Chapter 57
Mag-iisang buwan na simula ng makapasok ako ng Sanford Company, sa awa ng diyos ay maayos ang naging pagtatrabaho ko, medyo hectic ang scehdule ko kaya't minsan ay nawawalan na rin ng time kay Peyton, but despite of that my son manage to understand my schedule.
Madaming nangyari sa loob ng mahabang panahong iyon. Madaming trabaho ang kaylangang matapos, napapadalas na rin ang pag-uwi ko ng late, madami kasing pinapagawa si sir Ace. Gaya ngayon, may tinapos akong report kagabi kaya't nag overtime ako at sa kasamaang palad ay hindi ako nakapag-alarm. I woke up 7 in the morning plus the trafic and now I end up 1 hour late.
I take a glance on my wrist watch as I went out the taxi. Such a unlucky day, kahapon ay nasira ang sasakyan ko pinaayos ko iyon kaya napilitan akong magtaxi.
Agaran akong naglakad papasok, pansin ko agad ang labas masok na mga empleyado kahit office hour na. Wala pa si Ace?
"Good morning, ma'am" bati sa akin ng guard. Ngumiti ako rito. "Good morning rin ho" sagot ko at nagpatuloy sa paglalakad.
Meter away when I decided to step back and ask him. "Wala ho ba si sir Ace, manong? Labas masok ho kasi 'yong mga empleyado ...." tiningnan ko muna ang aking wrist watch "at magna-nine na ho"
I hope Ace wasn't around. He'll surely going to scold me all day, and one thing for sure he'll gonna fire me as he always did. Tsk nakalimutan kong panakot niya lang pala 'yan. Hindi ko na mabilang kung ilang ulit na niyang sinabing "you are fired" pero paglipas ng minuto ay sasabihin na namang "go back to work." Sometimes I can't really get Ace, tsk apaka-bipolar.
"Ah wala ho si sir Ace, sa pagkakaalam ko ho ay may sakit iyon kaya't umuwi ng mansyon"
So he's sick? Good for him, sa ganyang pagkakataon lang kasi siya nagiging mabait, pero kahit may sakit ay matigas parin ang ulo.
"Ahh ganon ho ba," tango tangong wika ko.
"May iniwan hong letter sa inyo si sir Andrew" sabi nito at may kinuhang papel sa loob ng drawer, binigay niya iyon sa akin. Kinuha ko iyon at nagpasalamat tsaka muling lumabas upang mag abang ng taxi.
Si Andrew ang assistant ni Sir Ace, ito ang palagi niyang kasama tuwing may meeting o okasyon. Sa napapansin ko ay parang ito lamang ang nakakasundo niya ng maayos. Lahat kasi ng mga empleyado ay ayaw sa kanya kesyo, mainitin ang ulo at madalas ay cold. Pero kahit ganoon ay madami pa ring may gusto sa kanya dahil sa taglay nitong ka-guwapohan.
Hindi naman iyon maipagkakaila, kahit ako ay aminadong nakaka-attract si sir Ace. Maliban sa guwapo ito ay may maganda din naman itong puso. Masipag rin sa trabaho, at sa batang edad niya ay isa na itong sikat na businessman. Sabi nga nila, full package na si sir Ace, ideal type ng karamihan.
Nang may dumaang taxi ay agad ko iyong pinara at sumakay, sinabi ko ang adress ng mansyon nina sir Ace, habang nasa byahe ay binasa ko iyong sulat mula kay sir Andrew.
"Hello, Ms. Santillian.
Mr. Sanford has a urgent meeting with Gu Company, since he couldn't make it, I'll be the one who'll be meeting them. May lagnat si Mr. Sanford at walang mag-aalaga sa kanya, I hope you can took care of him for me. I can't cancel the meeting, it's so important. Take care of his Ace. Thank you"
Iyan ang laman ng sulat ni sir Andrew. Ang Gu Company ang isa sa mga investor ng Sanford Company, at hindi pwedeng ma delay ang meeting na iyon. I am Ace secretary and it's my responsibility to take care of him.
NANG dumating siya sa labas ng village ay agad siyang hinarang ng mga gwardya. Isang exclusice village ang kinatatayuan ng mansyon ng mga Sanford, at walang nakakapasok rito nga basta basta lamang, kaylangan mo ng pirmeso ng may ari bago ka papasokin.
"Ma'am hindi ho talaga kayo pwedeng pumasok sa loob."
