Unicode
ဆော့ဂျင် ညတုန်းကသွားစရာနေရာမရှိတာနဲ့ အနီးနားမှာရှိတဲ့ချွေးထုတ်ခန်းထဲမှာ၀င်အိပ်လိုက်ရသည်... အကျိုးဆက်ကတော့ တကိုယ်လုံးကိုက်ခဲနေခြင်းပင်... ဒါပေမဲ့ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ ဆော့ဂျင်အခုချိန်မှာယုံကြည်လို့ရနိုင်မဲ့သူတယောက်မှမရှိပဲ... အရင်ကလည်း ဒီလိုတွေ့ကရာနေရာအိပ်တတ်တဲ့ဘ၀ကနေ လာတာဆိုတော့ အခုအဲဒီဘ၀ကိုပြန်သွားရတယ်လို့ပဲ ပေါ့ပေါ့လေးတွေးလိုက်တော့သည်...
"ဟူး* ဒီနေ့ကစပီး ငါ့ရဲ့ဘ၀ကိုအသစ်ကပြန်စရတော့မယ်"
ဆော့ဂျင် တယောက်တည်းကြွေးကြော်ရင်း အရင်ကပိုင်ဆိုင်ခဲ့တဲ့ကော်ဖီဆိုင်လေးစီကို ထွက်လာလိုက်သည်... ကော်ဖီဆိုင်လေးကို ဂျန်းကုကပေးတာဖြစ်လို့ ဂျန်းကုကိုဆော့ဂျင်ပြန်ပေးရမယ်လို့လုံး၀မတွေးပေ.. ဘာလို့ဆို ဒါကသူဆော့ဂျင်ကိုလိမ်ညာခဲ့တဲ့အဖိုးအခလို့ ဆော့ဂျင်မှတ်ယူထားခြင်းကြောင့်ပင်....
"အဟက်*ဂျွန်းဂျန်းကု မင်းငါ့ပိုဒီလိုမျိုးလှည့်စားထားတာ... ဒီလောက်တော့ပြန်ပေးဆပ်သင့်တာပေါ့.."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ဆော့ဂျင် ကော်ဖီဆိုင်လေးကိုတယောက်တည်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်း အရင်ကအကြောင်းအရာတွေကိုပြန်တွေးမိသည်... ဒီနေရာလေးကသူ့ဘ၀တလျှောက်လုံးကိုပြောင်းလဲစေခဲ့တဲ့အဓိကနေရာလေးတခုပင်....
Flesh back///
အဲ့ဒီနေ့ကဆော့ဂျင်ပုံမှန်အတိုင်းဆိုင်ကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတဲ့အချိန်ပေါ့... ညနေစောင်းအချိန်မို့ဆိုင်ပိုင်ဖို့ပြင်နေတုန်း ဆိုင်ထဲကို၀င်လာတဲ့ အနက်ရောင်၀တ်စုံနဲ့လူတယောက်...
"တောင်းပန်ပါတယ် ခင်မျ... ကျွန်တော်တို့ဆိုင်ပိတ်သွားပါပီ"
ဆော့ဂျင် အဲဒီလူကိုယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးလေးပြောလိုက်တယ်...
အဲဒီလူစီမှာသတိထားမိတဲ့တခုတည်းသောအရာကတော့ သူရယ်လိုက်တိုင်းပေါ်လာတဲ့ပါးချိုင့်ကြီးတွေပဲ... အဲဒီတုန်းကသူဆော့ဂျင်ကိုပြုံးရင်းကြည့်နေခဲ့တာ.. ဆော့ဂျင်ထိုအချိန်ကတုံးခဲ့လွန်းတော့ ထိုအပြုံးတွေရဲ့နောက်ကွယ်ကအန္တရာယ်ကို ဆော့ဂျင်သတိမထားမိခဲ့ပေ....
နောက်နေ့တွေမှာလည်း ညနေတိုင်းလိုလိုသူရောက်လာတယ်...
ဆော့ဂျင် အမြဲသူ့အတွက် coffeeတခွက်ချန်ထားပေးရတာတောင် အကျင့်ဖြစ်နေပီလေ....
