(WARNING! SLIGHT MATURE CONTENT!)
✧✧✧
Zane's P.O.V
"I'll be right over." rinig kong sabi niya sa kabilang linya.
Nabalisa ako sa pag-aayos ng apartment dahil sa pagdating niya. Hindi naman sa marami akong gagawin. Mga gamit ko lang naman sa pagguhit ang meron ako. Kaya halos mga art supplies lang ang makikita sa loob, may mga libro rin naman, may isang card table at upuan, yung stool para sa mga model ko at isang foam rubber pad na tinakpan ko ng sheet ang nagsisilbi kong higaan. Mapalad pa rin ako na hindi nawala sa akin ang pagkahilig ko sa sining - sa sarili ko, naturally, dahil kahit na simple lang tong nakuha kong kwarto ay nabuhayan naman kahit papano.
Tumunog bigla ang bell. Ang tunog nun ay parehong ikinadama ko ng paninigas at pagkabagabag. Tumunog iyon ulit bago ko tuluyang nabuksan ang pinto. Nandoon si Azrail, sa likod ng kagusto - gusto at gwapo niyang mukha, sa katotohanang, sa likod ng sarili kong mga nakakatawa at labis napagpapantasya tungkol sa kaniya, ang pagngiti niya nang pa-ngisi na alam ko ay para sa akin lahat.
Nagyakapan kami ng mahigpit sa may doorway at hindi na napansin ang oras, naghahalikan kami na tila dalawang gutom na gutom na tuta. Licking, giggling, panting and groping. Si Azrail na rin mismo ang nagtulak sa akin papasok sa loob at nagsara ng pinto.
"Fuck, it's good to see you," anas niya na humaplos sa buhok ko, hinahalikan ang mga punong tainga ko, noo, mata at ilong. "I could eat you up."
"Please, do." bulong ko rin.
"Hindi," sabi niya na umatras. "I'm an artist. Nandito ako para iguhit ka."
Ang kaisipan na nakaupo ako ng hubo't hubad ng hindi gumagalaw para sa kaniya ang tila kidlat na nagbigay sa akin ng kakaibang pakiramdam ng katuwaan, nerbiyos at pagkatakot. Takot kung saan hindi ko rin alam kung saan yun patungo.
Hinila ko siya, pilit pinabuka ang matamis niyang bibig gamit ang dila ko. Napa-ungol siya pero lumayo rin siya agad.
"Be a good little model," sabi niya. "Strip for me."
Kahit na mabilis ang sunod sunod na paghinga ko, hindi ako gumalaw. Tiningnan niya ako, hinihintay na tumalima ako.
"Mr. Fidel," pagpapatuloy niya, na hinawakan ang kamay ko. "Alam ko na ito ang unang beses, pero kailangan mong tanggalin ang mga damit mo." Hinawakan niya ang mukha ng ilang sandali, nakatitig sa mga mata ko. "Wag kang mahiya," sabi pa niya.
Nakaramdam ako bigla ng pag-iinit sa pagitan ng mga hita ko habang ginagawa ang hinihingi niya, nararamdaman ko ang mga mata niyang nakatutok sa akin.
Tinanggal ko muna ang suot kong jacket tapos ang t-shirt ko. Ang mga nipples ko ay matigas na, nagmamakaawa na pisilin at paglaruan. Nakatingin lang siya sa akin, hindi nagsasalita pero tahimik na nagsasabing ipagpatuloy ko lang. Ibinaba ko ang pantalon ko, nag-alinlangan, na ang natira na lang ay ang suot kong boxer brief.
"Kung hindi mo suot yan, hindi tayo magkakaproblema," sabi niya.
Hindi ko napigilang mapangiti, sa huli'y tinanggal ko rin yun. Nakatayo ako sa tabi niya, handa na.
"Humiga ka," utos niya. "Doon," turo niya sa pad na nagsilbing tulugan ko rito. Nahiga ako roon, nakatitig sa kisame, humihinga ng malalim, naghihintay.
"All right, since you've never modeled before," panimula niya, " 'just listen, don't talk. Move only when I tell you.' "
Napasinghap ako. Kung hindi ako nagkakamali, yun yung mga salita na sinabi ko nung gabi na nag-model siya sa akin.
"Stretch you arms above you head," sabi niya. "Close your eyes." I did. Bigla ay nakaramdam ako ng init sa talukap ng mga mata ko.
