iwan niyo nalang ho iyan diyaan, ako na ho ang bahala kay sir Ace" wika ko ng makapasok kami ng kwarto nito.
Agad kong naamoy ang panlalaki nitong pabango at ang nakakaadik niyang natural na amoy. Well organized rin ang mga gamit nito, malinis tingnan ang kwarto nito na kulay itim at puti ang pinta. May malaki pa itong portrate na nakasabit sa dingding, nakakatunaw ang mga tingin nito sa portrate, napako ang tingin ko sa litrato sa bed side table niya, gaya ng una akong pumasok rito nandon parin ang litrato ng magandang babae. Siguradong iyan ang kanyang kasintahan.
"Ah sige, ikaw na ang bahala sa kanya, babalik din agad ako pag na sigurado kong maayos ang kalagayan ni Ernesto" wika nito, si Mang Ernesto ang asawa nitong na stroke na driver din pala ni sir Ace.
"Take your time po" nakangiting sagot ko.
Nang umalis ito agad kong nilapitan si sir Ace, sinalat ko ang noon nito, mataas pa nga lagnat ng lalaki, ginising ko ito upang painomin ng gamot.
"Sir kaylangan niyo hong uminom ng gamot upang gumaling na kayo"
Nagmulat ito, medyo nagulat pa ito ng makita ako. Inalalayan ko itong makaupo ng maayos, nilagyan ko ng unan ang likod nito. Sinapo nito ang sariling noo at napangiwi ng maramdaman sigurong mataas parin ang lagnat.
"Kumain na ho ba kayo?" Tanong ko rito. Hindi naman pwedeng painumin ko ito ng gamot ng hindi kumakain baka mamatay pa ito at ako ang masisi.
Nang umiling ito ay inabot ko sa kanya ang mangkok na maylamang sopas, tinitigan niya lamang ito,
"Saan 'yan galing? Baka kung saan saan mo lang 'yan binili at mag ka alergy ako" maarteng wika nito
Tangina naman ang choosy ha.
"Niluto ko ho iyan"
Nang hindi pa ito gumalaw ay ako na mismo ang sumubo sa kanya nong una ay ayaw pa nitong kainin ngunit ng tumunog ang tiyan ay agad niya iyong sinubo at nginuya. Pagkatapos ko itong pakainin ay saka ko ito pinainom ng gamot. At dahil hindi pa ito nakakapagpalit at basa na ang likod ay pinilit ko itong magpalit. Pagkatapos niyon ay muli siyang bumalik sa kama at pinikit ang mga mata.
As he fall as sleep, I have all the time to stare at his angelic yet dangerous face. Why universe is so god damn unfair? Makakapal at maganda ang pilik mata nito at mas nagmukha pang babae kaysa sakin.
No wonder Peyton is handsome, he has a handsome and gorgeous dad. Minsan ay naiinis ako habang nakatingin kay sir Ace, mas kamukha pa kasi ito ni Peyton kahit sa akin ina niya.
Nang makuntento sa kakatitig sa kanya ay bumaba ako uoang hugasan ang pinagkainan ni sir Ace, nang bumalik ay saka ko ito nilagyan ng basang bimpo sa noo.
Dahil sa pagod ay nakatulog ako, nagising na lamang akong nasa malambot na kama. Bumangon ako, nasa kwarto pa rin ako ni sir Ace, at sa kama nito ako nakatulog wala na rin ito.
Hinagilap ko ito sa buong mansyon. I found him on the kitchen, he is eating a cookies and cream, ice cream. Peyton favorite. Nilapitan ko ito upang pagsabihan sana ngunit naunahan ako nito.
"If you want me to stop eating this, then stop. I'm feeling well na, and this is my comfort food. I feel more well everytime I'm eating this" he said while all his attention is on the dessert.
I chuckled making him took a glance on me. He is so damn cute while eating ice cream, he is like a five year old boy. And he is such a messy eater too, may mga ice cream na nagkalat sa gilid ng labi nito.
"Why are you laughing?" He said
I cleare my throat and walk towards him. Nakaupo ito sa island chair, tumabi ako rito. Kumuha ako ng table napkin at inabot sa kanya. He look at it and look at me. "May nagkalat na ice cream sa gilid ng labi mo" I said, letting out a chuckle.
He pouted, I look away, nakaka-in love ang mukha nito. Gosh.
"Can you wipe it" he said with a cute voice.
He is like Peyton, mag-ama nga.