"ခင်များ ဒီနေ့လည်းရောက်လာတာပဲ... ဘာလို့ကျွန်တော့ဆိုင်ကိုပဲအမြဲလာနေရတာလဲ"
"တခြားဆိုင်တွေမှာ မင်းမှရှိမနေပဲ"
ဆော့ဂျင် ပြုံးရုံသာပြုံးလိုက်သည်... ထိုသူ့ရဲ့စကားကိုဟာသတခုအနေနဲ့တွေးမိတာ ဆော့ဂျင်မှားသွားသည်...
.
.
.
.
.
.
"ဂမ်ဆော့ဂျင် မင်းဘလောက်ကံကောင်းတယ်မှတ်လဲ... သူကငါတို့အိမ်ကအကြွေးတွေကိုဖြေရှင်းပေးမဲ့အပြင် မင်းကိုလဲလက်ထပ်ယူဦးမှာတဲ့"
ဒေါ်လေးပြောတဲ့စကားတွေ ဆော့ဂျင်နားထဲ၀င်တချက်မ၀င်တချက်ပင်... အကြွေးကိစ္စ...ဟုတ်ပါသည်.... ဆော့ဂျင်တို့အိမ်ကဒေါ်လေးရဲ့လောင်းကစားကြွေး ဒေါ်လေးသမီးဖြစ်သူရဲ့အသုံးစရိတ် အရာအားလုံးကိုဆော့ဂျင် ကော်ဖီဆိုင်လေးဖွင့်ရင်းတယောက်တည်း ဖြေရှင်းနေခဲ့ရတာပေ... အဲဒီအချိန်ကကော်ဖီဆိုင်လေးကတောင်သူ့အပိုင်မဟုတ်ခဲ့.. ကော်ဖီဆိုင်အပါအ၀င်မိဘတွေထားခဲ့တဲ့အိမ်နဲ့အတူလက်၀တ်ရတနာအချို့ကလည်း ပေါင်နှံထားခဲ့ရသည်... ဒီလိုအနှစ်၊နှစ်ဆယ်ကော်လောက်သူတို့ရဲ့ဒုက္ခတွေကိုခံရင်း လုပ်ကိုင်ကျွေးမွေးလာတဲ့သူ့ကို အခုတော့ကုန်ပစ္စည်းတခုရောင်းသလို ထုတ်ရောင်းပစ်တော့မှာတဲ့လား.... လောကကြီးကဘလောက်တောင်တရားမျှတဖို့ကောင်းလိုက်ပါသလဲ...
"CEO Kimလာပီထင်တယ်... နင်ကောင်းကောင်းစကားပြော ကြားလား"
မကြာခင်ပဲ အိမ်ထဲကိုထိုလူရောက်ရှိလို့လာတယ်... သူ့ရဲ့ပါးချိုင့်တွေနဲ့အတူပေါ့...
"မင်း!!!"
"ကိုယ့်ရဲ့နာမည် Kim namjoonပါ... တွေ့ရတာ၀မ်းသာပါတယ် ဆော့ဂျင်"
.
.
.
.
.
.
ဆော့ဂျင် ဒီလိုနဲ့ပဲထိုသူ့ရဲ့အကြွေးနဲ့သိမ်းမှုကိုလက်ခံလိုက်ရသည်... ထွက်မပြေးဘူးလားဆိုတော့ ထွက်ပြေးဖို့အကြိမ်ကြီမ်ကြိုးစားဖူးတာပေါ့... သဘောမတူကြောင်းလဲအခါခါပြောခဲ့ဖူးသည်... ဒါပေမဲ့အရာအားလုံးကထိုသူရဲ့လက်ခုပ်ထဲကရေပမာ မှောက်လှန်လှန်လိုရာလှန်နဲ့ စိတ်ကြိုက်ချယ်လှယ်ပိုင်ခွင့်ခဲ့သည်... ဆော့ဂျင်ရဲ့ခံစားချက်ကသူ့အတွက် နည်းနည်းလေးမှအရေးမပါပေ.... စိတ်ပျက်စရာအကောင်းဆုံးက လူသိရှင်ကြားလက်ထပ်ခြင်းမဟုတ်ပဲ တိတ်တိတ်ပုန်းမယားတယောက်ကို အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ထားသကဲ့သို့ပင်.... အနည်းငယ်ကွာခြားသည်က စာချုပ်အရထိုသူသည် ဆော့ဂျင်၏တရား၀င်ခင်ပွန်းဖြစ်နေခြင်းပင်.... ဤသို့ဖြင့် ကမ်နမ်ဂျွန်းဆိုသောထိုသူသည် ဆော့ဂျင်ဘ၀ထဲကို၀င်ရောက်လာခဲ့ပါတော့သည်....