"Open your eyes, Mr. Fidel," aniya kaya agad rin akong napamulat. Inayos niya at inihanda ang ilaw sa tapat ko. Maliwanag at mainit. Nakabukas ng husto. Nakaupo siya sa may silya na halos limang talampakan ang layo mula sa akin, na nakadamit pa rin. Is-in-et up na rin niya ang easel at drawing pad ko sa harap niya. Ipinilig niya ang ulo niya para tingnan ako, sinusuri. Naglakbay ang mga mata niya sa buong katawan ko ng matagal nang tingnan ko ang mga yun, naramdaman yun, na tila hinahaplos ang dibdib ko, tiyan ko, bewang, hita, pababa sa mga paa ko. Ngumiti siya.
"Put the pillow under your upper back," sabi niya. Inabot ko nga iyon at inilagay sa pagitan ng mga balikat ko. Itinagilid nun ang dibdib ko pataas at dahilan para bumaba ang ulo ko, na nakataas ang baba ko. Nagbubulong bulong siya sa pagsang-ayon niya. "Arms above your head again," sabi niya. "There. Perfect." Doon ay nagsimula na siyang gumuhit.
Ang kagustuhan na mahawakan niya ako ay napalitan ng pasakit na lumibot sa buong katawan ko, papunta sa anit ko, sa mga nipples ko, sa nakatiwangwang na kahabaan ko sa ibabaw ng hita ko. Ang kirot, hapdi, pighati at pagdaramdam ang nagpamilipit sa akin. Sa tingin ko, mamamatay na ako sa sobrang paghahangad.
"Mr. Fidel?"
"Y-yes?" kapos ang hiningang sabi ko, mahina. Basang basa na ako ng pawis, ang bilis na rin ng paghinga ko.
"I need you to stay still. Move only when I tell you."
"I-I can't. Hindi ko kaya," sabi ko na namimilipit.
"Concentrate," sabi niya lang.
Sinubukan ko. Pero ang sensasyon na nararamdaman ko ngayon ay kapansin pansin na katulad rin ng naramdaman ko nung gabi na ginuhit ko siya, pero sobra sobra ito ng ilang milyong beses.
Hindi ko nakikita ang drawing niya pero kumikilos ang kamay niya in a sketching motion. At ang mga mata niya. Tumatagal iyon sa bawat parte ng katawan ko, naglilibot ito, sinisiyasat ang lahat ng aspeto, na pareho kong ikinaramdam ng pag-iinit, pakiramdam ng nakalantad, paghanga, panghihina, ngunit masyado ring malakas.
Sa huli'y tumayo siya at naglakad palapit sa akin, nakatayo lang sa tabi ko. Pagkatapos ay isinara niya ang mainit na ilaw bago siya lumuhod, malapit sa kinaroroonan ko, malapit kung saan nakakasakit. Nasa kamay niya ang isa sa mga charcoal pencils na ginagamit ko.
"Azrail, touch me," huminga ako.
"Mr. Fidel," sabi niya na umiling sa akin, " 'I keep my hands clean. My eyes and pencil do the work.' "
My words again!
"Close your eyes, darlin'," wika niya. I did. Pagkatapos ay naramdaman ko ang pudpod na dulo ng lapis. He was tracing my body with it, teasing. Malamig yun, magaan, sinasagap pababa sa noo ko, sa kahabaan ng balangkas ng ilong ko, sa bibig ko, marahan, mabagal. Pinaarko ko ang leeg ko at doon nga ay dumausdos iyon pataas sa baba ko, pababa sa leeg at sa may breastbone pagkatapos ay sa kabila patungo sa kaliwang nipple ko, pumaikot doon, umarko ang katawan ko para salubungin iyon pero biglang nawala, dumako siya sa kanang nipple ko, kung saan, tumagal iyon doon, ino-obserbahan ang magiging tugon ko, halos katulad ng magnet na hinihila ako pataas, ang likod ko ay hindi na nakadikit pa sa may unan. Hanggang sa nawala na lang bigla, at muli ay nasa gitnang linya na ng tiyan ko, kinikiliti papunta sa ibaba ng pusod ko, dahilan para tumaas ang pelvis flex ko.
Napasinghap ako nang paikutin niya ang dulo ng lapis sa paligid ng pagkalalaki ko, mula sa ibaba, pataas. Pababa ulit hanggang sa isiniksik niya iyon sa loob ng aking kanang hita, naglalakbay pababa, sa may tuhod ko, sa binti pagkatapos ay sa mga daliri ko sa paa, dahilan para mamaluktot at bumuka ang mga iyon, at sa kabilang panig, binabakas ang kaliwang paa at binti, muli ay sa pelvis ko na naman, pataas.