Mas lalong humaba ang nguso nito ng hindi man lang ako gumalaw. "Faster!" He commanded but wuth a soft voice.
Lumapit ito sa'kin. He is a inch away from me. He always has the power to make my heart race. Making me feel butterflies on my stomach. He can make me fell in love with his simple doings.
For a moment I stared at his pure brown eyes. Ang mga mata nito nangungusap. Ang mga matang lalong nagpapahulog sa akin.
We stared each other for a minute. Our eyes were talking, our heart were racing. Hindi ko alama, puso ko lamang ba iyon? Ang malakas ang tambol habang siya ay malapit. Pangalan nya pa lamang ang aking marinig bumubilis na ang tibok ng aking puso. Sa tuwing ngingiti ito ay mas lalo akong nahuhulog.
"I know I'm handsome" he said and laugh making me snap back in reality.
Those sexy smiles.
Pinunasan ko ang gilid ng labi nito, nanginginig pa aking mga kamay ngunit hindi ko na lamang iyon pinansin.
Bumalik ito sa pagkakaupo at muling sumubo ng paboritong ice cream.
Malaya ko itong napagmasdan, malaya kong natitigan ang maamo at gwapo nitong mukha. Maybe I'm too lucky? Sometimes I can make him laugh in my craziness, I can make him angry with my stupidity. And I am too lucky that I can come closer to him. Perp hanggang doon na lamang iyon.
He is my boss and I am just his secretary. We have a different world. He have different life style. We have so many diffrences.
"You want this too?" Alok nito ng ice cream. Iiling na sana ako ng suboan ako nito. Nginuya ko na lamang iyon.
"Delicious, right?" He asked, I just nodded as an answer.
Tama nga ako, mabait ito pagmaysakit. He shared his ice cream with me. He even make mango float for me since he knew it was my favorite, he ordered pizza since still it was my favorite.
On that day i feel like he is not Sir Ace that I've know. He is just the simple Ace, ang Ace na pwede mong maabot, ang Ace na kahit kaylan ay malaya mong mahahawakan pero hindi mo masasabing sayo.
On that day I already knew I feel in love with him. On that day i feel like he is so close. On that day he make me feel we are friends, that we can be together, making our own world.
And started that day we became closer. Parang magkaibigan lang kami kahit nasa loob ng opisina. I always use to tease him since pikon siya. Everytime I make fun of him all he can do is to dangerously stare me. Noon takot ako sa mga tinging iyon pero ngayon hindi na.
Lahat ay napansin ang pagiging malapit namin, even sir Andrew.
He sometimes share his life story to me, me as well to him. Pero syempre may isang bagay na hindi ko pwedeng i-kwento sa kanya.
Kahit palagi ko itong inaasar. Kahit sanay na ako sa mga tingin nitong kinakatakotan ng marami ay hindi ko parin maiwasang matakot roon. Lalo na pag galit ito tungkol sa trabaho.
Pag trabaho, trabaho lang. walang personalan.
On that day, we became friends, bestfriends. On that day he make me fall with him even more. Alam kong hindi ako dapat masanay roon. I have to put bounderies. I have to know my limitations.
Samantha point of View
"I'll get to the point, Samantha. I don't like you for Ace. Oo ikaw ang ina ng anak niya but you will remain us that. You're just the mother of his son but not the woman he love. You know to your self too that it is still Athrea. I don't want to hurt you but... you better stay away from him habang maaga pa. I'm not saying this just to hurt you, as I said. Sinasabi ko ito sayo upang balaan ka, ayaw kong gumaya ka sa 'kin. Nagpakatanga para lang manatili sa poder ang lalaking mahal. I've became a martyr wife just to make my husband stay, I don't want you to suffer. Athrea willing to take Ace back, and sorry to tell you but either me.. want them back again. I'm not an evil sister in law but..." she paused and look at me from head to toe. "Stay away from Ace!" She said before leaving me spechless.
Sampal ng katotohanan! That's the reality, it is still Athrea. Madaming maygustong manatili ako sa tabi ni Ace. But after what she've said? I think I have to distant myself from him. Before it's too late, being with him and making myself call him mine in a short period of time is enough. Now I know it's really hard loving a Sanford. Loving someone whom has a diffetent world with you. Loving your boss is a curse and stupidity indeed. Loving him is like falling into a trap. I am just his secretary, he is my boss, we should be just that nothing more, nothing less.