ဆော့ဂျင်ရဲ့ဒေါ်လေးတို့သားအမိသတင်းကိုတော့အစအနပင်မကြားရပါတော့ချေ....
'သူ့ကိုကုန်ပစ္စည်းလိုရောင်းချခဲ့တဲ့ ထိုသားအမိကို တစုံတယောက်ကအပြစ်ဒဏ်အနေနဲ့ သေမိန်ချမှတ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ထိုသူသိပါရဲ့လား'
Fleshback end////
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ဆော့ဂျင်အတွေးထဲမြောနေစဉ် ဆိုင်တခါးဖွင့်သံကြောင့် ဆော့ဂျင် စိတ်ပျက်စွာပြောလိုက်သည်...
"ဆိုင်မဖွင့်သေးပါဘူး နောက်နေ့မှလာခဲ့ပါ"
"ဂျင်!!!"
ဆော့ဂျင် ကြားဖူးနေတဲ့ထိုအသံကြောင့်လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အရင်အတိုင်းထိုသူ့ရဲ့မျက်နှာပေါမှာပါးချိုင့်တွေဟာနေရာယူထားစဲပင်....
"မင်း ဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ!!??"
.
.
.
.
.
.
.
.
ထယ်ယောင်းတယောက် ဟိုဆော့မရှိတဲ့အတောအတွင်း တချိန်လုံးအရက်နဲ့သာနှစ်ပါးသွားနေရသည်... အတူရှိခဲ့တဲ့ဒီတိတ်ခန်းဟာထယ်ယောင်းအတွက် အရမ်းကိုကျယ်လွန်းပီးတိတ်ဆိတ်လွန်းနေသည်... ထို့အတူအထီးကျန်မှုတွေနဲ့ပြည့်နှက်နေလေသည်...
ထယ်ယောင်း ဖုန်းထဲကပြုံးနေတဲ့ဟိုဆော့ရဲ့ဓာတ်ပုံလေးကိုထုတ်ကြည့်ရင်း...
"ဟိုဆော့ မင်းကိုယ့်ကိုအဆုံးထိဖုံးကွယ်ထားခဲ့ဖို့ကောင်းတယ်ကွာ...
မင်းသာမပြောရင် ကိုယ်တို့... ကိုယ်တို့တွေအခုချိန်အတူတူရှိရင်ရှိနေနိုင်ဦးမှာ... မင်းကိုယ့်ကိုတသက်လုံးဖုံးကွယ်ထားလိုက်ပါတော့လား.."
ထယ်ယောင်းထိုသူ့ကိုလွမ်းသည်... လွမ်းသည်ဆိုတာထပ်ကိုပိုသည်... ဒါပေမဲ့ထိုသူ့စီကိုဖုန်းမဆက်သလို စာလည်းမပို့ဖြစ်ပေ... အခုလိုလွမ်းနေရတာတောင် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကမ်ဟယ်ဆူ့ကိုမျက်နှာပူမိသည်...
နောက်ဆုံးတော့ ထယ်ယောင်းသူရဲ့လက်ထဲကဖုန်းကို အိပ်ယာဘေးကဗီဒိုအံဆွဲထဲ ထည့်ထားလိုက်ရင်း အိမ်မပျော်တဲ့ညရှည်ကိုဖြတ်သန်းလိုက်ရတော့သည်....
'အကယ်၍ထိုသူသာ အံဆွဲထဲကိုသေချာကြည့်မိခဲ့ပါလျှင် ထိုသူသာ အံဆွဲထဲက ဆေးစစ်ချက်အဖြေကိုတွေ့ခဲ့ရမည်ဆိုလျှင်...'
.
.
.
.
.
.
.
..........Namjin.....x.....Jinkook..........
AN:
အဆင်ပြေကြရဲ့လား အချစ်တို့👀
ဒီနေ့သာသာ examတခုဖြေရမှာမို့လို့ဆုတောင်းပေးကြဦးနော်💪
Love you all💞
.................................................................