Mahina akong napaungol at humihinga ng malalim, bawat ugat sa katawan ko ay tumayo, naghihintay sa susunod na sensasyong gagawin niya. Napangiwi ako nang mapagtanto ko na ang lapis ay nasa noo ko na naman ulit. Nagsisimulang muli, at pagkatapos ay uulitin na naman niya ulit. Each successive exploration of my body brought me close to climax, and as it continued, mind and body blended into a powerful urge that included nothing else in the universe - not Azrail, not me, just focused ecstasy.
When I came, it was bare and pure, matindi na hindi katulad ng dati, sa hangin, sa likod ng kawalan. Hindi pa rin niya ako hinahawakan.
Nang buksan ko ang mga mata ko, hubo't hubad na si Azrail.
Ang katawan niya ay puno ng pawis, parang effortless lang para sa kaniya kung gumalaw siya at tila hindi rin pinag-iisipan ang bawat galaw niya - sa pamamagitan lamang ng kaniyang lakas. Binuhat niya ako. Pakiramdam ko ay wala akong lakas, nanlalata, lubos na mahina, ngunit masigasig pa ring bumangon nang halikan niya ako, napakabanayad ang pagdampi ng bibig niya sa labi ko na para bang hindi niya ako hinahalikan. Pagkatapos ay malumanay at dahan dahan niyang pinagaan ang sarili niya sa may pad ko, hinawakan niya ako nang mahigpit sa kanya para siya ay makahiga sa ilalim ko at naramdaman ko ang kahabaaan niya sa harapan ko. Hindi ko mapigilan ang paghalik sa kanya, na nais kong punan ang labis labis na pananabik na nagbukas ng katalinuhan sa akin, ang kauna unahan at ganap na pangangailangan upang makisama sa kanya.
Naramdaman ko ang mga mata niya, parang seda na tilamsik ng apoy o siklab sa gulugod ko, at nakita ko ang mga mata niya, madilim, at tumatagos sa kaibuturan ko. Habang nakaupo ako sa ibabaw niya ay bigla niyang hinila ang buhok ko palapit sa mukha niya bago niya ako itinulak sa likod ko para i-ayos ang labanan namin sa isa't isa. Siya na naman ngayon ang nasa ibabaw ko. Lumuhod siya't iniawang ang mga binti ko at pumuwesto siya sa pagitan ng mga hita ko. Binuhat niya ang balakang ko't itinaas sa may bisig niya. Nararamdaman ko siya, sumasagi ang pagkalalaki niya sa may pisngi ng pang-upo ko habang mahigpit ang hawak ng isa niyang kamay sa bewang ko.
Inabot ko ang pagkalalaki niya upang himasin iyon gamit ang mga daliri ko, mula sa base niya hanggang sa tip lalo na slit niyon nang paulit-ulit.
Nanood lang ako habang ang mga epekto ng mga paghipo ko ay lumakbay papunta sa buong katawan niya, na siyang ikanamilipit niya, ang kanyang maskuladong kamay ay napasabunot sa kanyang buhok, mahigpit namang kumapit sa may pulsuhan niya ang isa pa niyang kamay, napapikit siya na halata sa mukha niya ang bangis nang pananabik.
Ipinagpatuloy ko lang ang pagtaas-baba sa bawat himas ko na pabilis nang pabilis, at panonood habang namimilipit si Azrail, pinipiga ko ang ulo nun mula sa gilid papunta sa kabilang gilid, ngayon ay umuungol na siya't napapadaing, muntik na rin niya akong singhalan.
Naisip ko na nasaksihan ko ang isang labanan, hindi sa pagitan namin ni Azrail, kung hindi sa pagitan ng kagustuhan ni Azrail at ng kanyang katawan. Mas malakas kaysa sa libog, kagutuman, sakit, o pagkauhaw, ang pagiging mapangahas ni Azrail laban sa halos hindi masusukat na mga logro. Una kong nakita 'to sa kaniya.