Ang mga salitang iyon ni Aliyah ang nagtutulak sa 'king lumayo. What she said is true. Alam kong hindi niya naman intensyon saktan ang nararamdaman ko, she just want me to wake up in the painful truth.
He is my son's father, we're just Peyton's parent. Siguro hanggang doon na lamang iyon. Hindi lahat ng diba sa kwento ay nagkakatuloyan, just like in reality.
"I'm sorry for what ate Aliyah have said, ate Samantha. Botong-boto kasi talaga siya kay kuya at ate Athrea, she've witness their love story, kahit siya noon ay hindi makapaniwala na nagawang iwan ni Ate Athrea si kuya Ace. She was kuya's first love. And she was ate Aliyah bestfriend"
Hindi ko naman masisisi si Aliyah. I understand her, she is right though. She's just being protective, siguro para sa iba she look like an evil sister in law but she just want what's best for all of us. And I guess it's time to make my own decesion.
"I understand her, Ash"
Kaylangan at dapat.
"Thank you, ate. Um nagaantay ho kina dad sa pool area, gusto niya hong magbonding tayong lahat bago siya umalis"
I nodded to her. Sinabi nitong mananatili na lamang ito rito sa mansyon, gaya ni Aliyah ay gusto rin nitong makasama si Peyton at hindi ko iyon ipagkakait sa kanila. At sa pagkakaalam ko ay gusto nitong makausap si Dr. Suares tungkol sa kondisyon ng ama, and as I know she want to investigate who is behind on his father shoting. Though Ace is doing his best to find who did it, Ashley want to have her own investigation too. Kung sino nga ba talaga ang pumana sa kanilang ama sa araw mismo ng kasal ni Aliyah.
Naituloy ang kasal ni Aliyah, hindi na iyon gaya ng napagusapan nila. Imbis na magchurch wedding ay sa huwes na lamang sila kinasal.
Binitbit ko ang tray na may lamang pagkain at inumin at sumunod kay Ashley sa pool area. Naabotan kong nagswi-swimming si Peyton at Aliyah. Si tito Lorenzo naman ay masaya lamang silang pinapanuod. Hinagilap ng mata ko si Ace and there he is, talking with Athrea... sweetly. Inalis ko na lamang ang tingin ko sa kanila. Nakakasakit sa mata, shit nila.
I should enjoy this night, I have to ignore them kahit gusto ko na silang lapitan at ilayo si Ace sa higad na Athrea.
Nilapag ko sa isang wooden table ang tray. Naupo ako sa bakanteng upoan, nasa kabilang table si tito Lorenzo si Ashley naman ay naupo sa tabi ko. Mukhang dinalhan nito ng pagkain ang dalawa, medyo malayo sila sa amin at medyo madilin din ang kinakaroonan nila.
Ano kaya ang pinag-uusapan nila?
Umahon si Aliyah. I can't deny that she's hot wearing that bikini. Inabotan ito ni Manang Nasly ng towel, naglakad ito palapit sa amin.
Sa akin lang pala, Ashley is busy with her phone.
"Ignore them." Iyon ang sinabi ni Aliyah bago kumuha ng juice at naglakad palayo.
Tama siya.
The night went smoothly. Past nine na ng magpaalam si tito Lorenzo na uuwi, he is with Andrew since naiwan si Ashley. Nang umalis si tito Lorenzo ay saka ko rin pinatulog si Peyton. The five of us left their to have some chitchat. It's already ten when we decided to go to bed.
This day is tiring, so many things happends. Tomorrow is another day, another day to smile, another day to keep fighting.
Madami mang nangyari ang importante ay naging matatag kami, bukas lalaban ulit.
'If you're tired, don't give up. Just take a rest and tomorrow, fight again. That is life. Keep your world revolving'
"Keep your world revolving even if it means without him"
Authors Note:
How are you guys? I know you have a tiring week, but don't ever give up ha. Keep fighting for your dreams.
The year 2020-2021 has end, to all graduates congratulations, good luck to your next journey. Ms. A is always their to support you.
And may my work give you a reason to keep on.
Like Samantha, be strong too. Keep your world revolving too, even if that's mean without her/him.
So yeah as i said on my last update merun tayong 'characters fun fact'. At malalaman niyo rin kung sino ang inspiration ko sa bawat characters. And why I named them so.
Feel free to ask something. (I'm so bore bruuhh kaya mag tanong kana😂)
Again graduates congratulations!