Zawgyi
ေဆာ့ဂ်င္ ညတုန္းကသြားစရာေနရာမ႐ွိတာနဲ႔ အနီးနားမွာ႐ွိတဲ့ေခြၽးထုတ္ခန္းထဲမွာ၀င္အိပ္လိုက္ရသည္... အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ တကိုယ္လုံးကိုက္ခဲေနျခင္းပင္... ဒါေပမဲ့ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ ေဆာ့ဂ်င္အခုခ်ိန္မွာယုံၾကည္လို႔ရႏိုင္မဲ့သူတေယာက္မွမ႐ွိပဲ... အရင္ကလည္း ဒီလိုေတြ႕ကရာေနရာအိပ္တတ္တဲ့ဘ၀ကေန လာတာဆိုေတာ့ အခုအဲဒီဘ၀ကိုျပန္သြားရတယ္လို႔ပဲ ေပါ့ေပါ့ေလးေတြးလိုက္ေတာ့သည္...
"ဟူး* ဒီေန႔ကစပီး ငါ့ရဲ႕ဘ၀ကိုအသစ္ကျပန္စရေတာ့မယ္"
ေဆာ့ဂ်င္ တေယာက္တည္းေႂကြးေၾကာ္ရင္း အရင္ကပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးစီကို ထြက္လာလိုက္သည္... ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကို ဂ်န္းကုကေပးတာျဖစ္လို႔ ဂ်န္းကုကိုေဆာ့ဂ်င္ျပန္ေပးရမယ္လို႔လုံး၀မေတြးေပ.. ဘာလို႔ဆို ဒါကသူေဆာ့ဂ်င္ကိုလိမ္ညာခဲ့တဲ့အဖိုးအခလို႔ ေဆာ့ဂ်င္မွတ္ယူထားျခင္းေၾကာင့္ပင္....
"အဟက္*ဂြၽန္းဂ်န္းကု မင္းငါ့ပိုဒီလိုမ်ိဳးလွည့္စားထားတာ... ဒီေလာက္ေတာ့ျပန္ေပးဆပ္သင့္တာေပါ့.."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ေဆာ့ဂ်င္ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကိုတေယာက္တည္းသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ရင္း အရင္ကအေၾကာင္းအရာေတြကိုျပန္ေတြးမိသည္... ဒီေနရာေလးကသူ႕ဘ၀တေလွ်ာက္လုံးကိုေျပာင္းလဲေစခဲ့တဲ့အဓိကေနရာေလးတခုပင္....
Flesh back///
အဲ့ဒီေန႔ကေဆာ့ဂ်င္ပုံမွန္အတိုင္းဆိုင္ကိုသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့... ညေနေစာင္းအခ်ိန္မို႔ဆိုင္ပိုင္ဖို႔ျပင္ေနတုန္း ဆိုင္ထဲကို၀င္လာတဲ့ အနက္ေရာင္၀တ္စုံနဲ႔လူတေယာက္...
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခင္မ်... ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆိုင္ပိတ္သြားပါပီ"
ေဆာ့ဂ်င္ အဲဒီလူကိုယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေလးေျပာလိုက္တယ္...
အဲဒီလူစီမွာသတိထားမိတဲ့တခုတည္းေသာအရာကေတာ့ သူရယ္လိုက္တိုင္းေပၚလာတဲ့ပါးခ်ိဳင့္ႀကီးေတြပဲ... အဲဒီတုန္းကသူေဆာ့ဂ်င္ကိုျပဳံးရင္းၾကည့္ေနခဲ့တာ.. ေဆာ့ဂ်င္ထိုအခ်ိန္ကတုံးခဲ့လြန္းေတာ့ ထိုအျပဳံးေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္ကအႏၲရာယ္ကို ေဆာ့ဂ်င္သတိမထားမိခဲ့ေပ....
ေနာက္ေန႔ေတြမွာလည္း ညေနတိုင္းလိုလိုသူေရာက္လာတယ္...
ေဆာ့ဂ်င္ အၿမဲသူ႕အတြက္ coffeeတခြက္ခ်န္ထားေပးရတာေတာင္ အက်င့္ျဖစ္ေနပီေလ....
"ခင္မ်ား ဒီေန႔လည္းေရာက္လာတာပဲ... ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့ဆိုင္ကိုပဲအၿမဲလာေနရတာလဲ"
"တျခားဆိုင္ေတြမွာ မင္းမွ႐ွိမေနပဲ"
ေဆာ့ဂ်င္ ျပဳံး႐ုံသာျပဳံးလိုက္သည္... ထိုသူ႕ရဲ႕စကားကိုဟာသတခုအေနနဲ႔ေတြးမိတာ ေဆာ့ဂ်င္မွားသြားသည္...