Kanina pa nagpupumilit na pumasok si Samantha ngunit kahit anong gawin niya ay hindi siya pinayagan ng mga ito.
"Kuya kaylangan ko ho talagang puntahan ang boss ko, may sakit ho 'yon"
"Sino ho ba ang boss niyo at matawagan namin ang bahay niya upang tanongin kong totoo nga iyang sinasabi mo"
Mukha ba siyang masamang tao? Totoo naman ang mga pinagsasabi nito. Wala siyang nagawa kundi ang sabihin ang pangalan ng boss, may tinipa sa telepono ang isang gwardya at may tinawagan ito.
Samantha Point of View
"Pagpasensyahan mo na po si Ate Athrea, she's just too competetive, and she thinks she is always right. Ganyan lang talaga 'yan, maybe she is a lil bitchy but trust me she is a good person. She really love kuya kaya ganyan." Ashley approached me when I entered the kitchen.
Pagkatapos ng sagutan namin ni Athrea kanina ay agad rin naman siyang tumahimik at kumain na lamang. Dahil kung hindi siguradong pinaglalamayan na siya ngayon. Tss Ashley is right she is a lil bitch pero ang sinabi nitong mabuting tao si Athrea? Diyan siya nagkakamali.
Syempre maganda ang sasabihin niya patungkol kay Athrea, naging parte na ng buhay nila ang babaeng iyon. Bago kami dumating ni Peyton ay na una na si Athrea.
"I know you were mad at her, me too. She is kuya Ace past already but she thinks she is still the present. Mahal na mahal niya si Kuya, I know it. I saw them happily together. But seeing kuya Ace happy with you now, I know you were the one for him. Ate Athrea came back to take kuya back, I know your hurting but ate Samantha.." hinawakan nito ang aking kamay at pinisil iyon.
"...can you please don't let go of kuya? He loves you, I can see it on his eyes. I know he loved you, he don't have enough courage to tell you. And.. i know he still has feeling for ate Athrea too, he love both of you. Nagugulohan pa rin siya, pero ate kahit anong mangyari don't leave kuya."
Why are you telling this to me Ashley? Your giving me hope. Binigyan mo ko ng pagasang dapat hindi, your giving me hope whom will make me burst in pain someday.
Mahal niya ko? Gusto kong maniwala at umasa pero sa tuwing nakikita ko si Athrea nawawala lahat ng lakas ko. Mahal niya parin si Athrea at hindi malabong siya ang piliin ni Ace. It's always Athrea and never Samantha.
"Ashley..."
"Um pupuntahan ko lang po sina Peyton at daddy" she said and left me without words.
Peyton si with tito Lorenzo, he want to have time with Peyton before they leave home. The day after tomorrow is his flight back to States he is still not feeling well, he just comeback to see tita Alana, Ace and Peyton. Since he's not coming back Ace will stay as the temporary CEO.
He've talk to me earlier after dinner. Thank god he likes me. He is easily to be comfortable with. He is friendly.
"Why don't you just tell kuya Kriton that you're here? He is still your husband ate" i heared Ashley voice a meter away the kitchen.
"He is just my husband in paper, Ash. He does everything he wanted, then I'll do what I wanted too. He always bring defferent girls home, he is cheating to me. Damn him!" I heared Ate Aliyah's voice.
How can she bear seeing her husband with other girls? How can she baer being just his wife in paper? Why did she let this things happened? Bakit siya pumayag na magka-arrange merraige?
Bakit ganon? May mga taong nakayang makita ang tao nilang mahal na may kasamang iba? Nagpapakamartyr para manatili ito sa kanila.
At ayaw kong dumating sa puntong yan. Magpapakamartyr para manatili si Ace sa buhay ko, mananatiling tanga para sa kanya. Pero hindi malabong mangyari iyon gayong madaming gustong pumigil sakin upang lumayo sa kanya. Thats what love can do. Even the most smart person can be numb just because of love. Love can do everything. It can change us. Love is the powerful weapon, weapon that sometimes can hurt you, even kill you.
Authors Note:
Update!
Baka di muna ako makapagupdate for few days, wala akong load at mahina yong net. At medyo sad akesh ngayon kasi na delete lahat ng photos ko accidentaly and all the screenshots of my journey shere in wattpad ay nandon. Huhuness.
I-flashback natin yung sweet moments natin☺
H'wag masyadong kainisan si Athrea ha. Ksksks
Fan fact about our characters mamaya, post ko sa message board
Enjoy reading