Akala ko hindi siya naroroon, na siya ay nasa loob mismo ng sarili niya, walang kamalayan sa akin o sa paligid namin, pero ginulat niya ako nang makita ko ang pag-abot niya sa isang condom, ripping open the package, at pagsuot niya nun. Hindi ko napansin agad ang oras, pero pinasok niya ako sa posisyon na ito ng halos isang oras, ang kanyang pawis ay makinis kung ikukumpara sa akin, ang pag-abot niya sa sarili niyang kasukdulan ay mangyayari para sa kasiyahan ko, kasiyahan na magpapatuloy at sa kasiyahan na hindi ko kakayanin at hindi mapipigilan.
I thought I would pass out from orgasms, but Azrail kept going, sustaining my weight, and waiting. Finally, when I was on the precipice of exhaustion, he lowered me to the floor and, as I lay under him, exploded into orgasm, the violence of which I'd never beheld. His body contracted and convulsed while he growled and wrestled with what appeared to be a demon that had finally overtaken him. It was eerie to watch, formidable and frightening, but compelling.
Nang matapos siya ay nagmulat siya ng mata at tumingin sa akin. He's sucking air through his closed teeth. Huminga siya ng malalim at napabuga. Nanginginig ang katawan niya sa pagpapakawala niya ng pangangatog. Ngumiti siya, "So, that's what it feels like." sabi niya na napabuntong hininga.
"You don't expect me to believe you've never done that before,' bulong ko sa tenga niya. Hinalikan ko ang bawat isang hikaw niya at napanginig siya ulit.
"Not that I care to remember."
"Me neither," I agreed.
Napahiga siya sa tabi ko at napayakap naman ako sa braso niya. Sandali kaming naging tahimik, bumabagal ang paghinga namin, mainit-init na magkasama.
Sa wakas ay nagsalita siya, "Natatakot ka ba?"
"Natatakot?" kunot noong tanong ko.
"Oo."
"Ikaw ba?"
Itinulak niya ang sarili niya pataas sa siko niya, nakatingin sa akin, "Zane, ikaw yung tao na akala ko ay hindi ko na matatagpuan. Ngayon natatakot ako, kasi sa unang pagkakataon, alam ko kung ano ang pwedeng mawala sa akin."
"Pero hindi naman ako mawawala."
"Sana nga hindi. Pero ang pag-asa ay tila medyo malabo rin kung minsan."
"Mabait si pag-asa." Hinalikan ko ang wizard.
Ngumiti si Azrail.
"Pero," sabi ko, "ang pag-asa ay hindi tayo pinipigilang matakot."
"Eh, ano?"
"Oras, siguro."
"Oras .. "
Natahimik kami pareho, at pinag-aralan ko siya, ang mga makikinang niyang itim na mga mata, ang kaniyang nagniningning na katawan at sa sandaling iyon, nakipagkaibigan ako sa pagkatakot.
Hindi ko na mabilang pa kung ilang beses kaming nagkaugnay sa unang gabing yun. Alam ko na masakit ang katawan ko sa sumunod na araw, kahit na alam ko na maaaring ganun pa din ang mangyayari sa susunod.
...
Mga alas-tres ng umaga ay biglang napatalon sa kama si Azrail. "Let's go for a ride," sabi niya na nagbibihis na.
"A ride?" tanong ko.
"Yeah, sa motor ko." Nakasuot na rin agad ang pantalon at sapatos niya, inihagis niya sa akin ang pantalon at shirt ko.
"As in motorcycle?" tanong ko.
"Gusto mo?"
"Hmm .. pwede ko bang maneho-in?" tanong ko na kumakawag sa damit ko.
"Kaya mo?"
Napakibit balikat ako.
Natawa siya. "Well, after what I've just been through, I have no doubt you can handle a Harley."
"Me neither."
Lumabas kami ng pinto. "Teka, iyan lang?" tanong ko sa kaniya. "Nakasuot ka lang ng jean jacket, walang shirt?"
Ngumiti lang siya.
"Azrail, Nubyembre ngayon."
Hinila niya ako, inilapat ang hubad niyang dibdib sa suot kong coat. "I like to feel life," saad niya. "I want it next to my skin."
Natawa ako na lumayo sa kaniya at tuluyan na nga kaming bumaba ng hagdan papunta sa labas kung saan
nakapark ang motor niya. It was spare, just rugged basics, black and chrome. Inabutan niya ako ng helmet.
"Nasan ang sa iyo?"
"Nakasuot sa iyo."
"Paano ka? Anong gagamitin mo?"
"Kinuha na yung isa."
"Mas matibay kaysa sa bungo mo."
"Yeah."
"Heto, kunin mo," sabi ko na ibinalik iyon sa kaniya.