.
.
.
.
.
.
"ဂမ္ေဆာ့ဂ်င္ မင္းဘေလာက္ကံေကာင္းတယ္မွတ္လဲ... သူကငါတို႔အိမ္ကအေႂကြးေတြကိုေျဖ႐ွင္းေပးမဲ့အျပင္ မင္းကိုလဲလက္ထပ္ယူဦးမွာတဲ့"
ေဒၚေလးေျပာတဲ့စကားေတြ ေဆာ့ဂ်င္နားထဲ၀င္တခ်က္မ၀င္တခ်က္ပင္... အေႂကြးကိစၥ...ဟုတ္ပါသည္.... ေဆာ့ဂ်င္တို႔အိမ္ကေဒၚေလးရဲ႕ေလာင္းကစားေႂကြး ေဒၚေလးသမီးျဖစ္သူရဲ႕အသုံးစရိတ္ အရာအားလုံးကိုေဆာ့ဂ်င္ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးဖြင့္ရင္းတေယာက္တည္း ေျဖ႐ွင္းေနခဲ့ရတာေပ... အဲဒီအခ်ိန္ကေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကေတာင္သူ႕အပိုင္မဟုတ္ခဲ့.. ေကာ္ဖီဆိုင္အပါအ၀င္မိဘေတြထားခဲ့တဲ့အိမ္နဲ႔အတူလက္၀တ္ရတနာအခ်ိဳ႕ကလည္း ေပါင္ႏွံထားခဲ့ရသည္... ဒီလိုအႏွစ္၊ႏွစ္ဆယ္ေကာ္ေလာက္သူတို႔ရဲ႕ဒုကၡေတြကိုခံရင္း လုပ္ကိုင္ေကြၽးေမြးလာတဲ့သူ႕ကို အခုေတာ့ကုန္ပစၥည္းတခုေရာင္းသလို ထုတ္ေရာင္းပစ္ေတာ့မွာတဲ့လား.... ေလာကႀကီးကဘေလာက္ေတာင္တရားမွ်တဖို႔ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ...
"CEO Kimလာပီထင္တယ္... နင္ေကာင္းေကာင္းစကားေျပာ ၾကားလား"
မၾကာခင္ပဲ အိမ္ထဲကိုထိုလူေရာက္႐ွိလို႔လာတယ္... သူ႕ရဲ႕ပါးခ်ိဳင့္ေတြနဲ႔အတူေပါ့...
"မင္း!!!"
"ကိုယ့္ရဲ႕နာမည္ Kim namjoonပါ... ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ ေဆာ့ဂ်င္"
.
.
.
.
.
.
ေဆာ့ဂ်င္ ဒီလိုနဲ႔ပဲထိုသူ႕ရဲ႕အေႂကြးနဲ႔သိမ္းမႈကိုလက္ခံလိုက္ရသည္... ထြက္မေျပးဘူးလားဆိုေတာ့ ထြက္ေျပးဖို႔အႀကိမ္ႀကီမ္ႀကိဳးစားဖူးတာေပါ့... သေဘာမတူေၾကာင္းလဲအခါခါေျပာခဲ့ဖူးသည္... ဒါေပမဲ့အရာအားလုံးကထိုသူရဲ႕လက္ခုပ္ထဲကေရပမာ ေမွာက္လွန္လွန္လိုရာလွန္နဲ႔ စိတ္ႀကိဳက္ခ်ယ္လွယ္ပိုင္ခြင့္ခဲ့သည္... ေဆာ့ဂ်င္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကသူ႕အတြက္ နည္းနည္းေလးမွအေရးမပါေပ.... စိတ္ပ်က္စရာအေကာင္းဆုံးက လူသိ႐ွင္ၾကားလက္ထပ္ျခင္းမဟုတ္ပဲ တိတ္တိတ္ပုန္းမယားတေယာက္ကို အိမ္ေပၚေခၚတင္ထားသကဲ့သို႔ပင္.... အနည္းငယ္ကြာျခားသည္က စာခ်ဳပ္အရထိုသူသည္ ေဆာ့ဂ်င္၏တရား၀င္ခင္ပြန္းျဖစ္ေနျခင္းပင္.... ဤသို႔ျဖင့္ ကမ္နမ္ဂြၽန္းဆိုေသာထိုသူသည္ ေဆာ့ဂ်င္ဘ၀ထဲကို၀င္ေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္....