Umiling siya, "Hindi kita isasama na isakay nang wala yan."
Agad ko ring isinuot pabalik, "Sa tingin ko, kailangan mong magsuot ng isa."
"Bibili ako ng isa bukas. Sakay na."
Sumakay ako sa motor niya habang nakatingin siya sa akin. Nakapagmaneho na ako ng maliliit na motor noon, noong bata pa ako, pero ito ay totoong motorsiklo, mabigat at mahirap na balansehin. Nahirapan ako kaya napangiti siya, sa huli'y sumakay na rin siya sa harapan ko at pinaandar.
"Hindi ito madali," sabi niya, na lumingon sa akin na nasa likuran niya at napasigaw sa kabila ng malakas na tunog ng makina nun.
"Akala ko hindi."
"How 'bout if you take me into your future dream house instead?"
Tumawa ako. "I'm not making any promises."
Hinawakan ko ng mahigpit ang bewang niya bago kami umalis. Nakikipagkarerahan sa madulas, at maluwang na kalsada, ang mga pang-gabing kulay pula o dilaw na ilaw sa poste ay kumukurap at kumikisap na. Hinanap ng mga kamay ko ang matikas niyang dibdib, kung saan malamig, na nababalot ng pangingilabot. Hinaplos ko ito, ikiniskis ko ang kuko ko papunta sa nipple niya at pababa sa tiyan niya.
Pagkaraan ng ilang sandali, tumigil kami sa tapat ng ilaw at umikot siya sa akin.
"Handa kang magmaneho?" tanong niya. Umiling ako. "Come on," pilit niya na paabantehin ako habang nakahawak siya sa motor. Nang makapwesto ako sa harap niya, dahil nasa likod ko naman siya, "I'll help," dagdag niya.
Naramdaman ko ang naka-gloved na kamay niya na dumampi sa ibabaw ng kamay ko, magaan, para suportahan ako, at nang hawakan ko ang handle bar ng motor ay agad na rin niyang ini-start na gumawa ng malakas at nakakabinging tunog sa akin. It was bone-grating and leg-numbing, malamig at mahangin ang naging biyahe. Sa wakas ay nahila kami at napatigil sa harap ng apartment ko at pinatay niya ang motor.
"Kita mo na, wala kang hindi kakayanin," sabi niya.
"You might be the test of that."
"That's one test I wouldn't mind taking."
Bumaba kaming dalawa sa motor niya pagkatapos ay tinanggal niya ang suot kong helmet. Hinawakan niya iyon sa kamay niya at napapilig ng ulo para titigan ako. Ang balat niya kung titingnan ay tila babasagin at malamig, na maging ang kanyang itim na buhok at mga mata ay tila lagpas itim na rin, sobrang dilim. Hinalikan ko siya nang mariin, malalim, with complete openness, feeling whatever was solid beneath me fall away.
As long as I knew him, it never came back.
~•~
Ang sumunod na araw ay Martes. Sumilay na ang kulay dalandan na araw mula sa nanigas nang mga puno ng pino sa tapat ng apartment namin bago kami namaluktot sa pagkakahimbing na tulog.
Tanghaling tapat na nang gisingin ako ni Azrail. May dala siyang croissants at cappucino at inilapag niya yun sa kama. "Good afternoon darlin'," sabi niya.
"Hi," ngumiti ako. "Dinala mo ba ang mga ito gamit ang Shadow Blaster mo?"
Natawa siya. "Yan ba ang ipinangalan mo sa motor ko?"
"Nagustuhan mo ba?"
"It's perfect .. you're perfect." Hinalikan niya ako.
"Paano mo nadala rito ang mga 'to?" tanong ko.
Umiling lang siya. "Wala akong ideya."
Nilantakan ko muna ang tatlong croissants bago ko ginalaw ang cappucino, na sobrang tapang. Pagkatapos naming kumain ay muli na naman kaming nagkahalikan, lasa siyang gatas. Sinimulan ng kaniyang mga kamay na haplusin at hagurin ang dibdib ko, ang katawan ko, na nagbigay ng maliliit na butil ng pawis sa noo ko at sa pagitan ng mga balikat ko. Bigla ay pinigilan ko siya sa pamamagitan ng paghawak ko sa magkabilang balikat niya at marahang itinulak. "I'm sorry, Azrail," sabi ko, "I'd love to, but I'm still sore as hell."
Sumabog siya sa kakatawa bago siya nakapagsalita. "Okay. When you'll fully recovered, then." sabi niya.
He was infinitely more than I was used to, at hindi ako nakaramdam ng ganito kasakit, kahapdi at kakirot noon, pero hindi ko inamin. Hahayaan ko siyang mag-isip.
"Sa tingin ko ay mas malala yan kaysa sa nakasanayan mo." nakangising sabi niya na ikinaiwas ko ng tingin.
Now, he got me. He's really a bad genius.
Naalala ko lang tuloy si Almonzo. He is known to be a gentle one type guy when it comes to this thing. But being rough with Azrail makes my sex life a big different. A pleasureble experience that's making me more exciting all the time.
"You're more than I used to." sagot ko na ikinangisi niya.
I think he has something in mind again that is not that good to hear.
Tumayo siya at nagsimulang magbihis. "Mas mabuti kung papasok na lang ako ngayon." sabi niya. "I'm behind gross." Nagbaba siya ng tingin sa hubad kong katawan, binigyan niya ako ng isang ngiti. "You're beautiful."
"You're beyond beautiful."
Lumuhod siya sa tabi ko para tanggalin ang isa sa mga hikaw niya at isinuot sa pangalawang butas sa punong tainga ko na pinatusok ko noon, ilang taon na rin ang nakalipas. Hinawakan niya ang mukha ko bago niya ako hinalikan. "Anong gagawin mo ngayon?"
"May model akong darating ngayon hapon, tatapusin ko kasi yung project na pinagmodel'han mo noon, yung isa na para kay Mhoansignour."
"Yung mga guhit mo ba ay mailalagay lahat sa libro niya?"
"Yun ang sabi niya. Pero yung iba ay gagamitin niya para sa research niya."
"Siguro, makikilala ka niyan."
"I doubt that. Isa iyong pang- akademiko na libro."
"I'll buy it."
"Nandoon ka."
"Hindi ako, ang katawan ko lang, wala rin ang wizard roon."
Tumayo kami at idinampi ko ang hubad kong katawan sa magaspang niyang damit, yakap yakap siya. "Paano mo nalaman na hindi ko inilagay ang wizard?" tanong ko.
"Hindi ko alam. Hindi mo naman kasi ako hinahayang makita ang mga guhit mo."
"Sa tingin ko kailangan mo na lang hintayin ang libro. Pero teka, nasaan yung ginuhit mo sa akin?"
"Hindi mo maalala?"
"Ang ibig kong sabihin, yung bago diyan."
"Nandoon sa may easel mo. Call me later?"
"Oo naman."
Nagkahalikan kami ng matagal, ipinaglalaban ang paghaba ng oras, pagkatapos ay wala na siya. Nagtungo ako sa may bintana, hinahayaan kong sumagi ang nipple ko sa malamig na salamin at pinanood siyang sumakay sa motor niya, binuhay niya iyon bago pinaharurot paalis. Hindi siya lumingon pero itinaas niya ang kamay niya't ikinaway nang paalis na siya. Kumaway ako pabalik.
Natagpuan ko na lang ang sarili ko na nakangiti, nalilibog pa rin pagkatapos ng lahat ng pinagdaanan namin.
Shit! Pangalawang araw na 'to magmula nang gabing yun, bakit sobrang sakit pa rin? Ang hirap tuloy akong gumalaw ng maayos.
Pero sa kabila ng pananakit at pangingirot ko ay naglakad pa rin ako papunta sa may easel ko.
Ang papel ay walang laman. Blangko.
ಠಿ_ಠ
Sa hapon ngang iyon ay dumating ang magiging model ko ng mga alas-kwatro, on time.
"Hello," bungad niya sa akin nang pagbuksan ko siya ng pinto. "I'm Alexandra Mcqueen. But of course, we've met."
...
✧✧✧
P.S. Sa mga BS finder diyan, pagpasensyahan niyo na ako. Sa story kasi na ito ay magpo-focus tayo sa story/plot and hindi sa erotic thingy niya. Meron pa rin naman kaso mag-i-slight BS na lang tayo, hindi na sa sobrang harsh na mapapa-ugh ugh talaga. Okeeh?🥴😅👌 Thanks for understanding. I just wanna share this story's important happenings when it comes on handling relationships, family, one's self, problems and such in the world of Boys Love na pwedeng ikapupulutan ng aral at the same time.❣️👨❤️👨 #MabuhayAngPagmamahalangLalakiSaLalaki
✧✧✧
Anyways, thanks sa pagbabasa!💋