ေဆာ့ဂ်င္ရဲ႕ေဒၚေလးတို႔သားအမိသတင္းကိုေတာ့အစအနပင္မၾကားရပါေတာ့ေခ်....
'သူ႕ကိုကုန္ပစၥည္းလိုေရာင္းခ်ခဲ့တဲ့ ထိုသားအမိကို တစုံတေယာက္ကအျပစ္ဒဏ္အေနနဲ႔ ေသမိန္ခ်မွတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ထိုသူသိပါရဲ႕လား'
Fleshback end////
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ေဆာ့ဂ်င္အေတြးထဲေျမာေနစဥ္ ဆိုင္တခါးဖြင့္သံေၾကာင့္ ေဆာ့ဂ်င္ စိတ္ပ်က္စြာေျပာလိုက္သည္...
"ဆိုင္မဖြင့္ေသးပါဘူး ေနာက္ေန႔မွလာခဲ့ပါ"
"ဂ်င္!!!"
ေဆာ့ဂ်င္ ၾကားဖူးေနတဲ့ထိုအသံေၾကာင့္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရင္အတိုင္းထိုသူ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာေပါမွာပါးခ်ိဳင့္ေတြဟာေနရာယူထားစဲပင္....
"မင္း ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ!!??"
.
.
.
.
.
.
.
.
ထယ္ေယာင္းတေယာက္ ဟိုေဆာ့မ႐ွိတဲ့အေတာအတြင္း တခ်ိန္လုံးအရက္နဲ႔သာႏွစ္ပါးသြားေနရသည္... အတူ႐ွိခဲ့တဲ့ဒီတိတ္ခန္းဟာထယ္ေယာင္းအတြက္ အရမ္းကိုက်ယ္လြန္းပီးတိတ္ဆိတ္လြန္းေနသည္... ထို႔အတူအထီးက်န္မႈေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနေလသည္...
ထယ္ေယာင္း ဖုန္းထဲကျပဳံးေနတဲ့ဟိုေဆာ့ရဲ႕ဓာတ္ပုံေလးကိုထုတ္ၾကည့္ရင္း...
"ဟိုေဆာ့ မင္းကိုယ့္ကိုအဆုံးထိဖုံးကြယ္ထားခဲ့ဖို႔ေကာင္းတယ္ကြာ...
မင္းသာမေျပာရင္ ကိုယ္တို႔... ကိုယ္တို႔ေတြအခုခ်ိန္အတူတူ႐ွိရင္႐ွိေနႏိုင္ဦးမွာ... မင္းကိုယ့္ကိုတသက္လုံးဖုံးကြယ္ထားလိုက္ပါေတာ့လား.."
ထယ္ေယာင္းထိုသူ႕ကိုလြမ္းသည္... လြမ္းသည္ဆိုတာထပ္ကိုပိုသည္... ဒါေပမဲ့ထိုသူ႕စီကိုဖုန္းမဆက္သလို စာလည္းမပို႔ျဖစ္ေပ... အခုလိုလြမ္းေနရတာေတာင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကမ္ဟယ္ဆူ႕ကိုမ်က္ႏွာပူမိသည္...
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ထယ္ေယာင္းသူရဲ႕လက္ထဲကဖုန္းကို အိပ္ယာေဘးကဗီဒိုအံဆြဲထဲ ထည့္ထားလိုက္ရင္း အိမ္မေပ်ာ္တဲ့ည႐ွည္ကိုျဖတ္သန္းလိုက္ရေတာ့သည္....
'အကယ္၍ထိုသူသာ အံဆြဲထဲကိုေသခ်ာၾကည့္မိခဲ့ပါလွ်င္ ထိုသူသာ အံဆြဲထဲက ေဆးစစ္ခ်က္အေျဖကိုေတြ႕ခဲ့ရမည္ဆိုလွ်င္...'
.
.
.
.
.
.
.
..........Namjin.....x.....Jinkook..........
AN:
အဆင္ေျပၾကရဲ႕လား အခ်စ္တို႔👀
ဒီေန႔သာသာ examတခုေျဖရမွာမို႔လို႔ဆုေတာင္းေပးၾကဦးေနာ္💪
Love you all💞
.................................................................